CostasV

Δεν καταλαβαίνω καλά το ερώτημά σου. Τι εννοείς "με ποιό τρόπο μπορεί να δικαιολογηθεί η αντιμετώπιση θορύβου;" Το ερώτημα είναι "πώς να δικαιολογηθεί η αντιμετώπιση;", ή "πώς να αντιμετωπιστεί;" ; Η στάθμη θορύβου των νόμιμων μηχανημάτων δεν μπορεί να υπερβαίνει τα νόμιμα όρια (νομίζω είναι περίπου 80 dB(A) σε απόσταση 1 m από την πηγή, και περίπου 70 dB(A) στο όριο του οικοπέδου, κάτι τέτοιο). Εάν καλύπτεις αυτές τις προδιαγραφές, και δεν υπάρχουν άλλες ειδικές απαιτήσεις που να προκύπτουν από τον περιβάλλοντα χώρο, τότε δεν χρειάζεται να αντιμετωπίσεις τον θόρυβο. Εάν δεν καλύπτεις τις προσδιαγραφές ή υπάρχουν άλλες ειδικές απαιτήσεις, τότε προκύπτει η ανάγκη για την αντιμετώπιση του θορύβου.

I think we have beaten this dead horse more than enough

Ισχυρίζεσαι ότι τα ζώα καταλαβαίνουν την έννοια του δικαίου, επειδή υπάρχουν παραδείγματα οικόσιτων ζώων που θυσιάστηκαν ή ενήργησαν έτσι ώστε τελικά να σωθεί το αφεντικό τους; και αυτό που λες αληθεύει μερικές φορές, είναι αλήθεια. Αλλά και μόνο η ικανότητά σου να διακρίνεις ότι μπορεί αυτός που έχει δίκιο να μην εισακούεται, και να το διεκδικείς (εάν είσαι ο αδικημένος) αποδεχόμενος ταυτόχρονα και τις υποχρεώσεις σου, αυτό σε κάνει να ξχωρίζεις από τα ζώα. Εάν δεν το διεκδικείς με νόμιμα μέσα, αλλά με την δύναμη του ισχυρού (της βροντερής και απολυταρχικής φωνής, των όπλων, και με κάθε άλλο τρόπο εκτός από το δίκαιο) τότε είσαι ζώο. Ανθρωπος = κοινωνία δικαίου. Ζώα = φυσική κοινωνία (νόμος της ζούγκλας) Οι ισότητες, ενίοτε πάνε και χιαστί (αλλά μόνο μεταφορικά)

androlklis (και όποιος άλλος επιθυμεί).. αν κάνεις και τον κόπο να δώσεις εν συντομία τις βασικές σχέσεις και περιορισμούς που έχουν να κάνουν με τις χοάνες αυτές, θα ήταν ένα σχεδόν υποδειγματικό θέμα συζήτησης...(τώρα σου έδωσα καλό κίνητρο, ε; )

Δικαιώματα των ζώων (σε μία συζήτηση που έχει τίτλο: Νέα τάξη και παγκοσμιοποίηση - Πολύ σουρεαλιστικό, δεν λέω ! ) Από το άρθρο της wikipedia, διακρίνω δύο σημεία : Πρώτον το σκεπτικό του Carl Cohen, που λέει ότι για να έχει κάποιο είδος όντων δικαιώματα θα πρέπει να μπορούν τα όντα του είδους αυτού να καταλάβουν μία βασική διαφορά: την διαφορά ανάμεσα στο συμφέρον του και το δίκιο. Καλά, αυτήν την διαφορά δεν μπορούν να την καταλάβουν και πολλοί συμπατριώτες μας, αλλά τους καλύπτει το γεγονός ότι οι περισσότεροι άλλοι άνθρωποι μπορούν. Δεν έχει νόημα λοιπόν να δίνουμε δικαιώματα σε όντα (όπως τα ζώα) που δεν μπορούν να καταλάβουν τι εστί δικαίωμα και τι υποχρέωση σε μία κοινωνία δικαίου. Εντούτοις συμμερίζομαι τις προσπάθειες για ελαχιστοποίηση του άσκοπου πόνου και θανάτου των ζώων. Δεύτερον, ότι κατά την περίοδο του Τρίτου Ραϊχ, υπήρχε μία (ανεξήγητη κατ'εμέ) φιλοζωϊκή κίνηση.

