Tommy_civil

Σ'ευχαριστώ για την απάντηση Topap, αλλά κ όλους τους συναδέλφους που έχετε συμβάλλει με γνώση κ εμπειρία στο συγκεκρμένο νήμα.

Σ'ευχαριστώ πολύ Rootbraker. Έχω διαβάσει αναλυτικά τα γραφόμενα του Earl. Αυτό που εξακολουθώ να μη καταλαβαίνω, είναι εαν και κατα πόσο η πιστοποίηση Eur Ing της FEANI παίζει (ή μπορεί να παίξει) κάποιο ρόλο στη διαδικασία. Σύμφωνα με το μήνυμα του Earl, το Eur Ing ΕΠΕΤΑΙ της διαδικασίας CEng. Εαν προυπάρχει, μας χρησιμεύει κάπου;

Καλημέρα σε όλους και πολλά συγχαρητήρια στα παιδιά που πιστοποιήθηκαν πρόσφατα. Είναι ιδιαίτερα αισιόδοξο το να βλέπεις ενδιαφερον και μεράκι εξέλιξης Παρακολουθώ το νήμα απο το ξεκίνημα του, αλλά μετά τα τελευταία μηνύματα μου δημιουργήθηκε η εξής απορία: Είμαι Διπλωματούχος ΠΜ απο Ελλάδα (αποφ. 2010), και μέσω ΤΕΕ έχω λάβει τον τίτλο Eur Ing της FEANI. Λόγω του οτι πρόκειται απλά για μια τυπική/γραφειοκρατική διαδικασία, τουλάχιστον για τους αποφοίτους ελληνικών πολυτεχνείων, δεν έδωσα ποτέ κάποια παραπάνω αξία. ΒΛέπω όμως οτι το αναφέρετε στα τελευταία σας μηνύματα. Υπάρχει κάποια σύνδεση/συσχέτιση με τη διαδικασία του CEng; Σκοπεύω άμεσα να βάλω πλώρη για Chartership, εργάζομαι στο εξωτερικό και η εταιρία μου έχει δείξει ενδιαφέρον να στηρίξει τους μηχανικούς της προς αυτή τη κατεύθυνση. Τι θα μου προτείνατε; Ενδείκνυται να ακολουθήσω τον κλασσικό δρόμο; Ο τίτλος Eur Ing της FEANI θα μου φανεί κάπου χρήσιμος στο ταξίδι προς το CENg; Σας ευχαριστώ εκ των προτέρων

Φίλε Distortion, Υπάρχει κάποια εξέλιξη επι του θέματος; Θίγεις ένα πολύ σημαντικό ζήτημα, που αναμφίβολλα απασχολεί πολλούς. Προσωπικά η επάνοδος και οι συνθήκες επανόδου (αναδρομική πληρωμή εισφορών για το διάστημα που ήσουν εκτός ΤΕΕ/ΤΣΜΕΔΕ αποτελεί τον μόνο ανασταλτικό παράγοντα πριν προχωρήσω σε διαγραφή. Αν έχεις κάποιο νεότερο θα ήταν πολύ χρήσιμο να μοιραστείς τη πληροφορία μαζί μας.

McRaster ενημέρωσέ μας αν θα ήθελες σχετικά με το route αυτό μέσω ΤΕΕ προς το CEng...

