zvasilia

Κι εγώ πιστεύω ότι το θέμα είναι με τα δοκάρια. Απ' ότι βλέπω όλα είναι οπλισμένα ομοιόμορφα με 4Φ14 πάνω και κάτω. Έτσι τα όπλισε το πρόγραμμα ή έχεις παρέμβει? Αν ισχύει το δεύτερο, εγώ θα δοκίμαζα να αφήσω τους οπλισμούς των δοκών όπως τους έβγαλε το πρόγραμμα και να ξαναλύσω για να δω τις διαφορές.

Να κάνω μια αφελή ερώτηση. Έστω ότι κάνω ρύθμιση με τις 120 δόσεις και το μόνο χρέος που έχω είναι τα αναδρομικά του ΤΣΜΕΔΕ. Τι γίνεται με τα υπόλοιπα αναδρομικά που θα βγαίνουν κάθε εξάμηνο (νομίζω μέχρι το Β' 2016)? Δεδομένου ότι είναι χρέη προ της 31/12/2018, δυνητικά εντάσσονται στον Ν.4611/2019 αλλά δεν έχουν ακόμη πιστοποιηθεί (ή δεν μας έχουν γνωστοποιηθεί) και προφανώς δεν μπορούν να συμπεριληφθούν σήμερα.

Θα σου πρότεινα την λύση της τριεριστης, γιατί στη δεύτερη λύση το δοκάρι στο ελεύθερο άκρο του προβόλου δεν βοηθά καθόλου μόνο βάρος στην κατασκευή δίνει. Όσο για την πρώτη λύση, αν υποθέσουμε ότι ο πρόβολος σου βγαίνει με 27εκ πάχος, με το ενδιάμεσο δοκάρι τί γίνεται? Απ' ότι βλέπω το άνοιγμα είναι κοντά στα 6μ και με την καταπόνηση από τον μεγάλο πρόβολο νομίζω ότι το ύψος του θα σου βγει μεγαλύτερο από 80εκ. Εναλακτικές που ίσως αξίζει να σκεφτείς 1. Ο πρόβολος να είναι δοκιδωτή πλάκα για να έχεις πιο ελαφριά κατασκευή 2. Ο πρόβολος να είναι μεταλλική κατασκευή

Εϊχα ρωτήσει την ΕΥΕΠΕΝ παλαιότερα για το αν μπορώ να εκδόσω ΠΕΑ σε ακίνητο που έχω ρυθμίσει με τον Ν4014. Η απάντηση ήταν ότι υπάρχει ασυμβίβαστο γιατί η ρύθμιση θεωρείται συμμετοχή στη μελέτη. Δεν ξέρω αν έχει αλλάξει κάτι από τότε.

Μάλλον κι εγώ λάθος το είχα καταλάβει. Όπως το αναλύει ο συνάδελφος έχει νόημα

Δηλαδή τώρα όσοι εκδίδουμε ΑΠΥ σε επιτηδευματίες και έχουμε παρακράτηση φόρου 20% θα έχουμε +37.95% επί του καθαρού ποσού. Με λίγα λόγια για κάθε 1000€ μένουν καθαρά στην τσέπη 420,50€. Δεν θα έπρεπε η παρακράτηση να υπολογίζεται στο καθαρό ποσό αφαιρόντας τις ασφαλιστικές εισφορές που ούτως ή άλλως εκπίπτουν από το φορολογητέο εισόδημα?

Αν δεν είναι έκκεντρες οι πεδιλοδοκοί δοκίμασε να επεκτείνεις τις πεδιλοδοκούς μετά τον κόμβο σε μήκος όσο και το πέλμα και να δημιουργήσεις μια μικρή πεδιλοδοκό πρόβολο. Θα επιβαρύνει τη στήριξη αλλά θα σου βγάλει μικρότερα εντατικά μεγέθη στην κύρια δοκό

Δεν θα μεταβιβάσεις τα φορτία στο δοκάρι στην άκρη του προβόλου θα τα μεταβιβάσεις. Αυτό που σου προτείνω είναι να μοντελοποιήσεις κανονικά τον φορέα εκτός της σκάλας την οποία θα επιλύσεις χωριστά και θα μεταβιβάσεις μόνο τα φορτία της.

Σωστά!

Συμφωνώ ότι η προσωμείωση μάλλον είναι λάθος και εστιάζω στο σημείο ένωσης ττου προβόλου με τη σκάλα που το θεώρησες πάκτωση. Όπως παρατήρησε και ο συνάδελφος παραπάνω το πρόγραμμα σου οπλίζει το σημείο σαν τετραέρειστη πλάκα και όχι ως πρόβολο γιατί "βλέπει' στήριξη. Νομίζω καλύτερα είναι να μην βάλεις τη σκάλα στο μοντέλο, να την επιλύσεις χωριστά θεωρώντας το σημείο στήριξης στον πρόβολο ως άρθρωση και όχι ως πάκτωση και την αντίδραση της στήριξης να τη βάλεις ως γραμμικό φορτίο στην άκρη του προβόλου.

Συνάδελφε γνώμη μου είναι να μην βγάλεις τη δοκό έξω από τα τοιχεία. Πως θα εξασφαλίσεις τη συνέχεια για να έχεις πλαισιακή λειτουργία του φορέα? Ουσιαστικά τα τοιχεία σου θα είναι ασύνδετα μεταξύ τους και το δοκάρι μόνο βάρος θα είναι.

