georgios_m

Πες τα ρε βας... φίλτρα!

3. Πόσο σοβαρή πρακτική μπορείς να κάνεις σε μια επιχείρηση που δεν έχει λεφτά να πληρώσει το προσωπικό της? Εξ άλλου σύμφωνα με το (2) ο πρακτικάριος δεν είναι εργαζόμενος, άρα όχι μόνο δε θα πρέπει να ξαλαφρώνει τους κανονικούς εργαζομένους από αγγαρείες και την εταιρεία από μισθούς, αλλά απαιτείται και επιπλέον προσωπικό που θα ασχολείται με την εκπαίδευσή του. Στις χώρες που αναφέρονται ως πρότυπα, οι εταιρείες έχουν ειδικό τμήμα εκπαίδευσης με δασκάλους κλπ. Και εκεί πάνε κανονικοί εργαζόμενοι, όχι περαστικοί πρακτικάριοι.

Γιατί τότε δε γίνεστε σουβλατζήδες?

1) και γιατί το κράτος, δηλαδή πάλι εμείς οι εργαζόμενοι, να επιδοτούμε τον εργοδότη για την εκπαίδευση του προσωπικού του? αυτό είναι δική του δουλειά. 2) δε παίρνει όμως και όσα θα έπαιρνε ο κανονικός εργαζόμενος 3) αφού λοιπόν υπάρχει κρίση και ουσιαστικές τεχνικές εργασίες δε γίνονται, τότε σε τι ασκείται πρακτικά ο πρακτικάριος? μήπως αυτό από μόνο του αποδεικνύει πόσο χαμηλή είναι η ποιότητα της πρακτικής έτσι όπως γίνεται?

Σύνταξη λέει, όχι υπογραφή... αυτό σημαίνει δυνατότητα απασχόλησης σε κάποια τεχνική εταιρεία, αλλά όχι απαραίτητα την ανάληψη της μελέτης στο όνομά σου. Ενώ τα πολυτεχνεία που στα σάιτ τους δεν αναφέρουν τις σχετικές επαγγελματικές προοπτικές, δε θα έπρεπε να δικαιούνται κανένα δικαίωμα διότι δε το ανέφεραν ε?..

Και γιατί δηλαδή ο πρακτικάριος να βγάζει στο τζάμπα τη λάντζα της εταιρείας? Ας προσλάβουν έναν από τους πολλούς άνεργους πτυχιούχους με κανονική εργασιακή σχέση και την απειρία του να την πληρώσουν εκείνοι, που θα επωφεληθούν κιόλας από τη δουλειά που θα τους βγάλει όταν θα είναι έμπειρος. Η πρακτική έχει νόημα όταν γίνεται σε κάποιο ερευνητικό ίδρυμα. Η συνήθης δουλειά σε θέματα προπτυχιακού επιπέδου πρέπει να γίνεται με φουλ αμοιβή διότι είναι αγγαρεία και δε πρέπει να πλασάρεται ως νέα γνώση. Βέβαια για να ξεχωρίσεις τη νέα γνώση θα πρέπει να κατέχεις την παλιά, και να μη την βλέπεις για πρώτη φορά μόλις πας για πρακτική. Λογικό είναι τότε να νιώθεις ότι κάνεις κάτι πολύ σπουδαίο..

Το αν είναι σωστό ή λάθος είναι άλλη συζήτηση, ωστόσο η ονομασία δηλώνει πως πρόκειται για σχολές που βγάζουν μηχανικούς και όχι σχολές που απλά διδάσκουν τη μηχανική και σου δίνουν τα εφόδια να γίνεις κάποια στιγμή μηχανικός. Όπως πχ η σχολή ευελπίδων, ικάρων κλπ σου δίνουν τον τίτλο με το που εγγράφεσαι, σαν επιβράβευση μιας διαδικασίας εισαγωγής. Σε κάποιους αυτό μπορεί να μην αρέσει, ωστόσο αυτός που σκέφτηκε αυτή την ιδέα ήθελε να ενθαρρύνει τους νέους να αφιερώσουν τη ζωή τους σε αγώνες για την κατάκτηση ενός ευγενούς τίτλου. Ο πόθος για την απόκτηση ενός τέτοιου τίτλου, ακόμα κι αν αυτός δεν έχει κανένα πρακτικό αντίκρυσμα είναι από αρχαιοτάτων χρόνων χαρακτηριστικό του Έλληνα. Ο ελληνικός πολιτισμός είναι ένας διαρκής αγώνας για την ευγενή διάκριση: στην παιδεία, τον πόλεμο, τον αθλητικσμό, τις αρετές.. όταν σου λέει φράσεις όπως "εφαρμογές που άπτονται" καταλαβαίνεις ότι κάτι δε πάει και τόσο καλά. τα αντίστοιχα σάιτ των πολυτεχνείων δε κάνουν τόση ανάλυση στο τι κάνουν και τι προοπτικές απασχόλησης υπάρχουν. δε χρειάζεται να αποδείξουν αυτό που είναι.

