CostasV

Αυτό λέγεται παράδοση άνευ όρων ... Το άλλο (που λέω εγώ παραπάνω) λέγεται "έπεσε για την πατρίδα"

Κοιτάξτε πώς το βλέπω εγώ με μικρή (πραγματικά μικρή) δόση χιούμορ. Το να συμμετέχεις ως πολίτης σε μία οργανωμένη κοινωνία (βλ. κράτη Δυτικής Ευρώπης) είναι ... σχεδόν βαρετό. Διότι όλα είναι προσχεδιασμένα, λειτουργούν οι νόμοι, οι θεσμοί, το κράτος. Στην ακραία περίπτωση που κάτι δεν λειτουργεί, παίρνεις ένα τηλέφωνο, στέλνεις ένα e-mail, και .. ω του θαύματος, αποκαθίσταται αμέσως η τάξη και ο νόμος. Εδώ (στην Ελλάδα) σε θέλω κάβουρα, να περπατείς στα κάρβουνα...

Και μετά; Τι θα γινόνταν αν απαξιώνονταν όλη αυτή η διαδικασία;

Οχι ρε παιδιά. Το Gas safety society, και το αντίστοιχο ελληνικό greek road safety, μπορεί να είναι ένα γραφείο με έναν-δυο υπαλλήλους που (μακάβρια) δουλειά τους θα είναι να συλλέγουν τα ονόματα των ... αποβιωσάντων. Δεν είναι πυρηνική επιστήμη και δεν απαιτεί παιδεία. Η παιδεία θα είναι αυτή που θα προκύψει στον καθένα μας, όταν (αφού θα έχει διαβάσει αυτή την λίστα) μάθει ότι ... απεβίωσε ένας γνωστός τους , και καταλάβει ότι ο θάνατος δεν αφορά μόνο τους άλλους, και με αυτό τον τρόπο αλλάξει την συμπεριφορά του προς το καλύτερο όταν θα οδηγεί. Το ερώτημά μου είναι : πιστεύετε ότι η ύπαρξη μίας τέτοιας λίστας ονομάτων θα βοηθήσει στην ασφάλεια; ¨Η όχι;

Σερφάροντας στο διαδίκτυο σχετικά με την δηλητηρίαση από μονοξείδιο του άνθρακα, βρήκα την σελίδα http://www.co-gassafety.co.uk/deaths.html . Στην σελίδα αυτή αναφέρονται το όνομα, η ηλικία, η ημέρα θανάτου, το είδος καυσίμου και το είδος του χώρου όπου συνέβη το δυστύχημα. Ειρήσθω εν παρόδω, στην συγκεκριμένη λίστα αναφέρονται και τα ονόματα των Αγγλων που δηλητηριάστηκαν από CO σε ξενοδοχείο της Κερκυρας το 2006. Η σελίδα αυτή λέει για μένα (και πιστεύω και για άλλους) πολλά περισσότερα από το ότι κατά μέσο όρο στην Αγγλία πεθαίνουν 40 άτομα από CO ανά έτος. Στην Ελλάδα έχουμε το πρόβλημα των περίπου 2000 νεκρών ανά έτος από οδικά ατυχήματα. Θα μπορούσε πιστεύετε να μειωθεί έστω και κατά μία μονάδα ο αριθμός αυτός, αν διαβάζαμε σε μία αντίστοιχη λίστα το όνομα, ηλικία, ημέρα θανάτου, τύπο οχήματος (όχι μάρκα), δρόμο κτλ ; Πιστεύω πως ναι.

Αν κατάλαβα καλά, θέλεις να κυκλοφορείς νερό στο κύκλωμα των fan coil που θα ψύχεται όταν περνάει μέσα από τις κουλούρες που βρίσκονται στο ποτάμι. Δεν έχω κάνει κανένα υπολογισμό αλλά: 1. Η θερμοκρασία των 15 deg C σαν να είναι λίγο υψηλή για τις ανάγκες ψύξης του χώρου. Τι θερμοκρασία έχει στις προδιαγραφές του το fan coil; Προσπάθησε να μην ανέβεις ούτε έναν βαθμό ... 2. Η ισχύς που θέλεις να επιτύχεις 90 kW / 600 m = 150 W/m σαν να είναι λίγο αισιόδοξη ειδικά εάν η θερμοκρασία εξόδου από το fan coil είναι της τάξης των 23-25 deg C. Εναλλακτικά θα μπορούσες να χρησιμοποιήσεις την χαμηλή θερμοκρασία του ποταμιού για απόρριψη της θερμότητας του κυκλώματος μιας ψυκτικής μηχανής. Εννοείται ότι για μία τέτοια επέμβαση (ψύξη ισχύος 90 kW) στο ποτάμι, θα χρειαστείς άδεια και μελέτη περιβαλλοντικών επιπτώσεων.

