Didonis

Η εντύπωση που αποκομίζω εγώ είναι ότι το τελικό ζητούμενο της εμπεριστατωμένης έκθεσης της επιτροπής είναι πως θα αυξηθεί η «επενδυτική» μερίδα των ιδιωτών και όλα τα άλλα γέμισαν σελίδες… Προσωπικά και με καθαρά δικό μου όραμα είναι να αποφασίσουν κάποια μέρα (αφού κάνουν και εμπεριστατωμένες μελέτες) να συνδέσουν Ατλαντικό Ωκεανό με Ειρηνικό… Θα αλλάξει τα πάντα. Όπως άλλαξε τα πάντα η σύνδεση της δυτικής και ανατολικής ακτής με τον σιδηρόδρομο πριν ένα και αιώνα στις ΗΠΑ. Φυσικά αυτό ήταν η μισή περίπου απόσταση της προτεινόμενης διαδρομής που αναφέρω… αλλά στην τελική η τεχνολογία μας από τότε έχει εκατονταπλασιαστεί και η αναγκαιότητα για κάτι σαν αυτό είναι και αυτό εκατονταπλάσιο. (και σε όγκο μεταφοράς προϊόντων αλλά και ανθρώπων). Πέραν φυσικά της τεράστιο γεωπολιτικής άμβλυνσης αντιθέσεων σε ένα φάσμα χρόνου. Μια ενδεικτική δική μου πρώτη σκέψη μπορεί να φανεί στη συνημμένη εικόνα που έφτιαξα και βάζω… (σαν να λέμε μια εικόνα 1000 λέξεις) Κεντρικός Άξονας η διαδρομή από Γαλλία (ατλαντικό) έως και Κίνα (ειρηνικό) περί τα 10.000 έως 13.000 χιλιόμετρα. (κόκκινη γραμμή) Μία στάση ανά χώρα (Κίνα και Ρωσία κάτι ακόμα) Συνδετήριοι άξονες γαλάζια γραμμή κι αυτό μια στάση ανά χώρα Ο Κεντρικός άξονας να είναι τελωνιακά ανεξάρτητος κρατών. Ότι μπαίνει έχει τον έλεγχο μόνο στην αρχή ή στο και στο τέλος άφιξης. Το ίδιο θα μπορούσε να υπάρχει και με τις συλλέκτριες γραμμές φυσικά αλλά θα γίνει της Πόπης με μερικές περιοχές ιδιαίτερα καυτές… θα βοηθήσει όμως μπας και δροσίσει κι εκεί σιγά σιγά…. Παράλληλες σκέψεις Ο κεντρικός άξονας αλλά και οι συλλέκτριες γραμμές να έχουν κάτι σαν αυτό για να εξοικονομούν έστω τμήμα της ενέργειας. Σε συνδυασμό με κάθετες ανεμογεννήτριες στα άκρα των γραμμών και αξιοποιώντας ως συσσωρευτές ρεύματος ανόρθωση υδάτων σε τεχνικές λίμνες και κίνηση γεννήτριες όταν δεν υπάρχει Ήλιος ή αέρας, νομίζω θα μπορέσει να γίνει μια καλή έως άριστη χρήση καθαρής από ρύπανση ενέργειας. (βλέπε εικόνα Β) Ένα σωρό εταιρίες θα βγάλουν κι ένα σκασμό χρήματα οπότε οι αρμόδιες επιτροπές θα είναι χαρούμενες… Μεγάλη αντίπαλοι κάποιας σκέψης σαν αυτή (αν έχει υπάρξει σε ανωτέρα επίπεδα) σίγουρα θα είναι ΗΠΑ (που θα χάσουν την γεωπολιτική και γεωστρατηγική τους ηγεμονία) Οι ναυτιλιακές εταιρίες με τις τεράστιες ποσότητες που θα χάσουν κάποιο κομμάτι από την πίτα. Μη ξεχνάμε ότι σήμερα 4 και δις άνθρωποι μεταφέρουν τα προϊόντα για την επιβίωση τους ή για την κατανάλωση σου από τον ναυτικό άξονα θάλασσα της Κίνας, Ινδικός, Αραβική χερσόνησο, Μεσόγειο, Γαλλία Ολλανδία και Γερμάνια. Όχι μόνο αυτό αλλά και τα καράβια από την Νότια Αμερική κάνουν την διαδρομή προς Κίνα όχι από τον Ειρηνικό αλλά από Ατλαντικό, Αφρική, Ινδικό Κίνα… Διότι ο Ειρηνικός είναι πιο μεγάλη η διαδρομή. Θα χάσουν και οι αεροπορικές και σίγουρα κάτι θα χάσουν σε δεύτερο ή τρίτο χρόνο και οι έμποροι όπλων…. Εμείς θα κερδίσουμε μια ενοποίηση κατά κάποιο τρόπο 4 δις ανθρώπων και την δυνατότητα να μπούμε σε ένα τραίνο και σε ένα 25 ώρο ή 30ωρο με τις υπάρχουσες σήμερα ταχύτητες των τραίνων να φτάνουμε στον ειρηνικό ξεκινώντας από Γαλλία… Εικόνα Β από το θέμα εδώ Αντί για αμάξια βάλτε την φαντασία να δουλέψει και να μπουν τρένα θα είναι και μικρότερο το άνοιγμα. (ουφ …. το έχω αρκετά χρόνια στο μυαλό μου σε γενικές γραμμές κάτι σαν αυτό, το έγραψα σήμερα και ξελάφρωσα…. Όποτε συγχωράτε με μπορεί να λέω και αρλούμπες… )

Ανασύσταση φακέλου για να μπορέσεις να διαπιστώσεις αν η υπάρχουσα κατάσταση αντιστοιχεί στα σχέδια που θα σου εγκρίνει η πολεοδομία με βάση το στέλεχος.. Το πιο πιθανό να γκρινιάξει ο ενδιαφερόμενος πελάτης σου όποτε του συνιστάς να βρει σχέδια του διαμερίσματος του από κάποιον διαχειριστή της πολυκατοικίας ή τον οικοπεδούχο ή τον μηχανικό της αρχικής άδειας. Είναι δική του υποχρέωση να τα βρει φυσικά και όχι εσύ να κάνεις τον ντεντέκτιβ. Αν το βρει εξοικονομεί το κόστος και τον χρόνο για την ανασύστασης. Αν όχι αναλαμβάνεις και την ανασύσταση. (κόστος για αποτυπώσεις, πολεοδομίες κλπ)

Αν δεν το πρόσεξες σχολιάζεις κείμενο που αναρτήθηκε 27-09-2010 … και το ζήτημα αμοιβές μισθών μηχανικών και καθαρίστριες κλπ το γράφεις με όλες τις παραλλαγές του και σε όποιο άλλο θέμα με μισθούς βρίσκεις. Υπάρχει και η ενότητα χαλαρή κουβέντα αν είναι να υπάρχουν σχολιασμοί γενικού είδους και όχι κάτι συγκεκριμένο. Και, για αγγελίες για «σουπερμακετίστες», «ντελιβεράδες» κλπ όπως λες, βρες αντίστοιχα φόρουμ ή μικρές αγγελίες, δεν αφορά το εδω φόρουμ.

Άδεια δόμησης αν πληροί τις πολεοδομικές και κτιριοδομικές προϋποθέσεις το ακίνητο. Και πιθανά στατικό επανέλεγχο αφού θα αφαιρεθεί >10% της τοιχοποιίας Το ρωτάς ως μηχανικός ή ιδιώτης? Αν είσαι μηχανικός παρακαλώ βάλε την ειδικότητα στο προφίλ σου.

georgiosmadonanakis Είσαι OFF TOPIC Κάνε αναζήτηση υπάρχουν σχετικά θέματα ή ανέβασε νέο αν δεν σε καλύπτουν. Το θέμα θα κλειδωθεί μεχρι να γίνει το καθάρισμα από τα off topic και τα αστειάκια.

Σε ποιο πολεοδομικό ορισμό ΓΟΚ ή ΝΟΚ το έχεις βρει ότι είναι μόνιμη κατασκευή? Ακόμα και για τις τέντες στους εξώστες δεν είναι απαιτητό η άδεια δόμησης που έχουν μεταλλική στήριξη. Όχι τίποτα άλλο αλλά αν άρχιζε κάποιος τρελός νομοθέτης να θεωρεί και τα δίχτυα και ο σπάγκος που τα κρατεί ως σταθερή κατασκευή θα είχε γεμίσει ο τόπος από αγωγές γειτόνων μεταξύ τους διότι τα ρούχα που απλώνει ο ένας στην ταράτσα του κόβουν την θέα στον άλλον και να του απαιτεί άδεια από την πολεοδομία. Το θέμα προσπέλασης αφορά ιδιοκτησιακό ερώτημα και κανονισμό και όχι πολεοδομικό. Στις πολ/κίες μιας οικογένειας (αδέρφια γονείς ανά όροφο) τα βρίσκουν στις άλλες πιο δύσκολο φυσικά… Αλλά είναι άλλο ερώτημα που δεν τέθηκε καν.

Ωραία και καλή επιτυχία φυσικά… Βάλε και την ειδικότητα στο προφίλ σου (δηλ φοιτητής αρχιτέκτονας) Και όταν με το καλό τελειώσεις βαλε και εικόνες από την μελέτη σου… προσωπικά θα το χαρώ.

Γιατί αναφέρεις τον υπόκωφο ήχο που ακούς και μετά ρωτάς για μαγνητικό πεδίο στο σπίτι σου? Το βάζεις σε συσχετισμό?

μετά το 05:00 ξεκινά η κιθάρα.... για τους φάν του είδους.... http://youtu.be/VrWD8UAK3m8

ωραίος.... αν έχεις και το λίνκ με το ΦΕΚ ακόμα πιο καλά...

Γιατί να την αποσύρεις και να μη σου γράψουν τους λόγους που την απορρίπτουν ? Δεν θα σου γραφτεί στο ποινικό μητρώο στην τελική και θα διατηρείς το δικαίωμα σου να ελέγξεις σε δεύτερο χρόνο τα όποια δικαιώματα σου που αν αποσύρεις μονη σου και ολα προφορικά τα χάνεις.

Μπα σε κάποιες άλλες εξετάσεις είχαν βάλει και προσωπική συνέντευξη οπότε επαρκούσε το σωστό χρώμα στην γραβάτα απ ότι έμαθα τότε…

Το θέμα σου είναι ιδιαίτερα σοβαρό και με αρκετές παραμέτρους για να το λύσεις με το φόρουμ. Ναι πρέπει να βρεις δικηγόρο αλλά θα σου συνιστούσα να βρεις πρώτα έναν μηχανικό με εμπειρία σε ζητήματα σαν αυτά. Σου συνιστώ να το αποφύγεις εκτός αν θες να βρεις και ποινικό δικηγόρο και θα ξοδέψεις πολλά οικόπεδα αν προχωρήσεις την απειλή σου.

Αυτά ως δείγμα απαξιωτικής συμπεριφορά και αντιμετώπισης των συνομιλητών σου στο φόρουμ. Θα έχεις ποινή αποκλεισμού από τις συζητήσεις σε αυτό το φόρουμ για ένα χρονικό διάστημα. Αν επαναληφθεί τα κείμενα σου θα είναι υπό έγκριση προ εμφάνισης. Παρακαλώ διάβασε τους Κανόνες Συμμετοχής του forum.

Ίκαρε μη ξεχνάς ΄ότι το e-book δεν το φτιάξαμε μόνο για τις εξετάσεις αλλά για ... (δεν τα είχα γράψει τότε τυχαία αυτά)

το "υλικό" είναι όλο σε αυτό το e-book Στο φόρουμ μας είναι εδώ με όλη την σχετική ενημέρωση.

Nzerman, δεν το έχω ψάξει αν το προβλέπει κάπου ο 4178, αλλά με βάση αυτά που γνωρίζω εγώ από τους ΓΟΚ και από τα ιδιοκτησιακά δεν θα το ενέτασσα. Ο λόγος απλός, σε οποιοδήποτε δικαστήριο εύκολα μπορεί να καταπέσει χωρίς φυσικά να επηρεαστεί ο νόμος υπαγωγής. Όπως είπα είναι καταπάτηση ή προσβολή ιδιοκτησιακών δικαιωμάτων. Το πολεοδομικό γινόμενο είναι εξ αγχιστείας που προκύπτει από την προσβολή ή καταπάτηση ιδιοκτησιακού δικαιώματος ομόρου. Άδεια νομιμοποίησης δεν μπορεί φυσικά να πάρει για τους ίδιους λόγους. Στην τελική το όμορο οικόπεδο είναι του γείτονα οπότε δεν μπορεί να ανοίξει και πόρτα όπως είπα δεν ειναι πολεοδομική παράβαση... αλλα ιδιοκτησιακή στην ουσία του

Και προ 2011 να το είχε φτιάξει πάλι κατά την γνώμη μου δεν μπορεί να «τακτοποιηθεί». Στην ουσία είναι καταπάτηση ιδιοκτησιακών δικαιωμάτων και όχι πολεοδομική παράβαση ή οποία προκύπτει εκ της καταπάτησης της όμορης ιδιοκτησίας. (πχ σαν να άνοιξε πόρτες και παράθυρα επί του ορίου ομόρου) Λύση υπάρχει συνάδελφε και δεν είναι ο μίτος της Αριάδνης. Να καταργήσει τα υαλότουβλα. Το οικόπεδο του γείτονα δεν είναι δικό του να κάνει ότι θέλει. Λύση έχει και ο γείτονας, να βάψει ή να χτισθεί στην πλευρά του έναν τοίχο και να ακυρώσει στην πράξη τα υαλοτουβλα του δικού σου.

Απ όσο ξέρω δεν υπαρχει τέτοια δυνατότητα και θα πρέπει να πας σύμφωνα με τις ισχύουσες σήμερα πολεοδομικές διατάξεις στην περιοχή. Φυσικά ΝΟΚ και τα στατικά με τα ισχύοντα σήμερα. Το μόνο που ξέρω ότι υπαρχει (αν σε αφορά) αν έγινε η καταστροφή από πυρκαγιά ή σεισμό σε περιοχή που χαρακτηρίστηκε ως πληγείσα από αυτό το γεγονός οπότε θα διατηρούσες το δικαίωμα να δομήσεις ίδιο όγκο με ότι καταστράφηκε ανεξάρτητα από τις ισχύουσες σήμερα πολεοδομικές αλλαγές. Φυσικά και αυτά με νέα ισχύοντα με κανονισμούς. Στατικά κλπ Αν γνωρίζει κάποιος άλλο κάτι διαφορετικά θα είναι ενδιαφέρον να το μάθουμε

Όλες σοβαρές είναι, δεν πράττουν όμως πάντα σοβαρά… Οπότε στο δια ταύτα. Την Εθνική κατά κανόνα την εξυπηρετεί να παραμείνεις εσύ ο κατά νόμο επιβλέποντας του έργου. Τα σχέδια εφαρμογής της νέας διαμόρφωσης του καταστήματος θα το κάνει στην τεχνική διεύθυνση στις μελέτες. Θα υπάρχουν τελικά σχέδια κατόψεις όψεις τομές και σχέδια λεπτομερειών με όλες τις μελέτες (Αρχιτεκτονικά, μηχανολογικά, ηλεκτρολογικά ασφάλειες κλπ). Σε συνεννόηση με τον πελάτη σου (ιδιοκτήτη) σου συνιστώ να επισκεφτείς τον, την μελετητή που θα κάνει τα τελικά σχέδια. Μπορούν να στα δώσουν όταν τελειώσουν ώστε με αυτά να σου ανατεθεί από τον πελάτη σου (με χρέωση της Εθνικής) να κάνεις τις αναθεωρήσεις… πιθανά θα χρειαστείς εκ νέου πυρασφάλεια έλεγχο. Και κάνε συνεννόηση ώστε αν παραμείνεις εσύ ως ο γενικός επιβλέποντας του έργου να υπάρχει και δική σου απόσειση ευθύνης για τις εργασίες του (θα τον επιβλέπουν μηχανικοί της τράπεζας). Προ όλων αυτών όμως θα πρέπει να γίνουν τα συμβόλαια… οπότε αυτά τα χειρίζονται άλλοι και όχι οι τελικοί μελετητές επιβλέποντες. Σου συνιστώ να πας Σταδίου 38 που είναι η τεχνική υπηρεσία και να μιλήσεις με τον συνάδελφο μηχανικό που έχει αναλάβει τον τεχνικό προέλεγχο προ ενοικίασης.

