Albireo

Επειδή εμείς δεν μπορούμε να ζήσουμε χωρίς γρίφους, και επειδή ο "νομοθέτης" δεν μπορεί να παραβεί την αρχή "αν δουλεύει, πείραξέ το", σας παραθέτω τα νέα δεδομένα : - Συμφωνώ ότι τα παραπάνω ίσχυαν κατά τον χρόνο που γράφτηκαν, και μέχρι την έκδοση του νέου Κτιριοδομικού Κανονισμού (Αποφ-66006/2360/23 (ΦΕΚ-3985/Β/22-6-23)) Σήμερα : - Ο νέος Κτιριοδομικός έχει καταργήσει το άρθρο 14 του παλιού Κτιριοδομικού (και μάλιστα με την απόλυτη διατύπωση του άρθρου 38 και όχι με κάποια τύπου : "στον βαθμό που έρχεται σε αντίθεση με το παρόν") και το αντικατέστησε με ένα συνοπτικό άρθρο - το νέο άρθρο 12 - Το νέο άρθρο 12 : α) αρχικά παραπέμπει στον ΝΟΚ, ο οποίος με την σειρά του παραπέμπει (με το άρθ. 26) στην οδηγία "Σχεδιάζοντας για Όλους" β) σε δεύτερο επίπεδο, παραπέμπει στις "ισχύουσες σχετικές διατάξεις" (στις οποίες δεν ανήκει πλέον το παλιό άρθρο 14) γ) αναφέρει ως παραδείγματα, ενδεικτικά, δύο αποφάσεις οι οποίες αναφέρονται σε ράμπες που εξυπηρετούν ΑμΕΑ (άρα δεν αφορούν την περίπτωσή μας) Από τα παραπάνω θα έβγαζε κανείς το συμπέρασμα ότι σήμερα δεν υπάρχουν διατάξεις για ράμπες που δεν προορίζονται για την εξυπηρέτηση ΑμΕΑ - και κάπου εδώ θα διαπιστώναμε "απλά" το αδιέξοδο. Και λέω "απλά", γιατί δυστυχώς γίνεται ακόμα χειρότερο : Η οδηγία "Σχεδιάζοντας για Όλους" δεν γράφει κάπου ότι προορίζεται αποκλειστικά για την εξυπηρέτηση ΑμΕΑ, αντιθέτως, λέει "για Όλους". Το ΚΕΦΑΛΑΙΟ 3 έχει τίτλο "ΡΑΜΠΕΣ ΑΤΟΜΩΝ ΚΑΙ ΑΜΑΞΙΔΙΩΝ" ενώ η παράγραφος 2.1 ("ΚΛΙΣΗ ΡΑΜΠΑΣ") δεν κάνει κάποιο διαχωρισμό σε ράμπες για πεζούς και ράμπες για αμαξίδια. Άρα; Σήμερα όλες οι ράμπες πρέπει να έχουν τις παραπάνω - αυστηρές για πεζούς - προδιαγραφές;;; (να ο γρίφος... καλή μας τύχη)

...14 years later... 😮 παραθέτω το έγγραφο, επειδή η εφαρμογή του δεν φαίνεται να επηρρεάζεται από τις διατάξεις του ΝΟΚ, άρα λογικά εξακολουθεί να ισχύει (βάσει και της διευκρίνησης της Τεχνικής Οδηγίας για το άρθρο 35 του ΝΟΚ) : Εγγρ. 61508/12043/9-11-87 : Σε απάντηση της αίτησής σας με ΑΠ 61508/12043/1.10.87, σας γνωρίζομε, ότι οι ζαρντινιέρες (ζαρτινιέρες) με Νο (1) που φαίνονται στα συνημμένα σας σχέδια, δεν αποτελούν αρχιτεκτονική προεξοχή γιατί αποτελούν επέκταση του εξώστη, και επομένως προσμετρώνται στο ποσοστό 40% των εξωστών και ημιυπαίθριων χώρων. 'Όσο για τις ζαρντινιέρες με το Νο (2) έχουν τις προϋποθέσεις αρχιτεκτονικής προεξοχής με βάση το Αρθ-9 παρ.5 του Ν-1577/85 (ΓΟΚ/85). Τώρα, χωρίς σχέδια δεν μπορούμε να είμαστε σίγουροι για τα "Νο (1)" και "Νο (2)", αλλά πιστεύω ότι η πρώτη είναι η περίπτωσή μας

zulumpo, σε περίπτωση που έχεις ακόμα την απορία, είναι "Προστέγασμα" (Σήμερα. Προ ΝΟΚ το έλεγες και στέγαστρο και αύριο ένας θεός ξέρει...)

Καλησπέρα! Θα ήθελα την βοήθειά σας στο παρακάτω ζήτημα που θέτω με ένα απλοποιημένο παράδειγμα : Ας πούμε ότι έχει εκδοθεί αρχικά μία άδεια ανέγερσης κατοικίας με Συμβατικό Προϋπολογισμό για τις εργασίες Περιβάλλοντος Χώρου. Τώρα υποβάλλω Αναθεώρηση για να προσθέσω π.χ. μια μικρή αποθήκη σε απόσταση από την κατοικία, και ταυτόχρονα κάποιες επιπλέον εργασίες διαμόρφωσης περιβάλλοντος χώρου, όπως τμήματα περίφραξης που για κάποιον λόγο δεν είχαν προβλεφθεί στην αρχική άδεια, νέες πλακοστρωμένες επιφάνειες ακαλύπτου κλπ (μιλάμε πάντα για "απλές" εργασίες και όχι κατασκευές που η νομοθεσία ορίζει ότι υπολογίζονται αναλυτικά, όπως οι τοίχοι αντιστήριξης, οι πισίνες κλπ) Πώς πιστεύετε ότι πρέπει να αντιμετωπιστούν αυτές οι εργασίες διαμόρφωσης κατά την σύνταξη του Προϋπολογισμού; Έχω υπόψη μου τρεις πιθανές περιπτώσεις : α) Να μην συμπεριληφθούν καθόλου στον Προϋπολογισμό της Αναθεώρησης Αυτό μπορεί να βασιστεί στο σκεπτικό ότι, αν οι εργασίες είχαν συμπεριληφθεί στην αρχική άδεια δεν θα άλλαζε ο Συμβατικός Προϋπολογισμός Περιβάλλοντος Χώρου - και συμπληρωματικά ίσως σε μια αρκετά "ελαστική" ερμηνεία της Εγκ. 11/90 που λέει ότι σε περίπτωση προσθήκης (!) δεν απαιτείται αμοιβή διαμόρφωσης. β) Να υπολογιστούν με Αναλυτικό Προϋπολογισμό Αν και ακούγεται λογικό ως έναν βαθμό, μπορεί να εκτινάξει τον προϋπολογισμό της Αναθεώρησης δυσανάλογα, σε σύγκριση με παρόμοιες εργασίες της αρχική άδειας. γ) Να οριστεί ποσοστό τροποποίησης (που προβλέπεται στις Αναθεωρήσεις) επί του αρχικού Συμβατικού Προϋπολογισμού Περιβάλλοντος Χώρου, σε συμφωνία με την υπηρεσία ώστε να μείνει σε λογικά πλαίσια. Αν αποκλειστεί η περίπτωση α), αυτή μου φαίνεται ως η "δικαιότερη" επιλογή Ποια είναι η γνώμη σας;