Συνάδελφε δύσκολο είναι αλλά όχι ακατόρθωτο. Η γνώμη μου είναι ότι το πρόβλημα δεν είναι τόσο το ότι είσαι Ελλάδα αλλά το ότι κυνηγάς θέση εργοταξίου. Κι εγώ από Ελλάδα έψαχνα και μάλιστα χωρίς αγγλική διεύθυνση και ήταν σαφές ότι είμαι ακόμη Ελλάδα. Ως πολυτεχνίτης κι εγώ, με εμπειρία και από μελέτες και από εργοτάξιο έστελνα βιογραφικά και για θέσεις εργοταξίου και για μελετητικές. Ποτέ μα ποτέ δεν μου απάντησαν για θέση εργοταξίου, αντίθετα για structural design engineer είχα ανταπόκριση Οι recruiters που μου τηλεφωνούσαν πάντα ρωτούσαν βέβαια πιο είναι το πλάνο μου και πότε έχω σκοπό να πάω μόνιμα Αγγλία. Όταν τους έλεγα ότι πρώτα θέλω να βρω δουλειά και μετά να φύγω, οι πιο πολλοί δεν ξαναασχολήθηκαν, υπήρχαν όμως κάποιοι οι οποίοι με ενθάρρυναν να συνεχίσω και πρότειναν να πάω εκεί για λίγο για να μου κλείσουν συνεντεύξεις. Δεν θα μακρυγορήσω άλλο με την ιστορία μου, τα έχω ξαναγράψει στο φόρουμ άλλωστε, εκεί που θέλω να καταλήξω είναι ότι αν θέλεις αποκλειστικά Αγγλία και έχεις όπως λες εμπειρία σε μελέτες στατικών, προσάρμοσε το βιογραφικό σου και τόνισε τη μελετητική σου εμπειρία και ψάξου για structural design engineer. Ειδικά αν ξέρεις και μεταλλικά θεωρώ ότι έχεις σημαντικό πλεονέκτημα. Αν θες θέση εργοταξίου γνώμη μου ειναι να ψαχτείς για μέση ανατολή.

Σχετικά με το επάγγελμα τυ μηχανκού και αν αξίζει να σπουδάσε κανείς. Ρε παιδιά δεν μπορούμε να αφορίζουμε έτσι έναν ολόκληρο κλάδο. Δεν είναι όλα άσπρο ή μαύρο. Τα πάντα εξαρτώνται από τη θεληση του καθενός, την όρεξη για να ψάξει, να ψαχτεί και να δυλέψει. Αν σου αρέσει αυτό που κάνεις θα βρεις το δρόμο σου εύκολα ή δύσκολα. Πίσω στο θέμα αναζήτησης εργασίας στο εξωτερικό και τις εν δυνάμει χώρες εργασίας, διαβάζω εδώ και μέρες αυτά που γράφετε. Άλλος προτείνει Αυστραλία, άλλος Καναδά, άλλος Ιράκ!!! Δεν είναι όλες οι χωρες για όλους, εξαρτάται από το background του καθενός και βέβαια τους στόχους του. Η μετανάστευση δεν είναι εύκολο πράγμα, θέλει πολύ σκέψη, πολύ ψάξιμο και κατά την γνώμη μου το πιο σημαντικό απ' όλα είναι να καθήσει να αναρωτηθεί ο καθένας ποιες είναι οι δυνατότητές του. Έχω γράψει στο φόρουμ, ότι μετά από πολύ ψάξιμο και αφού έφαγα τα μούτρα μου αρκετές φορές κατάφερα να ξεκινήσω μια συνεργασία με ένα γραφείο στην Αγγλία. Δεν έψαχνα όμως μόνο στην Αγγλία και ούτε ήταν εύκολη υπόθεση. Έχω στείλει βιογραφικά σε εταιρείες σε όλο τον κόσμο (λόγω γλώσσας σε αγγλόφωνες χώρες). Από τη μικρή μου εμπειρία, κατέληξα ότι παρά τα πανω από 12 χρόνια εργασίας όσο και να έψαχνα δεν υπήρχε ποτέ περίπτωση να βρω δουλειά σε συγκεκριμένες χώρες Κατ' αρχήν να διευκρινίσω ότι όταν ξεκίνησα να ψάχνω, δεν είχα ποτέ στη ζωή μου δώσει συνέντευξη για δουλειά, καθ'ότι είμουν πάντα αυτοαπασχολούμενος και εννοείται ότι δεν είχα καν βιογραφικό. Το πρώτο μου βιογραφικό ήταν στα Αγγλικά ψάχνοντας templates από το internet και προσπαθόντας να βάλω σε μια σειρά τον εργασιακό μου βίο. Μέσο δεν είχα και η εμπειρία μου, όπως πολλών πιστεύω εδώ μέσα, άδειες, κατασκευές, αρχιτεκτονικά και στατικά (πραγματικά δικές μου δουλειές όμως και όχι δουλειές άλλων που απλά υπέγραφα). Το μέγεθος των έργων μικρά - μεσαία έργα. Αποφάσισα κατ' αρχήν να μην βάλω σάλτστες στο βιογραφικό και να είμαι ελικρινής. Πίστευα και ακόμη πιστεύω ότι είναι μεγάλο λάθος να λες ψέματα στο βιογραφικό, γιατί αργά ή γρήγορα θα φανεί. Τέλος πάντων, κουτσά-στραβά έκανα ένα βιογραφικό της κακιάς ώρας και άρχισα να το στέλνω (αργότερα βέβαια και με τη βοήθεια ενός φίλου το άλλαξα και το έκανα πιο πιασάρικο). Τα αποτελέσματα: Μέση Ανατολή (όλες οι χώρες του κόλπου εκτός Ιράκ) Πρά τα εκατοντάδες βιογραφικά που έστειλα και καναδυο σποραδικές συνεντεύξεις καμία μα καμία επιτυχία. Το συμπέρασμα που κατέληξα είναι ότι αν δεν έχεις δουλέψει σε μεγάλες εταιρείες και δεν έχεις εμπειρία σε μεγάλα έργα δεν υπάρχει ποτέ περίπτωση να βρεις δουλειά σ' αυτές τις χώρες. Αυτά που ξέρω εγώ τα ξέρουν και άλλοι που θα ζητούσαν το 1/10 από τα χρήματα που ήθελα εγώ. Καναδάς Υπάρχει αρκετά μεγάλη ζήτηση σε oil & gas και πιο πολύ στον βόρειο Καναδά. Πλεονέκτημα εννοείται ότι έχουν αυτοί που είναι εκεί και έχουν Καναδική εμπερία, αλλά δεν είναι απίθανο να βρεις και από εδώ, αν είσαι αυτό που ψάχνουν. Αν δεν ξέρεις από oil & gas απλά ξέχνα το. Αν πάλι σου περισεύουν μερικά χιλιάρικα και έχεις τη δυνατότητα να πάρεις βίζα (πολύ δύσκολο), βγάζεις τη βίζα και πας εκεί για να ψάξεις. Υπόψιν όμως ότι τα πτυχία μας δεν μετράνε μία εκεί. Για να γίνεις Professional Engineer πρέπει να κάνεις εξτρά μαθήματα και εννοείται να δώσεις εξετάσεις. ΗΠΑ Δεν δοκίμασα, γιατί μου φάινεται εξαιρετικά απίθανο/δύσκολο για κάποιον χωρίς εξειδικευμένες γνώσεις να βρει δουλειά στις ΗΠΑ Νέα Ζηλανδία Υπάρχει πολύ μεγάλη ζήτηση για Structural Engineers και μάλιστα προτιμούνται οι μηχανικοί που έχουν εμπειρία σε σεισμό. Δεν έιναι ανάγκη να έχεις δουλέψει σε μεγάλα έργα, γιατί μηχανικούς ψάχνουν όλων των ειδών οι εταρείες και αν έχεις πρόταση για δουλειά είναι σχετικά εύκολο να βγάλεις βίζα. Με ειχαν πλησιάσει recruiters, μέσω των οποίων έδωσα αρκετές συνεντεύξεις από Skype και μάλιστα είχα και πρόταση για δουλειά. Πρόκειται για μια πολύ οργανωμένη αλλά αρκετά ακριβή χώρα. Δεν είναι από τις χώρες που λες πάω για μερικά χρόνια για να κάνω λεφτά και μετά επιστρέφω. Για να πας εκεί πρέπει να το έχεις σκεφτεί καλά, να καταλάβεις ότι κυριολεκτικά πας στην άλλη άκρη της γης και ότι δεν θα μπορείς να πηγαινοέρχεσαι όποτε θέλεις (32 ώρες ταξίδι). Αν δεν σε πειράζει αυτό, πιστεύω ότι είναι μια πολύ καλή χώρα για να ζήσεις, μπορεί να μην γίνεις εκατομυριούχος, αλλά αν δουλέψεις θεωρώ ότι μπορείς να ζεις μια αξιοπρεπή ζωή εκεί. Τα λεφτά που μου είχαν δώσει εκεί ήταν $55,000 το χρόνο, αλλά με τη συμφωνία να γίνεται 3μηνο review για τους πρώτους 6 μήνες και να ανέβω στα $70,000 μετά το 1ο review και στα $80,000 μετά το 2ο (όλα αυτά γραμμένα στο συμβόλαιο που μου πρότειναν και εννοείται αν πετύχαινα τους στόχους). Ακόμα σκέφτομαι αν έκανα καλά και απέριψα την πρόταση, αλλά υπήρχαν προσωπικοί λόγοι... Έχω κρατήσει επαφή με τον τύπο που μου έκανε την πρόταση για δουλειά. Όταν ήταν να πάω εγώ ήταν μια εταιρεία με 8 μηχανικούς και ένα γραφείο στο Gisborne. Μέσα σε 1,5-2 χρόνια ο τύπος έχει 32 μηχανικούς και έχει ανοίξει άλλα 3-4 γραφεία σε όλη τη Νέα Ζηλανδία Μεγάλη Βρετανία Τα έχω γράψει εδώ στο φόρουμ για την εμπειρία μου, εκεί κάτι ξεκίνησα, εκεί με βλέπω να έχω μέλλον Από τη μικρή μου λοιπόν εμπειρία, εγώ έχω καταλάβει ότι αν θες βρίσκεις, το να πετύχεις εξαρτάται από σένα. Το να κάνεις μεταπτυχιακό για να μπεις στην αγορά εργασίας δεν είναι για όλους, ούτε όλες οι χώρες είναι για όλους. Θέλει πολύ ψάξιμο.

