georgios_m

ο μέσος όρος X μηνών έχει τελικά μονάδα μέτρησης τον 1 μήνα και η σύγκριση με ένα μεμονωμένο μήνα δείχνει αν αυτός πήγε χειρότερα από το συνηθισμένο, αν δηλαδή υπήρξε μια ξαφνική αστάθεια.. επαγγελματίες που δεν έχουν ένα σταθερό μίνιμουν (μόνιμη αστάθεια), ή αντίθετα έχουν μακροχρόνιες συμβάσεις, νομίζω δεν έχουν ελπίδες. ο αλγόριθμος μάλλον θα προσπαθήσει να τους πετάξει κατευθείαν έξω, οπότε θεωρώ απίθανο να γίνουν τέτοιες αναγωγές. αυτό εξ άλλου είναι και το νόημα του να μπουν κριτήρια. ποιό το νόημα τους αν τα πληρούν τελικά όλοι; αλλιώς το δίνανε από την αρχή σε όλους. μακάρι βέβαια...

Έχοντας τελειώσει εξωτερικό, με ποιό σκεπτικό δηλώνεις εδώ ότι είσαι ΤΕ, όταν στο εξωτερικό δεν υπάρχουν σχολές τύπου ΤΕΙ;

Αν συνδεθείς με το ένα μέσο (κινητό ή υπολογιστής) "κλειδώνει" και δε μπορείς μετά με το άλλο. Είναι μια ιδιότητα που έχουν κάποιες εφαρμογές τέτοιου τύπου, ίσως και αυτή. Λογικά θα υπάρχει τρόπος να "ξεκλειδώσει" για να μπεις από την άλλη συσκευή. Αναζήτησέ το με τον όρο "home vs mobile data connection" . Ελπίζω να βοηθήσει.

παίζει οι δύο δυνατότητες σύνδεσης να είναι αλληλοαναιρούμενες.

Ωχ, αυτό σημαίνει ότι δε θα μπορείς να κλείσεις και βιβλία ως τότε.. (σε περίπτωση που έκανες υπομονή για να εισπράξεις το βοήθημα προτού κλείσεις).

Όχι, δεν πρέπει να είναι αυτή η σωστή πλατφόρμα. Λογιστής μου είπε ότι αυτή είναι η προηγούμενη, για τις εταιρείες, που πάνε με το μήνα. Περίμενε μου λέει ως τη Δευτέρα να βγει καμια εγκύκλιος με οδηγίες.

Στο νηπιαγωγείο μιας και αναφέρθηκε, υπάρχουν παιδιά που είχαν αποκλειστεί λόγω έλλειψης αιθουσών και παρέμειναν σε παιδικό σταθμό. Ε λοιπόν, αυτά τα παιδιά αποκλείονται και από την τηλε-εκπαίδευση! (ενώ θα ήταν η ευκαιρία να παρακολουθήσουν κάτι τώρα διαδικτυακά). Η έλλειψη υποδομών τηλε-εκπαίδευσης είναι τεράστιο πρόβλημα. Υπολογιστές θέλουν ήδη και οι γονείς, που επίσης τηλε-εργάζονται. Αναρωτιέμαι πώς ακριβώς γίνεται η δουλειά μέσω σταθερού τηλεφώνου αν δεν υπάρχει υπολογιστής.. με το ακουστικό στο αυτί; Το μεγαλύτερο όμως πρόβλημα είναι ότι τα σχολεία στις μικρές ηλικίες εκτελούν κυρίως χρέη parking για τους εργαζομένους γονείς. Για την τελική εκμάθηση γραμμάτων, πιστεύω ότι είναι καθαρά θέμα να κάτσει ο γονιός (ή κάποιος επί πληρωμή) να εκπαιδεύσει τα παιδιά του ο ίδιος. Και πριν ίσχυε αυτό και δε θα πάψει ποτέ. Η ανάκτηση του χαμένου χρόνου των μαθητών είναι το μεγάλο πλεονέκτημα. Δυστυχώς μαζί χάνεται και η κοινωνικοποίηση. Βέβαια πολλές αγκυλώσεις παραμένουν: ηλεκτρονική λήψη παρουσιών, έλεγχος μήπως έφυγες από την καρέκλα σου ή αν παρακολουθείς κάτι άλλο.. το μάθημα εξακολουθεί να γίνεται με τον ίδιο ακριβώς βασανιστικό τρόπο, χωρίς να αλλάξει η ύλη, χωρίς να αξιοποιείται η τεχνολογία. Σημαντικό πάντως είναι ότι το σύστημα αυτό φέρνει τα παιδιά πιο κοντά στην ιδέα της εντατικοποιημένης εργασίας, ιδίως αν δίπλα τηλε-εργάζεται κι ο γονιός. Χωρίς να λείπουν βέβαια και οι επιπτώσεις (απώλεια παιδικής χαλαρότητας, ομαδικού πνεύματος, καταπόνηση της υγείας κλπ).

