μεταλλατζης

Αν όντως επαληθεύονται οι υπολογισμοί, το μόνο που θα σε ανησυχεί είναι το κατασκευαστικό κομμάτι, ώστε δηλαδή ο καλουπατζής να το έχει στα υπόψη του και να τοποθετήσει εκεί τα καλούπια ώστε να προκύψει μικρότερο πλάτος πεδιλοδοκού, το οποίο θα φαίνεται στους ξυλοτύπους σου όμως. Ειδάλλως προσωπικά δε θα με ανησυχούσε τίποτε άλλο, εφόσον πληρούται η στατική επάρκεια

Από ότι έχω δει στα αποτελέσματα του fespa σε μία μελέτη μεταλλικών, το πρόγραμμα παίρνει αυθαίρετα ορισμένους συντελεστές πχ τους συντελεστές αλληλεπίδρασης στη συνδυασμένη κάμψη, καμπτικό λυγισμό με ή χωρίς πλάγιο - στρεπτικό λυγισμό, τους είχα δει να τους δίνει ίσους με τη μονάδα. Αντίθετα το Robot κάνει πιο λεπτομερή ανάλυση και συμβαδίζει περισσότερο με τις διατάξεις του ευρωκώδικα. Παρόλ' αυτά στα πολυμελή υποστυλώματα το Robot κάνει κάποιες παραδοχές που δεν θα τις έλεγα λάθος, πχ τους ελέγχους αλληλεπίδρασης που ανέφερα παραπάνω τους κάνει στη συνολική διατομή (που δεν είναι απαραίτητα λάθος) και όχι στη διατομή του πέλματος του σύνθετου υποστυλώματος. Με τον τελευταίο τρόπο όμως προκύπτουν πιο συντηρητικά αποτελέσματα σε σχέση με εκείνα του robot. 

Όταν λες ρόμβο εννοείς ρομβοειδή συνδετήρα?

Υπολογίζει συγκεκριμένες διαμορφώσεις συνδέσεων όπως συνδέσεις αρθρωτές που γίνονται με χρήση γωνιακών, συνδέσεις κοιλοδοκών (κυρίως για κόμβους δικτυωμάτων), βάσεις υποστυλωμάτων, συνδέσεις κορφιά (appex) και σύνδεση παραλαβής ροπής δοκού - υποστυλώματος (απλή ή με haunch)

Δουλεύει με ευρωκώδικες από ότι έχω συμπεράνει. Στα αποτελέσματά του αν δεις δείχνει κάθε έλεγχο και αν ικανοποιείται με βάση τις διατάξεις του κανονισμού.

Για το σχεδιασμό τουλάχιστον.

Τώρα για pushover ανάλυση δεν είμαι σίγουρος αν χρησιμοποιεί πεπερασμένα 

Πιστεύω και από την εμπειρία μου, πιο ασφαλές είναι να γυρίσει η μεμβράνη γιατί στεγανοποιείται ένα τμήμα του υποστυλώματος καθ' ύψος και δημιουργείται στεγανολεκάνη εσωτερικά και δεν είναι δυνατή η εισχώρηση νερού στο σημείο επαφής με την κολώνα. Απλά θέλω να πω ότι με το κορδόνι εγκυμωνεί ο κίνδυνος στο σημείο επαφής να εισχωρήσει υγρασία.

Χωρίς να είμαι απόλυτος

Όσο για τη μεμβράνη στα σημεία που είναι τα υποστυλώματα, είμαι της άποψης ότι θα κοπεί σε κομμάτια ώστε να εφαρμόζει στην κάθε πλευρά και μετά θα γίνει υπερκάλυψη και θα κολλήσει η μία με την άλλη, ώστε να είναι ασφαλές από κάθε εισχώρηση νερού. Το θέμα είναι ότι η μεμεβράνη θα ανέβει στην κάθε κολώνα από μισό έως ένα μέτρο ώστε να είναι πλήρως στεγανή η όλη έκταση

Καλά ναι θέλει και σύνθλιψη άντυγας κτλ αλλά εδώ η τέμνουσα της δοκού μεταβιβάζεται στους κοχλίες μέσω εφελκυστικών δυνάμεων και η κύρια καταπόνησή τους είναι ο εφελκυσμός.

