CostasV

Θα έπρεπε (ίσως με την βοήθεια της θεωρητικής μου κατάρτισης) να ξέρω την Λίτσα Πατέρα;

Αν όμως στη θέση του βιολιστή υπήρχε μία γυναικάρα (όχι με τα κόκκινα αλλά το αντίθετο), ελαφρώς ντυμένη, κάνοντας πασαρέλα, τότε μάλλον πολλοί περισσότεροι θα σταματούσαν και θα αφιέρωναν λίγο περισσότερο χρόνο. Την γυναικάρα την αναγνωρίζουμε σχετικά εύκολα. Την καλή μουσική (όταν μας την δίνουν τζάμπα) όχι. erling, σωστά λες, στο παρκάκι ο βιολιστής θα απολάμβανε μεγαλύτερη αναγνώριση. Αλλά σε ένα παρκάκι δεν μπορεις να έχεις πολύ μεγάλο δείγμα σε 1 ώρα. Το πολύ 100 άτομα. Και αν μαζευτεί μία κρίσιμη μάζα, τότε όλοι θα έρθουν να δουν τι γίνεται. Ενώ στο μετρό πέρσαν πάνω από 1000 άτομα από μπροστά του. Πιθανόν κάποιοι από αυτούς να είχαν πληρώσει τα 100 δολάρια για να δουν την συναυλία του. Μόνο ένας τον αναγνώρισε

Βάλε το A/C στην αφύγρανση. Πάρε και ένα θερμόμετρο/υγρασιόμετρο/ρολόι (όχι κανένα πανάκριβο, αλλά ούτε και κανένα των 10 ευρώ) και δώσε μας μερικά νούμερα (θερμοκρασία, σχετική υγρασία). Ανέβασε μία ή δύο φωτογραφία του δωματίου (όπου να φαίνεται ο εξωτερικός τοίχος με το σώμα, το κούφωμα και τα σημεία υγρασίας).

nvel, αν ήταν από την θερμοκρασία, τότε με το κλείσιμο και το ξανα-άναμμα, θα έπρεπε να παρουσιάζεται αμέσως το τρεμοπαίξιμο. Πράγμα που δεν συμβαίνει.

Να υποθέσω ότι κοντά στα κουφώματα που βλέπεις τα συμπυκνώματα, δεν υπάρχουν θερμαντικά σώματα; (καλοριφέρ). Και μάλιστα ότι τα καλοριφέρ βρίσκονται στην αντιδιαμετρικά απέναντι θέση από τα κουφώματα; Λύσεις: 1. Αφού έχεις A/C μπορείς να το βάλεις στην αφύγρανση; 2. Τράβα τις κουρτίνες μαρκυά από το σημείο που παρατηρείται η συμπύκνωση για να υπάρχει κυκλοφορία αέρα κοντά στα κουφώματα.

Θεωρείς δηλαδή ότι οι σημερινοί υπεργολάβοι ΔΕΝ θα είναι στο μελλοντικό ΜΗΚΙΕ και ότι στο ΜΗΚΙΕ θα είναι μόνο οι "καλοί" κατασκευαστές; Μα, εάν εξαιρέσουμε τους "κακούς" κατασκευαστές/συνεργεία κτλ , και χωρίς ΜΗΚΙΕ νομίζω δεν έχουμε πρόβλημα ως επιβλέποντες μηχανικοί. Για τις εγκαταστάσεις φυσικού αερίου δεν βλέπω την ποιότητα τους (κατά μέσο όρο) να είναι πολύ καλύτερη από την ποιότητα των άλλων κατασκευών (κατά μέσο όρο). Για την ποιότητα των ανελκυστήρων, οπως επίσης και για την ποιότητα των ηλεκτρικών εγκαταστάσεων γενικά, βλέπω να υπάρχει σαφώς καλύτερη ποιότητα (κατά μέσο όρο) από ΟΛΕΣ τις άλλες εγκαταστάσεις. Αλλά αυτό οφείλεται, κατά την γνώμη μου, ΚΥΡΙΩΣ : α. στην τυποποίηση των υλικώνι β. στο σχετικά μικρό προϋπολογισμό των έργων σε σχέση με το σύνολο του έργου, και γ. στην εκπαίδευση των τεχνικών που ασχολούνται με αυτά Εμείς ως επιβλέποντες μηχανικοί που γνωρίζουμε καλύτερα από όλους ότι κάποια ενέργεια ενός εργαζόμενου μπορεί να θέσει σε κίνδυνο την ζωή του ιδίου ή άλλου εργαζόμενου ή περαστικού, τι κάνουμε; Αυτή είναι η ουσία, και όχι ο φόβος μην "λερωθεί" το μητρώο (το βιβλιαράκι). Τέτοιοι φόβοι γρήγορα αφομιώνονται και ξεπερνιούνται στην ελληνική κοινωνία (βλέπε point system του ΚΟΚ)