Έχει σημασία. Ανάλογα με την τράπεζα και ανάλογα με τις εποχές είχαν διαφορετική πολιτική στο πως λειτουργούν σε αυτά τα έργα. Μερικές φορές ή μερικές τράπεζες προτιμούν να παραμείνει ο κατά νόμο επιβλέποντας για τις τελικές υπογραφές και κάνουν αναθεώρηση για αλλαγή χρήσης σε τραπεζικό κατάστημα και νέες διαμορφώσεις οπότε μεταθέτουν όλη την ευθύνη και της επίβλεψης στον εργολάβο του έργου. Μερικές το κάνουν πιο ανακατεμένα. Προσπαθώντας πάντοτε να είναι νομικά καλυμμένη σε κάθε περίπτωση η τράπεζα. Όταν είναι ιδιώτης ο ενοικιαστής είναι άλλο ζήτημα. Είναι και άλλη η αντιμετώπιση του ιδιοκτήτη όταν ξέρει ότι θα το ενοικιάσει σε τράπεζα (κάθε 1η του μήνα τα λεφτά στον λογαριασμό του) κι άλλη αν είναι ο οποιοσδήποτε άλλος. Στο ερώτημα που κάνεις αν μπορεί εσύ να χάσεις τμήμα της υπολειπόμενης επίβλεψης. Γενικά ναι. Ο ιδιοκτήτης οπότε θέλει σε παύει και σου πληρώνει την αναλογούσα επίβλεψη έως την παύση. Το πώς και το γιατί υπάρχουν αρκετά νήματα νομίζω. Τα ΙΚΑ της οικοδομής για τα μη στεγασμένα επαγγέλματα είναι μικρό ποσοστό από τις εργασίες στεγασμένων επαγγελμάτων που κάνει η τράπεζα για το υποκατάστημα οπότε υπάρχουν δεκάδες τρόποι να το φροντίσουν και να μη χαλάσει η όποια συμφωνία ενοικίασης για αυτό. Έχουν και νομικό έλεγχο να το φροντίσει και τεχνικό έλεγχο από μηχανικούς να το αντιμετωπίσει.

