όλεθρος

από που προκύπτει αυτό. αν αναφέρεστε στο αρ14 παρ.1ε του ΝΟΚ όπου λέει ότι μπορείς να κολλήσεις στο πλαγιο όριο .."αν βρίσκεσαι σε περιοχή που προβλεπόταν λόγω πρώην συστημάτων δόμησης η τοποθέτηση του κτιρίου σε επαφη με πλάγιο κοινό όριο.." έκανα ερώτημα στην ΥΔΟΜ και μου είπαν ότι αυτό ισχύει μόνο σε περίπτωση που με το πρώην σύστημα ήταν υπωχρεωτικό να κολλήσεις. ερμηνεύουν δηλαδή το "προβλεπόταν" ως υποχρέωση και όχι ως επιλογη (δηλαδη ή κολλουσα ή Δ). το θέμα είναι ότι η άδεια στην περίπτωσή μου στο όμορο οικόπεδο είναι με ΝΟΚ.

πριν είχες το δικαίωμα να κολλήσεις ή να αφήσεις Δ κατα ΓΟΚ.

Είμαι σε εντός σχεδίου περιοχή. Το ότι ισχύει αυτό που λέει ο ΝΟΚ το γνωρίζω. Απλά αναρωτιέμαι αν υπάρχει κάποια λογική ερμηνεία γιατί μου φαίνεται εντελώς παράλογο να είμαι υποχρεωμένος να αφήσω απόσταση Δ και να περιορίσω δραστικά τις δυνατότητες που έχω σε ένα οικόπεδο, "σακάτεμα" επειδή τυχαίνει ο διπλανός να έχει στα 10 μέτρα κάποιο παράθυρο. Γνωρίζω ότι απάντηση είναι λίγο δύσκολο να δοθεί και το ερώτημά μου είναι περισσότερο ρητορικό. Αυτό που με προβληματίζει άμεσα είναι για το αν θα πρέπει να αλλάξω την μελέτη μου. Η νέα οικοδομή στο διπλανό οικόπεδο έχει βγει με ΝΟΚ.

Συνάδελφοι βρίσκομαι σε πλήρη σύγχυση και θα ήθελα τα φώτα σας. Πριν μια εβδομάδα κατέθεσα στον ΕΟΤ μελέτη για έγκριση. Σήμερα περνώντας από το οικόπεδο είδα με έκπληξη ότι στο δίπλα οικόπεδο με το οποίο έχω κοινό πλάγιο όριο έχουν κάνει εκσκαφή για ανέγερση νέας οικοδομής. Η οικοδομή αυτή βρίσκεται γύρο στα πέντε μέτρα από το κοινό όριο. Ζήτησα τα σχέδια από τον μάστορα και είδα ότι έχει και ανοίγματα προς την πλευρά αυτή. Τί πρέπει να κάνω τώρα? Εγώ κολλάω σε αυτό το όριο. Πρέπει να κάνω άλλη μελέτη και να αφήσω απόσταση Δ ή ισχύει κάτι άλλο που δεν γνωρίζω? Θα τρελαθώ. Επίσης μπορεί να μου εξηγήσει κάποιος για ποιο λόγω μπορούμε να κολλήσουμε σε πλάγιο όριο όταν υπάρχει στο όμορο οικόπεδο κτίριο με ανοίγματα σε απόσταση <1μ. Και όχι όταν η απόσταση είναι >1 και υπάρχουν παράθυρα? Υπάρχει κάποια επιστημονική ερμηνεία? Αν δεν κάνω λάθος το Δ είναι για να εξασφαλίζει τον σωστό φωτισμό των κτιρίων. Πώς είναι λοιπόν δυνατό να επιτρέπεται η δημιουργία στενών σκοτεινών διαδρόμων μέσα στα πολεοδομικά συγκροτήματα και από την άλλη να αντιμετωπίζουμε τον παραλογισμό να σακατεύουμε οικόπεδα επειδή τυχαίνει στο δίπλα οικόπεδο να υπάρχει σε 10, 20, 30 μέτρα ένα παραθυράκι κάποιας τουαλέτας???? Νομίζω πως θα υπήρχε κάποια λογική αν ίσχυε το αντίθετο. Δηλαδή κολλάω αν απόσταση>1 και όχι αν απόσταση <1. Πραγματικά δεν βγάζω άκρη με αυτό και πολλά άλλα θέματα του ΝΟΚ. Πρέπει να γίνει κάτι. Ευχαριστώ.