Μια ωραία ιστορία. Ένας άνδρας κάθισε κάτω σε έναν σταθμό του μετρό στην Washington DC και άρχισε να παίζει βιολί, ένα κρύο πρωινό του Ιανουαρίου. Έπαιξε έξι κομμάτια του Bach για περίπου 45 λεπτά. Σε αυτό τον χρόνο, καθώς ήταν ώρα αιχμής, υπολογίζεται ότι πέρασαν χιλιάδες άνθρωποι από τον σταθμό πηγαίνοντας οι περισσότεροι στις δουλειές τους. Μόλις 3 λεπτά είχαν περάσει και ένας μεσήλικας παρατήρησε τον μουσικό. Έκοψε λίγο το βήμα του και στάθηκε για μερικά δευτερόλεπτα , αλλά μετά προχώρησε κανονικά στο δρόμο του. Ένα λεπτό αργότερα ο βιολιστής πήρε το πρώτο του δολάριο καθώς μία γυναίκα το πέταξε στο δισκάκι και χωρίς να σταθεί προχώρησε παρακάτω. Λίγα λεπτά αργότερα κάποιος έγειρε στον τοίχο και κάθισε να τον ακούσει, αλλά μετά από λίγο κοίταξε το ρολόι του και έφυγε διότι όπως φαίνεται είχε καθυστερήσει. Αυτός που έδωσε μεγαλύτερη προσοχή ήταν ένα αγοράκι περίπου 3 ετών. Η μητέρα του τον κρατούσε από το χέρι, αλλά το παιδί σταμάτησε να ακούσει τον βιολιστή. Όμως η μητέρα τράβηξε από το χέρι το μικρό και συνέχισαν τον δρόμο τους. Κάτι παρόμοιο συνέβη και με αρκετά άλλα μικρά παιδιά. Όλοι οι γονείς χωρίς εξαίρεση τα τράβηξαν για να έρθουν μαζί τους. Στα 45 λεπτά που έπαιξε ο μουσικός, μόνο 6 άνθρωποι σταμάτησαν και έμειναν να τον ακούσουν για λίγο. Περίπου 20 του άφησαν χρήματα και συνέχισαν το βήμα τους. Μάζεψε 32 δολάρια. Όταν τελείωσε ο μουσικός, κανείς δεν έδωσε σημασία. Κανένα χειροκρότημα και καμία αναγνώριση. Κανείς δεν γνώριζε ότι ο βιολιστής αυτός ήταν ο Joshua Bell, που είναι από τους καλύτερους μουσικούς στο κόσμο. Το βιολί με το οποίο έπαιζε κόστισε 3.5 εκατομμύρια δολάρια. Μόλις δύο ημέρες νωρίτερα, ο Joshua Bell είχε δώσει παράσταση sold out σε θέατρο της Βοστόνης και η μέση τιμή εισιτηρίου ήταν 100 δολάρια. Αυτή είναι μία πραγματική ιστορία. Ο Joshua Bell έπαιξε στο σταθμό του μετρό ινκόγκνιτο, σε ένα πείραμα που οργάνωσε η εφημερίδα Washington Post σχετικά με την αντίληψη την αίσθηση του ωραίου και τις προτεραιότητες των ανθρώπων. Εν συντομία θα μπορούσε να το περιγράψει κανείς κάπως έτσι: σε ένα συνηθισμένο μέρος και σε μία οποιαδήποτε ώρα μπορούμε να αντιληφθούμε το ωραίο; Σταματούμε να το εκτιμήσουμε; Αναγνωρίζουμε το ταλέντο σε έναν χώρο που δεν περιμένουμε να δούμε ένα ταλέντο; Ένα από τα πιθανά συμπεράσματα του πειράματος είναι: Εάν δεν έχουμε λίγο χρόνο για να σταματήσουμε και να ακούσουμε έναν από τους καλύτερους μουσικούς στο κόσμο να παίζει ίσως την καλύτερη μουσική που γράφτηκε ποτέ, πόσα άλλα πράγματα χάνουμε; Πηγή: http://www.snopes.com/music/artists/bell.asp ΥΓ. H Washington Post κέρδισε το βραβείο Pulitzer για το άρθρο αυτό του Gene Weingarten τον Απρίλιο 2007

