CostasV

Εάν ο άξονας περιστροφής διέρχεται από το βαρύκεντρο της επιφάνειας των πάνελ, τότε η ροπή από ανέμους, χιόνια, και ίδιο βάρος θα είναι μηδέν, ή πολύ κοντά στο μηδέν, αν θεωρήσουμε ότι το φορτίο (δύναμη ανέμου ή βάρος χιονιού ή ίδιο βάρος) στο ένα ήμισυ του πάνελ δε έχει το ίδιο μέγεθος με το φορτίο στο άλλο ήμισυ. Η μόνη ροπή που αξίζει να υπολογιστεί είναι η ροπή από τριβές. Η γωνιακή επιτάχυνση παρατηρείται κατά την αλλαγή θέσης, λίγο μετά την δύση του ήλιου μέχρι λίγο πριν την ανατολή του ήλιου, αλλά επειδή έχεις όλο το βράδυ για να γίνει η αλλαγή θέσης, η γωνιακή επιτάχυνση μπορεί να σχεδιαστεί ώστε να είναι αμελητέα. Κατόπιν η γωνιακή ταχύτητα είναι σχεδόν σταθερή. Η ροπή από αδράνεια, λόγω της αμελητέας επιτάχυνσης είναι επίσης αμελητέα. Αυτό που θα πρέπει να προσεχθεί είναι η σωστή θέση του πάνελ. Δηλαδή το κύκλωμα ελέγχου θέσης να αντισταθμίζει θερμοκρασιακές διαφορές, και άλλες τυχόν "παρεμβολές", και να εξασφαλίζει συνεχώς την σωστή θέση.

Για να σου φύγει η ιδέα και μόνο, μπορείς να χρησιμοποιήσεις δύο tie-wrap που θα κρατούνε το καπάκι της δεξαμενής ακίνητο στη θέση του σε σχέση με την δεξαμενή (θα πρέπει βέβαια, να ανοίξεις τρυπούλες στο καπάκι και στην δεξαμενή δίπλα στο πάσο του καπακιού).

athka, πριν εγκαταλείψω, λόγω εξάντλησης , την συζήτηση, πες μου σε παρακαλώ, τι θα έκανες στο παράδειγμα που γράφω στο #28, και ειδικά εάν το φορτηγό Β (που είχε αγοραστεί 200) , για κάποιο ασυνήθιστο λόγο είχε αξία μεταπώλησης μόνο 70 (αντί για 170 που ήταν η αναμενόμενη τιμή μεταπώλησης). Ποιό φορτηγό θα λειτουργούσες, το Α ή το Β; Η διαφορά ανάμεσα στο σκεπτικό σου και το δικό μου, γίνεται φανερή μόνο όταν συμβαίνει κάτι ασυνήθιστο. Εάν η νορμάλ τιμή μεταπώλησης ακολουθεί την "λογιστική" πορεία των αποσβέσεων, τότε δεν προκύπτει διαφορά ανάμεσα στα δύο σκεπτικά. ΥΓ1. Mε τα fixed και sunk cost, δεν υπάρχει καμία διαφωνία και καμία σύγχυση. Δεν αναφέρθηκα καθόλου σε fixed costs ΥΓ2. Ο γέγονε, γέγονε.

Τυχαίο είναι στον βαθμό που η τιμή μεταπώλησης είναι παρόμοια με την τιμή αγοράς μείον τις αποσβέσεις. Εάν συμβαίνει αυτό (τιμή μεταπώλησης = αγορά-αποσβέσεις) τότε συμπίπτουν τα αποτελέσματα των υπολογισμών. Αλλά το σκεπτικό διαφέρει. Μα στο σενάριο ήταν να πουλήσω και ένα από τα δύο οχήματα, οπότε με την πώληση εισέρχεται ρευστό στο ταμείο μου που (σύμφωνα με τα νούμερα του παραδείγματος) είναι μεγαλύτερο από το κόστος λειτουργίας στην πεντετία. Πώς να μην προκύψει όφελος; Οταν η κοστολόγηση γίνεται για την τιμολόγηση ενός προϊόντος, τότε ΝΑΙ λαμβάνονται οι αποσβέσεις υπόψη. ΑΛΛΑ... Η τιμολόγηση ενός προϊόντος είναι μία απόφαση που γίνεται συνήθως ΠΡΙΝ την απόφαση για την επένδυση. Οπότε σωστά οι αποσβέσεις (στο βαθμό που αντιπροσωπεύουν την μείωση της αγοραίας αξίας του συγκεκριμένου περιουσιακού στοιχείου) λαμβάνονται υπόψη. Εάν όμως η τιμολόγηση γίνει σε μία ενδιάμεση φάση (δηλαδή αφού έχει εγκατασταθεί και πιθανώς λειτουργήσει το περιουσιακό στοιχείο, τότε ΔΕΝ θα πρέπει να λάβουμε υπόψη τις αποσβέσεις, ΠΑΡΑ ΜΟΝΟ την εναλλακτική πραγματική τιμή μεταπώλησης του περιουσιακού στοιχείου και να συγκρίνουμε την τιμή αυτή μεταπώλησης σε σχέση με τα έσοδα (εδώ μπαίνει η νέα τιμολόγηση) που θα μας αποφέρει η αξιοποίησή του με την λειτουργία του. Η προσμέτρηση των αποσβέσεων στην κοστολόγηση είναι κάτι που μπορεί να οδηγήσει σε λάθος επιχειρηματικές αποφάσεις ΟΧΙ πολύ συχνά, διότι αρκετές φορές οι τιμές μεταπώλησης συμπίπτουν με τις αναπόσβεστες αξίες. Αλλά δεν συμπίπτουν πάντα. Και εκεί βρίσκεται το διαφυγόν κέρδος.

