GabeR

Θα αναφέρω μόνο ένα από τα πλεονεκτήματα: Ο Βαρουφάκης δήλωσε ότι θα παραιτηθεί από υπουργός Οικονομικών.

Φυσικά. Κανέναν μας δεν συμφέρει να φύγουμε από το ευρώ...

Μέχρι και οι ΑΝΕΛ άρχισαν να ξυπνάνε. Ήδη δυο θα ψηφίσουν ΝΑΙ...

Καλό θα είναι επίσης να καταλάβουν ότι αυτή η δραχμή δεν θα είναι η ίδια δραχμή που είχαμε πριν το 2002. Θα είναι το υποτιμημένο νόμισμα ενός χρεοκοπημένου κράτους που δεν θα μπορεί να δανειστεί από πουθενά.

Αυτό είναι αλήθεια. Μας έχουν πείσει ότι είμαστε ανώτεροι από όλους και ότι όλοι οι άλλοι μας ζηλεύουν και θέλουν να μας εκμεταλλευτούν. Επίσης ότι εμείς δεν φταίμε ποτέ για τίποτα. Πάντα υπάρχει κάποιος εχθρός, κάποια περίεργα συμφέροντα, που φταίνε για ότι στραβό μας συμβαίνει. Υ.Γ. Θεωρείς ότι στη Βενεζουέλα είναι ελεύθεροι; Γιατί δεν πας να ζήσεις εκεί;

Ο Μπόμπολας κι ο Αλαφούζος μπορούνε πολύ εύκολα να πάνε να ζήσουν σε όποια χώρα του κόσμου θέλουν. Οι υπόλοιποι να δούμε τι θα κάνουμε...

Πάντως όλος ο υπόλοιπος κόσμος, αν μπορούσε να επιλέξει, θα ήθελε να ζει ή στην Ευρωπαϊκή Ένωση ή στις ΗΠΑ. Δεν λέω ότι κι αυτές οι χώρες δεν έχουν τα αρνητικά τους (θεωρώ την ΕΕ χώρα, αφού μπορώ να πάω ελεύθερα να ζήσω, να σπουδάσω και να δουλέψω οπουδήποτε στο εσωτερικό της), αλλά συγκεντρώνουν τα περισσότερα θετικά από οπουδήποτε αλλού.

Γιατί λέμε ναι σε όσα μας έφεραν ως εδώ; Αυτό που μας έφερε στη χρεοκοπία ήταν η πολιτική από το 1981 ως το 2009. Δανειζόμασταν ελεύθερα για να συντηρούμε ένα τεράστιο και σπάταλο κράτος, το οποίο κανείς μας δεν θεωρούσε ότι ήταν δικό του και όλοι το έκλεβαν. Κάποια στιγμή ήρθε η ώρα για να πληρώσουμε το λογαριασμό. Οπότε πήγαμε στην τρόικα για να δανειστούμε, γιατί αλλιώς θα χρεοκοπούσαμε. Αυτοί μας έβαλαν κάποιους όρους (το μνημόνιο) γιατί ο δανειστής θέλει πάντα να είναι σίγουρος ότι ο δανειζόμενος θα μπορεί κάποτε να τον ξεπληρώσει. Δεν μπορούμε να ρίχνουμε το φταίξιμο στο μνημόνιο για την σημερινή κατάσταση. Αυτή θα υπήρχε και χωρίς μνημόνιο και θα ήταν και χειρότερη. Δες τι γίνεται σήμερα που δεν έχουμε μνημόνιο. Δεν ξέρουμε πότε θα ανοίξουν οι τράπεζες, δεν ξέρουμε αν θα κουρευτούν οι καταθέσεις, δεν ξέρουμε αν θα έχουμε πετρέλαιο, φάρμακα, είδη πρώτης ανάγκης. Με το μνημόνιο, όλα αυτά ήταν εξασφαλισμένα. Ο Μαδούρο χθες είπε "φάγαμε ζωοτροφή, αλλά διώξαμε το ΔΝΤ". Η Κύπρος το κράτησε και γλίτωσε τη ζωοτροφή. Εμείς επιλέγουμε. Απλώς να ξέρουμε τα όλα τα θετικά και τα αρνητικά και των δύο επιλογών. Και οι περισσότεροι δεν τα ξέρουν.

Φτάνουν οι ψεκασμοί μέχρι τη Γερμανία;

Θα μπορούσε να ήταν καλύτερη, θα μπορούσε να ήταν χειρότερη, αλλά αυτή είναι. Κι αφού δεν υπάρχει ακόμα τρόπος να την αλλάξουμε, θα πρέπει να προσαρμοστούμε σε αυτή.

Νομίζω ότι η τρόικα δεν θα δεχτεί ισοδύναμα αυτή τη φορά, οπότε όποια κυβέρνηση και να έχουμε μεθαύριο θα πρέπει να κάνει πραγματικές μεταρρυθμίσεις.