Ποιά παραπάνω δικαιώματα θα έχει ο επιβλέπων μηχανικός (που τώρα δεν τα έχει) εάν υποθέσουμε ότι εφαρμόζονται οι προτάσεις σου;

Δοκίμασε να έχεις ΟΝ μόνο τα Β και Γ. Ασε να περάσει 1 ώρα. Εάν αρχίσει το τρεμοπαίξιμο, βάλε ΟΝ και τα Δ, και πες μας τι έγινε (μειώθηκε το τρεμοπαίξιμο των Β και Γ με το άνναμα του Δ; Ή πόσο γρήγορα άρχισαν τα Δ να τρεμοπαίζουν; )

Μέχρι εδώ συμφωνούμε. Εδώ δεν συμφωνούμε. Οτι υγρασία υπήρχε στο αρχικά κρύο δωμάτιο, η ίδια υπάρχει και μετά την θέρμανση των σωμάτων. Οπως είπες, δεν προστέθηκε νέα ποσότητα υδρατμών. Και μάλιστα ένα μεγάλο τμήμα του αέρα ανέβασε την θερμοκρασία του και άρα την δυνατότητα να φέρει μεγαλύτερα ποσά υδρατμών. Δηλαδή εάν υπήρχε μία σταγόνα νερού (συμπυκνωμενη υγρασία) στο ταβάνι πάνω από το καλοριφερ, αυτή η σταγόνα θα έπρεπε να εξατμισθεί (να εξαφανιστεί). Οχι να συμβαίνει το αντίθετο! Καλά θα ήταν! Δυστυχώς δεν την εξαφανίζεις αλλά την εγκλωβίζεις ανάμεσα στο εσωτερικό μονωτικό στρώμα και στο μπετό. Και από κει μέσα δεν μπορείς να την διώξεις με τίποτα. Να σε ρωτήσω κάτι άλλο. Μετά από το άνναμα του καλοριφέρ , και την αύξηση των συμπυκνμάτων που βλέπεις, τι γίνεται; Πότε "καθαρίζει" η κατάσταση;

Εάν ο ανεμιστήρας είναι στο τέλος του καπναγωγού, τότε η πίεση μέσα στον καπναγωγό θα είναι ελαφρώς μικρότερη από την ατμοσφαιρική του περιβάλλοντος, ενώ αν είναι στην αρχή του θα είναι ελαφρώς μεγαλύτερη από αυτή του περιβάλλοντος. Εαν δεν υπάρχουν προβλήματα από πιθανές μικροδιαρροές, (π.χ. αν ο καπναγωγός είναι τοποθετημένος όλος σε εξωτερικό χώρο) τότε δεν υπάρχει πρόβλημα. Εάν όμως διέρχεται από εσωτερικούς χώρους του κτηρίου, τότε είναι καλύτερο να έχουμε υποπίεση στον καπναγωγό, παρά υπερπίεση.

Καυσαέρια; Εννοείς τους ατμούς από το βράσιμο και γενικά τις μυρωδιές που υπάρχουν σε ένα μαγειρίο; Ή εννοείς ΚΑΙ τα παράγωγα της καύσης από ανοιχτές εστίες φωτιάς; Συμπλήρωσε, σε παρακαλώ στο προφίλ το επάγγελμά σου. Βοηθάει στην συζήτηση.

BAS, μιλάς σωστά. Αλλά ας επικεντρώσουμε περισσότερο στο τι, κατά νόμον, είμαστε υποχρεωμένοι ως επιβλέποντες να κάνουμε. Μετά, αν ξεκαθαρίσουμε και συμφωνήσουμε, το τι προβλέπει ο νόμος, θα δούμε και πώς θα το εφαρμόσουμε στην πράξη. Είναι άλλο πράγμα να καταλαβαίνει ο επιβλέπων μηχανικός ότι είναι ευθύνη του η τήρηση των μέτρων ασφαλείας, και άλλο πράγμα να να καταλαβαίνει ο επιβλέπων μηχανικός ότι είναι ευθύνη του π.χ. το να ζητήσει από τα συνεργεία να τοποθετήσουν προστατευτικά στο φρεάτιο του ασανσέρ.

Είτε ο θερμοστάτης είναι στο τέρμα, είτε είναι μόλις μισό βάθμό πάνω από το κλικ, ο ωρομετρητής καταγράφει ώρες. Δηλαδή θα γράψει το ίδιο για όση ώρα είναι ανοιχτός ο θερμοστάτης. Εάν όμως είναι στο τέρμα, προφανώς θα καταγράψει περισσότερες ώρες, σε σχέση με το αν είναι μισό βαθμό πάνω από το κλικ, οπότε θα "σβήσει" ο θερμοστάτης σε π.χ. μισή ώρα.

