CostasV

Μία ερώτηση πιο ενδιαφέρουσα θα ήταν: Πόσα κιλά νερού 80 degC χρειάζεται για να πάει ένα κιλό πάγου από τους -3 στους π.χ. -10 degC

http://digitalschool.minedu.gov.gr/modules/ebook/show.php/DSGYM-B200/105/843,3145/

Δεν ξέρω γιατί. Αλλά πρέπει να έχει να κάνει με την αναποτελεσματικότητα των πολυπληθών επιτροπών. Σκέψου να αναθέσεις το βάψιμο ενός δωματίου σε μία επιτροπή10 ατόμων. Θα τους πάρει τουλάχιστον 1 ημέρα για να συννενοηθούν ποιός θα κάνει τι. Και το αποτέλεσμα θα είναι πολύ χειρότερο από ό,τι εάν ανέθετες σε έναν άνθρωπο να το κάνει. Το θέμα είναι βέβαια να βρεις τον κατάλληλο άνθρωπο. Φοβούμενος λοιπόν ότι εάν αναθέσεις σε έναν άνθρωπο (ή τουλάχιστον σε περιορισμένο αριθμό ανθρώπων) μία δουλειά, θα κατηγορηθείς για έλλειψη δημοκρατικής ευαισθησίας κτλ. και κινούμενος αναγκαστικά μέσα στο γραφειοκρατικό πνεύμα της διοίκησης, αποφασίζεις να αναθέσεις την δουλειά σε μία επιτροπή. Αυτή η επιτροπή πρέπει να τηρήσει ισορροπίες. Δεν πρέπει να δυσαρεστήσει αυτόν που εξέλεξε το κάθε μέλος. Και τα μέλη της επιτροπής πρέπει να διατηρήσουν τις συμμαχίες που έχουν διαμορφωθεί στον χώρο εκτός της επιτροπής. Θα ήταν ενδιαφέρον να δούμε τα πρακτικά των συναντήσεων του συμβουλίου. Υπάρχουν πουθενά δημοσιευμένα;

Εντάξει, αλλά αυτό μπορεί να το ισχυριστεί ο καθέ λαός για κάθε άσπονδο φίλο του. Είναι μία συνωμοσιολογική προσέγγιση αυτή, το να πιστεύουμε ότι οι εχθροί μας θέλουν το κακό μας, άρα αφού το να αποξενωθούμε από την ιστορία μας είναι κακό για μας, άρα οι εχθροί μας θέλουν να αποξενωθούμε από την ιστορία μας. Και συμφωνώ ότι πιθανότατα υπάρχουν κάποιες ομάδες ανθρώπων (στα βόρεια και ανατολικά σύνορά μας) που προσπαθούν να διαβάλουν την ελληνική ιστορία. Αλλά από αυτό το σημείο, μέχρι το να θεωρούμε ότι αυτές οι ομάδες ελέγχουν, ή προσπαθούν να ελέγχουν τους μηχανισμούς διατήρησης της γλώσσας μας, πολλώ δε μάλλον της ιστορίας μας, υπάρχει μεγάλη απόσταση. Δεν δικαιολογώ κανέναν συγγραφέα βιβλίου που θεωρεί την Μικρασιατική καταστροφή ως αποτέλεσμα συνωστισμού. Αλλά κάθε μπαρούφα δεν μπορεί να εκληφθεί ως προδοτική απόπειρα. Αν το κάνουμε αυτό, γινόμαστε δον Κιχώτες.