Ο ανελκυστήρας - από όσα διαβάζω - θέλει ύψος περίπου 3,60 πάνω από το δάπεδο της τελευταίας στάσης, δηλ. από το δάπεδο 1ου ορόφου στην περίπτωση διώροφου κτίσματος (ισόγειο + όροφος). Άρα στην εκτός σχεδίου σου μένει : 7,50 - 3,60 = 3,90 μ. για το ισόγειο (μέχρι και την πλάκα δαπέδου του ορόφου), που δεν μου φαίνεται και ιδιαίτερα περιοριστικό. (Αναφέρομαι στην τυπική περίπτωση όπου η σκάλα και ο ανελκυστήρας καταλήγουν στον 1ο όροφο και δεν συνεχίζουν πιο πάνω, π.χ στο δώμα του κτιρίου - εκεί όντως δεν "βγαίνουν" τα νούμερα) Αν υποχρεούσαι στην εξασφάλιση πρόσβασης ΑμΕΑ σε ατάθμη πάνω από το ισόγειο - άρα και την κατασκευή ανελκυστήρα κατά τον νέο Κτιριοδομικό, τότε λογικά ο ανελκυστήρας θα εξυπηρετεί και τα ΑμΕΑ Αν πάλι δεν υποχρεούσαι σε εξασφάλιση πρόσβασης ΑμΕΑ (άρα και ανελκυστήρα) αλλά θέλεις να βάλεις προαιρετικά ανελκυστήρα, νομίζω πως οι σημερινές προδιαγραφές καλύπτουν ούτως ή άλλως τις απαιτήσεις ως προς τις διαστάσεις, επομένως - διορθώστε με αν κάνω λάθος - το μόνο που μένει είναι οι αυτοματισμοί, πλήκτρα κλήσης κλπ. Σε αυτήν την περίπτωση ίσως θα μπορούσες να επιλέξεις ανελκυστήρα κατά ΕΛΟΤ-ΕΝ 81-70, αλλά αν κρίνω απο την διατύπωση του ΝΟΚ στο Άρθ. 11 παρ. 6.κζ : "κ.ζ. Η επιφάνεια έως 1,60 Χ 1,90 για πρόβλεψη ή κατασκευή ανελκυστήρα σε κτίρια που δεν υπάρχει απαίτηση κατασκευής ανελκυστήρα, με την προϋπόθεση ότι ο ανελκυστήρας θα ικανοποιεί τουλάχιστον τις προδιαγραφές, που προβλέπονται από την κείμενη νομοθεσία, για άτομα με αναπηρία ή εμποδιζόμενα άτομα (ΕΛΟΤ-ΕΝ 81-70)" φαίνεται ότι και πάλι πρέπει να πληροί τις προδιαγραφές για ΑμΕΑ (για τα τελευταία, είμαι "εκτός ειδικότητας", οπότε τα γράφω με επιφύλαξη...)

Καλημέρα! Σχετικά με την υποχρέωση κατασκευής ανελκυστήρα, προσωπικά βλέπω μία συντακτική / νοηματική "αστοχία" στην φράση του Άρθ. 30 παρ. 1.1 : "με την επιφύλαξη των διατάξεων του άρθρου 26 του ΝΟΚ.", καθώς : το Άρθ. 26 του ΝΟΚ μιλάει αποκλειστικά για την υποχρέωση εξασφάλισης πρόσβασης ΑμΕΑ, χωρίς να κάνει κανέναν συσχετισμό με την υποχρέωση κατασκευής ανελκυστήρα (είτε πρόκειται για επιβολή είτε για απαλλαγή). Η υποχρέωση κατασκευής ανελκυστήρα καθορίζεται αποκλειστικά από το σχετικό άρθρο του Κ.Κ. Αυτές, από νομοθετικής άποψης, είναι δύο τελείως διαφορετικές έννοιες (παρόλο που συσχετίζονται "λειτουργικά"). Θα μπορούσε να έχει κάποιο νόημα, αν το Άρθρο 26 αναφερόταν απευθείας στην κατασκευή ανελκυστήρα, ή αν το Άρθρο 30 του νέου Κ.Κ. ήταν διατυπωμένο, π.χ. κάπως έτσι : "1.1. Σε κάθε νέο κτίριο επιβάλλεται η εγκατάσταση ενός τουλάχιστον ανελκυστήρα προσώπων, με εξαίρεση τις περιπτώσεις που απαλλάσσονται από την υποχρέωση εξασφάλισης προσπέλασης από άτομα με αναπηρία ή εμποδιζόμενα… …, κατά το Άρθρο 26 του ΝΟΚ" ενώ απαραίτητη θεωρώ και την συμπλήρωση : "και εφόσον το δάπεδο ορόφου ή τμήματος ορόφου έχει διαφορά στάθμης μικρότερη από ΧΧ μέτρα από την οριστική… ". Τα ΧΧ μέτρα θα μπορούσαν να είναι π.χ. 4,50 αν ήθελαν να θέσουν ως όριο τα δύο επίπεδα (ισόγειο και ένας όροφος), ενώ θα μπορούσε να περιλαμβάνει και άλλες προϋποθέσεις, π.χ. αν αφορά όλα τα κλιμακοστάσια, κοινόχρηστα και μη, ανάλογα με τις προθέσεις του νομοθέτη. Τελικά, δεν καταλαβαίνω με ποια συλλογιστική πορεία οδηγούμαστε από την απαλλαγή εξασφάλισης πρόσβασης ΑμΕΑ στην απαλλαγή κατασκευής ανελκυστήρα (και δεν βλέπω τον λόγο να πρέπει οπωσδήποτε να γίνει κάτι τέτοιο, θα μπορούσαν τα δύο άρθρα να λειτουργούν ανεξάρτητα, καθένα με τις δικές τους προϋποθέσεις)

