georgios_m

Δε νομίζω να γίνει δεκτή από πολλούς η ιδέα αυτή διότι στα μαύρα δεν εργάζονται μόνο οι μη αδειούχοι, αλλά και οι αδειούχοι. Αλλά και να εφαρμοστεί αυτό το σύστημα, πάλι η υπογραφή του αδειούχου θα μπαίνει τυπικά, απλά και μόνο για να ανοίξει το κομπιούτερ. Και η αμοιβή του θα παραμείνει ίδια. Εκτός αν μειωθούν οι άδειες = κλειστό επάγγελμα.

Πράγματι, είναι κρίμα να χαλάσουν αυτό το ωραίο κάστρο για να φτιάξουν ξανά το φάρο. Το σωστό είναι να αφήσουν το κάστρο στη θέση του και φτιάξουν το φάρο σε κάποιο άλλο σημείο της ακτής, μαζί με άλλα κτίρια ελληνιστικής αριχιτεκτονικής, σε στυλ θεματικού πάρκου. Εκεί θα μπορούσαν να τον κάνουν και σε κατά πολύ μεγαλύτερη κλίμακα, ώστε να συγκαταλεχθεί και στα θαύματα του σύγχρονου κόσμου. Να του βάλουν και μια τεράστια λάμπα κλπ.

Βέβαια επειδή έχουμε δημοκρατία μας βαραίνουν όλους ίσες ευθύνες. Κι αν κάποιος με σωστή στάση ζωής αποτελεί μειοψηφία, ευθύνεται για την αποτυχία του να διαδώσει την άποψή του και να την κάνει να πλειοψηφίσει.

Δε κατάλαβες, εγώ δε μίλησα μόνο για τους υπαλλήλους με τη στενή έννοια του όρου αλλά για οποιονδήποτε τροφοδοτείται άμεσα ή έμμεσα από δημόσιο χρήμα, δηλαδή όλους, με εξαίρεση κάποιες επιχειρήσεις που εξάγουν, τον τουρισμό και τη ναυτιλία.

Για εκείνες τις εποχές μιλώ και γω. Εκείνες τις αυξήσεις χρωστάμε τώρα!

και γιατί να δοθούν αυξήσεις? αποκτήσαμε πλεόνασμα?

Βασικά, σε μια ειδική περίπτωση εργαζομένων αυτής της ΔΕΚΟ. Τί ποσοστό του προσωπικού της ΔΕΗ εργάζεται στις εγκαταστάσεις και τι ποσοστό του προϋπολογισμού πάει στους ανθρώπους αυτούς? Νομίζω ότι τη μερίδα του λέοντος την παίρνουν αυτοί που δεν εργάζονται καθόλου! Άσε που διατηρώ και μια επιφύλαξη για το αν και οι εργαζόμενοι στις εγκαταστάσεις δουλεύουν όντως τόσο σκληρά. Μια φωτογραφία είδαμε, δεν αρκεί για να βγάλουμε συμπέρασμα. Μόνο έναν? Όπως έχω ξαναγράψει και αλλού, ο δημόσιος τομέας δε θα έπρεπε να συντηρείται από τους φόρους αλλά από την αξιοποίηση της κρατικής περιουσίας. Δηλαδή η ΔΕΗ, μιας και γι' αυτή μιλάμε θα έπρεπε να τροφοδοτεί με ρεύμα όλα τα Βαλκάνια και από αυτά τα κέρδη να πληρώνει και τον κόσμο της και να μας δίνει και μας ρεύμα σε χαμηλή τιμή με τις πρώτες κιλοβατώρες εντελώς δωρεάν. Κι όσοι εργαζόμενοι πετυχαίνουν το στόχο να δικαιούνται ποσοστά από τα κέρδη, αλλά όσοι δε τον πετυχαίνουν να έχουν πέναλτυ. Και η κατάργηση των φόρων αρκεί ώστε να πάρει μπρος και ο ιδιωτικός τομέας.

Χωρίς να θέλω να υποτιμήσω την αξία του δημοσίου νομίζω ότι οι εργαζόμενοι της φωτογραφίας δεν είναι ο κανόνας. Μάλλον η εξαίρεση..

Ο ανθρακωρύχος του ιδιωτικού τομέα θα εργαζόταν σε καλύτερες συνθήκες? Θα έπαιρνε περισσότερα λεφτά? Να συγκρίνουμε όμοια πράγματα: ανθρακωρύχους με ανθρακωρύχους, καθαρίστριες με καθαρίστριες, μηχανικούς με μηχανικούς κλπ.. Υ.Γ. αμάν μ' αυτές τις τούφες! νομίζω ότι αυτή η υπογραφή προσβάλλει όλο το φόρουμ διότι υπονοεί ότι αφού μίλησε ο Σταύρος, κάθε άλλη άποψη, σχόλιο, συμπλήρωση, ακόμα και επιβεβαίωση είναι περιττή.

Σαν τι θα μπορούσε κανείς να διεκδικήσει στον ιδιωτικό τομέα?