Μία άλλη, μανατζερίστικη προσέγγιση του θέματος. Εκτός από την λάθος καταγραφή στο δικό σου θερμιδομετρητή, μπορεί και οι άλλοι θερμιδομετρητές να γράφουν λάθος (είτε λιγότερο, είτε περισσότερο), όπως είναι εξάλλου πιθανότατο μετά από λειτουργία 20+ ετών. Οπότε μπορείς να ζητήσεις είτε το καλιμπράρισμα ΟΛΩΝ των μετρητών, είτε την αντικατάστασή τους. Σε περίπτωση που το αρνηθούν κάποιοι ένοικοι, μπορείς να προτείνεις την εναλλακτική λύση της ανατοποθέτησης των θερμιδομετρητών, κατά τυχαία σειρά (δηλαδή ο μετρητής του Α1 στο Β2 και του Α2 στο Γ1 κ.ο.κ). Ετσι ίσως πειστούν οι διαφωνούντες.

Περιοριστικός παράγοντας δεν υπάρχει και βεβαίως μπορεί να ξαναπουληθεί. Μισό λεπτό. Δηλαδή στο σενάριο Β εξετάζουμε την δυνατότητα να δουλέψουμε με ένα από τα δύο φορτηγά ΚΑΙ να πουλήσουμε το άλλο που δεν χρησιμοποιούμε; Να κάνω τον υπολογισμό. Υποθέτω ότι η αξία πώλησης των δύο φορτηγών είναι αυτή που αντιστοιχεί στο τέλος του πρώτου χρόνου, δηλαδή 100-16=84 για το Α, και 200-30=170 για το Β. Υποθέτω επίσης ότι το φορτηγό που θα διαλέξω θα έχει σταθερό το κόστος λειτουργίας και συντήρησης για τα επόμενα 5 χρόνια, και θα είναι για το μεν Α 10 μονάδες/έτος, για το δε Β 6 μονάδες ανά έτος. Εάν λειτουργεί το Α και πουλήσω το Β έχω -(5*10)+170=120 όφελος Εάν λειτουργεί το Β και πουλήσω το Α έχω -(5*6)+84=54 όφελος Διαφορικό όφελος 66 υπέρ του Α. edit : Υπάρχει επιπλέον μία μικρή διαφορά: Εάν κρατήσω το Α τότε στο τέλος της πενταετίας θεωρώ ότι θα έχω έσοδα 20 από πώληση του Α, ενώ αν κρατήσω το Β τότε μετά από 5 χρόνια θα έχω έσοδα 50 από πώληση του Β, άρα διαφορικό όφελος 30 υπερ του Β Συνολικό όφελος 36 (=66-30) υπέρ του Α. Οι τιμές αγοράς των δύο φορτηγών (100, και 200) και οι τιμές των ετήσιων αποσβέσεων (16 και 30), που χρησιμοποιήθηκαν για τον υπολογισμό των τιμών μεταπώλησης (84 και 170) ΔΕΝ σημαίνει ότι η απόφασή μας για το τι θα κάνουμε στηρίχτηκε στις τιμές αγοράς και στις αποσβέσεις. Απλώς ήταν ένας τρόπος να εικάσουμε τις τιμές μεταπώλησης και να δείξουμε το συνήθες φαινόμενο του να μεταπωλείται ένα ακριβό φορτηγό ακριβότερα από ένα φτηνό φορτηγό. Εάν όμως για κάποιο ασυνήθιστο λόγο (π.χ. έστω ότι έκλεινε το εργοστάσιο που κατασκεύαζε το Β και έτσι η συντήρηση του Β γινόνταν προβληματική) η τιμή μεταπώλησης του Β δεν ήταν 170 αλλά ήταν 70, τότε θα ήταν πιο ξεκάθαρο ότι η λήψη της απόφασης πρέπει να στηρίζεται μόνο στα πραγματικά μελλοντικά (τιμή μεταπώλησης) και όχι στα πραγματικά παρελθόντα (τιμή αγοράς και απόσβεση) στοιχεία. Στην περίπτωση που τα πραγματικά μελλοντικά στοιχεία συμπίπτουν με τα πραγματικά παρελθόντα και τις αποσβέσεις, τότε εντάξει. Τι σχέση έχει το πόσα χρήματα θα έχεις εισπράξει, με την τιμή αγοράς ενός πάγιου; Εάν δεν θα έχεις εισπράξει αρκετά λεφτά για την αντικατάστασή του, τότε προφανώς δεν απέδωσε καλά η επένδυση. Εάν δηλαδή ελάμβανες υπόψη την τιμή αγοράς, τι θα άλλαζε στα έσοδα;

