agior

Ανέβασα ένα απλό προγραμματάκι Datz.lsp στα download, φαντάζομαι να εξυπηρετεί...

Χρήστο, ο συνάδελφος dimamp ζητάει τον κωδικό του ενεργού τριγωνομετρικού που χρησιμοποίησες, αυτού που φαίνεται σε πρώτο πλάνο... αν και θα ήταν μια πρόκληση να το εντοπίσουμε μόνοι μας, έχοντας για αρχική πληροφορία πχ το Φύλλο Χάρτου (Ναύπακτος, Κλεπα κλπ) που ανήκει, χεχεχε πόσο μ' αρέσουν αυτά Πχ μελετώντας τη βλάστηση (αυτό που φαίνεται λίγο στα δεξιά πρέπει να είναι κουμαριά, που έχει συγκεκριμένη ζώνη υψομέτρου που ευδοκιμεί) προσδιορίζοντας το βορρά (από τις σκιές στη φωτογραφία και από τα βρύα) βλέποντας τις πλαγιές και τις κορυφές στο βάθος κλπ. Αντε να σας δούμε

Συναντήθηκα πρόσφατα με φίλο και συνταξιούχο πλέον συνάδελφο γεωμέτρη-τοπογράφο πολιτικού προσωπικού της ΓΥΣ, απόφοιτο της σχετικής σχολής που λειτουργούσε στην Υπηρεσία τη δεκαετία '60 (πιθανόν και του '70). Τον έβαλα να μου σκιαγραφήσει τη διαδικασία που εφαρμόζετο για την ίδρυση των τριγωνομετρικών. Λόγω του ότι

ο χρόνος που είχαμε ήταν περιορισμένος δεν επεκτάθηκε προς το παρόν σε λεπτομέρειες και στοιχεία για τις μετρήσεις.

Η περιοχή ενδιαφέροντος χωριζόταν σε τομείς. Κάθε τομέας αναλογούσε σ' ένα συνεργείο που αποτελείτο από τον προϊστάμενο (συνήθως ιδιώτης υπάλληλος), 5-6 φαντάρους και ένα ντόπιο οδηγό για την πλοήγηση στο βουνό. Είχαν για υποζύγια 6-7 μουλάρια, ένα κουβάλαγε το αμμοχάλικο, ένα το νερό, άλλο το καλούπι κλπ. Εξορμούσανε πρωί-πρωί (3πμ.) από το πλέον απομακρυσμένο χωριό που μπορούσε να φτάσει το Ρέο (βιβλικό στρατιωτικό όχημα) και όπου φιλοξενούντο μέχρι να τελειώσει η δουλειά (συνήθως ο προίστάμενος στο σπίτι του προέδρου και οι φαντάροι στο σχολείο ). Είχε προηγηθεί προσδιορισμός επί χάρτου 50κ των κατάλληλων σημείων όπου έπρεπε να ιδρυθούν τα βάθρα. Όταν φτάνανε στο σημείο πρώτη δουλειά ήταν να σκάψουν το λάκκο (με κυμαινόμαινο βάθος από 50-130 εκ). Στη συνέχεια τοποθετούσαν την πλάκα ασφαλείας (μου την περιέγραψε σε μέγεθος μικρού ποτηριού, από καλάι, με χαραγμένο σταυρό) μετά επίχωναν γύρω της, τοποθετούσαν ένα κομμάτι χαρτί (τσιμεντοσακκούλα συνήθως) και στρώνανε μια στρώση αμμοχάλικο από πάνω. Στη συνέχεια στήριζαν το καλούπι (δυο τεμάχια), το κέντρωναν με τη βοήθεια δυο τεμνόμενων κομματιών σπάγγου και με το ζύγι το κατακορύφωναν. Τέλος, σκυροδετούσαν με προσοχή και τοποθετούσαν την μπρούτζινη πλάκα, αφού "χτυπούσαν" τα στοιχεία της, κεντρωμένη στο σημείο τομής των σπάγγων. Στη συνέχεια μετακινούντο στο επόμενο σημείο. Μετά από μερικές μέρες πέρναγε ένας φαντάρος με μουλάρι και ξεκαλούπωνε, έβαφε και εγκαθιστούσε τον "παππά" (είχε μονό σετ πτερύγια και λεπτότερο καδρόνι για τα 4ης ή διπλό σετ πτερυγίων και χοντρότερο καδρόνι τα 3ης και 2ας τάξεως).

