CostasV

Στα 10 χρόνια πρέπει υποχρεωτικά να ελεγχθεί ο πυροσβεστήρας. Οχι οπτικά, αλλά να πρεσσαριστεί.

 

 

Δεν θυμάμαι να γράφει στο ΦΕΚ ότι πρέπει να πρεσσαριστεί, αλλά συμφωνώ ότι είναι σωστό να πρεσσαριστεί.

Το συνολικό κόστος (έλεγχος και αναγόμωση), όντως μπορεί να υπερβαίνει το κόστος αγοράς νέου πυροσβεστήρα. Αλλά αυτό είναι θέμα οικονομικού ανταγωνισμού.

 

Πάντως οι παλιοί πυροσβεστήρες δεν χρειάζεται να πεταχθούν. Μπορείτε να βρείτε μία ανοιχτή περιοχή, και να εξασκηθείτε (οι ένοικοι) στην χρήση τους, αδειάζοντας ένα μέρος του πυροσβεστήρα (εκτός αυτού της οροφής) ο κάθε ένας σε μία "εικονική" εστία φωτιάς. Κάτι σαν μινι-ασκηση πυρόσβεσης στον ακάλυπτο της οικοδομής... Να μάθουν (μάθουμε) τέλος πάντων όλοι, ότι οι πυροσβεστήρες δεν μπορούν να σβήσουν καμία φωτιά εάν δεν τους χρησιμοποιήσει κάποιος άνθρωπος.

 

Και σε περίπτωση που αναρωτηθούν ορισμένοι ένοικοι..., όχι, η σκόνη αυτή δεν είναι τοξική ούτε καρκινογόνος

 

Κατόπιν τα άδεια δοχεία μπορείτε να τα διαπραγματευθείτε με τον προμηθευτή των νέων πυροσβεστήρων. Εχουν και αυτά την αξία τους...(ειδικά εάν είναι σχετικά νέα όπως είναι τα δικά σας)

 

Αγαπητέ axolotl, συγχαρητήρια για τις δημοσιεύσεις σας. Τυχεροί οι ένοικοι της πολυκατοικίας που σας έχουν διαχειριστή!

 

 

------------------------------------------------------

 

 

 

NIOSH approved positive-pressure self-contained breathing apparatus.

 

 

-----------------------------------------------------------------------------------------------------

 

 

 

ΥΓ. Μην γράφεις με κεφαλαία γράμματα και αν μπορείς, διόρθωσέ τα σε μικρά. Καλώς ήρθες στο φόρουμ!

Ενα δοκάρι δεν μπορεί να θεωρηθεί ως διαχώρισμα, ακόμη και αν το ύψος του είναι 60 cm.

 

Εξάλλου από την διατύπωση της διάταξης 3/81 (σελ 9/27):

 

φαίνεται ότι εάν π.χ. τα διαχωρίσματα φθάνουν σε ύψος κάτω των 45 cm κάτω από την οροφή, τότε δεν υπάρχει πρόβλημα με τις αποστάσεις των ανιχνευτών.

Φαίνεται δηλαδή ότι η παραπάνω διάταξη ΔΕΝ σκοπεύει να αντιμετωπίσει το πιθανό πρόβλημα των δοκαριών στην μεταφορά του καπνού, αλλά σκοπεύει να αντιμετωπίσει τα πιθανά προβλήματα από ενδιάμεσα διαχωριστικά π.χ. παλέτες με υλικά, ή άλλα αποθηκευμένα υλικά.

 

Εντούτοις, η παρατήρησή σου για τα δοκάρια έχει βάση. Ιδιαίτερα σε χαμηλοτάβανους χώρους, εάν το δοκάρι είναι ψηλό, είναι δυνατό το δοκάρι να δυσκολέψει την μεταφορά του καπνού στην οροφή, και για αυτό η μείωση της μέγιστης απόστασης των ανιχνευτών μπορεί να είναι μία λύση.

Το σώμα των πυροσβεστήρων πρέπει να φέρει σήμανση, όπως προβλέπει το άρθρο 4 που παραπέμπει ο dib.

 

Εάν τα σώματα δεν έχουν αυτή τη σήμανση, τότε αυτά δεν μπορούν να χρησιμοποιηθούν και αυτή είναι η μόνη περίπτωση που βλέπω που μπορεί να αιτιολογήσει αυτά που αναγράφονται στο αρχικό μήνυμα.

