kan62

ΝΟΚ - Άρθρο 6 12. Στις πίσω ή στις πλάγιες πλευρές διατηρητέου κτιρίου οι οποίες είναι επίπεδες, ανεπιτήδευτες, επικαλυμμένες με κονίαμα και μόνο χωρίς κανένα ιδιαίτερο αρχιτεκτονικό στοιχείο και που εφάπτονται με όμορες ιδιοκτησίες, επιτρέπεται η δημιουργία μη προσβάσιμων επιφανειών που προκύπτουν από εσοχή στο σώμα του κτιρίου διαστάσεων τουλάχιστον 0,50 μ. για την κάλυψη της ανάγκης φυσικού φωτισμού και αερισμού των εσωτερικών χώρων της κατασκευής. Η δημιουργία των εσοχών αυτών καθώς και των ανοιγμάτων κατασκευάζεται πάνω από το μέγιστο υλοποιημένο ύψος του υφιστάμενου όμορου κτίσματος, κατά παρέκκλιση των οριζομένων σε κάθε άλλη διάταξη και μετά από τη σύμφωνη γνώμη του Συμβουλίου Αρχιτεκτονικής. Προϋπόθεση είναι η μη αλλοίωση των στοιχείων που συνέτειναν στο χαρακτηρισμό του κτιρίου ως διατηρητέου. Στην περίπτωση αδόμητου όμορου οικοπέδου ή γηπέδου, καθώς και στην περίπτωση ανέγερσης προσθήκης σε όμορη ιδιοκτησία, η δημιουργία ανοιγμάτων στο υπάρχον διατηρητέο κτίριο με τις παραπάνω προϋποθέσεις, δεν δημιουργεί καμία δέσμευση ως προς την τοποθέτηση του νέου κτιρίου ή της προσθήκης στις ιδιοκτησίες αυτές.[ 1] [ 1]Προσθήκη ν.4315/14 (ΦΕΚ 269Α/24.12.2014) ΝΟΚ - Άρθρο 14 4. Εσοχές του κτιρίου στην περίπτωση που εφάπτεται με τα όρια του οικοπέδου, μπορούν να έχουν οποιαδήποτε απόσταση από το όμορο κτίριο. Ανοίγματα στις εσοχές αυτές δεν δημιουργούν δουλεία για τα όμορα οικόπεδα και προσμετρώνται στον υπολογισμό των ανοιγμάτων για την επάρκεια φυσικού φωτισμού και αερισμού, εφόσον πληρούν τις προϋποθέσεις του Κτιριοδομικού Κανονισμού.[ 1] [ 1]Προσθήκη ν.4759/20 (ΦΕΚ 245Α/09.12.2020)

Στην υγειά όλων σας. Πάντως κάπως πιο μαζεμένα ισχύουν αυτά στο pdf. Αριθμός Γνωμοδότησης 163 - ΑΝΑΚΛΗΣΗ.pdf

Ο νομοθέτης από τότε που υπήρξε διακριτή δόμηση (εντός ζώνης - εκτός σχεδίου - επί αμαξιτών και άλλων οδών), πάνε 100 χρόνια πια, έχει κάνει μπρος-πίσω αρκετές φορές. Η σταθερότητα των ετών 1923-1960, όταν δεν υπήρχε πουθενά η κατοικία εκτός σχεδίου, διαταράχθηκε στην περίοδο 1960-1976 (γιατί άραγε;) και η δόμηση κατοικίας (και όχι μόνο) εξαπλώθηκε παντού. Έγινε προσπάθεια να μαζευτεί η κατάσταση και το 1977 αλλά απέτυχε με τα Διατάγματα του 1978 και 1985. Ο νομοθέτης, στην εισηγητική του ν.3212/2003, σκέφτεται πάλι μάζεμα της κατάστασης : 1. Επί του άρθρου 10 : Με το άρθρο αυτό επιχειρείται ο εξορθολογισμός της δόμησης σε εκτός σχεδίου και εκτός ορίων οικισμών περιοχές. Ειδικότερα : Με την παράγραφο 1 θεσπίζεται η απαγόρευση δόμησης γηπέδων που δεν διαθέτουν πρόσωπο ικανού μήκους σε δημόσιο οδικό δίκτυο, πλην εξαιρέσεων (κτίσματα για την εξυπηρέτηση ορισμένων χρήσεων του πρωτογενή τομέα που μπορούν να εξυπηρετούνται και από αγροτικούς ή δασικούς δρόμους καθώς και ορειβατικών καταφυγίων η ανέγερση των οποίων επιτρέπεται και σε γήπεδα που εξυπηρετούνται αποκλειστικά από μονοπάτια, καθώς και σε γήπεδα που προϋφίστανται της έναρξης ισχύος του νόμου και προορίζονται για την ανέγερση κατοικιών), με στόχο τον περιορισμό της δόμησης και τη συγκέντρωσή της σε γήπεδα που διαθέτουν σχετικές με τη λειτουργία κάθε χρήσης προϋποθέσεις πρόσβασης, παράλληλα με τη δημιουργία προϋποθέσεων για την εξασφάλιση της λειτουργικότητας των αξόνων, την αποτροπή δημιουργίας νέων αυθαίρετων ιδιωτικών σχεδίων (ιδιωτικοί δρόμοι/ κατατμήσεις). Κάνει τη σκέψη μεν αλλά έχει και την επίγνωση για το τι έκανε επί 40 χρόνια ... Είκοσι χρόνια μετά σκέφτεται πάλι μεγαλύτερο μάζεμα, αλλά (επειδή εκλογές) η μπάλα κατευθύνεται πάλι στην εξέδρα. Θα δείξει μετά το καλοκαίρι ... πάντως η πρόθεση υπάρχει πάντοτε. Το ΣτΕ δεν μπορεί να κάνει κάτι παραπάνω από το να γυρίσει πίσω στο 1923, όταν ο νομοθέτης σωστά μιλούσε για πολεοδομικό σχεδιασμό, γιατί το άρθρο 24 του Συντάγματος είναι εκεί και παραμονεύει. Ο δημόσιος λειτουργός δεν μπορεί να μην ακούει το ΣτΕ και ο μηχανικός να μην εφαρμόζει τον νόμο. Όταν ο νομοθέτης θα έχει πάλι την μπάλα στα πόδια, ένας νέος κύκλος θα αρχίσει ...

