georgios_m

Μα δε θα πας να εξειδικευτείς σε όλες τις ειδικότητες που περιλαμβάνει το πτυχίο του ΠΜ! Μία θα διαλέξεις, και αφού εξαντλήσεις ότι μπορεί να σου προσφέρει ο χώρος του ΠΜ, θα δεις τι λένε και οι άλλοι εμπλεκόμενοι. όσο για τους εργοδότες, δε θα σκαλώσουν εκεί, ίσα ίσα, μπορεί με ένα άτομο να επανδρώσουν δύο θέσεις... απλά το κριτήριό τους όπως λες συνεχώς, είναι η γνωριμία και το ρουσφέτι.

Συμφωνώ απόλυτα! Και οι καλύτεροι κομπιουτεράδες δεν έχουν καμία πιστοποίηση!

δε συμφωνώ. ήδη από το 2000 που έδινα εγώ πανελλήνιες το σύνθημα που επικρατούσε στο σχολείο μου ήταν να δηλώσει κανείς μόνο τμήματα της πόλης του. και ελάχιστοι ήταν οι τολμηροί που έφυγαν. και στη σχολή είδα πως οι περισσότεροι ήταν γηγενείς. αν είσαι αρκετά παλιός ίσως ήταν διαφορετικά. φαίνεται πάντως κι από τις βάσεις, τουλάχιστον από το 2000 και εξής. τελειώνουν σχεδόν όλα τα αθηναϊκά τμήματα και μετά αρχίζουν τα επαρχιακά. κατά κύματα, εννοείται. δηλαδή ο κόσμος εξαντλεί τα περιθώρια να περάσει κάπου κοντά και μετά βγαίνει παραέξω.

Το ποιός όμως έχει τις περισσότερες γνώσεις εξαρτάται από το άτομο, όχι από το πτυχίο από το οποίο ξεκίνησε.. τις τυχόν γνώσεις των άλλων ειδικοτήτων δεν έχεις παρά να τις αποκτήσεις και συ και να τις κατοχυρώσεις και με τις σχετικές πιστοποιήσεις (πτυχία, μεταπτυχιακά κλπ).

κι ότι ψάχνουμε μια δουλειά έστω των 400-500 ευρώ και πάλι δε βρίσκουμε...

Kαλά, σοφία σίγουρα δε κρύβει, ωστόσο όταν λέει μέσες τιμές, εννοεί μέσες τιμές όσων κατέχουν θέση διευθυντή σε ΔΕΚΩ κλπ! το λέει ξεκάθαρα, στελέχη, όχι απλοί υπάλληλοι. σε κάθε περίπτωση δε μας λέει κάτι που δε ξέρουμε, ούτε μας βοηθάει να φτάσουμε και μεις αυτές τις αμοιβές. για προπαγάνδα δε θα το έλεγα, μάλλον να πιάσει πολλά κλικαρίσματα πήγαινε ο συγγραφέας.

μόνο αν το συγκρίνεις με σπουδές μακριά του τόπου κατοικίας...

με τα ηλεκτρονικά και τις πληροφορικές όμως ασχολούνται οι πάντες, όχι μόνο οι ΗΜ.

Για διχίλιαρο ίσως όχι, αλλά σου λέει κάτι παραπάνω από τον ανειδίκευτο. Σίγουρα παίζει ρόλο το πτυχίο-εισητήριο για το εξωτερικό. Αλλά και η έλλειψη άλλων επιλογών. Τί άλλο θα μπορούσαν να κάνουν όλα αυτά τα παιδιά?