Όπως είναι φυσικό, μου υποσχέθηκε ότι θα μας διηγηθεί τα των μετρήσεων σε επόμενη συνάντηση.

Το ότι μπήκαν σε κατάσταση βαθιάς εκφόρτισης δεν είναι πάντα καταστροφικό, αν μάλιστα τις προλάβεις γρήγορα. Μπορείς να δοκιμάσεις με το φορτιστή τους να τις "ξυπνήσεις". Το κόλπο είναι να πετύχεις ψηλό ηλεκτρικό φορτίο, συνήθως αυτό παρατηρείται για τα πρώτα κλάσματα του δευτερολέπτου που θα βάλεις τη πρίζα του. Επαναλαμβάνεις την κίνηση βάζω-βγάζω την πρίζα μέχρι να δεις αντίδραση στο λαμπάκι φόρτισης (συνήθως έχουν χρωματικό κώδικα που αναλογεί σε κάθε κατάσταση charge-discharge-trickle-off)

Αν οι δυο (εξωτερικές) μπαταρίες σου είναι ειδικότερα λιθίου και τις παράτησες καιρό αφόρτιστες τότε πιθανό να έπεσε τόσο πολύ η τάση τους που δεν είναι δυνατόν με το φορτιστή να ξαναπάρουν εύκολα φορτίο (κατάσταση βαθειάς εκφόρτισης) Ισως γι αυτό δεν ανάβει το όργανο.

Δεν είμαι και ειδικός αλλά νομίζω πως τα νέας τεχνολογίας όργανα δεν έχουν εσωτερική μπαταρία.

Για οποιοδήποτε όμως τεχνική δυσλειτουργία πρέπει να τηλεφωνάς στον αντιπρόσωπο, γίνε ακόμα και ενοχλητικός, αντέχουν αυτοί...

Τέλος χειμώνα προς άνοιξη '93 αν θυμάμαι καλά, αγρόκτημα Μελίτης Φλώρινας. Ο τότε Νομάρχης (ΑΤΜ) έχει δεί τα σφάλματα στην τοπική διανομή (του '39 αν επίσης θυμάμαι) και στα πλαίσια καλής θέλησης από μέρους του εργοδότη μου αναλαμβάνουμε να του φέρουμε πλευρομετρήσεις (όσες ήταν δυνατό) και γωνιομετρήσεις για όλο το Δίκτυο και με τα ΓΥΣ μέσα (τελικά το λύσαμε εμείς). Πρέπει να ήταν 25-30 τριγ/κά με παράξενα ονόματα "Γκαγκάλατα" "Γκραμάιτε" "Ψωρότοπος" "Μπελουτράκι" είναι λίγα που θυμάμαι. Ο εξοπλισμός ήταν ένας θεοδόλιχος WILD T3 της υπηρεσίας, ένα τόταλ SOKKIA SET2c για τις πλευρές, δυο βαρόμετρα Thomen, στόχοι με εννιά ανακλαστήρες κλπ. Τα οχήματα ήταν 2 τρακτέρ που ευγενώς πρόσφεραν τα παιδιά από την Κοινότητα Μελίτης όπως κι ένα μικρό γραφειάκι για τους χοντρικούς υπολογισμούς (η τελική επίλυση έγινε στην Αθήνα βέβαια) Το συνεργείο ήταν εξαμελές με τον υπογράφοντα επικεφαλής, ένα ΑΤΜ, δυό εργοδηγούς-παρατηρητές, ένα σημειωτή κι έναν οδηγό (χωρίς όχημα). Κατάλυμα στο Ξυνό Νερό, στη θεία-Όλγα, σε παληό σπίτι που μας φιλοξένησαν, πάνω στον όροφο είδει στρατώνα, όλα τα κρεββάτια στη σειρά. Αγοράσαμε ρεφενέ κι εγκαταστήσαμε και θερμοσίφωνο Κάθε πρωί αφήναμε κατιτις στη θεία-Όλγα και μας μαγείρευε και σπιτικό φαί.