Συνή8ως οι θερμιδομετρητές έχουν πλήκτρα που οδηγούν στην εμφάνιση 1. της συνολικής ενέργειας που έχει καταγραφεί 2. του συνολικού όγκου νερού που έχει περάσει 3. της στιγμιαίας παροχής που περνά εκείνη την στιγμή 4. της στιγμιαίας θερμοκρασίας εισόδου και εξόδου. Εάν υπάρχουν τα (3) και (4), μπορείς να τα αντιπαραβάλεις με τα αντίστοιχα των άλλων θερμιδομετρητών των παρόμοιων σε μέγεθος διαμερισμάτων.

Πες μου αν κατάλαβα σωστά: To σενάριο Α λέει : Λειτουργούμε το Β φορτηγό. Το σενάριο Β λέει : Λειτουργούμε το Α φορτηγό και πουλάμε το Β φορτηγό Αφενός μεν, στο δικό μου σκεπτικό δεν υπήρχε η επιλογή πώλησης του ενός από τα δύο οχήματα. Αφετέρου, εάν προσθέσουμε την επιλογή πώλησης, τότε πρέπει η επιλογή αυτή να προστεθεί και στο σενάριο Α. Η κύρια όμως διαφωνία μου βρίσκεται στο ότι, ΑΚΟΜΑ και αν προσθέσουμε την δυνατότητα πώλησης ενός εκ των δύο οχημάτων, η δαπάνη αγοράς των οχημάτων δεν θα πρέπει να προσμετρηθεί στον υπολογισμό του κόστους, επειδή έχει ΗΔΗ γίνει η αγορά των οχημάτων. Μόνο η τιμή μεταπώλησης θα πρέπει να ληφθεί υπόψη. -------------------------------------------------------------- Δεν είναι σίγουρο εάν τα πουλήσουμε ή όχι, τα φορτηγά στο τέλος της πενταετίας. Το μόνο που μας ρωτάνε είναι (μόλις τα έχουμε αγοράσει): Με ποιό φορτηγό να δουλέψουμε; Ακριβώς επειδή είναι γεγονός, δηλαδή επειδή έχει ήδη γίνει, και δεν μπορεί να ξε-γίνει, η προσμέτρηση του γεγονότος αυτού δεν διαφοροποιεί σε τίποτα το κόστος οποιασδήποτε επιλογής μου ή απόφασής μου, και άρα, δεν θα πρέπει να ληφθεί (η απόσβεση) υπόψη. Βλέπε The bygones principle

