Άποψή μου είναι ότι με φωτογραφίες και περιγραφή, ειδικά σε τέτοιου είδους κατασκευές και χωρίς να τα δεις από κοντά, συμπέρασμα δε μπορείς να βγάλεις. Οι διαδικασίες που πρέπει να ακολουθήσεις είναι (ζητώ συγνώμη αν έχω ξεχάσει κάτι):
i) Αρχιτεκτονική + στατική αποτύπωση (+καθιζήσεις, αποκλίσεις από κατακόρυφο κλπ)
ii) Φάσεις κατασκευής
iii) Διερεύνηση υλικών
iv) Αποτύπωση βλαβών (εύρος, συμπεριφορά στο χρόνο και τις κλιματολογικές συνθήκες)
v) Ιστορικό φορτίσεων
vi) Αρχική εκτίμηση βλαβών (εκτιμώντας βάσει των παραπάνω)
vii) Έλεγχος της φέρουσας ικανότητας της κατασκευής βάσει διαφόρων σεναρίων και επιβεβαίωση βλαβών
viii)Προτάσεις διαφορετικών μεθόδων ενίσχυσης (>1 για μνημεία)
ix) Επιλογή της μεθόδου από την υπηρεσία
x) Επανεπίλυση με την εφαρμογη των επεμβάσεων και διαστασιολόγηση αυτών
Παρατηρούμε λοιπόν ότι για να εξάγουμε συμπεράσματα και να προτείνουμε υπάρχουν τουλάχιστον 10 βήματα. Για την τεχνική έκθεση που συνέταξε ο συνάδελφος, απαιτούνται τουλάχιστον τα πρώτα 6, τα οποία πρέπει να συνεκτιμηθούν.
Λόγω της πολυπλοκότητας απαιτείται η συνεργασία πολλών διαφορετικών ειδικοτήτων (τοπογράφος, αρχιτέκτονας, πολιτικός μηχανικών κλπ) ώστε να υπάρξει αποτέλεσμα.
Όσον αφορά στην ενίσχυση μέσω ανθρακονημάτων υπάρχουν εργασίες δημοσιευμένες σε διπλωματικές. Σημαντικός παράγοντας είναι η κατάσταση της επιφάνειας πάνω στην οποία θα κολλήσουν τα υφάσματα.