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ Α: Μεθοδολογία διαμόρφωσης πεδίου άσκησης του επαγγέλματος του μηχανικού Α.1 Γενικά Η διαμόρφωση και οριοθέτηση των «αποκλειστικών» και των «κοινών» δραστηριοτήτων των μηχανικών γίνεται με βάση τις συνταγματικές αρχές: της αναγκαιότητας της αναλογικότητας της μη εισαγωγής διακρίσεων και αυτό γιατί κάθε νομοθετική ρύθμιση που επιβάλει περιορισμούς στην άσκηση μίας επαγγελματικής δραστηριότητας, οφείλει να εξετάζεται υπό το πρίσμα των αρχών αυτών. Αντίθετα, η άναρχη διατύπωση προτάσεων περί επαγγελματικών δεσμεύσεων χωρίς συγκεκριμένη αναφορά ή επίκληση αυτών των αρχών, συνιστά γραφειοκρατική παραμόρφωση και συντεχνιακή παρέμβαση, η οποία ελέγχεται νομικά και πειθαρχικά. Η μεθοδολογική προσέγγιση και τεκμηρίωση των θέσεών μας στηρίζεται στη συσχέτιση των παραπάνω αρχών : α) με τους κινδύνους των τεχνικών έργων β) με τις συνταγματικές επιταγές της προστασίας της ζωής, της υγείας, της περιουσίας των πολιτών και της προστασίας του περιβάλλοντος. γ) με την αναγκαιότητα προσφυγής στην επιστημονική και τεχνική γνώση και εμπειρία, για να ελαχιστοποιηθεί η έκθεση της ζωής, της υγείας και της περιουσίας των πολιτών στους παραπάνω κινδύνους όπως αυτοί προβλέπονται στο σύνταγμα της Ελλάδας και βάσει των οποίων ασκούνται στη χώρα μας τα νομοθετικώς κατοχυρωμένα επαγγέλματα. Στη συνέχεια εξετάζονται αναλυτικά οι παραπάνω αρχές. Α.2 Η αρχή της αναγκαιότητας Α.2.1. Οι συνταγματικές επιταγές Η προστασία της ζωής, της υγείας και της περιουσίας των πολιτών αποτελούν ύψιστες αξίες τις οποίες κατοχυρώνει το Σύνταγμά των Ελλήνων το οποίο προβλέπει τις παρακάτω υποχρεώσεις της πολιτείας: Αρθρο 2, §1. Ο σεβασμός και η προστασία της αξίας του ανθρώπου αποτελούν την πρωταρχική υποχρέωση της Πολιτείας. … Αρθρο 5, §2. Όλοι όσοι βρίσκονται στην Ελληνική Επικράτεια απολαμβάνουν την απόλυτη προστασία της ζωής, της τιμής και της ελευθερίας τους … Αρθρο 5, §4**. Απαγορεύονται ατομικά διοικητικά μέτρα που περιορίζουν σε οποιονδήποτε Έλληνα την ελεύθερη κίνηση ή εγκατάσταση στη χώρα, καθώς και την ελεύθερη έξοδο και είσοδο σ’ αυτήν. Τέτοιου περιεχομένου περιοριστικά μέτρα είναι δυνατόν να επιβληθούν μόνο ως παρεπόμενη ποινή με απόφαση ποινικού δικαστηρίου, σε εξαιρετικές περιπτώσεις ανάγκης και μόνο για την πρόληψη αξιόποινων πράξεων, όπως νόμος ορίζει. **Ερμηνευτική δήλωση: Στην απαγόρευση της παραγράφου 4 δεν περιλαμβάνεται η απαγόρευση της εξόδου με πράξη του εισαγγελέα, εξαιτίας ποινικής δίωξης, ούτε η λήψη μέτρων που επιβάλλονται για την προστασία της δημόσιας υγείας ή της υγείας ασθενών, όπως νόμος ορίζει. Αρθρο 17, §1. Η ιδιοκτησία τελεί υπό την προστασία του Κράτους … Αρθρο 21, §3. Το Κράτος μεριμνά για την υγεία των πολιτών … Βάσει των παραπάνω άρθρων και ιδιαίτερα του άρθρου 5, §4 μαζί με την ερμηνευτική δήλωση, η Ελληνική Πολιτεία υποχρεούται να λάβει μέτρα για την προστασία της δημόσιας υγείας. Α.2.2 Η προστασία από τεχνικούς κινδύνους και οι νόμοι για το επάγγελμα του μηχανικού Ειδικότερα για την προστασία των εργαζομένων και πολιτών από τους τεχνικούς κινδύνους, η πολιτεία, ανταποκρινόμενη στις συνταγματικές απαιτήσεις, έχει θεσπίσει ειδικά νομοθετικά διατάγματα με τα οποία επιτρέπεται η άσκηση του επαγγέλματος του μηχανικού μόνο σε όσους διαθέτουν κατάλληλη επαγγελματική άδεια. Για την προστασία των εργαζομένων και πολιτών από τους δομικούς, σεισμικούς και κατασκευαστικούς κινδύνους των έργων υποδομής, η πολιτεία έχει θεσπίσει τον Ν.4663/1930 (ΦΕΚ149Α) Περί ασκήσεως επαγγέλματος του Πολιτικού Μηχανικού, Αρχιτέκτονος και Τοπογράφου. Για την προστασία των εργαζομένων και των πολιτών από τους μηχανολογικούς, ηλεκτρολογικούς κινδύνους ή κινδύνους από χημικές εγκαταστάσεις, η πολιτεία έχει θεσπίσει τον Ν.6422/34 «Περί ασκήσεως του επαγγέλματος του μηχανολόγου, του ηλεκτρολόγου και του μηχανολόγου – ηλεκτρολόγου μηχανικού, ως και του ναυπηγού». Αντίστοιχη νομοθεσία έχει θεσπιστεί για όλα τα παραπάνω επιστημονικά επαγγέλματα, η άσκηση των οποίων πηγάζει ευθέως από το σύνταγμα. Για την προστασία από τους μεταλλευτικούς, λατομικούς και μεταλλουργικούς κινδύνους, η πολιτεία έχει θεσπίσει συναφή νομοθεσία που αφορά στις μεταλλευτικές και λατομικές εργασίες και ειδικότερα το Νομοθετικό Διάταγμα 210/73 «Περί Μεταλλευτικού Κώδικος» (ΦΕΚ 277/Α/5-10-73) όπως αυτό τροποποιήθηκε από τον Νόμο 274/76 «Περί τροποποιήσεως του Μεταλλευτικού Κώδικος. (ΦΕΚ 50/Α/6-3-76)» και το άρθρο 26 του Ν. 1428/1984 για την εκμετάλλευση λατομείων αδρανών υλικών και άλλες διατάξεις Για την προστασία από τους χημικούς κινδύνους θεσπίστηκε ΝΟΜΟΣ: 3518/1928 Περί κυρώσεως του από 13 Νοεμβρίου 1927 Νομοθετικού Διατάγματος «περί κυρώσεως του Ν.Δ. της 20 Νοεμβρίου 1925 περί ασκήσεως του επαγγέλματος χημικού και υποχρεωτικής προσλήψεως χημικών εν ταις χημικαίς βιομηχανίαις» (ΦΕΚ 80/Α/14-5-28). Σημειώνεται ότι ο Χημικός Μηχανικός έχει εξομοιωθεί νομικώς με τον Χημικό και επομένως ασκεί το επάγγελμα αυτό ελευθέρως. Η ανάθεση της τήρησης αυτών των συνταγματικών επιταγών σε ελεύθερα επαγγέλματα αποτελεί επιλογή της πολιτείας από ιδρύσεως του ελληνικού κράτους. Εάν η πολιτεία επιθυμεί σήμερα να αναλάβει το ίδιο το κράτος την τήρηση αυτών των συνταγματικών επιταγών ας το πράξει. Μέχρι όμως να γίνει αυτό, η πολιτεία οφείλει να μεριμνά για την εφαρμογή και μίας δεύτερης, εξίσου σημαντικής αρχής : της αρχής της οικονομικής βιωσιμότητας των επαγγελμάτων αυτών. Α.2.3 Η αρχή της οικονομικής βιωσιμότητας Ο μηχανικός ως επαγγελματική μονάδα θα πρέπει να διασφαλίζει όχι μόνο ένα επαρκές εισόδημα για τα προς το ζήν αλλά και για τη συνεχή ανανέωση και βελτίωση της επιστημονικής του ικανότητας προς άσκηση του επαγγέλματός του. Ο συμβολαιογράφος είναι υποχρεωμένος να διατηρεί αρχεία υποθέσεων των πολιτών σε άριστη κατάσταση για πολλές δεκαετίες. Υπάρχουν πολλά παραδείγματα για την αναγκαιότητα συνεχούς βελτίωσης και αναβάθμισης αυτών των επαγγελματικών υπηρεσιών. Για το λόγο αυτόν και, εκτός των παραπάνω τριών αρχών, θα πρέπει να διασφαλισθεί η τήρηση της αρχής της οικονομικής βιωσιμότητας των θεσμικά κατοχυρωμένων επαγγελμάτων τα οποία διασφαλίζουν την τήρηση των συνταγματικών επιταγών. Σήμερα είναι γνωστό ότι ήδη αυτή η αρχή δεν ισχύει για ένα μεγάλο μέρος των επαγγελματιών αυτών. Αυτό συνεπάγεται ότι ένα μεγάλο μέρος των επαγγελματιών οδηγείται στον αφανισμό, γεγονός το οποίο θα έχει δυσμενείς συνέπειες στο τίμημα των παρεχόμενων αντίστοιχων υπηρεσιών. Τελικώς τις συνέπειες θα τις αισθανθεί ο ίδιος ο πολίτης ο οποίος προοδευτικά θα στερηθεί τις τεχνικές, νομικές ή ιατρικές υπηρεσίες τις οποίες έχει ανάγκη, λόγω αυξανόμενου τιμήματος. Επομένως πριν η πολιτεία προχωρήσει στην κατάργηση «αδικαιολόγητων περιορισμών» στην πρόσβαση και την άσκηση των επαγγελμάτων θα πρέπει παράλληλα να εξετάσει την οικονομική βιωσιμότητα των ασκούμενων επαγγελμάτων. Α.3. Η τήρηση της αρχής της μη εισαγωγής διακρίσεων Α.3.1. Η συνταγματική επιταγή Όταν η πολιτεία νομοθετεί περί ενός «νομοθετικά κατοχυρωμένου επαγγέλματος», εκ των πραγμάτων θέτει περιορισμούς στην ελεύθερη πρόσβαση και στην ελεύθερη άσκηση του επαγγέλματος αυτού από τους πολίτες της χώρας. Επειδή όμως το άρθρο 5, παρ.1 του Συντάγματος ορίζει ότι «ο καθένας έχει δικαίωμα να αναπτύσσει ελεύθερα την προσωπικότητα του και να συμμετέχει στην κοινωνική, οικονομική και πoλιτική ζωή της χώρας, εφόσoν δεν πρoσβάλει τα δικαιώματα των άλλων και δεν παραβιάζει τo Σύνταγμα ή τα χρηστά ήθη», αυτό συνεπάγεται ότι τέτοιου είδους περιορισμός πρέπει να γίνεται μόνο κατόπιν άλλης συνταγματικής επιταγής όπως αυτές αναλύονται παραπάνω. Επομένως, πριν την θέσπιση μίας κατοχυρωμένης νομοθετικά δραστηριότητας ή επαγγέλματος πρέπει να καθορίζονται με σαφήνεια οι συνταγματικοί λόγοι που επιβάλουν την κατοχύρωσή της. Αλλιώς παραβιάζεται ευθέως η αρχή της μη εισαγωγής διακρίσεων όπως και το άρθρο 5 του συντάγματος. Α.4. Η τήρηση της αρχής της αναλογικότητας Α.4.1. Γενικά Η τήρηση της αρχής της αναλογικότητας δεν είναι προαιρετική αλλά προκύπτει από το άρθρο 5, παρ.1 του Συντάγματος το οποίο ορίζει ότι «ο καθένας έχει δικαίωμα να αναπτύσσει ελεύθερα την προσωπικότητα του και να συμμετέχει στην κοινωνική, οικονομική και πολιτική ζωή της χώρας, εφόσον δεν προσβάλλει τα δικαιώματα των άλλων και δεν παραβιάζει τo Σύνταγμα ή τα χρηστά ήθη». Όταν η Πολιτεία θεσμοθετεί ένα νέο νομοθετικά κατοχυρωμένο επάγγελμα όπως οι «ενεργειακοί επιθεωρητές», κατ’ επίκληση κάποιου άλλου άρθρου του Συντάγματος (π.χ. για την προστασία της δημόσιας υγείας ή την προστασία του περιβάλλοντος, κλπ), οι περιορισμοί που επιβάλλονται στην ελεύθερη πρόσβαση των πολιτών στο επάγγελμα αυτό δεν είναι αυθαίρετοι, αλλά τίθενται κατ’ αναλογία με αντίστοιχους περιορισμούς που τίθενται σε άλλα νομοθετικώς ελεγχόμενα επαγγέλματα, όπως των μηχανικών, των ιατρών ή των δικηγόρων. Αλλιώς καταστρατηγείται η αρχή της ισοπολιτείας και της ισονομίας, όπως αυτή προδιαγράφεται στο άρθρο 4, παρ. 1 του Συντάγματος : «Oι Έλληνες είναι ίσοι ενώπιον του νόμου». Η τήρηση αυτής της αρχής προβλέπεται επίσης ρητώς από τον νόμο 3919/2011 άρθρο 3 παράγραφος 2. Χαρακτηριστικό παράδειγμα παραβίασης της αρχής της αναλογικότητας δίνεται από το άρθρο 8 «Ανεξάρτητοι εμπειρογνώμονες – Ενεργειακοί Επιθεωρητές − Πιστοποιητικό Ενεργειακής Απόδοσης (ΠΕΑ)» της Πράξης Νομοθετικού Περιεχομένου της 19ης Νοεμβρίου 2012 με τίτλο: «Ρυθμίσεις κατεπειγόντων θεμάτων του ν.4046/2012 και του ν. 4093/2012». Με το άρθρο αυτό θεσπίζεται το κατοχυρωμένο νομικώς επάγγελμα του ενεργειακού επιθεωρητού, για το οποίο απαιτείται πολύωρη και δαπανηρά υποχρεωτική κατάρτιση των υποψηφίων ως και υποχρεωτική γραπτή εξέταση αυτών, δηλαδή προβλέπονται περισσότερες απαιτήσεις που δεν απαιτούνται για πολύ σπουδαιότερα καθήκοντα μηχανικού, όπως π.χ. η άσκηση του επαγγέλματος του μηχανικού, αυτή καθ’ εαυτή. Συνοπτικά, διαπιστώνεται ότι δεν τηρείται η αρχή της αναλογικότητας όταν διά το έλασσον (ενεργειακή επιθεώρηση) απαιτείται επιπρόσθετη υποχρεωτική εκπαίδευση και εξέταση, πέραν της άδειας άσκησης επαγγέλματος του μηχανικού τη στιγμή όπου μόνον αυτή αρκεί για το μείζον, δηλαδή για μελέτες και έργα τα οποία άπτονται της ζωής και της υγείας των πολιτών και των εργαζομένων. ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ Β: Διεθνή Πρότυπα για την άσκηση του επαγγέλµατος του Αρχιτέκτονα (UIA) (υιοθετήθηκε από την 21η Γενική Συνέλευση της UIA στο Πεκίνο στις 28 Ιουνίου 1999) Πρόκειται για: «Αποφάσεις που αφορούν το Σύµφωνο της Διεθνούς Ένωσης Αρχιτεκτόνων U.I.A. µε τα προτεινόµενα Διεθνή Πρότυπα για την Άσκηση του Επαγγέλµατος του Αρχιτέκτονα» …………… Το Σύµφωνο και οι Βασικές Οδηγίες που θα ακολουθήσουν, σκοπό έχουν να προσδιορίσουν τις βέλτιστες συνθήκες για την άσκηση του επαγγέλµατος και τους κανόνες που το επάγγελµα απαιτεί. Το Σύµφωνο αρχίζει µε τη διακήρυξη που περιλαµβάνει τις «Αρχές άσκησης του Επαγγέλµατος» …………… Αρχές Άσκησης του Επαγγέλµατος (ενδεικτικές αναφορές από το πλήρες κείμενο) Τα µέλη του αρχιτεκτονικού επαγγέλµατος είναι ταγµένα στη διατήρηση υψηλού επιπέδου άσκησης της αρχιτεκτονικής µε ακεραιότητα και ικανότητα. Με αυτόν τον τρόπο προσφέρουν στην κοινωνία µοναδικές ικανότητες και υπηρεσίες αναγκαίες για την αειφόρο ανάπτυξη του δοµηµένου περιβάλλοντος, την κοινωνική ευηµερία και τον πολιτισµό. Οι Αρχές Άσκησης του Επαγγέλµατος καθορίζονται από τη νοµοθεσία, τους κώδικες δεοντολογίας και άλλους κανονισµούς που ρυθµίζουν την επαγγελµατική συµπεριφορά…. Οι αρχιτέκτονες κατέχουν ένα συστηµατοποιηµένο σώµα γνώσεων, ικανοτήτων και θεωρίας το οποίο αναπτύχθηκε µέσω της εκπαίδευσης, της προ- και µεταπτυχιακής κατάρτισης, και της εµπειρίας. Η διαδικασία των πανεπιστηµιακών τους σπουδών, της πρακτικής τους εξάσκησης και οι εξετάσεις στις οποίες υποβάλλονται έχουν διαµορφωθεί έτσι ώστε να διασφαλίζεται το δηµόσιο συµφέρον και όταν ένας αρχιτέκτονας προσλαµβάνεται για να παρέχει επαγγελµατικές υπηρεσίες, να πληροί τα αποδεκτά κριτήρια που απαιτούνται για την κατάλληλη επιτέλεση αυτών των υπηρεσιών. Επιπρόσθετα, τα µέλη των περισσότερων επαγγελµατικών συλλόγων και, βεβαίως, της UIA, είναι επιφορτισµένα µε την υποχρέωση να διατηρούν και προωθούν τις γνώσεις τους στην τέχνη και την επιστήµη της αρχιτεκτονικής, καθώς επίσης να σέβονται το σύνολο της αρχιτεκτονικής δηµιουργίας και να συµβάλλουν στην ανάπτυξη του. ……. Οι αρχιτέκτονες επίσης υποχρεώνονται να εφαρµόζουν το πνεύµα και το γράµµα των νόµων που διέπουν τις επαγγελµατικές τους υποθέσεις και να εξετάζουν προσεκτικά τις κοινωνικές και περιβαλλοντικές επιπτώσεις των επαγγελµατικών τους δραστηριοτήτων…… Η UIA, µέσω των προγραµµάτων των εθνικών της τµηµάτων και του Προγράµµατος Άσκησης του Επαγγέλµατος, επιδιώκει να καθιερώσει αρχές επαγγελµατικής συµπεριφοράς και επαγγελµατικά πρότυπα προς όφελος της δηµόσιας υγείας, της ασφάλειας, της ευηµερίας, και του πολιτισµού. Επιπροσθέτως η UIA υποστηρίζει τη θέση ότι η αµοιβαία αναγνώριση των προτύπων επαγγελµατικής συµπεριφοράς και ικανότητας θα εξυπηρετήσει το δηµόσιο συµφέρον και ταυτόχρονα θα συµβάλλει στη διατήρηση της αξιοπιστίας του επαγγέλµατος. Οι αρχές και τα πρότυπα της UIA στοχεύουν στην διεξοδική πανεπιστηµιακή εκπαίδευση και πρακτική εξάσκηση των αρχιτεκτόνων έτσι ώστε να είναι ικανοί να ικανοποιήσουν τις θεµελιώδεις επαγγελµατικές απαιτήσεις τους…… Άσκηση της Αρχιτεκτονικής (ενδεικτικές αναφορές από το πλήρες κείμενο) Η άσκηση της αρχιτεκτονικής αφορά την παροχή επαγγελµατικών υπηρεσιών που συνδέονται µε τη ρύθµιση του δοµηµένου και αδόµητου χώρου. Αφορά επίσης τη σύλληψη και κατασκευή, επέκταση, διατήρηση, αποκατάσταση ή τροποποίηση χώρων, κτιρίων ή οµάδας κτιρίων. Αυτές οι επαγγελµατικές υπηρεσίες περιλαµβάνουν τους ακόλουθους τοµείς, χωρίς όµως να περιορίζονται µόνο σε αυτούς: πολεοδοµία, αρχιτεκτονική τοπίου, διαµορφώσεις αστικού χώρου, προκαταρτικές µελέτες, σύνθεση των έργων, υλοποίηση προπλασµάτων και σχεδίων, διατύπωση εξειδικευµένων τεχνικών προδιαγραφών, συντονισµό της τεχνικής τεκµηρίωσης από άλλους επαγγελµατίες εφόσον υπάρχουν (συµβούλους µηχανικούς, πολεοδόµους, αρχιτέκτονες τοπίου και άλλους ειδικούς), την οικονοµία της κατασκευής, τη διαχείριση των συµβάσεων των έργων, την παρακολούθηση της κατασκευής (η οποία καλείται .