Υπάρχουν διάφορες κατηγορίες και είδη αντιεκρηκτικής προστασίας στην ηλεκτρολογική εγκατάσταση. Με τι κριτήριο θα έπρεπε κάποιος να κατηγοριοποιήσει τους χώρους αφού καμιά κατηγορία (ζώνη) δεν αντιστοιχεί στη περίπτωσή σου. Και με τι κριτήριο θα έπρεπε κάποιος να διαλέξει τύπο εξοπλισμού, αφού κανένας τύπος δεν προσθέτει ασφάλεια στην εγκατάστασή σου, καθώς όλοι οι τύποι προστασίας προορίζονται ΜΟΝΟ για εκρηκτική ατμόσφαιρα. Το ερώτημα είναι: Ποιόν κίνδυνο μειώνεις εφαρμόζοντας αντιεκρηκτική προστασία; Εκτίμησή μου: κανέναν, εφόσον δεν έχεις εκρηκτική ατμόσφαιρα. Αντίθετα αυξάνεται ο κίνδυνος από την λαθεμένη εντύπωση που δίνει σε έναν μη-έμπειρο στις εκρηκτικές ύλες, το γεγονός ότι η ηλεκτρολογική εγκατάσταση είναι "αντιεκρηκτική". Το σίγουρο επίσης είναι ότι δαπανώνται λεφτά που θα μπορούσαν να αξιοποιηθούν σε άλλη προστασία (π.χ. πυροπροστασία, πιθανώς και στην βελτίωση της -υποθέτω- πολύ καλής γείωσης και όσων άλλων προβλέπει η ΥΑ)

Οπως το να γράψεις έναν καλό αλγόριθμο ή πρόγραμμα σε μία γλώσσα προγραμματισμού (ή σε ένα λειτουργικό σύστημα), θα έχει σαν αποτέλεσμα την διάδοση της γλώσσας αυτής, και όλοι σύντομα θα μαθαίνουν την γλώσσα αυτή για να μπορούν να μετέχουν της ημετέρας παιδείας, έτσι και η ελληνική γλώσσα είχε την τύχη να είναι το εργαλείο με το οποίο εκφράστηκαν όλες οι πρωταρχικές και θεμελιώδεις ιδέες που έφτασαν σήμερα να συνθέτουν τον λεγόμενο "δυτικό πολιτισμό". Για ποιό λόγο θα ήθελαν κάποιοι να αποκοπούμε από το παρελθόν μας; Κυκλοφορούν στο διαδίκτυο πολλές ιστορίες σχετικά με την "αποξένωσή" μας από την ελληνική γλώσσα. Ενδεικτικά αναφέρω, την υποτιθέμενη (δεν μπόρεσα να το διασταυρώσω) πρόταση του Κύπριου πρώην ευρωβουλευτή Μάριου Ματσάκη για απλοποίηση της ελληνικής γλώσσας, και την πολύ γνωστή πιστεύω ρήση του Κίσιγκερ ότι "Ο Ελληνικός λαός είναι δυσκολοκυβέρνητος και γι' αυτό πρέπει να τον πλήξουμε βαθιά στις πολιτισμικές του ρίζες. Τότε ίσως συνετισθεί. Εννοώ δηλαδή, να πλήξουμε τη γλώσσα, τη θρησκεία και τα πνευματικά και ιστορικά του αποθέματα" Για την πρόταση του Μάριου Ματσάκη, όπως είπα δεν μπόρεσα να βρω περισσότερα έγκυρα στοιχεία. Για την δε ρήση του Κίσιγκερ, υπάρχει αυτό το άρθρο στην Καθημερινή, και αυτό το άρθρο του Γιανναρά στο Βήμα , από τα οποία προκύπτει ότι τέτοιο πράγμα δεν ειπώθηκε ποτέ. Σαφέστατα, η ελληνική γλώσσα είναι δύναμη για την Ελλάδα και τους Ελληνες, αλλά είμαστε εμείς οι ίδιοι που την απαξιώνουμε (κατάργηση διδασκαλίας των αρχαίων ελληνικών, ή μάλλον ακόμη χειρότερο, η διδασκαλία της με τέτοιο τρόπο που να σε κάνει να μισήσεις την ελληνική γλώσσα ) και την παρεξηγούμε (η ελληνική γλώσσα, λέει, είναι η μόνη νοηματική γλώσσα που "καταλαβαίνουν" ΚΑΙ οι υπολογιστές), και την ανταλλάσουμε (με greeklish), και στο τέλος-τέλος την ξεχνάμε.