 

Εάν δεν υπάρχει άλλο πρόβλημα, τότε θα μπορούσε ο κατασκευαστής να παραλάβει τους πυροσβεστήρες, να τους ελέγξει και εάν ο έλεγχος είναι ΟΚ, να τους αναγομώσει και να τους παραδώσει.

 

Το ότι ο έλεγχος που προβλέπονταν στην δεκαετία δεν έγινε (μιας και πέρασαν από το 1999 έντεκα χρόνια) , δεν καθιστά εκ των προτέρων απορριπτέους τους πυροσβεστήρες .

η λάμπα θα είναι 0,5 αναμμένη). Κάτι που όμως δεν έχει φυσική σημασία και δεν ικανοποιεί τους φιλοσόφους.

 

Πώς δεν έχει φυσική σημασία; Εϊναι dimmer !

Απ' ό,τι κατάλαβα, το ψάχνω όσο γίνεται

Καλό είναι να ψάχνεις, και πρέπει να ψάχνει κανείς...

... αλλά η εμπιστοσύνη αρχίζει όταν σταματάς το ψάξιμο.

 

Δύο τρόποι υπάρχουν για να γίνει μία δουλειά.

Ή να την κάνεις μόνος σου, ή να την αναθέσεις σε κάποιον άλλον.

Εάν την αναθέσις σε κάποιον άλλον, δεν πρέπει να γίνει η ανάθεση χωρίς να υπάρχει αμοιβαία και ειλικρινής εμπιστοσύνη, σε κάποιο ελάχιστο βαθμό.

Πώς υπολογίζω μέσω της γραφικής παράστασης Q-H του κατασκευαστή, ένα νέο σημείο, ώστε να υπολογίσω την νέα ταχύτητα και νέα ισχύ;

 

Τι θα πειράξεις στο σύστημα;

Την αντλία ή το δίκτυο;

 

Αν πειράξεις την αντλία, τότε χρησιμοποίησε την νέα καμπύλη της αντλίας και την παλιά καμπύλη του δικτύου. Το σημείο τομής των δύο χαρακτηριστικών καμπύλων είναι το σημείο λειτουργίας του συστήματος.

 

Αντιστοίχως και για την περίπτωση που πειράξεις το δίκτυο.

Ακριβως. Με την διαφορα οτι δεν ειναι κατι που λεω εγω (με την εννοια του ισχυρισμου / υποθεσης, για να στησω μια θεωρια) αλλα κατι που προκυπτει απο τα πραγματα (το γεγονος οτι ο κοχλιας σπαει στο κεφαλι) !

 

Ο κοχλίας δεν σπάει πάντα στο κεφάλι, αλλά μερικές φορές.

Ποιές φορές σπάει; Αυτές που συγκέντρωση τάσεων είναι μεγαλύτερη από το λόγο των διατομών. Και αυτό δεν συμβαίνει πάντα.

 

Η συγκεντωση τασεων ειναι μεγαλυτερη στο κεφαλι και οχι στο σπειρωμα διοτι εκει αφ’ ενος μεν εχουμε την μεγαλυτερη αλλαγη σχηματος (γεωμετρικη συγκεντωση τασεων) και αφ’ ετερου εχουμε συγκεντωση τασεων απο την διαδικασια διαμορφωσης του κεφαλιου (αν δεν ανακουφιστουν με καποια θερμικη κατεργασια). .

 

Αυτό λέω και γω. Οτι είναι δυνατόν η μέθοδος κατασκευής και τα γεωμετρικά χαρακτηριστικά του κοχλία να είναι τέτοια που τελικά η συγκέντρωση τάσεων στη βάση της κεφαλής να είνα τελικά μικρότερη από τον λόγο των διατομών.

 

ΥΓ. Για να βάλεις μία φράση μέσα σε παράθεση, ρίξε μια ματιά εδώ.

Αν δεν κάνουμε την εξίσωση Μηχανικός Εμπιστοσύνης = Καλός Μηχανικός τότε δεν μπορούμε να καταλήξουμε πουθενά διότι η απάντηση θα είναι ίδια με αυτήν της ερώτησης "Πως διαλέγω έναν άνθρωπο εμπιστοσύνης" και δεν είναι θέμα μηχανικών μόνο.

 

...

 

Το ποιος είναι καλός κατασκευαστής έχει περισσότερες πιθανότητες να απαντηθεί.

 

Χρησιμοποιούμε τους όρους "εμπιστοσύνη" και "καλός".