Δαιίρει και βασίλευε. Δοκίμασε να ανάψεις μόνο 4 ή π.χ. 8 φωτιστικά. Είτε από τους διακόπτες, είτε αφαιρώντας τους λαμπτήρες από τα φωτιστικά. Προχώρα με αυτόν το τρόπο, δοκιμάζοντας κατά ομάδες όλα τα φωτιστικά. Σκοπός είναι να βρεις εάν υπάρχει κάποιο φωτιστικό (ή κάποια ομάδα φωτιστικών) που όταν ανάβει μόνο του, να μην προκαλεί το τρεμοπαίξιμο και το βουητό. Κάνε ένα σκαριφηματάκι, δείχνοντας την διάταξη των φωτιστικών, τα χωριστά κυκλώματα και τις φάσεις που τροφοδοτούν κάθε κύκλωμα, για να έχουμε μία αναφορά...

Εννοείς τα συρματόσχοινα ή τα ηλεκτρικά καλώδια;

Michaelo, τα λινκ για την μούχλα και η ανακεφαλαίωση, χρήσιμα. Ο NIKOLAS είχε ρωτήσει στις 19-12-2008. Για το πρόβλημα του mak_john καμιά ιδέα;

Σωστός και ο BAS και ακόμη περισσότερο ο kostassid. Λάθος η επιλογή της λέξης "αμφισβητώντας".

Η περίπτωση αυτή είναι ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα ηθικού διλήμματος. Να μπλέξεις (αμφισβητώντας την προχειρογραμμένη αλλά εγκεκριμένη μελέτη του συναδέλφου) ή να μην μπλέξεις; (και γαία πυρί μιχθήτω)

Εάν εκμεταλλεύεται κάποια φυσική κλίση του εδάφους, ο βόθρος μπορεί να είναι σε κανονικό βάθος.

Το έχουν αναφέρει καί άλλοι (zena13) νωρίτερα αυτό που λες, αλλά και μία υπενθύμιση ποτέ δεν βλάπτει...

Οχι κατά πολύ. Δεν έχω κάνει μελέτη εις βάθος, αλλά η επιπλέον κατανάλωση (λόγω της τοποθέτησης των θερμαντικών σωμάτων κοντά στα ανοίγματα) πρέπει να είναι μικρότερη από 2-3%. Η βελτίωση όμως στην θερμική άνεση του χώρου που προέρχεται από : 1. την πιο ομοιόμορφη θερμοκρασία στο χώρο, και 2, την αποφυγή ρευμάτων αέρα που θα προκαλούνταν εάν τα σώματα δεν έμπαιναν κοντά στα ανοίγματα, αλλά στον εσωτερικό τοίχο αξίζει πολύ περισσότερο από αυτό το 2-3%

Δηλαδή πριν ανάψει το καλοριφέρ, τα τζάμια δεν έχουν υδρατμούς και όταν ανάψει το καλοριφέρ εμφανίζονται υδρατμοί; Οι άλλες παράμετροι (π.χ. παρουσία ανθρώπων, δραστηριότητες νοικοκυριού όπως μαγείρεμα, στέγνωμα μπουγάδας εντός κτλ) που θα μπορούσαν να δημιουργήσουν υδρατμούς παραμένουν αμετάβλητες πριν και μετά το άναμα του καλοριφέρ;

Ναι, γυρνάνε να δουν αν τα βλέπεις Αλλά εγώ τα λυπόμουν και τα άφησα όλα ... Τι να πω; Sluggish snail

Οπώς ρωτάς, αφήνεις να εννοηθεί ότι τρόπος κοστολόγησης ενός δικτύου από ανοξείδωτο χάλυβα είναι διαφορετικός από τον τρόπο κοστολόγησης με κοινό χάλυβα. Προφανώς ο τρόπος είναι ο ίδιος όπως είπες: ΜΕΛΕΤΗ και ΚΑΤΑΣΚΕΥΗ (υλικά και εργασίες) και ΕΠΙΒΛΕΨΗ. Εχεις ήδη μία προσφορά από κοινό χάλυβα και θέλεις να δεις πόσο θα κοστίσει επιπλέον αν αντί για κοινό χάλυβα χρησιμοποιήσεις ανοξείδωτο; Ή δεν έχεις τίποτα στα χέρια σου και θέλεις να δεις πόσο θα σου κοστίσει ένα δίκτυο γενικά (που μπορεί να γίνει και με ανοξείδωτο);