Καλησπέρα, θα ήθελα να ρωτήσω - και να προσθέσω - σχετικά με το θέμα της παράλληλης εφαρμογής του Άρθ. 25 και της προσαύξησης κατά το Άρθρο 12 παρ. 1.α του ΝΟΚ, το οποίο έχει ήδη τεθεί στο παρελθόν : και : Αρχικά, να προσθέσω ότι για το θέμα της αντισυνταγματικότητας του άρθρου 25 εκδόθηκε η Εγκ. 15058/302/2018, η οποία μεταξύ των άλλων αναφέρει τα εξής : "Σε συμμόρφωση αποφάσεων του ΣτΕ, η αρχική διάταξη του Αρθ-25 τροποποιήθηκε με τους Ν-2052/92 και Ν-2742/99 και δεν γνωρίζουμε να υπάρχει νομολογία κατά των τελευταίων αυτών διατάξεων", και καταλήγει : "και συμπερασματικά δεν γνωρίζουμε να υφίσταται νομολογία κατά των σήμερα ισχυουσών διατάξεων του Αρθ-25 όσον αφορά την έκδοση οικοδομικών αδειών στα οικόπεδα αυτά." Παραπέμπει σε αποφάσεις του ΣτΕ που αφορούν Πράξεις Εφαρμογής / πράξεις τακτοποίησης, αλλά και περιπτώσεις συγκεκριμένων οικοδομικών αδειών τις οποίες δεν έχω διαβάσει , θέλω να πιστεύω όμως ότι η Εγκύκλιος καλύπτει γενικότερα το θέμα και όχι μεμονωμένες περιπτώσεις. Ως προς την παράλληλη εφαρμογή του Άρθ. 25 και της προσαύξησης κατά το Άρθρο 12 παρ. 1.α του ΝΟΚ, παραθέτω την Απόφαση Υπουργού ΠΕΧΩΔΕ 14031/24-3-2005 : Σας κοινοποιούμε την Γνωμ-88/02 του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους (ΝΣΚ-88/02, τμήμα Α), την οποία αποδεχόμαστε και παρακαλούμε για την εφαρμογή της . Σύμφωνα με την ως άνω γνωμοδότηση: α) Δεν είναι δυνατή η εφαρμογή των διατάξεων περί οικογενειακής στέγης του Αρθ-41 του Ν-1337/83 για την ανέγερση, προσθήκη κ.λ.π οικοδομής, σε οικόπεδα που μπορούν να οικοδομηθούν μόνον υπό τις προϋποθέσεις του Αρθ-25 του αυτού νόμου β) Δεν είναι επιτρεπτή στα οικόπεδα του Αρθ-25 του Ν-1337/83 η ανέγερση κτίσματος κατ' εφαρμογή της διάταξης του Αρθ-14 παρ.3 του ΓΟΚ, σε συνδυασμό με αυτήν της παρ.1 του Αρθ-8 αυτού, στην οποία και παραπέμπει, προς εξασφάλιση καλυπτόμενης επιφάνειας μεγαλύτερης από αυτήν που επιτρέπουν οι προϋποθέσεις αυτού τούτου του άνω Αρθ-25. γ) Δεν είναι δυνατή η κατ' Αρθ-8 παρ.1 σε συνδυασμό με το Αρθ-14 παρ.3 του ΓΟΚ/85, προσαύξηση του ποσοστού κάλυψης οικοδομής, που ανεγείρεται κατ' εφαρμογή των διατάξεων περί οικογενειακής στέγης του Αρθ-41 του Ν-1337/83, πέραν του προβλεπόμενου για τη συγκεκριμένη περιοχή ποσοστού κάλυψης δ) Δεν είναι δυνατή η εφαρμογή των διατάξεων περί οικογενειακής στέγης του Αρθ-41 του Ν-1337/83 σε περιοχές δεύτερης κατοικίας. Η Αποφ-32700/30-7-03 του Υπουργού ΠΕΧΩΔΕ με την οποία είχε γίνει μερικώς αποδεκτή η ως άνω γνωμοδότηση και η Εγκ-28/7-11-03 του Γενικού Γραμματέα του ΥΠΕΧΩΔΕ, ακυρώνονται. Έχω επιφυλάξεις ως προς την περίπτωση β) : το Άρθρο 14 του ΓΟΚ αφορά μεν τα Χαμηλά Κτίρια, με ανησυχεί όμως η παραπομπή στην παρ. 1 του Άρθρου 8 του ΓΟΚ που προέβλεπε αύξηση Κάλυψης έως 70% με μέγιστη επιφάνεια τα 120 τμ, διάταξη παρόμοια με αυτήν του ΝΟΚ (αφορούσε όμως μόνο (;) οικόπεδα με μέγιστη Κάλυψη 40% λόγω του πανταχόθεν ελεύθερου; - αφού για τα υπόλοιπα ήδη ίσχυε το 70% και άρα δεν απαιτούταν προσαύξηση), σε συνδυασμό με κάτι διατυπώσεις τύπου : προϊσχύουσες διατάξεις που δεν έρχονται σε αντίθεση με τον ΝΟΚ εξακολουθούν να ισχύουν. Ποια είναι η γνώμη σας; Ευχαριστώ και συγχαρητήρια για την εξαιρετική δουλειά που γίνεται στο forum