Εννοώ διάτρηση όχι του κοχλία αλλά του ελάσματος, (έχεις δίκιο) με την αντοχή Β_p,Rd που δίνει ο ευρωκώδικας εξαιτίας των κατακόρυφων φορτίων που μεταβιβάζει σε αυτό η κεφαλή του κοχλία

sundance, εκεί που υπάρχουν υποστυλώματα, μπορεί να γίνει το ίδιο όπως και εντός των περιμετρικών τοιχωμάτων, δηλαδή να σηκώσεις τη μεμβράνη μέχρι και μισό με ένα μέτρο πάνω

Ακριβώς το ίδιο

Απλά θα σου πρότεινα, αντί για τέσσερεις, να βάλεις δύο κοχλίες, έναν εκατέρωθεν της δοκού αλλά με οβάλ οπές, ώστε να μην παραλαμβάνει η δοκός σου οριζόντιες φορτίσεις που πάνε στο υποστύλωμα και αφετέρου να αποφύγεις τους πιθανούς θορύβους που θα γίνονται κατά τη διάρκεια ανέμων ή χιονιού.

Η επίλυση μάλλον στο χέρι θα γίνει. Το Robot τουλάχιστον που ξέρω εγώ δεν επιλύει τέτοια διαμόρφωση.

Θα πρέπει να ελέγξεις τους κοχλίες σε εφελκυσμό και διάτρηση. Μία τυπική διαστασιολόγηση μπορείς να κάνεις στη ραφή με βάση την καμπτική τάση στη στήριξη της δοκού.

Απλά θα ήθελα να τονίσω, προσοχή στον κορμό της δοκού που αποτελεί και βάση των προβόλων !!

Επειδή η δοκός σου είναι αμφιπροέχουσα, θα έχουν και οι στηρίξεις ροπές, οπότε καλύτερα να μην τραυματίσεις τα πέλματα. Έτσι θα σου πρότεινα να κολλήσεις λεπίδα στο κάτω πέλμα της δοκού και να ανοίξεις εκεί οπές.

Απ' ότι καταλαβαίνω η δοκός ουσιαστικά θα εδράζεται στα υποστυλώματα.

Η πρότασή μου είναι η εξής:

Μπορείς στην κορυφή του κάθε υποστυλώματος να κολλήσεις μετωπική λεπίδα και εκατέρωθεν της εδραζόμενης δοκού, στη λεπίδα να ανοίξεις οβάλ οπή.

Μετά στα σημεία που εδράζεται η δοκός, αν το πλάτος του πέλματος επαρκεί, ανοίγεις στο κάτω πέλμα από μία οβάλ οπή εκατέρωθεν του κορμού.

Σε περίπτωση που το πέλμα δεν είναι τόσο μεγάλο (πολύ πιθανό), στο σημείο που θα στηριχθεί η δοκός, στο κάτω πέλμα συγκολλάς μία λεπίδα και σε αυτήν ανοίγεις οβάλ οπές.

Αυτό το κάνεις και στα δύο άκρα.

Εν συνεχεία, κοχλιώνεις τις λεπίδες.

Ουσιαστικά έτσι διαμορφώνεις και ελεγχόμενες μετακινήσεις.

Απλά θα πρέπει να προσέξεις τον κορμό της δοκού σου στις στηρίξεις, για τυχόν φαινόμενα τοπικής αστάθειας και επιπλέον μπορεί να χρειαστεί να τοποθετήσεις εγκάρσιε ενεσχύσεις στις στηρίξεις, ώστε να εξασφαλίσεις καλύτερες συνθήκες για τον πλάγιο - στρεπτικό λυγισμό του προβόλου.

Άκυρο, υπάρχει μία εκκεντρότητα, συγγνώμη!

Εδώ έχεις και αξονική?

Και πάλι όμως όπως βλέπω στο σχήμα σου η λεπίδα και το σύστημα των κοχλιών είναι κεντρικά τοποθετημένα σε σχέση με το κέντρο βάρους της κύριας

δοκού, οπότε δεν απαιτείται να πάρεις πρόσθετη ροπή λόγω αξονικής. Οπότε σε αυτό που έλεγα παραπάνω για την ενεργό διατομή λεπίδας, προστίθεται και η αξονική.

Με βάση τους υπολογισμούς κατά EC 3 και οι δύο σειρές οπών την ίδια καταπόνηση έχουν, με βάση τη μέχρι τώρα εμπειρία μου τουλάχιστον. Δε θέλω να είμαι και απόλυτος  

AlexisPap αν θεωρήσεις ότι το φορτίο ασκείται στο κέντρο του μορφώματος δηλαδή σε απόσταση p₁/2 από τον κάθε κοχλία, τότε για τη διατομή της αριστερής σειράς οπών, προκύπτει μία πρόσθετη ροπή V_Ed x p₁/2 που μπορεί και να μη ληφθεί υπόψη στους υπολογισμούς και η σειρά εκείνη να ελεγχθεί μόνο σε διάτμηση.