Η δουλειά είχε βασικά πολύ βόλτα με τρακτέρ και λιγότερο παρατηρήσεις. Ώρες να πας από τη μια ράχη (που πήγες για να στήσεις "παπά" ) στην απέναντι ράχη που είχες στήσει άλλον κι έπεσε το βράδυ, μετά να πας στον κάμπο να στήσεις τον τρίτο, τέταρτο, πέμπτο,... Μετά να περιμένεις στο πουθενά, με στημένο το Sokkia, τους άλλους να πάνε γύρα στους στόχους, να πάει απόγεμα, να στήσεις το T3, να πάρεις περιόδους, να γυρίσεις το βράδυ κατάκοπος, ζεστό μπάνιο, φαί και ύπνο. Αυτή ήταν η συνηθισμένη μέρα μας. Υπήρχαν βέβαια και σπέσιαλ μέρες που είχαμε σκυροδέτηση σε θέσεις χαλασμένων βάθρων Υπ Γεωργίας (τα ΓΥΣ δεν τα πειράζαμε βέβαια) κλπ. Κουβαλάγαμε τα υλικά στην καρότσα και γυρίζαμε χαρμάνι εκεί μέσα. Αντί για καλούπι είχαμε μια μεγάλη γλάστρα από αμιαντοτσιμέντο, χωρίς πάτο (εκεί ήταν το δύσκολο, να κόψεις τον πάτο χωρίς να σπάσεις τη γλάστρα) Είναι αξιοθαύμαστο που άντεξε για όλες τις σκυροδετήσεις. Εκεί να δείτε πατέντες...

Ενας άλλος παράγοντας ήταν τα καιρικά φαινόμενα, άνοιξη με κρύο το πρωί, καταιγίδες και ζέστη το μεσημέρι, καταχνιά την άλλη μέρα, ξανά καταιγίδα το απόγεμα και πάει λέγοντας. Θυμάμαι ένα μεσημέρι στην Πιπερίτσα (δίπλα στο Καϊμάκτσαλάν), πηγαίναμε για ένα ΓΥΣ, μας έκλεισε απότομα ο καιρός σε γυμνή κορφή Το γράφω και ανατριχιάζω Ηταν σα να μας βαράει βαρύ πυροβολικό, οι κεραυνοί πέφτανε ολόγυρα, τρομοκρατηθήκαμε, πηδήξαμε κάτω και ξαπλώσαμε καταγής με το χαλάζι να μας μαστιγώνει τις πλάτες, ο Μεγάλος είχε κέφια για σαματά... Ούτε που σκεφτήκαμε τον εξοπλισμό και τις προμήθειες, το τομάρι μας να σώσουμε μόνο. Μερικά βάθρα ήταν πάνω στη μεθόριο και υπήρχε κάποιο σφίξιμο όταν ανεβαίναμε εκεί... Μέρη βαρυφορτωμένα με Ιστορία (1ος ΠΠ, Βαλκανικοί, Εμφύλιος)

Ηταν μια εμπειρία ζωής για μένα και με σημάδεψε γερά.

