kan62

Αν αφαιρέσεις τη σκάλα που σου επιτρέπει ο κανονισμός τι έχεις ; Δύο δάπεδα - κατόψεις ορόφων, εκ των οποίων η μία έχει τρύπα (αίθριο ας πούμε). Πόσος είναι τότε ο ΣΔ ;

Για να ξεπεράσεις το τελευταίο πρόβλημα ... λες στον εκπρόσωπο της τράπεζας ότι : Ο στατικός σύμβουλός μου είπε ότι δεν κάνει να ταλαιπωρώ θερμοκρασιακά το σκελετό μου ...

Μην το συζητάτε ... γίνεται ... το έχω κάνει ... το γράφει και στον οδηγό ... δικαιολογείται να περιληφθεί ότι συμβάλλει στη σωστή λειτουργία της θερμομόνωσης. Αν κάποιος θέλει να κάνει οικονομία βάζει υποδεέστερο μονωτικό ...

Μπορεί να παρκάραμε τα σκουπιδιάρικα εκεί, αλλά άμα θέλουμε να το "σπρώξουμε" όμως ε !!! Και μερικές παρατηρήσεις-ερωτήσεις : Στους όρους δόμησης δε βλέπω να υπάρχει ΦΕΚ χαρακτηρισμού ... το Κεντρικό Συμβούλιο Νεωτέρων Μνημείων τι θα εγκρίνει ; Ξέρει κάποιος συνάδελφος ; Αφού το ξεπουλάμε γιατί ο αγοραστής να το κάνει, σώνει και καλά, αυτό που εμείς προτείνουμε ; Και γιατί προτείνουμε ; Για να δείξουμε ότι ξέρουμε πως γίνεται ; Hellenic-Republic-Asset-Development-Fund---Castello-Bibelli.pdf

Μήπως πρέπει να ξυπνήσει και το δικό μας ΥΠΕΚΑ για να πει στις ΥΔΟΜ να μη ζητάνε πλέον την αηδία του ΕΚΚΟ στα φορολογικά ; Ή μήπως να το αφήσουμε αφού το συνηθίσαμε ;

Τη θέση δεν τη ξαναβλέπει ... θα μείνει αντιπολίτευση στο δήμο (κουράγιο) ... φτάνει πιά η δουλειά ... έχει αφήσει και ένα νόμο Καλαφάτη πίσω του ... Το νέο φρούτο να δούμε (είναι και ο Βορίδης ξέμπαρκος) ... υγ. Ποιός την έχασε την τσίπα @didonis ; ... σχετικά άσχετο, η Χαλυβουργική άνοιξε το 1951, αμέσως μετά από δύο καταστροφές ...

@didonis, αυτά ακριβώς έλεγα και στον τίτλο της είδησης όταν την ανέβασα, αλλά μάλλον ήταν λίγο βαριά και άλλαξαν στην πορεία ... καλό μεν αλλά ... υπάρχουν και χειρότερα ... υγ. συνάδελφοι στην συμπρωτεύουσα ... καλό κουράγιο ! @ioannat, έτσι είναι στο ελληνικό ... στη φυγή ακολουθεί και η αυλή ...

