mkalliou

Υπάρχουν κι άλλες εταιρίες που εισάγουν τέτοια με 3-4 χιλιάρικα νομίζω (τα λέω λες κι είναι καραμέλες...). Προς διαχειριστή: Μπορώ να γράψω όνομα εταιρίας?

Σωστό αυτό που λες, όπως επίσης ότι για συνήθη έργα και απαγορευτικό κόστος έχει αλλά και περισσότερο χρόνο θα πάρει στη μελέτη...

Καλά το πάμε!!! Πότε προλάβατε ρε θηρία? Ούτε μισή μέρα... Από που να ξεκινήσω... Το νόημα της ερώτησης ήταν αν απαιτείται ενίσχυση στοιχείων που επαρκούν, για λόγους ικανοποίησης των κατασκευαστικών κανόνων. Παρόλα αυτά, προς Χάρη: στο παράρτημα Ε, εννοείς στην παράγραφό 1, όπου λέει για ικανοποίηση μόνο των παραγράφων 4.1.2 και 4.1.3 του ΕΑΚ? Και ο ΕΚΩΣ? Όσον αφορά τα υπόλοιπα, έχουν γίνει στο εξωτερικό αναβαθμίσεις κατασκευών με προσθήκη σεισμικής μόνωσης. Ένα παράδειγμα είναι αυτό που δώθηκε παραπάνω από το συνάδελφο με την τμήση των υποστυλωμάτων. Επίσης μεταφορές κτιρίων έχουν γίνει και στην Ελλάδα, σίγουρα δύο κτίρια στη Θεσσαλονίκη και ένα μοναστηράκι κάπου στη Θεσσαλία (???) νομίζω, λόγω δημιουργίας φράγματος. Για τη μεταφορά, η οποία έγινε και στις 3 περιπτώσεις με ράγες, δημιουργήθηκε πρώτα στη στάθμη της θεμελίωσης (και τα τρία κτίρια από φέρουσα τοιχοποιία) μια ισχυρή αμφίπλευρη πεδιλολωρίδα και ένα διάφραγμα, όπου διαδοχικά αφαιρούνταν έδαφος από κάτω και τοποθετούνταν οι τροχοί και οι ράγες. Με τη λογική αυτή, από τη στιγμή που έχεις ενισχύσει τη θεμελίωση και την έχεις στον αέρα, θα μπορούσαν να τοποθετηθούν και εφέδρανα. Για αναβαθμίσεις υφισταμένων με σεισμική μόνωση στην Ελλάδα θυμάμαι μόνο από εργασίες σε συνέδρια αποκαταστάσεων και αντισεισμικής, θεωρητικά όμως, δεν έχουν εφαρμοσθεί. Κόστος δε γνωρίζω, θυμάμαι όμως μια συζήτηση για μια εργασία που παρουσιάστηκε στο 2ο συνέδριο αποκαταστάσεων στη Θεσσαλονίκη το 2005 (νομίζω), που έλεγαν οι εισηγητές ότι η μελέτη αυτή δεν είναι εφαρμόσιμη λόγω κόστους... Για τους αποσβεστήρες δεν έχω άποψη, αλλά τόσο αυτούς, όσο και τη σεισμική μόνωση τα έφερα ως παράδειγμα και είπα άσχετα με τον αν εφαρμόζεται ως μέθοδος, για να δείξω ότι θα υπάρχουν πλαίσια ή στοιχεία τα οποία θα παραλαμβάνουν μικρό μερίδιο της σεισμικής δύναμης, οπότε μπορεί και να επαρκούν χωρίς ενίσχυση. Αν κάποιος ενισχύσει με μανδύες, τότε προφανώς πρέπει να καλύπτει όλες τις διατάξεις των κανονισμών. Παράδειγμα, ένα κτίριο με τετραγωνική κάτοψη και 5x5 πλαίσια. Τοποθετείς νέα τοιχώματα (εμφατνούμενα) περιμετρικά, τα οποία παραλαμβάνουν το μεγαλύτερο μέρος της σεισμικής μόνωσης, ενισχύεις και τα περιμετικά πλαίσια με μανδύες. Αν τα εσωτερικά πλαίσια επαρκούν από άποψη αντοχής και δεν έχουν προβλήματα όπως ενανθρακώσεις, οξειδώσεις οπλισμών κλπ κλπ, τότε (αν κατάλαβα σωστά Χάρη) τα εσωτερικά πλαίσια μπορείς να μην τα πειράξεις αν δεν αστοχούν. Εξαρτάται βέβαια και από το q... Διάβασα πολλά απανωτά και έγραψα μάλλον μπερδεμένα. Συγνώμη αν δεν υπάρχει συνοχή σε αυτά που γράφω, την επόμενη θα υπάρξει...