επίβλεψη. σε µερικές χώρες) και τη διαχείριση των έργων…. Το επάγγελµα όπως το γνωρίζουµε σήµερα έχει αναπτυχθεί πολύ και έχει αλλάξει ριζικά. Οι επαγγελµατικές υποχρεώσεις έχουν πολλαπλασιαστεί, οι απαιτήσεις των πελατών και οι τεχνολογικές εξελίξεις έχουν γίνει πιο περίπλοκες, οι κοινωνικές και οι περιβαλλοντικές απαιτήσεις έχουν αποκτήσει περισσότερο πιεστικό χαρακτήρα. Αυτές οι αλλαγές µε τη σειρά τους έχουν µεταβάλλει το αρχιτεκτονικό επάγγελµα, ευνοώντας τη συνεργασία µεταξύ των πολλών εµπλεκοµένων πλευρών στη διαδικασία σχεδιασµού και κατασκευής… Ο προσδιορισµός «αρχιτέκτονας» γενικά αποδίδεται από το νόµο σε ένα άτοµο που έχει τα επαγγελµατικά και ακαδηµαϊκά προσόντα και γενικά είναι καταχωρηµένο / έχει άδεια άσκησης του επαγγέλµατος της αρχιτεκτονικής, στη χώρα που αυτό την εξασκεί και είναι υπεύθυνο για την προώθηση της σωστής και βιώσιµης ανάπτυξης, της ευηµερίας και της πολιτισµικής έκφρασης της κοινωνίας στο χώρο, στη µορφή και στο ιστορικό πλαίσιο….. Οι θεµελιώδεις προϋποθέσεις για την χορήγηση άδειας και την αναγνώριση του δικαιώµατος άσκησης κάποιου ως αρχιτέκτονα όπως ορίζεται παραπάνω, είναι η γνώση, οι δεξιότητες και οι ικανότητες που αναφέρονται παρακάτω που αποκτήθηκαν στο πλαίσια αναγνωρισµένης πανεπιστηµιακής εκπαίδευσης, εµπειρίας και πρακτικής εξάσκησης. Τότε µόνον το άτοµο θεωρείται επαγγελµατικά ικανό για την άσκηση της αρχιτεκτονικής. Τον Αύγουστο του 1985, για πρώτη φορά, µία οµάδα χωρών έθεσε τις θεµελιώδεις απαιτήσεις γνώσεων και ικανοτήτων για έναν αρχιτέκτονα (από την Directive 85/484/EEC της Επιτροπής των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων)∗ Αυτές περιλαµβάνουν: • Ικανότητα να δηµιουργεί αρχιτεκτονικά σχέδια που ικανοποιούν τόσο αισθητικές όσο και τεχνικές απαιτήσεις, και τα οποία να προσπαθούν να εξασφαλίσουν ένα βιώσιµο περιβάλλον • Επαρκείς γνώσεις της ιστορίας και της θεωρίας της αρχιτεκτονικής και των τεχνών που έχουν σχέση µε αυτήν, της τεχνολογίας, και των ανθρωπιστικών επιστηµών. • Γνώση των καλών τεχνών ως παράγοντα της ποιότητας της αρχιτεκτονικής σύλληψης. • Επαρκείς γνώσεις πολεοδοµίας και χωροταξικού σχεδιασµού, καθώς και τις ικανότητες που απαιτούνται από τη διαδικασία του σχεδιασµού. • Κατανόηση της σχέσης ανάµεσα σε ανθρώπους και τα κτίρια και ανάµεσα στα κτίρια και το περιβάλλον τους, καθώς επίσης και της συσχέτισης των κτιρίων και του περιβάλλοντα χώρου τους µε τις ανθρώπινες ανάγκες και την ανθρώπινη κλίµακα. • Μία επαρκή γνώση των µέσων επίτευξης περιβαλλοντικά βιώσιµου σχεδιασµού. • Κατανόηση του επαγγέλµατος του αρχιτέκτονα και του ρόλου των αρχιτεκτόνων στην κοινωνία, και ειδικότερα των κοινωνικών παραµέτρων που επηρεάζουν τη διαδικασία του σχεδιασµού. • Κατανόηση των µεθόδων έρευνας και προετοιµασίας του φακέλου ενός µελετητικού σχεδίου. • Κατανόηση του δοµικού σχεδίου, της κατασκευής και των προβληµάτων των µηχανικών που συνδέονται µε το σχεδιασµό των κατασκευών. • Επαρκείς γνώσεις των φυσικών συνθηκών, της τεχνολογίας καθώς και της λειτουργίας των κτιρίων έτσι ώστε να τους παρέχονται εσωτερικές συνθήκες άνεσης και προστασίας από κλιµατολογικές συνθήκες. • Απαραίτητες ικανότητες αρχιτεκτονικού σχεδιασµού για την ικανοποίηση των απαιτήσεων των χρηστών του κτιρίου εντός των ορίων που τίθενται από τους παράγοντες κόστους και των οικοδοµικών κανονισµών. • Επαρκείς γνώσεις των βιοµηχανικών υλικών, του τρόπου οργάνωσης, των κανονισµών και των διαδικασιών που σχετίζονται στη µετατροπή µιας αρχιτεκτονικής σύλληψης σε κτίριο καθώς και στην ένταξη των σχεδίων στο συνολικό σχεδιασµό. • Επαρκείς γνώσεις που αφορούν την χρηµατοδότηση και διαχείριση των έργων, καθώς και ελέγχου κόστους υλοποίησης.__ Πανεπιστηµιακή Εκπαίδευση …….. Σε αρµονία µε τον Καταστατικό Χάρτη της UIA/UNESCO για την Αρχιτεκτονική Εκπαίδευση, η UIA προωθεί την άποψη ότι η πανεπιστηµιακή εκπαίδευση των αρχιτεκτόνων (εκτός από πρακτική εξάσκηση και εµπειρία) δεν θα πρέπει να διαρκεί λιγότερο από 5 έτη, και να παρέχεται σε πλήρες ωράριο µε ένα αναγνωρισµένο πρόγραµµα αρχιτεκτονικών σπουδών σε ένα αναγνωρισµένο πανεπιστήµιο, ενώ θα επιτρέπει ποικιλία στην παιδαγωγική προσέγγιση, προσαρµογή στις τοπικές συνθήκες, καθώς και ευελιξία στην ισοτιµία των σπουδών. Εµπειρία / Εκπαίδευση / Πρακτική Εξάσκηση Η εκπαίδευση, η εµπειρία και η πρακτική εξάσκηση είναι µία ειδικά οργανωµένη και κατευθυνόµενη δραστηριότητα που αφορά την άσκηση της αρχιτεκτονικής που πραγµατοποιείται είτε κατά τη διάρκεια της αρχιτεκτονικής εκπαίδευσης ή µετά την απονοµή του επαγγελµατικού διπλώµατος αλλά πριν την απόκτηση της άδειας άσκησης. Για τη συµπλήρωση της ακαδηµαϊκής εκπαίδευσης ώστε να προστατευθεί το κοινό συµφέρον, οι υποψήφιοι για την απόκτηση της άδειας άσκησης, πρέπει να ενσωµατώνουν στην επίσηµη εκπαίδευσή τους και την πρακτική κατάρτιση. Οι κάτοχοι διπλωµάτων αρχιτεκτονικής θα πρέπει να έχουν συµπληρώσει τουλάχιστο 2 έτη αποδεκτής πρακτικής εξάσκησης πριν την απόκτηση της άδειας για εργασία ως αρχιτέκτονες (αλλά µε αντικειµενικό σκοπό τα 3 έτη), και θα πρέπει να προβλέπονται περιθώρια που να επιτρέπουν την ισοτιµία. Επίδειξη Επαγγελµατικών Γνώσεων και Ικανοτήτων Κάθε υποψήφιος που ζητά την άδεια άσκησης της αρχιτεκτονικής, πρέπει να επιδείξει στις αρµόδιες εθνικές αρχές ότι κατέχει ένα ικανοποιητικό επίπεδο γνώσεων και επαγγελµατικών ικανοτήτων. … Το κοινό συµφέρον εξασφαλίζεται ως προς τις γνώσεις και ικανότητες ενός αρχιτέκτονα µόνο αφού αυτός ή αυτή έχει αποκτήσει την απαιτούµενη πανεπιστηµιακή εκπαίδευση και πρακτική εξάσκηση, και έχει επιδείξει τις ελάχιστες απαιτούµενες γνώσεις και ικανότητες για την συνολική άσκηση της αρχιτεκτονικής. Αυτά τα προσόντα πρέπει να πιστοποιηθούν µέσω µιας εξέτασης ή άλλης αποδεκτής διαδικασίας. ……. Οι γνώσεις και οι ικανότητες που αποκτήθηκαν από έναν αρχιτέκτονα πρέπει να µπορούν να αποδειχθούν από µία κατάλληλη διαδικασία. Αυτή η διαδικασία πρέπει να περιλαµβάνει την επιτυχή αντιµετώπιση τουλάχιστον µίας εξέτασης στο τέλος της ολοκλήρωσης του κύκλου εκπαίδευσης / εµπειρίας / πρακτικής άσκησης. Οι γνώσεις και οι ικανότητες για την άσκηση του επαγγέλµατος που δεν αποτελούν αντικείµενο εξέτασης πρέπει να εκτιµώνται µε έναν άλλο τρόπο. Αυτές οι γνώσεις περιλαµβάνουν θέµατα όπως διαχείρισης επιχειρήσεων και θεσµικά θέµατα. Άδεια Άσκησης Επαγγέλµατος ……. Η άδεια άσκησης επαγγέλµατος αποτελεί την επίσηµη νοµική αναγνώριση των προσόντων ενός ατόµου που του επιτρέπει να εξασκεί το επάγγελµα του αρχιτέκτονα. Αυτή η αναγνώριση συνοδεύεται από περιορισµούς που εµποδίζουν άτοµα που δεν έχουν τα προσόντα να ασκούν ορισµένες λειτουργίες. ……. Δεδοµένου ότι το δηµόσιο συµφέρον συνδέεται µε ένα βιώσιµο και ποιοτικό δοµηµένο περιβάλλον, και δεδοµένων των κινδύνων και επιπτώσεων της ανάπτυξης στο περιβάλλον αυτό, είναι σηµαντικό οι υπηρεσίες στον τοµέα της αρχιτεκτονικής να παρέχονται από εξειδικευµένους επαγγελµατίες για την προστασία του δηµοσίου συµφέροντος. ………. Η U.I.A. προωθεί το γεγονός της επιβολής µιας διαδικασίας που να δίνει το δικαίωµα άσκησης του επαγγέλµατος σε όλες τις χώρες. Αυτή η διαδικασία θα πρέπει να είναι υποχρεωτική. ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ Γ: κριτήρια της Οδηγίας 2005/36/ΕΚ Από την εισηγητική της έκθεση παρατίθεται: (27) Η αρχιτεκτονική δημιουργία, η ποιότητα των κατασκευών, η αρμονική ένταξή τους στο περιβάλλον, ο σεβασμός των φυσικών και αστικών τοπίων, καθώς και της κοινής και ιδιωτικής κληρονομιάς αποτελούν δημόσιο συμφέρον. Εφεξής, η αμοιβαία αναγνώριση των τίτλων εκπαίδευσης θα πρέπει να βασίζεται σε ποιοτικά και ποσοτικά κριτήρια που διασφαλίζουν ότι οι κάτοχοι των αναγνωρισμένων τίτλων εκπαίδευσης είναι σε θέση να κατανοούν και να εκφράζουν τις ανάγκες των μεμονωμένων ατόμων, των κοινωνικών ομάδων και των συλλογικών φορέων σε θέματα χωροταξίας, σχεδιασμού, οργάνωσης και υλοποίησης των κατασκευών, διατήρησης και αξιοποίησης της αρχιτεκτονικής κληρονομιάς, καθώς και προστασίας της ισορροπίας της φύσης. Επίσης, στο άρθρο 46, αναφέρεται: Η εκπαίδευση του Αρχιτέκτονα, που πρέπει να είναι πανεπιστημιακού επιπέδου και της οποίας το πρωταρχικό στοιχείο συνιστά η αρχιτεκτονική, πρέπει να διατηρεί την ισορροπία μεταξύ των θεωρητικών και πρακτικών πτυχών της εκπαίδευσης στον τομέα της αρχιτεκτονικής και να παρέχει την εγγύηση ότι ο ενδιαφερόμενος έχει αποκτήσει τις ακόλουθες γνώσεις και δεξιότητες: α) ικανότητα σύλληψης αρχιτεκτονικών δημιουργιών που να ικανοποιούν συγχρόνως αισθητικές και τεχνικές απαιτήσεις· β) προσήκουσα γνώση της ιστορίας και των θεωριών της αρχιτεκτονικής καθώς και των συναφών τεχνών, τεχνολογιών και επιστημών του ανθρώπου· γ) γνώση των καλών τεχνών ως παραγόντων που είναι δυνατόν να επηρεάσουν την ποιότητα της αρχιτεκτονικής σύλληψης· δ) προσήκουσα γνώση της πολεοδομίας, του πολεοδομικού σχεδιασμού και των τεχνικών που εφαρμόζονται στη διαδικασία του πολεοδομικού σχεδιασμού· ε) ικανότητα κατανόησης των σχέσεων, αφενός, ανάμεσα στους ανθρώπους και τα αρχιτεκτονικά δημιουργήματα, και αφετέρου, ανάμεσα στα αρχιτεκτονικά δημιουργήματα και το περιβάλλον τους, καθώς και ικανότητα κατανόησης της ανάγκης αρμονικού συνδυασμού των αρχιτεκτονικών δημιουργημάτων με τους χώρους, ανάλογα με τις ανάγκες του ανθρώπου και την αντίστοιχη κλίμακα· στ) ικανότητα κατανόησης του επαγγέλματος του αρχιτέκτονα και του ρόλου του στην κοινωνία, ειδικότερα μέσω της επεξεργασίας σχεδίων στα οποία λαμβάνονται υπόψη οι κοινωνικοί παράγοντες· ζ) γνώση των μεθόδων τεκμηρίωσης και προπαρασκευής της οικοδομικής μελέτης· η) γνώση των προβλημάτων στατικού σχεδιασμού, οικοδομικής και έργων πολιτικού μηχανικού, τα οποία συνδέονται με το σχεδιασμό των κτιρίων· θ) προσήκουσα γνώση των προβλημάτων που έχουν σχέση με τις φυσικές ιδιότητες των κτιρίων, των τεχνολογιών, καθώς επίσης και της λειτουργίας των κατασκευών, ώστε να τις εφοδιάζει με όλα τα στοιχεία εσωτερικής άνεσης και κλιματικής προστασίας· ι) τεχνική ικανότητα, χάρη στην οποία ο αρχιτέκτονας θα μπορεί να επινοεί κατασκευές που να ικανοποιούν τις απαιτήσεις αυτών που τις χρησιμοποιούν, σεβόμενος τους οικονομικούς περιορισμούς και τους οικοδομικούς κανονισμούς· ια) προσήκουσα γνώση των βιομηχανιών, οργανώσεων, κανονισμών και διαδικασιών, που έχουν σχέση με την υλοποίηση των κτιριακών μελετών και την ένταξη των σχεδίων στο γενικό σχεδιασμό. ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ Δ: επίπεδα επαγγελματικών προσόντων της Οδηγίας 2005/36/ΕΚ Η οδηγία 36, στο άρθρο 11, διακρίνει τέσσερα επίπεδα επαγγελματικών προσόντων. α) βεβαίωση επάρκειας που χορηγείται από αρμόδια αρχή του κράτους μέλους καταγωγής, η οποία έχει οριστεί σύμφωνα με τις νομοθετικές, κανονιστικές ή διοικητικές διατάξεις του εν λόγω κράτους, βάσει: i) είτε εκπαίδευσης που δεν αποτελεί μέρος πιστοποιητικού ή διπλώματος κατά την έννοια των στοιχείων β), γ), δ) ή ε) ή ειδικής εξέτασης χωρίς προηγούμενη εκπαίδευση, ή της άσκησης του επαγγέλματος σε ένα κράτος μέλος με πλήρη απασχόληση επί τρία συναπτά έτη ή επί ισοδύναμο χρονικό διάστημα με μειωμένο ωράριο, κατά την τελευταία δεκαετία, ii) είτε γενικής πρωτοβάθμιας ή δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, που πιστοποιεί ότι ο κάτοχός της έχει αποκτήσει γενικές γνώσεις. β) πιστοποιητικό που βεβαιώνει επιτυχή ολοκλήρωση κύκλου σπουδών δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, i) είτε γενικής εκπαίδευσης, συμπληρωμένου με κύκλο σπουδών ή επαγγελματικής εκπαίδευσης άλλον από εκείνους περί των οποίων το στοιχείο γ) ή/και με την επιπλέον αυτού του κύκλου σπουδών απαιτούμενη πρακτική άσκηση ή άσκηση του επαγγέλματος, ii) είτε τεχνικής ή επαγγελματικής εκπαίδευσης, συμπληρωμένου ενδεχομένως με κύκλο σπουδών ή επαγγελματικής εκπαίδευσης από εκείνους περί των οποίων το στοιχείο i) ή/και με την επιπλέον αυτού του κύκλου σπουδών απαιτούμενη πρακτική άσκηση ή άσκηση του επαγγέλματος· γ) δίπλωμα που πιστοποιεί ότι ολοκληρώθηκε επιτυχώς: i) είτε εκπαίδευση μεταδευτεροβάθμιου επιπέδου, εκτός από την αναφερόμενη στα στοιχεία δ) και ε), διάρκειας τουλάχιστον ενός έτους ή ισοδύναμης διάρκειας υπό καθεστώς μερικής παρακολούθησης, προϋπόθεση πρόσβασης στην οποία αποτελεί κατά κανόνα, μεταξύ άλλων, η ολοκλήρωση του κύκλου δευτεροβάθμιων σπουδών που απαιτείται για την πρόσβαση στην ανώτατη ή ανώτερη εκπαίδευση ή την ολοκλήρωση ισοδύναμης σχολικής εκπαίδευσης στο δεύτερο δευτεροβάθμιο επίπεδο, καθώς και την ενδεχομένως απαιτούμενη επιπλέον αυτού του κύκλου μεταδευτεροβάθμιων σπουδών επαγγελματική κατάρτιση, ii) είτε, στην περίπτωση νομοθετικά κατοχυρωμένου επαγγέλματος, κύκλος εκπαίδευσης με ειδική διάρθρωση που περιλαμβάνεται στο παράρτημα ΙΙ, ισότιμος με το επίπεδο εκπαίδευσης που αναφέρεται στο ανωτέρω στοιχείο i), ο οποίος παρέχει συγκρίσιμο επαγγελματικό επίπεδο και προετοιμάζει για την ανάληψη ανάλογου επιπέδου ευθυνών και καθηκόντων. Ο κατάλογος του παραρτήματος ΙΙ μπορεί να τροποποιηθεί σύμφωνα με τη διαδικασία του άρθρου 58 παράγραφος 2 προκειμένου να ληφθεί υπόψη η εκπαίδευση που καλύπτει τις απαιτήσεις που προβλέπονται στην προηγούμενη φράση· δ) δίπλωμα που βεβαιώνει επιτυχή ολοκλήρωση της εκπαίδευσης μεταδευτεροβάθμιου επιπέδου, διάρκειας τουλάχιστον τριών και όχι άνω των τεσσάρων ετών ή ισοδύναμης διάρκειας υπό καθεστώς μερικής παρακολούθησης, σε πανεπιστήμιο ή ίδρυμα ανώτερης εκπαίδευσης ή άλλο ίδρυμα του αυτού εκπαιδευτικού επιπέδου, καθώς και την ενδεχομένως απαιτούμενη επιπλέον αυτού του κύκλου μεταδευτεροβάθμιων σπουδών επαγγελματική κατάρτιση· ε) δίπλωμα που πιστοποιεί ότι ο κάτοχος ολοκλήρωσε επιτυχώς κύκλο μεταδευτεροβάθμιων σπουδών ελάχιστης διάρκειας τεσσάρων ετών ή αντίστοιχης διάρκειας υπό καθεστώς μερικής παρακολούθησης, σε πανεπιστήμιο ή ανώτατο εκπαιδευτικό ίδρυμα ή σε άλλο ίδρυμα ανάλογου επιπέδου, καθώς και, ενδεχομένως, την επαγγελματική κατάρτιση που μπορεί να απαιτείται συμπληρωματικά προς τον εν λόγω κύκλο μεταδευτεροβάθμιων σπουδών. Όλη η εισήγηση. isigisiarchitektones160714revised_1.doc