Καλημέρα! Να ξεκινήσω με μια σημαντική τροποποίηση σχετικά με το θέμα : Ο Ν.4759/20 τροποποίησε το Άρθ. 12 παρ. 1.δ ως εξής : δ) Ο υποχρεωτικός ακάλυπτος χώρος του οικοπέδου που αφήνεται σε επαφή, με ένα ή περισσότερα όρια του οικοπέδου, έχει διαστάσεις τουλάχιστον δ ή Δ και πρέπει να είναι προσπελάσιμος από τους χώρους κοινής χρήσης του κτιρίου. Περίμενα να έχει μετακινηθεί η διαγραμμένη φράση σε κάποιο άλλο σημείο του ΝΟΚ, το οποίο να ισχύει και για τους οικισμούς και για τις εκτός σχεδίου περιοχές, όμως όσο και αν το έψαξα δεν το βρήκα... μήπως το εντόπισε κανείς; Αν έχει απλά διαγραφτεί - για κάποιον ανεξήγητο λόγο - τότε ανοίγει την πόρτα σε μια νέα εποχή τερατογενέσεων, σαν αυτές που βλέπαμε σε παλιότερες άδειες και απασχολούν topics σαν και αυτό. (Επίσης δεν μπορώ να καταλάβω γιατί να υπάρχει η διάταξη αυτή στο Άρθρο 12 : αφενός ορίζει μία έννοια, άρα θα έπρεπε να βρίσκεται στο Άρθ. 2, αφετέρου δεν ισχύει ως προς τις ελάχιστες διαστάσεις δ ή Δ αφού υπάρχουν παρεκκλίσεις, π.χ. στο Άρθ. 14 παρ. 1.στ και παρ. 4) --------------------------------------------- Η δική μου αντίστοιχη περίπτωση αφορά οικισμό < 2000 κατοίκων : αν δεν κάνω λάθος, προ ΝΟΚ ίσχυε παντού το Άρθ. 8 παρ. 2 του ΓΟΚ '85 (έχοντας όμως υπόψη και κάποιες εξαιρέσεις βάσει του Εγγράφου 19295 / 12-6-89, που περιπλέκει λίγο τα πράγματα). Τί ισχύει στους οικισμούς αυτούς, από την στιγμή που δεν είχαν ποτέ εφαρμογή οι παρ. 1 και 2 του Άρθ. 12 του ΝΟΚ; Ίσχυε και εξακολουθεί να ισχύει η αντίστοιχη διάταξη του Άρθ. 8 του ΓΟΚ'85 (υποχρεωτική προσπέλαση μέσω κοινόχρηστων χώρων); Γενικά, δεν μου φαίνεται λογικό να υπάρχουν ακάλυπτοι - υποχρεωτικοί ή μη - στους οποίους να μην έχουν πρόσβαση όλοι οι ιδιοκτήτες, σημερινοί ή μελλοντικοί, ασχέτως αν κάποια τμήματα αποδοθούν σε αποκλειστική χρήση με συμβολαιογραφική πράξη, αφού ο ακάλυπτος είναι πάντοτε κοινόκτητος και η επιφάνεια του οικοπέδου ανήκει σε όλους τους συνιδιοκτήτες εξ' αδιαιρέτου. --------------------------------------------- Επιπλέον, σχετικά με τα post που αφορούν το τελευταίο κτίσμα : Τα "τριγωνάκια" στις πλευρές που δεν είναι κάθετες στα όρια του οικοπέδου (στο σχέδιο του tipispok) δεν θα μπορούσαν να αντιμετωπιστούν, μετά την έκδοση του Ν.4759/20, κατά το Άρθ. 14 παρ. 4 ως "εσοχές"; (όπως και κατά την παρ. 1.γ, πριν τον Ν.4759/20, εφόσον υπάρχει γειτονικό κτίριο σε επαφή). Από την στιγμή που επιτρέπεται πλευρά κτιρίου σε απόσταση < δ και μάλιστα με ανοίγματα, γιατί να μην επιτρέπεται και πλευρά υπό γωνία λίγο μικρότερη των 90°; (Στην περίπτωση αυτή, για την εξασφάλιση φυσικού φωτισμού / αερισμού στο Δωμάτιο θεωρώ ότι θα μπορούσε να ληφθεί υπόψη η επιφάνεια της μπαλκονόπορτας σε προβολή παράλληλη με το όριο)

sofia f., μετά και την έκδοση της Αποφ. 65826/699/2020 (ΦΕΚ 2998 Β' / 20-7-2020) που αφορά την προσαρμογή των υφιστάμενων κτιρίων, θεωρώ - αν δεν μου διαφύγει κάτι - ότι το τοπίο πλέον έχει ξεκαθαρίσει και ο πίνακας που αναφέρεις ισχύει χωρίς περιθώριο αμφισβήτησης, τόσο για τα νέα όσο και τα υφιστάμενα κτίρια Για την "ιστορία" : είχαν προκύψει "σκιές" κυρίως για τα υφιστάμενα κτίρια, μετά την έκδοση της Εγκ. 42382/16-07-2013, σύμφωνα με την οποία : (α) Κατά την εκπόνηση της μελέτης προσβασιµότητας ... ... λαμβάνονται υπόψη κατά προτεραιότητα οι προδιαγραφές του ΝΟΚ, Κτιριοδομικού Κανονισμού, Πυροπροστασίας και της ΥΑ οικ. 52487/2002 (ΦΕΚ 18Β΄/ 15.01.2002) « Ειδικές ρυθμίσεις για την εξυπηρέτηση ΑµεΑ σε υφιστάμενα κτίρια »... ...και επικουρικές αυτών, οι οδηγίες σχεδιασμού «Σχεδιάζοντας για Όλους» του ΥΠΕΚΑ. Σύμφωνα με την Υ.Α. 52487/2002 (Άρθ. 1 παρ. α )), που αφορά υφιστάμενα κτίρια (με συγκεκριμένες χρήσεις, όπως περιγράφονται στην εισαγωγική παράγραφο) - επιβάλλονται : α) Ράμπες μέγιστης κλίσης 5% ή κατ' εξαίρεση 6% για μέγιστο μήκος 8,00 μ. ... Βάσει της παραπάνω εγκυκλίου είχε εκφραστεί μεταξύ των άλλων και η άποψη ότι για τα νέα κτίρια εξακολουθεί (εξακολουθούσε) να ισχύει το Άρθρο 28 του Ν.2831/2000 (μέγιστη κλίση ράμπας 5%) Πλέον, στην Αποφ. 65826/699/2020 (ΚΕΦ. Β - Άρθρο 3) περιλαμβάνεται πίνακας όμοιος με αυτόν της της Οδηγίας "Σχεδιάζοντας για όλους" (με κάποιες μικρές διορθώσεις στις "φαλτσογωνιές") χωρίς να προκύπτουν ασάφειες (ή ερμηνείες που οδηγούσαν σε "ασύμμετρη" επιβολή μέτρων για τα νέα και τα υφιστάμενα κτίρια)