Κε Ροδόπουλε, αν και δεν σας γνωρίζω, διαβάζω τα post σας και καταλαβαίνω ότι και ενημερωμένος είστε και εμπειρία από το εξωτερικό έχετε. Δεν καταλαβαίνω όμως γιατί επιμένετε να αποθαρρύνετε τους συναδέλφους που ψάχνουν δουλειά έξω. Τα παραδείγματα που αναφέρετε μπορεί να είναι σωστά, έχουν όμως σχέση μόνο με μεγάλες εταιρείες και μεγάλα έργα. Δεν είναι απαραίτητο κάποιος που ψάχνει δουλειά έξω να βρει δουλειά μόνο σε μεγάλη εταιρεία. Υπάρχουν και μικρές εταιρείες που δραστηριοποιούνται στο χώρο και συγκεκριμένα στην Αγγλία υπάρχει πολύ μεγάλη ζήτηση (τουλάχιστον για structural που γνωρίζω) και το γνωρίζω από προσωπική εμπειρία και όχι γιατί κάποιος μου το είπε. Γιατί λοιπόν να μην μπορεί να ξεκινήσει κάποιος σε μια μικρή/μεσαία εταιρεία, να αποκτήσει εμπειρία και μετά αν παρουσιαστεί η ευκαιρία να πάει και σε μεγαλύτερη. Δεν είναι ανάγκη να ξεκινήσουμε από αεροδρόμια και γέφυρες. Συγκεκριμένα μάλιστα όσον αφορά στους μισθούς, όσα γράφετε έχουν μόνο σχέση με Μέση Ανατολή. Είναι αδιανόητο σε χώρες του δυτικού κόσμου κάποιος να πάρει μικρότερο μισθό μόνο και μόνο επειδή είναι Έλληνας ή Ινδός ή Πακιστανός. Μπορεί να πάρει χαμηλότερο μισθό λόγω έλλειψης εμπειρίας αλλά σε καμία περίπτωση λόγω καταγωγής και μάλιστα το τελευταίο διώκεται και ποινικά (discrimination). Το έχω ξαναγράψει στο φόρουμ, το να βρει κάποιος δουλειά έξω δεν είναι εύκολο αλλά δεν είναι και ακατόρθωτο. Θέλει υπομονή πείσμα και διάβασμα και συγκεκριμένα πολύ υπομονή πολύ πείσμα και πολύ διάβασμα.