Δεν συμφωνώ. Πώς θα υπολογίσουμε την απόσβεση σε ένα περιουσιακό στοιχείο (π.χ. ένα φορτηγό που ονομάζουμε Κ0) που δεν έχει δουλέψει καμία ημέρα ανά έτος, και πώς θα συμπεριλάβουμε την απόσβεση σε ένα παρόμοιο περιουσιακό στοιχείο Κ2, εάν έχει δουλέψει 2 μέρες ανά έτος; Ας δούμε το εξής παράδειγμα: Ας υποθέσουμε ότι έχουμε ΗΔΗ αγοράσει δύο φορτηγά, όπως περιέγραψα στο μήνυμα #22, ένα Α (μόλις το αγοράσαμε προς 100 μονάδες) και ένα Β (που επίσης μόλις το αγοράσαμε προς 200 μονάδες). Υποθέτουμε επίσης ότι η πώλησή τους μετά από 5 χρόνια, μπορεί να αποφέρει (σε σημερινές τιμές) 20 μονάδες για το Α και 50 μονάδες για το Β. Με βάση αυτά τα στοιχεία, και αν υποθέσουμε σταθερή απόσβεση για κάθε έτος μέσα στα 5 χρόνια, η ετήσια απόσβεση για το Α είναι (100-20)/5=16 και για το Β είναι (200-50)/5=30. Ας δεχτούμε ότι το κόστος λειτουργίας και συντήρησης είναι Για το Α: 10 μονάδες ανά έτος Για το Β: 6 μονάδες ανά έτος. Η ερώτηση που καλούμαστε (μας ρωτάνε ΑΦΟΥ τα έχουν αγοράσει τα οχήματα) να απαντήσουμε είναι : Ποιο από τα δύο φορτηγά πρέπει να χρησιμοποιούμε; (υποθέτοντας ότι τα οχήματα μας προσφέρουν ισοδύναμες παραγωγικές δυνατότητες, και ότι χρειαζόμαστε να χρησιμοποιούμε ΜΟΝΟ το ένα από τα δύο) Εάν μας ρωτούσαν ΠΡΟΤΟΥ τα αγοράσουν είναι νομίζω ξεκάθαρο ότι θα απαντούσαμε, πως συμφέρει το Α. Τώρα όμως που τα αγόρασαν (είπαμε, ένα Α και ένα Β), ποιο συμφέρει να χρησιμοποιούμε; Εάν (κάνουμε το λάθος και) συμπεριλάβουμε και την απόσβεση στο κόστος ανά έτος, έχουμε Για το Α : 16 από την απόσβεση και 10 από λειτουργία και συντήρηση , σύνολο 26 Για το Β : 30 από την απόσβεση και 6 από λειτουργία και συντήρηση, σύνολο 36. ΤΟ 26 είναι μικρότερο από το 36, άρα μας συμφέρει να χρησιμοποιούμε το Α. Λάθος! Μας συμφέρει να χρησιμοποιούμε το Β, διότι το κόστος λειτουργίας και συντήρησης είναι 6 και κάθε χρόνο θα πληρώνουμε 4 μονάδες λιγότερες από όσες θα πληρώναμε εάν χρησιμοποιούσαμε το Α. Το ότι το Β έχει μεγαλύτερη ετήσια απόσβεση, ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ να επηρεάζει καμία απόφαση μας.

Από ό,τι κατάλαβα, ο αρχικός ερωτών δεν χρειάζεται την κοστολόγηση για την άμεση λήψη κάποιας απόφασης. Σύμφωνοι. Διαφωνώ. Να πω ένα παράδειγμα, μήπως λέμε το ίδιο πράγμα με άλλα λόγια.... Εάν σκέφτεσαι να αγοράσεις ένα πάγιο, τότε σαφώς και θα συμπεριλάβεις στον υπολογισμό το πόσο κοστίζει τώρα, και το πόσο θα κοστίζει σε 5 χρόνια. Έστω ότι ο τύπος Α κοστίζει τώρα 100 και σε 5 χρόνια θα μπορεί να πουληθεί (άρα κοστίζει) 20 (με σημερινή αξία). Εστω ο τύπος Β κοστίζει τώρα 200 και σε 5 χρόνια θα κοστίζει 50. Αρα ο τύπος Α θα κοστίσει 100-20=80, και ο τύπος Β θα κοστίσει 200-50=150. Αν ο τύπος Α έχει το ίδιο κόστος λειτουργίας και συντήρησης (ή, το πολύ, μεγαλύτερο από του Β κατά 70), τότε σαφώς συμφέρει η αγορά του Α. Αυτοί οι υπολογισμοί γίνονται ΠΡΟΤΟΥ αγοράσουμε το πάγιο. ---------------------------------------------------- Ας πούμε τώρα ότι αγοράσαμε το πάγιο. Δεν έχει σημασία αν αγοράσαμε το Α ή το Β. Για την κοστολόγηση της λειτουργίας και συντήρησης του πάγιου, είτε αγοράσαμε το Α, είτε το Β, ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ να συμπεριλάβουμε το πόσο το αγοράσαμε και το πόσο μπορούμε να το πουλήσουμε (ως διαφορά, δηλαδή). Μόνο τα μελλοντικά έξοδα και έσοδα (άρα και το πόσο μπορούμε να το πουλήσουμε , ΜΟΝΟ ΤΟΥ όμως, και όχι ως διαφορά αγορά-πώληση) πρέπει να λαμβάνουμε υπόψη μας.