@kan συμφωνώ πάλι τα συμπεράσματά μου ήταν βιαστικά και λάθος. σ'ευχαριστώ επίσης γιατί μ'εσωσες και από μία ακόμη μάταιη επίσκεψη στην πολεοδομία.

@kan62 νομίζω πως έχεις απόλυτο δίκιο. στο άρθρο 11 παρ.5β δεν τους ονομάζει ΑΗΧ γιατί μιλάει για χώρους που έτσι και αλλιώς μετρούν στην δόμηση. Με λίγα λόγια δεν μπορούμε να έχουμε ΑΗΧ σε συνεχεια στεγασμένου μη θερμαινόμενου χώρου, ούτε σε διαμπερές άνοιγμα, και αν κατάλαβα καλά, ούτε εξώστη σε συνέχεια ΑΗΧ.

Διαπιστώνω ότι το θέμα των ΑΗΧ είναι κάτι παραπάνω από καυτό, γιατί πάρα πολλοί συνάδελφοι έχουν κάνει μελέτες δίνοντας διαφορετική ερμηνεία και τώρα βρίσκονται σε αδράνεια περιμένοντας μια επίσημη απάντηση που αργεί. Δεν συζητώ για τα άλλα αμέτρητα θέματα που υπάρχουν διάσπαρτα στον νόμο και επιδέχονται πολλαπλές ερμηνείες. Για παράδειγμα στο άρθρο 11 παρ.5β που αναφέρεται στο τι προσμετράει στην δόμηση ,διαβάζουμε "μη θερμαινόμενοι στεγασμένοι χώροι που διαθέτουν τουλάχιστον μία πλευρά προς οποιονδήποτε ανοιχτό χώρο του οικοπέδου ή του κτιρίου και το μήκος του ανοίγματος είναι μικρότερο του 35% του συνολικού μήκους του περιγράμματος του χώρου αυτού". Αυτοί οι χώροι διαφέρουν από τους ΑΗΧ γιατί έχουν άνοιγμα "...προς οποιονδήποτε ανοιχτό χώρο του οικοπέδου ή του κτιρίου." και όχι "...προς κοινόχρηστο χώρο ή προς υποχρεωτικό ακάλυπτο." Το ότι είναι διαφορετικοί από τους ΑΗΧ το αποδεικνύει και το γεγονός ότι στους μεν κάνει λόγο στο αρθ.11 παρ.5β και στους δε στο αρθ.11 παρ.5δ. Και αναρωτιέμαι. Οι ΑΗΧ είναι ανοιχτοί χώροι του κτιρίου; Μπορώ να έχω "μη θερμαινόμενο στεγασμένο χώρο" με άνοιγμα σε ΑΗΧ;