Όσο έψαχνα δουλειά στο εξωτερικό μίλησα με recruiters από όλο τον κόσμο (από Καναδά μέχρι Ν. Ζηλανδία, κυρίως όμως από Μ. Βρεατανία). Όπως είναι φυσιολογικό άλλοι είναι καλοί, άλλοι αδιάφοροι και αλλοι κακοί στη δουλειά τους, όπως νομίζω γίνεται με όλα τα επαγγέλματα, δεν θα τους έλεγα όμως λαμόγια (τουλάχιστον τους περισσότερους). Ίσως για τους περισσότερους από εμάς που έχουμε συνιθίσει στα Ελληνικά δεδομένα να φαίνεται περιττή η δουλειά του recruiter, όμως απ' ότι φαίνεται η πλειονότητα των εταιρειών στο εξωτερικό με αυτούς δουλεύει και μάλιστα οι μεγάλες εταιρείες έχουν δικούς τους. Η λογική λέει ότι για να δουλεύουν τόσα χρόνια με αυτούς μάλλον κάτι έχουν να προσφέρουν. Η δική μου εμπειρία μου έχει δείξει ότι έχεις πολλές περισσότερες πιθανότητες να κλείσεις συνέντευξη μέσω recruiter, παρά μόνος σου. Από κει και πέρα εξαρτάται από σένα αν θα πάρεις τη δουλειά ή όχι. Με το να τους αντιμετωπίζει κάποιος υποτιμιτικά είτε γιατί είναι μηχανικός από το ΑΠΘ ή το ΕΜΠ ή από το ΜΙΤ είτε γιατί είναι Έλληνας και αυτοί "μεμέτια" το μόνο που καταφέρνει είναι να ικανοποιεί τον εγωισμό του και τίποτε άλλο. Στό κάτω κάτω το "μεμέτι" από το πανεπηστίμιο του ΚαΙρου έχει δουλειά ΕΣΥ είσαι αυτός που δεν έχει και ψάχνει να βρει. Αν έχεις βάλει στόχο να βρεις δουλειά έξω πρέπει να παίξεις με τους όρους του παιχνιδιού είτε σου αρέσουν είτε όχι, αλλιώς μαλλον πρέπει να αναθεωρήσεις τις απόψεις σου και να μείνεις στην Ελλάδα

Να 'σαι καλά φίλε μου ευχαριστώ. Για τα φορολογικά πήγα και έκανα δήλωση στην εφορία για συναλλαγές με ΕΕ, οπότε κάνω κάθε μήνα δήλωση μέσω VIES για ότι τιμολόγια κόβω. Κόβω κανονικά τιμολόγιο, χωρίς ΦΠΑ όμως. Με το ΤΣΜΕΔΕ δεν έχω καμία αλλαγή. Πληρώνω εδώ τις εισφορές. Στην Αγγλία δεν χρειάζεται να πληρώσω εισφορές ή φορολογία αφού δεν δουλεύω εκεί

@ Dimitris 81 Δεν μπορεί να είναι full time η δουλειά με τη στενή ένοια του όρου τουλάχιστον αφού είμαι εδώ και δεν μπορεί κάποιος να ελέγξει αν δουλεύω 8ωρο (άσχετα αν χτυπάω 12ωρα). Κατ' αποκοπή δουλεύω και παράλληλα ότι κάτσει εδώ. @Project Breeze Σ' ευχαριστώ πολύ, καλή αρχή και σε σενα. Για το βιογραφικό και τις εταιρείες που σου το ετοιμάζουν, για να πω την αλήθεια διαφωνώ. Η καλύτερη λύση νομίζω είναι αυτό που έκανες, και έκανα κι εγώ, δηλαδή "κλέβεις" στοιχεία από διάφορα CV που βρισκεις online, ή ακόμη και λέξεις κλειδιά από αγγελίες και τα προσαρμόζεις στο βιογραφικό σου. Αν έχεις και κάποιον συνάδελφο που δουλεύει Αγγλία, του το στέλνεις για να σου πει τη γνώμη του (το έκανα και βοήθησε πολύ). Νομίζω ότι οι εταιρείες αυτές χρησιμοποιούν templates που κάνουν μπαμ ότι είναι ετοιματζίδικα και πιστεύω ότι ένας έμπειρος ατζέντης θα καταλάβει ότι δεν το έγραψες μόνος σου. Γράφοντάς το μόνος σου μπάινεις στη διαδικασία να ψάξεις (ορολογίες, λέξεις κλειδιά κλπ) και όσο πιο πολύ ψάχνεις τόσο πιο έτοιμος θα είσαι όταν έρθει η πολυπόθητη ώρα της συνέντευξης