Γιατί νομίζεις ότι υπάρχει χώρος για τους φοιτητές των ΤΕΙ? Δηλαδή τα λεφτά της επιδότησης θα πείσουν έναν εργοδότη να επεκτείνει την επιχείρηση για να αξιοποιήσει το φτηνό εργατικό δυναμικό των πρακτικάριων? Το φαινόμενο που περιγράφεις ήδη ισχύει. Πολλές (μικρές κυρίως) εταιρείες απασχολούν μόνο πρακτικάριους. Αυτό το φαινόμενο επεκτείνει την απαξίωση και στους αποφοίτους. Αναγκάζονται δηλαδή να δουλέψουν και μετά το πτυχίο υπό συνθήκες πρακτικάριου για να μην αντικατασταθούν από τον επόμενο πρακτικάριο.

Η διατήρηση σχετικά (με τη ζήτηση) χαμηλού αριθμού εισακτέων και χορηγούμενων αδειών είναι που δημιούργησε τη γενιά των ΤΕΙ, σχολών δηλαδή που στο σάιτ τους γράφει ότι οι απόφοιτοι αποκτούν δεξιότητες μηχανικού ώστε να μπορούν κι αυτοί να εφαρμόζουν τις γνώσεις κλπ κλπ. και οι οποίοι διεκδικούν να μεγαλώσει ο επιτρεπόμενος αριθμός δικαιούχων για να χωρέσουν κι αυτοί. Άρα η λύση αυτή είναι ήδη αποτυχημένη. Ξανακοιτάξτε το κείμενο του σάιτ και θα δείτε πόσο προσεκτικά αποφεύγει να πει ότι οι απόφοιτοι γίνονται μηχανικοί, διότι πολύ απλά δε γίνονται. Αλλά και οι ονομασίες των τμημάτων: τεϊ ηλεκτρολογίας - μηχανολογίας - δομικών έργων κλπ, έχουν σα θέμα το αντικείμενο που διδάσκεται ενώ στο πολυτεχνείο τον τίτλο που χορηγείται: τμήμα ηλεκτρολόγων μηχανικών κλπ. Που σημαίνει εδώ διδάσκεται η ηλεκτρολογία (τεϊ), εδώ διδάσκονται οι ηλεκτρολόγοι μηχανικοί (αεϊ). Τέτοιες λεπτομέρειες έχουν μεγάλη νομική ισχύ.

Μόνο που η Αγγλία και η κάθε Αγγλία έχει χώρο στη βιομηχανία της να απορροφήσει τους επιστήμονες όλου του κόσμου, άρα δεν είναι δύσκολο να βρεθούν θέσεις για πρακτική των φοιτητών. Στην Ελλάδα που ούτε οι έμπειροι πτυχιούχοι (με προϋπηρεσία στην Αγγλία) δε βρίσκουν σοβαρή δουλειά, θα βρουν οι πρακτικάριοι? Οπότε υπάρχει ταβάνι στο νόημα που μπορεί να αποκτήσει η πρακτική. Ούτε χρονικά μπορεί να αυξηθεί διότι θα απαιτηθούν ακόμα περισσότερες θέσεις.

Πάντως οι φοιτητές είναι τόσοι πολλοί που ειδικά τώρα που υπάρχει ανεργία παντού, είναι αδύνατο να βρεθούν θέσεις πρακτικής με ουσιαστικό περιεχόμενο για όλους. Επίσης, μη ξεχνάμε ότι στα πολυτεχνεία αντί για πρακτική προβλέπεται ο θεσμός της διπλωματικής, η οποία δείχνει και τη διαφορά μεταξύ ενός πρακτικού επαγγελματία που εκπαιδεύεται από τους "παλιούς" οι γνώσεις των οποίων θα έπρεπε να θεωρούνται παρωχημένες και ενός επιστήμονα που θα ανανεώσει αυτές τις παρωχημένες γνώσεις με αυτές που ο ίδιος και άλλοι σαν αυτόν μόλις ανακάλυψαν. Η τόση έμφαση που δίνουμε στην προϋπηρεσία, δείχνει και το συντηρητισμό της αγοράς εργασίας. Ιδίως όταν η θεωρούμενη εμπειρία είναι κυρίως η εξοικείωση με γραφειοκρατικές και άλλες συνήθειες του χώρου. Δεν είναι απαραίτητα το ιδανικό να ανταποκρινόμαστε σ' αυτή την αγορά εργασίας, που ούτως ή άλλως κατέρρευσε!