Από τον κατασκευαστή, γιατί ζορίζονταν και να το μοντελοποιήσουν στο strucad και στη γραμμή παραγωγής γιατί δεν υπήρχε καμία τυποποίηση και όλα ήταν ξεχωριστά κομμάτια (καμία ομαδοποίηση ως προς τα μήκη). Εγώ στις μεταλλικές είμαι υπέρ της ομαδοποίησης και της τυποποίησης γιατί αυτό είναι και το ατού τους σε σχέση με άλλου είδους κατασκευές. Λογική προκατασκευασμένων στοιχείων. Ταχύτητα παραγωγής, μείωση κόστους (λίγο, αλλά μπορεί και να μετράει), συναρμολόγηση χωρίς παρανοήσεις και μπλεξίματα... Στο τι αποτέλεσμα θέλουμε αρχιτεκτονικά πολλές φορές το διορθώνεις με τις πλαγιοκαλύψεις και τις πλάκες (αν υπάρχουν).

Με 25m άνοιγμα για ζύγωμα μπορείς να βάλεις και IPE, δεν είναι απαγορευτικό. Εξαρτάται βέβαια τι θα βγάλει και η ανάλυσή σου. Καλό θα ήταν να κρατηθούν ίδιες κλίσεις για να πατάνε σωστά οι τεγίδες και να πιάνουν σωστά και τα αντιανέμια. Μη συμμετρικό δικτύωμα έχω δει, όταν δούλευα σε εργοστάσιο μεταλλικών κατασκευών και είχε πέσει πολύ βρισίδι...

Και εγώ υπέρ ζυγώματος, είναι λογικό άνοιγμα. Όσον αφορά τη συμμετρία, εγώ θα ακολουθούσα τυπικό πλαίσιο, για λόγους απλότητας της κατασκευής. Σκέψου πως θα πατάνε οι τεγίδες και τα οριζόντια αντιανέμια στα ζυγώματα, όλα θα είναι μη-συμμετρικά, χάνεις και την έννοια της προκατασκευής σε τέτοια κτίρια, ειδικά αν δεν έχει αρχιτεκτονικές απαιτήσεις στις όψεις κλπ. Κάθε αντιανέμιο θα έχει διαφορετικό μήκος, οι τεγίδες δε θα πατούν σωστά στο άνω πέλμα της δοκού, ταλαιπωρία χωρίς λόγο. Εκτός αν υπάρχουν λόγοι, τότε αλλάζει... Αν πάλι θέλεις δικτύωμα, η συμμετρία είναι μονόδρομος. Δε θα υπάρχει τίποτα τυπικό...

Συνάδελφοι θα ήθελα νακάνω μια ερώτηση που απασχόλησε εμένα και έναν φίλο και συνάδελφο επίσης. Η ερώτηση είναι φιλολογική, δεν πρόκειται για κάποιο συγκεκριμένο έργο. Το θεμα έχει ως εξής: Έχουμε μια υφιστάμενη κατασκευή από οπλσιμένο σκυρόδεμα (άσχετο, τελικά οπλισμένο ή ωπλισμένο??? :Ρ) μελετημένη προ του 1995. Έστω ότι την ενισχύουμε με προσθήκη τοιχωμάτων ή ας το πάμε και με ποιο προχωρημένες μεθόδους, αποσβεστήρες ή σεισμική μόνωση, άσχετα αν είναι εύκολα ή δύσκολα εφαρμόσιμη λύση. Σε κάθε περίπτωση μειώνεται η σεισμική δύναμη που παραλαμβάνουν τα υφιστάμενα στοιχεία (δοκοί, υποστυλώματα), αφού είτε την παραλαμβάνουν τα πρόσθετα τοιχώματα ή μειώνεται η δύναμη από τους αποσβεστήρες ή η σεισμική μόνωση. Έστω λοιπόν ότι τα υφιστάμενα στοιχεία επαρκούν από άποψη αντοχής. Προφανώς οι κατασκευαστικές διαμορφώσεις δεν είναι οι προβλεπόμενες από τους ισχύοντες κανονισμούς, άρα και δεν προσδίδουν το απαιτούμενο επίπεδο πλαστιμότητας. Το ερώτημα είναι, πρέπει να ικανοποιηθούν και οι κατασκευαστικές διατάξεις του ισχύοντα κανονισμού περί μέγιστων αποστάσεων διαμήκων ράβδων, συνδετήρων, ελαχίστων διαμέτρων κλπ κλπ κλπ ώστε να φτάσεις στο αναγκαίο επίπεδο πλαστιμότητας (οπότε αναγκαστικά πας με μανδύες ή άλλες μεθόδους ενίσχυσης) ή αρκεί η ικανοποίηση της αντοχής και μόνο? Και αυτό το ρωτάω με το σκεπτικό ότι αν είναι να εφαρμόσεις τέτοιες μεθόδους, όπως αποσβεστήρες ή σεισμική μόνωση (που κοστίζουν) ή έστω και τοιχώματα, για να ελαχιστοποιήσεις τις επεμβάσεις στην ανωδομή, τότε ποιο το όφελος αν και πάλι εφαρμόσεις μανδύες σε όλα τα στοιχεία? Ελπίζω να έγινε κατανοητή η απορία μου και να μη σας ζάλισα.

