Αναλογα με τις απαιτησεις της μελετης,ενδεχεται μερικες απο τις κατω ραβδους της δοκου να σταματουν πριν απο το υποστυλωμα,οπως φαινεται και στη φωτο που επισυναπτω.Αυτο στην ουσια συνεβαινε και στις παλιες κατασκευες,οπου οι μισες,κατα κανονα κατω ραβδοι καμπτονταν πριν πατησουν στα υποστυλωματα,επομενως δεν κατεληγαν μεσα σ αυτα.
Οι λογοι για τους οποιους δε θεωρειται σκοπιμο να εισερχονται ολες οι κατω ραβδοι μεσα στα υποστυλωματα ειναι:
α)Επιδιωκουμε τα υποστυλωματα να ειναι ισχυροτερα απο τις δοκους που συντρεχουν σ αυτα.Οταν δεν υπαρχει αναγκη ν αγκυρωθουν οι ραβδοι μεσα στα υποστυλωματα,τις σταματαμε πριν απο αυτα.(και ρωταω εγω,ποτε δεν υπαρχει "αναγκη",αφου ολα προκυπτουν βαση μελετης και ειναι απραιτητα ν αγκυρωθουν?)
β)Το περασμα ολων των κατω ραβδων της δοκου μεσα στο υποστυλωμα,χωρις αυτο ν απαιτειται απ τη μελετη(παλι εχω το ιδιο ερωτημα),δημιουργει συμφορηση οπλισμου,με επακολουθο τη δυσκολια στο σιδερωμα και στη σκυροδετηση
Μπορει καποιος να με βοηθησει να καταλαβω απο που προκειπτουν οι ισχυρισμοι αυτοι?Τα προηγουμενα ειναι απο αρθρο για ενα διστυλο αντισεισμικο πλαισιο.