Εύλογο το ερώτημα, αλλά δεν τίθεται σωστά η ερώτηση. Η σωστή τήρηση των μέτρων ασφαλείας, θα πρέπει να έχει ως αποτέλεσμα την ΜΕΙΩΣΗ του κόστους κατασκευής, αν συμπεριλάβουμε στο κόστος κατασκευής το κόστος των ατυχημάτων. Άρα το ερώτημα είναι: πώς θα πρέπει να κοστολογούμε το κόστος των ατυχημάτων; Εν τούτοις, υπάρχουν και οι περιπτώσεις που η εφαρμογή κάποιων άσκοπων και ακατάλληλων μέτρων ασφαλείας, το μόνο που κάνει είναι να αυξάνει το κόστος. Αλλά αυτό, νομίζω, είναι εκτός του παρόντος θέματος.

Μία καλή (στεγανή) καπνοδόχος και ένας ανιχνευτής CO, είναι το καλύτερο που θα μπορούσε να γίνει όσον αφορά την αναγκαστική διέλευση μία καπνοδόχου από έναν κατοικήσιμο χώρο. Η επένδυση με την γυψοσανίδα δεν ωφελεί (εφόσον είναι λιγότερο στεγανή από την καπνοδόχο) , αλλά και δεν βλάπτει. Ο σημαντικότερος όμως παράγοντας που σου εξασφαλίζει την ασφάλεια, είναι η σωστή λειτουργία του καυστήρα (δηλαδή να μην παράγεται μονοξείδιο πάνω από το όριο), και η ελεύθερη απαγωγή των καυσαερίων (δηλαδή να μην μπλοκάρεται η διαδρομή των καυσαερίων από οτιδήποτε, π.χ. φωλιές πουλιών, πατσαβούρες, σύρματα, χώματα κτλ)

Προς athka: Ο xariss, κάνει την κοστολόγηση της λειτουργίας και συντήρησης, που είναι μία δραστηριότητα (η λειτουργία και συντήρηση) σε εξέλιξη. Εξάλλου, το άρθρο στην wikipedia, λέει στο bygones principle: The theory emphasizes the importance of ignoring past costs and only taking into account the future costs and benefits when making decisions. It states that when making a decision, one should make a hard-headed calculation of the extra costs one will incur and weigh these against its extra advantages. Γιατί λες ότι θα πρέπει να συμπεριλάβει στην κοστολόγηση την απομείωση της αξίας του απορριματοφόρου;

Ισως ένας λογιστής μας πει καλύτερα, αλλά μέχρι τότε θα πω την σκέψη μου . Το οποιοδήποτε κόστος το παρακολουθούμε, διότι αντανακλά το αποτέλεσμα των ενεργειών μας. Εάν αποφασίσουμε να μην αλλάζουμε λάδια κάθε 5.000 km, αλλά κάθε 7.000 km , τότε θα έχουμε μεν όφελος από την λιγότερο συχνή αλλαγή λαδιών, αλλά θα έχουμε ζημία από την φθορά του κινητήρα. Ζυγίζουμε το όφελος και την ζημία, και αποφασίζουμε κάθε πόσα km θα αλλάζουμε λάδια. Εχουμε, όντως μία μείωση του οχήματος, με την πάροδο του χρόνου και των χιλιομέτρων. Η μείωση αυτή έχει δύο χαρακτηριστικά: 1. Είναι ανεξάρτητη από τις επιλογές μας. Ο ρυθμός μείωσης της αξίας του οχήματος καθώς ο χρόνος περνάει, και καθώς τα χιλιόμετρα προστίθενται στο κοντέρ, είναι ανεξάρτητος από τις ενέργειές μας. 2. Δεν πληρώνουμε τίποτα άμεσα. Μόνο έμμεσα, όταν θα έρθει η ώρα αντικατάστασης. Και υποτίθεται ότι η σωστή λειτουργία και συντήρηση έχει ακριβώς αυτόν το σκοπό: να καθυστερήσει την ώρα αντικατάστασης, και να έχει το όχημα στην καλύτερη δυνατή κατάσταση ώστε να πιάσει περισσότερα λεφτά εάν μεταπωληθεί. Και αυτή η προσπάθεια έχει ένα αντίτιμο, που προσμετράται ΗΔΗ με το κόστος λειτουργίας και συντήρησης. Οπότε ΔΕΝ χρειάζεται, όσον αφορά την λειτουργία και συντήρηση (επαναλαμβάνω), να προσμετράμε το κόστος που προκαλείται από την μείωση της αξίας του περιουσιακού στοιχείου. Αν, από την άλλη μεριά, είμαστε στην φάση της επιλογής ενός τύπου φορτηγού από μία πληθώρα τύπων, τότε η απόφασή μας για το ποιόν τύπο θα αγοράσουμε, θα πρέπει να λαμβάνει υπόψη του, ποιό φορτηγό έχει καλύτερη αξία μεταπώλησης (τηρουμένων όλων των άλλων αναλογιών), δηλαδή τότε θα πρέπει να λαμβάνουμε υπόψη το πόσο μειώνεται η αξία του ενός τύπου φορτηγού σε σχέση με τον άλλο τύπο φορτηγό.