Σύντομα τα τριγ/κα βάθρα θα αποτελούν ιστορικά ντοκουμέντα μιας άλλης εποχής

Με αφορμή αυτή τη διαπίστωση ας προσθέσουμε ότι στοιχεία και γεγονότα διαθέτουμε ή έχουμε ακούσει για την ίδρυση (και τη χρήση) των Τριγωνομετρικών δικτύων μας. Πως να σκυροδετούσανε άραγε τα βάθρα στις κορφές; Με τι προδιαγραφές; Πως τριγωνίζανε; Πως ανέβαζαν το όργανο; Τι εποχές; Σκόπευαν και νύχτα; Κάνανε συνδυασμένες παρατηρήσεις πολλών συνεργείων ταυτόχρονα;

Θα ήταν εξαιρετικά χρήσιμο για τους νέους να δούν μέσα απ τις εμπειρίες των παληών τι κρύβεται πίσω απ το γκρίζο βάθρο στο βουνό...

Δεν έχω δει ποτέ να εξασφαλίζεται βάθρο, ειδικά με άλλο βάθρο...

>πωπωπω, συγνώμη ρε παιδιά που έφερα τέτοια αναστάτωση Εντάξει, έσφαλα και δε θα το ξαναπώ, έκανα και τη χάρη του tpanag, όλα ωραία. Το μόνο που μου έμεινε παράπονο (και οφείλεται σε παρεξήγηση όπως σωστά σημείωσε ο chrisven) είναι το ότι δεν υπεραμύνθηκα του ανεξάρτητου διαγράμματος, κάθε άλλο μάλιστα. Θα σας εκμυστηρευτώ μάλιστα το ότι έχουν περάσει εκατοντάδες διαγράμματα από 'δώ με απαραίτητη οριζοντιογραφική και υψομετρική εξάρτηση (δεν διανοείτο κανένας να φέρει ανεξάρτητο σε μένα) πριν ο κ. καθηγητής επινοήσει το ΕΓΣΑ και όταν αρκετοί από τους εδώ παρευρισκόμενους ακόμα ήταν μαθητές. Δε μου αρέσει να κομπάζω, γιαυτό ζητώ συγνώμη, δε θα σας ξανακουράσω με τις αηδίες μου...

--διαγραφή από το συντάκτη--

--διαγραφή από το συντάκτη--

--διαγραφή από το συντάκτη--

Το πρόβλημά σου είναι απλό για έναν τοπογράφο. Αν δεν επιθυμείς να συνεργαστείς με κάποιον από την περιοχή σου τότε κάνε τα εξής.

Θεώρησε μια polyline σαν άξονα της διαδρομής που ελίσσεται ο μαίανδρος.

Κάνε μια ξαπλωμένη line (πχ από σημείο 10,10 στο 20,10) με μήκος πχ 10 units και μετάτρεψέ τη σε block.

Μοίρασε τη γραμμή του άξονα (measure/block) σε τμήματα πχ 1μ και φέρε πάνω της το προηγούμενο block. Ετσι θα πετύχεις να ορίσεις διατομές (κάθετες ευθείες) ανα μέτρο, πάνω στον άξονα. Αρίθμησε τις διατομές από αρχή ως τέλος διαδρομής.

Θεώρησε ένα υψόμετρο άρχικής διατομής (αφετηρίας) πχ 100. Η δεύτερη διατομή θα έχει υψόμετρο (επί του άξονα) ίσο με 100-(0.04Χ1)=99.96, η τρίτη 99.92, η τέταρτη 99.88 κλπ. Κάνε ένα πινακάκι με τα στοιχεία υψομέτρου όλων των διατομών επί του άξονα.

Σχεδίασε τις οριογραμμές (πλαϊνά) του μαιάνδρου.