2.8. Διαδικασίες πρόσβασης στο επάγγελμα 2.8.1 Γενικά Μετά από 80 σχεδόν χρόνια από την θέσπιση του ν4636./30 και την εξέλιξη των πολυτεχνικών σπουδών, σήμερα υπάρχουν απόφοιτοι πολυτεχνείων της ημεδαπής και αλλοδαπής οι οποίοι, χωρίς να φέρουν τον τίτλο του αρχιτέκτονα, διαθέτουν συναφείς μεν αλλά όχι ολοκληρωμένες γνώσεις εις το αντικείμενό του όπως είναι π.χ. οι Πολεοδόμοι - Χωροτάκτες. Επίσης, μετά τη δημιουργία και διασπορά των σχολών απανταχού (εντός και εκτός Ελλάδας), κάθε σχολή δεν καλύπτει απαραίτητα όλες τις απαιτούμενες γνώσεις και δεξιότητες. Γι αυτό το ΤΕΕ και οι μηχανικοί είναι πλέον έτοιμοι για την αναθεώρηση του ν.4636/30 ώστε να περιληφθούν διατάξεις οι οποίες να αντανακλούν αυτές τις εξελίξεις και να επιτρέπουν την πρόσβαση στην άσκηση του επαγγέλματος και σε άλλες συναφείς ειδικότητες μηχανικών, μετά από εξετάσεις επάρκειας και πιστοποίηση επαγγελματικής εμπειρίας. Εννοείται ότι αντίστοιχες παρεμβάσεις πρέπει να γίνουν και στη νομοθεσία που ρυθμίζει τις δραστηριότητες και των άλλων μηχανικών όπως του Πολιτικού και του Τοπογράφου Μηχανικού, προκειμένου να επιτραπεί η πρόσβαση και σε άλλες συναφείς ειδικότητες μηχανικών μετά βεβαίως από αντίστοιχη πιστοποίηση εγκυκλίων γνώσεων, επαγγελματικής ικανότητος, εμπειρίας και εξετάσεις επάρκειας. Τονίζεται όμως, ότι στο σημερινό τεχνολογικό επίπεδο της χώρας ο “χώρος”, οι δραστηριότητες αλλά και το αντικείμενο για την άσκηση του επαγγέλματος του αρχιτέκτονα διπλωματούχου μηχανικού είναι ενιαίος, με συγκεκριμένο όγκο αντικειμένου απασχόλησης και μη επιδεχόμενος κατάτμηση. Κάτι τέτοιο θα έβαλλε κατά της επιστημονικής επάρκειας του επαγγέλματος και θα παραβίαζε τη βιωσιμότητά του. 2.8.2. Οι απαιτήσεις για την πρόσβαση στο επάγγελμα του αρχιτέκτονα μηχανικού «Η άδεια άσκησης επαγγέλµατος αποτελεί την επίσηµη νοµική αναγνώριση των προσόντων ενός ατόµου, που του επιτρέπει να εξασκεί το επάγγελµα του αρχιτέκτονα… Η εκπαίδευση, η εµπειρία και η πρακτική εξάσκηση είναι µία ειδικά οργανωµένη και κατευθυνόµενη δραστηριότητα που αφορά στην άσκηση της αρχιτεκτονικής που πραγµατοποιείται, είτε κατά τη διάρκεια της αρχιτεκτονικής εκπαίδευσης ή µετά την απονοµή του επαγγελµατικού διπλώµατος, αλλά πριν την απόκτηση της άδειας άσκησης. Για τη συµπλήρωση της ακαδηµαϊκής εκπαίδευσης ώστε να προστατευθεί το κοινό συµφέρον, οι υποψήφιοι για την απόκτηση της άδειας άσκησης, πρέπει να ενσωµατώνουν στην επίσηµη εκπαίδευσή τους και την πρακτική κατάρτιση… Κάθε υποψήφιος που ζητά την άδεια άσκησης της αρχιτεκτονικής, πρέπει να επιδείξει στις αρµόδιες εθνικές αρχές ότι κατέχει ένα ικανοποιητικό επίπεδο γνώσεων και επαγγελµατικών ικανοτήτων… Το κοινό συµφέρον εξασφαλίζεται ως προς τις γνώσεις και ικανότητες ενός αρχιτέκτονα µόνο αφού αυτός ή αυτή έχει αποκτήσει την απαιτούµενη πανεπιστηµιακή εκπαίδευση και πρακτική εξάσκηση, και έχει επιδείξει τις ελάχιστες απαιτούµενες γνώσεις και ικανότητες για την συνολική άσκηση της αρχιτεκτονικής. Αυτά τα προσόντα πρέπει να πιστοποιηθούν µέσω µιας εξέτασης ή άλλης αποδεκτής διαδικασίας…» (UIA Παρ. Β) Με βάση τις παραπάνω αρχές και κατευθύνσεις, που έχουν υιοθετηθεί στις διεθνείς συμβάσεις και Οδηγίες, 1) η Πρόσβαση στο επάγγελμα του Αρχιτέκτονα μηχανικού όσων κατέχουν το πλήρες γνωστικό του αντικείμενο (όσων δηλαδή έχουν κατακτήσει τον τίτλο ή, αλλιώς, το δικαίωμα της άσκησης της δραστηριότητας του Αρχιτέκτονα) προϋποθέτει διαδικασία που δεν θα αμφισβητεί το ήδη κατακτημένο γνωστικό αντικείμενο, αλλά θα το εμπλουτίζει με την προσαρμογή του στις εκάστοτε τοπικές συνθήκες / ιδιαιτερότητες (νομοτεχνικές και οικονομοτεχνικές). Η όποια πιστοποίηση προσόντων για απόδοση επαγγ. Δικαιωμάτων που αντιστοιχούν σε κατακτημένο γνωστικό αντικείμενο, είναι ανεπίτρεπτη. 2) η Πρόσβαση στο επάγγελμα του Αρχιτέκτονα μηχανικού όσων κατέχουν εν μέρει το γνωστικό αντικείμενο, προϋποθέτει την ολοκλήρωση του κύκλου εκπαίδευσης / εμπειρίας / πρακτικής άσκησης που θα αποδεικνύεται και μέσα από τη διαδικασία μιας εξέτασης δομημένης στη λογική της πλήρωσης των 11 κριτηρίων της UIA, που δεν θα αμφισβητεί το ήδη κατακτημένο γνωστικό αντικείμενο. Με γνώμονα πάντα την αρχή ότι η τεχνική εμπειρία δεν αντικαθιστά την ακαδημαϊκή γνώση, η απαιτούμενη επιπρόσθετη εκπαίδευση (πανεπιστημιακού επιπέδου) προκύπτει με βάση την αντιπαραβολή του γνωστικού αντικειμένου που έχει ήδη κατακτηθεί με αυτό του Αρχιτέκτονα (ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ Ε). Σε ό,τι αφορά στη δραστηριότητα όσων κατέχουν μέρος του αντικειμένου απασχόλησης του Αρχιτέκτονα Μηχ. αυτή θα καθορίζεται επίσης με βάση το περιεχόμενό του γνωστικού της αντικειμένου και θα αφορά απαραίτητα διαφορετικό επαγγελματικό τίτλο με διακριτές δυνατότητες απασχόλησης μεμονωμένα η/και σε ομάδα εργασίας. 2.8.3. Συμπέρασμα Οι αρχιτέκτονες μηχανικοί θα πρέπει να είναι ανοιχτοί σε κάθε πρωτοβουλία για τον εκσυγχρονισμό και την προσαρμογή του νόμου 4636/30 στα σημερινά δεδομένα, μετά από παρέλευση 80 ετών από την θέσπισή του. Η προσαρμογή αυτή θα πρέπει να γίνει τηρουμένων: της αρχής της αναγκαιότητας δηλαδή χωρίς διακινδύνευση των συνταγματικών επιταγών περί προστασίας της ζωής, της υγείας και της περιουσίας των πολιτών. της αρχής της αναλογικότητας, δηλαδή τη διευκόλυνση της άσκησης δραστηριοτήτων επί των αρχιτεκτονικών μελετών - επιβλέψεων σε άλλες συναφείς ειδικότητες μηχανικών μετά από τεκμηριωμένη εμπειρία και εξετάσεις δοκιμασίας επάρκειας μέσω των οποίων θα κατοχυρώνεται η επάρκεια των ειδικοτήτων αυτών της αρχής της μη εισαγωγής διακρίσεων, ειδικότερα έναντι άλλων ειδικοτήτων διπλωματούχων μηχανικών, το επάγγελμα των οποίων δεν μπορεί να ασκήσει διπλωματούχος μηχανικός άλλης ειδικότητος