Χαλύβδινη λαμαρίνα σύνηθως 1,5 - 2 mm. Μπορεί να είναι και με επικάλυψη αλουμινίου . ΥΓ. Αν μπορείς, διόρθωσε τον τίτλο.

Η αποδοτικότερη καύση γίνεται σε μία συγκεκριμένη σταθερή θερμοκρασία του θαλάμου καύσης, και όχι όταν η θερμοκρασία ανεβοκατεβαίνει. Οταν ξεκινά η καύση σε θάλαμο που τα τοιχώματά του βρίσκονται σε 70 βαθμούς, η απόδοση της καύσης είναι πολύ χαμηλή. Να δουλεύει συνεχώς στην χαμηλότερη θερμοκρασία του χώρου διαμονής που δίνει συνθήκες άνεσης για τους ενοίκους. Αυτό το συνεχώς γίνεται με μικρο-αυξομειώσεις θερμοκρασίας π.χ. +_0,5 βαθμούς (λόγω κατασκευής του θερμοστάτη) με κέντρο το 22 κατά την διάρκεια της ημέρας και με κέντρο το 18 κατά την διάρκεια της νύχτας

Ok. Στα παλιά μη-αυτόνομα συστήματα, δεν υπάρχει δυνατότητα επιλογής της θερμοκρασίας του κάθε χώρου. Αναβε ο καυστήρας, π.χ στις 06:30 και δούλευε μέχρι ο θερμοστάτης του λέβητα να φθάσει στο όριο που ρύθμιζε ο διαχειριστής (π.χ. 70 βαθμούς). Οταν έφθανε το όριο αυτό, έσβηνε ο καυστήρας, και κυκλοφορούσε το ζεστό νερό στις σωληνώσεις. Οταν αργότερα, η θερμοκρασία έπεφτε π.χ. στους 65 βαθμούς, άναβε ξανά ο καυστήρα κ.ο.κ. Ενας χρονοδιακόπτης ρύθμιζε τον χρόνο σβέσης (π.χ. έσβηνε ασχέτως θερμοκρασίας στις 08:00), επανέναυσης (π.χ. ξανα-άναβε στις 13:30) κτλ. Οποιος ζεσταινόνταν, ζεσταινόνταν και όποιος κρύωνε, κρύωνε. Λόγω διαφορετικών ωραρίων εργασίας, σχολείου κτλ των ενοίκων, οι ένοικοι δεν μπορούσαν εύκολα να συμφωνήσουν στο ωράριο λειτουργίας της κεντρικής θέρμανσης. Εϊναι σαφές νομίζω, ότι με το σύστημα αυτό, η διακοπτόμενη λειτουργία είναι οικονομικότερη από την συνεχή, διότι όσες πολυκατοικίες είχαν την ευκαιρία να δοκιμάσουν να έχουν παρατεταμένο ωράριο, το πλήρωναν ακριβά. Πάμε τώρα στα συστήματα με αυτονομία ανά διαμέρισμα. Ο,τι ισχύει για ολόκληρη την οικοδομή, ισχύει (εν μέρει) και για κάθε διαμέρισμα. Συμφέρει να καις το καλοριφέρ μόνο όταν υπάρχει κάποιος μέσα να ζεσταίνεται. Θα μπορούσε κάποιος να ρωτήσει: Ποιός είναι ο ελάχιστος και ποιός ο μέγιστος χρόνος, πέρα από τον οποίο δεν έχει σημασία το σβήσιμο του καλοριφέρ. Απάντηση: Δεν υπάρχει ούτε ελάχιστος, ούτε μέγιστος χρόνος Είτε απουσιάζεις για 10 λεπτά είτε λείπεις για 10 ημέρες, αξίζει τον κόπο το να χαμηλώσεις τον θερμοστάτη. Το πόσο θα χαμηλώσεις τον θερμοστάτη εξαρτάται από το επίπεδο άνεσης που θέλεις να έχεις (και φυσικά σε άμεση συνάρτηση, τα λεφτά που διαθέτεις) Υπάρχει μία άλλη άποψη του θέματος, όμως, που φαινομενικά έρχεται σε αντίθεση με όσα μόλις είπα. Και αυτή η άποψη λέει ότι οικονομία γίνεται όταν ο καυστήρας λειτουργεί συνέχεια. Αυτό σημαίνει ότι εάν σε μία εγκατάσταση βάλουμε έναν καυστήρα Α με ισχύ 100 kW που καίει το 1/5 του χρόνου, ενώ κατά τα 4/5 του χρόνου μένει σβηστός, και έναν καυστήρα Β με ισχύ 50 kW που (κανονικά, σύμφωνα με την ΑΔΕ, θα έπρεπε να) καίει τα 2/5 του χρόνου, ενώ μένει σβηστός κατά τα 3/5, τότε ο Β είναι οικονομικότερος από τον Α. edit Και οικονομικότερος όλων ένας καυστήρας 20 kW που καίει συνέχεια... Δεν ξέρω αν θέλεις να θίξουμε και αυτό το θέμα...

