kan62

4 μήνες μετά ... =1808&language=el-GR"]http://www.ypeka.gr/Default.aspx?tabid=778&sni[1155]=1808&language=el-GR

=1808&language=el-GR"]http://www.ypeka.gr/Default.aspx?tabid=778&sni[1155]=1808&language=el-GR

@kostassid, μόνο εξωτερικά ... @Ροδόπουλος, αν και αυτό με την παρτίδα το υποπτεύθηκα και εγώ (είχα ακούσει στο παρελθόν για κρούσμα σε συνάδελφο που το αποδέχθηκε η εταιρεία) ... επικεντρώνω τη διερεύνηση στο χρόνο του ασταριού (φεύγουν όλα τα στρώματα μαζί χωρίς ίχνος στο υπόστρωμα). Συζητώ όμως με την εταιρεία και το γεγονός ότι το συνολικό "λέπι" της αποφλοίωσης δεν έχει πλέον καμία ελαστικότητα (δεν έπρεπε να συμβαίνει αυτό). Ευχαριστώ για τις συμβουλές ... να δούμε, θα εφαρμοστούν με δαπάνη ιδιοκτήτη ή εταιρείας ...

Μετά από 5 οικοδομές με το ίδιο ακριβώς σύστημα, βρίσκομαι με παρόμοιο πρόβλημα ... Οι 4 κανένα απολύτως πρόβλημα η 5η μεγάλο. Όλες κοινός σοβάς εκτός της 2ης (με σιλό). Διάρκεια έργων από 2003 μέχρι 2011. Πάντα έβαζα και την τελική αυτοκαθαριζόμενη στρώση (S). Στην τελευταία και προβληματική : Μορφή αστοχίας ... σχεδόν πλήρης απολέπιση (όχι φούσκωμα ή ζάρωμα) ... έχω διαπιστώσει ότι η εγκλωβισμένη υγρασία δίνει πάντα "φούσκωμα". Η αστοχία σε όλες τις στρώσεις μαζί (primer+2+1). Όλες οι προδιαγραφές τηρήθηκαν. Χρωματισμός με σωληνάρια πάστας σε τμήμα των χρωμάτων της οικοδομής (αστοχία παντού). Ελάχιστες πιθανότητες υγρασίας (1 χρόνο σοβάς + τέλος καλοκαιριού + Ντράφι με δαιμονισμένο αέρα). Βρίσκομαι στην "ανακριτική φάση" σε συνεργασία με την εταιρεία. Θα ανεβάσω φωτό της αστοχίας και θα ενημερώσω για το πόρισμα. Ελπίζω και για τη λύση ... μέχρι τώρα εμπιστεύομαι πολύ το συγκεκριμένο σύστημα γιατί το έχω δοκιμάσει και σε ακραίες συνθήκες.

Στο 2 φαντάζομαι ότι εννοείς καδρόνια 5Χ5 ... όπως στη φωτογραφία του @georg coco. Τα 2 και 3 πρέπει να αλλάξουν θέση ... όπως στη φωτογραφία του @georg coco. Το ύψος που δίνουν τα πηχάκια χρειάζεται : α) για τη συγκέντρωση νερού (ρεύση) όπως λέει ο μάστορας και β) για να διατηρούν τα τραύματα της υγρομόνωσης (από τα καρφιά) σε ψηλότερο επίπεδο και επομένως εκτός πιθανής ρεύσης. Η λεπτομέρεια της DOW είναι off ... Στη φωτογραφία του @georg coco : 1. φαντάζομαι ότι τα καδρόνια δεν είναι στο Πήλιο ή δε χρειάζεται να δουλέψουν σε κλάση 3 ... γιατί η απόσταση στήριξής τους δείχνει ανεπάρκεια ... 2. για τη στήριξη των καδρονιών προτιμώ 5Χ7 όρθιο γιατί με τον τρόπο που φαίνεται στη φωτό το Roofmate έχει πρόβλημα σε θλίψη (ΕΛΟΤ ΕΝ 1606) ... κάποια στιγμή θα ξεκαρφωθεί ...

Πρέπει να μελετηθεί το δομικό στοιχείο "γυάλινη στέγη" ... έχει πολλές εκδοχές U ... μπορεί να βρεθεί η κατάλληλη. Με οικονομικό βέβαια βάρος και μετά τις κατασκευαστικές και άλλες συστάσεις του @didonis.