Το κείμενο βάση από συζήτηση των μελών της Επιστημονικής Επιτροπής Ειδικότητας Αρχιτεκτόνων του ΤΕΕ για το θέμα των Π.Δ. του Νόμου 4254/2014 που αφορούν στις επαγγελματικές δραστηριότητες των Μηχανικών Στάλθηκε στον ΣΑΔΑΣ-ΠΕΑ, ώστε να εμπλουτισθεί με την συνδρομή των συναδέλφων, έχοντας υπόψη ότι, με τα έως σήμερα ισχύοντα, το ΤΕΕ πρέπει να γνωμοδοτήσει έως τις 8/8/2014. Πλήρης τίτλος Περί απονομής του τίτλου, νομοθετικής κατοχύρωσης και άσκησης της δραστηριότητας του Αρχιτέκτονα αποσπάσματα του κειμένου: 2.2 Αντικείμενο Η εισήγηση περιλαμβάνει ένα βασικό κεφάλαιο για το άνοιγμα της πρόσβασης άλλων ειδικοτήτων μηχανικών στο επάγγελμα του αρχιτέκτονα μηχανικού. Κάτι τέτοιο είναι απαραίτητο γιατί πολλές ειδικότητες μηχανικών οι οποίες δε φέρουν τον τίτλο του αρχιτέκτονα έχουν συνάφεια με το επάγγελμα αυτό σε επιμέρους θέματα και γι αυτό δεν θα πρέπει στο μέλλον να ασκούν επισήμως το επάγγελμα του αρχιτέκτονα μηχ. παρά μετά από γραπτές εξετάσεις, τουλάχιστον κατά ένα μέρος του επαγγέλματος αυτού (με βάση την αντιπαράθεση του γνωστικού τους αντικείμενου με αυτό του Αρχιτέκτονα). Στο κεφάλαιο 2.5 διαμορφώνεται το πλαίσιο για τον ορισμό κοινών δραστηριοτήτων μεταξύ των μηχανικών ενώ εις το κεφάλαιο 2.7 διαμορφώνονται οι βασικοί άξονες άσκησης των αποκλειστικών δραστηριοτήτων των αρχιτεκτόνων. Τέλος, στο κεφάλαιο 2.8 αναπτύσσονται οι πρώτες ιδέες για τις διαδικασίες πρόσβασης των διαφόρων ειδικοτήτων μηχανικών στη βασική ειδικότητα του αρχιτέκτονα - μηχ. Τέτοιου είδους διαδικασίες πρέπει να θεσπιστούν για κάθε βασική ειδικότητα του ΤΕΕ: Αρχιτέκτονες, Πολιτικοί, Τοπογράφοι, Μηχανολόγοι, Ηλεκτρολόγοι, Ηλεκτρονικοί-Πληροφοριακοί, Μεταλλειολόγοι, Χημικοί, Ναυπηγοί. καθώς και τις πιθανές νέες βασικές ειδικότητες (π.χ, Παραγωγής, Περιβάλλοντος, κλπ). Η απελευθέρωση της πρόσβασης όλων των ειδικοτήτων των μηχανικών στις βασικές ειδικότητες των μηχανικών αποτελεί στοιχειώδη πράξη δικαίου, γιατί δεν είναι δυνατό για κάθε ειδικότητα μηχανικού να ορίζονται επαγγελματικές ευθύνες και επαγγελματικά δικαιώματα, ούτε επίσης είναι δυνατό μερικοί μηχανικοί να έχουν όλα τα δικαιώματα ενώ ένας μεγάλος αριθμός να στερείται αυτών. Η εισήγηση αυτή αποτελεί μία πρότυπη σύνθεση θέσεων με βάση α) την ελληνική εμπειρία των τελευταίων οκτώ δεκαετιών. β) τις αρχές της αναγκαιότητας και αναλογικότητας κατά την άσκηση των επαγγελματικών δραστηριοτήτων των μηχανικών. 1.2.1. Άρθρο 2 : Αρχιτέκτονες μηχανικοίΣτο άρθρο 2 προβλέπεται ότι : Η ελεύθερη άσκηση του επαγγέλματος του Αρχιτέκτονα Μηχανικού επιτρέπεται μόνον: Α) Στους κατόχους διπλώματος Αρχιτέκτονα Μηχανικού των Ιδρυμάτων της Ανώτατης Εκπαίδευσης της ημεδαπής ή ισοτίμων σχολών της αλλοδαπής …… Η παράγραφος αυτή αφορά στους Διπλωματούχους Αρχιτέκτονες Μηχανικούς ΑΕΙ διότι δεν υπάρχει αντίστοιχη ειδικότητα σε επίπεδο ΤΕΙ. Η εκπαίδευση του Αρχιτέκτονα περιλαμβάνει συνολικά τουλάχιστον πενταετή κύκλο πλήρους παρακολούθησης που πρέπει να διατηρεί την ισορροπία μεταξύ των θεωρητικών και πρακτικών πτυχών της εκπαίδευσης, πραγματοποιείται σε ίδρυμα τριτοβάθμιας εκπαίδευσης και πιστοποιείται με την επιτυχία σε εξέταση πανεπιστημιακού επιπέδου. Εδώ θα πρέπει να σημειωθεί η προσέγγιση που επισημαίνει τη διαφορά της άσκησης της δραστηριότητας του Αρχιτέκτονα (στην οποία κυρίως αναφέρεται ο νόμος) από την άσκηση του ελευθέρου επαγγέλματος του Αρχιτέκτονα (με τις ευθύνες του αποτελέσματος του έργου του που αυτή συνεπάγεται) και αποτελεί επόμενο βήμα. Η συγκεκριμένη διάκριση βέβαια αφορά σε όλους τους Μηχανικούς με προτεραιότητα στις τρεις βασικές ειδικότητες που θεσμικά έχουν την ευθύνη της εφαρμογής της Πολεοδομικής Νομοθεσίας με την έννοια του αναγκαστικού δικαίου ενώ οι λοιπές ειδικότητες, μέχρι στιγμής, διέπονται από κανονιστικό δίκαιο και μόνο (βλ. και 696/74..). «..Ο προσδιορισµός «αρχιτέκτονας» γενικά αποδίδεται από το νόµο σε ένα άτοµο που έχει τα επαγγελµατικά και ακαδηµαϊκά προσόντα και γενικά είναι καταχωρηµένο / έχει άδεια άσκησης του επαγγέλµατος της αρχιτεκτονικής, στη χώρα που αυτό την εξασκεί και είναι υπεύθυνο για την προώθηση της σωστής και βιώσιµης ανάπτυξης, της ευηµερίας και της πολιτισµικής έκφρασης της κοινωνίας στο χώρο, στη µορφή και στο ιστορικό πλαίσιο…..» (UIA/ ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ Β) 1.2.2. Άρθρο 4, παράγραφος 2 2. Οι διατάξεις των άρθρων 1, 2 και 3 του παρόντος επεκτείνονται σε όλους τους διπλωματούχους μηχανικούς της προηγουμένης παραγράφου, το γνωστικό αντικείμενο σπουδών των οποίων αντιστοιχεί σε επιμέρους πτυχές των εν λόγω επαγγελματικών δραστηριοτήτων, σύμφωνα με τα οριζόμενα στα προεδρικά διατάγματα της επόμενης παραγράφου. Δηλαδή στην παράγραφο αυτή (ΙΓ.12) οι επαγγελματικές δραστηριότητες ορίζονται ως τα επαγγέλματα του Πολιτικού, του Αρχιτέκτονα και του Τοπογράφου Μηχανικού. Από την παράγραφο αυτή, προκύπτει επίσης ότι όλοι πλέον οι μηχανικοί ΑΕΙ με σχετικό αντικείμενο σπουδών δύνανται, εν δυνάμει, να ασκούν «πτυχές» του επαγγέλματος του Πολιτικού, του Αρχιτέκτονα ή του Τοπογράφου Μηχανικού όπως θα προβλεφθεί από τα υπό έκδοση ΠΔ. Προκύπτει λοιπόν η ανάγκη οριοθέτησης των επιμέρους πτυχών του επαγγέλματος του Πολιτικού, του Αρχιτέκτονα και του Τοπογράφου Μηχανικού. «..Το επάγγελµα όπως το γνωρίζουµε σήµερα έχει αναπτυχθεί πολύ και έχει αλλάξει ριζικά. Οι επαγγελµατικές υποχρεώσεις έχουν πολλαπλασιαστεί, οι απαιτήσεις των πελατών και οι τεχνολογικές εξελίξεις έχουν γίνει πιο περίπλοκες, οι κοινωνικές και οι περιβαλλοντικές απαιτήσεις έχουν αποκτήσει περισσότερο πιεστικό χαρακτήρα. Αυτές οι αλλαγές µε τη σειρά τους έχουν µεταβάλλει το αρχιτεκτονικό επάγγελµα, ευνοώντας τη συνεργασία µεταξύ των πολλών εµπλεκοµένων πλευρών στη διαδικασία σχεδιασµού και κατασκευής…» (UIA/ ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ Β) 1.2.3. «Δημόσια ασφάλεια και δημόσιο συμφέρον»: Ο όρος αυτός διατυπώνεται αυτούσιος στην παράγραφο ΙΓ.12 Όλοι αυτοί οι όροι συνδέονται ευθέως με τη δυνατότητα θέσπισης «περιορισμών», μέσω των υπό έκδοση ΠΔ, στην άσκηση «συγκεκριμένης επαγγελματικής δραστηριότητας». «.. Δεδοµένου ότι το δηµόσιο συµφέρον συνδέεται µε ένα βιώσιµο και ποιοτικά δοµηµένο περιβάλλον, και δεδοµένων των κινδύνων και επιπτώσεων της ανάπτυξης στο περιβάλλον αυτό, είναι σηµαντικό οι υπηρεσίες στον τοµέα της αρχιτεκτονικής να παρέχονται από εξειδικευµένους επαγγελµατίες για την προστασία του δηµοσίου συµφέροντος…» (UIA/ ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ Β) Τα κριτήρια για τον διαχωρισμό των δραστηριοτήτων που άπτονται της δημόσιας ασφάλειας ή του δημοσίου συμφέροντος δίδονται εις το Άρθρο 4, παρ. 3 της παραγράφου ΙΓ.12 ως εξής : Άρθρο 4, παράγραφος 3 3. Με προεδρικά διατάγματα……. καθορίζονται: α) Ειδικότητες μηχανικών με ειδικότερα προσόντα, πέραν του βασικού κύκλου σπουδών, που έχουν το δικαίωμα άσκησης επαγγελματικών δραστηριοτήτων των άρθρων 1, 2 και 3. β) Το σύνολο των γενικών και ειδικών γνώσεων και ικανοτήτων που απαιτούνται για την άσκηση των δραστηριοτήτων του προηγούμενου εδαφίου. γ) Επίπεδα επαγγελματικής δραστηριότητας που προσδιορίζουν τις απαιτήσεις για την ανάληψη συγκεκριμένων έργων κατά την άσκηση των εν λόγω επαγγελματικών δραστηριοτήτων. δ) Περιορισμοί ως προς τη δυνατότητα άσκησης συγκεκριμένης επαγγελματικής δραστηριότητας σε περιπτώσεις τεχνικών έργων ή τμημάτων αυτών των οποίων η μελέτη και η κατασκευή και η λειτουργία τους απαιτεί ιδιαίτερη επιστημονική και τεχνική κατάρτιση και γνώση για λόγους δημοσίου συμφέροντος και δημόσιας ασφάλειας Παράγραφος α) Στην υποπαράγραφο α) εισάγεται η έννοια του «βασικού κύκλου σπουδών» η οποία χρειάζεται ερμηνεία ανά δραστηριότητα. Κατά μία εκδοχή ο βασικός κύκλος σπουδών περιλαμβάνει τα μαθήματα κορμού κάθε ειδικότητας τα οποία συνήθως επεκτείνονται μέχρι το 6ο εξάμηνο σπουδών. Κατ’ επέκταση περιλαμβάνει τα μαθήματα μέχρι το 8ο εξάμηνο δηλαδή μέχρι την λήψη του πτυχίου ισότιμου με Bachelor’s ή Degree. Επομένως ο όρος «πέραν του βασικού κύκλου σπουδών» μπορεί να περιλαμβάνει μαθήματα «εξειδίκευσης» του 7ου έως το 10ο εξάμηνο των διπλωματούχων μηχανικών ή μαθήματα κύκλου σπουδών τύπου Master’s. Σε ότι αφορά στους Αρχιτέκτονες, ο τρόπος που είναι διαρθρωμένο το γνωστικό τους αντικείμενο δε συνάδει με την έννοια της εξειδίκευσης στα πλαίσια του ενιαίου πενταετούς κύκλου σπουδών ο οποίος αποτελεί τη βάση για να πληρούνται τα 11 κριτήρια / προϋποθέσεις για την άσκηση της δραστηριότητάς τους (βλ. και παρ. 2.7.4., UIA, ACE) Παράγραφος β) Με την υποπαράγραφο β) καθορίζεται ότι πέραν των ειδικών γνώσεων και ικανοτήτων είναι δυνατό να απαιτούνται και «γενικές γνώσεις». Επομένως η παράγραφος αυτή δίνει το δικαίωμα να συνεξετάζονται τόσο τα «μαθήματα κορμού» όσο και εκείνα «πέραν του βασικού κύκλου σπουδών». Η παράγραφος αυτή, για τους αρχιτέκτονες, συνάδει επίσης με τη θέση, που έχει διεθνώς επικρατήσει, του αδιάσπαστου πενταετούς κύκλου σπουδών. Εδώ εντάσσονται και πάλι τα 11 κριτήρια της UIA και της Οδηγίας 2005/36/ΕΚ που ορίζουν το πλαίσιο των προσόντων που απαιτούνται για την άσκηση της δραστηριότητας του Αρχιτέκτονα. (βλ ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ Γ και UIA ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ Β). «…Σε αρµονία µε τον Καταστατικό Χάρτη της UIA/UNESCO για την Αρχιτεκτονική Εκπαίδευση, η UIA προωθεί την άποψη ότι η πανεπιστηµιακή εκπαίδευση των αρχιτεκτόνων (εκτός από πρακτική εξάσκηση και εµπειρία) δεν θα πρέπει να διαρκεί λιγότερο από 5 έτη, και θα πρέπει να παρέχεται σε πλήρες ωράριο µε ένα αναγνωρισµένο πρόγραµµα αρχιτεκτονικών σπουδών σε ένα αναγνωρισµένο πανεπιστήµιο, ενώ θα επιτρέπει ποικιλία στην παιδαγωγική προσέγγιση, προσαρµογή στις τοπικές συνθήκες, καθώς και ευελιξία στην ισοτιµία των σπουδών…» (UIA ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ Β). Παράγραφος γ) Η παράγραφος αυτή είναι η πλέον ασαφής. Μια ερμηνεία θα μπορούσε να είναι ότι ο όρος «επίπεδα επαγγελματικής δραστηριότητας» συσχετίζει τα επίπεδα επαγγελματικών προσόντων με τους διαφορετικούς βαθμούς δυσκολίας και επικινδυνότητας της επαγγελματικής δραστηριότητας. Μια προσέγγιση καθορισμού επιπέδων επαγγελματικών προσόντων, που συνάδει σε αυτή την ερμηνεία, υπάρχει επίσης στην Οδηγία 2005/36/ΕΚ, στο άρθρο 11 (ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ Δ). Παράγραφος δ) Η παράγραφος αυτή παρέχει τη δυνατότητα ορισμού κριτηρίων δια τον ορισμό τεχνικών έργων ή τμημάτων αυτών για τα οποία ασκούνται αποκλειστικές δραστηριότητες των Πολιτικών, των Αρχιτεκτόνων ή των Τοπογράφων Μηχανικών. Τα κριτήρια αυτά μπορούν να ταυτίζονται με τα «επίπεδα» του προηγουμένου εδαφίου ώστε τελικώς τα έργα ή τμήματα αυτών να χαρακτηρίζονται ως «απλά» και «σύνθετα» όπου, για τα τελευταία αυτά «σύνθετα» έργα, κατεξοχήν ασκούνται αποκλειστικές δραστηριότητες μηχανικών. «Τεχνικά έργα ή τμήματα αυτών» Ο όρος αυτός συνδέεται ευθέως στο νόμο με την δυνατότητα θέσπισης περιορισμών στη δυνατότητα άσκησης «συγκεκριμένης επαγγελματικής δραστηριότητας», δηλαδή η τήρησή τους είναι κρίσιμη τόσο για τη δημόσια ασφάλεια όσο και για το δημόσιο συμφέρον και αφορούν σε κατηγορίες τεχνικών έργων οι οποίες ενέχουν τεχνικούς κινδύνους που άπτονται της ζωής, της υγείας και της περιουσίας των πολιτών ή της προάσπισης της δημόσιας περιουσίας. Ως συγκεκριμένη επαγγελματική δραστηριότητα μπορεί να εννοηθεί μία ειδικότητα μηχανικού ή μία πτυχή επαγγελματικής δραστηριότητας μηχανικού. Ο όρος «περιορισμός» είναι δυνατόν να καθορίζει τις συγκεκριμένες πτυχές επαγγελματικής δραστηριότητας μηχανικού οι οποίες επιτρέπεται ή/και επιβάλλεται να ασκούνται σε «τεχνικά έργα ή τμήματα αυτών». 