Η εμπειρία του Project Breeze είναι ένα πολύ καλό παράδειγμα του τι μπορεί να πετύχει κάποιος όταν έχει συγκεκριμένους στόχους και πρόγραμμα. Όταν ξεκίνησα να ψάχνω δουλειά στο εξωτερικό δεν ήξερα που παν τα τέσσερα. Με εμπειρία μόνο από Ελλάδα και έχοντας κάνει από όλα κι από λίγο (ευτυχώς πρόλαβα για 7-8 χρόνια τις καλές εποχές), δεν ήξερα πως δουλεύουν τα πράγματα έξω. Μετά από απανωτές αποτυχίες και έχοντας περάσει αρκετός καιρός χωρίς να χτυπήσει το τηλέφωνο κατάλαβα ότι μάλλον εγώ δεν κάνω κάτι καλά. Τι λάθος έκανα? Το βιογραφικό δεν ήταν δομημένο έτσι ώστε να δείχνει ξεκάθαρα τους στόχους μου όσον αφορά στην επαγγελματική μου καριέρα. Επιπλέον έστελνα αιτήσεις και για μελετητικές θέσεις αλλά και για θέσεις εργοταξίου. Άλλαξα λοιπόν το βιογραφικό, τόνισα την μελετητική εμπειρία και έκανα αιτήσεις μόνο για θέσεις Structural Engineer. Ένα άλλο μειονέκτημα, τουλάχιστον όσον αφορά στη Βρετανική αγορά εργασίας, είναι η αναγκαιότητα της φυσικής παρουσίας στην Αγγλία. Έχοντας οικογένεια και παιδιά δεν είχα τη δυνατότητα να μετακομίσω χωρίς να έχω εξασφαλίσει πρώτα δουλειά. Σκέφτηκα λοιπόν να γράφω στο cover letter "I am immediately available for a face to face interview" και ω του θαύματος άρχισε να χτυπάει το τηλέφωνο. Μου τηλεφώνησαν διάφοροι recruiters. Η πρώτη ερώτηση πάντα η ίδια: άντε και σου κανονίσαμε συνέντευξη, πότε μπορείς να έρθεις και το σημαντικότερο πότε μπορείς να ξεκινήσεις αν είσαι επιτυχής??? Η απάντηση μου ήταν, άμεσα για συνέντευξη και 2 εβδομάδες αν είμαι επιτυχής. Έπειτα από κι εγώ δεν ξέρω πόσα τηλέφωνα από recruiters, έρχεται και η πρώτη συνέντευξη μέσω skype με μια εταιρεία που είχε γραφεία Λονδίνο και Νότινγχαμ. Η συνέντευξη δεν πήγε και πολύ καλά και όχι μόνο αυτό, δεν είχαν καν την αξιοπρέπεια να απαντήσουν (και η εταιρεία αλλά και ο recruiter) όταν έστειλα email να ρωτήσω αν υπήρξε κάποια εξέλιξη. Τέλος πάντων το προσπέρασα και συνέχισα ακάθεκτος να στέλνω αιτήσεις. Άλλες φορές απαντούσαν, άλλες όχι, αλλά το αποτέλεσμα το ίδιο. ΤΙΠΟΤΑ... Κάποια στιγμή με πλησιάζουν από τη Randstad (recruitement agency με γραφεία σε όλο τον κόσμο) και μου λένε: Αν δεν έρθεις εδώ δεν μπορούμε να σε βοηθήσουμε. Μου προτείνουν λοιπόν να κανονίσω να πάω Λονδίνο για 1 εβδομάδα και αυτοί να προσπαθήσουν να μου κανονίσουν συνεντεύξεις. Πήρα την απόφαση να το ρισκάρω και πήγα πέρυσι το Σεπτέμβριο. Αποδείχτηκε ότι ήταν συνεπείς και μου κανόνισαν όχι μία αλλά 7 συνεντεύξεις. Το κλίμα στις συνεντεύξεις ήταν πολύ καλό και μάλιστα σε μία συνέντευξη, αυτός που μου έπερνε τη συνέντευξη (3 ώρες) προσφέρθηκε να με πάει στο σταθμό των τρένων. Μάλλον είμαι η εξαίρεση στον κανόνα φίλε Project Breze, αλλά δεν την πήρα τη δουλειά. Δυστυχώς το ίδιο έγινε και με τις άλλες συνεντεύξεις. Γύρισα λοιπόν πίσω, αρκετά απογοητευμένος θα έλεγα, αλλά αποφασισμένος να συνεχίσω να ψάχνω. Ο καιρός κύλισε στο ίδιο μοτίβο, άσκοπα τηλέφωνα από ατζέντηδες χωρίς αποτέλεσμα..... Μετά από κάποιους μήνες αποφασίζω να ξαναπάω για 2 εβδομάδες. Αυτή τη φορά θα έμενα σ' ένα φίλο που είχε πρόσφατα μετακομίσει στο Λονδίνο, με τον οποίο είχαμε συμφωνήσει να συγκατοικίσουμε για λίγο καιρό αν έβρισκα δουλειά. Η Randstad αποδείχτηκε για μια ακόμη φορά συνεπής και μου κανόνισε αρκετές συνεντεύξεις. Μία εξ αυτών πήγε καλά και μου λένε σε θέλουμε, πότε μπορείς να ξεκινήσεις. Τους λέω πρέπει να γυρίσω Ελλάδα, να μαζέψω τα πράγματα και να γυρίσω (καναδυό εβδομάδες δηλαδή). Μια χαρά μου λένε ξεκινάμε. Χαρές και πανηγύρια εγώ..... Γυρνάω Ελλάδα με σκοπό να ετοιμαστώ και να ξαναφύγω πίσω. Μερικές ημέρες αφότου γύρισα, χτυπάει το τηλέφωνο, βλέπω αγγλικό νούμερο. Hello λέω εγώ, καλημέρα μου λένε..... Για να μην τα πολυλογώ το τηλέφωνο ήταν από έναν Έλληνα Αρχιτέκτωνα με γραφείο στο Λονδίνο, στον οποίο είχα στείλει το βιογραφικό μου 6 μήνες πριν και ο οποίος έψαχνε structural engineer. Μιλήσαμε αρκετή ώρα, μου είπε ότι ενδιαφέρεται, αλλά του έιπα ότι είχα ήδη κλείσει με άλλη εταιρεία και ότι θα ήθελα να κρατήσω επαφή για πιθανή μελλοντική συνεργασία. Ενώ λοιπόν ετοιμαζόμουν, δεν ξέρω τί μεσολάβησε και η εταιρεία που είχαμε συμφωνήσει άρχισε να μου τα μασάει. Ξέρεις δεν μπορούμε να σε εκπαιδεύσουμε, εμείς θέλουμε κάποιον με εμπειρία από Αγγλία και άλλα τέτοια.......... Με λίγα λόγια ο τύπος άλλαξε γνώμη. Τι να πω ειλικρινά περίμενα ότι οι Άγγλοι είναι περισσότερο επαγγελματίες και δεν περίμενα τέτοιες συμπεριφορές.... Εν πάσει περιπτώσει, λέω δεν θα τα παρατήσω τώρα.. Αποφασίζω να ξαναπάρω τον Έλληνα Αρχιτέκτωνα τηλέφωνο. Μισή ντροπή δική μου λέω μισή δική του. Μιλήσαμε ξανά, μου εξήγησε τη φύση της δουλειάς (μικρά έργα, σχετικά με ανακαινίσεις κατοικιών). Ο άνθρωπος μου εξήγησε ότι δεν μπορεί να μου δώσει πολλά χρήματα, τουλάχιστον όχι αρκετά για να μπορώ να ζήσω με την οικογένειά μου στο Λονδίνο, οπότε συμφωνήσαμε να δουλεύω εξ' αποστάσεως και κατά καιρούς να πηγαίνω και εκεί. Αρχικά πήγα για 2 εβδομάδες Λονδίνο για να μου κάνουν training και μετά γύρισα Ελλάδα και δουλεύω από το γραφείο μου. Δουλεύω περίπου 3 μήνες σε αυτό το μοτίβο και τώρα ετοιμάζομαι να ξαναπάω για ένα μήνα. Τα λεφτά δεν είναι πάρα πολλά, αλλά θεωρώ ότι είναι μια καλή αρχή και το σημαντικότερο, τουλάχιστον για μένα, είναι ότι δουλεύω πάνω στο αντικέιμενό μου, το οποίο κόντευα να ξεχάσω. Αυτό που μου έδειξε η μικρή μου εμπειρία είναι ότι προφανώς δεν είναι εύκολο να βρεις δουλειά έξω, πρέπει να προσπαθήσεις, να τρέξεις, να διαβάσεις, να μάθεις πως λειτουργούν τα πράγματα έξω. Θα φας τα μούτρα σου, είναι σίγουρο και μάλιστα πολλές φόρές, αλλά αν έχεις εμπιστοσύνη στον εαυτό σου, αν έχεις ξεκάθαρους στόχους για την καριέρα σου και πάνω απ' όλα αν έχεις υπομονή και επιμονή θα πετύχεις το στόχο σου. Μετά εξαρτάται από σένα το πως θα διαχειριστείς την όποια επιτυχία, μικρη ή μεγάλη. Το ότι είσαι είσαι επιτυχημένος και καταξιωμένος στην Ελλάδα δεν σημαίνει απαραίτητα ότι θα πας στο εξωτερικό και θα βγάλεις εκατομμύρια από την πρώτη μέρα. Αν πας έξω ξεκινάς μια καινούρια καριέρα, ίσως όχι από το μηδέν αν έχεις ήδη κάποια εμπειρία, αλλά σίγουρα δεν συνεχίζεις από εκεί που σταμάτησες στην Ελλάδα. Πρέπει να συμβιβαστείς. Το πόσο, εξαρτάται από τη φύση της δουλειάς. Αν όμως έχεις πείσμα και υπομονή θα πετύχεις. Δεν λέω ότι εγώ πέτυχα γιατί ακόμη στην (καινούρια) αρχή είμαι, αλλά τουλάχιστον αισθάνομαι ικανοποιημένος ότι η αρχή έγινε.

