Επί χρόνια το ίδιο βιολί με το τεε και τα συνδικαλιστικά των μηχανικών:
- Οι μηχανικοί δεν έχουν συνοχή ως επαγγελματικό σύνολο. Υπάρχουν πολλές ειδικότητες και αντί να ενωθούν στα κοινά τους συμφέροντα, προβάλλουν συνήθως τις διαφορές τους. Αυτό συμβαίνει επί 30 έτη και δεν αλλάζει.
- Το τεε ενώ αρχικά εξυπηρετούσε ή προσπαθούσε να εξυπηρετήσει τα συμφέροντα των μηχανικών, τα τελευταία 10 χρόνια, έχει διαχωρισθεί ακόμη περισσότερο και είναι πλεόν ένας μηχανισμός που εξυπηρετεί τους ιδίους που το απαρτίζουν και μόνον εάν τα συμφέροντά τους ταυτίζονται με τα συμφέροντα των υπολοίπων μηχανικών, υπάρχει διεκδίκηση.
Το τεε στηρίζει τώρα την διατήρηση των ασφαλιστικών εισφορών σε χαμηλά επίπεδα, γιατί καταλαβαίνει ότι θα χάσει πολλά μέλη και όχι από έμπρακτη συμπαράσταση στους μηχανικούς. Αν θέλει να κάνει αγώνα, να κλείσει ολα τα συστήματα (αυθαιρέτων, επιτροπών, διαγωνισμών κλπ) αλλά αν το κάνει αυτό πιθανόν θα χάσει και το ίδιο την κουτάλα.
Όταν είχαμε την κατάργηση των ελαχίστων αμοιβών, το τεε ήταν εναντίον γιατί γνώριζε πολύ καλά τι θα συμβεί με τα έσοδά του, αλλά το κωμικοτραγικό ήταν ότι και πολλοί μηχανικοί (και κυρίως νέοι) ήταν υπέρ της κατάργησης και εναντίον του τεε, γιατί πίστευαν ότι οι ελάχιστες αμοιβές εξυπηρετούν τους παλαιότερους μηχανικούς. Αμ δε. Δυστυχώς ίσχυσε και δω ότι για να μάθει κανείς πρέπει να πάθει.
Έτσι όμως δεν υπάρχει ούτε σύλλογος, ούτε επαγγελματικός κλάδος με σοβαρή εκπροσώπηση. Όλοι λοιπόν είναι κατ'ουσία μόνοι, χωρίς εκπροσώπηση από κανένα σύλλογο, παρά μόνον από σπόντα. Δεν μ'ενδιαφέρει αν αυξηθούν οι ασφαλιστικές εισφορές. Ήδη δεν πληρώνουν 37.000. Ας μην πληρώσουν και άλλοι 10.000, να τελειώνουμε με το τσμεδε. Όταν ο κινητήρας είναι στα όριά του, καλύτερα να τον αποσύρεις έγκαιρα, παρά να περιμένεις να σκάσει εν κινήσει.