@KF, η προετοιμασία για αύριο έχει ήδη γίνει (το είδα σχεδόν απόγευμα) ... Στα πλαίσια της προετοιμασίας συνάντησα αυτή την ιστορία : 1. Κάποτε τα πράγματα ήταν κάπως έτσι http://www.alltravel...-photo-46826357 2. Μια ωραία πρωτομαγιά έγινε αυτό http://aristotelis-f...og-post_27.html 3. Αφού ανταλλάχθηκαν απόψεις, κάποιοι (μέλη με κάποιες ευαισθησίες) κατέβασαν και ιδέες http://www.nafpaktia...osieysi-maketas 4. Τα παραπάνω προωθήθηκαν αρμοδίως σε φορείς με αρμοδιότητες http://www.agro-tour...E%2Ftopic%2F197 και αποφασίστηκε "αναπτυχθήτω" ... εμείς είμαστε εδώ ! Τώρα μετά απ' όλα αυτά, το πως φτάσαμε στις αρχικές εικόνες αποτελεί θέμα προς διερεύνηση. Ας ξεπεράσουμε τα θέματα "αισθητικής" και ας έρθουμε σε θέματα "επικίνδυνης αξιοποίησης"... Ο τεχνίτης ή καλύτερα μάστορας του παρελθόντος : δεν θα καθόταν ποτέ κάτω από το ξύλο (κορφάρι) που στηρίζει (?) τα αετώματα ... δεν θα δεχόταν να κτίσει ποτέ πάνω σε απομεινάρια τοίχων που πρέπει να τα στηρίξεις για να μπορέσεις να χτίσεις ... δεν θα σκεφτόταν ποτέ ότι πάνω σ' αυτά μπορεί να προσθέσει όροφο για να κοιμηθεί άνθρωπος (ή και ζώο) και αυτός να μπορεί να κοιμηθεί ήσυχος στο σπίτι του ... Εκείνη η τεχνική παιδεία δεν υπάρχει ... ο μάστορας έκανε και τη δουλειά που κάνουμε εμείς σήμερα ... με λίγους μόνο, αλλά σαφείς, τεχνικούς κανόνες που διαμορφώθηκαν σε βάθος αιώνων. @terry, εκείνοι οι τεχνικοί κανόνες - "κανονισμοί" έκτισαν, στη συγκεκριμένη ευρύτερη περιοχή, από μονώροφα έως τριώροφα+ κτήρια (με κονίαμα σκέτο λασπόχωμα), αλλά με απίστευτο χειρισμό της πέτρας και της ξυλοδεσιάς. Χρησιμοποιούνται ακόμη (μερικά από την περίοδο της τουρκοκρατίας). Τα επίπεδα των τότε κανονισμών ήταν δύο, το ευρύτερα γνωστό που περιοριζόταν στους κανόνες που εξασφάλιζαν απλές κατασκευές (κάτι σαν τα "ειδικά" μονώροφα του EC6 και 8 ) και αυτό για τις απαιτητικότερες κατασκευές που ανήκε μόνο στο συνάφι (και εκεί διαβαθμισμένα με ιεραρχικούς κανόνες). Σήμερα για τα συγκεκριμένα κτήρια, δεν υπάρχει κανένα από τα δύο επίπεδα ... Πόσο μάλλον όταν, μετά από τόσα χρόνια σε αχρηστία, καλούνται με μανία να αξιοποιηθούν οπωσδήποτε ... Για το συγκεκριμένο πιστεύω (ή μάλλον ελπίζω) ότι δεν υπάρχει μελέτη και ακόμη περισσότερο διαδικασία αδειοδότησης. Αύριο θα σας ενημερώσω ... Όμως, με την έλλειψη κανονιστικής παιδείας, το ερώτημα παραμένει : αναστολή ή "επικίνδυνη αξιοποίηση" ;