Σωστός ο Acnt... Είναι ένα καλό κριτήριο, όσον αφορά τις μάντρες. Εμένα πάντως μου έτυχε μάντρα η οποία προμήθευε σιδηροπλισμό ελληνικής χαλυβδουργίας, η οποία ήταν πιστοποιημένη από τη χαλυβδουργία και παρείχε πιστοποίηση για τη διαμόρφωση και την κατάσταση των οπλισμών που παρέδιδε, αλλά δυστυχώς όταν έφτασαν στο εργοτάξιο και σκουριασμένοι ήταν (όλοι πορτοκαλί - δεν έκανα το τεστ με τη ρίψη) αλλά ούτε και τα άγκιστρα ήταν κλειστά. Και είχαν κ καρτελάκι με σφραγίδα!!! (αλλά αυτό μάλλον είναι άλλο θέμα... :Ρ)

Εννοείται χωρίς λάδι οι οπλισμοί, λέω για σκουριά που έχει καλύψει όλη την επιφάνεια! Λίγη σκουριά πάντα θα έχει, εκτός αν τα φέρεις κατευθείαν από τη χαλυβδουργία... που δεν παίζει!

Στη σχολή (ΑΠΘ) ένας από τους καθηγητές μας, ο Κάππος, έλεγε ότι η υπόθεση με τη λίγη σκουριά που αυξάνει τη συνάφεια είναι urban legend (αστικός μύθος) και είναι επινόηση των σιδεράδων και των μαντράδων για να μην αντιμετωπίζουν πρόβλημα με τους επιβλέποντες. Αν όμως ο paktomenos βρει αυτή την εργασία θα λύσουμε και μερικές απορίες μας. Προσωπικά δεν παραλαμβάνω σίδερα οξειδωμένα (πορτοκαλί) και έχω το κεφάλι μου ήσυχο. Zavi, συμφωνώ με το θέμα της επικάλυψης, διαφωνώ όμως με το ότι θα σκουριάσει και μέσα στο σκυρόδεμα, αφού το περιβάλλον είναι αλκαλικό. Είναι θέμα χρόνου όταν η επιφάνεια του σκυροδέματος δεν είναι προστατευμένη, οπότε και προσβάλλεται από το εξωτερικό περιβάλλον. Έχω δει οπλισμούς σε κτίριο 35 χρονών οι οποίοι ήταν σαν καινούργιοι, είχε όμως κανονικές επικαλύψεις (περίπου ~3-4cm αν θυμάμαι καλά)

Οι μέθοδοι παρουσιάζουν διαφορές κ δεν είναι παρεμφερείς. Ειδικά τα πεπερασμένα στοιχεία δεν λαμβάνουν υπόψη κανέναν γεωμετρικό επιμερισμό (γωνίες), παρα μόνο συνθήκες στήριξης και δυσκαμψίες και βάσει αυτών γίνεται και η κατανομή των φορτίων στις δοκούς. Οι δε άλλες δύο μέθοδοι εμφανίζουν έντονες διαφορές κυρίως όταν συνορεύουν με πλάκες ανόμοιες. Σε αυτό το σημείο η Czerny αποκλίνει της πραγματικότητας και ενδείκνυται η Markus.