1.3 Σκοπός Βάσει της ανάλυσης και οριοθέτησης των εννοιών του νόμου 4254/2014, ακολουθεί σχέδιο δομής Προεδρικού Διατάγματος για την ειδικότητες της παραγράφου ΙΓ.12 του νόμου, απολύτως συμβατό τόσο με τις διατάξεις του νόμου όσο και με τις γενικές αρχές της αναγκαιότητας, της αναλογικότητας και της μη εισαγωγής διακρίσεων όπως αυτές αναλύονται εις το Παράρτημα Α. Σκοπός της εισήγησης είναι ο εντοπισμός εκείνων των πτυχών των δραστηριοτήτων των μηχανικών οι οποίες είναι απολύτως απαραίτητες για Α. Την προστασία της ζωής και της υγείας των πολιτών. Β. Την περιβαλλοντική ένταξη και ενσωμάτωση όλων των έργων, σύμφωνα με τις διεθνείς συμβάσεις για τη Διατήρηση της Πολιτιστικής και Φυσικής Κληρονομιάς καθώς και τις συνταγματικές επιταγές. Γ.Την προστασία του περιβάλλοντος από ατυχήματα ή περιβαλλοντικά επεισόδια μεγάλης κλίμακας. Δ. Την εφαρμογή των γενικών διατάξεων της πολεοδομικής νομοθεσίας και των ειδικών κανονισμών, ως νομοθεσία αναγκαστικού δικαίου και ειδικών ευθυνών. Επίσης: Γ: Ο εντοπισμός στο Α και Β, Γ και Δ εκείνων των πτυχών δραστηριοτήτων οι οποίες μπορούν να είναι κοινές μεταξύ ειδικοτήτων μηχανικών. Δ. Ο επαναπροσδιορισμός του περιεχομένου των αποκλειστικών δραστηριοτήτων ανά ειδικότητα μηχανικών, με βάση την αρχή της αναγκαιότητας. Με βάση τα παραπάνω κριτήρια διαμορφώνονται οι προτάσεις. Η ανάλυση των παραγράφων του νόμου 4254/2014 έδειξε ότι τα ΠΔ για κάθε ειδικότητα μηχανικών (της παραγράφου ΙΓ.12) πρέπει να ορίζουν: α) γνωστικό αντικείμενο / πτυχές κάθε ειδικότητας β) άλλες ειδικότητες μηχανικών με εν δυνάμει δυνατότητα πρόσβασης σε κάθε δραστηριότητα ή/και πτυχή γ) γνωστικό αντικείμενο (κορμού και εξειδίκευσης) περιλαμβανομένων και μεταπτυχιακών τίτλων σπουδών, με τα οποία εξασφαλίζεται πρόσβαση σε κάθε «πτυχή» ειδικότητας δ) Κριτήρια για τον διαχωρισμό των έργων ή τμημάτων των έργων σε «απλά» και «σύνθετα», όπου, στα σύνθετα, ασκούνται αποκλειστικές δραστηριότητες μηχανικών. Οι παραπάνω απαιτήσεις του νόμου, όπως ερμηνεύονται εδώ, δεν αποκλείουν την επέκταση των δραστηριοτήτων μηχανικών σε νέες και μάλιστα κοινές δραστηριότητες των μηχανικών όπως είναι η «τεχνική οριοθέτηση» και η «οικονομοτεχνική αξιολόγηση» ενός τεχνικού έργου. Οι δραστηριότητες αυτές σήμερα δεν ασκούνται αποκλειστικά από τους μηχανικούς αλλά ασκούνται ελεύθερα από όλους τους πολίτες. Το γεγονός αυτό συχνά οδηγεί σε κατασπατάληση δημοσίων πόρων είτε ιδιωτικών είτε δημοσίων, γεγονός το οποίο πρέπει πλέον να σταματήσει για λόγους προστασίας του δημοσίου συμφέροντος και της δημόσιας ασφάλειας. 2.2. Σκοπός - ελεγχόμενα τεχνικά έργα ή τμήματα τεχνικών έργωνΣκοπός του παρόντος Προεδρικού Διατάγματος, το οποίο εκδίδεται σε εφαρμογή της υποπαραγράφου 4.3 της παραγράφου ΙΓ.12 του νόμου 4046/2012, είναι η θέσπιση περιορισμών ως προς τη δυνατότητα άσκησης συγκεκριμένης επαγγελματικής δραστηριότητας σε περιπτώσεις τεχνικών έργων ή τμημάτων αυτών, των οποίων η μελέτη, η κατασκευή και η λειτουργία απαιτεί ιδιαίτερη επιστημονική - τεχνική κατάρτιση και γνώση για λόγους δημοσίου συμφέροντος και δημόσιας ασφάλειας. Τα τεχνικά έργα ή τα τεχνικά τμήματα στα οποία τίθενται περιορισμοί περιλαμβάνουν τα δομικά έργα ή έργα κτιστής υποδομής. Δομικά έργα είναι όλες οι κατασκευές που προορίζονται να χρησιμοποιούνται σταθερά συνδεδεμένες με το έδαφος, εδράζονται απευθείας ή διά μέσου άλλων στοιχείων σε αυτό, δεν έχουν δυνατότητα αυτοκίνησης και δεν μπορούν να ρυμουλκυθούν με απλό ή άμεσο τρόπο. (Γέφυρες, Κτίρια, Σήραγγες, Υδραγωγεία) Έργα κτιστής υποδομής είναι τα δομικά έργα υποδομής τα οποία είτε εξυπηρετούν την λειτουργία της πόλης (έργα κοινής ωφελείας όπως είναι π.χ. οι διαμορφωμένοι κοινόχρηστοι χώροι, τα έργα ύδρευσης/αποχέτευσης, τα λιμενικά έργα ή η γεφυροποιΐα) είτε προστατεύουν την πόλη από φυσικές καταστροφές (αντιπλημμυρικά έργα, δεξαμενές πυροσβεστικού νερού, έργα αντιδιαβρωτικής προστασίας). Ειδικότερα, αλλά όχι αποκλειστικά, τα δομικά έργα ή τα έργα κτιστής υποδομής περιλαμβάνουν: α) Κτιριακά έργα κατοικίας, συνάθροισης κοινού και αποθήκευσης πάσης φύσεως προϊόντων, πάσης φύσεως δομικές κατασκευές επισκέψιμες από το κοινό β) Λιμενικά έργα (έργα εκβάθυνσης βυθού, προβλήτες, κυματοθραύστες, λιμενοβραχίονες,) γ) Υδραυλικά έργα (ανοιχτοί αγωγοί, υδραγωγεία, διώρυγες, δίκτυα ύδρευσης/ αποχέτευσης, δεξαμενές, αντιπλημμυρικά έργα, έργα ανοιχτής θαλάσσης, κλπ) δ) Γεφυροποιΐα, (κρεμαστές και καλωδιωτές γέφυρες, , γέφυρες σε δοκούς, αμφίβιες γέφυρες) ε) Έργα οδοποιίας και μεταφορών (χωματουργικά, χαράξεις, οδοστρώματα οδών και αεροδρομίων, ισόπεδοι και ανισόπεδοι κόμβοι, αεροδρόμια) στ) Γεωτεχνικά έργα (σήραγγες, σιδηροδρομικές γραμμές, τοίχοι αντιστηρίξεως, ειδικά θέματα οδοποιΐας, ειδικά θέματα λιμενικών και υδραυλικών έργων, φράγματα), ζ) Σχεδίαση και ανάπτυξη πόλεων, ρυμοτομία και πολεοδομία η) Χωροταξικός σχεδιασμός, περιφερειακή ανάπτυξη, θ) Διατήρηση της Ακίνητης Πολιτιστικής και Φυσικής Κληρονομιάς ι) Τοπογραφία (γεωδαισία, αποτύπωση ιδιοκτησιακών ορίων, κτηματογράφηση, τοπόσημα, χαρτογραφία, κλπ) 2.3. Επαγγελματικές δραστηριότητες και πτυχές αυτώνΟι επαγγελματικές δραστηριότητες του πολιτικού, του αρχιτέκτονα και του τοπογράφου μηχανικού, η άσκηση των οποίων ελέγχεται ή/και περιορίζεται από αυτό το διάταγμα, αφορούν σε δημόσια και ιδιωτικά έργα και περιλαμβάνουν τις παρακάτω εργασίες: α) εκπόνηση των μελετών που έχουν ως αντικείμενο την ασφαλή σχεδίαση και λειτουργία δομικών έργων ή έργων κτιστής υποδομής β) επίβλεψη εκτέλεσης των εν λόγω μελετών, γ) υλοποίηση των τεχνικών έργων, δ) επίβλεψη, έλεγχος και συντήρηση της καλής λειτουργίας ενός τεχνικού έργου, ε) χειρισμός εξοπλισμού δομικών εργασιών, στ) παροχή τεχνικών υπηρεσιών, η) πραγματοποίηση πραγματογνωμοσυνών επί των τεχνικών έργων. Οι περιπτώσεις αυτές είναι ενδεικτικές και όχι περιοριστικές. Ως πτυχές επαγγελματικής δραστηριότητας Μηχανικού ορίζονται οι εξής εργασίες: «Εξειδικευμένες τεχνικές εργασίες διακρινόμενες από τον τύπο κατασκευής και το συναφές επιστημονικό υπόβαθρο, τη μεθοδολογία της ανάλυσης των δεδομένων και της προσομοίωσης της συμπεριφοράς της κατασκευής υπό την επίδραση συναφών εξωτερικών ή εσωτερικών φορτίων, κανονικών ή ατυχηματικών, τη μεθοδολογία βελτιστοποίησης ή/και συγκερασμού των λειτουργικών και αισθητικών απαιτήσεων της κατασκευής με την οικονομία και την ασφάλεια της κατασκευής ως και την προστασία του περιβάλλοντος» 2.4. Επίπεδα και κριτήρια δημόσιας ασφάλειας και δημοσίου συμφέροντος 2.4.1. ΓενικάΤα τεχνικά έργα υποδιαιρούνται σε τρία βασικά επίπεδα τα οποία είναι κρίσιμα από πλευράς δημόσιας ασφάλειας ή δημοσίου συμφέροντος : α) Τεχνικά έργα Πολιτικού Μηχανικού β) Τεχνικά έργα Αρχιτέκτονα Μηχανικού γ) Τεχνικά έργα Τοπογράφου Μηχανικού Στη συνέχεια, τα τεχνικά έργα υποδιαιρούνται περαιτέρω με βάση πάντα την κρισιμότητά τους για τη δημόσια ασφάλεια και το δημόσιο συμφέρον. Ένας τέτοιος κατάλογος έργων ακολουθεί στην συνέχεια. Όλα τα λοιπά δομικά έργα ή έργα κτιστής υποδομής μπορούν να αναλαμβάνονται από όλες τις βασικές ειδικότητες των δομικών μηχανικών ήτοι Πολιτικών, Αρχιτεκτόνων και Τοπογράφων Μηχανικών, καθώς και άλλων ειδικοτήτων μηχανικών οι οποίες έχουν ενταχθεί στις παραπάνω τρεις ειδικότητας στα μητρώα του Τεχνικού Επιμελητηρίου της Ελλάδας. 2.4.2. Έργα Πολιτικού Μηχανικού: Δομοστατική κτιριακών έργων, περιλαμβανομένων και των τοίχων πλήρωσης ως συμμετεχόντων στη διαφραγματική λειτουργία Λιμενικά έργα, εκτός απλών λιμενοβραχιόνων και κυματοθραυστών Υδραυλικά έργα με αγωγούς παροχής άνω του 1 m3/λεπτό, δεξαμενές υγρών χωρητικότητας άνω των 10 m3, αντιπλημμυρικά έργα Γεφυροποιΐα, όλα τα έργα Έργα οδοποιΐας, όλα τα έργα πλην απλών χωματίνων οδών Γεωτεχνικά έργα, όλα τα έργα 2.4.3. Έργα Αρχιτέκτονα Μηχανικού: Αρχιτεκτονική κτιριακών έργων. Αρχιτεκτονικές δομικές παρεμβάσεις και προσαρτήματα, (στέγαστρα, στήλες, πρόβολοι, προσόψεις, ορθομαρμαρώσεις, αεριζόμενες προσόψεις). Ειδικά Αρχιτεκτονικά έργα προστασίας και συντήρησης κτιρίων, μνημείων και διατηρητέων κτιρίων Ρυμοτομία και Πολεοδομικός Σχεδιασμός Χωροταξικός Σχεδιασμός και Περιφερειακή Ανάπτυξη 2.4.4. Έργα Τοπογράφου Μηχανικού: Γεωδαισία και αποτύπωση χώρου Αποτύπωση και οριοθέτηση ιδιοκτησιακών ορίων με γεωγραφικές συντεταγμένες Χαρτογραφία με γεωγραφική απεικόνιση δομικών έργων ή έργων κτιστής υποδομής 2.5. Κοινές δραστηριότητες Πολιτικών, Αρχιτεκτόνων και Τοπογράφων μηχανικών 2.5.1. Γενικά Οι προτεινόμενες κοινές δραστηριότητες περιλαμβάνουν την οικονομοτεχνική μελέτη σκοπιμότητας καθώς και τη μελέτη ένταξης και οριοθέτησης δομικών έργων ή κτιστών υποδομών (πόλεις, δρόμοι, παρεμβάσεις τοπίου, διαμορφώσεις χώρων, κλπ) όπου δομικά έργα είναι όλες οι κατασκευές που προορίζονται να χρησιμοποιούνται σταθερά συνδεδεμένες με το έδαφος, εδράζονται απευθείας ή διά μέσου άλλων στοιχείων σε αυτό, δεν έχουν δυνατότητα αυτοκίνησης και δεν μπορούν να ρυμουλκυθούν με απλό ή άμεσο τρόπο (Γέφυρες, Κτίρια, Σήραγγες, Υδραγωγεία). Η οικονομικοτεχνική μελέτη σκοπιμότητας είναι πλέον απαραίτητη σε κάθε περίπτωση επένδυσης και δέσμευσης φυσικών, οικονομικών και παραγωγικών πόρων. Κατά την αδειοδότηση ενός δομικού έργου ή κτιστής υποδομής θα πρέπει να τεκμηριώνεται με επάρκεια ότι το προτεινόμενο έργο είναι τεχνικά και οικονομικά βιώσιμο, προκειμένου να αποφεύγονται σπατάλες των παραγωγικών πόρων (κεφάλαιο, γη, επιστημονικό και εργατικό δυναμικό) σε μη βιώσιμες επενδύσεις ή ανώφελες επενδύσεις. Επίσης θα πρέπει να τεκμηριώνεται το ενεργειακό και περιβαλλοντικό ισοζύγιο του έργου, οι εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου και οι κυριότερες περιβαλλοντικές πτυχές από την κατασκευή και λειτουργία του έργου. Παράλληλα, η μελέτη ένταξης και οριοθέτησης ενός δομικού έργου ή κτιστής υποδομής είναι επίσης απαραίτητη προκειμένου να διασφαλίζεται η περιβαλλοντική ένταξη και ενσωμάτωση και να προδιαγράφονται με σαφήνεια τα παραγωγικά μεγέθη ενός έργου, το είδος της τεχνολογίας που εφαρμόζεται όπως και οι τεχνικοί κίνδυνοι οι οποίοι ενέχονται στο έργο αυτό όπως οι παρακάτω : καταστροφή μη ανανεώσιμων ανθρωπογενών και φυσικών πόρων μεγάλα στατικά φορτία (δυνάμεις και βάρη) επί δομικών κατασκευών και υψηλά δυναμικά φορτία (ταχύτητες, επιταχύνσεις, κινούμενα μέρη, σεισμικές δράσεις) μεγάλα δυναμικά φορτία σε οδούς, δρόμους μεγάλης κυκλοφορίας και αυτοκινητόδρομους και επικινδυνότητα πρόκλησης ατυχημάτων μεγάλα υδραυλικά φορτία και κίνδυνοι πλημμυρών λόγω κακής εκτίμησης υδραυλικών φορτίων ή κατασκευών. μεγάλα υδραυλικά θαλάσσια φορτία και κίνδυνος διάβρωσης ή κατάρρευσης λιμενικών έργων λόγω κακού σχεδιασμού στατικά φορτία και σεισμικές δράσεις σε επιμέρους δομικά στοιχεία σπατάλη δημοσίου χώρου ή δημιουργία συνθηκών επικινδυνότητας (π.χ. χωροθέτηση κατοικιών κάτω από γραμμές υψηλής τάσεως της ΔΕΗ) λόγω κακών χωροταξικών επιλογών χαμηλή λειτουργικότητα και σπατάλη ενέργειας και χρόνου λόγω κακών ρυμοτομικών ή πολεοδομικών επιλογών αρνητικές επιδράσεις στην ψυχική υγεία αλλά και την παραγωγικότητα των πολιτών λόγω κακών Αρχιτεκτονικών επιλογών αρνητικές επιπτώσεις στην ψυχική υγεία ή την παραγωγικότητα των πολιτών, λόγω κακής τοπογράφησης και κτηματογραφήσης της ακίνητης περιουσίας και της πρόκλησης φιλονικιών Αυξημένη επικινδυνότητα συστημάτων μεταφοράς, λόγω εσφαλμένης χάραξης και τοπογράφησης περιβάλλοντος χώρου Αυξημένη επικινδυνότητα ηλεκτρολογικών ή μηχανολογικών εγκαταστάσεων λόγω: υψηλής πίεσης αερίων (>1 bar) ως και υγρών με θερμοκρασία κοντά στη θερμοκρασία κορεσμού υψηλής πίεσης υγρών (>10 bar) υψηλών θερμοκρασιών κατά τις παραγωγικές διαδικασίες ισχυρών ρευμάτων και ηλεκτρικών τάσεων τοξικών, εύφλεκτων ή εκρηκτικών πρώτων ή δευτερευουσών υλών ή παραγόμενων προϊόντων Από την μελέτη ένταξης και οριοθέτησης του έργου θα πρέπει να προβλέπονται αναλυτικά όλες οι απαιτούμενες ειδικότητες δομικών μηχανικών (Αρχιτέκτονες, Πολιτικοί, Τοπογράφοι) και ο ειδικός κίνδυνος ή λόγος προστασίας δημοσίου συμφέροντος ένεκα του οποίου επιβάλλεται η παρουσία και η εμπλοκή κάθε ειδικότητας. Επίσης και μετά από συνεργασία με μηχανολόγο ή ηλεκτρολόγο μηχανικό και κατά περίπτωση με Μεταλλειολόγο ή Χημικό Μηχανικό, θα πρέπει να οριοθετούνται και οι ειδικότητες των βιομηχανικών κλάδων των μηχανικών των οποίων η εμπλοκή στα επιμέρους έργα εγκαταστάσεων κρίνεται ως απαραίτητη. Καθοριστικός στο σημείο αυτό είναι ο συντονιστικός ρόλος του Αρχιτέκτονα (βλ. σχετική αναφορά και 2.7.3) στον οποίο συνάδει και η περιγραφή της Άσκησης της Αρχιτεκτονικής από τη UIA (βλ. και ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ Β): «..