Καλησπέρα!

Είμαι της άποψης ότι για ένα μονώροφο κτίριο, ο μεταλλικός σκελετός συμφέρει από άποψη κόστους καλύτερα από τον μπετονένιο.

Ενδεχομένως η τιμή του δομικού χάλυβα ανά κιλό να είναι μεγαλύτερη σε σχέση με την τιμή του σκυροδέματος ανά κυβικό, αλλά συνήθως

προκύπτει πιο οικονομικός όσον αφορά στη συνολική ποσότητα υλικού (αθροιστικά).

Επιπλέον, όσον αφορά στα εργατικά, στις μεταλλικές δεν υπάρχει επιβάρυνση από ΙΚΑ όπως συμβαίνει με τα μπετά.

Ένα ακόμα βασικό πλεονέκτημα είναι ότι το μοντάρισμα γίνεται στο εργοτάξιο μέσα σε λίγο χρόνο (όπως προβλέπεται για μία προκατασκευή). Ένα πλεονέκτημα

είναι ότι έχει μικρό χρόνο ανέγερσης και μάλιστα χωρίς καλουπώματα ξεκαλουπώματα της ανωδομής και χωρίς να περιμένεις μέρες για την πήξη του σκυροδέματος. Από αυτό απορρέει κιόλας ότι δεν έχεις να πληρώσεις ξυλότυπο και καλουπατζή και ούτε να εξαρτάσαι από το πότε θα μπορεί και ΄για το αν τα χρειάζεται τα καλούπια για άλλη δουλειά κτλ.

Σωστά ναι συγγνώμη!

Έστω τη λεπίδα. Στην περίπτωση αυτή, μπορείς να θεωρήσεις τη λεπίδα σαν ένα στοιχείο πακτωμένο (μέσω της συγκόλλησης) και πάλι θεωρώντας

την τέμνουσα να εφαρμόζεται στο κέντρο μορφώματος, μπορείς συντηρητικά να πεις ότι υπάρχει σε κάθε σειρά μία πρόσθετη ροπή με

μοχλοβραχίονα p₂ / 2. Η τέμνουσα δύναμη θα είναι η V_Ed και η ροπή θα είναι V_Ed x p₂ / 2 και στις δύο σειρές.

Αυτό θα πρότεινα

Όταν λες εκκεντρότητα λεπίδας κορμού, εννοείς εάν και εφόσον ο κ.β. άξονας της λεπίδας με εκείνον του κορμού

δεν ταυτίζονται και επίσης εφόσον υπάρχει αξονική δύναμη.

Επιπλέον, για την κατανομή των δυνάμεων στους κοχλίες θα πρέπει να δουλεύεις με βάση το κέντρο μορφώματος της κοχλίωσης,

δηλαδή στη συγκεκριμένη διαμόρφωση με βάση το κ.β. του ορθωγωνίου που σχηματίζουν οι τέσσερεις οπές δηλαδή θα έχει συντεταγμένες (p₁ / 2 , p₂ / 2).

Δηλαδή η εκκεντρότητα z είναι η απόσταση της ραφής και του κέντρου μορφώματος.

Τη ροπή αυτή που θα βρεις την κατανέμεις στον κάθε κοχλία με βάση την πολική ροπή αδράνειας.

 Από αυτήν την άποψη, είτε η μία σειρά είτε η άλλη θα έχει την ίδια καταπόνηση.

Επίσης και οι τέσσερεις κοχλίες στην προκειμένη περίπτωση, θα καταπονούνται από ίσες δυνάμεις

Mystic, είμαι της άποψης ότι θα πρέπει να λάβεις υπόψη χάρην ασφαλείας μία εκκεντρότητα του κέντρου μορφώματος των κοχλιών ως προς τις ραφές.

Αυτό σημαίνει ότι θα υπάρχει πρόσθετη ροπή.

 Πιστεύω ότι στην προκειμένη διαμόρφωση και οι δύο σειρές είναι το ίδιο δυσμενείς.

Ο κάθε κοχλίας καταπονείται από τις ίδιες δυνάμεις.