 

Εάν θεωρήσουμε ότι το "καλός" είναι μία μετρήσιμη ιδιότητα ενός επαγγελματία, τότε προκύπτει το ερώτημα: Με τι διάστημα εμπιστοσύνης έγινε ο έλεγχος των μετρήσεων αυτών;

 

Αποψή μου είναι ότι η εμπιστοσύνη βρίσκεται πάνω από τις μετρούμενες ιδιότητες.

 

Δεν είναι παράλογο να έχουμε εμπιστοσύνη σε κάποιον λιγότερο καλό μηχανικό, και δεν είναι υποχρεωτικό να έχουμε εμπιστοσύνη σε κάποιον σουπερ-μηχανικό.

Βέβαια, στο τέλος έρχεται το αποτέλεσμα, που είτε δικαιώνει την εμπιστοσύνη μας, είτε όχι. Είτε περνάει το τεστ εμπιστοσύνης, είτε όχι. Μπορεί να είμαστε ικανοποιημένοι κατά 72,5% από την επιλογή μας, αλλά όσον αφορά την εμπιστοσύνη μας, αυτήν πρέπει να ξεκαθαρίσουμε αν του την δίνουμε ή όχι.

Περί εμπιστοσύνης το ερώτημα...

 

Πώς θα βρεις μηχανικό εμπιστοσύνης; Υπάρχουν κάποιες οδηγίες; Τι να κοιτάζουμε και τι όχι;

 

Θα γράψω το τι κάνω εγώ όταν έχω το ίδιο δίλημμα.

 

 

1. Ρωτώ τους ανθρώπους που εμπιστεύομαι, ποιόν εμπιστεύτηκαν.
   
2. Και συνεχίζω να τους ρωτώ διευκρινήσεις, σχετικά με τα κριτήριά τους, και κατά πόσον καλύφθηκαν στα κριτήρια που είχαν θέσει. Ετσι βλέπω κατά πόσο οι άνθρωποι που εμπιστεύομαι έχουν τα ίδια χνώτα με μένα.
   
3. Επισκέπτομαι τα έργα των υποψηφίων επαγγελματιών, ΚΑΙ ΕΣΤΙΑΖΩ στο τμήμα του έργου που αποτελεί ευθύνη του υποψήφιου επαγγελματία.
   
4. Μιλώ με τον υποψήφιο επαγγελματία, και του ανοίγω τα χαρτιά μου. Λέω τι περιμένω από αυτόν, και τι πληρώνω. Ξεκαθαρίζω ότι θα κερδίσω εγώ και θα κερδίσει και αυτός.
   

 

Στο σημείο αυτό έχω περιορίσει τις επιλογές στους 2 έως 5 επαγγελματίες το πολύ.

 

Μετά βάζω την γυναίκα μου να διαλέξει. Οι γυναίκες κάνουν καλύτερες επιλογές κατά τεκμήριο... (και όταν δεν κάνουν , εσύ θα λες ότι κάνουν ).

 

Σημαντικό! Εφόσον επιλέξω έναν επαγγελματία και ξεκινήσει η δουλειά, δεν χάνω την εμπιστοσύνη μου σε αυτόν , παρά μόνο εάν γίνει κάτι συγκλονιστικά εξόφθαλμο. ΠΑΝΤΑ τον υποστηρίζω, ακόμα ΚΑΙ ΑΝ η γυναίκα μου διαφωνεί !!!

Αν ενας κοχλιας (με normal κορμο) υποβληθει σε εφελκυσμο και σπασει με μια δυναμη Α σε μια διατομη κοντα στο κεφαλι σημαινει οτι η ταση στην διατομη αυτη εφτασε την μεγιστη τιμη, ενω στο σπειρωμα ειναι χαμηλωτερη απο την μεγιστη τιμη (διοτι αν δεν ηταν, θα εσπαγε στο σπειρωμα).

Συμφωνώ.

 

Ναι, αλλα πως εξηγειται η ταση (με την δυναμη Α) να ειναι μεγαλυτερη στον κορμο (που εχει μεγαλυτερη διατομη) και μικροτερη στο σπειρωμα (που εχει μικροτερη διατομη) ? Εξηγειται με το οτι στον κορμο, κοντα στο κεφαλι, υπαρχει μεγαλη συγκεντωση τασεων οποτε η ισοδυναμη ταση που προκυπτει εφτασε την μεγιστη τιμη και ετσι ο κοχλιας εσπασε !