Οι ερωτήσεις δεν έχουν σκοπό μόνο να δουν τι ξέρεις, αλλά και τον τρόπο που σκέφτερσαι. Πως φτάνεις στο σημείο να προτείνεις τη συγκεκριμένη λύση, γιατί και ποιους παράγοντες έλαβες υπόψιν σου. Αν το να βγάλεις μια κολώνα και να ενισχύσεις ένα κτίριο σου φαίνονται απλοϊκές ερωτήσεις, τότε τι θα μπορούσε να είναι μια πιο σύνθετη ερώτηση? Έχεις κανένα παράδειγμα από προσωπική σου εμπειρία?

Εκεί ακριβώς είναι το θέμα στο επίπεδο εμπειρίας. Εγώ δουλεύω 15 χρόνια στην Ελλάδα με σπουδές μόνο στην Ελλάδα. Στην Αγγλία όμως προσπαθώ να πλασάρω τον εαυτό μου ως Intermediate level, λόγω της έλειψης εμπειρίας εκεί. Για junior θέση ούτε κοιτάω ούτε κανένας θα ενδιαφέρονταν πιστεύω, γιατί μπορούν να βρουν μη έμπειρους μηχανικούς και εκεί. Σ' αυτές τις θέσεις τα χρήματα που παίζουν είναι μεταξύ 28-35Κ το χρόνο, ανάλογα με την εταιρεία.

Μέχρι τώρα είχα καμια 15αριά face to face συνεντέυξεις με γραφεία στην Αγγλία όλες για θέση Structural Engineer και όλες στο ευρύτερο Λονδίνο. Όλες τις κανόνισε recruiter αφού του είχα πει συγκεκριμένες ημερομηνίες που θα ήμουν στην Αγγλία. Συνολικά πήγα 2 φορές και έμεινα 1-2 εβδομάδες την κάθε φορά. Δουλειά δεν βρήκα, αν και την τελευταία φορά έφτασα πολύ κοντά (μου έκαναν job offer και μετά το πήραν πίσω). Από τους ατζέντηδες δεν είχα πρόβλημα, αυτό που είπαν το έκαναν. Μου είπαν δηλαδή έλα και εμείς θα σου κανονίσουμε συνεντεύξεις και έτσι κι έγινε. Στις συνεντεύξεις, εκτός από τις κλασικές του τύπου ποιος είσαι τι έχεις κάνει, γιατί θες να φύγεις από την Ελλάδα (ναι το ρωτάνε κι αυτό) κτλπ σου έχουν έτοιμα και τα λεγόμενα case studies. Αυτό ποικοίλει από διαγράμματα M,Q,N (όχι υπολογισμούς και πράξεις, αλλά να σχεδιάσεις πάνω σε ένα φορέα, πως περίπου θα είναι τα διαγράμματα) μέχρι και συγκεριμένα έργα (π.χ μου έδωσαν μια κάτοψη, μου λένε εδώ ο πελάτης θέλει να βγάλει μια κολώνα, θέλει να ανοίξει μια τρύπα στη μέση της πλάκας κλπ. Πώς θα το αντιμετωπίσεις). Για να πω την αλήθεια τα M,Q,N τα θεώρησα υπερβολικά, αλλά μετά κατάλαβα ότι έχει νόημα γιατί πολοί κάνουν υπολογισμούς ακόμη και με το χέρι. Το κλίμα σε όλες τις συνεντεύξεις ήταν πολύ καλό και σε κάνουν να αισθάνεσαι άνετα. Οι εταρείες που μίλησα εγώ δεν είχαν HR και έτσι συνήθως μιλούσα είτε απ' ευθείας με τον Director είτε με μια ομάδα μηχανικών, οπότε πέφτει αρκετό ξεσκόνισμα (μέχρι και 3 ώρες συνέντευξη έδωσα). Ποιο σπάνια, μετά από την αρχική συνέντευξη και αν τα πας καλά, μπορεί να σου πούνε να πας και για μια δοκιμαστική μέρα στο γραφείο (αυτό μου έτυχε μια φορά). Από τη μέχρι τώρα εμπειρία μου είδα ότι, τουλάχιστον οι περισσότεροι, είναι σοβαροί επαγγελματίες. Ένα παράδειγμα που μου έκανε φοβερή εντύπωση: Είχα μια συνέντευξη σε ένα τεχνικό γραφείο, μίλησα με έναν από τους Directors και όταν τελειώσαμε μου λέει έλα να σου γνωρίσω και τους άλλους μηχανικούς της εταιρείας. Με γύρισε σε όλο το γραφείο και ο κάθε μηχανικος ή σχεδιαστής αφού πρώτα μου συστήνονταν καθόταν και μου εξηγούσε με λεπτομέρεια σε τι έργο δούλευε εκείνη τι στιγμή και τι ακριβώς έκανε και ποιος ήταν ο ρόλος του στο γραφείο. Το πρόβλημα που αντιμετώπισα εγώ ήταν ότι αυτοί θέλουν μηχανικούς εμπειρία σε όλα τα υλικά (μπετό, ξύλο, φέρουσα τοιχοποιία, μεταλλικές) κι εγώ είχα εμπειρία μόνο στο μπετό, όπως και οι περισσότεροι από εμάς πιστεύω. Όταν η συνέντευξη έμπαινε στο τεχνικό κομάτι, όλοι μα όλοι με ρώτησαν σε τι υλικά έχω σχεδιάσει. Όταν τους έλεγα μόνο μπετό, έβλεπα ότι εκεί χαλούσε το πράγμα. Αυτό ήταν και το feedback που είχα από τους recruiters. Ξέρεις τους άρεσες αλλά θέλουν κάποιον που να έχει εμπειρία σε όλα τα υλικά. Συμπέρασμα: Στην Αγγλία δουλειές υπάρχουν και μάλιστα πολλές, τουλάχιστον στο κομάτι του Πολ. Μηχανικού. Ο ανταγωνισμός όμως είναι τεράστιος και πρέπει να έχει κάποιος τεράστια υπομονή και επιμονή για να πετύχει. Θα σε περάσουν από χίλια κόσκινα μέχρι να σε προσλάβουν, αν βρεις όμως την πρώτη σου δουλειά εκεί και αποκτήσεις έστω και μικρή εμπειρία στα εκεί δεδομένα μετά ο δρόμος ανοίγει και μπορείς να εξελιχθείς (με την προϋπόθεση βέβαια ότι δεν πετάς αετό και στρώνεσαι στη δουλειά αλλά και στο διάβασμα)

