georgios_m

Κι εγώ έχω παραδείγματα αποφοίτων αυτής της σχολής που εργάζονται σαν πυρηνικοί φυσικοί, προγραμματιστές κλπ. Αντίθετα υπάρχουν ηλεκτρολόγοι και πολιτικοί μηχανικοί που κάνουν ιδιέτερα σε μαθητές δημοτικού, χωρίς φυσικά κι αυτό να είναι ντροπή. Η σχολή καλώς υπάρχει και προσφέρει αυτό που προσφέρει, οι φοιτητές όμως που ψάχνουν κάτι άλλο, πχ επαγγελματικά δικαιώματα κακώς τη δηλώνουν και είναι άξιοι της τύχης τους. Οι περισσότεροι βέβαια δε μπόρεσαν να περάσουν κάπου αλλού, οπότε πάλι είναι άξιοι της τύχης τους και θα πρέπει να πουν κι ευχαριστώ που τουλάχιστον θα πάρουν ένα πτυχίο που ίσως τους βοηθήσει σε κάτι.

Τίποτα δε μας χαλάει! Αλλά να συνυπάρχει με τις τωρινές τεχνολογίες.

Πω πω... δηλαδή οχήματα χωρίς ήχο... cbr χωρίς ακράποβιτς λέει?? καλύτερα βιοκαύσιμα ενισχυμένα με υδρογόνο.. στην πράξη αυτό δεν ισχύει διότι οι βρώσιμες καλλιέργειες δε δίνονται στους πεινασμένους αν δε πληρώσουν. άρα οι εκτάσεις αυτές θα έμεναν ακαλλιέργητες. απεναντίας με τα βιοκαύσιμα μπορούν οι πεινασμένοι να κινήσουν αντλίες νερού και γεωργικά μηχανήματα ώστε να βγάλουν και φαγητό και νερό και βιοκαύσιμα.

Ο επόμενος στόχος είναι να μειώσουμε και το φυσικό αέριο αλλά κυρίως το πετρέλαιο κίνησης παράγοντας τα δικά μας βιοκαύσιμα.

εγώ κατάλαβα ότι αφορά ελεύθερους επαγγελματίες ή τέως ελεύθερους επαγγελματίες αν έχουν συμπληρώσει 3 έτη.

Η πληρωμή δεν είναι ανάλογη των προσόντων, αλλά ποσοστό επί του κέρδους που παράγεις στην εταιρεία. Αν θεωρείς ότι δε παίρνεις ικανοποιητικό μερίδιο από τα κέρδη που παράγεις, τότε έχεις δικαίωμα να φύγεις να πας αλλού. Κι εκεί θα φανεί το αν αξίζεις. Αν αξίζεις θα σου δώσουν περισσότερα για να σε κρατήσουν. Αν είσαι ένας από τους πολλούς, θα πρέπει να κάνεις καλύτερη τιμή για να σε προτιμήσουν. Τα όρια είναι λεπτά και παίζει πολύ ρόλο η ηλικία και η ψυχολογική κατάσταση του κάθε ανθρώπου. Χόμπι μπορεί να είναι ακόμα και η προσομοίωση ενός αληθινού επαγγέλματος. Πχ η μπάλα ή το γυμναστήριο για κάποιους είναι απλά παιχνίδι και για άλλους επάγγελμα στο οποίο επενδύουν. Η επιστήμη, ιδίως όταν έχει εργαστηριακό χαρακτήρα μπορεί να είναι κι αυτή χόμπι. Συνήθως έτσι ξεκινάμε και η λογική κατάληξη είναι να βρούμε και κάποια σχετική εργασία. Το ακριβό και χρονοβόρο παίζονται. Αν μένεις κοντά σε κάποιο πανεπιστήμιο οι σπουδές ακόμα είναι δωρεάν και υπάρχει αρκετή ευελιξία στα ωράρια ώστε παράλληλα να εργάζεσαι κιόλας. Τώρα αν θες να πας κάπου εκτός έδρας, να ζεις πολυτελή φοιτητική ζωή και να διατηρείς ιδιωτικό ερευνητικό κέντρο στο σπίτι, τότε το κόστος εκτοξεύεται. Αν τα έχεις γιατί όχι? Ξεκινώντας μια δουλειά με κριτήριο μόνο το κέρδος είναι επίφοβο να βασανίζεσαι με κάτι που δε σου αρέσει (και μετά να χαλάς όλα τα λεφτά σου στα χόμπι και τα ψυχοφάρμακα) και να μη βγάλεις και κέρδος. Πχ όποιος έγινε μηχανικός νομίζοντας ότι θα τα κονομήσει, τώρα την έχει πατήσει. Όποιος έγινε από αγάπη για το αντικείμενο τώρα την παλεύει πιο ψύχραιμα.