Την υποψηφιότητά του για τον Δήμο Θεσσαλονίκης ανακοίνωσε ο Σταύρος Καλαφάτης, αφού παραιτήθηκε από την θέση του αναπληρωτή υπουργού ΠΕΚΑ. Ο κ. Καλαφάτης θα έχει την στήριξη της ΝΔ. «Η Θεσσαλονίκη, η πρωτεύουσα της Μακεδονίας, αξίζει πολλά περισσότερα απ' αυτά που έχει σήμερα. Για να τα αποκτήσει χρειάζονται αγώνες και σκληρή δουλειά. Είμαι αποφασισμένος να το κάνω» δήλωσε ο κ. Καλαφάτης. «Καλώ όλους τους Θεσσαλονικείς να γυρίσουμε μαζί τη σελίδα της πόλης. Να απαλλαγούμε από αυτά που μας πληγώνουν και μας ταλαιπωρούν και να βελτιώσουμε εκείνα που ομορφαίνουν τη ζωή μας» πρόσθεσε ο κ. Καλαφάτης. Το κόμμα του Αντώνη Σαμαρά διεκδικεί το Δήμο Θεσσαλονίκης και την Περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας με δύο βουλευτές, τον κ. Καλαφάτη και τον Γιάννη Ιωαννίδη. Πρόβλημα για το «γαλάζιο» στρατόπεδο αποτελεί η υποψηφιότητα του αντάρτη, νυν περιφερειάρχη, Απόστολου Τζιτζικώστα, ο οποίος έχε διαμηνύσει ότι δεν πρόκειται να αποσύρει την υποψηφιότητά του και ότι θα φτάσει μέχρι το τέλος. Ο ίδιος είπε ακόμη ότι επικοινώνησε με τον Γιάννη Ιωαννίδη, στον οποίο εξήγησε πως ήταν λάθος που δέχθηκε το χρίσμα. Επίσης, ο κ. Τζιτζικώστας επιβεβαίωσε ότι τού έγινε πρόταση από τη ΝΔ να είναι υποψήφιος για τον Δήμο Θεσσαλονίκης, αλλά την απέρριψε. Πηγή: http://news.in.gr/gr...?aid=1231295368 Click here to view the είδηση