όχι, αναφέρομαι και στον ασβεστόλιθο ως φυσικό σχηματισμό. έχει αλληλεπίδραση, ωστόσο αυτή πρέπει να διερευνηθεί κατά περίπτωση. η πληροφορία που παραθέτω δε πρέπει να θεωρηθεί σαν έγκριση της παρούσας μελέτης. απλά προς συζήτηση.

τους πολυτεχνίτες όμως τους κατηγορείτε μαζικά ότι δε κάνουν πρακτική, ενώ όπως σωστά προαναφέρθηκε πολλοί δουλέψαμε κοντά σε μηχανικούς στα φοιτητικά χρόνια, όχι μόνο τα καλοκαίρια, αλλά και τους χειμώνες. πιο πολύ το ασκήσαμε το επάγγελμα τότε, παρά μετά ως απόφοιτοι.. στη σημερινή εποχή που δε βρίσκουν δουλειά ούτε οι έμπειροι, δε βρίσκουν ούτε και οι πρακτικάριοι. μπαίνουν σε κάποιο γραφείο που τους δέχεται μόνο και μόνο για το επίδομά και πίνουν καφέδες μαζί με το αφεντικό.

Εγώ δε βλέπω κάτι από όσα λέει το σάιτ της σχολής να μην ισχύει. Διαβάστε το προσεκτικά και θα δείτε ότι οι λέξεις που χρησιμοποιούνται έχουν επιλεγεί επίτηδες για να μην έρθει σε αντίθεση με τα βασιλικά διατάγματα!

Δηλαδή σε πήραν επειδή είχες μάστερ? Αν είχες το σύνηθες πτυχίο ελληνικού πολυτεχνείου, ο γνωστός δε θα μπορούσε να σε... τακτοποιήσει? θα του ρίχνανε άκυρο? Υποτίθεται ότι το μέσον ισχύει μόνο στην Ελλάδα και ότι ο ξένος ιδιωτικός τομέας είναι αξιοκρατικός. Οπότε για να τον δεχτούν το φίλο μας οι γνώσεις που του έδωσε ένα πτυχίο ελληνικού τύπου ήταν επαρκές για τις απαιτήσεις που έχουν από έναν υποψήφιο με μάστερ. Αν βέβαια, ούτε εκεί υπάρχει αξιοκρατία, δεν έχει νόημα και η επίκλησή τους σαν πρότυπα. Αλλά όχι μόνο σε εταιρείες.. και στα πανεπιστήμια σε δέχονται με ελληνικά πτυχία, άρα τα αναγνωρίζουν ισότιμα με μάστερ. Και αυτή τη ντεφάκτο αναγνώριση θέλουν να επικυρώσουν και στο εσωτερικό με τέτοια διατάγματα, το θέμα είναι να μας προσφέρει και κάποιο χειροπιαστό πλεονέκτημα.

Ναι, το κατάλαβα, αλλά ότι κι αν θέλαμε να τα κάνουμε έγινε εν συνενοήσει με τους προμηθευτές και σε περίπτωση που θέλαμε απλά να τα πετάξουμε, μια επιτροπή εμπειρογνωμόνων θα επιβεβαίωνε ότι όντως καταστράφηκαν και δε πρόκειται να ξαναχρησιμοποιηθούν, ούτε από εμάς, ούτε από άλλους. Για την καταστροφή οπλισμού υπάρχουν ειδικά πρωτόκολλα, τα οποία μπορούν να εφαρμοστούν σε οποιοδήποτε εμπόρευμα.

Βρε, εννοεί ότι τον δέχονται στις δουλειές και στα πανεπιστήμια σαν μαστερούχο, χωρίς να τους ενοχλεί που η σχολή του δεν ακολουθεί τα δικά τους πρότυπα. Και δεν είναι ο μόνος. Κανένας δεν αντιμετωπίζει τέτοιο πρόβλημα στο εξωτερικό. Ασφαλώς γνωρίζουν περί τίνος πρόκειται και δεν προβληματίζονται.