NFPA 495 Explosive materials code Από ό,τι κοίταξα δεν αναφέρει κάτι ιδιαίτερο για την ηλεκτρική εγκατάσταση. Μπορεί όμως να μου ξέφυγε, οπότε ρίξε μία ματιά. Αλλά πρώτα θα επιβεβαίωνα ότι το εν λόγω υλικό και ο ρυθμός με τον οποίο παράγετε το υλικό αυτό, εμπίπτει στον κανονισμό αυτόν. Για την ελληνική νομοθεσία που αφορά εκρηκτικές ύλες (και ΟΧΙ εκρηκτικές ατμόσφαιρες) μπορείς να δεις πάλι στον ιστότοπο του ΕΛΙΝΥΑΕ Αν βρεις κάτι ενδιαφέρον για την ηλεκτρολογική εγκατάσταση σε χώρους παραγωγής/αποθήκευσης εκρηκτικών υλών, πες μας και μας... edit: Ωπα, το βρήκαμε http://www.elinyae.g...12007641806.pdf Άρθρο 26 Ηλεκτρικές εγκαταστάσεις και όργανα 1. Σε επικίνδυνα κτίρια που υπάρχουν ατμοί και σκόνες εκρηκτικών υλών οι εντός των κτιρίων ηλεκτρικές εγκαταστάσεις δέον να αποφεύγονται. Ομοίως οι ηλεκτροκινητήρες δέον να μην είναι τοποθετημένοι επί των μηχανών αλλά σε ιδιαίτερο χώρο και να μεταδίδεται κατάλληλα η κίνηση στις μηχανές. Παρέκκλιση από τα παραπάνω μπορεί να υπάρξει με έγκριση του ΥΒΕΤ εφόσον αυτό επιβάλλεται για λειτουργικούς λόγους. 2. Το ηλεκτρικό υλικό που χρησιμοποιείται εντός επικινδύνων κτιρίων πρέπει να πληροί τους όρους των διατάξεων που ισχύουν για «Ηλεκτρολογικό υλικό σε εκρήξιμη ατμόσφαιρα». 3. Πέραν των ανωτέρω για τις ηλεκτρολογικές εγκαταστάσεις σε επικίνδυνα κτίρια ισχύουν τα άρθρα 243, 244, 245 και 246 του Κανονισμού Εσωτερικών Ηλεκτρικών Εγκαταστάσεων. Εχουμε και λέμε: Η ΥΑ 3329/89 ορίζει ότι Το ηλεκτρικό υλικό που χρησιμοποιείται εντός επικινδύνων κτιρίων πρέπει να πληροί τους όρους των διατάξεων που ισχύουν για «Ηλεκτρολογικό υλικό σε εκρήξιμη ατμόσφαιρα». , ενώ ο νόμος που ισχύει για το ηλεκτρολογικό υλικό σε εκρήξιμες ατμόσφαιρες λέει ότι αυτός ο νόμος δεν ισχύει για εκρηκτικές ύλες. Τώρα, τι κάνουμε;

Αν κατάλαβα καλά, λες ότι ο θερμοστάτης κόβει τον καυστήρα. Το διαμέρισμα, όταν ο θερμοστάτης κόβει τον καυστήρα, τι θερμοκρασία έχει; Πιάνει τους 22 βαθμούς; Αν ναι, τότε ποιό το προβλημα;

Για αυτό, πού καταλήγουμε πάλι; Στο 1-1-4.

Ποιό είναι το flash point του εκρηκτικού αυτού μίγματος ; Και ποιό το άνω και κάτω όριο συγκέντρωσης των ατμών αυτού του μίγματος στον αέρα, για να είναι εκρηκτικό το μίγμα (ατμών και αέρα) ;

