Καλησπέρα!
Έχω μια ιδιαίτερη περίπτωση και θα ήμουν υπόχρεος αν μπορείτε να βοηθήσετε.
Διώροφη οικοδομή ορθογωνικής κάτοψης με άδεια έχει τρεις ανεξάρτητους χώρους (τρία μάτια) στο ισόγειο κατά μήκος της μεγάλης πλευράς. Ο νότιος είναι μπάζωμα και οι υπόλοιποι δύο έχουν πρόσβαση από εξωτερική ισόγεια είσοδο. Το περίγραμμα του μπαζωμένου και αυτό του μεσαίου χώρου συμπίπτει με το περίγραμμα του ορόφου. Για την οικοδομή υπάρχουν 2 άδειες.
Στην 1η (1986), για την οποία δεν υπάρχουν οι κατόψεις η δόμηση (εκμετάλλευση όπως την αναφέρει στο ΤΔ/ΔΚ) υπολογίζεται από την επιφάνεια του ορόφου και από την επιφάνεια του ακριανού ισόγειου χώρου που βρίσκεται εκτός του περιγράμματος του ορόφου. Ο μεσαίος χώρος εμφαίνεται μόνο στην τομή της Οικοδομής. Στο στέλεχος της άδειας εντωμεταξύ η αναγραφόμενη δόμηση είναι διαφορετική από αυτή του ΤΔ/ΔΚ γιατί η επιφάνεια του ισόγειου χώρου υπολογίζεται χωρίς την μεσοτοιχία….
Στην 2η άδεια (1988) που αφορά προσθήκη καθ’ επέκταση 9τμ (η οποία δεν έχει κατασκευαστεί) στο ΤΔ/ΔΚ υπολογίζεται ή επιφάνεια του ΤΔ/ΔΚ της προηγούμενης άδειας συν τα 9τμ και στο στέλεχος εμφαίνονται μόνο τα 9τμ. Στο σχέδιο των κατόψεων ο μεσαίος χώρος εμφαίνεται σαν υπόγειο και ο ακριανός σαν αποθήκη.
Στην πίσω σελίδα των αναθεωρήσεων του στελέχους της 1ης άδειας υπάρχει θεώρηση του 1989 και αναφέρεται ότι ότι η οικοδομή κατασκευάστηκε σύμφωνα με τις δύο προαναφερθείσες άδειες.
Το ερώτημα είναι τι ισχύει για τον μεσαίο χώρο; Πρέπει να ρυθμιστεί ή νομιμοποιείται από αυτή την «πατέντα»;
Εφόσον ο Ν4495 συγκρίνει τα μεγέθη του ΔΚ με αυτά της υφιστάμενης κατάστασης για την περίπτωση των Πολεοδομικών Παραβάσεων δεν λαμβάνω υπόψιν αυτά που αναγράφονται στο στέλεχος, έτσι;