Θεωρείς ότι το 1.20 (δηλαδή το μήκος του στοιχείου που εισέχει στο πίσω μέρος του ΑΗΧ) θα το προσμετρούσες στην περίμετρο. Σίγουρα αυτό είναι μία πιθανή ερμηνεία. Πώς θα το αντιμετώπιζες εάν το στοιχείο αυτό (δηλαδή ή προεξοχή 1.20 στο κέντρο του πίσω μέρους) δεν εφάπτονταν στο πίσω μέρος του ΑΗΧ αλλά υπήρχε ένα κενό; Δηλαδή αν ήταν ένα ανεξάρτητο δομικό στοιχείο στο εσωτερικό του ΑΗΧ. Ισχυρίστηκα στην πολεοδομία ότι το άνοιγμα του χώρου 6.95 είναι αρκετό για να δικαιολογήσει ΑΗΧ σε όλο το βάθος 2.85. Μου είπαν πως εξαιτίας του στοιχείου που χωρίζει το πίσω μέρος σε δύο τμήματα το άνοιγμα δεν είναι το 6.95 αλλά το 3.35. Πρότεινα να το θεωρήσουμε σαν τρεις ΑΗΧ. Έναν μπροστά με άνοιγμα 6.95 και δύο πίσω με ανοίγματα 3.35. Πάλι δεν το δέχτηκαν γιατί θεωρούν ότι οι πίσω ΑΗΧ σε αυτή την περίπτωση δεν έχουν πρόσωπο σε ακάλυπτο άλλα στο μπροστά ΑΗΧ. Δεν ξέρω πραγματικά τι να πω. Βλέπω μόνο ότι αυτή η ερμηνεία των ΑΗΧ οδηγεί σε πολλά προβλήματα και ουσιαστικά στην μη χρήση ΑΗΧ (εκτός αν έχεις πολλά τετραγωνικά δόμησης και έναν ιδιοκτήτη πρόθυμο να τα ξοδέψει σε ΑΗΧ). Είναι πραγματικά παράλογο σε ένα υποτίθεται "πράσινο" ΝΟΚ, να μην προσμετρούνται στην δόμηση σοφίτες, πατάρια, έρκερ, κλιμακοστάσια κλπ κλπ. (δηλαδή χώροι θερμαινόμενοι) και να γίνεται τόσο δύσκολη η χρήση λειτουργικών ΑΗΧ, παρ΄όλο που αυξήθηκαν σε ποσοστό. Πραγματικά περίεργο. nassos 1979 με πρόλαβες..

κατα την γνώμη μου αυτός είναι ανοιχτός ημιυπαίθριος χώρος γιατί είναι "μη θερμαινόμενος στεγασμένος χώρος που διαθέτει τουλάχιστον μια πλευρά προς ακάλυπτο και το μήκος του ανοίγματος είναι μεγαλύτερο του 35% του περιγράμματος" . Στην πολεοδομία μου είπαν πως δεν είναι αλλά δεν κατάλαβα γιατί. Θα το εκτιμούσα πολύ αν κάποιος συνάδελφος μου έλεγε γιατί δεν μπορεί να είναι.

Στο σχήμα που παραθέτει ο faethon 11 βλέπουμε ένα ορθογώνιο παραλληλόγραμμο ενιαίο χώρο διαστάσεων 13.00μ. επί 5.00μ. με δύο πλευρές κλειστές και δύο ανοικτές. Στο νόμο δεν αναφέρει ‘τμήμα πλευράς’ αλλά άνοιγμα πλευράς προς κοινόχρηστο ή ακάλυπτο. Κατά συνέπεια κάποιος που χρησιμοποιεί στοιχειώδη λογική, δεν μπορεί παρά να καταλήξει στο συμπέρασμα ότι τα ανοίγματα κατά το μήκος των 13 μέτρων πρέπει να προστεθούν, γιατί απλά αντιστοιχούν στην ίδια πλευρά του ενιαίου χώρου. Βέβαια όπως καταλαβαίνετε στην πολεοδομία (έκανα σήμερα το ερώτημα για μία ανάλογη περίπτωση σε μελέτη μου) δεν δέχονται το άθροισμα των πλευρών ούτε καν στην περίπτωση που τα ανοίγματα είναι στην ίδια πλευρά. Ο έλεγχος πρέπει να γίνεται με ανάλογο τρόπο που γινόταν με το παλιό σύστημα των 2.50 μ., ερμηνεία που πιστεύω ότι είναι εντελώς λάθος και είμαι σίγουρος ότι θα δικαιωθώ όταν πλέον είναι αργά. ΕΧΟΥΜΕ ΜΠΛΕΞΕΙ ΑΣΧΗΜΑ θέλω να επισημάνω ότι δεν έχει βγει κάποια εγκύκλιος και ότι οι ερμηνείες που δίνονται στην πολεοδομία είναι κλασικές αερολογίες ανθρώπων που δεν υποψιάζονται στο παραμικρό το πόσο δύσκολο θα είναι όταν αναγκαστούν κάποια στιγμή να βγούνε στην αγορά εργασίας. ευχαριστώ για την κατανόηση