Dragan, σε αντίστοιχη περίπτωση - όχι όμως ίδια - που ήθελε κάποιος να χωρίσει το κατάστημά του σε 2 καταστήματα δεν μπορούσε να γίνει με μικρής κλίμακας γιατί υπήρχε πρόβλημα με την ΔΕΗ στην ηλεκτροδότηση, καθώς η μία οριζόντια ιδιοκτησία χωριζόταν σε 2 και θα έπρεπε να τοποθετηθούν 2 μετρητές, και για να γίνει αυτό έπρεπε να υπάρχει οικοδομική άδεια. Η δική σου περίπτωση είναι διαφορετική γιατί (υποθέτω) ότι δεν έπαψαν ποτέ να είναι 2 ξεχωριστές ιδιοκτησίες, οπότε - υποθέτω πάλι - ότι δεν θα έχεις πρόβλημα με την κατασκευή του διαχωριστικού τοίχου (ως "εσωτερικό", κατά κάποια έννοια, χώρισμα). Είναι περίεργο που δίνεται συχνά αυτή η συμβουλή, αλλά μάλλον θα πρέπει να ρωτήσεις στην αρμόδια Υπηρεσία Δόμησης. Ίσως όμως να προκύψει πρόβλημα όμως με την ηλεκτρολογική εγκατάσταση : η αρχική ενοποίηση έγινε νόμιμα με κάποια άδεια (στον ΝΟΚ προβλέπεται σχετική εργασία - Άρθρο 23 παρ.5 - όμως το είδος της άδειας εξακολουθεί να καθορίζεται από το Άρθρο 4) ; πόσοι πίνακες προβλέπονταν από την αρχική οικοδομική άδεια και πόσους είχε στην πραγματικότητα το ενοποιημένο κατάστημα ; αν υπήρχε ένας πίνακας και τώρα πρέπει να γίνουν 2 ανεξάρτητοι, σημαίνει ότι τροποποιείται η ηλεκτρολογική μελέτη, οπότε λογικά απαιτείται άδεια δόμησης σύμφωνα με το Άρθ. 4, παρ. 1, περ. ζ) : "1. Άδεια Δόμησης, κατά την έννοια του άρθρου 1 του ν. 4030/2011, απαιτείται για την εκτέλεση οποιασδήποτε εργασίας δόμησης, όπως: ......... ζ. Κατασκευή και προσθήκη οποιασδήποτε μορφής εγκατάστασης, που δεν ορίζεται με τις παραγράφους 2 και 3." και δεν νομίζω ότι μπορεί να υπαχθεί στις περιπτώσεις α. ή στ. της Παρ. 3 (εργασίες με απλή κοινοποίηση) του ίδιου άρθρου... Το ίδιο ισχύει και για τις υπόλοιπες μελέτες των εγκαταστάσεων ύδρευσης, αποχέτευσης, θέρμανσης κλπ

kan62, από πού προκύπτει ότι μπορεί; Τότε το "εντός του ύψους της επικλινούς στέγης" γιατί το βάλανε; vasilis81, όντως για να είναι χώρος κύριας χρήσης θέλει ύψος 2,65, άρα δεν μπορεί να έχει μέσο ύψος 2,20 ώστε να μην προσμετράται στον συντελεστή δόμησης (κατά το Άρθρο 11, παρ. 6.ιε), οπότε αν μετράει στον σ.δ. και δεν είναι εντός του ύψους της στέγης, τότε μάλλον ταιριάζει περισσότερο με τον ορισμό της παρ. 28 του Άρθρου 2 για τους Εσωτερικούς Εξώστες (βλ. σχετικά και Άρθρο 11, παρ. 6, περ. ιδ.). Φαίνεται ότι ο Ν.Ο.Κ. είναι ένας νόμος τον οποίο θα προσπαθούμε να κατανοήσουμε στην λεπτομέρειά του για πολλά χρόνια, ας μην ξεχνάμε ότι τον ΓΟΚ ακόμα προσπαθούμε να τον ερμηνεύσουμε, μετά από 27 χρόνια και άπειρες σελίδες εγκυκλίων και εγγράφων... Και από την στιγμή που για άλλη μια φορά, η "λογική" ερμηνεία - όπως την αντιλαμβάνεται καθένας μας - και η διατύπωση του νόμου έχουν σοβαρές αποκλίσεις, καλό είναι να περιμένουμε τουλάχιστο την Εγκύκλιο που θα βγει - ας ελπίσουμε - στα μέσα Οκτώβρη... Θέτω και ένα από τα δεκάδες ερωτήματα, μιας που μιλάμε για ορισμούς, για τα οποία περιμένω την εγκύκλιο, όμως στο μεταξύ ας προβληματιστούμε όλοι μαζί : Παρ. 6 : Ανοικτoί ημιυπαίθριοι χώροι : α) πού πήγαν τα φέροντα κ.ά. κατακόρυφα στοιχεία του παλιού ορισμού; Άρα ανοιχτή βεράντα στο επίπεδο του εδάφους που στεγάζεται από προεξοχή της στέγης ή της πλάκας οροφής είναι ημιυπαίθριος, σύμφωνα με τον ορισμό; β) Το άνοιγμα > 35% μπορεί να είναι κατανεμημένο σε 2 ή 3 πλευρές, ή πρέπει να είναι τοποθετείται συνεχόμενο στην μία πλευρά (θέτοντας άρα εμμέσως περιορισμό βάθους) ;

Το δασαρχείο νομίζω εμπλέκεται αν πρόκειται για δασικές εκτάσεις ή ακόμα και αλσύλλια εντός σχεδίου... Σχετικά με απαιτούμενη άδεια : Σύμφωνα με τον Ν.Ο.Κ. (Ν.4067/2012), Άρθ. 4, παρ. 2, περίπτωση η), η κοπή δέντρων γίνεται πλέον με Έγκριση Εργασιών Μικρής Κλίμακας. Όμως εκκρεμεί η Υ.Α. που καθορίζει την διαδικασία (δικαιολογητικά, άλλες απαιτούμενες εγκρίσεις, αν απαιτείται ΕΠΑΕ κ.λ.π.), οπότε εξακολουθεί να ισχύει - επί της διαδικασίας μόνο, λογικά - η Υπ. Απόφ. 5219/2104, η οποία όμως δεν περιλάμβανε κοπή δέντρων οπότε πάλι δεν υπάρχει "οδηγός" για την διαδικασία αυτής της εργασίας (βλ. σχετ. έγγρ. από ΔΟΚΚ "Εφαρμογή των Άρθρων 4 και 20 του Ν.Ο.Κ." : http://www.ypeka.gr/LinkClick.aspx?fileticket=%2biOyk7gvZLU%3d&tabid=777&language=el-GR ) Μια απορία : Διαβάζω συνεχώς για έγκριση από ΕΠΑΕ για την κοπή δέντρων... Στις αρμοδιότητες (πρώην) ΕΠΑΕ (Απόφ. 31252-1530-1987) και νυν Συμβουλίων Αρχιτεκτονικής (Άρθρο 21) δεν προκύπτει τέτοια αρμοδιότητα... Γνωρίζει κανείς κάποια άλλη σχετική διάταξη ;