Αφού αναρωτήθηκα μήπως το θέμα αρμόζει στο κουβέντα --> κακοτεχνίες, αποφάσισα να το θέσω εδώ ... Αφορά κατά σειρά : 1) φέρουσα τοιχοποιία αργολιθοδομής, 2) επισκευή ή/και προσθήκη για επανάχρηση υπάρχοντος και 3) περιοχές αντισεισμικού σχεδιασμού άνω της Ζώνης Ι του Ελλαδικού χώρου. Το θέμα - χωρίς λόγια - περιγράφεται εδώ : http://www.nafpaktia.com/localnews/13972/%cf%80%cf%81%ce%bf%cf%87%cf%89%cf%81%ce%bf%cf%8d%ce%bd-%ce%bf%ce%b9-%ce%b5%cf%81%ce%b3%ce%b1%cf%83%ce%af%ce%b5%cf%82-%cf%83%cf%84%ce%b1-%ce%bb%ce%bf%cf%85%cf%84%cf%81%ce%ac-%cf%84%ce%bf%cf%85-%ce%b1 Και τα ερωτήματα είναι : Μέχρι να διαμορφωθεί σαφές και υλοποιήσιμο κανονιστικό πλαίσιο, θα ήταν προτιμότερη μιά αναστολή εργασιών για τις περιπτώσεις αυτές ; Μήπως ενδεχόμενη αναστολή αποτελεί και παράγοντα πίεσης προς τη θετική κατεύθυνση ; Η παράταση της έλλειψης, με δεδομένα την ανεπαρκή πλέον εμπειρία των εμπλεκομένων και συνθήκες οικονομικής κρίσης, μήπως οδηγεί στην κατασκευή ότι νάναι, όπου νάναι, όπως νάναι ... με τραγικές συνέπειες για το μέλλον όλων ;

Ισχύει ... διάβασε ... προχώρα !

Παραθέτω τροποποίηση των άρθρων 29, 30, 31 του ΝΟΚ (που τροποποιούν άλλους νόμους) ... Βοηθητική ... για να καταλαβαίνουμε τι λέμε ... επιτέλους ! 29_31_NOK.zip

Παύλο, Γνώμη μου είναι ότι το εδάφιο του ΠΔ δεν έχει σωστή θέση, δηλαδή έπρεπε να είναι μόνο του ή ξεχωριστή παράγραφος μετά την 3, γιατί αφορά εργασίες που θα "φύγουν" από τη "γενική δεξαμενή" της 1 και θα μοιραστούν στις 2 και 3. Επίσης το "με την επιφύλαξη των περιπτώσεων των παραγράφων 1 και 3" είναι και λάθος ( η 2 ? ) και πλεονασμός ... οπότε καλύτερα να έλλειπε. Και να συνεχίσω με την απορία της ημέρας : Άρθρο 1, παρ. 2, ζ) ..., η παράγραφος 14η όταν δεν ορίζεται διαφορετικά από άλλες διατάξεις, (?????).

@pavlg, Το θέμα της θερμομόνωσης θέλει οπωσδήποτε εγκύκλιο ... Και εγώ θα συμφωνούσα με το "εξ' ολοκλήρου" αλλά και οι διαφωνούντες μαζί σου ίσως θεωρούν το 6 εκ. σαν "ελάχιστη-βασική υποχρέωση" του ΚΕΝΑΚ ... Το πέραν αυτής, μπορεί να θεωρηθεί κίνητρο : α) για τις υπερβολικά επιβαρυνόμενες ζώνες Γ και Δ (ισονομία) ή β) για εφαρμογές "λιγότερο αποδοτικών" θερμομονωτικών ( ? ) ... Εδώ προκύπτει και η δεύτερη υποχρέωση της εγκυκλίου να ξεκαθαρίσει : αν τα υπάρχοντα σήμερα στην αγορά θερμομονωτικά τούβλα (πάχους και άνω των 30 εκ.) αποτελούν θερμομόνωση ή όχι και αν εμπίπτουν στο ιθ !

1. +1 2. θα με ενδιέφερε και μένα η πρόταση αν μπορούσα να τη δώ ... Πρόσθετα, 3. εδώ και κάποιες σελίδες έχουμε φύγει από το θέμα και δεν προσφέρουμε κάτι στη συζήτηση και στο συνάδελφο... 4. από τα "ξύλινα" είμαστε ήδη στη "φέρουσα" και δεν υπάρχει καν η κατηγορία στατικά-->αντισεισμικός-->ενίσχυση-επισκευή-->φέρουσα λιθοδομή ... μήπως να επανέλθουμε όταν δημιουργηθεί ;

Όλες εκτός από τα σώματα ...