Το 1986-87, που ήμουν στο τρίτο έτος, προσπάθησα και μετά από πολλές δοκιμές έφτιαξα σε BASIC ένα πρόγραμμα υπολογισμού γραναζιών, με βάση το βιβλίο του Γραικούση "Στοιχεία μηχανών". Σύντομα το μετάνοιωσα, διότι είχα δουλέψει πολλές ημέρες για το πρόγραμμα, ενώ δεν άξιζε τον κόπο, καθώς υπήρχαν πολλά δεδομένα και οι πράξεις ήταν μεν πολύπλοκες (μεγάλος χρόνος debugging για το πρόγραμμα) αλλά σχετικά λίγες δε (δηλαδή δεν κέρδιζα πολύ χρόνο αν έκανε τις πράξεις ο υπολογιστής). Θυμάμαι, σαν να είναι σήμερα, ότι είχα φτάσει στο συμπέρασμα, ότι αξίζει ο προγραμματισμός μόνο όταν οι πράξεις είναι αναλογικά περισσότερες από τα δεδομένα. Βέβαια σήμερα με ένα Excel, θα ήταν πολύ ευκολότερο και φυσικά δεν ισχύει το συμπέρασμά μου.

Διάβασε τα μηνύματα στην συζήτηση http://www.michanikos.gr/showthread.php?t=5981 Για τα ΦΒ με ισχύ έως 20kW, δεν απαιτείται μελέτη περιβαλλοντικών επιπτώσεων.

Διάβασα το άρθρο αυτό http://nisee.berkeley.edu/prosys/tuned.html (που αναφέρθηκε από τον rigid_joint στο μήνυμα http://www.michanikos.gr/showthread.php?t=7110&page=3). Μου δημιουργήθηκαν περισσότερες απορίες. Πρώτα πρώτα, δεν έχει την δομή ενός επιστημονικού άρθρου. Είναι μία αφήγηση, που παραθέτει και μερικές φωτογραφίες. Λείπουν : υπόθεση, μοντέλο , μετρήσεις, υπολογισμοί, επαλήθευση. Δεύτερον : έχει ασχοληθεί κανένας άλλος (εκτός από τονΕυσταθιάδη) με αυτό το θέμα. Ο Ευσταθιάδης περιγράφει, αρκετά αναλυτικά, μία διαδικασία για την παραγωγή του "δυαδικού ελληνικού τσιμέντου" που θα μπορούσε να επαληθευτεί (ή όχι) στην πράξη. Εχει κάνει κανείς μία προσπάθεια; Τρίτον : Εκτός από άλλες δημοσιεύσεις στα περιοδικά του ΚΕΔΕ, Δαυλός και ΑΕΡΟΠΟΣ , έχει γίνει καμιά δημοσίευση για αυτό το θέμα, σε τεχνικά περιοδικά. Επιτρέψτε μου να πιστεύω ότι τα περιοδικά Δαυλός http://www.davlos.gr/webfiles/id.php και Αεροπος http://www.aeropos.gr/home.html δεν είναι τα καταλληλότερα για ανταλλαγή τεχνικών απόψεων για το τσιμέντο. Και η δημοσίευση στα Τεχνικά Χρονικά δεν είναι τεχνική. Πιστεύω ότι αδικείται, εάν υπάρχει όντως αρχαίο ελληνικό τσιμέντο, μία τεχνική κατασκευής δεξαμενών, από ένα άρθρο που δεν δίνει στοιχεία (υδατοπερατότητα, σκληρότητα, αντοχή σε θραύση, κτλ) για το υλικό κατασκευής της δεξαμενής αυτής. Γνωρίζει κανείς στοιχεία επικοινωνίας του Ευσταθιάδη; Ποιά είναι η γνώμη σας;