Επιπλέον για τη διατμητική απόσχιση του τεμαχίου θα πρέπει να λάβεις υπόψη το τμήμα που περικλείεται και από τις δύο σειρές κοχλιών

Η παραπάνω σύνδεση είναι σχεδιασμένη για παραλαβή ροπών?

Αν ήθελες να πετύχεις το παραπάνω και να έχεις χωρικό πλαίσιο καλύτερα θα ήταν να χρησιμοποιούσες είτε κοιλοδοκό

είτε σταυροειδή διατομή

Για το αν υπάρχει κάποιος νόμος δε γνωρίζω. Πάντως είτε είναι για σοφίτα είτε όχι

θα σου συνιστούσα να κάνεις έναν υπολογισμό και διαμόρφωση της στέγης για να είσαι καλυμμένος

gp1 Καλημέρα,

Από όσο ξέρω στον ευρωκώδικα 8, αν βάλεις συντελεστή συμπεριφοράς q = 1,5 , δεν κάνεις μη γραμμική ανάλυση

ούτε ικανοτικό σχεδιασμό αλλά η κατασκευή σου θα είναι σχεδιασμένη χωρίς απαιτήσεις αντισεισμικότητας δηλαδή για ΚΠΧ,

παρά το ότι θα βάλεις σεισμικό συνδυασμό.

Αυτό σημαίνει ότι τα μέλη της κατασκευής σου δε θα έχουν πλάστιμη συμπεριφορά,

κάτι το οποίο θα πρέπει κατά τη γνώμη μου να ελέγχεται.

Allobar, για το βιβλίο της Μητσοπούλου δε γνωρίζω ακριβώς. Τα βιβλία του Αβραμίδη είναι πολύ καλά και

εμβαθύνουν στο νόημα της στατικής. Για τους υπερστατικούς φορείς θα χρειαστείς το κόκκινο βιβλίο του Στατική των κατασκευών τόμος ΙΙ για τη θεωρία και τους 2 επιπλέον πράσινους τόμους ΙΙα και ΙΙβ για τα παραδείγματα. Αυτό στο λέω γιατί μπορεί να σου κοστίσουν όλα αυτά γύρω στα 120 ευρώ.

Το βιβλίο του Βαλιάση είναι επίσης πολύ καλό. Έχει και θεωρία και παραδείγματα στο τέλος από εξεταστικές. Είναι ένας τόμος οπότε μπορεί να σου βγει και φθηνότερος.

Καλημέρα!

Από ότι λέει και ο Σπυράκος στο βιβλίο του, με τα συνθετα υλικά οι διαστάσεις του στοιχείου παραμένουν πρακτικά αμετάβλητες.

Οπότε γνώμη μου είναι ότι από στατική άποψη για τον υπολογισμό Μ Q N δεν πρέπει να αυξηθεί η διατομή. Το μόνο που θα αλλάξει είναι στην αποτίμηση

όπως αναφέρεις κι εσυ, η καμπτική, διατμητική και η αντοχή σε περίσφιγξη.

Κάτι ακόμα το τοίχωμα σου είναι διατομής Τ, Π ,Ζ ή διπλού ταυ ? Αν είναι απλή ορθογωνική, δε χρειάζεται να κάνεις τον έλεγχο για το χ_u.

Όσον αφορά στο χ_u, ο ευρωκώδικας λέει ότι αν υπερβαίνει το μήκος του κρυφοϋποστυλώματος, θα πρέπει να υπολογίσεις την μ_Φ, υπολογίζοντας κανονικά τις καμπυλότητες διαρροής και αστοχίας (Απαραιτήτως θα πρέπει να φτιάξεις Excel). Όντως η αξονική αφορά σε όλο το τοιχίο καθώς και το μηχανικό ογκομετρικό ποσοστό ω_ν σχετίζεται με τον κατακόρυφο οπλισμό του κορμού. Επομένως και με βάση αυτά που είδα και στο παράδειγμα που ανέφερα, άποψή μου είναι να μην κάνεις τον κόπο να ολοκληρώνεις τάσεις για να βγάλεις την αξονική του υποστυλώματος. Μπορείς προσεγγιστικά, να ανάξεις τα ν_d και ω_ν σε επιφάνεια b_c x l_w και να τα χρησιμοποιήσεις για την περίσφιγξη. 

Επομένως θα σου πρότεινα να κάνεις τον έλεγχο σε περίσφιγξη με βάση τα παραπάνω δεδομένα και να δεις αν θα βγει. (Προσωπική άποψη πάντα)