Εύστοχη παρατήρηση. Θέλω να πιστεύω ότι οι λεξικογράφοι απασχολούν μια ομάδα συνεργατών, που αποδελτιώνουν τακτικά τον παραγόμενο γραπτό λόγο και εντοπίζουν τους νέους τύπους λέξεων που περνούν την δοκιμασία της "κοινής χρήσης". Θα είχε ενδιαφέρον να μάθουμε πώς γίνεται αυτή η δουλειά. Για τον προφορικό λόγο όμως; Τι έχουμε να πούμε για αυτόν; Πολλές φορές ακούω τα εξής: κάνω απεργία, κάνω προσπάθεια, κάνω πόλεμο, κάνω δουλειά, κάνω εκτύπωση, κάνω καθαριότητα. Ξεχάσαμε τα ρήματα, και στην θέση τους χρησιμοποιούμε το κάνω+ουσιαστικοποιημένο ρήμα Επίσης όπως είπε και ο dratsiox, ειδικά τα νέα παιδιά κοντεύουν να ξεχάσουν την χρήση της γενικής πτώσης. nikmech, θα γνωρίζεις βέβαια, ότι με χτύπησες στο ευαίσθητο σημείο. Για τα ενεργειακά Χ/Υ/Ζ λέω. Τι πρέπει να γίνει για να πειστεί κάποιος ότι ο όρος ενεργειακό μπροστά από το Χ/Υ/Ζ δεν σημαίνει απολύτως τίποτα;

Εάν λαμβάνονται τα μέτρα εκείνα που κάνουν αδύνατη την ύπαρξη εκρηκτικής ατμόσφαιρας, που στην περίπτωση υλικού παρόμοιου με σαραντάρι λάδι είναι η διατήρηση της θερμοκρασίας αρκετούς βαθμούς κάτω από το όριο flash point 200 deg C, τότε δεν υπάρχει ανάγκη για αντιεκρηκτική εγκατάσταση. Το sensitizing τι είναι;

Κάποια επιτροπή υποθέτω. Ωστόσο το αξιοπερίεργο είναι ότι παρότι κάποια επιτροπή αποφάσισε αντί για ΗΠΑ να γράψει ΕΠΑ, σήμερα όλοι καταλαβαίνουμε τι εννοούμε λέγοντας ΗΠΑ, και λίγοι θα καταλάβουν (ειδικά εάν δεν έχουν τα συμφραζόμενα) τι εννοούμε λέγοντας ΕΠΑ. Πάλι κάποια επιτροπή με την έγκριση ενός υπουργού βεβαίως-βεβαίως. Αλλά είμαι σίγουρος ότι αυτή η επιτροπή -καλά, ο υπουργός απλώς υπογράφει- δεν συνειδητοποιεί ότι εκείνη την στιγμή ρυθμίζει την ελληνική γλώσσα. Εκτιμώ ότι εάν ερωτηθούν τα μέλη, θα απαντήσουν ότι το μόνο που έκαναν ήταν να διορθώσουν μερικά "χρόνια" λάθη που υπέπεσαν στην αντίληψή τους, ως όφειλαν να κάνουν. Οπως ακριβώς δηλαδή σου ζήτησε ο δημόσιος υπάλληλος για την γλωσσική διόρθωση. Ποιά λύση προτείνω σε τέτοιες περιπτώσεις; Για να δούμε τις εναλλακτικές: α. Αντίσταση και ανένδοτο αγώνα β. Μερική συμμόρφωση (διορθώνεις ό,τι χρειάζεται για να περάσει η μελέτη, και μετά επανέρχεσαι με γραπτό ερώτημα στην υπηρεσία, φτάνοντας μέχρι και την αξίωση αποζημίωσης) γ. Υποχώρηση και πετάει ο γάιδαρος, πετάει. Μάλλον το (β). Το ότι σχεδόν καμιά οργανωτική δομή δεν δουλεύει στον τόπο αυτό, είναι γνωστό. Αλλά πώς σχετίζεται η διαφύλαξη της ελληνικής γλώσσας με αυτό; Τέλος, ας πούμε ότι για την ελληνική γλώσσα είχε οριστεί πριν από 30 χρόνια υπεύθυνη π.χ. η Ακαδημία Αθηνών ή κάποιος άλλος έγκυρος φορέας. Τι καλύτερο θα μπορούσαμε να έχουμε; ΥΓ. Για να κάνω και γω την αυτοκριτική μου, χαίρομαι να παραβαίνω μερικούς κανόνες στο μονοτονικό (π.χ. στο ποιός-ποιά-ποιό βάζω τόνο, δεν μπορώ να το χωνέψω ακόμη). Ευτυχώς δεν μου έχει επιστραφεί κάποιο κείμενό μου για γλωσσική διόρθωση