Πασσάλους επίσης μπορείς να χρησιμοποιήσεις αν έχεις πάρα πολύ μεγάλα φορτία στη θεμελίωση, τα οποία συνεπάγονται και μεγάλες καθιζήσεις αντίστοιχα, οι οποίες μπορεί να επηρεάζουν γειτονικά κτίρια, γραμμές παραγωγής κλπ. Επίσης σε περιπτώσεις που έχεις μεγάλες ροπές ανατροπής, τις οποίες ένα μεγάλο πέδιλο, κοιτόστρωση κλπ δεν μπορεί να παραλάβει. Σε κάθε περίπτωση, σε ένα σύστημα πασσάλων απαιτείται κεφαλόδεσμος - είτε ως σύνδεση μιας ομάδας πασσάλων, είτε ως σύνδεση όλων των πασσάλων (ενιαίος κεφαλόδεσμος - κοιτόστρωση με πασσάλους) - ο οποίος πρέπει να έχει και ένα ικανό πάχος έναντι κάμψης, διάτμησης και διάτρησης, αλλά και για να αγκυρωθούν οι οπλισμοί των πασσάλων. Σίγουρα 20cm είναι λίγα, 50cm είναι λογικά για κατασκευές με μικρά φορτία, 80-100cm για μεγαλύτερα.

Και οι τρείς τρόποι τρόποι αποδεκτοί, ανάλογα με τι θες να κάνεις (για τις νέες κατασκευές)

E ναι, κάποιες προεργασίες πρέπει να γίνουν, αλλιώς μονολίθικότητα δεν υπάρχει (τώρα σε ποιο βαθμό, είναι άλλο θέμα).

Και στις ενισχύσεις όμως πως θεωρείται ότι υπάρχει ένας βαθμός μονολιθικότητας? Δε λέω για πλήρη μονολιθικότητα.

Υπάρχουν όμως κάποιες αναμονές, τις οποίες είτε τις έχουν αφήσει πριν τη σκυροδέτηση είτε τις έχουν βάλει μετά με διάτρηση και ρητίνες. Σε αυτή την περίπτωση γιατί να μην υπάρξει συνεργασία? Και στις ενισχύσεις έτσι δε γίνεται?

Για τέτοιες διαστάσεις κάτοψης, στέγη χωρίς ελκυστήρα και φέρουσα τοιχοποιία για έδραση δεν είναι καλός συνδυασμός. Για σοφίτα όμως, ο ελκυστήρας στη βάση των ζευκτών αποκλείεται ή μεταφέρεται πιο ψηλά, αλλά πλέον βοηθά λιγότερο και λειτουργεί πλέον ως θλιπτήρας. Με τοίχωμα κατάλληλου πάχους πιθανόν και να μπορεί να λυθεί το πρόβλημα. Εξαρτάται από την κλίση της στέγης, τα φορτία της στέγης, την ύπαρξη ή όχι ελκυστήρα, τη θέση του κλπ. Πρέπει ο BP_NTUA να το ελέγξει. Η στρέψη δεν είναι άμεση επειδή υπάρχει η πλάκα η οποία εμποδίζει τη στροφή της δοκού (αν δεν κάνω λάθος). Η δοκός πως θα λειτουργήσει όμως? Με το κανονικό της ύψος ή με το συνολικό? [απορία!!!] Έχεις λύσει τη στέγη? Τι φορτία μεταβιβάζει στις στηρίξεις? Αν μας πεις και βάλεις ένα σχεδιάκι ίσως είναι πιο εύκολο να βοηθήσουμε. Άλλη άποψη?

Πιστεύω ότι θα ήταν καλύτερα να φτιάξεις ένα τοίχωμα, το οποίο θα λειτουργήσει ως πρόβολος (λόγω των ωθήσεων). Αν δε κρατήσεις και το πλάτος της δοκού δε νομίζω ότι θα υπάρχει πρόβλημα. Πρέπει όμως να ελέγξεις αν οι υποκείμενες δοκοί μπορούν να παραλάβουν ένα τέτοιο extra κατακόρυφο φορτίο, αν θεωρήσεις ότι λειτουργούν ξεχωριστά. Αλήθεια, μπορεί να θεωρηθεί ότι η δοκός και το τοίχωμα συνεργάζονται?

Για τι διαστάσεις κάτοψη μιλάμε? Και σε ποια περιοχή είναι?

1) Μπορείς να ρωτήσεις τις ίδιες τις εταιρίες π.χ. Μπήτρος, Σιδενόρ, Σίδμα (θυγατρική Σιδενόρ) 2) Μπορέις να ρωτήσεις εταιρίες που αναλαμβάνουν μεταλλικές κατασκευές 3) Δεν ξέρω κάτι συγκεκριμένο. Έχω όμως την εντύπωση ότι υπάρχουν εταιρίες που συλλέγουν και στέλνουν για ανακύκλωση τέτοιες "καλές" ποσότητες χάλυβα. Επανάχρηση δεν έχω ακούσει, και μάλλον δεν έχει και νόημα μιας και σπάνια θα καλύπτει τις ανάγκες σου κάποιο τμήμα, άσε που μπορεί να έχει οξειδωθεί, τραυματιστεί κατά τη διάρκεια της ζωής του έργου.