Επίσης συμφωνώ.

 

 

Αν φανταστουμε οτι ο κοχλιας δεν ειχε την συγκεντωση τασεων στο κεφαλι τοτε δεν θα εσπαγε με την δυναμη Α, οποτε θα μπορουσαμε να σηκωσουμε την δυναμη Α μεχρι την Χ (ονομαστικη δυναμη) κατω απο την οποια η ταση στο σπειρωμα θα εφτανε την μεγιστη τιμη και θα ειχαμε σπασιμο στο σπειρωμα.

Και πάλι συμφωνώ.

 

Αρα Α < Χ !!!

Εδώ όμως διαφωνώ.

 

Αν κατάλαβα καλά την απάντησή σου, λες ότι στην βάση της κεφαλής μπορεί να υπάρχει τέτοια συγκέντρωση τάσεων που είναι δυνατόν, να ξεπεράσει τον λόγο διατομών [καθαρός κορμός]/[σπείρωμα], και τελικά να αναπτυχθεί η μέγιστη τάση στην βάση της κεφαλής και όχι στο σπείρωμα.

Αν σε κατάλαβα λάθος πες μου.

Υπενθυμίζω ότι ρώτησα...

Γιατί λες ότι η δύναμη αυτή Α, είναι οπωσδήποτε μικρότερη από την ονομαστική δύναμη Χ;

Και το ρώτησα αυτό, διότι μπορεί επίσης η συγκέντρωση τάσεων (ανάλογα με την γεωμετρικά χαρακτηριστικά και κυρίως την μέθοδο κατασκευής του κοχλία) να είναι τέτοια, που τελικά η μέγιστη τάση να ΜΗΝ αναπτυχθεί στην βάση της κεφαλής αλλά στο σπείρωμα.

 

Ετσι λοιπόν, έχοντας αυτούς τους κοχλίες στο μυαλό μου, ρώτησα στο #25: εάν ένας κοχλίας σπάσει στην βάση της κεφαλής, αλλά με φορτίο μεγαλύτερο από το ονομαστικό του, τι θα λέγαμε για την ποιότητα του κοχλία αυτού;

Διαφορετικα διατυπωμενη, η απαντηση μου εχει ως εξης :

Aν ενας κοχλας (με normal κορμο) σπασει στο κεφαλι εφαρμοζοντας του μια εφελκυστικη δυναμη Α, τοτε αυτη η δυναμη θα ειναι μικροτερη απο την ονομαστικη δυναμη Χ του κοχλια.

Αυτο σημαινει οτι ο κοχλιας δεν ειναι της ποιοτητας που ο κατασκευαστης του ισχυριζεται οτι ειναι. Το σημειο λοιπον που σπαει ενας κοχλιας ειναι (σε μερικες, οχι σε ολες τις περιπτωσεις) ʽʼδεικτηςʼʼ της ποιοτητας του

 

Διευκρίνησε σε παρακαλώ: Γιατί λες ότι η δύναμη αυτή Α, είναι οπωσδήποτε μικρότερη από την ονομαστική δύναμη Χ;

...

Τι τους είπε ο σοφός;

 

α. Οτι η ζωή είναι μικρή και δεν περιμένει;

β. Οτι πίσω έχει η αχλάδα την ουρά;

γ. Οτι θα πρέπει να αναλάβουν τις ευθύνες τους;

δ. Οτι μεγάλα παιδιά που είναι, θα πρέπει να λύσουν τις διαφορές τους ειρηνικά;

ε. Οτι τους περιμένει μία γυναικάρα στο παλάτι.

ζ. Οτι, έτσι για αλλαγή βρε αδελφέ, μπορούν να πάρουν ο ένας την καμήλα του άλλου;

 

Μάλλον το (ε) είναι πιθανότερο

Σχετικα με το #25.

 

Ειναι αδυνατον να βαλουμε δυναμη Χ ΚΝ σε κοχλια (ονομαστικη δυναμη που αντιστοιχει σε σπασιμο στο σπειρωμα) και να σπασει στο κεφαλι. Αυτος ο κοχλιας θα ειχε ηδη σπασει στο κεφαλι σε καποιο φορτιο πριν φτασουμε το Χ.

 

imt, δηλαδή, αν καταλαβαίνω καλά, λες ότι ΟΛΟΙ οι κοχλίες σπάνε στην βάση της κεφαλής;

 

Κάτι άλλο, σχετικό όμως.