Αναφερόμαστε σε ειδικές, ειδικότατες εφαρμογές ups. Σε ένα μηχανογραφικό κέντρο, η ηλεκτρολογική εγκατάσταση έχει γίνει με πάσα φροντίδα και λεπτομέρεια και οι αστάθμητοι παράγοντες (άνθρωποι, ζώα, καιρός, κτλ) έχουν μειωθεί στο ελάχιστο. Το ups το βάζουμε για να ελαχιστοποιήσουμε τις (πολύ μεγάλες) ζημιές που προκληθούν από πιθανή διακοπή ΔΕΗ. Στην εξαιρετική περίπτωση που παρουσιαστεί μία διαρροή σε μεταλλικό σώμα, τότε : α. εάν έχουμε ΔΔΕ, θα διακοπεί η παροχή και θα προκληθούν οι (πολύ μεγάλες) ζημιές που θέλαμε να αποφύγουμε βάζοντας ups β. εάν δεν έχουμε ΔΔΕ, και έχουμε καλή γείωση (που όπως είπαμε έχουμε υποδειγματική εγκατάσταση), τότε μέχρι να αρχίσει να γίνεται αντιληπτή (δηλαδή να μας ψιλοχτυπάει) δεν θα την καταλάβουμε. Οταν θα την καταλάβουμε θα την αντιμετωπίσουμε. Πάντως δεν διατρέχουμε άμεσο κίνδυνο. Ισως το καλύτερο θα ήταν να υπάρχει ένας ΔΔΕ που όμως να μην διακόπτει την τροφοδοσία, αλλά να δίνει ένα αλάρμ. Επαναλαμβάνω, αυτό το λέω μόνο για ειδικές, ειδικότατες περιπτώσεις, όταν π.χ. έχουν πρόσβαση σε έναν χώρο λιγότερα από 10 άτομα (με ονόματα και διευθύνσεις) και μία διακοπή στο ups θα προκαλούσε ζημία μεγαλύτερη από ... μερικά εκατομύρια ευρώ. Σε κάθε περίπτωση η επιλογή να μπει ή όχι ΔΔΕ μετά από το ups, είναι μία ΥΨΗΛΟΤΑΤΟΥ επιπέδου απόφαση σχεδιασμού και θα πρέπει να ληφθεί από τα υψηλά κλιμάκια (αν καταλάβουν για τι πράγμα μιλάμε να μου τρυπήσεις την μύτη )

Δεν το έχω το βιβλίο που λες. Ποιό είναι το σημείο εφαρμογής (ή της συνισταμένης των επιμέρους δυνάμεων αν δεν είναι μόνο μία η δύναμη) της δύναμης αυτής; Αν σου είναι εύκολο κάνε ένα σκανάρισμα και στείλε ένα διάγραμμα. Με βάση τον τύπο που έδωσες η δύναμη παίρνει την μέγιστη τιμή της για φ=180 deg. Στην πράξη όμως, η δύναμη αυξάνει συνεχώς όσο αυξάνει και τιμή της γωνίας. Να υποθέσω ότι όταν έχουμε μεγαλύτερη γωνία από 180 deg, τότε μοιράζουμε το μοντέλο σε κομμάτια των 180 deg, και προσθέτουμε τις επιμέρους δυνάμεις;

Παναγιώτη, από ότι είδα σταν πίνακα http://nisee.berkeley.edu/prosys/tuned.html σε μερικά κτήρια η μάζα ήταν κάτω των 10 τόννων. Βέβαια όσο μεγαλύτερη η μάζα, (μάλλον) τόσο αποτελεσματικότερη θα είναι στην απόσβεση της ταλάντωσης, αλλά εάν για ένα κτήριο 70 μέτρων κάποιοι έβαλαν αποσβεστήρια μάζα μόλις 7 τόννων , τότε ίσως για μικρότερα κτήρια (όπως μια τυπική ελληνική πολυκατοικία) οι 5-10 τόννοι να κάνουν δουλειά. Από τον ίδιο πίνακα οι ιδιοσυχνότητες όπου συντονίζονται (άρα κάνουν δουλειά) αυτές οι μάζες είναι από 0,5 έως 1 και κάτι Hz. Πού κυμαίνονται (τελείως προσεγγιστικά) οι ιδιοσυχνότητες μιας τυπικής επταόροφης οικοδομής στην Ελλάδα;