Πρατήριο μαζί με συνεργείο μετατροπής, δεν έχω ξαναδεί. Είναι η ίδια επιχείρηση ή ξεχωριστή; Προσδιόρισε ποιός είναι ο εργοδότης σου, ποιά η επιχείρηση που καλύπτεις.

Ως δύο συστήματα, είχα καταλάβει ότι εννοούσες το μεν παλιό σύστημα μη-αυτονομίας που έχουν οι παλιές πολυκατοικίες, και το δε νέο (σχετικά) σύστημα με ηλεκτροβάνες έξω από κάθε διαμέρισμα. Το παλιό σύστημα δεν μπορεί να προσομοιωθεί αξιόπιστα σε βάθος χρόνου, με ένα νέο σύστημα, που απλώς και μόνο να κατεβάζουμε τον θερμοστάτη κάτω από το 15 (με σκοπό να προσομοιάσουμε τον σβηστό λέβητα της παλιάς πολυκατοικίας), ή θα τον έχουμε πάνω από το 25 (με σκοπό να προσομοιάσουμε τον αναμμένο λέβητα της παλιάς πολυκατοικίας). Σωστά. Ειρήσθω εν παρόδω: Θυμάται κανείς πώς γινόνταν ο έλεγχος της θερμοκρασίας ΟΛΩΝ ΜΑΖΙ των διαμερισμάτων μίας πολυκατοικίας, σε παλιά συστήματα χωρίς αυτονομία; Θυμάται κανείς τις περιπτώσεις που ένα διαμέρισμα άνοιγε τα παράθυρα από την πολλή ζέστη, ενώ ταυτόχρονα σε άλλο διαμέρισμα οι ένοικοι κυκλοφορούσαν με κουβέρτες;

Είσαι σίγουρος ότι η προσμέτρηση του depreciation (απομείωση αξίας, ή κοινώς, απόσβεση) σου χρειάζεται; Ρωτώ, διότι είτε το μετραχειρισμένο φορτηγό μπορεί να πουληθεί π.χ. 10.000 ευρώ, είτε μπορεί να πουληθεί 20.000 ευρώ, δεν προκαλείται καμία μεταβολή στο κόστος λειτουργίας και συντήρησής του.

Λες τους τελευταίους 6 μήνες. Αρα αποκλείεται το σύστημα θέρμανσης. Σωστά; Τι εγκαταστήσατε ή τροποποιήσατε πριν από 6 μήνες;

Εξαρτάται από τους κανόνες του παιχνιδιού. Μέχρι πριν από λίγα χρόνια, πριν δηλαδή των διαχωρισμό σε ΔΕΗ και ΔΕΣΜΗΕ, απλώς δεν υπήρχε "παιχνίδι". Ενας παίκτης δεν μπορεί να παίξει μόνος του. Πριν από λίγα χρόνια, δημιουργήθηκε ο ΔΕΣΜΗΕ. Ας πούμε έγινα "δύο" οι παίκτες. Ο ένας παράγει και διανέμει και ο άλλος μεταφέρει. Δεν μπορούμε να πούμε ότι είχε ενδιαφέρον το παιχνίδι, αλλά τουλάχιστον πληρούσε τις βασικές οδηγίες της ΕΕ. Πρόσφατα μπήκαν στην διανομή και άλλες εταιρείες. Το ερώτημα είναι: Ποιό το όφελος αυτών των αλλαγών; Ολοι, και πρώτη η ΕΕ, ισχυρίζονται ότι θα υπάρχει όφελος για τον τελικό καταναλωτή. Δεν μπορώ να διακρίνω κάποιο όφελος. Δεν ισχυρίζομαι ότι αποκλείεται να υπάρχει όφελος, αλλά πάντως μέχρι σήμερα, δεν έχω δει κάποια ανάλυση, κάποιο υπολογισμό που να λέει ένα καθαρό νούμερο που να αντιπροσωπεύει το όφελος που έχει ο τελικός καταναλωτής, από το άνοιγμα του παιχνιδιού. Οπότε το δικό μου σχόλιο στο αρχικό ερώτημα είναι: Ποιά θα είναι τα κριτήρια επιτυχίας;

Αυτό θέλω να το δω για να το πιστέψω! Επτά λίτρα πετρελαίου, ήτοι 70 kWh !! Ολο το κτίριο, ανά έτος!!! Ανπιστέφταμπλ !!!!

