Αν καταλαβαίνω καλά μπορεί να γίνει αυτό που έγραψα στο προηγούμενο ποστ.
Συμπληρώνω υποστηρικτά για το παραπάνω από Α.6991/ΠΟΛ.214/12.7.1971:
Β. Εννοια Εργολάβου Τεχνικών Εργων
Εργολάβος ή εργολήπτης τεχνικών έργων, ως έχει ερμηνευθή υπό των Φορολογικών Δικαστηρίων και έχει γίνει δεκτόν υπό της Διοικήσεως, είναι παν φυσικόν ή νομικόν πρόσωπον του οποίου κυρία επαγγελματική απασχόλησις είναι η εργολαβική εκτέλεσις τεχνικών έργων, ήτοι οικοδομικών, λιμενικών, υδραυλικών, οδοποιϊας, γεφυροποιϊας, σιδηροδρόμων και έργων υπαίθρου εν γένει ασχέτως της διατηρήσεως ή μη επαγγελματικής στέγης.
Ως τεχνικόν έργον θεωρείται και η εργασία προσθήκης, επί υφισταμένου ήδη πράγματος, νέου τινός στοιχείου ή ιδιότης, ανεξαρτήτως αν τα συνδεόμενα θα αποτελέσουν ενιαίον πράγμα ή μη (π.χ. εγκατάστασις μηχανημάτων).
Ειδικώτερον, επί των οικοδομικών έργων διευκρινίζεται ότι, εργολαβικαί εργασίαι είναι αι αφορώσαι εις τας κατεδαφίσεις, εκσκαφάς θεμελίων, κατασκευάς μπετόν αρμέ, λιθοδομάς, αμμοκονιάσματα, υδραυλικάς και ηλεκτρικάς εγκαταστάσεις, πλακοστρώσεις, ξυλουργικάς εργασίες, υδροχρωματισμούς και ελαιοχρωματισμούς, διακοσμήσεις, εγκαταστάσεις ανελκυστήρων κ.λπ.
Εις την ανωτέρω έννοιαν του εργολάβου, δεν περιλαμβάνονται κατ' αρχήν οι ασκούντες εμπορικήν ή βιοτεχνικήν επιχείρησιν προμηθευταί οικοδομικών προϊόντων και αν έτι, κατά τας συναλλακτικάς συνηθείας, πλην της πωλήσεως των προϊόντων της επιχειρήσεώς των, εκτελούν και την παρεπομένην εργασίαν της τοποθετήσεως αυτών εν τω πλαισίω του όλου εκτελούμενου έργου. Τούτο δε διότι, εις τας περιπτώσεις ταύτας το κύριον στοιχείον είναι η πώλησις του είδους και ουχί η ανάληψις κατασκευής έργου, δι' ο και εφαρμόζονται αι περί πωλήσεως διατάξεις, καθ' ας ούτι δικαιούνται εις απόληψιν τιμήματος (άρθρον 513 Α.Κ.) και ουχί αμοιβής.
Δυνατόν όμως και εις τας περιπτώσεις ταύτας, ως και εις πάσαν ετέραν περίπτωσιν καθ' ην, την, δια την κατασκευήν του έργου, απαιτουμένην ύλην χορηγεί ο εργολάβος (π.χ. προμήθεια και εγκατάστασις μηχανημάτων), η εργασία της τοποθετήσεως ή εγκαταστάσεως, το στοιχείον τουτέστιν της εκτελέσεως του έργου, να εμφανίζεται δια της συμβάσεως ως κύριον (προέχον) έναντι του τοιούτου της πωλήσεως, ότε έχουσιν εφαρμογήν αι περί μισθώσεως έργου διατάξεις και ουχί αι τοιαύται περί πωλήσεως, καθ' όσον, κατά το άρθρον 683 Α.Κ., μόνον εν αμφιβολία, δηλονότι οσάκις εκ της συμβάσεως δεν προκύπτει η κυρία παροχή, εφαρμόζονται αι περί πωλήσεως διατάξεις.
Κατ' ακολουθίαν, ο νομικός χαρακτηρισμός συμβάσεως τινος εις ην αι παροχαί των συμβαλλομένων ανήκουσι εις πλείονας τύπους συμβάσεων, είναι θέμα πραγματικόν, και συνεπώς, εν εκάστη περιπτώσει δέον όπως εξευρίσκεται, εκ του περιεχομένου της συμβάσεως και των συγκεκριμένων πραγματικών περιστατικών, ποία παροχή τυγχάνει κυρία, προκειμένου βάσει αυτής να χαρακτηρισθή η συναφθείσα σύμβασις, ως πώλησις ή μίσθωσις έργου.