Εμ, είδες? Αν επρόκειτο να πουληθεί μαζί με τον οπλισμό θα ανακατευόταν κι ο κατασκευαστής αλλά και διάφοροι διεθνείς παράγοντες που παρακολουθούν τη διακίνηση οπλισμού και όταν έρθει η στιγμή της απόσυρσης επιβεβαιώνουν ότι όντως καταστάφηκε. Άρα όπου θέλουν μπορούν. Γιατί όχι και στα κουφάρια των πλοίων?

Α οκ. αυτό δε το ήξερα. Έτσι εξηγείται η βελτίωση. Μιλάμε λοιπόν για ξαναζεσταμένα φαγητά.

Ασφαλώς αυτό έγινε με τη σύμφωνη γνώμη του κατασκευαστή. Αλλιώς με το που θα μάθαινε ότι πας να το πουλήσεις σε εχθρικά χέρια θα έκοβε μαζί σου τις διπλωματικές σχέσεις.

Επαναλαμβάνω δεν είναι κτελ αυτό που σε παραλαμβάνει από το Κιάτο, αλλά λεωφορείο του ΟΣΕ. Όντως, αυτή η γραμμή είναι αρκετά καλή, αλλά μέχρι να γίνει καλή πέρασαν χρόνια και το κόστος αυξήθηκε στα επίπεδα του κτελ ενώ ήταν φτηνότερο. Κι ο προαστιακός της Πάτρας καλή ιδέα είναι, απλά δε πρόκειται περί νέου έργου. Έκαναν απλά το αυτονόητο.

Όχι, δε θα του επιτρέπεις, αν προηγουμένως δεν ενταχθεί στο πιστοποιημένο ναυτιλιακό σύστημα. Η ευρώπη είναι ο μεγαλύτερος εισαγωγέας - εξαγωγέας του κόσμου και όλοι θα ήθελαν να την επισκέπτονται οπότε θα συμμορφώνονταν. Κάθε προϊόν πρέπει να ανταποκρίνεται σε κάποιους κανόνες σε όλο του τον κύκλο ζωής. Από την κατασκευή μέχρι τη διάθεση στα σκουπίδια μόλις τελειώσει η ζωή του. Έτσι και ένα πλοίο. Εφόσον περιέχει ουσίες επικίνδυνες για το περιβάλλον, μπορεί να μπει σε περιορισμούς του τύπου σε ποιόν επιτρέπεται να το πουλήσεις, όπως πχ θα συνέβαινε αν ήταν πολεμικό πλοίο. Κι ακόμα και το σέρβις θα πρέπει να το κάνεις σε πιστοποιημένα ναυπηγεία κι όχι όπου να 'ναι, όπως επίσης θα συνέβαινε αν ήταν πολεμικό πλοίο. Τεχνικά το πράγμα είναι εφικτό, το θέμα είναι να υπάρχει η πολιτική βούληση.