Το διόρθωσα να έχει προσβασιμότητα με έμμεσο τρόπο...

Και το ΦΕΚ, που μάλλον είχαν ξεχάσει ... https://www.et.gr/DailyFeks 2. Ο ανωτέρω Κανονισμός για Αποτίμηση και Δομητικές Επεμβάσεις Τοιχοποιίας - ΚΑΔΕΤ εφαρμόζεται, σε όλα τα Δημόσια και Ιδιωτικά έργα, παράλληλα με τον Ευρωκώδικα 8 (αντισεισμικός σχεδιασμός των κατασκευών), Μέρος 3 (αποτίμηση της φέρουσας ικανότητας κτιρίων και επεμβάσεις). 3. Ο κύριος του έργου οφείλει να επιλέγει το πλαίσιο των κανονιστικών κειμένων αποτίμησης φέρουσας ικανότητας και δομητικών επεμβάσεων υφισταμένων κτιριακών κατασκευών από φέρουσα τοιχοποιία, μεταξύ των ακολούθων δύο περιπτώσεων: α. του Κανονισμού για Αποτίμηση και Δομητικές Επεμβάσεις Τοιχοποιίας - ΚΑΔΕΤ, β. του Ευρωκώδικα 8 (αντισεισμικός σχεδιασμός των κατασκευών), Μέρος 3 (αποτίμηση της φέρουσας ικανότητας κτιρίων και επεμβάσεις). 4. Σε κάθε περίπτωση πρέπει να αναφέρεται ρητά στη μελέτη το χρησιμοποιούμενο κανονιστικό πλαίσιο. ΚΑΔΕΤ 2023.pdf

Άρα και χωρίς παράβαση διαμερισμάτωσης, τι συζητάμε ;

https://ypen.gov.gr/category/gnomodotiseis-kesypotha/ N.4495 - Άρθρο 25 Αρμοδιότητες ΚΕ.ΣΥ.ΠΟ.Θ.Α. Το Κεντρικό Συμβούλιο Πολεοδομικών Θεμάτων και Αμφισβητήσεων (ΚΕ.ΣΥ.ΠΟ.Θ.Α.) έχει τις εξής αρμοδιότητες : α) επιλύει ερμηνευτικά προβλήματα που ανακύπτουν από την εφαρμογή των διατάξεων του νέου οικοδομικού κανονισμού, καθώς και από κάθε διάταξη της πολεοδομικής νομοθεσίας, λόγω διαφορετικών ερμηνειών των αρμόδιων υπηρεσιών σύμφωνα με την παρ.2 του άρθρου 28 του ν.4067/2012 (Α79), κατόπιν αιτήματος του Υπουργού ή του Γενικού Γραμματέα Χωρικού Σχεδιασμού και Αστικού Περιβάλλοντος ή της Κεντρικής Υπηρεσίας Δόμησης ή αυτεπαγγέλτως. Στην περίπτωση αυτή η σύνθεση του ΚΕΣΥΠΟΘΑ συμπληρώνεται από έναν δικηγόρο παρ’ Αρείω Πάγω με εμπειρία σε ζητήματα χωροταξίας, με τον αναπληρωτή του, οι οποίοι ορίζονται από τον Υπουργό Περιβάλλοντος και Ενέργειας, και έναν εκπρόσωπο του Τεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδας, με τον αναπληρωτή του. Οι γνωμοδοτήσεις αυτές είναι δεσμευτικές για τις υπηρεσίες στις οποίες απευθύνονται και αναρτώνται στον διαδικτυακό τόπο του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας και στον διαδικτυακό τόπο e-Άδειες,[Α1] [Α1]Αλλαγές ν.4759/20 (ΦΕΚ 245Α/9.12.2020)

Και η πολιτική λειτούργησε στο σωστό timing ... την τελευταία μέρα πριν τη διάλυση της Βουλής για εκλογές ! Το πουλόβερ ΝΟΚ άρχισε να ξηλώνεται ...