Ρίξτε μια ματιά στο άρθρο αυτό. Λέει ότι τα μπουλόνια που κατασκευάζονται σύμφωνα με τις ευρωπαϊκές προδιαγραφές

BS 3692

DIN 931, 933

DIN 6814, 6915

BS 4190

JIS G4105

εάν υπερβούμε το 70% της μέγιστης τάσης θραύσης, θα ξυριστεί το πάσο τους

 

ενώ τα μπουλόνια που είναι κατασκευασμένα σύμφωνα με τις αμερικάνικες προδιαγραφές

ASTM A325, A490 (είτε μετρικό είτε σε ίντσες)

BS 4395

JIS B1186

AU 1252

μπορούν να φθάσουν το 100% της μέγιστης τάσης θραύσης χωρίς να ξυριστεί το πάσο τους.

 

Ηξερα ότι δεν πρέπει να υπερβαίνουμε το 70% της μέγιστης τάσης θραύσης (για να είμαστε στην ασφαλή ελαστική περιοχή), αλλά ότι εάν υπερβούμε αυτό το όριο, τα μεν ευρωπαϊκά θα κουρευτούν/ξυριστούν, ενώ τα αμερικάνικα όχι, αυτό δεν το ήξερα...

H απάντηση που δίνω στην ερώτηση του #25, είναι ότι δεν έχει σημασία πού θα σπάσει ο κοχλίας. Τουλάχιστον για συνήθεις εφαρμογές κοχλιοσυνδέσεων.

 

Συναφές με το θέμα που συζητάμε είναι και το ερώτημα: Εάν υπάρχει σε μία κοχλιοσύνδεση, η δυνατότητα να χρησιμοποιήσουμε είτε μπουλόνι (δηλαδή κοχλία με κεφάλι), είτε μπουζόνι (δηλαδή κοχλία χωρίς κεφάλι, αλλά με πάσο στα δύο άκρα), τι είναι προτιμότερο. Θεωρούμε ότι η διαμόρφωση του σώματος, το υλικό και γενικά τα υπόλοιπα χαρακτηριστικά είναι ίδια στο μπουλόνι και το μπουζόνι.

Ισως δεν διετύπωσα καθαρά το ερώτημα.

Να προσπαθήσω, ελπίζω με καλύτερη διατύπωση.

 

Το σημείο όπου θα σπάσει ο κοχλίας έχει σημασία;

Δεν αρκεί η γνώση του μέγιστου φορτίου που ο κοχλίας άντεξε προτού αυτός σπάσει, για την αξιολόγησή του; (ήταν μέσα στα αποδεκτά όρια, ή ήταν έξω από τα αποδεκτά όρια)

Εάν σπάσει δηλαδή με δύναμη Χ kN (δύναμη που ας υποθέσουμε αντιστοιχεί στην μέγιστη τάση θραύσης στην διατομή του σπειρώματος) στην βάση της κεφαλής και όχι στο σπείρωμα, τι μας λέει αυτό το γεγονός για τον κοχλία αυτό;

Αυτόν τον γρίφο με την γέφυρα και τον φακό, λέγονταν ότι έπρεπε να τον λύσουν εντός πενταλέπτου, οι υποψήφιοι για πρόσληψη στην Microsoft...

 

Εδώ μπορείτε να δείτε μία αρκετά λεπτομερή ανάλυση του γρίφου.

Γιατί όμως το σπάσιμο του κοχλία στην βάση της κεφαλής, υπό την προϋπόθεση ότι το φορτίο ισούται με τον φορτίο που αντιστοιχεί στην τάση αντοχής (σε όποια διατομή και με όποιους συντελεστές συγκέντρωσης τάσης έχει αυτή η τάση υπολογιστεί), να θεωρείται χειρότερο από το σπάσιμο του στο σπείρωμα;

 

Οπως διάβασα και κάπου: Οι κοχλίες όταν τους ζορίσεις πολύ μπορεί να σπάσουν. Αυτό δεν είναι καλό , αλλά συμβαίνει μερικές φορές. Αυτό που δεν πρέπει να γίνεται ΠΟΤΕ είναι να ξυρίζεται το πάσο τους. Πρέπει να σπάνε οι κοχλίες προτού ζυριστεί το πάσο τους.