Το ΤΣΜΕΔΕ λέει ότι δεν χρωστάς τίποτα, ενώ εσύ λες ότι χρωστάς; Κάποιος από τους δύο κάνει λάθος. Βρες ποιός. Συζήτα με το ΤΣΜΕΔΕ πάλι και εξήγησέ τους. ΥΓ. Καλώς ήρθες στο φόρουμ.Αφιέρωσε λίγο χρόνο στο διάβασμα των κανόνων συμμετοχής. Μην χρησιμοποιείς (μόνο) κεφαλαία ούτε στους τίτλους.

Επιτέλους συμφωνούμε και σε κάτι parist43 !

Σχετικό θέμα : http://www.michanikos.gr/showthread.php?t=6618&highlight=%E8%DD%E1%F4%F1%EF

Τελικά, λέγε λέγε για τις κότες, θα το πιστέψω στο τέλος ότι είμαστε κότες. Εψαξα λοιπόν στο google να με διαφωτίσει, μήπως είμαστε κότες (και δεν το ξέρουμε) και κοιτάξτε τι βρήκα... (είναι παλιό αλλά καλό) Γιατί το κοτόπουλο διέσχισε τον δρόμο; ΠΛΑΤΩΝΑΣ: Για το καλό του. Στην άλλη πλευρά βρίσκεται η αλήθεια. ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ: Είναι στη φύση του κοτόπουλου να διασχίζει τους δρόμους. ΓΑΛΙΛΑΙΟΣ: Κι όμως, τον διέσχισε.. ΚΑΡΤΕΣΙΟΣ: Για να πάει στην απέναντι πλευρά. ΜΑΚΙΑΒΕΛΙ: Ο Σκοπός, να περάσει το κοτόπουλο το δρόμο, αγιάζει τα Μέσα, όποια κι αν είναι αυτά. ΚΑΡΟΛΟΣ ΜΑΡΞ: Ήταν ιστορικά αναπόφευκτο. ΔΑΡΒΙΝΟΣ: Τα κοτόπουλα, στο πέρασμα των αιώνων, επιλέχτηκαν από τη φύση με τέτοιο τρόπο ώστε να είναι σήμερα γενετικώς ικανά να διασχίζουν δρόμους. ΦΡΟΫΝΤ: Το γεγονός ότι ασχολείστε με το εάν το κοτόπουλο διέσχισε το δρόμο αποδεικνύει ότι διακατέχεστε από σύνδρομα ανασφάλειας και ότι η σεξουαλικότητά σας είναι αφόρητα καταπιεσμένη. ΜΑΡΤΙΝ ΛΟΥΘΕΡ ΚΙΝΓΚ: Ονειρεύομαι έναν κόσμο όπου κάθε κοτόπουλο θα είναι ελεύθερο να διασχίζει το δρόμο χωρίς να δίνει λογαριασμό για την πράξη του. ΓΙΟΥΡΙ ΓΚΑΓΚΑΡΙΝ: Για να πάει εκεί που κανένα άλλο κοτόπουλο δεν είχε πάει πριν. ΚΩΣΤΑΣ ΣΗΜΙΤΗΣ: Το κοτόπουλο δε διέσχισε όλο το δρόμο, αλλά μετά τις εκλογές η κυβέρνηση μας θα κάνει ότι είναι μπορετό για να ολοκληρωθεί η διάσχιση. ΜΠΙΛ ΚΛΙΝΤΟΝ: ΟΡΚΙΖΟΜΑΙ στο Σύνταγμα και στις Αρχές των Ηνωμένων Πολιτειών ότι δεν είχα καμία σχέση με το κοτόπουλο αυτό. ΜΠΙΛ ΓΚΕΪΤΣ: Είμαστε στην ευχάριστη θέση να σας αναγγείλουμε ότι μόλις κυκλοφόρησε το νέο "ΤΣΙΚΕΝ Office 2002", που δε διασχίζει μόνο το δρόμο, αλλά εκκολάπτει, αρχειοθετεί, σχεδιάζει κλπ. ΠΡΕΚΑΣ: Αξιοσέβαστο κοτόπουλο, χαίρομαι που η ΕΛΛΗΝΙΚΗ σου παιδεία σου επιτρέπει να περνάς τον δρόμο με το ήθος και το κάλλος των αρχαίων μας προγόνων... Είναι ντροπή και διασυρμός να χαρακτηρίζετε την Επανάσταση Χούντα και το κοτόπουλο το ξέρει. ΚΑΡΑΤΖΑΦΕΡΗΣ: Μόνο εγώ εδώ στο ΤΗΛΕΑΣΤΥ τόλμησα να πώ και να αποκαλύψω ότι το κοτόπουλο προήλθε από ισραηλίτικο αυγό... το έφερε η Δαμανάκη που μου φώναζε στη Βουλή: Και εγώ εβραία είμαι!, το Πιάσατε το υπονοούμενο εεεεεεε; Έχω έξυπνους θεατές εγώ εεεεεε; ΑΒΡΑΜΟΠΟΥΛΟΣ: Σου χτυπώ φιλικά την πλάτη φίλη κότα και σου υπόσχομαι πώς μαζί με μένα τη φίλη Ελίζα, της οποίας χτυπώ φιλικά τον κώλ... θα οραματιστούμε ένα δρόμο χωρίς αδιέξοδα , ένα δρόμο απαλλαγμένο από το δικομματισμό. ΖΟΥΡΑΡΙΣ: Ω υπερφίαλην κότα, ω πουλοκλαίουσα περιπεσούσα στις υποανθρωπιστικοαναλυτικές σου διακυμάνσεις πώς θα διασχίσεις το σπαρμένο με οιοφαινάκες υποσχέσεις δρόμο ώ κνόδαλο; ΜΙΚΡΟΥΤΣΙΚΟΣ: Και η κότα καθώς περνούσε το δρόμο έβλεπε τους μικρούς ήρωες της καθημερινότητας μας. Γιατί μόνο εμείς στο bb παρακολουθούμε με 456 κάμερες τον τρόπο που περνάς το δρόμο. Έτσι δεν είναι; Κλαπ κλαπ, "έτσι, έτσι" ENAΣ ΓΥΦΤΟΣ: Πιάσ'το πριν περάσει απέναντι! ΕΝΑΣ ΙΝΔΟΣ: Εμείς έχουμε αγελάδια που κάνουν το ίδιο! ΑΜΕΡΙΚΑΝΟΙ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΕΣ ΤΗΣ NASA: Στείλαμε πρώτα ένα κοτόπουλο για να μελέτησουμε τις συνθήκες πριν στείλουμε κάποιον άνθρωπο.