Κατ αρχάς συγχαρητήρια για την απόφασή σου και εύχομαι να πάνε όλα καλά! Από τα τμήματα που αναφέρεις νομίζω ότι το πιο ενδιαφέρον είναι των ναυπηγών και αυτό θα προτιμούσα στη θέση σου. Δυστυχώς υπάρχει περιορισμός στα έτη φοίτησης και μόλις γραφτείς θα σου ανακοινωθεί και η καταληκτική ημερομηνία σπουδών. Ακόμα δε ξέρω αν διαγράφηκε κανένας, ωστόσο καλό θα είναι να το λάβεις υπόψη σου. Μην επηρεάζεσαι από πεσιμιστικές σκέψεις του τύπου δεν αξίζει τον κόπο ή ότι δε θα σε βοηθήσει στη σημερινή σου δουλειά. Έτσι όπως διαμορφώνεται η κατάσταση στο επάγγελμα του μηχανικού, καλό είναι κανείς να επενδύει στη γνώση, μαθαίνοντας ακόμα και καινούριες δουλειές, άσχετες και ασυμβίβαστες με αυτές που κάνει τώρα. Η εταιρεία σου μπορεί να μην υπάρχει μέχρι εσύ να πάρεις πτυχίο, οπότε μη σε απασχολεί το αν θα εκτιμήσουν το πτυχίο και την υπογραφή σου. Σίγουρα θα βρεθεί κάποιος που θα το εκτιμήσει πάντως.

αναφέρθηκα σε συγκεκριμένα παραδείγματα που δεν είναι σπάνια. οι πιο πολλοί έλληνες μηχανικοί είναι οικογενειακές επιχειρήσεις στις οποίες απασχολούνται σχεδόν όλα τα μέλη της οικογένειας, ασχέτως που τη δουλειά συνήθως τη βγάζει μόνος του πατέρας, η μηχανικίνα σύζυγος κλασικά ασχολείται με το νοικοκυριό και οι υπόλοιποι απλά κοιτάζουν να μάθουν τη δουλειά για να τον διαδεχθούν μόλις αποσυρθεί. αυτό μπορεί να γίνει μετά από 20 χρόνια. δε θα περιμένουν ανασφάλιστα τα παιδιά, το τσμέδε όλων πληρώνεται από τον οικογενειακό προϋπολογισμό, δηλαδή από τα εισοδήματα του πατέρα.. μπορεί να υπάρχει αναδουλειά, όμως υπάρχουν αποταμιεύσεις από τους καλούς καιρούς και ελπίδα ότι θα ξαναρθούν τα μεγάλα κέρδη σε όποια επιχείρηση αντέξει στην αφαίμαξη. επίσης πολλοί μηχανικοί έχουν και εναλλακτικά έσοδα από ενοίκια, αγροκτήματα, λατομεία, βενζινάδικα, καφετέριες κλπ. δεν είναι όλοι έτσι, αλλά είναι αρκετοί. στην τελική, δεν είπα κάτι παράλογο. αν έχεις λεφτά γράφεσαι, αν δεν έχεις δε γράφεσαι. αυτός που έθεσε το ερώτημα μπορεί να είναι από τους λίγους τυχερούς που έχουν και θέλει να ξέρει τι μπορεί να κάνει με αυτά τα λεφτά.

μα γιατί να διαγραφεί αν τα λεφτά της οικογένειας επαρκούν για να είναι όλοι ασφαλισμένοι? οικογένειες δημοσίων υπαλλήλων συνήθως έχουν τα λεφτά που χρειάζονται για να ασφαλίσουν 1-2 άνεργους μηχανικούς σύζυγοι, παιδιά κλπ. αν μάλιστα υπάρχουν παππούδες και γιαγιάδες με συντάξεις, τότε το περιθώριο είναι ακόμα μεγαλύτερο. το έξοδο αυτό μπαίνει στον οικογενειακό προϋπολογισμό. ακόμα κι όσοι βρίσκονται στο όριο, μέχρι να τους τελειώσουν τα λεφτά, θα κάνουν τα πάντα ώστε να κερδίσουν μερικά έτη και μετά ίσως το σκεφτούν για διαγραφή. δε καταλαβαίνω γιατί βάζετε αρνητικές ψήφους μόνο και μόνο επειδή ανέφερα μια πραγματικότητα?