Στη δική μου εποχή υπήρχε η γραμμή 6 που συνέδεε το κέντρο της Πάτρα με το Ρίο ή και τον Αη Βασίλη περνώντας από το πανεπιστήμιο και το νοσοκομείο. Επειδή δεν έμενα κοντά στη γραμμή αυτή και ήθελα κι άλλο ένα λεωφορείο, η μετακίνηση αυτή μου στοίχιζε 700δρχ και διαρκούσε πάρα πολλή ώρα. Ήταν τόσο κουραστική που δε μπορούσες να κάνεις και δεύτερο δρομολόγιο μέσα σε μια μέρα πχ για ψώνια κλπ. Γενικά, μόνο οι πρωτοετείς (που είναι και ολίγον τουρίστες) έρχονταν με το λεωφορείο στο πανεπιστήμιο. Μετά από το α' έτος όσοι δεν έπαιρναν αυτοκίνητο ή μοτοσυκλέτα, ή δε βολεύονταν ως επιβάτες κάποιου συμφοιτητή, απλά δε φοιτούσαν. Αργότερα τα εισητήρια ακρίβυναν κι άλλο. Κάποια στιγμή υπήρξαν κάποιες κάρτες απεριορίστων (μόνο για φοιτητές) με 15 ευρώ το μήνα αλλά επειδή ξαφνικά τα λεωφορεία γέμισαν φοιτητές που έκαναν άσκοπες βόλτες τις κατήργησαν σύντομα. Και η γραμμή προς Ρίο και αυτή προς Αχαγιά έχουν τουριστικό χαρακτήρα. Και οι δύο αυτές παραλιακές πλευρές της πόλης έχουν καφετέριες και μπαράκια και το τρένο τις κάνει προσιτές στη νεολαία που θέλει να κάνει τις βόλτες της στο Ρίο και τα Βραχνέικα. Σίγουρα μια επέκταση μέχρι Καλόγρια που θα πιάσει και τους φαντάρους στον Άραξο (τουρίστες κι αυτοί) θα ήταν φοβερή ιδέα, αλλά με λιγότερες στάσεις ώστε να φτάνεις σε εύλογο χρονικό διάστημα. Επίσης, οι τουρίστες που κοιμούνται στα ξενοδοχεία της περιοχής θα μπορούν να έρχονται στην πόλη για βόλτα και να ξαναγυρίζουν να κοιμηθούν. Έχει λοιπόν και η Πάτρα τον τουρισμό της και τα μέσα μεταφοράς είναι σχεδιασμένα για καθαρά τουριστική χρήση και όχι για σοβαρές δουλειές. Ακόμα κι ο φοιτητής, που θέλει να πάει κανα δυο ξεχωριστές φορές τη μέρα για μάθημα, σε μια-δυο παρτ τάιμ εργασίες, να επισκεφθεί δεή-οτέ-δευάπ (στην άλλη άκρη της πόλης), να ψωνίσει φαγητά, να μαγειρέψει, να πλύνει, να διαβάσει και τέλος να πάει να πιεί κι έναν καφέ κλπ. δε μπορεί να το κάνει με τα κτελ και τους προαστιακούς. Συνήθως το πρώτο που κόβει είναι το μάθημα, γι' αυτό στο πανεπιστήμιο πατρών τα ποσοστά παρακολούθησης είναι πολύ χαμηλά. Πρέπει να ξεκαθαρίσουμε λίγο τι εννούμε με τη λέξη κτελ. Στην πάτρα κτελ λέγονται και τα αστικά λεωφορεία. Κι όταν λένε για συνεργασία τρενοσέ με κτελ εννοούν ότι κάθε σταθμό αυτού του παραλιακού προαστιακού συνδέεται με αστικά λεωφορεία με την ενδοχώρα. Η διαδρομή Αθήνας - Πάτρας με προαστιακό και λεωφορείο γίνεται με λεωφορεία του οσέ που σε παίρνουν από το Κιάτο. Ψιλοταλαιπωρία κι αυτό, ιδίως αν μπερδευτείς και δε κάνεις σωστή κράτηση, διότι δεν έχει για κάθε δρομολόγιο προαστιακού ανταπόκριση για πάτρα. Τα δρομολόγια αλλάζουν συνέχεια και είναι πολύ εύκολο να την πατάς σε κάθε αλλαγή. Το συνδυασμό τρενοσέ - κτελ για Αθήνα - Πάτρα δε τον καταλαβαίνω πώς γίνεται. Τα κτελ ξεκινούν από κηφισσό και είναι μια άλλη ταλαιπωρία να τον προσεγγίσεις με το 051 που ξεκινά από ομόνοια..

ΒΑΣ, η τρενοσέ είναι ο πλέον αναξιόπιστος κριτής του θέματος, διότι τον εαυτό της διαφημίζει, τι θα έλεγε? Και τα κτελ για τον εαυτό τους λέγανε τα καλύτερα λόγια!! Ντάξει, η γραμμή Πάτρα - Ρίο δεν είναι αποτυχημένη για τους λόγους που εξήγησαν οι προηγούμενοι. Ωστόσο, ούτε αυτή είναι καινούρια γραμμή. Απλά τη βρήκανε παρατημένη, φέρανε και παλιούς συρμούς του προαστιακού της Αθήνας και την παρουσίασαν ως επιτυχία. Το μόνο καινούριο που έκαναν ήταν ότι συνέδεσαν το σταθμό του Ρίου με το πανεπιστήμιο με πούλμαν. Σε σχέση με την παλιά σύνδεση πόλης και πανεπιστημίου, αυτό είναι πρόοδος αλλά όχι και επίτευγμα.

Αυτό που σου έγραψα: οταν ένα πλοίο παίρνει άδεια να μπαίνει στα ευρωπαϊκά λιμάνια, πλέον θα δεσμεύεται να διαλυθεί σε πιστοποιημένο διαλυτήριο, όσα χέρια κι αν αλλάξει.