Εάν η ανάπτυξη των επικοινωνιών γίνει με μέσα που έχουν μόνο μία κατεύθυνση (π.χ. τηλεόραση, ραδιόφωνο, ημερήσιος και περιοδικός τύπος), τότε είναι δυνατόν, ανάλογα με την ποιότητα (=εκπαίδευση) των ανθρώπων που κατέχουν τα κρίσιμα πόστα, να αλλοιωθεί προς το αρνητικό η γλώσσα. Αλλά το διαδίκτυο έχει το καλό ότι είναι αμφίδρομο. Μπορούμε -να μην πω είμαστε υποχρεωμένοι- κάλιστα να στείλουμε ένα email (πέντε λεπτά δουλειά είναι) σε αυτόν που πετάει ένα "μαργαριτάρι". Δεν λέω να γίνουμε θεματοφύλακες της ελληνικής γλώσσας. Αλλά όταν βλέπουμε κάτι στραβό να το λέμε. Τώρα θα μου πείτε, ο καθένας ακόμη και μέσα σε αυτό το φόρουμ, μπορεί να λέει το κοντό του και το μακρύ του, και να διεκδικεί πρωτεία εφεύρεσης, να υποστηρίζει ότι το εμπόρευμά του καταρρίπτει τους νόμους της θερμοδυναμικής, και άλλα τέτοια κουφά, και το μόνο που να γίνεται είναι να πέφτει κράξιμο. Τι να κάνουμε; Σε ένα χαλαρό πλουραλιστικό περιβάλλον χρειάζεται επαγρύπνηση και δεν μπορεί να εγγυηθεί κανείς πολλά πράγματα. Εϊναι κάτι σαν το Linux vs MS.

Είμαι σίγουρος ότι εάν χάνεται θερμότητα, δεν χάνεται από τα ποδαράκια, αλλά εάν μπορείς κάνε ένα πρόχειρο σκαρίφημα που να δείχνει διάμετρο και ύψος του εξωτερικού και εσωτερικού δοχείου και την σχετική τους θέση τις θέσεις και τις διαμέτρους των αγωγών σύνδεσης την θέση και το πάχος μόνωσης σε κάθε θέση τις θέσεις των θερμομέτρων και τελικά τα τρία ποδαράκια.

Η γλώσσα από μόνη της είναι ένας κώδικας. Από μόνη της δεν μπορεί να αναπτυχθεί, εάν δεν υπάρχουν άνθρωποι να την αναπτύξουν. Το ερώτημα είναι : ποιοί είναι αυτοί οι άνθρωποι; Ή μάλλον ποιοί πρέπει να είναι αυτοί οι άνθρωποι που αναπτύσσουν την γλώσσα. Πρέπει/χρειάζεται να είναι συγκεκριμένοι άνθρωποι, με αρμοδιότητα την ρύθμιση της γλώσσας; Ή μήπως είναι καλύτερα να μην υπάρχει κανένας αρμόδιος, και να αφήσουμε τον καθένα να λέει και ΚΥΡΙΩΣ να γράφει ό,τι θέλει με όποιον τρόπο θέλει. Και ο μόνος τρόπος ελέγχου να είναι η απόρριψη (ή και η υιοθέτηση) μιας εκδοχής, προφορικής ή ΚΥΡΙΩΣ γραπτής, μιας λέξης. Δεν έχω έτοιμη απάντηση στο παραπάνω ερώτημα. Αλλά νομίζω ότι το να μην έχουμε ρυθμιστικό φορέα για την ελληνική γλώσσα, μας έχει προφυλάξει περισσότερο από όσο μας έχει βλάψει. Δηλαδή εμπιστεύομαι περισσότερο τον κόσμο που λεει τα πολλά ΤΑΧΙ, ταξιά και τα πολλά ευρώ, ευρώπουλα, παρά τον οποιοδήποτε αρμόδιο που θα έπαιρνε γραφειοκρατικές αποφάσεις...