Δεδομένου ότι και το "φυσικό" σχολείο ακριβώς στα ίδια πράγματα έπασχε, το εγχείρημα δεν είναι και τόσο κακό. Ίσως ένα υβριδικό σύστημα να πρέπει να διατηρηθεί και μετά την καραντίνα. Δηλαδή να μειωθούν οι ώρες στο σχολείο (πιο πολύ για κοινωνικούς λόγους) και να γίνει γενικά πιο ελεύθερη και διαδραστική η εκπαίδευση.

Σχετικά με την ανόμοια σύγκριση που λες Γιώργο, βλέπω στο ΦΕΚ κάτι για 1/3 και 2/3 της περιοδικής δήλωσης, οπότε ίσως βγαίνει κάποια μορφή μέσου όρου που έτσι έρχεται στην ίδια χρονική βάση με τη διμηνιαία τιμή Σεπ/Οκτ. Μόλις έμαθα από λογιστή ότι το λινκ στην αρχή του ποστ που έχει κουτάκια ανά μήνα δεν είναι αυτό που αφορά εμάς τους επιστήμονες, ακόμα κι αν βλέπουμε το όνομά μας μέσα. Θα βγει άλλο μέχρι το τέλος του μήνα.

Μπα.. τυπική μάλλον είναι αυτή η αναβάθμιση. παραμένει ΤΕ το πτυχίο.

Δε θα είναι μια αρχή όμως;

ότι προβλέπεται για σύμβαση ορισμένου χρόνου στο δημόσιο φαντάζομαι.

Όταν λες επαρχία, πόσο επαρχία; και σε απομακρυσμένο χωριό; Εάν είσαι παραγματικά τόσο flexible, το πιθανότερο είναι ότι μπορείς να βρεις κάτι σε πολύ καλή κατάσταση και σε τιμή ευκαιρίας, οπότε να μη χρειαστείς καθόλου ανακαίνιση. Η χώρα μας έχει τεράστιο κτιριακό απόθεμα. Αυτό με το ρουφ γκάρντεν σε ενδιαφέρει ακόμα κι αν βρεθείς στην εξοχή, που θα έχεις κανονικό κήπο; Το δεύτερο μπάνιο μπορεί να υλοποιηθεί και με μια προσθήκη, εφόσον οι όροι δόμησης το επιτρέπουν. Αλλιώς θα πρέπει να φας χώρο από κάποιο άλλο δωμάτιο και να χρειαστεί γενικώς να χαλάσεις περισσότερα υφιστάμενα στοιχεία. Νέες εγκαταστάσεις μπορεί και να μη χρειαστούν. Πολλά παλιά σπίτια είναι πια ήδη ανακαινισμένα. Οτιδήποτε υπάρχει ή δεν υπάρχει συνήθως περιλαμβάνεται και στην τιμή αγοράς. Πολλοί κάνουν την ανακαίνιση ελπίζοντας να πιάσουν κάτι καλύτερο σε τιμή πώλησης. Επειδή όμως εσύ έχεις το πλεονέκτημα της επιλογής, πιθανότατα θα σου έρθει σε καλύτερη τιμή από όσο κόστισε στον ιδιοκτήτη. Συνήθως είναι αναγκασμένος να αρκεστεί στο να πάρει απλά μέρος των χρημάτων του, χωρίς κανένα κέρδος. Όπως σου είπα και πριν, υπολόγισε και τα "άυλα" κόστη που έχει η διαδικασία του να χτίσεις από το μηδέν. Πολύ λιγότερα και πιο "καθαρά" συνεργεία, δυνατότητα να φτιάξεις πράγματα και μόνος σου, σιγά σιγά κλπ. Πχ αυτό που είδες να κατοικείται, το κατοικείς έτσι όπως είναι και συ, λύνεις το πρόβλημά σου άμεσα και σταδιακά το ανακαινίζεις, έχοντας βρει και τις πραγματικές ανάγκες που θα προκύψουν.

