Nic, αν κατάλαβα καλά μπορείς να κάνεις ένα μοντέλο π.χ. 3Χ4 μια πλάκα με 4 ορθογωνικές κολόνες στις άκρες. Με την επίλυση για να δεις τα φορτία G,Q που μεταφέρονται από την πλάκα στην δοκό (τεύχος αλλά και δεξί κλικ, εμφάνιση, φορτία πλακών). Για το Ι.Β. και για τυχόν ομοιόμορφο φορτία δεν υπάρχει πρόβλημα τι παίρνει. Πας στην δοκό π.χ. Δ1, πρώτη οριζόντια και δίνεις άρθρωση-άρθρωση σε Κ1-Κ2 (αριστερά-δεξιά). Βάζεις κατευθείαν ql2/8 για να βρεις τη ροπή ανοίγματος και βλέπεις τι q παίρνει.
Αν βάλεις Κ1=Κ2 30χ30 τότε έχεις καθαρό άνοιγμα 3.40μ. Κατανομή 45 μοιρών εμβαδόν επιρ. 3.26 τ.μ επί (πάμε μόνο για κινητά) 2.00 έχεις 3.26χ2/3.75=1.74 ότι δίνει και το ΝΕΧΤ. Πάμε για ροπές αμφιέρεστης δοκού.
Αρα ql2/8=
. για 3.40 μήκος παίρνω 2.51 ροπή
. για 3.75 μήκος (κεντροβαρικό) παίρνω 3.05
Το ΝΕΧΤ δίνει 2.77. Τι σημαίνει αυτό? 10% πάνω από την τιμή του καθαρού ανοίγματος. Αρα λογικά παίρνει την τιμή του καθαρού ανοίγματος την οποία προσαυξάνει στην περίπτωση στύλου (για τοίχείο κάνει άλλα) και προσαυξάνει την τιμή για να καλύψει τα της γεωμετρίας του στύλου. Πάντως ακόμα και έτσι (αν υπάρχει κάτι άλλο ??) υπάρχει μια διαφορά στο μέγιστο της ροπής ανοίγματος κατά 10 % σε αυτήν περίπτωση.
Αρα το πρόβλημα είναι ίσως τι μήκος δοκού παίρνει και όχι τι φορτίο βάζει.... (αυτό το λέει καθαρά). Στο αρχείο *.tbl υπάρχει η κατανομή φορτίων στους 4 στύλους που είναι εντάξει καθώς οκ είναι και η επαλήθευση που γίνεται για το φορτίο πλάκας στο ίδιο αρχείο.