Να κάνω τον δικηγόρο του διαβόλου... Εάν είχαμε έναν φορέα που ρύθμιζε την ελληνική γλώσσα, δηλαδή που εξέδιδε λεξικά στα οποία θα αναγράφονταν η μόνη σωστή εκδοχή μίας λέξης που λέμε, τότε πώς θα μας φαινόνταν αυτό; Θα μπορούσε για παράδειγμα να υιοθετηθεί από ένα τέτοιο "αυθεντικό" λεξικό ο όρος "ρωγμάτωση" και η γραφή "Σέξπιρ". Τι θα λέγαμε τότε για αυτό; Ενώ τώρα, που δεν υπάρχει κανείς που από μόνος του να είναι υπεύθυνος για την γλώσσα, είμαστε όλοι (άλλοι λίγο, άλλοι περισσότερο) υπεύθυνοι για τον εντοπισμό σφαλμάτων και λαθών, όπως αυτό που συζητάμε για την ρημαδο-ρωγμάτωση. Αλλο παράδειγμα: ευρώ (άκλιτο), ευρό -ού (κλιτό, κατά το αυγό) , ή ευρώο-ώου (κατά το μητρώο). Μέχρι τώρα υπερέχει η χρήση του άκλιτου "ευρώ", αλλά μερικοί χρησιμοποιούν και τους άλλους δύο τύπους, που πιστεύω ακούγονται καλύτερα. Τι πιο δημοκρατικό από την υιοθέτηση αυτού που οι περισσότεροι χρησιμοποιούν. Αλλά είναι η πλειοψηφία σωστή, όταν πρόκειται για θέματα γλώσσας;

Πιο ωραία από τον Αλέξη δεν θα μπορούσα να τα πω. Μόνο ίσως να το τραβήξω λίγο παραπέρα. Δεν υπάρχει ούτε σκέτη "μελέτη". Υπάρχει τελικό δοχείο, κατασκευασμένο (σύμφωνα με μία μελέτη), δοκιμασμένο (σύμφωνα με την ίδια ή με άλλη μελέτη), μεταφερφένο (σύμφωνα με κάποια ή συνήθως σύμφωνα με καμία μελέτη), και τοποθετημένο και συνδεδεμένο (ο Θεός ξέρει σύμφωνα με ποιά μελέτη).

Καθώς η ελληνική γλώσσα δεν είναι ρυθμιζόμενη γλώσσα, δεν υπάρχει ένας αποκλειστικός φορέας που να αποφασίζει πώς θα μιλάμε και θα γράφουμε. Υπάρχουν πολλοί, και αυτοί είναι κυρίως όσοι παράγουν προφορικό λόγο στην τηλεόραση και στο ραδιόφωνο, και όσοι παράγουν γραπτό λόγο, έντυπο ή ηλεκτρονικό. Ειδικά βέβαια για το "ρωγμάτωση", αμφιβάλλω εάν αυτός που το έγραψε θα τολμούσε να το προφέρει έτσι (ως ρωγμάτωση) μπροστά σε μια ομάδα ανθρώπων. Δεν ακούγεται σωστά. Ολο και κάποιος θα του έκανε μία ερώτηση/παρατήρηση. Αλλά στον γραπτό λόγο (να ένα κακό του γραπτού λόγου), δεν υπάρχει άμεσος και αναπόφευκτος αντίλογος.