Χρόνια πολλά σε όλους και συγνώμη για τον καθυστερημένο σχολιασμό (λίγες μέρες εκτός δικτύου...). Σαν γενικό σχόλιο, ο συνάδελφος @johnathinaios πρέπει να εξετάσει πρόσθετα δεδομένα για να απαντήσει στα βασικά ερωτήματά του που αφορούν στη "μόρφωση φορέα" και στην "επάρκεια διατομών". Απο αυτά θα εξαρτηθούν και οι λύσεις του σχεδιασμού. Η συζήτηση όμως κατευθύνεται σε λεπτομέρειες σχεδιασμού που κάθε μία έχει δικά της γενικά πλεονεκτήματα ή μειονεκτήματα. Εξετάζονται όταν έχουν λυθεί τα βασικά θέματα του σχεδιασμού (παθολογία, αντοχές, κατασκευαστική διαμόρφωση υπάρχοντος, επιβαλλόμενες φορτίσεις κλπ.). Η εκ των υστέρων δημιουργία πρόσθετων δοκοθηκών σε τοιχοποιία αυτής της μορφής πρέπει να αποφεύγεται ... μεγάλη διατάρραξη τοιχοποιίας και αβεβαιότητα στην αποτελεσματικότητα της στήριξης. Επομένως, ίσως πρέπει η λύση να περιοριστεί στις υπάρχουσες δοκοθήκες ... η τοιχοποιία ελέγχεται με επιτυχία σε μεγάλα συγκεντρωμένα φορτία και ενισχύεται όταν δεν επαρκεί. Το "χάντρωμα"-εντορμία (άσχετα με οποιαδήποτε παραδείγματα) πρέπει να αποφεύγεται (ή καλύτερα να απαγορεύεται) σε παρόμοιες τοιχοποιίες γιατί τις οδηγεί, κατά τη διάρκεια των εργασιών, σε στάδιο λίγο πριν την κατάρρευση. Η κοπή με νερά της μιάς από τις δύο καλές παρειές του τοίχου, που στην υφιστάμενη κατάσταση μεταφέρει το μισό φορτίο του υπερκείμενου τοίχου, δεν είναι ότι ασφαλέστερο σε τρίστρωτη τοιχοποιία (που είναι με μεγάλη βεβαιότητα και η συγκεκριμένη). Οι ρωγμές διαχωρισμού των στρώσεων δεν εμφανίζονται σε αυτές τις τοιχοποιίες, αλλά σίγουρα περιμένουν ... στο εσωτερικό τους. Ο ρόλος του διαφράγματος σε παρόμοιους φορείς είναι σημαντικός, αφού και ο EC8 στο παράρτημα απαιτεί για να εφαρμοστεί γραμμική, φασματική ή ισοδύναμη στατική ανάλυση : "τα πατώματα να έχουν επαρκή δυσκαμψία στο επίπεδό τους και να είναι ασφαλώς συνδεδεμένα με τους περιμετρικούς τοίχους ώστε να υποτίθεται ομοιόμορφη κατανομή των αδρανειακών δυνάμεων στα κατακόρυφα στοιχεία". Εδώ υπολογίζονται : α) το "επαρκής" από τον ίδιο τον έλεγχο του φορέα (το ξύλινο δάπεδο έχει "βαθμό" διαφραγματικής λειτουργίας που εξαρτάται από τη μόρφωσή του και δεν αποτελεί "απόλυτο" διάφραγμα όπως η πλάκα ΩΣ) και β) το "ασφαλώς" με διατάξεις θλιπτήρα-ελκυστήρα (σαν αυτή που περιέγραψε ο Αλέξης) που διατηρούν σταθερές τις αποστάσεις των σημείων που ενώνουν. Στις τελευταίες διατάξεις ανήκουν και εσωτερικά γωνιακά ελάσματα (@kostassid) που στέρεα συνδεδεμένα (συνήθως από πάνω) με δοκούς και σανιδώματα αγκυρώνονται σε εξωτερικές πλάκες έδρασης μέσω ντιζών και ελασμάτων (ακόμη και υπό γωνία). Τότε, το γωνιακό αποτελεί εσωτερικό "τελείωμα" του ξύλινου διαφράγματος και ταυτόχρονα οπλισμό "κατωφλίου"-"ανωφλίου" για την ανάληψη εφελκυσμού από την αδυνατούσα (προς ανάληψη) τοιχοποιία. Θα επανέλθω αν ξέχασα κάτι από τα πολλά σχόλια ...