Για μας τους μηχανικούς που έχουμε εμπειρία μόνο από την Ελληνική πραγματικότητα, είναι δύσκολο, τουλάχιστον στην αρχή, να καταλάβουμε πως λειτουργούν τα πράγματα έξω. Το θέμα είναι ότι σε κάθε χώρα έχουν και άλλες απαιτήσεις. Κατά τη γνώμη μου πάντα, στη Μέση Ανατολή ας πούμε θέλουν έτοιμους μηχανικούς με εμπειρία κυρίως σε μεγάλα έργα και μεγάλες εταιρείες έτοιμους να είναι παραγωγικοί από την 1η μέρα. Στην Αγγλία νομίζω πως είναι περισσότερο ευέλικτοι και έχουν ως γνώμωνα να μπορούν να επενδύσουν σε σένα και στις γνώσεις σου και σε πολλές περιπτώσεις έχουν τη διάθεση να σε εκπαιδεύσουν. Θα πρέπει όμως να αντέχεις να ξεκινήσεις από χαμηλά και με μάλλον λίγα χρήματα Ο one man show μηχανικός μπορεί πιστεύω να σταθεί στην Ευρωπαϊκή αγορά αν μπορέσει να εστιάσει, όπως σωστά είπαν και οι συνάδελφοι παραπάνω, σε έναν τομέα. Το πως θα βρεις τον τομέα που θα εστιάσεις εξαρτάται από πολούς παράγοντες. Τι σου αρέσει, σε τι έχεις περισσότερο εμπειρία, σε ποιον τομέα βλέπεις ότι έχεις περισσότερο ανταπόκριση από agents και εργοδότες και αντίστοιχα προσαρμόζεις το βιογραφικό σου. Το ξαναλέω, στην Αγγλία τουλάχιστον όλο το παιχνίδι παίζεται με του agents (ποτέ δεν κατάλαβα το γιατί, αλλά έτσι είναι). Αν καταφέρεις να βρεις κάποιον agent που πιστεύει ότι μπορεί να βγάλει λεφτά από σένα έχεις κάνει τουλάχιστον μια καλή αρχή

Στην πρώτη παράγραφο, κάτω από στοιχεία επικοινωνίας κλπ καλό θα είναι να βάλεις το λεγόμενο career objective. Μια παράγραφο που να λέει συνοπτικά πιος είσαι τι έχεις κάνει και τι ψάχνεις. Οι agents κοιτάνε το κάθε βιογραφικό πολύ λίγο και πρέπει να τους κινήσεις το ενδιαφέρον να το κοιτάξουν και παρακάτω