Με 2,7 δεν υπάρχει ερώτημα, θα υπήρχε αν ήταν πχ. 3,6/2=1,8. Και τότε 1 κτήριο θα ήταν. Με λίγα λόγια, στο άρθρο 10, με οικόπεδο μέχρι το 2πλάσιο του αρτίου έχεις πάντα ένα κτήριο, παραπάνω το συζητάμε ...

Οι ΥΔΟΜ ορθά πράττουν, σύμφωνα με τη γνωμοδότηση 85 του ΚΕΣΥΠΟΘΑ (16.12.2021) : Ως εκ τούτου, η διατύπωση του τρίτου εδαφίου του άρθρου 10 του Τεύχους Τεχνικών Οδηγιών για την εφαρμογή του ΝΟΚ (Αποφ-63234/19.12.2012) το οποίο ορίζει ότι «Η εφαρμογή των διατάξεων του παρόντος άρθρου αφορά σε οικόπεδα άρτια κατά κανόνα, αυτοτελή ή δημιουργούμενα εκ συνενώσεως που εμπίπτουν στις περιοχές της παραγράφου 1 του άρθρου.», αναφέρεται αποκλειστικά στην απαίτηση του κατά κανόνα εμβαδού.

Το ίδιο δικαίωμα έχουν και όσοι έχουν αντίθετη με σένα γνώμη. Και οι προσωπικές επιθέσεις είναι άρνηση διαλόγου, τη στιγμή που τα επιχειρήματα των άλλων είναι ήδη μπροστά σου. Αναρωτήθηκες μήπως αν το 10% της αντίθετης άποψης στα γκάλοπ είναι αποτέλεσμα πραγματικής γνώσης του θέματος και το 90% είναι η διάθεση να ξεμπερδεύουμε στη βάρδια μας ; Οι αυθαιρεσίες προ της εφαρμογής του ΓΟΚ85 ελέγχονται είτε βάσει του κανονισμού που ίσχυε κατά την κατασκευή τους είτε με τον ΓΟΚ85. Οι λοιπές με ΓΟΚ85.

Η υπερβάλλουσα, τις ελάχιστες απαιτούμενες, επιφάνεια εννοεί Δημήτρη. Καλησπέρα. υγ. στις 99,99% των περιπτώσεων δεν υπήρχε τέτοια επιφάνεια στις άδειες...

Είπα προηγουμένως και επαναλαμβάνω ότι : Ο μηχανικός εφαρμόζει τον νόμο και πάντοτε προηγείται του συμβολαιογράφου. Εδώ και πάνω από 35 χρόνια λοιπόν ότι παραβιάζει το παρακάτω εδάφιο είναι αυθαίρετο. Δεν μπορεί λοιπόν ο μηχανικός (που το ξέρει) να θεωρήσει ως διαμερισμάτωση (δηλ. μικροπαράβαση ενός παραβόλου) μια παραβίαση των συγκεκριμένων αυτών διατάξεων για να βολευτεί ο συμβολαιογράφος σε αμαρτίες του παρελθόντος του κλάδου του και να πάμε όλοι μαζί παρακάτω. Θα βάλει λοιπόν ο μηχανικός την ΥΔ ως επιφάνεια στο διαμέρισμα που καταπάτησε αυτόν τον κοινόχρηστο, θα πάρει και τη σύμφωνη γνώμη της πολυκατοικίας γιατί αλλιώς θα τιναχτεί η άδεια της πολυκατοικίας στον αέρα και μετά θα δώσει με τη δήλωσή του και τα τετραγωνικά στον συμβολαιογράφο για να κάνει τη δουλειά του και όποια άλλη τροποποίηση θέλει για το ιδιοκτησιακό του (βλέπε φορολογικό του). Να μη βιοπορίζονται λοιπόν άλλοι πάνω στην υπογραφή του μηχανικού, μόνον αυτός δικαιούται. Και αυτό είναι που έπρεπε να προσέχει ως κόρη οφθαλμού το ΤΕΕ, δεν είμαστε πολυκλαδικό σωματείο ένας κλάδος είμαστε.

Ως εξής : 1) Εντός : Αν υπάρχει διαφορά διαμερισμάτων εντός του κοινόχρηστου, δεν είναι αυθαιρεσία. Ενημερώνουμε την άδεια όταν και αν χρειαστεί να βγάλουμε νέα άδεια. 2) Συνοριακά : Αν υπάρχει διαφορά στο περίγραμμα του κοινόχρηστου, τότε αν αυτή είναι εις βάρος του υπάρχει ήδη αυθαιρεσία στη δήλωση που κάνουμε και αν είναι προς όφελός του επιστρέφουμε στο 1. Το καταλαβαίνω, αλλά και ο Δημήτρης όταν γίνει μηχανικός δεν θα διαφωνεί πλέον μαζί μας ...

Να πέσουν οι τόνοι και να μη χρησιμοποιούμε κορώνες και απειλές, ειδικά όταν απευθύνονται σε συναδέλφους. Ο μηχανικός εφαρμόζει τον νόμο και πάντοτε προηγείται του συμβολαιογράφου. Για να εφαρμοστεί ο νόμος, από τον έχοντα την ανάθεση μηχανικό, πρέπει πρώτα να ερμηνευτεί. Αν κάποιος επόμενος συνεργάτης (με την έννοια της συνέργειας) διαφωνεί με την ερμηνεία αλλάζει η ανάθεση της ερμηνείας και όχι η ερμηνεία. Προφανώς, μεταξύ των συνεργατών πρόδηλα σφάλματα υποδεικνύονται ... υγ. επίσης προφανώς, ο Δημήτρης παραπάνω εννοούσε της άδειας και όχι της σύστασης και η διαμερισμάτωση δεν αφορά ποτέ σε κοινόχρηστους χώρους (ούτε εντός, ούτε συνοριακά).