Αναδημοσιεύω για συζήτηση ... Πώς, γιατί και με ποιον τρόπο επεμβαίνουμε πάνω σε ένα κτίριο ενός σπουδαίου Ελληνα αρχιτέκτονα; Είναι όλα αποδεκτά; Υπάρχουν ορισμένα «πρέπει» που οφείλουμε άραγε να σεβαστούμε; Οταν ταξιδεύεις σε χώρες της Ευρώπης, αλλά και στην Αμερική, διαπιστώνεις τον ιδιαίτερο σεβασμό και τη σημασία που δίνουν οι άνθρωποι, αλλά και οι αρχές των χωρών αυτών στη σύγχρονη αρχιτεκτονική κληρονομιά τους. Εργα σημαντικών αρχιτεκτόνων του μοντέρνου κινήματος έχουν κριθεί σχεδόν στο σύνολό τους διατηρητέα, ενώ πολλά από αυτά λειτουργούν σήμερα ως μουσεία που τα επισκέπτονται χιλιάδες άνθρωποι κάθε χρόνο. Κι αν όλα αυτά συμβαίνουν στο εξωτερικό, τι γίνεται στη χώρα μας; Ακριβώς το αντίθετο! Καμία μέριμνα για την προστασία και τη διατήρηση εμβληματικών κτιρίων-σταθμών της πρόσφατης ιστορίας μας. Σημαντικά κτίρια βεβηλώνονται, καταστρέφονται, κατεδαφίζονται ανερυθρίαστα. Τι κι αν αποτελούν -στην κυριολεξία- διαμάντια του κτιριακού πολιτισμού της χώρας μας, αφήνονται στη μοίρα τους, δεν ενδιαφέρουν κανένα, δεν απασχολούν κυβερνήσεις, υπουργούς, φορείς… Τίποτα! Τρανταχτό παράδειγμα τα κτίρια του οραματιστή και πρωτοπόρου αρχιτέκτονα Τάκη Ζενέτου. Σήμερα δεν έχει μείνει αλώβητο σχεδόν κανένα κτίριο αυτού του ταλαντούχου δημιουργού. Αλλα κατεδαφίστηκαν και άλλα κακοποιήθηκαν βάναυσα. Ισως όμως το πιο γνωστό και παρεξηγημένο κτίριο του κορυφαίου και τραγικού αρχιτέκτονα είναι το κτίριο Φιξ στη λεωφόρο Συγγρού. Πριν από χρόνια φοιτητές και καθηγητές της Σχολής Αρχιτεκτόνων του ΕΜΠ είχαν κινητοποιηθεί, μαζί με πλήθος αρχιτεκτόνων από την Ελλάδα και το εξωτερικό, για τη σωτηρία του κτιρίου που αποτελούσε χαρακτηριστικό δείγμα της μοντέρνας εργοστασιακής αρχιτεκτονικής. Παρ’ όλες τις κινητοποιήσεις, τις διεθνείς διαμαρτυρίες, τις «δεσμεύσεις» υπουργών της κυβέρνησης ότι θα επανέλθει στην αρχική του κατάσταση, το κτίριο τεμαχίστηκε και παρέμενε για χρόνια ένα εγκαταλειμμένο κουφάρι της άλλοτε κραταιάς ζυθοποιίας. Οι παλιότεροι θα θυμούνται τη χαρακτηριστική μυρωδιά όταν περπάταγες στο πεζοδρόμιο, αλλά και τους όμορφους χάλκινους βραστήρες που έβλεπες μέσα από τις μεγάλες τζαμαρίες του ισογείου, μια βιτρίνα των χώρων παραγωγής προς τον δημόσιο χώρο της πόλης. Ο Ζενέτος σε αυτό –όπως και στα άλλα κτίριά του– οραματίστηκε ρηξικέλευθους τρόπους κατασκευής για την εποχή του, όπως τα κρεμαστά προκατασκευασμένα στοιχεία που θα έντυναν τις δύο χαρακτηριστικές όψεις του εργοστασίου με τους μεγάλους γραμμικούς φεγγίτες, κάτι όμως που για τις τεχνολογικές δυνατότητες εκείνης της εποχής φαινόταν εξαιρετικά δύσκολο. Παρ’ όλα αυτά, ακόμη και με συμβατικές μεθόδους κατάφερε με το γκρι πελεκημένο αρτιφισιέλ και τις μικρές σκοτίες (οριζόντιες και κατακόρυφες) να δώσει την έκφραση που επιθυμούσε για το κτίριο. Διαφορετικής λογικής και πιο απλές ήταν οι δύο άλλες όψεις. «Πάντα με απασχολούσε το πρόβλημα πώς να σπάσω τον κύβο-κουτί, με τρόπους που να είναι λειτουργικοί και να μην έχουν στόχο-βάση τη μορφολογία» έγραφε ο Ζενέτος και πρότεινε «αντί η όψη να είναι ένα επίπεδο απολίθωμα έγινε τρισδιάστατη και μεταβλητή»(1). Ενα κτίριο-μάθημα αρχιτεκτονικής τόσο όσον αφορά το εξωτερικό κέλυφός του όσο και τους εσωτερικούς χώρους του, με εξαιρετικές οικοδομικές λεπτομέρειες να κοσμούν κάθε σημείο του. Για χρόνια αντικρίζαμε το ακρωτηριασμένο κτίριο και την ανοιχτή τομή του -προς την Αθήνα- με το κλιμακοστάσιο, τα δοκάρια, τις πλάκες, να στέκουν ανολοκλήρωτες περιμένοντας ίσως κάποια στιγμή να συμπληρωθούν ξανά από το άλλο μισό-κατεδαφισμένο κτίριο, κάτι φυσικά που δεν έγινε ποτέ. Σήμερα, μετά από πολυετείς καθυστερήσεις, ολοκληρώνεται επιτέλους η μετασκευή του, που πρόκειται να στεγάσει το Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης – απολύτως απαραίτητο για την Αθήνα. Να στεγάσει, δηλαδή, και μέρος της σύγχρονης αρχιτεκτονικής ιστορίας της χώρας μας, αναπόσπαστο τμήμα της οποίας είναι και αυτό το ίδιο! Τα τελευταία χρόνια ήταν ντυμένο με λινάτσες και πρόσφατα αποκαλύφθηκαν οι όψεις του. Ομως με έκπληξη όλοι είδαμε ότι, ενώ οι δύο όψεις διατηρήθηκαν με σεβασμό προς τη φυσιογνωμία του κτιρίου, δεν έγινε το ίδιο και για τις άλλες δύο, ιδίως εκείνη προς την Καλλιρρόης, η οποία επενδύθηκε με κομμάτια κρεμαστού πωρόλιθου με πολύ αδρές επιφάνειες (2), στατικές και βαριές, πολύ μακριά από αυτό που πρέσβευε η αρχιτεκτονική του Ζενέτου και διέτρεχε όλο το έργο του, δηλαδή μορφές ανάλαφρες, ευέλικτες, διαρκώς μεταβαλλόμενες, ανάλογα με τις εκάστοτε ανάγκες (της παραγωγής, της κατοίκησης, της εκπαίδευσης). Η άλλη πλευρά μιμείται άτεχνα την όψη προς τη Συγγρού και παρουσιάζει το κτίριο να ολοκληρώνεται εκεί, σαν να μην αποτελεί το μισό ενός γραμμικού και δυναμικού κτιρίου. Κι όμως, τι ωραίο θα ήταν αν έμενε (μετά από απλή επισκευή) η τομή του κτιρίου ανέπαφη να θυμίζει ότι το κτίριο αυτό δεν «τέλειωνε» εκεί, ότι συνεχιζόταν. Μια ίσως τιμητική αναφορά στον μεγάλο δημιουργό του. Κρίμα! Ξανάρχονται στον νου μου κάποιες σκέψεις που είχα διατυπώσει παλιότερα σχετικά με την επανάχρηση υπαρχόντων βιομηχανικών κελυφών: «Είναι μία νέα δημιουργία που πρόκειται να ενταχθεί μέσα σε μια παλιότερη, που υπήρξε στο παρελθόν και δικαιώθηκε από τον χρόνο. Εδώ υπάρχει κάτι ξεχωριστό. Μια κρυφή “συνομιλία”, μια ιδιότυπη, φανταστική “συνεργασία” με τον αρχιτέκτονα του χτες, που βέβαια απουσιάζει ως βιολογική οντότητα, αλλά είναι παρών και μάλιστα έντονα μέσω του έργου του. Δεν μπορεί, δηλαδή, να δουλέψεις, για παράδειγμα, μέσα στου ΦΙΞ και να μη “ρωτήσεις”, να μη “συμβουλευτείς” τον Ζενέτο! Θα είναι πάντα εκεί, δίπλα σου, να κοιτάει την κάθε σου γραμμή και θα σε συνοδεύει πάντοτε η αγωνία αν θα συμφωνήσει τελικά με το σχέδιό σου. Αυτή η υποθετική κριτική του, δηλαδή μ’ άλλα λόγια η δική σου αυτοκριτική, είναι επιβεβλημένη και αναπότρεπτη» (3). Αλήθεια λοιπόν πώς αντιμετωπίζουμε σήμερα στον τόπο μας τη μοντέρνα αρχιτεκτονική κληρονομιά; Τι σημαίνει διατηρώ ένα κτίριο ως μνήμη μιας αρχιτεκτονικής του παρελθόντος; Πώς, γιατί και με ποιον τρόπο επεμβαίνουμε ως σύγχρονοι αρχιτέκτονες πάνω σε ένα κτίριο ενός σπουδαίου Ελληνα αρχιτέκτονα; Είναι όλα αποδεκτά, υπάρχουν ορισμένα «πρέπει» που οφείλουμε άραγε να σεβαστούμε; Ερωτήματα ανοιχτά που περιμένουν την απάντησή τους όχι τώρα ίσως, αλλά μετά από καιρό. Απαντήσεις που θα πιστοποιούν και τη στάθμη του πολιτιστικού μας παρόντος. …………………………………………………………………………………………………. 1. Τ. Χ. Ζενέτος 1926-1977, εκδ. Αρχιτεκτονικών Θεμάτων 1978, σελ. 7. 2. «Η όψη προσπαθεί να ανασυστήσει κάπως το φυσικό περιβάλλον καλύπτοντάς την με φυσικούς λίθους και με μια λεπτή υδάτινη κουρτίνα που θα υπενθυμίζει στους περαστικούς την πορεία του Ιλισού», Β. Στυλιανίδης (μέλος αρχιτεκτονικής ομάδας μελέτης), εφημ. «Athens Voice» 25-4-2012. 3. T. Παπαϊωάννου, «Η Αρχιτεκτονική και η Πόλη», εκδ. Καστανιώτη, 2008, σελ. 49. …………………………………………………………………………………………… Τάσης Παπαϊωάννου, Αρχιτέκτονας-καθηγητής Σχολής Αρχιτεκτόνων ΕΜΠ Πηγή : http://www.iekemtee.gr/el/21-%CE%B5%CE%BD%CE%B7%CE%BC%CE%AD%CF%81%CF%89%CF%83%CE%B7/%CF%84%CE%B5%CF%87%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CE%AC-%CE%B8%CE%AD%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%B1/8481-%CF%86%CE%B9%CE%BE-%CF%87%CE%AC%CE%B8%CE%B7%CE%BA%CE%B5-%CE%B7-%C2%AB%CF%83%CF%85%CE%BD%CE%BF%CE%BC%CE%B9%CE%BB%CE%AF%CE%B1%C2%BB-%CE%BC%CE%B5-%CF%84%CE%BF%CE%BD-%CE%B6%CE%B5%CE%BD%CE%AD%CF%84%CE%BF