Όταν ένα πόρισμα κατάρρευσης δε δημοσιοποιείται οι συνέπειες είναι πολλές : http://news.in.gr/culture/article/?aid=1231191318 αναξιοπιστία ... φόβος του κοινού ... μειωμένη προσέλευση ; ... πρόσθετη οικονομική ζημία ;

Ο ορισμός του ΝΟΚ γράφει "οριζόντια προεξοχή δαπέδου τμήματος ορόφου". Το δάπεδο τμήματος ορόφου δεν αποκλείεται να υποστηρίζεται από δοκούς-προβόλους (όπως και στους εξώστες) ... Εξ άλλου, θα αποτελούσε "κακή κατασκευαστική οδηγία" η στήριξη τοίχων ύψους ορόφου (τώρα αυξημένο) στην άκρη πλάκας-προβόλου ανοίγματος 80 εκ. Άρα παραμένουν όρια διάκρισης η επιφάνεια της όψης και το περίγραμμα της κάλυψης.

Σε όλες τις μελέτες, και ειδικά σε αυτές που αναφέρεις, η μελέτη οφείλει να προσδιορίζει τα φορτία ανά κατηγορία σύμφωνα με τον κανονισμό ... Ο μελετητής παραδίδει (σε αποδοχή) τη μελέτη του στον κύριο του έργου και μόνον αυτός μπορεί να διατάξει εφεδρικές "καβάντζες". Ουσιαστικά διατάσσει μεγέθυνση του συντελεστή ασφάλειας ... Στη συγκεκριμένη περίπτωση το ΚΑΣ θα μπορούσε να επιβάλλει παρόμοια άποψη και ο μελετητής να την εντάξει με εντολή στη μελέτη ... Πρωτοβουλία μελετητή δεν προβλέπεται ... Υ.Γ. την ώρα που έγραφα απάντησε και ο Αλέξης ... συμφωνώ.

Εδώ μιλάς για κινητό ... ενώ εννοείς μόνιμο ; Πάντως και για το μόνιμο, χωρίς να ξέρουμε διαστάσεις έρματος, υπάρχει σημαντική μείωση στη "φαινόμενη" μελέτη ... Πέρα από τους άλλους λόγους αστοχίας της πρώτης μελέτης ( υπήρξε ; ) ...

Όχι, εννοώ ότι αν δεν σε άφηνε να το κάνεις πάνω από το μέγιστο ύψος, δεν θα το έκανες. Άρα επιδοτείσαι με την έννοια της υπέρβασης ύψους... Χωρίς πρόσθετα τεραγωνικά ...

Η τελική μορφή μάλλον είναι αυτή που φαίνεται σήμερα (αν και με τις ακολουθούμενες διαδικασίες ποτέ δε μπορεί να είσαι σίγουρος) ... Προφανώς, η μελέτη έχει αλλάξει εντελώς σε σχέση με τη στέγαση. Αυτή, όπως φαίνεται, έχει μεγάλο τμήμα ελεύθερης μεταλλικής κατασκευής στα ανοίγματα (μεταξύ των υποστηλωμάτων) και μικρότερο τμήμα με χώμα-έρμα πάνω ακριβώς από τις εδράσεις. Επομένως υπάρχει σημαντική μείωση νεκρού φορτίου, ιδιαίτερα στα ελεύθερα ανοίγματα (με πρόσθετα ωφέλη όπως κεντρικότερες φορτίσεις στους στύλους, εξουδετέρωση ωθήσεων από τις πλάγιες του έρματος κλπ.). Επίσης θεωρείται αδύνατο να έχουν υπολογίσει κινητά φορτία χρήσης στο ακάλυπτο (από έρμα) τμήμα του, πέραν των ελάχιστων του κανονισμού. Φαίνεται ότι έχει αλλάξει και το σκεπτικό του έρματος, από γαιώδες και ποτιζόμενο σε χαλικώδες και γρήγορα αποστραγγιζόμενο, για να μειώσουν περαιτέρω τα φορτία και τους χρόνους επιβολής τους. Σαν πρώτο σχόλιο, από μία φωτογραφία, φαίνεται διάθεση μεγάλης αποφόρτισης (που δείχνει και το εύρος του πρώτου λάθους)... Πάντως, @gp1 διαφωνώ με τη βαριά εκτίμησή σου, χωρίς να βάλω τον "δάκτυλο επί τον τύπον των ήλων" ...