Σκέψου ότι για να δοθεί η εγκάρσια κλίση (τη λέμε επίκλιση) του πυθμένα του μαιάνδρου πρέπει να κλίνεις κάθε διατομή στέφοντάς τη στο κατακόρυφο επίπεδο περί τον άξονα της διαδρομής. Αυτό θα κάνει το εξωτερικό άκρο (δεξιό κατά την κίνηση) να ανυψωθεί και το εσωτερικό να ταπεινωθεί. Ας υποθέσουμε ότι επιλέγεις επίκλιση +/-8%. Πάρε μια τυχαία διατομή πχ την 4η, που έχει υψόμετρο άξονα 99.88. Δες από τη σχεδίαση των οριογραμμών το ημιπλάτος δεξιά (ΗΠΔ) και το ημιπλάτος αριστερά (ΗΠΑ) της συγκεκριμένης διατομής. Αν έχουμε ποδηλατοδρόμιο τότε η τιμή επίκλισης ΔΕΞΙΑ θα είναι θετική (+8%) και το υψόμετρο δεξιά (εξω) θα είναι 99.88+(0.08ΧΗΠΔ). Η επίκλιση ΑΡΙΣΤΕΡΑ θα είναι αρνητική (-8%) και το υψόμερο αριστερά (μέσα) θα είναι 99.88-(0.08ΧΗΠΑ). Για την περίπτωσή σου όμως μπορείς ασφαλώς να θεωρήσεις και διαφορετικές τιμές επίκλισης δεξιά/αριστερά. Αρκεί να σχεδιάσεις μια τυχαία διατομή (κατα πλάτος τομή κατακορύφου επιπέδου καθέτου στον άξονα και στο επιθυμητό σημείο του) Προσωπικά θα έβαζα θετικές τιμές ΔΕΞΙΑ=+4% και ΑΡΙΣΤΕΡΑ=+4%

Υπολόγισε έτσι όλες τις διατομές και κάνε πινακάκια με τα υψόμετρα ΔΕΞ και ΑΡΙ για όλες.

Σημείωσέ τα και δώστα για χάραξη. Εδώ είναι που ο Τοπογράφος είναι απαραίτητος.

...μετά απο λίγο καιρό ένας άλλος συνάδελφος σε τοπογραφικό ομόρου να κάνει εξαρτημένη εργασία και να διαπιστώσει ότι εφαρμόζοντας τα όρια του κτηματολογίου καταλαμβάνεται και τμήμα του γεωτεμαχίου του πελάτη σου...

Προφανώς τότε θα κινήσει ο 2ος διορθωτική πράξη αφού τα στοιχεία Κτημ/γίου δεν είναι στοιχεία εφαρμογής (ακόμα). Η ύπαρξη εξαρτημένου ή ανεξάρτητου ΤΔ από μέρους του ερωτώντα ουδεμία σχέση έχει με την υποθετική κατάσταση αυτή και πιθανότατα ουτε μυρωδιά της δουλειάς του 1ου δε θα είχε ο 2ος τοπογράφος.

Δε λέω ότι είναι προτιμώτερο να εργαστείς σε τοπικό σύστημα και εξυπακούεται ότι η εξαρτημένη δουλειά είναι πάντα ισχυρότερη, χωρίς όμως να είναι και μοναδική λύση.

Μη ξεχάσεις να διαβάσεις προσεκτικά τους τίτλους...

Αποτυπώνεις σε ανεξάρτητο. Κάνεις έλεγχο με το κτηματογραφικό. Αν είσαι κάτω του 10% διαφορά στο εμβαδό κλπ δίνεις τοπ. διάγραμμα με τη δήλωση Ν651/1977 και 1337/83 (επίσης δεν είναι κακό να βάλεις και τη δήλωση Ν3481/2006 περί συμβατότητας σχήματος-ορίου-εμβαδού με το Κτηματολόγιο, αν και δεν είναι απαραίτητη).

Αν θέλεις διορθωτική τότε εξαρτάσαι από ΕΓΣΑ (δίνονται στοιχεία κοντινών τριγ/κών από το Κτημ/κό γραφείο με το κτηματογραφικό) και κινείσαι (ο ιδιοκτήτης) για διορθωτική.