Εννοείται ότι στη διαδικασία υποβολής αίτησης (που σημαίνει έξοδα σε παράβολα και χάσιμο χρόνου) μπαίνεις μόνο όταν έχεις βάσιμες ελπίδες. Δηλαδή χρειάζεται συστηματική παρακολούθηση των αποτελεσμάτων των προηγούμενων προκηρύξεων για να βλέπεις την πρόοδό σου προς την κορυφή της λίστας. Αυτοί που κονταροχτυπιούνται για τις πολυπόθητες θέσεις συνήθως γνωρίζονται (σαν ονόματα) και λένε άντε, τώρα που διορίστηκε ο προηγούμενος στην επόμενη θα είμαι πρώτος εγώ κλπ!

Το κρίμα είναι ότι θα δούμε διπλωματούχους μηχανικούς με 2,000 μόρια να ΜΗΝ προσλαμβάνονται επειδή θα είναι περισσότεροι από τις θέσεις. Από την άλλη, δε νομίζω ότι 1200 ευρώ αρκούν για να προτιμήσει κάποιος που έχει δυνατότητα επιλογής τον ιδιωτικό τομέα έναντι του δημοσίου. Δεδομένων των συνθηκών εργασίας, από τον ιδιωτικό τομέα θες τουλάχιστον τα διπλά για να έχεις το ίδιο αποτέλεσμα.

Γιατί ποιός είπε ότι η κράτηση δε θα εφαρμοστεί και στις "εσωτερικές" συναλλαγές? Το ποσό είναι πολύ μικρό για να αποτελέσει αποτρεπτικό μέτρο για τις αναλήψεις. Απλά είναι ένας αθόρυβος τρόπος να βγουν τεράστιες "προμήθειες", αν πιάσει και τις χρηματιστηριακές συναλλαγές που γίνονται ασταμάτητα.

Μα φυσικά και είναι κεφαλικός φόρος, τώρα το κατάλαβες? Ο μόνος λόγος που περιορίζεται στην ακίνητη περιουσία είναι επειδή αυτή είναι σταθερή, ενώ την κινητή άντε να τη βρεις. Επίσης, σε περίπτωση που δε τον καταβάλεις, μπορούν να σου πάρουν το σπίτι, ενώ αν σε φορολογήσουν στα κινητά, το πολύ πολύ να εξαφανιστείς μαζί με αυτά. Το σπίτι όμως δε μπορείς να το πάρεις μαζί σου και να φύγεις. Οπότε πάλι περιέρχεται σ' αυτούς...

Τέλεια. Άρα τον γλίτωσες το φόρο.

Και αν στο μεταξύ στα κλέψανε τι θα γίνει?

ΒΑΣ, αν μέρος του φόρου ακινήτων πήγαινε στις καταθέσεις δε θα προλάβαινε να εισπραχθεί γιατί οι καταθέσεις θα εξαφανίζονταν. Ενώ τα ακίνητα δε μπορείς να τα εξαφανίσεις, οπότε την επόμενη χρονιά (που δε θα υπήρχαν καταθέσεις), θα ξανάπεφτε πάλι σ' αυτά το σύνολο των φόρων. Γι' αυτό τα φορολόγησαν απευθείας και ξεμπέρδεψαν.

Δε κατάλαβα καθόλου το τελευταίο ποστ. Μπορείς να το αναλύσεις λίγο παραπάνω?

Αναρχία επικρατεί σίγουρα, αλλά όσο περνούν τα χρόνια οι φοιτητές ηρεμούν.....

Στην εποχή μου επιτρεπόταν το κάπνισμα ακόμα και μέσα στις εξετάσεις! Συνήθως οι καπνιστές μαζεύονταν σε συγκεκριμένο αμφιθέατρο που γινόταν φοβερό ντουμάνι! Μέσα στην τάξη, το κάπνισμα επιτρέπεται συνήθως σε "οικογενειακά" μαθήματα επιλογής, όπου καπνίζουν όλοι, μαζί και ο καθηγητής. Δε νομίζω ότι αυτό από μόνο του αποτελεί παράγοντα υποβάθμισης!

Αυτό μόνο τις πλαστές σφραγίδες θα πατάξει, οι νόμιμοι "υπογραφάκηδες" θα συνεχίσουν να εργάζονται όπως και τώρα. Και η κατασκευή θα συνεχίσει να γίνεται από τον οποιοδήποτε.

Ναι, αλλά η οδήγηση αυτοκινήτου είναι κάτι που αποδεικνύεται γιατί γίνεται σε δημόσιο χώρο, ενώ μια ηλεκτρολογική εγκατάσταση όχι, γιατί γίνεται σε ιδιωτικό. Υπάρχει τρόπος να ελεγχθεί το φαινόμενο? Σκέψου ότι υπάρχουν τόσοι πολλοί ηλεκτρολόγοι που κάθε οικογένεια διαθέτει κι από έναν, ώστε να μπορεί να έχει τζάμπα τη βεβαίωση ώστε μετά να προχωρήσει με την ησυχία της στις ιδιοκατασκευές! Και πολλές φορές αυτός ο ίδιος ηλεκτρολόγος θα αναλάβει την κατασκευή χωρίς μεγάλη αμοιβή και απόδειξη, αφού θα πρόκειται για στενό συγγενή - φίλο.