Με το κλείσιμο και των σχολείων, το επίδομα, γίνεται πιο απαραίτητο από ποτέ. Δημόσιοι και ιδιωτικοί υπάλληλοι καλύπτονται με άδειες ειδικού σκοπού, όμως ο ελ/επ κι ο μπλοκάκιας, αν είναι γονιός, τι κάνει; Κουβαλάει τα παιδιά μαζί του στα γιαπιά και τις αποτυπώσεις;

Ναι, μπορούν να "μαζευτούν" και από αυτή την άποψη. Τελικά μιλάμε για μονοκατοικία ή πολυκατοικία; Στην Αθήνα ή στην επαρχία; Ο στεγαστικός σου στόχος ποιός είναι; Έχεις κάπου την εργασία σου και θες ένα σπίτι που να σε εξυπηρετήσει ή ανάλογα το σπίτι θα μεταφέρεις και την εργασία σου; Επίσης, όταν λες ανακαίνιση, ποιός είναι και τότε ο στόχος σου; Να διορθώσεις τα κακώς κείμενα που θα παραλάβεις (υγρασίες, βάψιμο, υδραυλικά) ή να επέμβεις και στην αρχιτεκτονική του κτιρίου, αλλάζοντας τη διαρρύθμιση ή λανσάροντας κάποιο ιδιαίτερο στυλ διακόσμησης? Κι αν ναι, το έχεις σκεφτεί ποιό θα είναι αυτό; Ερωτήματα κρίσιμα για να δούμε ποιά λύση συμφέρει. Επειδή κι εδώ ισχύουν οι κανόνες της αγοράς, οι τιμές ανέγερσης, πώλησης, ανακαίνισης ή και επισκευής βρίσκονται σε κάποια ισορροπία ώστε γενικώς να έρχεται μία η άλλη, οπότε μια λεπτομέρεια είναι που θα κρίνει την επιλογή.

Το πλεονέκτημα της ανακαίνισης είναι ότι δεν είσαι υποχρεωμένος να χαλάσεις τα πάντα. Μπορείς με στοχευμένες ενέργειες να μετριάσεις το κόστος. Επίσης κερδίζεις χρόνο και φασαρία. Εάν το κτίσμα δεν είναι υπό κατάρρευση, εγώ είμαι υπέρ της ανακαίνισης.

Το 40% κανονικά θα πρέπει να στηρίζεται σε τεκμήρια, αλλιώς με μια καταγγελία ο διαγωνισμός πέφτει. Δυστυχώς βαριόμαστε να την κάνουμε, βέβαια τότε δεν προσλαμβάνεται ούτε ο καταγγέλων και απλά η θέση χάνεται για αρκετό καιρό για όλους. Δηλαδή δε μπορεί να αποτελεί λόγο πρόσληψης το ότι τα είπες ωραία στη συνέντευξη, αλλά συγκεκριμένα achievements. Εκεί μπορεί να γίνουν προσωποληψίες, όχι όμως και πολύ ανατρεπτικές. Για μένα πιο άσχημο μου φαίνεται το ότι δεν ξεκαθαρίζουν πόσους τελικά χρειάζονται από κάθε ειδικότητα, ούτε όμως ότι θα πάρουν απλά όποιον μαζέψει τη μεγαλύτερη βαθμολογία κι ότι η σύνθεση των ειδικοτήτων θα είναι τυχαία. Επίσης δε λένε με ποιό τρόπο θα επιλεγεί ποιος θα πάει στην επαρχία.

Αυτό ίσως πρέπει να το κάνεις με τηλεδιάσκεψη. Εν τούτοις, υπάρχουν ειδικότητες που στηρίζονται στην εργασία πεδίου, που χρειάζεσαι στοιχεία από όλη τη χώρα, τα οποία μπορεί να μη σχετίζονται με κανένα συγκεκριμένο έργο, με κανένα συγκεκριμένο πελάτη. Γι' αυτό το έχουν αφήσει (θέλω να ελπίζω) ανοικτό. Τώρα αν κάποιος το συνδυάσει να κάνει παράλληλα και διακοπές, αυτό ας το αποδείξουν οι ίδιοι, ας σε παρακολουθήσουν να δουν αν συναντάς ανθρώπους εκεί που πας. Αλλιώς αποδεχόμαστε ότι σταματάνε να αναπτύσσονται νέα προϊόντα, καινοτόμες μεθοδολογίες, δεν προκύπτουν ιδέες για νέα έργα κλπ. Αναρωτιέμαι πώς το χειρίζονται οι ξένες χώρες αυτό.