Όταν (και) τα συμβούλια γελοιοποιούνται : http://www.iekemtee.gr/el/22-%CE%B5%CE%BD%CE%B7%CE%BC%CE%AD%CF%81%CF%89%CF%83%CE%B7/%CE%B5%CE%BB%CE%BB%CE%AC%CE%B4%CE%B1/8451-%CF%84%CE%B1-%CE%B1%CF%81%CF%87%CE%B1%CE%AF%CE%B1-%CE%B2%CF%81%CE%AE%CE%BA%CE%B1%CE%BD-%CF%84%CE%BF-%CF%84%CF%81%CE%AD%CE%BD%CE%BF,-%CE%B1%CE%BB%CE%BB%CE%AC-%CE%AD%CF%87%CE%B1%CF%83%CE%B1%CE%BD-%CF%84%CE%BF%CE%BD-%CF%80%CF%81%CE%BF%CE%BF%CF%81%CE%B9%CF%83%CE%BC%CF%8C

Η λίστα όλων μας είναι σύντομη ... αλλά εμείς είμαστε πολλοί ... ας το χρησιμοποιήσουμε λοιπόν ... Οι λίστες όλων μας στο twitter του Θεοχάρη ... μετά θα αρχίσει να το σκέφτεται, όπως και με τα πρόστιμα ...

Όχι μόνο ανθρώπινο λάθος δεν είναι αλλά ... Όταν ήταν να μειωθεί ο φόρος μεταβίβασης από το σχεδόν 10 στο 3, είπαν όλοι ωραία θα γίνονται πράξεις και θα πάμε και σε ποσοστό φόρου ευρωπαϊκά ανάλογο ... Με το μπάχαλο που έγινε με τον υπεραξίας, φτάσαμε να προτείνει ο ΠΟΜΙΔΑ ως λύση ενιαίο ποσοστό 5% για τα παλιά ακίνητα ... Σκεφτείτε σήμερα και στο μέλλον ποιός θα πληρώνει τον κάθε φόρο και θα δείτε και την όλη εικόνα ...

Ακριβώς. Ελέγχουμε τα ελάχιστα για να οριστεί κάτι ως σοφίτα κατά ΝΟΚ ... κωδικός πληρωμής και τέλος ...

@loser, Ο πολίτης από παλιά εκπαιδεύτηκε, όταν ψάχνεται για το σπίτι του, να ξεπερνά με το βλέμμα του το μηχανικό ... Τελευταία έμαθε να το σταματάει στο στόμα του αλουμινά, όταν αυτός μιλάει για την γ^%(*& θερμοδιακοπή ... Η πολιτεία είναι κοντά στον πολίτη και παρακολουθεί το βλέμμα του ... Έτσι το ευρώ της πολιτείας μαζί με το ευρώ του πολίτη οδεύουν εκεί που σταμάτησε το βλέμμα ...

Για τα τσέρκια και το 90+, συμφωνώ με τους προλαλήσαντες. Αν είχε προλάβει την αυθαίρετη τακτοποίηση και είχε κτισμένες καλές τοιχοπληρώσεις στο ισόγειο, τι τύχη να είχε άραγε ; Πάντως το πλήρες "άδειασμα" των κόμβων δείχνει ότι κάτι δεν πήγαινε καλά και με το σκυρόδεμα ...