Ολα είναι θέμα συμφωνίας. Αλλά επειδή το ένα διαμέρισμα "έκανε ανακοίνωση" και "αποφάσισε", δεν ξέρω κατά πόσο υπάρχει όντως συμφωνία. Και αν δεν υπάρχει συμφωνία, δεν γίνεται τίποτα. Πάμε στο τεχνικό μέρος. Εάν υπάρχει συμφωνία, θα μπορούσε να γίνει το εξής σκεπτικό. Α. Το πόσα λίτρα καίει ο καυστήρας θα τα υπολογίζουμε από την στάθμη της δεξαμενής, έστω Α [lit] Β. Το πόση ενέργεια μας έδωσαν στον θάλαμο καύσης το βρίσκουμε Β=Α*10 [kWh] Γ. Το πόση ενέργεια απορροφήθηκε σε ετήσια βάση, από το νερό του λέβητα μπορούμε να το υπολογίζουμε Γ=Β*75% [kWh] (εδώ θέλει μεγάλη προσοχή στον καλό υπολογισμό του συντελεστή απόδοσης του καυστήρα-λέβητα, καθώς στιγμιαία μπορεί να έχει καλό βαθμό απόδοσης π.χ. 85%, αλλά σε ετήσια βάση (λόγω των αναμμάτων και των σβησιμάτων ) ο συντ/τής απόδοσης να είναι μέχρι και 65%) Δ. Η αναλογία των εξόδων για το διαμέρισμα με τον θερμιδομετρητή θα είναι Δ=(ενέργεια που πέρασε από τον θερμιδομετρητή σε kWh)*(κόστος των Α λίτρων σε ευρώ)/Γ Ε. Το υπόλοιπο κόστος το μοιράζονται τα άλλα διαμερίσματα. Δεν προτείνω την παραπάνω λύση. Αφού κάνει που κάνει τον κόπο και τα έξοδα για αυτονόμηση, ας βάλει άλλα 200 ευρώ να τοποθετήσει έναν θερμιδομετρητή στο λεβητοστάσιο για τα άλλα δύο διαμερίσματα. Ετσι θα έχει δύο πλεονεκτήματα σε σχέση με την προηγούμενη λύση. 1. Δεν θα στηριχτεί σε μία εκτίμηση του ετήσιου συντελεστή απόδοσης. 2. Θα μπορεί με την χρήση των δύο θερμιδομετρητών να κάνει μία μέτρηση (και όχι εκτίμηση) του ετήσιου συντελεστή απόδοσης. (Το άθροισμα των δύο καταγεγραμμένων ποσοστήτων ενέργειας προς το Β, μας κάνει τον ετήσιο συντελεστή απόδοσης. Θα εκπλαγώ αν είναι πάνω από 75%) Αλλά ακόμη και σε αυτή την περίπτωση, είναι θέμα συμφωνίας. Πρώτα η συμφωνία και μετά όλα τα άλλα.

