katerin26

Θα το κοιτάξω, τίποτα δεν το καθιστά λεβητοστάσιο όπως το εννοούμε. Όμως από το ισόγειο οι συνδέσεις όλες οδηγούν στο Β όροφο. Αυτές θα πρέπει να καθαιρεθούν με ασφάλεια. Μια εγκατάσταση τοποθετημένη σε τέσσερις τοίχους κατασκευασμένους προ του '40 , με τις γραμμές όλες να φεύγουν από ένα άνοιγμα στον τοίχο, καπνοδόχος ελενιτ και χωρίς καμία συντήρηση σχεδόν 10 χρόνια δεν είναι επικίνδυνη; Οπως η πλαστική δεξαμενή λίγα μέτρα μακριά;

Το θέμα μου εμπίπτει σε περισσότερες από μία κατηγορίες, επέλεξα την πιο σημαντική κατά τη γνώμη μου. Σε κτίσμα περίπου 20τμ προ του 55 που βρίσκεται σε ακάλυπτο 50τμ, αποκλειστικής χρήσης του ισογείου, σε τριόροφη κατοικία υφίσταται λεβητοστάσιο κατασκευής 1972 συνδεδεμένο μόνο με τον 2ο όροφο. Το κτίσμα έχει ένα άνοιγμα από το οποίο εξέρχεται η καμινάδα από ελενιτ, οι σωληνογραμμές του 2σωλήνιου και τα ηλεκτρολογικά. Καταλήγουν στον 2ο όροφο και η καπνοδόχος στον 3ο Στον ακάλυπτο βρίσκεται επίσης πλαστική δεξαμενή πετρελαίου 1000lt. Είναι απλά τοποθετημένη σε μια βάση. Όταν κατασκευάστηκε αυτό , η τριόροφη κατοικία, ήταν αμιγώς οικογενειακή και δεν υπήρχαν ζητήματα, ούτε προϋποθέσεις πυρασφάλειας (?) τότε ή αγνοήθηκαν. Σήμερα κρίνεται ως επικίνδυνη εγκατάσταση σε ετοιμόρροπο κτίσμα. Ως ιδιοκτησιακό καθεστώς, ο δεύτερος όροφος δεν έχει δικαιώματα εκτός της οριζόντιας ιδιοκτησίας. Επειδή όμως το ισόγειο δεν κατοικείται, βρίσκει τρόπο εισέρχεται στον ακάλυπτο και θέτει σε λειτουργία το καλοριφέρ. Αυτό έγινε μετά από σχεδόν 10 χρόνια μη χρήσης του λεβητοστασίου και μη συντήρησης. Ψάχνω ασφαλή τρόπο ώστε να απεγκατασταθεί ο λέβητας, καθώς προφανώς δεν υπάρχει συνεργασία και συνεννόηση και οι συνθήκες είναι επικίνδυνες ώστε να παραμείνει.