Και βέβαια έχει νόημα, έστω και στο μέτρο που θα βγάλεις μια φωτογραφία της εγκατάστασης. Λαμβάνοντας κάποιες πληροφορίες για τα μηχανήματα μπορείς να στήσεις ένα στοιχειώδες μοντέλο προσδιορισμού της κατανάλωσης ενέργειας ανά κιλό άμμου, σκύρων κλπ. Ακόμα και το κόστος μεταφοράς ενός φορτηγού άμμου στο εργοτάξιο είναι παράμετρος που πρέπει να μετρηθεί. Γενικά δε σε ενδιαφέρει η ακρίβεια, όσο το να παρουσιάσεις μια μεθοδολογία.

Σου θυμίζω ότι μιλάω πάντα για πολυκατοικίες, οπότε τυχόν πετρόχτιστα εξοχικά ή πρωτοποριακά δημόσια κτίρια αποκλείονται ως παραδείγματα. Στις πολυκατοικίες, η μόνη βελτίωση που βλέπω είναι η καλύτερη χωρητικότητα των διαμερισμάτων και μια πιο προσεγμένη γεωμετρία. Στα παλιά βλέπεις κάτι στραβούς τοίχους, κάτι περίεργα σκαλοπάτια, κάτι χάλια προεξοχές στις πίσω όψεις.. Και ότι νοικοκυρεύτηκαν κάπως οι ταράτσες. Δηλαδή τεχνολογικές αλλαγές (ανοίγματα, μπαλκόνια κλπ). Από πλευράς αρχιτεκτονικού ρυθμού, προσωπικά βλέπω χειροτέρευση, με πιο χονδροκομμένους όγκους, με διακόσμηση που θυμίζει παιδικούς κύβους τοποθετημένους όπως να ' ναι (τετράγωνα, τρίγωνα, στρογγυλά), κάγγελα σε ότι γεωμετρικό σχήμα μπορεί να βγει.. πάντα όμως γεωμετρικό σχήμα και το μόνο κόσμημα οι σκοτίες στα εμφανή μπετά, πάντα σε γεωμετρικό σχήμα. (αυτουνού του πράγματος τον αρχιτεκτονικό ρυθμό προσπαθώ με κάποιο όνομα να προσδιορίσω). Οι παλιότερες πολυκατοικίες, ασχέτως του ότι ήταν λειτουργικά υποδεέστερες, νομίζω είχαν μια πιο προσεγμένη μορφή, τουλάχιστον στην πρόσοψη, η οποία είναι πιο κοντά στο "κλασικό" από ότι στις σημερινές πολυκατοικίες. "Απλουστευμένο κλασικισμό" είδα σαν όρο σε βιβλίο για μια πολυκατοικία του 60 στο πεδίο του άρεως. Σε ορισμένες βλέπεις και στοιχεία μπαουχάουζ, υπάρχει ντιζάιν στην πόρτα και το κλιμακοστάσιο πχ κουρμπαρισμένες χειρολαβές, κάποια προσεγμένη ορθομαρμάρωση (έστω τοπική), ο σοβάς έξω είναι με ανάγλυφη υφή, μπορεί να δεις τζαμένιο κάγκελο και μάλιστα έγχρωμο και γενικώς πράγματα που θέλουν κάποια δουλειά να γίνουν, ακόμα και από την πλευρά του μάστορα. Για την πίσω πλευρά δε συζητάμε, ήταν μια αηδία και μισή. Προσωπική πάντα άποψη.

Ακόμα πιο εύκολο λοιπόν, επικεντρώσου στις μεθόδους εξόρυξης και σπασίματος αδρανών και πόση ενέργεια χρειάζονται. Γράψε μπόλικη θεωρία γι' αυτά. Και είναι πολύ ευκολότερο να βρεις και πραγματικά στοιχεία αν πας σε ένα λατομείο να σου δώσουν πληροφορίες οι οδηγοί πόσο πετρέλαιο καίνε τα μηχανήματα. Κάνε μια αξιολόγηση της απόδοσης των μηχανημάτων, της ηλικίας τους, πάρε στοιχεία κατασκευαστών. Μιας και μας είπες το τμήμα, πες μας και τον τομέα που εκπονείς τη διπλωματική, γιατί κι αυτό παίζει ρόλο. Αλλιώς το βλέπει η οικοδομική, αλλιώς τα στατικά, αλλά υπάρχει και η περίπτωση να το δεις ως διαχείριση εργοταξίου, δηλαδή το αποτύπωμα ενός λατομείου, μιας μονάδας, των φορτηγών, των σπαστήρων κλπ