micheleni, η αντικατάσταση στέγης δεν περιλαμβάνεται πλέον ούτε στην Παρ. 2 (Εργασίες μικρής κλίμακας) ούτε στην Παρ. 3 (Εργασίες χωρίς Άδεια Δόμησης και χωρίς Έγκριση εργασιών μικρής κλίμακας) του Άρθρου 4 του ΝΟΚ, οπότε χρειάζεσαι Άδεια Δόμησης - βλ. περίπτωση ζ. της Παρ. 1 του Άρθρου 4 : "1. Άδεια Δόμησης, κατά την έννοια του άρθρου 1 του ν. 4030/2011, απαιτείται για την εκτέλεση οποιασδήποτε εργασίας δόμησης, όπως: .... ζ. Κατασκευή και προσθήκη οποιασδήποτε μορφής εγκατάστασης, που δεν ορίζεται με τις παραγράφους 2 και 3." Τώρα, υπάρχει και το από 9-8-2012 έγγραφο της ΔΟΚΚ : "Εφαρμογή του Άρθρου 4 και 20 του Ν.Ο.Κ..." http://www.ypeka.gr/...;language=el-GR που λέει: "....για τις περιπτώσεις που εκκρεμεί η έκδοση των προβλεπομένων από το νόµο κανονιστικών πράξεων (των άρθρων 4 και 20 του ν. 4067/12) θα πρέπει οι αρµόδιες υπηρεσίες και όργανα του Ν. 4030/2011 «Νέος τρόπος έκδοσης αδειών δόµησης, ελέγχου κατασκευών και λοιπές διατάξεις», όπως Υ∆ΟΜ, Συµβούλια Αρχιτεκτονικής κλπ, να ενεργούν µε βάση τα µέχρι τώρα ισχύοντα και ειδικότερα : α) Την υπ’ αριθµ. 5219/3.2.2004 Υ.Α «Καθορισµός εργασιών δόµησης µικρής κλίµακας για τις οποίες αντί της έκδοσης άδειας δόµησης απαιτείται Έγκριση Εργασιών. ∆ιαδικασία έγκρισης και απαιτούµενα δικαιολογητικά.» (ΦΕΚ 114 ∆’/04) όπως ισχύει, καθώς και την Ε. 13 / 7646/12.2.2004 ..... " Μια τέτοια κανονιστική πράξη όντως εκκρεμεί για την παρ. 2 του Αρθ. 4 (βλ. τελευαίο εδάφιο), όμως αφορά μόνο την διαδικασία της έκδοσης Ε.Ε.Μ.Κ. Επομένως η πρώτη εκτίμηση (και "ανεπίσημη" ερμηνεία) είναι ότι για το ποιες εργασίες εντάσσονται στην Ε.Ε.Μ.Κ. ισχύει κανονικά η Παρ. 2, απλά για την έκδοσή της θα υποβάλλονται τα - τροποποιημένα αναλόγως - έντυπα και θα τηρείται η διαδικασία ελέγχου σύμφωνα με την 5219/3.2.2004 Υ.Α. και την Ε. 13 / 7646/12.2.2004. Άλλωστε, θα ήταν αντιφατικό να ισχύει και η 5219/3.2.2004 Υ.Α. και η παρ. 3 του Αρθ. 4 ταυτόχρονα, γιατί περιλαμβάνουν κάποιες ίδιες περιπτώσεις εργασιών Αυτό σημαίνει ότι αν ισχύει η παραπάνω εκτίμηση, ξαναγυρνάμε σε Άδεια Δόμησης για την αντικατάσταση στέγης

Αν θυμάμαι καλά, η κουβέντα είχε ξεκινήσει για στέγαστρο θέσης στάθμευσης : Νέος Οικοδομικός Κανονισμός - Ν. 4067 (ΦΕΚ 79Α-2012) Άρθρο 11 - Συντελεστής δόμησης ..... 6. Στο σ.δ. δεν προσμετρώνται: ..... ιγ. Ενιαίος χώρος στάθμευσης στεγασμένος μέγιστου ύψους 2,60 μ., με ελαφρά κατασκευή ανοιχτός από όλες τις πλευρές, σε θέση εκτός της επιφάνειας του προκηπίου και σε επαφή με τα πλάγια ή πίσω όρια του οικοπέδου, με μήκος μικρότερο ή ίσο με το 1/2 του μήκους των πλευρών στις οποίες εφάπτεται και εφόσον εξασφαλίζεται η υποχρεωτική φύτευση. Άρθρο 12 - Ποσοστό Κάλυψης : ..... 4. Στον υπολογισμό της επιτρεπόμενης κάλυψης το οικοπέδου δεν προσμετρώνται οι επιφάνειες των ορθών προβολών σε οριζόντιο επίπεδο: ..... γ. Χώρων και κατασκευών που αναφέρονται στις περιπτώσεις ζ΄, ιγ΄, ιθ΄, κ΄, κα΄, κβ΄, κε΄, κστ΄, κη΄, της παραγράφου 6 του άρθρου 11. Παρόλα αυτά δεν βλέπω κάποια αλλαγή σχετικά με το αν χρειάζεται ή όχι Άδεια Δόμησης, αφού τέτοιες κατασκευές δεν περιλαμβάνονται ούτε στην Παρ. 2 του Άρθρου 4 (Εργασίες Μικρής Κλίμακας), ούτε στην Παρ. 3 του Άρθρου 4 (εργασίες χωρίς Άδεια Δόμησης ή έγκριση εργασιών μικρής κλίμακας), οπότε η κουβέντα συνεχίζεται ...κανονικά... Επίσης, δεν προκύπτει από κάπου ότι κατασκευές που δεν προσμετρούνται στην Κάλυψη και τον Συντελεστή Δόμησης δεν θέλουν Άδεια Δόμησης... Όσο για την συναίνεση των συνιδιοκτητών, θεωρώ πως είναι απαραίτητη αν πρόκειται για κοινόχρηστο χώρο...

fear1976, ο όρος εστία σίγουρα δεν περιλαμβάνει και την ψησταριά ως "εστία κουζίνας / μαγειρικής "; (εξ ου και το "εστιατόριο" ), ή αφορά μόνο ηλεκτρικές εστίες, εστίες υγραερίου κλπ ; είναι λίγο περίεργο να επιτρέπεται ο φούρνος και όχι η ψησταριά (με κάρβουνο) επίσης, δυστυχώς η καταγγελία αφορά την "αυθαίρετη κατασκευή", και όχι διασκευή ή συμπλήρωση υπάρχουσας εγκατάστασης, και νομίζω ότι εκεί κολλάει το θέμα... Κατά την γνώμη μου, όταν είχε γίνει η αλλαγή χρήσης σε κατάστημα υγειονομικού ενδιαφέροντος θα έπρεπε, εφόσον προοριζόταν για ψητοπωλείο, ο μελετητής να είχε προβλέψει και αποτυπώσει στην αρχιτεκτονική μελέτη την θέση του καπναγωγού, ακόμα και αν η εγκατάσταση δεν απαιτούσε κάποια άλλη ειδική μελέτη, όμως ποιος το σκεφτόταν αυτό 10 χρόνια πριν... για να μην πω και σήμερα...