Μου είναι δύσκολο να φανταστώ με ποιό τρόπο θα μπορούσαν να παραχθούν εν δυνάμει εκρηκτικές ύλες, και ταυτόχρονα να είναι ΑΔΥΝΑΤΟ να παραχθούν εύφλεκτα αέρια-ατμοί ή σκόνη. Εάν ωστόσο είναι απολύτως ΑΔΥΝΑΤΟ (όπως π.χ. σε ένα μαρμαράδικο), τότε πραγματικά δεν χρειάζεται αντιεκρηκτική προστασία. Εάν είναι πιθανό μεν, αλλά σπάνιο να παραχθούν εύφλεκτα αέρα, τότε ανάλογα με την πιθανότητα (π.χ. ώρες ύπαρξης πιθανού εκρηκτικού μίγματος ανά έτος) και το είδος του εύφλεκτου υλικού, παίρνεις τα κατάλληλα μέτρα. Για λεπτομέρειες ρίξε μια ματιά στο http://www.michaniko...pic/24498-atex/ και στην νομοθεσία του ΕΛΙΝΥΑΕ

Οπως είπε και o Αλέξης στο #2, η απάντηση στην ερώτηση "Τι λέβητα-καυστήρα πρέπει να βάλω?", θα έρθει από τις απαντήσεις στα παρακάτω ερωτήματα: 1. Έχεις απώλειες θερμότητας λόγω της χρήσης (έκπλυση ; ), που σημαίνει αν κατάλαβα καλά ότι βάζεις μέσα κρύα πράγματα για να πλυθούν, τα οποία προφανώς βγαίνουν πιο ζεστά απ' ο,τι μπήκαν 2. έχεις έναν μέγιστο χρόνο αναμονής όταν ξεκινάς με κρύα δεξαμενή, μέσα στον οποίο θέλεις να φτάσει τους 90°... Εχεις υπολογίσει τα (1) (σε kW) και (2) σε μονάδες χρόνου ; Πόσο βγαίνουν;

Τι είδους είναι ο μετρητής αυτός; Πώς ελέγχει τον όγκο δηλαδή; Ελέγχει την στάθμη της δεξαμενής; Ή ελέγχει την ποσότητα (τον όγκο) που πέρασε μέσα από την σώλήνα παροχής προς την δεξαμενή; Ο έλεγχος της εγκυρότητας, δηλαδή ο έλεγχος της ανακρίβειας στην πρώτη περίπτωση (στάθμη) θα πρέπει να συμπεριλάβει τον μετρητή και την δεξαμενή ΜΑΖΙ. Στην δεύτερη περίπτωση (μετρητής παροχής) , ο έλεγχος μπορεί να γίνει μόνο στον μετρητή. Για τον αέρα δεν χρειάζεται να περιμένεις ώρες. Αρκεί να φύγει ο αφρός και να ηρεμήσει (από κυματισμούς) η επιφάνεια. Πέντε λεπτά είναι αρκετά.

Θυμίσου ότι δεν έχουμε την εικόνα του πίνακα που έχεις εσύ. Οι βασικές μέθοδοι επιφανειακού (αλλά όχι επιπόλαιου ) καθαρισμού είναι: 1. Με μηχανικά μέσα : πανιά, βούρτσες, πεπιεσμένο αέρα, ατμό, διαλυτικά, με εργαλεία απόξεσης/τριβής (καλέμι, τροχός, τριβεία) 2. Με καύση 3. Με χημικό τρόπο. Συνήθως οι κατασκευαστές διεισδυτικών προτείνουν είτε διαλυτικά (ο καθένας τον δικό του τύπο) είτε γαλακτοματοποιητές (πάλι ο καθένας τον δικό του τύπο) Για να βρεις ψιλές ρωγμές, ένας καλός τρόπος είναι η χρήση ηλίου. Θα μπορούσες να πρεσσάρεις με ήλιο; EDIT: Εάν π.χ. το διεισδυτικό δείξει την ύπαρξη κάποιων ρωγμών, αυτές οι ρωγμές είναι πιθανό, αλλά ΔΕΝ είναι σίγουρο ότι πηγαίνουν μέχρι μέσα. Τι θέλεις να ελέγξεις; Λυόμενες συνδέσεις ή συγκολλήσεις; Ή κάτι άλλο;

Ο κάθε κατασκευαστής διεισδυτικού δίνει οδηγίες για τον καθαρισμό. Αλλά αν δεν γίνομαι αδιάκριτος, γιατί θέλεις να ελέγξεις με διεισδυτικά;

To λινκ www.Inmc.lv δεν δουλεύει.