Δε ξέρω αν είναι υποχρεωτικό να βρεις κάτι που να αφορά ειδικά τα υλικά ή τις βιομηχανίες της Αττικής. Και αποκλείεται να ξέρουν στα καταστήματα. Ακόμα και στις ίδιες τις βιομηχανίες αν πας μπορεί να ναι άδικος κόπος. Στη θέση σου θα πήγαινα βιβλιογραφικά, σε σχετικά βιβλία των χημικών μηχανικών υπάρχουν όλα αυτά, με χημικές αντιδράσεις και πόσο κάρβουνο ή ηλεκτρικό ρεύμα θέλει να γίνει ένα κιλό χάλυβας ή τσιμέντο. Αν ψάξεις λίγο παραπάνω θα βρεις και έτοιμη εργασία που να σου δίνει απευθείας το νούμερο που θέλεις για τελικό προϊόν στο εργοτάξιο. Αν θες ελαχιστοποίηση του αποτυπώματος μάλλον πρέπει να επιλέξεις ξύλο. Ή έστω πέτρες ή και πλίνθους (ιδίως άψητους). Το οπλισμένο συκρόδεμα είναι νομίζω το πιο ενεργοβόρο, διότι πρέπει τα πάντα να λιώσουν τουλάχιστον μια - δυο φορές σε θερμοκρασίες άνω των χιλίων βαθμών (σίδερα, τσιμέντα, τούβλα..). Βέβαια, για να πεις ότι με το τάδε υλικό είχες μικρό αποτύπωμα θα πρέπει να έχεις υπολογίσει τα αποτυπώματα και όλων των άλλων, οπότε αυτό θα σου αποκαλύψει και την απάντηση.

Πολύ ενδιαφέροντα αυτά που γράφεις. Ωστόσο εσύ λες ότι τα καλά στοιχεία ξεκινούν να εμφανίζονται από το 80 και μετά η αρχιτεκτονική αρχίζει να βελτιώνεται; Γιατί εγώ θα έλεγα μάλλον το αντίθετο..

αφού είχες αυτούς τους καλούς ανθρώπους που στο παρελθόν σε εξυπηρέτησαν, γιατί πήγες να πάρεις προσφορές και από αλλού και τους άφησες αυτούς τελευταίους; για να εκλείψει η κατάσταση αυτή που λες, θα πρέπει και μεις οι μηχανικοί να βρούμε ένα πρόσθετο εισόδημα για να ζούμε, ώστε η υπογραφή των οικοδομικών αδειών να μετατραπεί σε ζήτημα καλής θέλησης, ανεξάρτητο από την επιβίωσή μας. δυστυχώς πάμε προς την αντίθετη κατεύθυνση, δηλαδή να διεκδικούμε ακόμα και το μεροκάματο που θες να εξοικονομήσεις βάζοντας μόνος σου πρίζες και σωληνώσεις. μάλιστα από εμάς υπάρχει και ο χρόνος αλλά και η όρεξη. όσον αφορά τους μηχανικούς που βρήκες, αυτό που θα προσέξεις είναι το πώς θα σου εγγυηθούν ότι τα τριάντα χιλιάρικα θα φτάσουν για τα πάντα. εάν δεν πρόκειται να τα πάρουν όλα αυτοί, μπορεί να νοιαστούν μέχρι να βγει μια άδεια και μετά να σε αφήσουν να ψάχνεις μόνος σου για σιδεράδες και μπετατζήδες. και τσούκου τσούκου να φτάσεις και πάλι στα εκατό!

Το δύσκολο είναι όταν τον θέλουμε και αξιόπιστο αλλά τον θέλουμε και φτηνό.. τηρουμένων των αναλογιών, με τριάντα χιλιάδες τι σπίτι θα μπορούσες να πάρεις; γιατί μια βιομηχανική μονάδα να θεωρείται φτηνότερη; ακόμα κι αν υπάρχουν τρόποι να γίνει φτηνοδουλειά, ή να του αναθέσεις την εργολαβία μέχρι ένα σημείο μόνο και μετά να συνεχίσεις μόνος σου, ο μηχανικός μπορεί και λόγω πολιτικής να μη δεχτεί να την αναλάβει. δηλαδή αν δε βγει με κάποιο τρόπο στρογγυλό κατοστάρικο να μη σου βγάλει ούτε την άδεια, ακόμα και με παραπάνω από 115 ευρώ το μέτρο. να σου πει, όπως θα βάζεις τις πρίζες και την αποχέτευση, βγάλε και την άδεια μόνος σου.. χωρίς παρεξήγηση αυτά, απλά για να ξέρεις πώς τα εκλαμβάνει και η άλλη πλευρά..