Καλημέρα Ελένη, επέτρεψέ μου να σου παραθέσω τις απόψεις μου αφού σε γνωρίζω και προσωπικά. Όλες μας οι κινήσεις θα πρέπει να έχουν κριτήριο το που αποσκοπούμε, τι ανάγκες έχουμε και ποιος είναι ο καλύτερος τρόπος για να τις καλύψουμε. Εν προκειμένω, έχουμε 2 συνιστώσες: Θέλεις να αποκατασταθείς επαγγελματικά (1), και ει δυνατόν αυτό θέλεις να συμβεί στην Ελλάδα (2). Απολύτως κατανοητό, αλλά ταυτόχρονα ασυμβίβαστο (τουλάχιστον για σήμερα και για τα επόμενα χρόνια, αν και προσωπικά δεν είμαι αισιόδοξος). Θα πρέπει λοιπόν να ιεραρχήσεις μέσα σου τις 2 αυτές ανάγκες και αναλόγως να κατευθυνθείς. Πιο συγκεκριμένα: Αν προέχει η ανάγκη να μείνεις Ελλάδα, τότε δυστυχώς καμια από τις 2 σχολές δεν μπορεί να βοηθήσει. Ίσως, αν έπρεπε να επιλέξουμε, να υπήρχε ένα προβάδισμα των ΠΜ, αλλά και πάλι η αγορά εργασίας είναι γονατισμένη. Φέρε τον εαυτό σου 4 χρόνια μετά, στα 30+, να έχεις μόλις αποφοιτήσει από την νέα σου σχολή.. Τι θα έχεις κερδίσει; Ok, κάποιες γνώσεις, κάποιοες γνωριμίες, κάποια δικαιώματα... Και κυρίως, θα έχεις κερδίσει "ελπίδα" μέσω της παράτασης που θα έχεις δώσει στο πρόβλημα που ονομάζεται "επαγγελματική αποκατάσταση". Στη περίπτωση λοιπόν που θέλεις πάση θυσία να μείνεις στην Ελλάδα, προσπαθείς να απασχοληθείς σε ό,τι μπορεί να σου προσφέρει περισσότερα (και αυτό δεν είναι το μηχανηλίκι), και να συνεχίσεις έτσι. Δυστυχώς δεν μπορείς να επενδύσεις σε επαγγελματικές εμπειρίες επί του αντικειμένου (είτε χωροτακτικά είτε σαν ΠΜ), δεν υπάρχει πρόσφορο έδαφος. Αν προέχει η ανάγκη της επαγγελματικής αποκατάστασης, που για μένα αυτό είναι το πιο ορθό, τότε να ξέρεις πως η βέλτιστη λύση ΔΕΝ είναι να ξεκινήσεις μια νέα σχολή αλλά να κάνεις κάποιο μεταπτυχιακό επί του αντικειμένου σου. Να διαλέξεις τον τομέα που σου κάνει περισσότερο κλικ, να ερευνήσεις την αποκατάσταση, να διαλέξεις χώρα που θα ήθελες να ζήσεις, να ζυγίσεις το budget σου, να κυνηγήσεις όσο πιο καλό πανεπιστήμιο μπορείς και στη συνέχεια να πάρεις το μέλλον στα χέρια σου. Θα επενδύσεις πολύ λιγότερο χρόνο και θα μπεις στον "προθάλαμο" μιας εργασίας στο εξωτερικό, όπως πολύ σωστά έχεις αναφέρει σε προηγούμενο μήνυμά σου. Οι δρόμοι που θα σου ανοιχτούν θα είναι πολλαπλάσιοι από αυτούς που φαντάζεσαι τώρα, και οι ορίζοντες θα διευρυνθούν σε βαθμό που δεν το περιμένεις. Θα ρυθμίσεις εσύ τη ζωή σου, που, πως, με τι κόπο, με τι απολαβές. Όλα γίνονται, αρκεί να έχουμε όραμα, επιμονή και αντοχές. Δεν χρειάζεται να είσαι ΠΜ για να το κάνεις αυτό. Η "αίγλη" των ΠΜ που (στην Ελλάδα) είχαν τα άπειρα δικαιώματα έχει περάσει ανεπιστρεπτί. Μπορείς να το κάνεις κάλλιστα σαν Πολεοδόμος/Χωροτάκτης. Όπως θα έχεις καταλάβει, η λύση του μεταπτυχιακού νικά κατα κράτος το δεύτερο πτυχίο στους ΠΜ. Ειδικά αν μιλάμε για εξωτερικό, μόλις θα τελειώσεις το δεύτερο πτυχίο θα είσαι ΑΚΡΙΒΩΣ στην ίδια φάση που είσαι και τώρα, και λίγο χειρότερα αφού θα έχει περάσει κι άλλος χρόνος. Όλα αυτά όμως είναι οι προσωπικές μου απόψεις, που βασίζονται στη δική μου λογική, στις δικές μου εμπειρίες και στις δικές μου ανάγκες. Εσύ γνωρίζεις καλύτερα από όλους τι είναι αυτό που θα σε κάνει να νιώθεις καλύτερα. Ακολούθησέ το και μη φοβάσαι τίποτα! Σου εύχομαι ό,τι καλύτερο! Καλή Χρονιά!