Λειτουργική σύνδεση είναι, ας πούμε ένα παράδειγμα για τον υπάλληλο, να μπορεί αυτός που κοιμάται στη σοφίτα να απλώσει το βρακί του στους υποκείμενους ΑΗΧ, ανάλογα με το που φυσάει ο άνεμος για να στεγνώσει γρηγορότερα ...

Τροποποίηση της υπό στοιχεία οικ. ΥΠΕΝ/ΔΕΣΕΔΠ/139606/1662/30.12.2022 απόφασης «Παράταση των προθεσμιών των παρ.4 και 10 του άρθρου 26 “Προσβασιμότητα χωρίς φραγμούς για τα άτομα με αναπηρία και τα εμποδιζόμενα άτομα” του ν.4067/2012 “Νέος Οικοδομικός Κανονισμός”» (Β7028). FEK-2023-Tefxos B-02018.pdf

Ο Αργύρης Πλέσιας, Πολιτικός Μηχανικός και Πρόεδρος του Συλλόγου Μελετητών Ελλάδος (ΣΜΕ) μοιράζεται στο Εργοληπτικόν βήμα No_133 σκέψεις, προβληματισμούς και προτάσεις για τη θωράκιση του κτηριακού αποθέματος της χώρας απέναντι στους σεισμούς. Καθώς από την παρακάτω φωτογραφία βγήκε το πόρισμα και μεταδόθηκε από πολλούς «ειδησεογραφικούς αναμεταδότες» με τον αιματηρό τίτλο «κατασκευαστικό έγκλημα – πολυκατοικία χωρίς θεμέλια», ας πούμε και μερικά σοβαρά για τους σεισμούς και την επίδρασή τους, στο ανθρωπογενές κυρίως περιβάλλον Η πολυκατοικία της φωτογραφίας έχει θεμελίωση και μάλιστα ισχυρή (κοιτόστρωση), ενώ ο μηχανισμός πτώσης με ανατροπή, δηλώνει ότι και ο φέροντας οργανισμός είχε συγκρότηση (διατήρηση κόμβων). Άλλο παράδειγμα που υποστηρίχθηκε μάλιστα από πανεπιστημιακό, ότι για τις μηδενικές απώλειες στην πόλη Ερζίν, πρέπει να δοθούν εύσημα στον δήμαρχο που τήρησε την νομιμότητα και έγιναν «καλές κατασκευές που άντεξαν». Δεν πήγε, άραγε, σε κανενός το μυαλό, ότι στην πόλη των 42.000 κατοίκων, υπήρχαν κατασκευές και προ του συγκεκριμένου δημάρχου; Δεν πήγε, άραγε, στο μυαλό του πανεπιστημιακού, ότι κάποια τοπικά χαρακτηριστικά (π.χ. έδαφος), αιτιολογούν την διαφορετική εικόνα; Οι παρατηρήσεις αυτές που προκύπτουν από την εικόνα και τα «συμπεράσματα» που ακούγονται στα ΜΜΕ, τις τελευταίες ημέρες, τα οποίαείναι και ελλιπή και εσφαλμένα, θεωρώ ότι, θέτουν μεγαλύτερες υποχρεώσεις στους μηχανικούς και απαιτούν μεγαλύτερη υπευθυνότητα από όσους έχουν αναλάβει την ενημέρωση των πολιτών. Στον απόηχο του τραγικού συμβάντος του σεισμού της Τουρκίας, οφείλουμε σαν μηχανικοί να καλλιεργήσουμε μιακουλτούρα «υπεύθυνης ενημέρωσης», ενός μηχανισμού «ψύχραιμης αντιμετώπισης», ενός επιπέδου «κατανόησης της τυχηματικότητας» των φυσικών φαινομένων και «αποδοχής του επιπέδου κινδύνου». Είναι λογικό ο πολίτης να ρωτάει αν αντέχει το σπίτι του σε ένα σεισμό σαν της Τουρκίας, είναι λογικό να επιθυμεί να νοιώσει την ασφάλεια του δικού του σπιτιού και της οικογένειάς του, έναντι των φρικτών εικόνων που θα διαρκέσουν για ένα εικοσαήμερο το πολύ (μέχρι την επόμενη συγκλονιστική είδηση), είναι λογικό να θέλει ένα «χάδι στα αυτιά» και ας ψυχανεμίζεται ότι μπορεί να μην είναι αληθινό. Είναι όμως παράλογο και ανεύθυνο, ενδεχομένως θέλοντας να καλύψουμε την άγνοια του τυχαίου γεγονότος, ενδεχομένως ορμώμενοι από την έλξη της δημοσιότητας ή για οποιονδήποτε άλλο λόγο, να περιγράφουμε σενάρια τρόμου ή σενάρια εφησυχασμού, θεωρώντας ότι αν πούμε το αληθινό ΔΕΝ ΞΕΡΩ–χωρίς να ερευνήσω- (στο ερώτημα της πιθανότητας πτώσης του σπιτιού του πολίτη), θα βγάλουμε καμπούρα. Όπως υφίσταται η αποδοχή του πολίτη στην άγνοια του γιατρού στην (“αν θα νοσήσει βαριά «κάποια στιγμή στο μέλλον»”),αντίστοιχη κουλτούρα και αποδοχή πρέπει να αναπτύξει για την άγνοιά μας στην ερώτηση αν θα πέσει το σπίτι του σε «κάποιο σεισμό». Η κουλτούρα της αποδοχής των ορίων της γνώσης καλλιεργείται, όταν γίνει κατανοητή η πολυπαραμετρικότητα του φαινομένου και η πολυεπίπεδη επίδρασή του στις κατασκευές. Παράγοντες που επηρεάζουν την συμπεριφορά των κατασκευών σε ένα σεισμικό γεγονός, όπως: διάρκεια γεγονότος, βάθος γένεσης, τύπος και μορφή επιταχύνσεως κύματος, απόσταση από την θέση γένεσης του σεισμού, σύσταση εδάφους στην γραμμή του κύματος, σύσταση εδάφους έδρασης της κατασκευής, τύπος θεμελίωσης της κατασκευής, είδος δομικού συστήματος, ποιότητα και γήρανση υλικών κατασκευής, κανονιστικό πλαίσιο μελέτης (επίπεδο γνώσης), ορθότητα μελέτης, εφαρμογή μελέτης και επίβλεψη κατά την κατασκευή, παρεμβάσεις κατά την λειτουργία της κατασκευής, συντήρηση κατασκευής και πολλοί άλλοι, αποτελούν ένα απάνθισμα συνθηκών που επιδρούν στην τρωτότητα της κατασκευής έναντι ενός σεισμικού γεγονότος και στην γένεση βλαβών ή/και αστοχιών. Γίνεται κατανοητό πιστεύω, από την παραπάνω ενδεικτική αναφορά, ότι η έστω και σαφής γνώση για παράδειγμα «με ποιόν κανονισμό κατασκευάσθηκε» (δηλώνει