Του έρχεται πιο ακριβά έτσι γιατί πρέπει να πληρώνει και λειτουργικές δαπάνες της επιχείρησης! Κι όταν λέω "ποτέ" το λέω σαν σχήμα λόγου. Θα εργαστούν μόλις βρουν αυτό που τους ενδιαφέρει, αλλά δεν υπάρχει επιτακτική ανάγκη να βρουν αμέσως και να έχουν κάθε μέρα δουλειά πλήρους απασχόλησης με ασφάλιση. Τα λεφτά μπορεί να είναι πολλά, όχι όμως και απλησίαστα όταν κάποιος ζει σε οικογένεια που υπάρχουν κι άλλοι εργαζόμενοι με καλές αμοιβές. πχ ένας άντρας με καλή δουλειά, δε θα πληρώνει το τσμέδε της νοικοκυράς μηχανικίνας γυναίκας του ώστε στο τέλος να πάρουν δύο συντάξεις? και κείνη με μια παρτ τάιμ εργασία το βγαλε και το τσμέδε της.

Το δυστυχώς ή το ευτυχώς εξαρτάται από την οικονομική άνεση. Πλέον είσαι ασφαλισμένος και εφόσον δεν υπάρχει ακόμα εργοδότης να σε αναλάβει, πληρώνεις για τον εαυτό σου εσύ. Τα λεφτά είναι πολλά αλλά απαλλάσσεσαι από το πρόβλημα του μαζέματος ενσήμων που βασανίζει τις υπόλοιπες κατηγορίες εργαζομένων. Μόλις συμπληρώσεις τα απαιτούμενα χρόνια θα πάρεις σύνταξη ακόμα κι αν δεν έχεις δουλέψει ποτέ. Αν τέτοια οικονομική άνεση δεν υπάρχει, καλύτερα να μη γραφτείς ακόμα ή να κοιτάξεις να απασχοληθείς με άλλο καθεστώς πχ ίκα. το μόνο που χάνεις είναι η δυνατότητα υπογραφής μελετών. αλλά αν δεν έχεις στρωμένη πελατεία, η δυνατότητα αυτή ούτως ή άλλως ήταν ανενεργή.

Αυτοί που έχουν πραγματική ανάγκη την ενημερότητα (για φάρμακα κλπ) αναγκαστικά πληρώνουν.

στο you tube υπάρχουν πολλά οδοιπορικά στο τσέρνομπιλ, μάλιστα σε κάποια από αυτά οι εξερευνητές περπατούν κρατώντας το μετρητή geiger και καταγράφουν τη ραδιενέργεια.

βασικά με το (α) συμφωνεί το οποίο δεν ήταν σκέτο ερώτημα του τύπου "να ζητάμε ή όχι?" αλλά ερώτημα του τύπου "καλά κάνουμε και ζητάμε?". συμφωνώντας λοιπόν εννοούν ότι ναι, καλά κάνετε και ζητάτε. δηλαδή στις εν λόγω πολεοδομίες όποιος χρωστάει εισφορές δε μπορεί να δουλέψει?

δεδομένης της αναδουλειάς, ο μόνος λόγος για να παραμένει κανείς στο τσμέδε είναι το προνόμιο να αγοράζει πλήρη συντάξιμα χρόνια (αν έχει τα λεφτά), χωρίς το άγχος μη μείνει καμια μέρα χωρίς δουλειά, άρα και χωρίς ένσημα. το δε ε.ε δεν υπάρχει κανένας λόγος να το διατηρείς, εκτός αν υπάρχει κάποιος μόνιμος εργοδότης που σου καλύπτει όλα τα λειτουργικά έξοδα.

Ξεκάθαρη λύση σε ποιό πρόβλημα?? γιατί για το υπουργείο το πρόβλημα δεν είναι η ανεργία αλλά η μη καταβολή εισφορών!