Θα προσθέσω, στην παραπάνω -ορθότατη- παρατήρηση, ότι : Στην αρχή της διερεύνησης των δυνατοτήτων, πρέπει να ερευνούμε το "αρχικό" στατικό σύστημα ή τουλάχιστον να έχουμε μια θολή μεν αλλά σαφή εικόνα του. Αυτό πολλές φορές γίνεται με δυσκολία, ιδιαίτερα σε κτήρια μεγάλης ηλικίας και με πολλές μεταγενέστερες τροποποιήσεις. Η αρχική εικόνα θολώνει ακόμη περισσότερο όταν τα παραπάνω κτήρια είναι βιοτεχνικής χρήσης, όπου ο σχεδιασμός του αρχικού φορέα έχει λάβει ήδη υπόψη του τις απαιτήσεις ενσωμάτωσης μηχανολογικού ή άλλου εξοπλισμού. Για το συγκεκριμένο παράδειγμα : 1. ο τοίχος που φαίνεται στη φωτογραφία ανήκει σε περισσότερες από μία χρονικές φάσεις της κατασκευής, 2. οι σημερινές ξυλοδοκοί δε φαίνονται να ανήκουν στην αρχική κατασκευή, αλλά σε μεταγενέστερη φάση του κτηρίου (όταν έγινε διώροφο ίσως), 3. ο αριθμός, οι διαστάσεις, οι θέσεις και ο τρόπος στήριξής τους στην τοιχοποιία δείχνουν προχειρότητα ή τουλάχιστον έλλειψη επιμέλειας για ανάληψη μεγάλου φορτίου, 4. η μορφή των δοκών που προαναφέρθηκε, "δείχνει" ότι υπήρξε ενδιάμεση στήριξη (περί το μέσον) των δοκών, αλλιώς δε θα κάλυπταν ούτε τις ελάχιστες απαιτήσεις λειτουργικότητας, 5. η προηγούμενη ενδιάμεση στήριξη, σε ανάλογες περιπτώσεις, εκπληρώνεται από υποκείμενη εγκάρσια δοκό που φέρει το μεγαλύτερο μέρος του φορτίου στηριζόμενη σε δύο (μάλλον, από την φαινόμενη απόσταση) ξύλινες κολώνες (με διαμορφωμένο κεφαλάρι ενίσχυσης ή όχι). Για την πρόταση που διαμoρφώνεις : 1. ερεύνησε τη μορφή των τοίχων και του δαπέδου : στις στηρίξεις των υπαρχόντων ή των ενδεχόμενα υπαρχόντων ξύλινων δοκών και υποστηλωμάτων, για την αποσαφήνιση της αρχικής κατασκευής, 2. αν αυτή ικανοποιεί τις αρχιτεκτονικές απαιτήσεις, τότε έχει και τις περισσότερες πιθανότητες να ικανοποιήσει και τις στατικές (μέσω απλής διαστασιολόγησης) ακόμη και με αύξηση των προβλεπόμενων φορτίων, 3. αν οι αρχιτεκτονικές απαιτήσεις δεν ικανοποιούνται, τότε αναζήτησε περιπλοκότερες λύσεις, 4. η πρότασή σου φορέα, από σύνθετες δοκούς μεγάλου ύψους και ενδιάμεσες σε δοκοθήκες, έχει μειονεκτήματα : μεγάλων φορτίων σε δύο απέναντι τοίχους χωρίς εκ κατασκευής πρόβλεψη, μεγάλης διατάραξης για τη δημιουργία πυκνών και μεγάλων δοκοθηκών, μεγάλη διαφορά στη συμπεριφορά του ξύλινου σκελετού στις δύο διευθύνσεις (με μικρή συνεισφορά στη στερέωση των λιθοδομών ή στην ενδεχόμενη δημιουργία ξύλινου διαφράγματος) κλπ. Αν συνεκτιμήσεις τα παραπάνω με παράγοντες οικονομίας, τότε (και υπολογιστικά) θα βρεις σίγουρα τη βέλτιστη λύση ... Υ.Γ. ... το βυρσοδεψείο είναι βόρεια ελλάδα ;