Άσχετο... πώς μπορούμε να διαγράψουμε ένα παραπανίσιο ποστ? πχ το προηγούμενο και το παρόν θα θελα να συγχωνευτούν για να μη φαίνονται άσχημα. και το πιο πάνω να το σβήσω τελείως γιατί δε χρειάζεται. φοβάμαι ότι η κατάσταση στους ΠΜ δεν είναι θέμα business cycle, να φτιάξει δηλαδή σε καμια πενταετία. διότι τις προηγούμενες εποχές, παίζαμε για την πρώτη θέση με τους ηλεκτρολόγους Η/Υ μόνο και όχι γενικά με ηλεκτρολόγους ΣΗΕτζήδες και ΣΑΕτζήδες. τώρα είμαστε κάτω κι από τους ΧΜ. δηλαδή γίναμε σαν μηχανικοί περιβάλλοντος.. η σημερινή ύφεση είναι άνευ προηγουμένου και δε μπορεί σε καμία περίπτωση να συγκριθεί με τις προηγούμενες. τότε ήταν και πολύ λιγότεροι οι πτυχιούχοι και το δημόσιο δεν είχε ακόμα κορεστεί και η προσδοκία ότι θα γίνουν διορισμοί ήταν βάσιμη και τελικά πραγματοποιήθηκε, ενώ τώρα δε προβλέπεται κάτι τέτοιο. ----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------- ακόμα και εντός ελλάδος, τα ηλεκτρομηχανολογικά έχουν κάποια κινητικότητα. ίσως απλά διατηρούν τις παλιές τους δυνάμεις και απουσία των ΠΜ φαίνονται οι καλύτεροι του χωριού. γενικά πάντως η μηχανολογία είναι δουλειά με διάρκεια. η κατασκευή γίνεται μια φορά στα 30-40 χρόνια. μέσα της όμως θα μπουν μηχανές που θα δουλεύουν συνεχώς επί 30-40 χρόνια. όμως κι ο τομέας του ΠΜ περιέχει μη κατασκευαστικές ειδικότητες και μάλιστα πολύ καινοτόμες: διαχείριση υδατικών πόρων, απόβλητα, μεταφορές... εγώ όταν επέλεξα να γίνω ΠΜ πιο πολύ αυτά είχα στο μυαλό μου κι όχι την οικοδομή.

σ' αυτό συμφωνώ. Εγώ πέρασα ΠΜ στις αρχές της προηγούμενης δεκαετίας, όταν ακόμα μεσουρανούσε η εποχή της πληροφορίας και οι ΠΜ ήταν δευτεράντζα σε σχέση με τους Η/Υ. Στα μέσα των σπουδών μου ξαφνικά ανεβήκαμε πολύ και το μέλλον φαινόταν λαμπρό. Υπήρχαν δουλειές ακόμα και για μας τους φοιτητές! Μόλις πήρα πτυχίο γράφτηκα στο ΤΕΕ και μπήκα αμέσως ενθουσιασμένος στο στρατό για να ξεμπερδέψω και να ξεκινήσω αμέσως δουλειά μιας και το μόνο που μετράει είναι η εργοταξιακή εμεπιρία, όταν όμως βγήκα είχε ξεφουσκώσει το πράγμα και η απόρριψη πήγε και συνεχίζει ακόμα να πηγαίνει σύννεφο... συμφωνώ και στα περί κυκλικότητας του επαγγέλματος και λογικά θα έρθουν οι καλύτερες μέρες, ωστόσο όταν η εποχή παρακμής σε πιάσει στα νιάτα σου, κινδυνεύεις να χάσεις τη σειρά και όταν ξαναφτιάξουν τα πράγματα να μην απολαύσεις κανένα όφελος. αυτό δηλαδή παθαίνει η δική μου γενεά.

Σύμφωνοι, υπάρχουν κι ανατροπές στη ζωή. Αλλά όταν κάτι το ονομάζουμε σίγουρο κρίνουμε από τα μέχρι τώρα στατιστικά.

Αυτά φαίνεται διάβασαν και οι μαθητές και δε δήλωσαν φέτος ΠΜ. Επαναλαμβάνω η βάση είναι πιο κάτω κι από τους ΧΜ και στα τμήματα περιφέρειας πιο κάτω κι από το σκέτο χημικό αθήνας, ειδικότητα που και πριν την κρίση δεν είχε απορρόφηση. Δηλαδή τα τμήματα ΠΜ αυτή τη στιγμή απλά εξυπηρετούν την ανάγκη των μεταλυκειακών σπουδών.. και πλέον μπαίνεις στην ίδια κατηγορία με γεωλόγους, γεωπόνους και λοιπούς θετικούς επιστήμονες που είναι οι πρωταθλητές της μακροχρόνιας ανεργίας. Και γι' αυτό έκανα λόγο περί ΓΕΩΤΕΕ. Ένα επιμελητήριο χωρίς εισφορές για επιστήμονες χωρίς δουλειά..