Ντάξει job security δεν υπάρχει αλλά υποτίθεται ότι φυλάς τα επιπλέον σε σχέση με την ελλάδα λεφτά που βγάζεις και μαζεύεις αποθέματα για την περίπτωση που χάσεις τη δουλειά σου. Κοιτάς να την περνάς ει δυνατόν με μηδενικά έξοδα, ιδίως αν σου καλύπτουν τη βασική διαβίωση και τα υπόλοιπα τα αποταμιεύεις για τους δύσκολους καιρούς.

Γιατί να πεθάνεις από το άγχος? Αν ξεμείνεις από λεφτά θα πάς στην πρεσβεία να σε στείλουν πίσω και μόλις ετοιμαστούν τα χαρτιά θα ξαναπάς. Αν κάνεις οικονομία και φυλάς τα λεφτά που βγάζεις περίπου πόσο καιρό μπορείς να αντέξεις εκεί χωρίς δουλειά? Το άλλο με τους εργολάβους δε το κατάλαβα. Τί είναι αυτοί οι μόνιμοι εργολάβοι και πώς μπορεί κανείς να γίνει?

To έγγραφο α' ενώ στον τίτλο μιλά για ασφαλιστική ενημερότητα, τελικά μιλάει για φορολογική ενημερότητα. τυπογραφικό λάθος? Και ποιό είναι το συμπέρασμα? Χρειάζεται ή δε χρειάζεται?

Στάσου, μόνο αυτή η εταιρεία υπάρχει στο Ριάντ? Μπορεί να υπάρχουν κι άλλες που είναι εντάξει. ο κίνδυνος του να μη σε πληρώσουν δυστυχώς υπάρχει παντού. ακόμα δε πήγαμε όμως, φτάσαμε στο τέλος του πρώτου μήνα που θα πέσει ο μισθός.. μέχρι τότε πώς ζεις σε ένα μακρινό μέρος? αν δε σου καλύπτουν τη διαβίωση, δε θα πρέπει να πάρεις κάποια προκαταβολή? διότι ένας άνεργος δεν έχει ούτε για τα εισητήρια..

Κι αν δεν έχει γίνει ακόμα η απόσβεση? Δυνατότητα δωρεάς υπάρχει? Δηλώσεις κλοπής δε πρέπει να γίνονται για πλάκα διότι αν το αντικείμενο βρεθεί, πρώτον ο κάτοχος θα συλληφθεί ως κλέφτης και μόλις αποδειχθεί ότι η μεταβίβαση ήταν οικειοθελής, ο δωρητής θα διωχθεί για ψευδή δήλωση. Κι αντί για πρόστιμο στην εφορία θα μπείτε στη φυλακή και θα πληρώσετε και πρόστιμο περισσότερο από το ΦΠΑ αν το αγοράζατε . Η καταστροφή παγίου εξοπλισμού και εμπορευμάτων, πρέπει να αποδεικνύεται από βεβαίωση του ΧΥΤΑ ή της εταιρείας ανακύκλωσης που τα παρέλαβε.

Εεε πάρτο για την εταιρεία, κάνε δήλωση καταστροφής και δώστο στον ανηψιό σου...

Καλά τα λες, αλλά το υπαλληλίκι και το αφεντιλίκι δεν αναφέρθηκαν από τη συνάδελφο ως εργασιακές σχέσεις, αλλά ως βαθμοί φιλοδοξίας. Το υπαλληλίκι αναφέρθηκε με την έννοια της χαλαρότητας, της σταθερότητας και της μηδενικής επένδυσης σε αντίθεση με τα ρίσκα και την αφοσίωση που απαιτεί το αφεντιλίκι. Η υπαλληλική εργασία σε πολυεθνική εταιρεία απευθύνεται σε φιλόδοξους ανθρώπους που θα ρισκάρουν ακόμα και τη ζωή τους για τα λεφτά, τη διάκριση και τη δύναμη, συνεπώς εντάσσεται στο αφεντιλίκι. Ωστόσο, οι σημερινές συνθήκες ανταγωνισμού τείνουν να εξαφανίσουν κάθε χαλαρή μορφή εργασίας και αυτό που ψάχνει η ανεμώνα δεν υπάρχει σε καμία ειδικότητα.

Οι δουλειές πάντα από τον ουρανό πέφτουν αλλά ο "ουρανός" δεν αναγνωρίζει τα πτυχία και τα σύνορα των ανθρώπων.

Εκεί καταλήγουν τα λεφτά μας...