Όταν έχεις ένα παλιό σπίτι μπορείς να του κάνεις επιδιορθώσεις ή να το γκρεμίσεις και να το ξαναχτίσεις από την αρχή. Στη δεύτερη περίπτωση θα σου κοστίσει λιγότερο ή/και θα έχεις καλύτερο αποτέλεσμα. Το θέμα είναι ότι αν δεν έχεις άλλο σπίτι για να μένεις, αναγκαστικά πας στην πρώτη περίπτωση. Έτσι και εδώ. Δεν μπορούμε να αφήσουμε την Ελλάδα να χρεοκοπήσει. Η ανθρωπιστική κρίση θα είναι φοβερή. Σκέψου ότι δεν θα έχουμε πετρέλαιο. Δεν θα έχουμε φάρμακα. Αν τα θύματα των μνημονίων σου φάνηκαν πολλά, τα θύματα της χρεοκοπίας θα είναι πολύ περισσότερα.

Αν το ΤΕΕ αποφάσιζε ΟΧΙ θα γινόταν φασαρία;

Αυτό είναι και το κερασάκι στην τούρτα. Τη στιγμή που η κυβέρνηση προσπαθεί να δανειστεί από την ΕΕ, το ΔΝΤ, τη Ρωσία, την Κίνα και το Ιράν, η Πρόεδρος της Βουλής ψάχνει να βρει τρόπο να μην πληρώσουμε τα παλιά μας χρέη. Δεν γνωρίζει η κυρία Κωνσταντοπούλου ότι όσο πιο φερέγγυος είναι κανείς, με τόσο καλύτερους όρους δανείζεται; Αντί να περιμένει να πάρουμε πρώτα τα χρήματα που μας χρειάζονται και μετά να κάνει την επιτροπή της, σαμποτάρει την προσπάθεια της κυβέρνησης.

Έχω διαβάσει απίθανα πράγματα εδώ μέσα και υποτίθεται ότι είμαστε επιστήμονες. Τα πράγματα είναι δεδομένα. Αυτή τη στιγμή το κράτος μας δεν έχει αρκετά χρήματα για να πληρώσει ούτε μισθούς και συντάξεις. Χάρη στη συμφωνία της 20ς Φεβρουαρίου που δεν μας παρείχε χρηματοδότηση ενώ συνέχιζε το μνημόνιο, τα ταμειακά διαθέσιμα έχουν εξαντληθεί από παντού. Για να γίνουμε παραγωγικό κράτος θα περάσουν χρόνια. Από κάπου πρέπει να δανειστούμε. Ο μόνος που μπορεί και κυρίως θέλει να μας δανείσει είναι η τρόικα και αυτή το κάνει κάτω από συγκεκριμένους όρους για να φτιάξει κάποτε η οικονομία μας, γιατί δεν θέλουν να χάσουν τα χρήματά τους. Υπάρχει και η λύση να τυπώσουμε δικό μας χρήμα, για το οποίο πρέπει να φύγουμε από την ευρωζώνη και μάλλον και από την ΕΕ. Αλλά και αυτό θα πάρει μήνες και στο τέλος το χρήμα αυτό δεν θα έχει καμμιά αξία στο εξωτερικό για πολύ καιρό. (Πολύ σημαντικό για μια χώρα σαν τη δική μας που εισάγει ένα σωρό πράγματα. Σκεφτείτε τι θα γίνει με το πετρέλαιο και τα φάρμακα.) Επίσης, μην νομίζει κανείς ότι έτσι θα γλιτώσουμε τα χρέη μας. Δείτε τι έγινε με όλες τις χώρες που χρεοκόπησαν και σε τι κατάσταση είναι τώρα. Δεν υπάρχει άγνωστο. Πρέπει να ξέρουμε τι ρισκάρουμε. Με το ΝΑΙ τα πράγματα θα είναι δύσκολα. Με το ΟΧΙ θα είναι ακόμα πιο δύσκολα για πολύ καιρό, όχι απλώς για λίγους μήνες. Καλώς ή κακώς, η οικονομία είναι μια, είναι παγκόσμια και έχει συγκεκριμένους κανόνες.

Οι Ευρωπαίοι δεν θα συζητήσουν με τον Τσίπρα μετά από ένα όχι. Επομένως δεν θα έχει λεφτά να πληρώσει ούτε μισθούς και συντάξεις, αφού δεν θα μπορεί να δανειστεί από πουθενά. Άρα τι θα κάνει; Θα πρέπει να κόψει χρήμα. Κι αφού δεν υπάρχει τρόπος να κόψει ευρώ, θα πρέπει να πάει σε άλλο νόμισμα. Όμως δεν υπάρχει τρόπος να εγκαταλείψει την ευρωζώνη χωρίς να εγκαταλείψει την Ε.Ε. Άλλο που δεν θέλει και η Αριστερή Πλατφόρμα...