Το μεγάλο πρόβλημα με τους ΑHΧ είναι αν το άνοιγμα του 35% της περιμέτρου πρέπει να ικανοποιείται από το ένα από τα ανοίγματα (προφανώς το μεγαλύτερο), ή αν αντιστοιχεί στο συνολικό μήκος των ανοιγμάτων. Διαβάζοντας τον ορισμό και ερμηνεύοντας με βάση την γενική φιλοσοφία του ΝΟΚ, δεν είχα την παραμικρή αμφιβολία ότι το 35% αναφέρεται στο άθροισμα των ανοιγμάτων. Έτσι ερμηνεύεται καλύτερα και η αύξηση στο 20% των επιτρεπόμενων ΑΗΧ, όπως και μια πρόθεση που διαφαίνεται για έναν περισσότερο πράσινο "βιοκλιματικό " σχεδιασμό, μιας που οι ΑΗΧ είναι βασικότατο εργαλείο σκίασης των εξωτερικών τοίχων. Στην πολεοδομία όμως μου είπαν πως εφόσον δεν υπάρχει κάποια επίσημη απάντηση για το θέμα, είναι αναγκασμένοι να δεχτούν την δυσμενέστερη ερμηνεία, δηλαδή ότι το 35% της περιμέτρου θα πρέπει να αντιστοιχεί σε μία μόνο πλευρά. Αυτό κατά τη γνώμη μου είναι εντελώς παράλογο γιατί οδηγεί αυτόματα στην αποφυγή χρήσης ΑΗΧ στα κτίρια. και εξηγώ το γιατί. Αν υποθέσουμε ότι μιλάμε για έναν ΑΗΧ με κάτοψη ορθογώνιο παραλληλόγραμμο μεγάλης πλευράς Α και μικρής Β. Τότε θα πρέπει να έχουμε τουλάχιστον Α=0,35[2(Α+Β)]. Κάνοντας τις πράξεις καταλήγουμε σε Α=2,333Β. Δηλαδή ένας κλασικός παλιός ΗΧ με άνοιγμα 2.50μ. μπορεί να έχει μέγιστο βάθος περίπου 1,07μ. Σε παρόμοιους μακρόστενους διαδρόμους καταλήγουμε και με μεγαλύτερα Α. Δηλαδή αν θέλεις πραγματικά βιώσιμο ΑΗΧ που προσφέρει και επαρκή σκίαση και δεν είναι το κλασσικό μπαλκόνι για τον κάδο απορριμμάτων, θα πρέπει να βάλεις μέρος του στην δόμηση. Δηλαδή το ξεχνάμε, ειδικά σε μικρές κατοικίες. Επίσης θέλω να επισημάνω ένα σχεδιαστικό πρόβλημα. Το Α=2,333Β δεν δίνει καθαρά ούτε καν ακέραια νούμερα. Δηλαδή όπως είδαμε πριν αν Α=2,50 το Β<=1,071. Αν σχεδιάσω το Β με βάθος 1,10μ. τότε θα πρέπει να μετρήσω στην δόμηση μια επιφάνεια με πλάτος 3 εκ. και μήκος Α=2,50. Τα 3εκ. σε κλίμακα 1/100 που είναι τα περιγράμματα των ορόφων συνήθως είναι 0,3mm. (καταλάβατε τι εννοώ)….. <ΑΠΟ ΤΟΝ ΓΟΚ ΣΤΟ ΝΟΚ ΟΠΩΣ ΑΠΟ ΤΑ ΣΚΟΥΠΙΔΙΑ ΣΤΑ ΜΠΑΖΑ>