Καλά, συζήτηση κάνουμε τώρα. Κυρίως ανακατεύουμε φράσεις και σκέψεις που μας έρχονται στο μυαλό. Οχι φιλοσοφία. Δεν μπορώ να πιστέψω, ότι πραγματικά βάζεις τον φόνο μίας κότας, ίσο και όμοιο με το φόνο ενός ανθρώπου! Αντε! Φτάνει τόση φιλοσοφία. Αύριο πάλι

Ας συμφωνήσουμε στο ότι ο άνθρωπος δεν μπορεί να είναι ζώο, όπως ο άνδρας δεν μπορεί να είναι γυναίκα. (Καμία ομοιότητα στις συγκρίσεις ) Λοιπόν, μπορεί ο άνθρωπος να δει τα πράγματα με άλλα μάτια, εκτός από τα μάτια του ανθρώπου; Αν ναι, ποιός είναι αυτός ο τρόπος; Το δικαίωμα στην ζωή, θα το πιάσουμε αμέσως μετά.

Ο άνθρωπος είναι ΚΑΙ ζώο. Οπως ο άνδρας είναι ΚΑΙ άνθρωπος. Αλλά και η γυναίκα είναι ΚΑΙ άνθρωπος. Μην μου πεις όμως ότι ο άνδρας και γυναίκα είναι το ίδιο. edit: Παράκληση προς VVT, μην βάζεις bold σε όλο το κείμενο. Γϊνεται πολύ χτυπητό στο μάτι.

Μία ερώτηση, ίσως εκτός θέματος, ίσως όχι. Ποιός είναι ο σκοπός της άδειας εργασιών μικρής κλίμακας. Ποιά ανάγκη καλύπτει; Πέρα από το ότι προβλέπεται από την νομοθεσία; Το ρωτώ διότι πραγματικά δεν το ξέρω.

Σύμφωνοι. Με τα μάτια του αμφισβητία και του σκεπτικιστή και του ερευνητή και ό,τι άλλο θέλεις θα το δω. Αλλά όλοι αυτοί είναι άνθρωποι, έτσι λοιπόν θα το βλέπω σαν άνθρωπος. Δεν μπορώ να το δω σαν... ζώο. Ούτε καν να υποκριθώ ότι είμαι ζώο. Διότι δεν έχω τα ...προσόντα

Εάν δεν το δω, σαν άνθρωπος που είμαι, από την ανθρωποκεντρική σκοπιά, τότε μάλλον δεν το βλέπω με τα μάτια μου. Υπάρχει άλλος τρόπος να το δω;

Αν συγχέουμε την θανάτωση ενός ζώου με έναν φόνο, την αρπαγή ενός πορτοκαλιού από μία πορτοκαλιά με μία κλοπή, και τον γενίτσαρο με το στρατιώτη που πήγε στην Κορέα, τότε θα πρέπει να ξανασκεφτούμε για τι πράγματα μιλάμε. Εάν συγκρίνουμε το φόνο ενός ζώου με τον φόνο ενός ανθρώπου, ή έστω τον φόνο ενός ανθρώπου (που είναι στρατιώτης) σε πόλεμο με το φόνο ενός ανθρώπου σε καιρό ειρήνης, τότε είναι πολύ δύσκολο να συνεννοηθούμε. Σε παρακαλώ parist43, όρισε κάποιες αρχές ή αξίες που να υπερασπίζεσαι, ώστε να δούμε εάν μπορέσουμε να κάνουμε συζήτηση.