Εγκυκλοπαιδικό το ερώτημά μου. Είδα το video όπου φαίνεται ο αποσβεστήρας μάζας του Τaipei 101, να κινείται κατά την διάρκεια σεισμού. Θα μπορούσε να βελτιωθεί η αντισεισμικότητα μιας τυπικής ελληνικής πολυκατοικίας 4-7 ορόφων, με την χρήση μιάς (αν όχι ενεργητικής λόγω υψηλού κόστους, αλλά τουλάχιστον παθητικής , ίσως με δεξαμενή νερού ; ) αποσβεστήριας μάζας; Στην ιστοσελίδα http://nisee.berkeley.edu/prosys/tuned.html αναφέρονται κτήρια (ύψους 70-80 μέτρων) που χρησιμοποιούν παθητική αποσβεστήρια μάζα λίγων τόνων. Ξέρει κανείς αν υπάρχει κάποια αντίστοιχη εφαρμογή σε ψηλές κατασκευές στην Ελλάδα (πύργοι ελέγχου, ίσως ; )

τι εννοείται "προδοκιμασία";

Οι δοκιμές για να ελεγχθεί η αντοχή σε πίεση (όχι η ύπαρξη διαρροών) των πιεστικών δοχείων, διαρκούν το πολύ 1-2 ώρες, αφού ισορροπήσει η πίεση και θερμοκρασία. Η ελάχιστη διάρκεια είναι μισή ώρα. Ωστόσο δεν έχω βρεί (ακόμη) σε ποιό κανονισμό το αναφέρει αυτό που λέω.

Ολα τα UPS που έχουμε είναι on-line, όχι line-interactive. O ουδέτερος στην έξοδο του UPS είναι γειωμένος, τόσο στα UPS 230 VAC, όσο και στα UPS 24 VDC. Δεν υπάρχει πουθενά (μετά τα UPS) ΔΔΕ, υπάρχουν μόνο οι ασφάλειες των γραμμών. Αλλά και line-interactive να ήταν, νομίζω η ίδια κατασκευή θα ήταν σχετικα με τους ΔΔΕ.

Βάζοντας "fruit specific heat" στο goggle, το δεύτεο αποτέλεσμα ήταν το http://www.ba.ars.usda.gov/hb66/012heat.pdf που είναι λίγο μεγαλύτερος θάλαμος από τον δικό σου (επταπλάσιο εμβαδόν και διπλάσιο ύψος). Ρίξε μια ματιά και αν έχεις απορίες, εδώ είμαστε...

Μεταξύ δύο θερμαινόμενων χώρων, η μετάδοση θερμότητας είναι ελάχιστη. Οπότε δεν έχει νόημα να υπολογίσεις το ποσό της θερμότητας που μεταφέρεται από το ισόγειο στον πρώτο όροφο, εάν και οι δύο χώροι είναι θερμαινόμενοι. Εάν πιστεύεις ότι το ισόγειο θα είναι θερμαινόμενος μεν χώρος, αλλά μπορεί για μεγάλα χρονικά διαστήματα να μην θερμαίνεται (εάν π.χ. το ισόγειο είναι ξενοίκιαστο) τότε μπορείς να θεωρήσεις το ισόγειο μη-θερμαινόμενο χώρο και να προχωρήσεις με αυτό το σκεπτικό.

Η διαστασιολόγησή της δεξαμενής είναι μέρος της μελέτης της εγκατάστασης υγραερίου (βλέπε http://www.elinyae.gr/el/lib_file_upload/b477_93.1132234142153.pdf) και δεν είναι έργο πολιτκού μηχανικού. Για το μέγεθος της συγκεκριμένης δεξαμενής (που είναι αρκετά μεγάλη) η κατασκευή των βάθρων στήριξης ξεφεύγει από τις τυποοιημένες λύσεις και θα μπορούσε να μελετηθεί από πολιτικό μηχανικό.

Πόσο συχνά θα ανοιγοκλείνει η πόρτα; Τι φορτία θια μπαίνουν και θα βγαίνουν; Ποιές θα είναι οι επιπτώσεις αν π.χ. λόγω διακοπής ΔΕΗ, ανέβει η θερμοκρασία στους 10 deg C και πέσει η υγρασία στο 50%. Από την απάντηση σε αυτό το ερώτημα θα εξαρτηθεί τι εφεδρικά συστήματα θα χρειαστείς. Εξαρτάται από την σοβαρότητα της χρήσης. Αν είναι για ερασιτεχνικό σκοπό, τότε θα έλεγα ότι ίσως κάποιος ορεξάτος ερασιτέχνης θα μπορούσε να τα βγάλει πέρα, βλέποντας και κάνοντας. Αν είναι για επαγγελματικό σκοπό, θα προτεινα να γίνει "επαγγλεματική" μελέτη και κατασκευή. Η ρύθμιση υγρασίας είναι εφικτή. Θα χρειαστείς μονάδα κλιματισμού (όχι split οικιακές μονάδες) με ρύθμιση υγρασίας. Το χειμώνα αλλά και το καλοχαίρι η μέση θερμοκρασία εδάφους μετά τα 2 m βάθος, είναι περίπου 8-10 deg C . Με την πρώτη εντύπωση νομίζω όμως ότι δεν αξίζει τον κόπο να το κάνεις υπόγειο, λόγω των δυσκολιών στην πρόσβαση, στην κατασκευή κτλ.