Αν μιλάμε για εισοδήματα ενός έτους μη το μπλέκεις και πολύ. 10 χιλιάρικα μαζί σου ως τουριστικό συνάλλαγμα κάθε φορά που θα έρχεσαι Ελλάδα με άδεια. Αλλιώς, αφού συμπληρώσεις κάποια χρόνια έξω (εξαρτάται από την τρέχουσα νομοθεσία κ από το κράτος που εργάζεσαι), γράφεσαι στη ΔΟΥ κατοίκων εξωτερικού κ τα δηλώνεις στη φορολογική σου κάθε χρόνο. ΔΕΝ φορολογείσαι στην Ελλάδα, το ποσό είναι νόμιμο κ καθαρό. Επιπλέον, έτσι μπορείς να το χρησιμοποιήσεις κ για ενδεχόμενη αγορά, πχ. ακίνητο. Αν μιλάμε μόνο για 1 χρόνο όμως, τα φέρνεις δέκα-δέκα σε κάθε σου ταξίδι κ τέλος.

Ζωγραφίζεις κύριε Καθηγητά..! Ένα μεγάλο +1 από εμένα για τα γραφόμενα του κυρίου Ροδόπουλου. Έτσι ακριβώς είναι, όπως σας τα γράφει. Μη μπερδεύεστε, ξεκαθαρίστε και ιεραρχήστε τις προσωπικές σας ανάγκες πριν πάρετε αποφάσεις. Και γενικά, να παίρνετε αποφάσεις! Μάστιγα της εποχής μας το "περίμενε" και το "θα δούμε", το "inshallah" που λένε οι μουσουλμάνοι μιας κ μιλάμε για Εμιράτα! Εντοπίζεις στόχο, κλειδώνεις στόχο, οπλίζεις, πυροβολάς. Τέλος. Δύσκολο και απλό ταυτόχρονα.

Ιάσονα και Romeos σας ευχαριστώ και χαίρομαι που μοιραζόμαστε τις ίδιες σκέψεις. Μαίρη ίσως σου φάνηκα απόλυτος και έντονος, αλλά αυτή είναι η αλήθεια που βίωσα και συνεχίζω να βιώνω. Αν πράγματι θα ήθελες να βγείς στο εξωτερικό αλλά σε φρενάρουν τα οικονομικά, σκέψου τα παρακάτω σενάρια: 1) Να σε δεχθούν σε πανεπιστήμιο με υποτροφία. Αν είχες καλό βαθμό και τελείωσες έγκαιρα τις σπουδές σου, και αν μπορέσεις να παρουσιάσεις μια καλή επαγγελματική εμπειρία, τότε μια υποτροφία είναι αρκετά πιθανή, ειδικά αν απευθυνθείς και σε mid-range πανεπιστήμια και όχι μόνο σε πρωτοκλασσάτα. 2) Να στραφείς σε πανεπιστήμια με δωρεάν ή έστω πολύ χαμηλού κόστους δίδακτρα. Πολλά από αυτά, και μάλιστα αξιοπρεπέστατα, βρίσκονται στη Βόρεια Ευρώπη (Δανία, Ολλανδία κλπ). 3) Να κυνηγήσεις απευθείας δουλειά στο εξωτερικό. Το δυσκολότερο σενάριο από όλα, ειδικά για χώρες της Ευρώπης, αλλά και πάλι όχι απίθανο. Γνωριμίες και ακατάπαυστα αιτήσεις! Γενικά, υπάρχουν δρόμοι αρκεί να το θέλεις πραγματικά. Μην απογοητεύεσαι και μην επαναπαύεσαι!