επίπεδο γνώσης), δεν είναι δυνατόν να δώσει καμία μονοσήμαντη απάντηση στην ερώτηση και την αγωνία του πολίτη «αν θα πέσει το σπίτι του». Η διατύπωση γενικευμένων συμπερασμάτων, όπως ότι νέες κατασκευές δεν αστοχούν, δεν βοηθούν στην διαμόρφωση ώριμης γνώσης στον πολίτη. Η Πολιτεία στην Ελλάδα και ο χώρος των τεχνικών, έχει αντιμετωπίσει με ιδιαίτερη υπευθυνότητα και ψυχραιμία, τα σεισμικά γεγονότα έχει δημιουργήσει υποδομές για την αντιμετώπισή τους, έχει ενσωματώσει την τεχνική γνώση που αποκτήθηκε τις τελευταίες δεκαετίες στην χώρα, βελτιώνοντας το ΜΕΣΟ ΕΠΙΠΕΔΟ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ έναντι των σεισμικών γεγονότων. Αξίζει ενδεικτικά να αναφερθούν κάποιες ενέργειες: Η συγκρότηση ομάδων διερεύνησης των μηχανισμών κατάρρευσης των κτηρίων που κατέρρευσαν και είχαν ανθρώπινα θύματα στον σεισμό της Αθήνας, αποτέλεσε μηχανισμό απόκτησης σημαντικής εμπειρίας και αποκτήθηκαν συμπεράσματα που ενσωματώθηκαν στους ισχύοντες κανονισμούςαποτίμησης και επεμβάσεων σε υφιστάμενο κτήρια, τόσο από σκυρόδεμα όσο και από τοιχοποιία (ΚΑΝΕΠΕ – ΚΑΔΕΤ). Η συστηματική καταγραφή του υφιστάμενου δομικού αποθέματος και η κατηγοριοποίησή του (ιδιωτικός και δημόσιος χώρος), με χαρακτηριστικές περιπτώσεις το πρόγραμμα ΕΠΑΝΤΥΚ, κάποιες δράσεις του ΟΣΚ που δεν ολοκληρώθηκαν καθώς και καταγραφές προσεισμικών ελέγχων (ελλειπώς αξιοποιημένες). Η δημιουργία ειδικών μονάδων με κατάλληλη εκπαίδευση και εξοπλισμό που αντιμετωπίζουν τις επιδράσεις καταστροφικών φαινομένων (πχ ΕΜΑΚ, εθελοντικές ομάδες κλπ) Έχοντας συμμετάσχει στο πρόγραμμα ΕΠΑΝΤΥΚ για την Θράκη, θεωρώ ότι η μη ολοκλήρωση και η επακόλουθη παραγωγή αποτελεσμάτων, οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στην ελλιπή κατανόηση του προγράμματος, ως εργαλείου παρέμβασης. Ο καθηγητής Θ. Τάσιος (εμπνευστής), είχε θέσει με απλό τρόπο τους στόχους των μαζικών καταγραφών που είναι η ΒΑΘΜΟΝΟΜΗΣΗ και ΙΕΡΑΡΧΙΣΗ των κατασκευών ως προς την επάρκεια και την τρωτότητα τους ώστε να γίνονται παρεμβάσεις αναβάθμισης σε αυτές που έχουν την χαμηλότερη βαθμολογία, την υψηλότερη τρωτότητα, σε αντιστοιχία με τους διαθέσιμους πόρους. Συχνά ακούγεται στα σχετικά ρεπορτάζ περί των χιλιάδων κτηρίων που έχουν καταγραφεί ή των χιλιάδων άλλων που απομένει να καταγραφούν ενώ για τις καταγραφές αυτές δεν υπάρχει γνώση για το που και πως θα χρησιμοποιηθούν. Θεωρώ πολύ χρήσιμο να είχαν βαθμονομηθεί έστω οι 25.000 που απογράφηκαν ώστε να υπάρξει ένα πρόγραμμα επεμβάσεων (πχ 2 -3 ανά νομό), σε ετήσια βάση, ποσότητα που μπορεί να υποστηριχθεί οικονομικά. Με την διαδικασία αυτή σε μία δεκαετία θα είχαμε ανατάξει/ αναβαθμίσει περί τα 2000 κτήρια (τα πιο επικίνδυνα σύμφωνα με το αποτέλεσμα της βαθμονόμησης). Είναι, επίσης, χρήσιμο να αναφερθεί, ότι πρέπει να γίνουν κτήμα του υπεύθυνου πολίτη, έννοιες, όπως το επίπεδο ασφάλειας που θεσμοθετεί η Πολιτεία και το οποίο συναρτάται με τους εκάστοτε διαθέσιμους πόρους. Η μελέτη και η κατασκευή έργων με υψηλότερους δείκτες ασφάλειας ή η επιλογή σχεδιασμού μιας κατασκευής με υψηλότερη τιμή σεισμικής επιτάχυνσης εδάφους ΔΕΝ ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ και ο οποιοσδήποτε πολίτης επιθυμεί να έχει σχεδιασμό με υψηλότερα standards, είναι δυνατόν να τον πληρώσει και να τον ενσωματώσει στο δόμημα του (πχ εφαρμογή σεισμικής μόνωσης κλπ.). Η Πολιτεία όμως θεωρεί (ορθώς κατά την άποψή μου), ότι οι διαθέσιμοι πόροι για την κατασκευή μίας υποδομής, οφείλουν να καλύπτουν την αντιμετώπιση φαινομένων που έχουν αποδεκτή πιθανότητα να συμβούν σε συγκεκριμένη χρονική περίοδο (περίοδος επαναφοράς). Με τις πιο σύγχρονες απόψεις μάλιστα, τίθενται πρόσθετες παράμετροι με την εισαγωγή του όρου επιτελεστικότητας για την αξιολόγηση της ανεκτής πιθανότητας τόσο για την απώλεια μίας κατασκευής όσο και για την απώλεια ανθρώπινης ζωής (κριτήριο μη κατάρρευσης). Η ίδια λογική του επιπέδου ασφαλείας ισχύει για όλα τα τεχνικά έργα (υδραυλικά, συγκοινωνιακά κλπ.) και θα πρέπει να το κάνουμε απολύτως κατανοητό στον πολίτη. Επίσης, ένα άλλο εννοιολογικό στοιχείο, που οφείλουμε σαν μηχανικοί να κάνουμε κατανοητό στην κοινωνία και στους πολίτες, είναι ότι ο αναμενόμενος κύκλος ζωής των διαθέσιμων υποδομών είναι μεγάλος και δεν είναι δυνατή η ενσωμάτωση της πρόσθετης γνώσης που αποκτάται ανά δεκαετία με αυτόματο τρόπο στις υφιστάμενες κατασκευές, ιδιαίτερα με την συνεχώς επιταχυνόμενη παραγωγή γνώσεων. Με την παρατήρηση αυτή πρέπει να γίνει κατανοητό και