Με την πολλή βροχή υπάρχει πάντα κίνδυνος να πνιγεί...

Για το ΙΣΩΣ τίποτα; Θα μπορούνε βέβαια να κάθονται ανάμεσα στις άλλες δύο...

Δεν φέρθηκε έξυπνα ο ΣΥΡΙΖΑ. Θα έπρεπε να είχε βάλει τις εξής επιλογές: _ ΝΑΙ στη δραχμή _ ΟΧΙ στο ευρώ

Παιδιά, πιστεύει κανείς ότι δεν θα έχουμε λιτότητα; Ανεξάρτητα από το ποιός είναι στην εξουσία, ανεξάρτητα από το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος, το κράτος έχει ελλείμματα. Για να τα καλύψει πρέπει να κόψει τα έξοδα και να αυξήσει τα έσοδα. Φεύγοντας από το ευρώ, γλιτώνουμε (προσωρινά) την πληρωμή των τόκων, αλλά χάνουμε και τη χρηματοδότηση, οπότε τα μέτρα που πρέπει να παρθούν είναι παρόμοια.

Μην ξεχνάτε ότι δεν θα είναι δραχμή όπως αυτή που είχαμε παλιά. Θα είναι ένα νόμισμα ενός χρεοκοπημένου, αναξιόπιστου κράτους (γιατί δεν πλήρωσε το ΔΝΤ) και δεν θα το δέχονται πουθενά στο εξωτερικό για πολύ καιρό. Αν λάβει κανείς υπόψη του ότι εισάγουμε ένα σωρό πράγματα και δεν μπορούμε να βασιστούμε στην εγχώρια παραγωγή, θα είμαστε για πολύ καιρό Βενεζουέλα. Άσε που οι Τούρκοι και οι Σκοπιανοί θα εκμεταλλευτούν σίγουρα την κατάσταση...

Το ΝΑΙ σημαίνει ότι θα ζήσουμε για κάποιο καιρό ακόμη όπως ζούσαμε τα τελευταία χρόνια. Το ΟΧΙ σημαίνει ότι θα ζούμε για κάποιο καιρό ακόμα όπως ζούμε αυτή την εβδομάδα, με ουρές, ελλείψεις σε βασικά αγαθά, πετρέλαιο, φάρμακα κ.λπ. Θα προτιμήσω το ΝΑΙ. Το τραγικό είναι βέβαια ότι αν δεν είχε προκαλέσει εκλογές ο ΣΥΡΙΖΑ, σήμερα τα πράγματα θα ήταν πολύ καλύτερα...

Νομίζω ότι ο Αλέξης έχει καταλάβει ότι πρέπει να αλλάξουμε πορεία και θα κάνει μια στροφή 360 μοιρών...

Στην Αθήνα λείπει κυρίως το πράσινο κι όχι τα αυτοκίνητα. Όσο για το κυκλοφοριακό, το τραμ στην Πανεπιστημίου είναι καλύτερη λύση από τα αυτοκίνητα στην Πανεπιστημίου. Να μη μιλήσουμε για το θόρυβο και την επιβάρυνση της ατμόσφαιρας...

Το Κρανίδι όχι απλώς έχει (είχε; ) off shore, αλλά ήταν και πρωταθλητής: Ελληνικό Λίχτενσταϊν το Κρανίδι, έδρα περισσότερων από 200 offshore Μεταξύ των λίγων... μυημένων αποκαλείται «ελληνικό Λίχτενσταϊν», ένας δήμος της Αργολίδας με τόσες πολλές offshore εταιρείες ώστε να αντιστοιχεί μία σε κάθε 25 κατοίκους! Πρόκειται για το Κρανίδι, κοντά στο κοσμικό Πόρτο Χέλι και απέναντι από τις Σπέτσες, που μαζί με τους γύρω οικισμούς έχει 5.000 κατοίκους και είναι έδρα περισσότερων από... 200 offshore. Αιτία, η δυνατότητα που μέχρι πρόσφατα υπήρχε για «κρυφές» αγοραπωλησίες γης μεγάλης αξίας και μισθώσεις ακινήτων, μέσω αυτών των εταιρειών, χωρίς να καταβάλλονται πάντα οι αναλογούντες φόροι. Κυρίως όμως, το φαινόμενο φαίνεται να γιγαντώθηκε από τη στιγμή που έγινε γνωστό ότι στην τοπική ΔΟΥ υπηρετούν δύο μόνο εφοριακοί, που έχουν μεγάλο φόρτο εργασίας, αφού ασχολούνται σχεδόν αποκλειστικά με τη διεκπεραίωση υποθέσεων για το κοινό που προσέρχεται και δεν προλαβαίνουν να κάνουν παράλληλα και ελέγχους σε εταιρείες! ... (http://www.imerisia.gr/article.asp?catid=26516&subid=2&pubid=112285165)