Οι ερωτήσεις του Αλέξη στο #3 είναι εύστοχες για την διευκρίνηση του ερωτήματος που έκανε ο Scrooge, και η απάντηση του Scrooge που παραθέτω παραπάνω, αναγκαία. Οπότε καταλαβαίνω ότι η ερώτηση αφορά την σύγκριση μεταξύ των παλαιών μη-αυτόνομων συστημάτων και των νέων αυτόνομων (με ηλεκτροβάνα) συστημάτων. Δηλαδή, κατά πόσο είναι οικονομικότερη η λειτουργία του νέου αυτόνομου συστήματος σε σχέση με τα παλιό. *** (βλ ΥΓ) Τα αυτόνομα, με ηλεκτροβάνα έξω από κάθε διαμέρισμα, συστήματα, είναι σάφώς οικονομικότερα από τα μη-αυτόνομα. Εάν υπάρχουν κάποιοι που διαφωνούν με το παραπάνω, αυτό θα οφείλεται σε δύο λόγους: Α.Σε ψυχολογικούς παράγοντες που έχουν να κάνουν με την κατανομή δαπανών θέρμανσης. Με το παλιό-παλιό σύστημα τα πράγματα ήταν απλά: Πλήρωνες ανάλογα με τα τετραγωνικά του διαμερίσματος. Και ζεσταινόσουν ανάλογα με το πόσο τυχερός ήσουν (αν ήσουν σε μεσαίο διαμέρισμα ήσουν τυχερός, αν ήσουν σε ακριανό διαμέρισμα ήσουν άτυχος). Πάντως δεν χωρούσε αμφιβολία για τον τρόπο κατανομής, ούτε και για τον ποσότητα θερμότητας που παραλάμβανε κάθε διαμέρισμα. Με τα συστήματα αυτονομίας όμως τα δύο στάνταρ αυτά (κατανομή δαπανών, ποσότητα θερμότητας) καταργήθηκαν. Ηρθε και η ωρομέτρηση και το πράγμα έγινε μαντάρα. Τα στάνταρ αυτά αποκαταστάθηκαν εν μέρει με την χρήση θερμιδομετρητών, αλλά το γυαλί είχε ραγίσει για όσους αναρωτιούνται πώς είναι δυνατόν "να πληρώνουμε εμείς 150 ευρώ για πετρέλαιο και η κυρά-Νίτσα που μένει από κάτω μας και το καίει συνέχεια, να πληρώνει μόνο 120". Τέλος, αυτοί που υποστηρίζουν ότι τα παλαιά συστήματα είναι οικονομικότερα, δεν θυμούνται το πόσο κρύωναν μετά τις 10 ή 11 το βράδυ, όταν σταματούσε η θέρμανση, δηλαδή δεν λαμβάνεται υπόψη η θερμική άνεση. Β. Στο ότι θα μπορούσε να είναι ακόμη οικονομικότερη η λειτουργία των συστημάτων που έχουν αυτονόμη θέρμανση, αλλά δεν είναι, κυρίως λόγω της υπερδιαστασιολόγησης του καυστήρα και λέβητα. ΥΓ. Το ερώτημα αυτό του Scrooge, μοιάζει με το ερώτημα μερικών ιδιοκτητών: Αν στο σπίτι μου που έχει πολλά δωμάτια, κλείσω τις βάνες από τα σώματα που βρίσκονται στα δωμάτια που δεν χρησιμοποιώ, κάνω οικονομία ή όχι;

Είναι πολύ θεωρητικό το ερώτημα, έτσι όπως τίθεται. Εάν αυτό που θέλει να ρωτήσει είναι το εξής: "Ποιά είναι η αναλογία στην αντοχή σε διατμητική τάση μεταξύ ενός πείρου από ανθρακούχο χάλυβα με σκληρότητα 255 και ενός ίδιου πείρου από έναν κραματούχο χάλυβα με σκληρότητα 220΄;" τότε να το συζητήσουμε. Αλλά για καταπέλτη πλοίου και εξάρτημα ελικοπτέρου, ... δεν ξέρω. xronopoulosg, αν επιτρέπεται, σε ποιά σχολή σπουδάζεις;