Αν έχουμε έναν ελαστικό σωλήνα νερού σε καμπύλη θέση, και θέσουμε το νερό που βρίσκεται μέσα στον σωλήνα σε πίεση (δηλαδή με κλειστή την έξοδο του νερού από τον σωλήνα), τότε παρατηρούμε ότι ο σωλήνας ισιώνει, ή πάει να ισιώσει. Σε έναν χαλύβδινο (δηλαδή μη εύκαμπτο) σωλήνα, θα πρέπει να εξασκείται η ίδια τάση ισιώματος, μόνο που επειδή ο χάλυβας είναι πολύ περισσότερο άκαμπτος, δεν παρατηρούμε αυτήν την τάση. Ποιός είναι ο τύπος που δίνει την δύναμη "επαναφοράς" ή την τάση "ισιώματος" σε σχέση με την διάμετρο (εξαρτάται από διάμετρο ; ) και την πίεση; Σημείωση: Δεν θέλω τον τύπο που δίνει την δύναμη αλλαγής κατεύθυνσης ροής σε καμπύλη. Στο ερώτημά μου η ροή είναι μηδέν. Μόνο η εσωτερική πίεση υπάρχει.

Ορίστε ... το ζητούμενο είναι το άρθρο του Κτιριοδομικού κανονισμού που αφορά τις εγκαταστάσεις θέρμανσης. http://www.minenv.gr/1/13/131/13108/g13108370.html Το παραπάνω είναι τμήμα του κτιριοδομικού κανοισνού. Ολος ο κτηριοδομικός κανονισμός βρίσκεται http://www.minenv.gr/1/13/131/13108/g1310820.html Το παραπάνω είναι τμήμα των γενικών κανόνων δόμησης. Ολοι οι κανόνες δόμησης βρίσκονται http://www.minenv.gr/1/13/131/13108/g1310830.html ΥΓ. Η πλοήγηση στο site του ΥΠΕΧΩΔΕ δεν είναι η καλύτερη ...