Η άσκηση της αρχιτεκτονικής αφορά στην παροχή επαγγελµατικών υπηρεσιών που συνδέονται µε τη ρύθµιση του δοµηµένου και αδόµητου χώρου. Αφορά επίσης τη σύλληψη και κατασκευή, επέκταση, διατήρηση, αποκατάσταση ή τροποποίηση χώρων, κτιρίων ή οµάδας κτιρίων. Αυτές οι επαγγελµατικές υπηρεσίες περιλαµβάνουν τους ακόλουθους τοµείς, χωρίς όµως να περιορίζονται µόνο σε αυτούς: πολεοδοµία, αρχιτεκτονική τοπίου, διαµορφώσεις αστικού χώρου, προκαταρτικές µελέτες, σύνθεση των έργων, υλοποίηση προπλασµάτων και σχεδίων, διατύπωση εξειδικευµένων τεχνικών προδιαγραφών, συντονισµό της τεχνικής τεκµηρίωσης από άλλους επαγγελµατίες εφόσον υπάρχουν (συµβούλους µηχανικούς, πολεοδόµους, αρχιτέκτονες τοπίου και άλλους ειδικούς), την οικονοµία της κατασκευής, τη διαχείριση των συµβάσεων των έργων, την παρακολούθηση της κατασκευής (η οποία καλείται επίβλεψη σε µερικές χώρες) και τη διαχείριση των έργων….» 2.6. Ειδικές απαιτήσεις και αποκλειστικές δραστηριότητες ανά ειδικότητα 2.6.1. ΓενικάΣτην συνέχεια επιχειρείται μία αναλυτική καταγραφή και περιγραφή των αποκλειστικών δραστηριοτήτων των μηχανικών δομικής κατεύθυνσης κατά πεδίο εξειδίκευσης αυτών (Πολιτικοί, Αρχιτέκτονες, Τοπογράφοι). Η εισήγηση αυτή εστιάζει στους Αρχιτέκτονες. Με αντίστοιχο τρόπο μπορεί να δομηθεί και από τις άλλες ειδικότητες. 2.7. Αποκλειστικές δραστηριότητες Αρχιτέκτονα μηχανικού 2.7.1. ΓενικάΟι επαγγελματικές δραστηριότητες της παραγράφου 2.3, που περιγράφονται στα εδάφια α), β) δ) και η) και οι οποίες αφορούν στα τεχνικά έργα ή τμήματα τεχνικών έργων της παραγράφου 2.4.3 , εκτελούνται αποκλειστικά από την ειδικότητα του Αρχιτέκτονα Μηχανικού. Πτυχές αυτής της δραστηριότητας, όπως αυτές περιγράφονται στη συνέχεια, μπορούν να εκτελούνται από άλλες ειδικότητες μηχανικών της παραγράφου 2.5.3 όταν αυτές καλύπτουν τις απαιτήσεις εγκυκλίου προγράμματος πολυτεχνικών σπουδών, για τις βασικές γνώσεις και την εκάστοτε πτυχή επαγγελματικής δραστηριότητας. 2.7.2. Πτυχές επαγγελματικής δραστηριότητας του Αρχιτέκτονα Μηχανικού 2.7.2.1. Αρχιτεκτονική κτιριακών έργωνα΄ Αρχιτεκτονική σύνθεση και κριτική β΄ Οικοδομική τεχνολογία γ΄ Αναβαθμίσεις, αποκαταστάσεις κτιρίων δ΄ Βιοκλιματική σχεδίαση, ενεργειακή και περιβαλλοντική αναβάθμιση 2.7.2.2. Ειδικά Αρχιτεκτονικά έργαα΄ Ακίνητη Πολιτιστική Κληρονομιά, αποτυπώσεις, επεκτάσεις, αποκαταστάσεις β΄ Μνημεία, Διατηρητέα κτίρια και Προστασία Πολιτιστικής Κληρονομιάς 2.7.2.3. Πολεοδόμος Αρχιτέκτονας Μηχανικόςα΄ Αστικός και πολεοδομικός σχεδιασμός, συστήματα, επεκτάσεις, λειτουργικά, κοινωνικο οικονομικά και βιοκλιματικά κριτήρια, σχεδιασμός υπαίθριων δημόσιων χώρων και τοπιακών παρεμβάσεων σε αστικές και εξωαστικές περιοχές β΄ Αναπλάσεις αστικών περιοχών, οικισμών και παραθαλασσίων περιοχών γ΄ Περιβαλλοντικά κριτήρια και συστήματα 2.7.2.4. Χωροτάκτης Μηχανικόςα΄ Χωροταξικός σχεδιασμός β΄ Περιβαλλοντικά κριτήρια - προστασία οικοσυστημάτων. γ΄ Περιφερειακή ανάπτυξη και δημόσια οικονομικά. δ΄ Σχεδιασμός μεταφορών Εγκύκλιες γνώσεις των παραπάνω πτυχών Αρχιτέκτονα μηχανικού (ανάλυση γνωστικού αντικειμένου) δίδονται στα (υπό διαμόρφωση) Παραρτήματα Ε1(μαθήματα κορμού κοινά σε όλες τις πτυχές) και Ε2 (Αρχιτεκτονική κτιρίων) , Ε3 (Χωροταξικός και Πολεοδομικός Σχεδιασμός) 2.7.3. Περίγραμμα εργασιών Αρχιτέκτονα μηχανικού«…Τα µέλη του αρχιτεκτονικού επαγγέλµατος είναι ταγµένα στη διατήρηση υψηλού επιπέδου άσκησης της αρχιτεκτονικής µε ακεραιότητα και ικανότητα. Με αυτόν τον τρόπο προσφέρουν στην κοινωνία µοναδικές ικανότητες και υπηρεσίες αναγκαίες για την αειφόρο ανάπτυξη του δοµηµένου περιβάλλοντος, την κοινωνική ευηµερία και τον πολιτισµό. …. Οι αρχιτέκτονες επίσης υποχρεώνονται να εφαρµόζουν το πνεύµα και το γράµµα των νόµων που διέπουν τις επαγγελµατικές τους υποθέσεις και να εξετάζουν προσεκτικά τις κοινωνικές και περιβαλλοντικές επιπτώσεις των επαγγελµατικών τους δραστηριοτήτων……» (UIA Παρ. Β) Ένα τυπικό, αλλά όχι αποκλειστικό, περίγραμμα εργασιών του Αρχιτέκτονα μηχανικού είναι το παρακάτω: Οι Αρχιτέκτονες μελετούν νέα έργα, ανακαινίσεις και αναπλάσεις. Με βάση τις ειδικές κατασκευαστικές γνώσεις και σχεδιαστικές ικανότητες υψηλού επιπέδου, μελετούν κτίρια τα οποία είναι λειτουργικά, ασφαλή, αειφόρα και με τεκμηριωμένη αισθητική προσέγγιση. Οι Αρχιτέκτονες εμπλέκονται καθ’ όλο το στάδιο της κατασκευής, προσαρμόζοντας τα σχέδιά τους σύμφωνα με τους προϋπολογιστικούς περιορισμούς, τους περιβαλλοντικούς παράγοντες ή τις ανάγκες του χρήστη. Με βάση το αποκλειστικό τους αντικείμενο, λειτουργούν ως μέρος της συνολικής ομάδας έργου, συνεργάζονται στενά με ένα φάσμα επαγγελματιών της κατασκευής, από επιθεωρητές ποσοτήτων έως τους μηχανικούς κτιριακών εγκαταστάσεων. Η τυπική εργασία των Αρχιτεκτόνων περιλαμβάνει : δημιουργία κτιριακών μελετών και λεπτομερών σχεδίων, με όποιες ειδικές εφαρμογές σχεδίασης, ψηφιακές ή όχι. στενή συνεργασία με επαγγελματίες της κατασκευής για τη σκοπιμότητα και το εφικτό υποψηφίων έργων συνεκτίμηση διάφορων περιοριστικών παραγόντων όπως πολεοδομική νομοθεσία, περιβαλλοντικές επιπτώσεις και διαθέσιμος προϋπολογισμός στενή συνεργασία με ομάδα μηχανικών για τις κτιριακές εγκαταστάσεις, τη διαχείριση του έργου, την επιθεώρηση των ποσοτήτων και την τεχνολογία των αρχιτεκτονικών παρεμβάσεων αδειοδότηση από τις αρμόδιες υπηρεσίες σύνταξη εκθέσεων και παρουσιάσεων, προτάσεων, αιτήσεων και συμβολαίων επιλογή υλικών και προδιαγραφή απαιτήσεων του έργου προσαρμογή σχεδίων σύμφωνα με τις περιστάσεις και επίλυση προβλημάτων τα οποία τυχόν εμφανίζονται κατά την κατασκευή διασφάλιση τήρησης προγράμματος και προϋπολογισμού του έργου επίβλεψη με τακτική επίσκεψη τοποθεσιών έργου, προτεινόμενων θέσεων και συσκέψεις με πελάτη Οι Αρχιτέκτονες μηχανικοί συντονίζουν τις προσπάθειες με άλλους μηχανικούς ώστε να συμβάλλουν στην ορθή χωροθέτηση των τεχνικών έργων και να εμποδίζουν προβλήματα και δυσκολίες κατά την κατασκευή. Ο συντονισμός μπορεί να αρχίζει από το αρχικό στάδιο των εναλλακτικών σχεδιαστικών επιλογών και να συνεχίζεται κατά την εξέλιξη της κατασκευής. Αρχιτέκτονες μηχανικοί μπορεί να εξειδικεύονται στη λειτουργία ειδικών συστημάτων όπως στην πυρασφάλεια, στη θέρμανση ή στον κλιματισμό. Άλλοι εργάζονται με όλα τα δομικά στοιχεία της κατασκευής. Όλοι οι Αρχιτέκτονες μηχανικοί εστιάζουν κατά προτεραιότητα στην τεκμηρίωση της ένταξης, στη συνθετική αρτιότητα, στην κατασκευαστική επάρκεια, στην ασφάλεια και στην αποδοτικότητα. Όταν οι Αρχιτέκτονες μηχανικοί προτείνουν αναβαθμίσεις και αλλαγές, εξετάζουν παράλληλα την οικονομική απόδοση των εναλλακτικών επιλογών. Οι Αρχιτέκτονες μηχανικοί αναλαμβάνουν μία ποικιλία επαγγελματικών καθηκόντων όπως : Συνεργασία με άλλους μηχανικούς Αξιολόγηση σχεδίων και διασφάλιση ότι η προσέγγισή τους είναι σύμφωνη με τους κανονισμούς. Προσδιορισμός της κατασκευαστικής επάρκειας ενός κτιρίου Προτάσεις ειδικών αναβαθμίσεων και αλλαγών για τη βελτίωση της απόδοσης Αλλαγές σε ειδικά συστήματα, όπως του φωτισμού και της θέρμανσης, για τη βελτίωση της ασφάλειας και τη διασφάλιση συνθηκών λειτουργικής άνεσης Εκτίμηση της κοινωνικοοικονομικής ανταποδοτικότητας των διαφόρων επιλογών ………………………………………………… ………………………………………………….. ……………………………………………………….. 2.7.4. Περιορισμοί κατά την άσκηση του επαγγέλματος του Αρχιτέκτονα ΜηχανικούΤις παραπάνω επαγγελματικές δραστηριότητες στα δομικά τεχνικά έργα, μπορεί να ασκεί χωρίς περιορισμό η ειδικότητα του Αρχιτέκτονα Μηχανικού. Επιμέρους πτυχές των επαγγελματικών δραστηριοτήτων του Αρχιτέκτονα Μηχανικού, μπορούν να ασκούνται και από άλλες ειδικότητες της παραγράφου 2.5.3, καθώς και των Μηχανικών Χωροταξίας και Περιφερειακής Ανάπτυξης, με την προϋπόθεση ότι οι εγκύκλιες γνώσεις καλύπτουν τις αντίστοιχες γνώσεις εμβάθυνσης Αρχιτέκτονα Μηχανικού όπως αυτές περιγράφονται στα Παραρτήματα Ε1, Ε2 και Ε3. Με δεδομένο όμως το αδιάσπαστο του γνωστικού αντικειμένου των σπουδών του Αρχιτέκτονα προκειμένου δε πολλές περιπτώσεις, για να εξυπηρετηθεί ολοκληρωμένα η προάσπιση του δημοσίου συμφέροντος, η άσκηση αυτή μπορεί να λειτουργεί επικουρικά και σε συνεργασία με τον έχοντα τα πλήρη δικαιώματα άσκησής του, Αρχιτέκτονα. «..Οι θεµελιώδεις προϋποθέσεις για την χορήγηση άδειας και την αναγνώριση του δικαιώµατος άσκησης κάποιου ως αρχιτέκτονα είναι η γνώση, οι δεξιότητες και οι ικανότητες που αναφέρονται παρακάτω που αποκτήθηκαν στο πλαίσια αναγνωρισµένης πανεπιστηµιακής εκπαίδευσης, εµπειρίας και πρακτικής εξάσκησης. Τότε µόνον το άτοµο θεωρείται επαγγελµατικά ικανό για την άσκηση της αρχιτεκτονικής: Ικανότητα να δηµιουργεί αρχιτεκτονικά σχέδια που ικανοποιούν τόσο αισθητικές όσο και τεχνικές απαιτήσεις, και τα οποία να προσπαθούν να εξασφαλίσουν ένα βιώσιµο περιβάλλον • Επαρκείς γνώσεις της ιστορίας και της θεωρίας της αρχιτεκτονικής και των τεχνών που έχουν σχέση µε αυτήν, της τεχνολογίας, και των ανθρωπιστικών επιστηµών. • Γνώση των καλών τεχνών ως παράγοντα της ποιότητας της αρχιτεκτονικής σύλληψης. • Επαρκείς γνώσεις πολεοδοµίας και χωροταξικού σχεδιασµού, καθώς και τις ικανότητες που απαιτούνται από τη διαδικασία του σχεδιασµού. • Κατανόηση της σχέσης ανάµεσα σε ανθρώπους και τα κτίρια και ανάµεσα στα κτίρια και το περιβάλλον τους, καθώς επίσης και της συσχέτισης των κτιρίων και του περιβάλλοντα χώρου τους µε τις ανθρώπινες ανάγκες και την ανθρώπινη κλίµακα. • Μία επαρκή γνώση των µέσων επίτευξης περιβαλλοντικά βιώσιµου σχεδιασµού. • Κατανόηση του επαγγέλµατος του αρχιτέκτονα και του ρόλου των αρχιτεκτόνων στην κοινωνία, και ειδικότερα των κοινωνικών παραµέτρων που επηρεάζουν τη διαδικασία του σχεδιασµού. • Κατανόηση των µεθόδων έρευνας και προετοιµασίας του φακέλου ενός µελετητικού σχεδίου. • Κατανόηση του δοµικού σχεδίου, της κατασκευής και των προβληµάτων των µηχανικών που συνδέονται µε το σχεδιασµό των κατασκευών. • Επαρκείς γνώσεις των φυσικών συνθηκών, της τεχνολογίας καθώς και της λειτουργίας των κτιρίων έτσι ώστε να τους παρέχονται εσωτερικές συνθήκες άνεσης και προστασίας από κλιµατολογικές συνθήκες. • Απαραίτητες ικανότητες αρχιτεκτονικού σχεδιασµού για την ικανοποίηση των απαιτήσεων των χρηστών του κτιρίου εντός των ορίων που τίθενται από τους παράγοντες κόστους και των οικοδοµικών κανονισµών. • Επαρκείς γνώσεις των βιοµηχανικών υλικών, του τρόπου οργάνωσης, των κανονισµών και των διαδικασιών που σχετίζονται στη µετατροπή µιας αρχιτεκτονικής σύλληψης σε κτίριο καθώς και στην ένταξη των σχεδίων στο συνολικό σχεδιασµό. • Επαρκείς γνώσεις που αφορούν την χρηµατοδότηση και διαχείριση των έργων, καθώς και ελέγχου κόστους υλοποίησης. (UIA παρ. Β) Τέλος, όλες οι ειδικότητες των μηχανικών μπορούν να ασκούν επί των έργων του Αρχιτέκτονα Μηχανικού τις δραστηριότητες γ), ε) και στ) της παραγράφου 2.3. Αυτό το μήνυμα έχει προαχθεί σε άρθρο