Σε ένα δωμάτιο (ισόγειο κατάστημα) με μωσαικό που έχει ραγίσει, έχει χυθεί πετρέλαιο και έχει παραμείνει το πετρέλαιο για περίπου 6-8 ώρες, πλημμύρα μιλάμε. Μετά την απορρόφηση του πετρελαίου με σφουγγάρια, πατσαβούρες και ροκανίδια, και μετά το πλύσιμο με tide, χρειάστηκε να περάσουν περίπου δύο βδομάδες για να φύγει τελείως η μυρωδιά. Δεν ξέρω εάν η απορρόφηση το πετρελαίου από τον μπετόν, καθυστερήσει πολύ την "κάθοδό" του προς την εσωτερική πλευρά της οροφής. Υποθέτω ότι το μπετόν δεν θια είναι περισσότερο απορροφητικό (όχι πιο ευκολο-διείσδυτο, διότι το πετρέλαιο όντως διεισδύει πιο έυκολα) σε πετρέλαιο από ότι στο νερό. Οταν πάντως το πετρέλαιο φτάσει στην εσωτερική πλευρά, είναι θέμα μερικών ωρών η εξάτμισή του. Βέβαια, βοηθά να είναι ο χώρος θερμαινόμενος και κυρίως αεριζόμενος.

Δεν βρίσκεις πραγματικά καμία ειδοποιό διαφορά ανάμεσα στον γενίτσαρο επί τουρκοκρατίας, και στον στρατιώτη της Ελλάδας (που τον ονομάζεις γενίτσαρο) που στάλθηκε στην Κορέα; Δεν μπορεί να κάνεις ΤΟΣΟ μεγάλο λάθος...

Η παγκοσμιοποίηση είναι ένας "ρίξτα-όλα-μέσα" όρος που χρησιμοποιείται για κάθε καλό ή (συνηθέστερα) κακό συμβαίνει στο κόσμο. Δεν υπάρχει ενδιαφέρον σε μία τόσο γενική κουβέντα

Για ευθεία τμήματα http://www.michanikos.gr/downloads.php?do=file&id=184 Για αναπτύγματαhttp://digilib.eugenfound.edu.gr/awweb/main.jsp?flag=browse&smd=1&awdid=42 κεφάλαιο 10

Σαφώς και δεν είναι μόνο η εθνική αντίθεση. Και σαφώς ό,τι είναι ψέμα είναι σκουπίδι. Η αντίθεση Σκοπιανός, Έλληνας, Τούρκος δεν είναι ψέμα. Το ότι όλοι οι Έλληνες είναι καλοί, και όλοι οι άλλοι είναι οι κακοί, αυτό είναι ψέμα. Στα άλλα που λες (του πολέμους δεν τους φτιάχνουν οι λαοί, και ότι αυτοί που του φτιάχνουν φταίνε), ... σηκώνει πολύ συζήτηση. Είμαστε έξω από το θέμα που άνοιξε ο αγαπητός VVT, και πολύ απλώσαμε τον τραχανά. Ας το κλείσουμε εδώ.

Εθνη δεν υπήρχαν με την σημερινή έννοια, ναι. Υπήρχαν όμως έννοιες, όπως γένος, φυλή, Ρωμιός, δυνάστης, και δυναστευόμενος. Σαφώς δεν ένιωθαν οι γενίτσαροι που προέρχονταν από ρωμέϊκες (αφού ο όρος Ελληνικές σωστά λές, δεν είναι ο πιο δόκιμος) ότι κάναν κάτι κακό απέναντι στους γονείς του και στην φυλή τους. Αλλά το ίδιο (περίπου) νιώθουν και όλοι οι προδότες του κόσμου. Κάποια στιγμή, όταν υπάρχει πόλεμος, θα πρέπει να πας με τον έναν ή τον άλλον. Και εάν νομίζεις ότι όλοι είναι ίδιοι, τότε και αυτή είναι μία επιλογή που έχει τις επιπτώσεις της. Ναι, το ξέρω αυτό. Προσπαθώ να έχω ανοιχτό μυαλό. Μόνο που προσπαθώ να μην είναι πολύ ανοιχτό, διότι μπορεί να πέσουν και μερικά σκουπίδια μέσα.

Υπάρχει μία "μικρή" διαφορά ανάμεσα στον στρατιωτικό και στον γενίτσαρο. Είναι το αφεντικό που υπηρετούν. Μην τα ισοπεδώνουμε όλα. Αλλο Ελλάδα, άλλο Τουρκία. Ελπίζω να συμφωνούμε σε αυτό τουλάχιστον!

Αν ζούσες την εποχή εκείνη, και είχες την δυνατότητα, θα ήθελες να ήσουν γενίτσαρος; Στην σημερινή εποχή, αν σου δωθεί η δυνατότητα, θα ήθελες να ήσουν το αντίστοιχο του γενίτσαρου; Δηλαδή ταγμένος στην υπηρεσία ενός έθνους που σε δυναστεύει; Π.χ. στην κατεχόμενη Κύπρο, να γίνεις δημόσιος υπάλληλος του ψευτο-Τουρκο-κυπριακού κράτους;