Earl, σχετικά με τον Ν.Ο.Κ. - και ευχαριστώ για την άμεση ανταπόκριση : Στο Άρθρο 4, Παρ. 2 που περιγράφει τις εργασίες μικρής κλίμακας δεν υπάρχει κάποια σχετική αναφορά. Στο Άρθρο 4, Παρ. 1 (εργασίες που θέλουν Άδεια Δόμησης) υπάρχει η περίπτωση ζ. : "Κατασκευή και προσθήκη οποιασδήποτε μορφής εγκατάστασης που δεν ορίζεται με τις παραγράφους 2 και 3." Στο Άρθρο 4, Παρ. 3 (εργασίες με απλή κοινοποίηση) υπάρχει η περίπτωση δ. : "Συντήρηση, επισκευή ή διασκευή εγκαταστάσεων και αγωγών κτιρίων", και η περίπτωση η. : "... ... Κατασκευή εστιών, φούρνων και τζακιών σε εσωτερικούς χώρους" Δεν είναι σαφές αν στην τελευταία περίπτωση η. περιλαμβάνεται και η κατασκευή του καπναγωγού, ή αν αφορά περιπτώσεις κτιρίων στα οποία έχει ήδη προβλεφθεί ή κατασκευή του από την Οικοδομική Άδεια ή Άδεια Δόμησης, πάντως έχω επιφυλάξεις για το αν επιτρέπεται να τρυπάει κανείς τοίχους και οροφές όπως θέλει και χωρίς κανέναν έλεγχο, μεταβάλλοντας και τις όψεις του κτιρίου. Ειδικά για την περίπτωση που θέλει και ικριώματα, νομίζω ότι είναι ξεκάθαρο ότι απαιτείται Άδεια Δόμησης (Άρθρο 4, Παρ.1, περ. ε.) Στην δική μου περίπτωση, με ενδιαφέρει τι προέβλεπε ο ΓΟΚ 85, γιατί πρόκειται για καταγγελία σε υφιστάμενη κατασκευή. Από το 2004 και μετά, προβλέπεται η περίπτωση 14 των Εργασιών Μικρής Κλίμακας (Απόφ. 5219/04 (ΦΕΚ 114 Δ'/17-2-04) ) : "Η κατασκευή ξύλινης πέργκολας, εστιών, φούρνων και τζακιών σε εσωτερικούς χώρους, σε ακάλυπτους χώρους και σε βεράντες σύμφωνα με τις διατάξεις του κτιριοδομικού κανονισμού." η οποία μου φαίνεται πιο πιθανό - με τις ίδιες επιφυλάξεις για την μεταβολή των όψεων - να περιλάμβανε και την κατασκευή της καμινάδας... ... ακόμα παλεύουμε να ερμηνεύσουμε τον προηγούμενο ΓΟΚ, ελπίζω με "Ν.Ο.Κ." να έχουμε καλύτερη τύχη...

Επαναφέρω το θέμα γιατί δεν μπορώ να βρω απάντηση σε ένα βασικό ερώτημα : Αν υποθέσουμε ότι κατά τα άλλα δεν έχει κανένα άλλο πρόβλημα το ψητοπωλείο (σχετικά με αλλαγή χρήσης, υγειονομικές διατάξεις, συναίνεση συνιδιοκτητών, αποστάσεις και λοιπές προδιαγραφές καπναγωγού κλπ), γνωρίζει κανείς αν χρειάζεται άδεια δόμησης για τις εργασίες κατασκευής του καπναγωγού από την ψησταριά ;

Το συμβόλαιο έχει ημερομηνία 14-12-1955; Αν είναι έτσι, σημαίνει ότι ήταν ήδη ολοκληρωμένο ως τότε, οπότε λογικό θα ήταν να είχε φτάσει σε ένα προχωρημένο στάδιο κατασκευής μέχρι την 30-9-1955 Α! και κάτι ακόμα καλύτερο (τελευταίο Άρθρο του ΓΟΚ 1955) : "Ισχύς του παρόντος Κανονισμού. Άρθρον 81. 1. Αι διατάξεις του παρόντος ισχύουν ... .... 4. Η ισχύς του παρόντος άρχεται δύο μήνας μετά την δημοσίευσιν αυτού." - άρα πάμε 30-11-1955 Ελπίζω να μην έχεις πρόβλημα για 15 μέρες... Διαφορετικά, αναζήτησε και αεροφωτογραφίες του Στρατού, δεν ξέρω τις πηγές αλλά μου είπαν ότι υπάρχει αρκετά καλή κάλυψη, αναλόγως την περιοχή... Καλή τύχη!

Όντως δεν απαιτείται πλέον βεβαίωση χώρου κυρίας χρήσης από την Πολεοδομία με επικυρωμένες κατόψεις, δεν γνωρίζω σίγουρα όμως αν ήδη το τηρούν αυτό όλοι οι Δήμοι... Τώρα, πως μπορεί να "προκύπτει" η νομιμότητα / καταλληλότητα του χώρου για Κ.Υ.Ε. από τα "σχεδιαγράμματα", αυτό είναι άλλο θέμα... Και τι είναι τα σχεδιαγράμματα; Προφανώς όχι αποτύπωση της υπάρχουσας κατάστασης, γιατί δεν θα ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα μετά τις όποιες εργασίες - που συνήθως είναι απαραίτητες - για να διαμορφωθεί ο χώρος όπως τον θέλει ο ιδιοκτήτης... Αν πάλι πρόκειται για σχέδια που απεικονίζουν την επιθυμητή τελική κατάσταση, τότε λογικά θα αποδεικνύεται - αν έχει σχεδιαστεί σωστά - η καταλληλότητα του χώρου, όμως δεν θα προκύπτει από πουθενά ότι δεν χρειάζεται οικοδομική άδεια για αλλαγή χρήσης ή για κάποιες οικοδομικές εργασίες, ή έστω και μικρής κλίμακας... Όπως και να το ερμηνεύσουμε πάντως, προφανώς ο νόμος θέτει τον Μηχανικό υπεύθυνο, δεν είναι λογικό να μην έχει κανείς την ευθύνη για τόσο βασικά θέματα, οπότε το ουσιαστικό είναι εμείς να ελέγχουμε και να ενημερώνουμε σωστά τον ιδιοκτήτη για να μην βρει τον μπελά του αργότερα. Και, MARIE (post #11) η γνώμη μου είναι, αυτό να γίνεται για όλες τις εργασίες, είτε είναι μικρές είτε μεγάλες, είτε για αυτές που πρόκειται αν γίνουν είτε για όσες έχουν γίνει ήδη... Από κει και πέρα, ο καθένας είναι υπεύθυνος για την υπογραφή του... Όσο για το τυπικό, πιστεύω ότι οι Δήμοι θα καλύπτονται με ένα σύντομο κείμενο - δήλωση του Μηχανικού πάνω στο σχέδιο, ίσως με μια αναφορά στον αριθμό οικοδομικής άδειας