...Το 15% σπάει ακριβως κατω απο το κεφάλι. Ενα τετοιο σπασιμο το αποδιδουμε στην γεωμετρικη συγκεντωση τασεων ή/και την συγκεντρωση τασεων λογω θερμικων κατεργασιων κατα την διαμορφωση του κεφαλιου ή/και την απορροφηση υδρογονου κατα την ηλεκτρολυτικη επιμεταλλωση του. Ενας κοχλιας που σπαει σε αυτο το σημειο δεν θεωρειται αποδεκτος και θα επρεπε μην ειχε κυκλοφορησει στην αγορα. Ο ποιοτικος ελεγχος στο εργοστασιο κατασκευης του θα επρεπε να τον ειχε ''συλλαβει'' και να τον ειχε απορριψει. ....

 

Διάβασα το παραπάνω και θεώρησα ότι το 15% αναφέρονταν σε ποσοστό επί του συνόλου των κοχλιών που κυκλοφορούν στην αγορά.

 

Για αυτό έκανα το σχόλιο, ότι το 15% περνάνε το έλεγχο ενώ δεν έπρεπε.

 

Δύσκολο να φανταστώ τι είδους ποιοτικός έλεγχος θα μπορούσε να απορρίψει τους κοχλίες εκείνους που όταν υπερφορτισθούν θα σπάσουν κάτω από την κεφαλή.

Ναι, λάθος μου, έγραψα 13Χ15 βιαστικά ενώ έπρεπε να γράψω 11Χ17 ...

 

Νομίζω ότι κατάλαβα την λύση. Πολύ παιδεψούρικος γρίφος...

Δηλαδή, εάν ο Α είχε τον 28 (αντί του 17), δεν θα έλεγε "Το ήξερα ότι δεν ήξερες", διότι θα υπήρχε ΜΙΑ μικρή πιθανότητα να έχει ο Γ τον αριθμό 13Χ15, πράγμα που θα οδηγούσε τον Γ στην σίγουρη γνώση ότι ο Α έχει τον αριθμό 13+15. Σωστά;

Κάποια αναφορά;

 

Αν ισχύει αυτό που λες τότε το 15% περνά τον ποιοτικό έλεγχο ενώ δεν θα έπρεπε να περάσει;

Εντάξει. Χρειάζομαι ακόμη ένα σπρώξιμο...

 

Πάμε τώρα στον Γ.

Οταν ο Γ ακούει την απάντηση από τον Α "Το ξέρω ότι δεν μπορούσες", και με μόνο δεδομένο στα χέρια του Γ τον αριθμό 52, ο Γ θα μπορούσε να υποθέσει ότι ο Α έχει έναν από τους παρακάτω αριθμούς

28 = 2+26 (που πάλι ο Α θα έλεγε "Το ξέρω ότι δεν μπορούσες)

ή τον 17 = 4+13.

 

Τι είναι αυτό που κάνει τον Γ να πει "Τώρα το ξέρω";

Α: - Το ξέρω ότι δεν μπορούσες.

Πως το ξέρει; Προφανώς ξέρει ότι οι Χ και Ψ δεν είναι πρώτοι. Άρα το άθροισμά "Α" δεν είναι άθροισμα πρώτων.

 

Αλέξη, διευκρίνισε σε παρακαλώ: Τι είναι αυτό που οδηγεί τον Α στο να πει "Το ξέρω ότι δεν μπορούσες", με μόνο δεδομένο ότι ο Α γνωρίζει τον αριθμό 17;

 

Ρωτώ, διότι το 17 μπορεί να είναι άθροισμα 2+15 ( με γινόμενο το 30, που μπορεί να παραχθεί με τρεις τρόπους (=2Χ15, ή 3Χ10, ή 5Χ6))

ή άθροισμα 3+14 (με γινόμενο 42, τρεις τρόποι (=2Χ21, 3Χ14, 6Χ7)

ή άθροισμα 4+13 (με γινόμενο το 52, δύο τρόποι (=2Χ26, 4Χ13)

ή άθροισμα 5+12 (με γινόμενο το 60 , πέντε τρόποι

ή άθροισμα 6+11

κ.ο.κ

Σωστός! Αυτό είχα στο μυαλό μου!

Εκτός από τον κοχλία του Αρχιμήδη και τις παραλλαγές του, αντλία σπιραλ κτλ, όλοι οι άλλοι τύποι αντλιών λίγο-πολύ, έχουν προβλήματα εσωτερικής στεγανότητας, καθώς αυξάνεται η πίεση. Μου διαφεύγει κανένας άλλος τύπος;