Το ότι έχεις ασχοληθεί σε περισσότερους από έναν τομείς, σαφώς δεν είναι κακό, αλλά μάλλον μοιάζει περίεργο για τους έξω, αφού στο εξωτερικό συνηθιζεται να είναι εξειδικευμένος ο μηχανικός. Τον Structural Engineer για παράδειγμα, δεν τον θέλουν για να κάνει σχέδιο, γι' αυτό έχουν τον Structural Technician. Τον θέλουν για να στήσει το μοντέλο, να κάνει τους υπολογισμούς και μετά να δώσει τα αποτελεσματα στον Technician και να τον καθοδηγήσει να κάνει τα σχέδια στο AutoCad ή όποιο σχεδιαστικό πρόγραμμα δουλεύουν. Όπως καταλαβαίνεις και μάλλον ξέρεις, τα πράγματα λειτουργούν εντελώς διαφορετικά έξω και αυτό που θα σε συμβούλευα είναι να κοιτάξεις να επικεντρωθείς σε ένα μόνο τομέα (εσύ θα κρίνεις πιο είναι το δυνατό σου σημείο). Λες ότι σε πήραν 5-6 τηλέφωνα. Τί ήταν αυτοί που σε πήραν, απευθείας εργοδότες ή recruiters. Επειδή πιστεύω ότι μάλλον recruiters θα σε πήραν τηλέφωνο, όταν μιλάς μαζί τους ξεζούμιζέ τους στις ερωτήσεις, πρωτα απ' όλα για να καταλάβεις αν έχουν όντως διαβάσει το βιογραφικό σου, αλλά και αν υπάρχει πραγματικά η θέση που διαφημίζουν ή αν απλά θέλουν να γεμίζουν την database τους με βιογραφικά για να δείξουν στον προϊστάμενό τους ότι κάτι κάνουν. Δεν είναι κακο, ρώτα τους στην ψύχρα τί είδαν στο βιογραφικό σου που τους άρεσε, γιατί σε ξεχώρισαν από το σωρό και αν έχουν σκοπό να σε προωθήσουν. Ρώτα λεπτομέρειες για τη δουλειά, ρώτα πιος είναι ο πελάτης τους. Με λίγα λόγια προσπάθησε αφενός να είσαι σίγουρος ότι υπάρχει πραγματικό ενδιαφέρον αφετέρου δε να δείξεις ότι πραγματικά ψάχνεις και δεν είσαι τυχοδιώκτης. Α και μην ρωτάς ποτέ εσύ για λεφτα, περίμενε να σε ρωτήσουν αυτοί πρώτα. Μην βάλεις σάλτσες στο βιογραφικό σου, ακόμη και να τους πείσεις σε πρώτη φάση όταν θα έρθει η ώρα της face to face συνέντευξης θα καταλάβουν τι πραγματικά ξέρεις και τι όχι Για την Αγγλία συγκεκριμένα, ξέρω ότι υπάρχει μεγάλη ζήτηση σε Structural Engineers. Είναι όντως σημαντικό μειονέκτημα το ότι δεν μένεις εκεί και οι περισσότεροι με το που βλέπουν ξένο τηλέφωνο πετάνε το βιογραφικό σου στα σκουπίδια. Υπαρχουν όμως και κάποιοι (recruiters κυρίως) που θα σε πάρουν τηλέφωνο. Όταν σε πάρουν θα σε ρωτήσουν ποια είναι τα σχέδιά σου. Πιστεύω ότι εκεί είναι όλο το παιχνίδι. Αν τους πείσεις ότι ψάχνεις σοβαρά, λέγοντάς τους ας πούμε ότι έχεις σκοπό να πας Αγγλία την τάδε ημερομηνία και να καθήσεις κάποιο χρονικό διάστημα (1-2 εβδομάδες) μόνο και μόνο για να βρεις δουλειά τότε υπάρχουν σοβαρές πιθανότητες να ασχοληθούν μαζί σου. Εννοείται βέβαια ότι πρέπει να διπλο-τριπλο τσεκάρεις τον recruiter και είναι καλύτερο να προτιμήσεις να δουλέψεις με μεγάλες εταιρείες τύπου Randstad, Hays κλπ. Αν σου δώσουν το πράσινο φως ότι έλα και θα σου κανονίσουμε συνεντεύξεις, η γνώμη μου είναι να πας. Σίγουρα δεν είναι εύκολο, θέλει υπομονή και επιμονή και δυστυχώς και αρκετά χρήματα.................. Για τις Αραβικές χώρες ειλικρινά δεν έχω καταλάβει πως δουλεύει το πράγμα, πάντως το PMP που έχεις νομίζω πως είναι δυνατό χαρτί. Σου εύχομαι καλή τύχη Υ.Γ. Το National Insurance Number (για Αγγλία) μην σε απασχολεί, όταν βρεις δουλειά θα σου βγάλει ο εργοδότης σου, δεν θα κολήσει εκεί.

Κοίτα τα 2600 το μήνα φαντάζουν υπέρογκο ποσό για Ελλάδα, μάλλον απλησίαστο ακόμη και για έμπειρο μηχανικό, για Κατάρ όμως μπορεί να είναι και λίγα. Βέβαια σαν graduate είναι καλά αλλά πρέπει να σκεφτείς ότι το Κατάρ είναι πανάκριβο. Για το σπίτι που σου δίνουν, είναι housing allowance και αν ναι πόσο το μήνα (έχε υπόψιν ότι τα σπίτια είναι πανάκριβα στο Κατάρ). Αν σου δίνουν συγκεκριμένο σπίτι και όχι allowance, ρώτησες τι σπίτι είναι αυτό και που? ή αν θα συγκατοικείς με άλλους? Επίσης έχε υπόψιν ότι σαν εργοδηγός θα είσαι όλη μέρα στο εργοτάξιο με 50 βαθμούς το καλοκαίρι. Αυτά για τα αρνητικά. Τώρα για τα θετικά της υπόθεσης, είναι πάνω από όλα ότι βρήκες δουλειά και μπράβο σου και ότι ανοίγεις μια πόρτα στη Μέση Ανατολή όπου μπορεί να έχεις καλές προοπτικές. Αυτό που θα έκανα στη θέση σου θα ήταν πρώτα απ' όλα να ψάξω την εταιρεία για να δω εάν μπορώ να τους εμπιστευτώ (θεωρώ ότι το έκανες ήδη), ύστερα θα καθόμουν να σκεφτώ τί προοπτικές έχω για το μέλλον. Θεωρώ ότι αν αποκτήσεις εμπειρία στη Μέση Ανατολή, μετά οι εταιρείες σε κοιτούν με άλλο μάτι, οπότε όπως καταλαβαίνεις ανοίγονται άλλοι ορίζοντες και μάλλον ξέρεις ότι παίζουν και πολύ καλά λεφτά. Το σημαντικότερο βέβαια κατα τη γνώμη μου είναι να σκεφτείς αν σου αρέσει το εργοτάξιο (λες ότι σε ενδιαφέρει περισσότερο μια καριερα στο μελετητικο κομματι παρα στο εργοταξιο). Αν κάνεις μια δουλειά μόνο και μόνο για τα λεφτά χωρίς πραγματικά να σου αρέσει και μάλιστα σε μια ξένη χώρα δε νομίζω να αντέξεις. Από την άλλη στην Αγγλία, όπως φαντάζομαι θα ξέρεις υπάρχει πολύ μεγάλη ζήτηση για structural engineers και πιστεύω ότι ακόμα και να μην κάτσουν οι 4 συνεντεύξεις τώρα, θα βρεις κάτι σίγουρα και μάλιστα στο κομάτι που σε ενδιαφέρει (μελέτες). Τα λεφτά βέβαια θα είναι πολύ λιγότερα στην αρχή πιστεύω γύρω στα 25000 το χρόνο σαν graduate, αλλά πάλι υπάρχουν προοπτκές ιδίως αν γίνεις chartered κα βέβαια ζεις και σε μια πολιτισμένη χώρα. Αυτό που θα σε συμβούλευα είναι να δεις πρώτα τι θα γίνει με τις συνεντεύξεις στην Αγγλία και αν σου προτείνει κάποιος από αυτούς δουλειά τα βάζεις κάτω και αποφασίζεις. Μην πάρεις βιαστικές αποφάσεις θέλει πολύ σκέψη το πράγμα και πάνω από όλα στο ξαναλέω δες να βρεις δουλειά σε κάτι που σ' αρέσει Αυτά από μένα, σου εύχομαι καλή τύχη. Ελπίζω να βοήθησα και όχι να σε μπέρδεψα περισσότερο