Με αφορμή την κουβέντα του dimitris80 σχετικά με ... την φιλοσοφία της ελαχίστης προσπάθειας, την συναντούμε καθημερινά, στο δρόμο όταν οδηγούμε, αναρωτήθηκα αν η ελάχιστη προσπάθεια είναι κάτι κακό ή όχι; Εχει γραφτεί ένα βιβλίο σχετικό με το ζήτημα αυτό, από Κοριν Μάιερ (υπάλληλο του Ευρωπαϊκού Ταμείου Ανάπτυξης), που νομίζω μας λέει πολλά. Παραθέτω την βιβλιοκριτική του βιβλίου αυτού Ο τίτλος Καλημέρα τεμπελιά παραπέμπει ευθέως στη Φρανσουάζ Σαγκάν - κυρίως στα γαλλικά, όπου υπάρχει ηχομιμητική διάθεση: Bonjour paresse κατά το Bonjour tristesse.. Αντί μιας ανάλαφρης νουβέλας με κοσμικό χαρακτήρα έχουμε Το εγχειρίδιο του λουφαδόρου, όπως είναι ο επεξηγηματικός τίτλος του βιβλίου. H πρόταση της Κορίν Μαϊέρ συμπυκνώνεται στο εξής: δεν έχει νόημα να καταβάλλει κανείς τα μέγιστα όταν εργάζεται σε μια μεγάλη επιχείρηση (σημείωση δική μου : και το Δημόσιο είναι η μεγαλύτερη επιχείρηση της Ελλάδας) ως μεσαίο στέλεχος· στο τέλος του μήνα θα εισπράξει τα ίδια... . Είναι το γνωστότερο από τα βιβλία της οικονομολόγου, η οποία εργάζεται στο Ευρωπαϊκό Ταμείο Ανάπτυξης .. Το πνεύμα του βιβλίου παραπέμπει σε πλήθος εγχειριδίων που κατακλύζουν την αμερικανική αγορά. Αυτό που διαφοροποιεί την έκδοση είναι το χιούμορ. Με την περιπαικτική διάθεση και τα ολιγοσέλιδα κεφάλαια θυμίζει αρκετά το Business class του Γερμανού Μάρτιν Ζούτερ - αν και εκείνος προσπαθεί να κατασκευάσει μικρά αφηγήματα. Οι τίτλοι των κεφαλαίων προδίδουν επακριβώς το πνεύμα του εγχειριδίου: H στρατηγική: περί της τέχνης να δείχνεις πιο έξυπνος, Απασχόληση και απασχολησιμότητα: μάθε να πουλιέσαι, να χρησιμοποιείς την προβολή, Το βασικό στέλεχος: συντηρητικός μικροαστός, κατά προτίμηση αρσενικός, Το άχρηστο ως παγκόσμιος νόμος που επιτέλους αποκαλύφθηκε. H Κορίν Μαϊέρ αποσαφηνίζει από τις πρώτες σελίδες ότι δεν ανήκει στην κατηγορία των αναλυτών που γράφουν για τον εργασιακό χώρο χωρίς να έχουν ποτέ εργαστεί - δηλαδή των πανεπιστημιακών και των γκουρού του μάνατζμεντ. H συγγραφέας θέλει να λειτουργήσει απελευθερωτικά για τους αναγνώστες της και τους καλεί να ακολουθήσουν το παράδειγμά της: «Εργάζομαι με μερική απασχόληση και αφιερώνω τον περισσότερο χρόνο μου σε πιο συναρπαστικές δραστηριότητες. Μιμηθείτε με, μικρά στελέχη, μισθωτοί συνάδελφοι, νεο-σκλάβοι, κατάδικοι του τριτογενούς τομέα, αναπληρωματικοί στην οικονομική διαδικασία, αδερφοί και αδερφές μου που σας καθοδηγούν μικροί, άχρωμοι και δουλοπρεπείς αρχηγοί, οι οποίοι είναι αναγκασμένοι να ντύνονται σαν καραγκιόζηδες όλη την εβδομάδα και να χάνουν τον καιρό τους σε άχρηστες συσκέψεις και αδιάφορα σεμινάρια». H Κορίν Μαϊέρ προτείνει ουσιαστικά την υιοθέτηση μιας αδιάφορης στάσης από όσους δεν είναι διευθυντές υπενθυμίζοντας ότι είναι πολύ μικρό το ποσοστό εκείνων που ανεβαίνουν στην ιεραρχία. Είναι της λογικής «μήνας μπαίνει, μήνας βγαίνει» και βαρύνεται από μια νομοτέλεια της αποτυχίας για όσους έχουν φιλοδοξίες όντας σε μεσαίες κλίμακες. Δεν αντιλαμβάνεται καμία χαρά της εργασίας, καμία δημιουργική διάθεση, θεωρώντας ότι προκόβουν μόνον όσοι πουλάνε φούμαρα. Προτείνει ένα πρότυπο εργαζομένου που περνάει απαρατήρητος, λέει πάντα «ναι» για να αποφεύγει τις συγκρούσεις, αντιγράφει τους προϊσταμένους για να γίνει αρεστός, λέει κοινότοπες ιδέες για να ξεγλιστρήσει σε μια σύσκεψη. Ολα αυτά τα θεωρεί αρετές όταν γίνονται συνειδητοποιημένα. Το Καλημέρα τεμπελιά είναι αστείο, αλλά ας κατατεθεί μια ένσταση. Ο έχων τάσεις λούφας δεν θα διάβαζε το Εγχειρίδιο του λουφαδόρου, πολλώ δε, δεν θα καθόταν ποτέ να το γράψει. ΛΩΡΗ ΚΕΖΑ | Κυριακή 24 Απριλίου 2005 Βιβλιοκριτική από την Εφημερίδα : Το Βήμα Τελικά, μήπως οι έλληνες δημόσιοι υπάλληλοι είναι πολύ προχωρημένοι, αφού εφαρμόζουν αυτά που λέει η συγγραφέας εδώ και δεκαετίες, και δεν το γνωρίζουμε ;

Μας διαβάζουν, σε λέω ... ΥΓ. Η προηγούμενη φάτσα ήταν πιο ωραία

Προς rigid_joint : Το ανέκδοτο με τους ινδιάνους, τον μάγο των ινδιάνων και τον μετεωρολόγο, το ξέρεις; Κάτι τέτοιο μου θυμίζει το άρθρο στο δελτίο του ΤΕΕ.