Να σου πω κι εγω μια παρομοια ιστορια να γελασεις..
Ο παππους ειχε μια λωριδα γης, εκτος σχεδιου.. Εκανε λοιπον τα παλια γνωστα, ανοιξε ενα δρομακι στη μεση και μοιρασε εκατερωθεν οικοπεδακια.. Βαλανε και μια πορτα επανω που κλειδι ειχαν μοσο οσοι εμεναν στο δρομακι..
Ενας απο τους ιδιοκτητες δουλευε στη ΔΕΗ ή στην κοινοτητα (δεν ειμαι πολυ σιγουρος).. Με τα πολλα και αφου περασαν μερικα χρονια, ο κυριος μαζι με τους λοιπους καταφεραν να μπει φωτισμος στο δρομακι, γιατι τα βραδυα δεν βλεπανε τιποτα..
Το προβλημα προεκυψε τωρα, μετα απο 40χρονια.. Δημοσιος φωτισμος, δημοσιος δρομος.. Και η πορτα ξηλωθηκε και το δρομακι χασανε/χασαμε..
Τι θελω να πω.. Στο δρομακι αυτο πρεπει να συμπεριφερεσαι σαν να ειναι οικοπεδο σου.. Αν δεν υπαρχει κατοχυρωμενη δουλεια, τοτε πρεπει να αποφυγεις και την χρησικτησια.. Μιλησε και με ενα δικηγορο οπως πολυ σωστα προαναφερθηκε ωστε να κατοχυρωθεις.. Και οσο κακο ή παραξενο κι αν φαινεται.. Ο,τι παραχωρησεις κανεις να το κανεις με χαρτια..