Μαίρη ίσως φανώ απόλυτος αλλά θα ήθελα να μου επιτρέψεις να σου πω πως ο συλλογισμός σου δεν έχει ειρμό, αντικειμενικά. Θα το συγχωρούσα και θα το καταλάβαινα αν ήσουν πραγματικά "πράσινη" μηχανικός, αλλά με 2 χρόνια στην αγορά εργασίας θα έπρεπε να έχεις πάρει γραμμή τι παίζει. Ξεκάθαρα, το κύριο κριτήριό σου είναι το να μείνεις στην Ελλάδα, και δεν χωρά αμφιβολία γι'αυτό. Από αυτή τη βάση, προσπαθείς να "στολίσεις" τη κατάσταση όσο μπορείς ψάχνοντας τις σπουδές που θα σε κάνουν ανταγωνιστική. Θεωρητικά σωστό, πρακτικά ουτοπικό. Δεν υπάρχει αγορά εργασίας στην Ελλάδα, τέλος. Υπάρχουν γνωριμίες και βόλεμα. Γι'αυτά, και το Δίπλωμά σου είναι υπερβολικό προσόν, θα είχες πολύ καλύτερο value for money αν επενδύσει λιγότερο σε σπουδές. Αν σε ενδιαφέρει πραγματικά η επαγγελματική απασχόληση και εξέλιξη, διαλέγεις πανεπιστήμιο του εξωτερικού ανάλογα με το αντικείμενο που σου αρέσει και με το budget σου και ανοίγεις τα φτερά σου. Όποιον από τους δυο τομείς και να επιλέξεις, αν σου αρέσει πραγματικά και ασχοληθείς σοβαρά θα προχωρήσεις αξιοπρεπέστατα. Αλλά όχι στην Ελλάδα.... Δυστυχώς, ζούμε ακραίες καταστάσεις και οι αποφάσεις μας πρέπει να είναι "μαχαιριές". Μη προσπαθείς να ξεγελάσεις τον εαυτό σου με ελπίδες οτι αν κάνεις μεταπτυχιακό και σεμινάρια στην Ελλάδα θα είναι καλά. Δεν θα είναι. Ή βολεύεσαι όπως-όπως εντός Ελλάδας, αφήνοντας στην άκρη θεωρητικά προσόντα, φιλοδοξίες κλπ, ή ανοίγεις τα φτερά σου και παλεύεις έξω σε όποιο αντικείμενο σου κάνει κλικ. Δεν υπάρχει σωστή ή λάθος απόφαση, ρώτα τη καρδούλα σου και μόνο ποιό από τα δύο "δεινά" αντέχει περισσότερο, τη ξενιτειά ή το ψαλίδισμα ονείρων και φιλοδοξιών...

Το PMI προσφέρει την πιστοποίηση PMP, που είναι ο πιο αναγνωρισμένος τίτλος παγκοσμίως σχετικά με τη διαχείριση. Το IPMA προσφέρει διάφορα levels, ανάλογα με την προυπηρεσία σου. Φαντάσου το PMP να τοποθετείται μεταξύ level D και level C. Επίσης το PMI είναι λίγο πιο "αμερικανιά" σαν σύνολο, το IPMA κρατάει πιο χαμηλούς τόνους. Νομίζω πως ένα σημαντικό κριτήριο είναι οι χώρες στις οποίες στοχεύεις να αξιοποιήσεις την πιστοποίηση. Σαφώς και οι δυο πιστοποιήσεις είναι πολύ καλές, και με καμία δεν θα βγείς χαμένος. Προσωπικά, μετά από αρκετή έρευνα αγοράς μέσω διαδικτύου, κατέληξα στο PMP, το θεωρώ πιο αναγνωρίσιμο σε παγκόσμιο επίπεδο.