Γιατί αν δε γίνει μέσα στον προκαθορισμένο χρόνο τι πειράζει? Δικό του πρόβλημα το ότι έχασε κάποια χρόνια, αλλά μπορεί να τα κέρδισε κάπου αλλού. Όσοι καθυστέρησαν τις σπουδές δεν ήταν απαραίτητα χασομέρηδες. Συγκριτικά με άλλους που τέλειωσαν στην ώρα τους μπορεί να πέτυχαν μεγαλύτερες στιγμιαίες επιδόσεις μόλις στρώθηκαν στο διάβασμα. Συμφωνώ απόλυτα στην τελευταία παθογένεια (εισακτέοι διά της πλαγίας οδού). Στην τελευταία παράγραφο συμφωνείς με αυτό που διαφώνησες στην πρώτη!

1) Ο φοιτητής είναι ελεύθερος να διαχειριστεί το χρόνο του όπως αυτός θέλει, τι σε νοιάζει εσένα πότε θα περάσει το μάθημα; το θέμα είναι όταν το περάσει να πληροί τις ζητούμενες προϋποθέσεις. 2) Οι απαιτήσεις του εκάστοτε μαθήματος μπορεί να υπερβαίνουν τις δυνατότητες των φοιτητών εκείνη τη στιγμή. Θα μπορούσε να μειωθεί ο φόρτος εργασίας ή η αυστηρότητα των εξετάσεων και να περνάνε όλοι αμέσως με άριστα και να μη γίνεται αισθητή αυτή η "παθογένεια". Το τελικό αποτέλεσμα όμως θα ήταν χαμηλότερου επιπέδου. Το ζήτημα ενδιαφέροντος που θέτεις, υποννοεί ότι θες σαν προϋπόθεση ο φοιτητής να έχει την παρακολούθηση ενός κλειστού προγράμματος σπουδών σαν αποκλειστική απασχόληση. Το πανεπιστήμιο όμως έχει στόχο την ευρύτερη μόρφωση του ανθρώπου και όχι την επιλογή όσων θα ανταποκριθούν σε συνθήκες εντατικοποίησης, όσο κι αν αυτό είναι ένα σημαντικό προσόν για την ακαδημαϊκή και επαγγελματική επιτυχία. Με τη λογική σου θα πρέπει επίσης να μην επιτρέπεται να δοκιμάζει κανείς για δεύτερη ή πολλοστή φορά να εισαχθεί στο πανεπιστήμιο. Όσοι δε μπαίνουν στα 18 με την πρώτη προσπάθεια να χάνουν το δικαίωμα να σπουδάσουν. Και φυσικά όποιος "μένει" στην ίδια τάξη στο σχολείο, να αποβάλλεται διά παντός και να καταδικάζεται σε ισόβια αγραμματοσύνη. ε? Δε νομίζεις ότι θα χαθούν πολλά σημαντικά μυαλά έτσι, επειδή για διάφορους λόγους δεν ανταποκρίθηκαν όταν έπρεπε στις εξετάσεις? Μπορεί κάποιος να ήταν καθυστερημένος και να πήρε μπρος αργότερα. Πολλοί τέτοιοι άνθρωποι, όταν πήραν μπρος, αποδείχθηκαν καλύτεροι από αυτούς που ήταν απλά συνεπείς, αλλά όχι και ιδιέτερα σπουδαία μυαλά. Παθογένεια του ελληνικού πανεπιστημίου είναι η ύπαρξη κάποιων καθηγητών που στα νιάτα τους υπήρξαν ψυχαναγκαστικοί μπουμπούνες και νιώθουν κόμπλεξ απέναντι σε συνομίληκους συναδέλφους που με λιγότερη προσπάθεια κατάφεραν το ίδιο ή και καλύτερο σπουδαστικό και αργότερα επαγγελματικό αποτέλεσμα, διακρίθηκαν στα χόμπι τους (μουσική, αθλητισμός κλπ) και είχαν μια ισορροπημένη προσωπική ζωή. Και εκδικούνται τους τωρινούς φοιτητές κάνοντας παράλογα κοψίματα, εισάγοντας υποχρεωτικές παρακολουθήσεις κλπ. Συνήθως οι καθηγητές αυτοί υστερούν ερευνητικά, αντίθετα πολλοί από όσους διακρίνονται ερευνητικά διακατέχονται από πιο φιλελεύθερο πνεύμα και παραδέχονται ότι στα νιάτα τους και κείνοι διαχειρίστηκαν με τον ίδιο τρόπο το χρόνο τους και δίνουν περισσότερη έμφαση στη δημιουργικότητα παρά σε μια στείρα συνέπεια υπαλληλικού τύπου.

Και γιατί αυτό να είναι παθογένεια?