Για τη διόρθωση της νομιμόμητας νομίζω ότι μόνο αναθεώρηση χωρεί ... Σε κάθε περίπτωση ξεχνάς (ή μεταφέρεις) το β' όροφο ... Προσοχή στον έλεγχο της ΥΔ μήπως η πισίνα θεωρηθεί ότι πρέπει να ακολουθεί περιορισμούς υπογείου ... Χειρότερα θα ήταν τα πράγματα με το ΝΟΚ γιατί θα είχες και τους περιορισμούς του άρθρου 17 ...

Επανέρχομαι στο #2 : Άρθρο 23 (Υφιστάμενα κτίρια), παράγραφος 2 : Για τα κτίρια ή τα τμήματα των κτιρίων της παραγράφου 1, οι συντελεστές κάλυψης, δόμησης, όγκου και ύψη υπολογίζονται σύμφωνα με τον κανονισμό και τις πολεοδομικές διατάξεις που ίσχυαν κατά το χρόνο κατασκευής τους. Ειδικότερα : α) Στην κάλυψη και στο συντελεστή δόμησης του οικοπέδου, που έχει πραγματοποιηθεί, προσμετρώνται τα υπάρχοντα κτίσματα, νομίμως υφιστάμενα ή όχι. β) Χώροι των προαναφερθέντων κτισμάτων που δεν υπολογίζονταν κατά το χρόνο κατασκευής τους στο συντελεστή δόμησης του οικοπέδου, δεν υπολογίζονται στη συνολική επιφάνεια του κτιρίου. γ) Όροι δόμησης ή διατάξεις που ορίζονται με τον παρόντα νόμο και δεν είχαν ορισθεί κατά το χρόνο κατασκευής του υφιστάμενου κτίσματος κατισχύουν των διατάξεων του παρόντος νόμου κατά τη μελέτη της προσθήκης, εξαιρουμένων των διατάξεων που αφορούν σε άτομα με αναπηρία ή/και εμποδιζόμενα άτομα. Στο άρθρο αυτό ο νόμος αναφέρεται στα κτήρια της παραγράφου 1 (νομίμως υφιστάμενα). Με το "ειδικότερα", εξειδικεύει (θέλοντας φαντάζομαι να διευκρινίσει το γενικό εδάφιο) σε : α) Μή νόμιμα κτίσματα (διεύρυνση). Γιατί ; Δε μπορούσαν να μπουν σε άλλη παράγραφο του άρθρου ; β) Τι προσφέρει η εξειδίκευση πέραν του γενικού ; γ) Αυτό το γλωσσικό και νοητικό έκτρωμα χρειάζεται μόνο για να εξαιρέσει τις διατάξεις των ΑΜΕΑ ; Γράφουμε νόμους για να μπερδεύουμε και να γεμίζουμε σελίδες ; Δεν αρκεί αυτό ; 2. Για τα κτίρια ή τα τμήματα των κτιρίων της παραγράφου 1, εφαρμόζονται οι όροι δόμησης ή διατάξεις που ίσχυαν κατά το χρόνο κατασκευής τους, εξαιρουμένων των διατάξεων που αφορούν σε άτομα με αναπηρία ή/και εμποδιζόμενα άτομα. 3. Στην υπάρχουσα κάλυψη και δόμηση του οικοπέδου, προσμετρώνται και τα τακτοποιημένα κτίρια ή τμήματα αυτών.

@didonis, Και να μην υπάρχει αλλαγή το doc ... doc (ή κατά λάθος rtf) ! Όλοι οι νόμοι της οικοδομής αρχίζουν από 40 ... Κάτι είναι και αυτό (με όρους τυποποίησης) ... 2_NOK.zip