Το πρόβλημα των Κυπριακών τραπεζών δεν ήταν η ρευστότητα, αλλά το κούρεμα των εχεγγύων (collaterals) μετά το PSI της Ελλάδας, και χρειαζόταν η ανακεφαλαιοποίησή τους, γιατί παρόλο που ήταν τιγκαρισμένες σε καταθέσεις ήταν σε κατάσταση αφερεγγυότητας (insolvency) και το κούρεμα των καταθέσεων bail-in χρησιμοποιήθηκε ως εργαλείο ανακεφαλαιοποίησης.
Στην Ελλάδα, υπάρχει πρόβλημα ρευστότητας, ενώ τα collaterals επαρκούν ακόμη ώστε οι τράπεζες να είναι φερέγγυες (solvent), οπότε δεν χρειάζεται bail-in. Πρακτικά, αυτό που λείπει είναι χαρτονόμισμα, αλλά με πιστωτική ή χρεωστική κάρτα ή με e-banking μπορείς να κάνεις αγορές μέχρι τερματισμού των χρημάτων που έχεις. Ως εδώ λοιπόν το κούρεμα καταθέσεων δεν υπάρχει λόγος να γίνει.
Αν όμως η ΕΚΤ απομειώσει την αξία των ελληνικών ομολόγων τόσο ώστε τα εχέγγυα να μην αρκούν και οι τράπεζες να καταστούν αφερέγγυες, είναι στο χέρι του εκάστοτε κυβερνώντα να αποφασίσει αν θα προχωρήσει σε ανακεφαλαιοποίηση με bail-in (μοντέλο Κύπρου) ή αν θα προτιμήσει μοντέλο αγροτικής τράπεζας με "καλή" και "κακή" τράπεζα, όπου θα προστατευτούν οι καταθέτες, αλλά θα κουρευτούν οι ομολογιούχοι των τραπεζών.
Νομίζω ότι δεδομένων των πραγμάτων το Όχι είναι μονόδρομος, γιατί αυτό που προκρίνουν οι Ευρωπαίοι και οι ντόπιοι συνεργάτες τους είναι το μοντέλο Κύπρου.