αποδεκτό , ότι δεν έχουν όλες οι κατασκευές το ίδιο βαθμό επάρκειας όχι μόνο έναντι σεισμικών δράσεων, αλλά και έναντι άλλων ατυχηματικών(πχ πλημμύρες) φαινομένων. Εάν συμφωνηθούν ως αρχές τα παραπάνω, θεωρώ ότι θα μειωθεί η απαίτηση για προβλέψεις που δεν είναι εφικτές και θα αυξηθεί η ψυχραιμία της Πολιτείας και των Πολιτών για την αντιμετώπιση κρίσιμων καταστάσεων με αποτελεσματικότερο τρόπο. Πιστεύω ότι θα εκλείψουν φαινόμενα αποφάσεων που λαμβάνονται μπροστά στις κάμερες με εμφανέστατο τον πανικό αυτού που τις λαμβάνει (όχι για το γεγονός αλλά για την εικόνα του). Είναι χαρακτηριστική η απόφαση του τότε υπουργού περί της θεσμοθέτησης της ισόβιας ευθύνης του μηχανικού που μελέτησε / επέβλεψε ένα έργο, για κάθε αστοχία του και η οποία απόφαση λήφθηκε στα χαλάσματα του σεισμού του Αίγιου, και με την συναισθηματική φόρτιση που υπήρχε διάχυτη κατά την διάσωση μετά από 30 ώρες ενός μικρού παιδιού. Θεωρώ ότι σε μία ώριμη κοινωνία, δεν θα υπήρχε κανένας λόγος να θεσμοθετηθούν αποφάσεις πάνω στα ερείπια, όπως έγινε σε επόμενο χρόνο όταν η Πολιτεία αποφάσισε να δράσει ψύχραιμα και να διερευνήσει με σοβαρότητα τα αίτια των καταρρεύσεων (Αθήνα 1999). Πιστεύοντας ότι η χώρα έχει ένα υψηλό επίπεδο επάρκειας και αποτελεσματικότητας στην διαχείριση του σεισμικού κινδύνου,όπως αποδεικνύεται από την απόκριση των κατασκευών σε μια περιοχή που εκλύεται σημαντική σεισμική ενέργεια, το οποίο οφείλεται στο επίπεδο των Ελλήνων μηχανικών και της εκπαίδευσης τους, θα ήθελα να κάνω μια διευκρίνιση, να επισημάνω ένα κίνδυνο, να καταθέσω μια πρόταση και να διατυπώσω μια ευχή. ΔΙΕΥΚΡΙΝΗΣΗ | Η γνώση της πολυπαραμετρικότητας των επιδράσεων σε μία κατασκευή, δεν αναιρεί την ανάγκη συντήρησης της, την διενέργεια παρεμβάσεων που την βελτιώνουν και αυξάνουν το προσδόκιμο ζωής της, αλλά και την στατική της επάρκεια, όπως ακριβώς συμβαίνει με τον ανθρώπινο οργανισμό. Η πολυπαραμετρικότητα μιας ασθένειας, δεν μας αποτρέπει από το να κάνουμε προληπτικές εξετάσεις (συστάσεις της ιατρικής κοινότητας).Στο παραπάνω πλαίσιο, η εμφάνιση βλαβών σε κάθε κατασκευή (πχ ρωγμές, διαβρώσεις κλπ), θα πρέπει να αποτελούν αντικείμενο άμεσης διερεύνησης από εξειδικευμένη και έμπειρη ομάδα μηχανικών. ΚΙΝΔΥΝΟΣ | Το επίπεδο γνώσης και η διαχείριση των σύγχρονων κανονισμών έχει ξεφύγει σε γενικές γραμμές από τον ανθρώπινο έλεγχο, με αποτέλεσμα να επεκτείνεται συνεχώς η άκριτη αποδοχή των υπολογισμών του Η/Υ με συνέπεια την αύξηση κινδύνου λαθών ελλιπούς κατανόησης εξαγόμενων, άστοχων χειρισμών σε προσομοιώματα ή/και παραδοχές και αδυναμία ποιοτικών ελέγχων. Η επικινδυνότητα της υφιστάμενης εξέλιξης είναι ότι η αποδοχή αποτελεσμάτων μη ελεγχόμενης (συγκριτικής) διαδικασίας, δεν επιτρέπει την ανάπτυξη του ποιοτικού κριτηρίου ΟΡΘΟΥ και ΛΑΘΟΥΣ καθώς και του ΚΡΙΤΗΡΙΟΥ της ΤΑΞΗΣ ΜΕΓΕΘΟΥΣ (αναμενόμενο αποτέλεσμα). ΠΡΟΤΑΣΗ | Θεωρώ ότι η Πολιτεία πρέπει να λάβει μέτρα για την διατήρηση στο επιστημονικό προσωπικό (μηχανικούς), που εκπαιδεύει να υλοποιούν έργα τεχνικής υποδομής, του ποιοτικού κριτηρίου μέσα από την ανθρώπινη σκέψη. Η διενέργεια κύκλων κατάρτισης, πιστεύω ότι είναι ένα καλό πεδίο για την συνεργασία Πολυτεχνικών Σχολών και Τεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδας ή/και Συλλόγων Μηχανικών (εάν το ΤΕΕ δεν προλαβαίνει πλέον με τα νέα του καθήκοντα), με χρηματοδότηση της Πολιτείας, μέσα από τους οποίους θα μεταφερθεί η υπάρχουσα τεχνική γνώση (πχ τάξη μεγεθών, διαδικασίες σχεδιασμού και διαδικασίες επιλογή κλπ.). Πριν θεωρηθεί η πρόταση ως ανέφικτη, θα ήθελα να πληροφορήσω ότι το ΤΕΕ Θράκης υλοποιούσε σταθερά προ δεκαετίας κύκλους κατάρτισης ανά τριετία με πολύ χρήσιμα αποτελέσματα. ΕΥΧΗ | Εύχομαι να υπάρξει ορθολογικός σχεδιασμός για την διαχείριση των προσεισμικών ελέγχων που εξαγγέλθηκαν για μια ακόμη φορά, ώστε να παραχθούν αποτελέσματα. Η διαχείριση δεκάδων χιλιάδων δημοσίων κτηρίων χωρίς βαθμονόμηση και ιεράρχηση ώστε να υπάρχει σαφής στόχευση απλά δεν είναι δυνατή. Η γνώση για ένα τέτοιο σχεδιασμό υπάρχει προ δεκαετιών. Εύχομαι να υπάρξει μια πρόβλεψη για την διαχείριση των εκατομμυρίων ιδιωτικών κατασκευών, που επίσης να είναι ορθολογική, βιώσιμη και εφικτή, καθώς η γενικευμένη απαίτηση σύνταξης μελετών στατικής επάρκειας, έχει οδηγήσει στην έκδοση βεβαιώσεων των πεντακοσίων ευρώ. πηγή: Εργοληπτικόν Βήμα Νο_133 της ΠΕΣΕΔΕ https://gobhma.gr/σεισμικοί-στοχασμοί/?fbclid=IwAR0sHjXkLett5hobNp-DcfVQwxjIuxWfFotbvJWFi5cs8hHN5vLCZCZvl6Q View full είδηση