Καλησπέρα σε όλους. Σε πρόσφατη επίσκεψή μου σε παράρτημα ΤΣΜΕΔΕ της επαρχίας, συζητώντας με την υπάλληλο γενικότερα για το θέμα των πληρωμών και της διαγραφής, μου ανέφερε τα εξής: 1) Υπάρχουν ελάχιστοι οι οποίοι πληρώνουν πλέον (ok, το ξέραμε...) 2 και σημαντικότερο) Υπάρχουν πολλές διαγραφές, ΑΛΛΑ υπάρχουν και περιπτώσεις ασφαλισμένων που επανεγγράφησαν! Επέμεινα οτι παρακολουθώ το θέμα αρκετό καιρό και πως το μελανό σημείο στην όλη ιστορία σχετικά με τη διαγραφή είναι ακριβώς αυτό, το θέμα της επανεγγραφής δηλαδή, γι'αυτό και πολλοί -στους οποίους συμπεριλαμβάνομαι και εγώ- είναι διστακτικοί. Επέμεινε όμως οτι αυτό ίσχυε παλιά, οτι έχει αλλάξει και οτι γνωρίζει προσωπικά περιπτώσεις. Ξέρουμε κάτι παρπάνω; Αν ισχύει πράγματι, θεωρώ πως μεγάλο ποσοστό ασφαλισμένων, και πρώτος εγώ, θα ξεκινήσουμε διαδικασίες διαγραφής αύριο το πρωί!

Μπράβο ρε Αναβάτη!

Θάνο επέτρεψέ μου να σου πω τη γνώμη μου μόνο στην πρώτη ερώτησή σου, τόσο γιατί είναι μακράν η πιο σημαντική, όσο και γιατί δεν έχω πλήρη άποψη για τις υπόλοιπες: Αν είχα τη δυνατότητα, θα επέλεγα προσωπικά την εργασία σε μεγάλο τεχνικό έργο, ιδιαίτερα στη φάση που είσαι. Θεωρείσαι ένας green engineer, έχεις το υπόβαθρο, σου λείπει η εμπειρία. Πιάσε τη δουλειά, δες πως πάει, δες αν σου αρέσει, γράψε προϋπηρεσία, μάζεψε χρήματα και μετά από λίγα χρόνια (2-4 ή κ ακόμα παραπάνω αν μιλάμε για executive) βλέπεις αν ο επόμενος στόχος σου θα είναι ένα ΚΑΛΟ ΜΒΑ από κάποιο δυνατό πανεπιστήμιο του εξωτερικού. Προς αποφυγή παρεξηγήσεων, επιβεβαιώνω τη γνωστή άποψη πως όλα τα ΜΒΑ διδακτικά είναι το ίδιο, και σου προσφέρουν τις ίδιες γνώσεις. Ακριβώς όμως επειδή το παιχνίδι στα μεταπτυχιακά αυτά παίζεται στις γνωριμίες και στο networking, θεωρώ πως η ιδανική πορεία είναι αυτή που σου προανέφερα. Προσπάθησε να ξεφύγεις από τα όρια της Θεσσαλονίκης, εκτός κ αν συντρέχει κάποιος ιδιαίτερος λόγος. Σ'αυτή τη περίπτωση όμως, αν δηλαδή δεν ξεκολλάς από τη Νύφη με τίποτα, κατα πάσα πιθανότητα δεν σου χρειάζεται κάποιο ΜΒΑ, δεν θα σου δώσει πίσω τα λεφτά του... Καλές αποφάσεις κ καλή τύχη σε ό,τι κάνεις!

Μην είσαι τόσο απόλυτος Γιώργο... Δεν ξέρεις τις ανάγκες του καθενός, ας μη κρίνουμε εξ ιδίων τα αλλότρια... Τυχαίνει να συμφωνώ μαζί σου γενικότερα, απλά να ξέρεις οτι υπάρχει μια μερίδα μηχανικών που κυνηγούν τέτοια εργοτάξια ή έστω έχουν ανάγκη κ δεν λένε όχι σε αντίστοιχη πρόταση... Που θέλω να καταλήξω: Τίποτα δεν είναι "...ήμαρτον δηλαδή...", κάθε δουλειά απευθύνεται (ευτυχώς) σε διαφορετικούς ανθρώπους...