Θα ήθελα να πω για τη συνεργασία δύο διαφορετικών υλικών. Τοιχοποιία και ξύλο θεωρούνται συμβατά μεταξύ τους λόγω των μηχανικών χαρακτηριστικών τους. Δηλαδή, έχουν ίδιας τάξης (ή μιας τάξης μεγαλύτερης) μέτρο ελαστικότητας, θερμοκρασιακό συντελεστή και μερικές φορές και αντοχές (κατ'αναλογία με τις διαστάσεις των επιμέρους στοιχείων). Γι αυτό και προτιμάται ο συνδυασμός τους. Επίσης τοιχοποιία και δομικός χάλυβας θέλουν πολύ προσοχή όταν τα βάζεις να συνεργαστούν, γιατί: 1) Ο χάλυβας έχει πολύ μεγαλύτερο μέτρο ελαστικότητας (δύο τάξεις μεγέθους) από την τοιχοποιία. 2) Επιπλέον, ο δομικός χάλυβας έχει μεγαλύτερη παραμορφωσιμότητα και μεγαλύτερο όριο θραύσης. Τα παραπάνω σημαίνουν ότι αν συνδέσεις ένα κέλυφος κτιρίου (μόνο όψεις) από τοιχοποιία με ένα νέο φέροντα οργανισμό από χάλυβα και ο νέος αυτός φ.ο. φέρει και όλο το κατακόρυφο φορτίο, άρα και τη μάζα που συμμετέχει στο σεισμό, όταν ο χάλυβας διαρρεύσει και βρίσκεται στην κράτυνση, οι μετακινήσεις θα έχουν γίνει τέτοιες που η τοιχοποιία θα έχει ήδη συμπαρασυρθεί και αστοχήσει. Ουσιαστικά θα εμβολιστεί και θα αστοχήσει λόγω των μεγάλων παραμορφώσεων των μεταλλικού φ.ο., ο οποίος κατά πάσα πιθανότητα θα παραμείνει στην θέση του μετά το σεισμό. Η αστοχία δε, μπορεί να είναι είτε τοπική είτε ολική (συνδέσεις των δύο φ.ο. ή κατάρρευση τμήματος της τοιχοποιίας αντίστοιχα). Για το λόγο αυτό προτιμάται η διαστασιολόγηση με ελαστικά μεγέθη και τελική εκτίμηση των διατομών του νέου φ.ο. ώστε να έχει τέτοιες μετακινήσεις που δε θα βλάψουν την τοιχοποιία. Ποιες είναι τώρα οι ανεκτές μετακινήσεις για τις τοιχοποιίες, είναι ένα καλό ερώτημα. Αυτά... Μπορεί να θυμηθώ κι άλλα...

Το θέμα της επίβλεψης μεταλλικών με έχει απασχολήσει πρόσφατα κ εμένα. Διατομές ανοιχτών διατομών, μήκη στοιχείων, αριθμός κ ποιότητα κοχλιών, αποστάσεις κοχλιών είναι θέματα που εύκολα τσεκάρονται στο εργοτάξιο. Δύο θέματα να θίξω: 1) Πολύ βασικό θέμα θεωρώ την πιστοποίηση της ποιότητας των υλικών. Τι σου φέρνουν στο εργοτάξιο? Προβλέπεται S275 και φέρνουν S235? Πώς το ελέγχεις? Ρώτησα και πήρα μια άποψη από συνάδελφο που δουλεύαμε παλαιότερα μαζί σε εργοστάσιο μεταλλικών κατασκευών, αλλά θα ήθελα να ακούσω κ καμιά ακόμη άποψη πάνω σε αυτό το θέμα. 2) Εξακρίβωση του πάχους των κοιλοδοκών. Επίσης θα ήθελα να επισημάνω ότι υπάρχουν εταιρίες που έχουν πιστοποιημένους συγκολλητές κ κάνουν καλή δουλειά (όσον αφορά παλαιότερο σχόλιο).

Χα χα!!! Το άλλο με τον Τοτό το ξέρεις? Άλλαξαν τα δεδομένα όσον αφορά την κατασκευαστική λύση και έχω μάθει ότι πάει για ακύρωση...

Καλησπέρα. Παρακολουθώ καιρό το forum, είναι η πρώτη φορά που γράφω. Χρησιμοποιώ το Strad. Έγινε τελικά ο έλεγχος μεταξύ των προγραμμάτων? Αν όχι ακόμη, είμαι μέσα.