Tι σόι GPSάκιας είσαι; Να ζήσουν και οι dealers

κανένας δεν έμαθε ποδήλατο απο σημειώσεις και σεμινάρια

έμαθε αφού έφαγε και μερικές τούμπες!!!!!!

off topic; τι θα γίνει με σένα συνάδελφε Θεοχάρη; πάλι θ' αλλάζω υπογραφή;

να θυμίσω λίγα πράγματα από την εμπειρία σας

η μελέτη εφαρμογής προϋποθέτει ότι προηγήθηκε πασάλωση οριστικού άξονα και λήψη διατομών, στην πράξη όμως προτιμάμε να γαζώνουμε με ταχυμετρικά σημεία τις περιοχές που αναμένουμε πόδι/φρύδι και μετά τρέχουμε το λογισμικό για στοιχεία εφαρμογής. Τα σημεία τομής των εκάστοτε ΤΔ με το φυσικό έδαφος βασίστηκαν έτσι σε πραγματικά δεδομένα (κοντινές γραμμικές παρεμβολές), υπολογίζονται στο γραφείο, φορτώνονται και χαράζονται σαν Χ,Υ,Η από στάση.

Απόπειρα να φορτώσουμε το γραφείο στο όργανο και να κάνουμε μελέτη οδοποιίας στο ύπαιθρο (είναι δυνατόν πάντως), με το γκρεϊντερίστα να ανυπομονεί, είναι πηγή άγχους και το άγχος κονταίνει την (επαγγελματική) ζωή...

@ckiriako είναι αντίγραφο, λέει "leica style" όσο για την ποιότητα δε μου φαίνεται τελείως "μούφα"... Αν θυμάμαι καλά έχω ψωνίσει απ αυτόν (chinatoolstore) και ήταν ΟΚ..

α) αν περάσεις απ τη Μέτρικα θα έχεις σίγουρα κάποια έκπτωση

β) και οι δυο στυλαιοί είναι κινέζικοι. Αυτός που δίνει η Λάϊκα έχει πιστοποίηση ακρίβειας κλπ. Ο άλλος έχει; Πιάνεις χιλιοστά μ' αυτόν;

γ) αν αγοράζαμε όλοι συστηματικά από ebay η Μέτρικα (και κάθε Μέτρικα) θα έκλεινε. Να δούμε πως θα έκανες σέρβις στο τόταλ και πως θα έβαζες καινούριο φίρμγουερ στο διπλόσυχνο τότε...

δ) που και που τους χρειάζεται όμως αρκεί να ξέρεις τι κάνεις...

Σκανάρισέ το και ανέβασέ το να το δούμε.

Δεν υπάρχει διάσταση απόψεων, μην ανησυχείς.

Αρτιο στον κανόνα και οικοδομήσιμο στην παρέκκλιση.

@υδρα42

αντιπαρερχόμενος την χειρίστη άποψη που έχεις για το προαναφερθέν ΕΔΠ (για το οποίο έχω ακούσει μόνο καλά λόγια), έχεις την καλωσύνη να αναλύσεις τί αλλάζει στις μεγάλες γέφυρες και στα πρανή σχετικά με τις στασούλες που στις άλλες δουλειές είναι μετρημένες με οργανάκι (και χωροβατούλη);

Εκτός αν η γνώση σου είναι ιδιαίτερα πολύτιμη για να μοιραστεί εδώ...

Συμφωνώ με τον gzin και αλλάζω άποψη, προτιμότερο για την αξιοποίησή του είναι να μελετηθεί με την παρέκκλιση της ζώνης, αν αυτή υφίσταται.

Ψυχολογικά θα έλεγα οτι είναι χειρότερες οι παρεκκλίσεις, όταν πολλοί μάλιστα συζητούν για την επερχόμενη κατάργηση...

Αρκεί πρόσωπο 25μ σε κοινόχρηστη οδο για τα ακίνητα που δημιουργήθηκαν μετά την 31-12-2003 (ημερομηνία δημοσίευσης του Ν.3212).

Σε προϋφιστάμενο της 31-12-2003 ακίνητο, όπως είναι το υπόψη, δεν υπάρχει απαίτηση προσώπου, μόνο εμβαδού 4000τμ. (θέλει προσοχή αν είναι εντός ΖΟΕ)

Η απαίτηση των 45μ. ισχύει για τις κυριότερες δημοτικές κλπ οδούς.