Δεν ξέρω αν μου διαφεύγει κάτι, αλλά από όσο γνωρίζω, το άρθρο 14 του Κτιριοδομικού μιλάει γενικά για ράμπες πεζών, όχι για ράμπες ΑΜΕΑ. Για ράμπες ΑΜΕΑ (για νέα κτίρια) δεν ισχύει η Παρ. 2 του Άρθρου 28 του Ν. 2831/2000 ; "2. Η δυνατότητα προσπέλασης... ...εξασφαλίζεται με οδεύσεις που αρχίζουν από τη στάθμη του πεζοδρομίου και φτάνουν μέχρι την πόρτα του ανελκυστήρα και αποτελούνται α) από διαδρόμους που έχουν ελάχιστο πλάτος 1.30 μ και δάπεδα ομαλά, χωρίς αναβαθμούς, με κλίση μέχρι 5% και β) από ανελκυστήρες..." Έχω φάει τον κόσμο για να βρω παρεκκλίσεις αλλά τίποτα ως τώρα...

Καλησπέρα! Θα ήθελα την βοήθειά σας σχετικά με την εξής περίπτωση : Υπάρχει κτίσμα νομίμως υφιστάμενο (προ του 1955) που λειτουργούσε και εξακολουθεί να λειτουργεί ως εμπορικό κατάστημα, και πρόκειται να αλλάξει χρήση σε κατάστημα υγειονομικού ενδιαφέροντος. Αποτελείται από ισόγειο και όροφο (από 40 τμ περίπου), στον οποίο η πρόσβαση γίνεται με εσωτερική σκάλα πλάτους μόλις 75 εκ. και με σχετικά απότομη κλίση (ο όροφος δεν ελέγχθηκε ποτέ για την χρήση του, υποθέτω ότι θα χαρακτηριζόταν ως "βοηθητικός" του καταστήματος) Προκειμένου να αλλάξει χρήση, θα αντιμετωπιστεί ως "νέο κτίσμα", και άρα η σκάλα θα πρέπει να προσαρμοστεί στις απαιτήσεις του Κανονισμού Πυροπροστασίας (Π.Δ. 71/1988) - αλλά και του Κτιριοδομικού Κανονισμού (ελάχιστο πλάτος 90 εκ. - Τύπος ΙΙ), ή λόγω του χρόνου κατασκευής του έχουν εφαρμογή παλαιότερες, πιο "ελαστικές" διατάξεις; Αν λειτουργούσε πάντα ως κατάστημα υγειονομικού ενδιαφέροντος, θα είχε άλλη αντιμετώπιση; (με ενδιαφέρει για την περίπτωση που ο ενοικιαστής αναζητήσει άλλο χώρο - στην περιοχή υπάρχουν κυρίως παλιά κτίσματα) θα εκτιμούσα ιδιαίτερα τις παραπομπές σε σχετικές διατάξεις, γιατί τα Άρθρα 23 και 24 του Π.Δ. 71/88 δεν με βοηθάνε πολύ σχετικά με τα υφιστάμενα κτίρια - πλην των ξενοδοχείων... Σας ευχαριστώ και καλή συνέχεια!

Καλησπέρα! Μήπως ξέρει κανείς αν η Υ.Α. 9154/28.2.2011 βγήκε σε ΦΕΚ;

ριαρια, Το πρόστιμο διακρίνεται σε Ανέγερσης και Διατήρησης. Το ανέγερσης πληρώνεται μια φορά για την κατασκευή του αυθαιρέτου, ενώ το διατήρησης για κάθε χρόνο μέχρι να κατεδαφιστεί ή να νομιμοποιηθεί το κτίσμα Αν συνταχθεί έκθεση αυτοψίας που βεβαιώνει παράβαση, το πρόστιμο ανέγερσης δεν παραγράφεται με την νομιμοποίηση του αυθαιρέτου, απλά διακόπτεται η επιβολή του προστίμου διατήρησης. Νομίζω όμως ότι μέχρι να συνταχθεί η έκθεση αυτοψίας προβλέπεται ένα μικρό διάστημα για την κατεδάφιση του αυθαίρετου κτίσματος (ή αποκατάστασης της αυθαίρετης εργασίας) προτού επιβληθεί πρόστιμο ανέγερσης, ή τουλάχιστο συνήθως δίνεται από τις Πολεοδομίες έστω και άτυπα κάποιο χρονικό διάστημα Elaine, με τον νόμο Τρίτση έπρεπε να γίνουν δύο δηλώσεις (Α και Β) για το αυθαίρετο και στην συνέχεια εξαιρούταν από την κατεδάφιση. Από τότε και εντός 2 μηνών (ίσως είχε δοθεί και κάποια παράταση) έπρεπε να υποβληθεί άδεια για νομιμοποίηση, διαφορετικά το κτίσμα χαρακτηριζόταν οριστικά κατεδαφιστέο. Αν ψάξεις στην νομοθεσία περί εξαιρέσεων από κατεδάφιση και την νομιμοποίηση αυθαιρέτων πέραν της παραπάνω διαδικασίας (ακόμα και για αυτές που δίνονται σήμερα), κάποια στιγμή θα καταλήξεις στο ότι δεν προβλέπονται από τον νόμο και για αυτό έχουν χαρακτηριστεί ως και αντισυνταγματικές (τόσο οι ίδιες οι διαδικασίες, όσο και οι μεταγενέστεροι νόμοι που τις προβλέπουν) από το ΣτΕ !!! (δες και στα post #243, #252 και τα ενδιάμεσα)

Σίγουρα έγινε όπως προβλέπεται, η διαδικασία για το 30%; Δηλαδή έγγραφη αποδοχή του προστίμου στην πολεοδομία, εντός της προθεσμίας, και προσαρμογή του ύψους του προστίμου; Σε εμάς έτσι γίνεται δεκτή η μείωση Για το 50% νομίζω ότι είναι καθαρά θέμα της εφορείας, όχι της πολεοδομίας