Σύμφωνα με την σελίδα 24 (και όχι 23) της οδηγίας 1 του 2017, ΠΕΑ ανά χρήση. Κτηριακή μονάδα = 1 κτήριο

1. Εγκρίνουμε τον Κανονισμό για Αποτίμηση και Δομητικές Επεμβάσεις Τοιχοποιίας - ΚΑΔΕΤ με τα ενσωματωμένα σ’ αυτόν σχόλια και παραρτήματα, τα οποία αποτελούν αναπόσπαστο μέρος του Κανονισμού αυτού. 2. Ο ανωτέρω Κανονισμός για Αποτίμηση και Δομητικές Επεμβάσεις Τοιχοποιίας - ΚΑΔΕΤ εφαρμόζεται, σε όλα τα Δημόσια και Ιδιωτικά έργα, παράλληλα με τον Ευρωκώδικα 8 (αντισεισμικός σχεδιασμός των κατασκευών), Μέρος 3 (αποτίμηση της φέρουσας ικανότητας κτιρίων και επεμβάσεις). 3. Ο κύριος του έργου οφείλει να επιλέγει το πλαίσιο των κανονιστικών κειμένων αποτίμησης φέρουσας ικανότητας και δομητικών επεμβάσεων υφισταμένων κτιριακών κατασκευών από φέρουσα τοιχοποιία, μεταξύ των ακολούθων δύο περιπτώσεων : α. του Κανονισμού για Αποτίμηση και Δομητικές Επεμβάσεις Τοιχοποιίας - ΚΑΔΕΤ. β. του Ευρωκώδικα 8 (αντισεισμικός σχεδιασμός των κατασκευών), Μέρος 3 (αποτίμηση της φέρουσας ικανότητας κτιρίων και επεμβάσεις). 4. Σε κάθε περίπτωση πρέπει να αναφέρεται ρητά στη μελέτη το χρησιμοποιούμενο κανονιστικό πλαίσιο. 5. Εξαιρούνται από την υποχρέωση εφαρμογής της παρούσας απόφασης : α. Μελέτες αποτίμησης φέρουσας ικανότητας και δομητικών επεμβάσεων υφισταμένων κτιριακών κατασκευών από φέρουσα τοιχοποιία που εκπονούνται με ιδιωτικές συμβάσεις και έχουν υποβληθεί στις αρμόδιες πολεοδομικές υπηρεσίες πριν από την έναρξη ισχύος της παρούσας απόφασης. β. Μελέτες αποτίμησης φέρουσας ικανότητας και δομητικών επεμβάσεων υφισταμένων κτιριακών κατασκευών από φέρουσα τοιχοποιία που εκπονούνται με δημόσιες συμβάσεις που έχουν υπογραφεί πριν από την έναρξη ισχύος της απόφασης αυτής. 6. Η ισχύς της απόφασης αυτής αρχίζει από τη δημοσίευσή της στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως. https://www.oasp.gr/node/4145 ΚΑΔΕΤ_FEK-2023-Tefxos B-01619.pdf

