electro_power, με παραξένεψες λίγο με το π.μ για τη γνώμη μου σχετικά με την ‘’φυγή’’
Διάβασα με προσοχή όλες τις μέχρι τώρα απαντήσεις κ με τις περισσότερες συμφωνώ
Θα σου πω την δίκια μου ιστορία σε λίγες γραμμές
Άνοιξη του 1991 μετά τη λήξη του πολέμου του κόλπου ( καταιγίδα της ερήμου) κ μόλις 22-23 ετών έφυγα
για Κουβέιτ με μια ελληνική κατασκευαστική εταιρία.
Το μόνο που έκανα, είναι ότι ,ενημέρωσα τους γονείς μου για την απόφαση μου, ξέχασα γκόμενα, ήσυχη ζωή, τη σιγουριά κ τη θαλπωρή του πατρικού μου σπιτιού κ πήρα των αματιόν μου.
Εκεί κάτω έμαθα παρά πολλά πράγματα πάνω στα ηλεκτρολογικά , αυτοματισμούς, δομημένη καλωδίωση, γεννήτριες κ γενικά στις κατασκευές . Αυτά κ μόνο με βοήθησαν αργότερα όταν επέστρεψα – μετά από 2,5 χρόνια - να φύγω για Ολλανδία, ήδη, είχα γνωρίσει έναν ολλανδό, ο οποίος λόγο των γνώσεων μου κ της αγγλικής γλώσσας μου πρότεινε να ασχοληθώ μαζί του στις σύγχρονες κατασκευές θερμοκηπίων κάθετα αυτοματοποιημένες σε Ολλανδία Βέλγιο Δανία.
Σήμερα ζω στο χωριό μου κ από το 1998 έχω ανοίξει ένα γραφείο που ασχολείται με αυτές τις κατασκευές, κ έχω οργώσει στην κυριολεξία όλη την Ελλάδα ,συνεργάζομαι με ολλανδέζικες κ δανέζικες εταιρίες που γνώρισα κ με εκπαίδευσαν όσο ήμουν εκεί πάνω. Αλλά επειδή μας έχουν τελειώσει αυτού του είδους η κατασκευές, ασχολούμαι με τα Φ/Β, πριν από λίγες ήμερες επέστρεψα από ένα 500αρι στην στερεά Ελλάδα
Φυσικά κ δεν έχω μετανιώσει για αυτά που έκανα και για αυτά που γνώρισα, κ ευχαριστώ το θεό που με αξίωσε να πάρω τη σωστή απόφαση τότε .
Καλή τύχη