Όταν με αφορούσε ως μελετητή και ο υπάλληλος της ΥΔΟΜ, ερμηνεύοντας στενά τις ΤΟ του ΝΟΚ, επέμενε ότι στέγη υπάρχει μόνο από ΟΣ και έδρασή της μπορεί να είναι μόνο το κάτω μέρος της δοκού ΟΣ ... απλά διαφωνούσαμε με καλή ή κακή κατάληξη. Τώρα που υπολογίζω ένα πρόστιμο αυθαιρέτου έχοντας υπόψη ότι μια στέγη, στην ελληνική επικράτεια, έχει ως έδραση το στοιχείο που ο μελετητής μηχανικός ή ο τοπικός μάστορας καθόρισε κάποια στιγμή στο παρελθόν ... καθορίζω μόνος μου ποιό το σημείο έδρασης και ποιά η στέγη ή η σοφίτα. @faethon11, το όριο των 2 μ. θα με απασχολούσε αν εξέταζα νομιμότητα κατά ΝΟΚ. Τώρα εξετάζω αυθαίρετο που έγινε πριν υπάρξει ο ΝΟΚ. Αργότερα στην ΗΤ, αν κληθεί να χρεωθεί και ΣΔ θα επαναεξεταστεί ... Εξ άλλου τα 2 μ. έχουν σχέση με το επιτρεπόμενο της περιοχής και αυτό μέχρι στιγμής εμπλέκεται μόνο στους συντελεστές προσαύξησης των ΦΚ.

Δεν ανέφερα την έννοια ύψος στέγης για να συζητήσω τα 2 ή 3 μ ... το ανέφερα γιατί η σοφίτα είναι εντός του ύψους της στέγης ... και αυτό (το ύψος της στέγης) ορίζεται κατά το 91 ... Άρα σοφίτα μπορεί να είναι ...

Εδώ με πολύ οπλισμό και διάβρωση, η μορφή της βλάβης δεν είναι υπερβολική ; ... ποιότητα σκυροδέματος ; Η συνέχεια προς τα πάνω δε φαίνεται βέβαια, αλλά και οι κολώνες στους λαμπάδες της εξώπορτας ;

1. Στον ορισμό της στέγης υπάρχει και το "ύψος της στέγης" που ορίζεται στο 91 του 2. (Για να βγει νόημα μη λαμβάνετε στιγμιαία υπόψη τη λέξη "επικλινούς"). 2. Η "ανεξάρτητη πρόσβαση" έχει σχέση με την έννοια του ορόφου.

Και μένα δε με νοιάζει για τους αρχιτέκτονες ... έτσι κι αλλιώς όπως λέει και η γνωμοδότηση το ρυθμιστικό πλαίσιο θα μπορούσε να συμπληρωθεί και με κανόνες δεοντολογίας και ευθύνης, όπως αναφέρεται στη μελέτη του αναπληρωτή καθηγητή Αυγητίδη ... Εκείνο που με καίει είναι μήπως λέει τα ίδια και η αντίστοιχη γνωμοδότηση για τους δικηγόρους ή τους συμβολαιογράφους ... Ή μήπως δεν θα υπάρξει τέτοια ; Τι θα κάνω τότε στη ζωή μου ; Μια συνυπογραφή θα την πάρω από κανένα αρχαιολόγο που έχει κάνει σεμινάριο στατικά ... Εγώ όμως θέλω να κάνω τη δουλειά του φίλου μου του ΔημήτρηGM ... θα μπορώ όμως ;

Για τον υπολογισμό των ποσοστών για την εύρεση του συντελεστή υπέρβασης δόμησης χρησιμοποιούνται όλοι οι αυθαίρετοι κλειστοί χώροι. στα ΦΚ της δήλωσης ... βεβαίως ... βεβαίως ...

Συνέχιζα στο προηγούμενο σχόλιο και δεν είχα δει την ερώτησή σου ... Ο ν.4030 ορίζει σαφώς ότι για την έγκαιρη κλήση ελεγκτή είναι υπεύθυνος ο επιβλέπων, αλλά δεν ορίζεται κατι περί ποινών ...

Με πολιτική απόφαση, φίλε Βασίλη, έχει καταστραφεί και η χώρα ... Τώρα δε τελευταία έχει επεκταθεί η μη εφαρμογή των νόμων σε δήμους-περιφέρειες από κάποιους που έχουν μπερδέψει αυτοδιοίκηση, πολιτική, αποκέντρωση με τη δίψα της τοπικής εξουσίας. Πάντως προβλέπεται επιδείνωση ... υγ. τοπικό Σύλλογο δεν έχετε για να αντιδράσει ;