Την ώρα που ο συνάδελφος στην ΥΔΟΜ φαντάζεται ερμηνείες και πολεοδομικές ακροβασίες, για να υπολογίσει όγκο για υποσταθμό, η ΔΕΗ μετράει τα πάντα (υπέργεια και υπόγεια) για να αποφασίσει. Η ΥΔΟΜ δεν έχει αρμοδιότητα και η ΔΕΗ πολλές φορές αποφασίζει χωρίς να εξετάζει τα κριτήρια.

Όσον αφορά μηχανικούς, το βέβαιο είναι ότι πρέπει να αποτυπωθεί η νέα (μετά την άδεια) κατάσταση των θέσεων για να ανέβει στην ΗΤΑ. Πολεοδομικά επίσης πρέπει να ελεγχθεί αν οι κατά το ΠΔ455/76 απαιτούμενες εγκρίσεις και απαιτήσεις επιφέρουν χαρακτηρισμό αλλαγής ως αυθαιρέτου. Το θέμα των οριζοντίων ιδιοκτησιών των θέσεων και των σχέσεων αυτών με τους ορισμένους ως κοινόχρηστους χώρους πρέπει να ερμηνευτεί σε συνεργασία με τον συμβολαιογράφο πάνω στη σύσταση. Τα λοιπά είναι θέμα συμβολαιογράφου.