Αυτό με το κοινό έτος πρακτικά υπάρχει και τώρα, με κοινό έτος την τρίτη λυκείου.. αν οι εισακτέοι εξακολουθούν να είναι τόσοι πολλοί, πάλι το ίδιο θα συμβαίνει. Από την άλλη, πιστεύω ότι δε χρειάζεται καμία μεταρρύθμιση διότι η αγορά εργασίας ρυθμίζει μόνη της την κατάσταση.. αν κάπου υπάρχει ψωμί μαζεύεται κόσμος. αν κάπου δεν υπάρχει, η βαθμολογία εισαγωγής πέφτει, το επίπεδο των φοιτητών πέφτει, δεν ενδιαφέρονται να τελειώσουν, σιγά σιγά δε τη δηλώνουν καν και στο τέλος ξεχνιέται ακόμα και η ύπαρξή της.. Όσο για τα φροντιστήρια, αναρωτιέμαι ποιός γονιός την σήμερον ημέρα χαλάει λεφτά σε φροντιστήρια για να περάσει το παιδί του σε σχολές με σίγουρη ανεργία. Θα μου πεις, ελπίζουν όλοι να μπουν σε κάποια σχολή με απορρόφηση στο εξωτερικό..

Φαινομενική η άνοδος, διότι μη ξεχνάμε ότι παίζει ρόλο η διακύμανση της δυσκολίας των θεμάτων. Αυτό που μετράει είναι η σειρά κατάταξης, η οποία βγάζει τους ΠΜ τελευταία σχολή του πολυτεχνείου (από πρώτη που ήταν πριν 10 χρόνια), πιο κάτω κι από το τμήμα χημείας! το επάγγελμα του ΠΜ αρχίζει να κινείται από το χώρο του ΤΕΕ στο χώρο του ΓΕΩΤΕΕ, όσον αφορά τις προοπτικές απασχόλησης.

Νομίζω πως δε διαβάζετε σωστά το άρθρο. Δεν αναφέρεται στο μέσο μισθό κάθε κλάδου, αλλά στις μέγιστες προσδοκίες κάθε κλάδου. Δηλαδή αυτός ο ένας μηχανικός που θα καταφέρει να πιάσει τη θέση του διοικητή ενός νοσοκομείου, θα είναι σε καλύτερη μοίρα από τον πιο καλοπληρωμένο γιατρό του ίδιου νοσοκομείου, ο οποίος θα παίρνει πιο πολλά από την πιο καλοπληρωμένη νοσοκόμα κλπ. Κακά τα ψέματα, αν δε γίνεις ανώτατο στέλεχος ένα βελάκι σε στέλνει στην ανεργία, χωρίς άλλες επιλογές. Οι μεγάλες φιλοδοξίες έχουν και μεγάλα ρίσκα... Μη ξεχνάμε και την αλληλοεξόντωση των ανταγωνιστών.. εδώ μπορεί να μην έχουμε δολοφονίες στελεχών από τη ρώσικη μαφία, έχουμε όμως την κοινωνικο-οικονομική αλληλο-εξόντωση.

Εννοείται πως η οποιαδήποτε μισθωτή εργασία είναι προτιμότερη από το ΕΕ διότι στη χειρότερη περίπτωση δε θα σε πληρώσουν. Το σημαντικό όμως είναι ότι δε θα χρωστάς σε κανέναν. να συνεισφέρουμε σε εργασία, αλλά όχι και σε κεφάλαιο.. Και να χουμε υπόψη μας ότι είναι προτιμότερα τα 500 ευρώ που θα πέφτουν σίγουρα κάθε μήνα, παρά τα 1500 που θα στα χρωστάνε...

Ιcaros σου είπα για ποιά περίπτωση μιλάμε. τι έχεις να συμβουλέψεις?

το ερώτημα δεν είναι πόσα πρέπει να διεκδικήσει κανείς αλλά το πόσα πρόκειται να πάρει.

Όχι, καθόλου δε νευρίασα.. δεν ήρθα εδώ με όρεξη για καυγά. μήπως μάθω καμια αδοκίμαστη ιδέα ήρθα. Το νεύρο και το τσαμπουκάς είναι δοκιμασμένες ιδέες -> σίγουρη αποτυχία.

Ο εργοδότης δε περιμένει να δει εδώ την κατάσταση. Βλέπει το μέιλ του να κατακλύζεται από βιογραφικά ανέργων, βλέπει κι από τις στατιστικές πού κινούνται τα οικονομικά τους, βλέπει κι από αυτούς που απασχολεί ήδη πόσο ελαστικοί μπορεί να γίνουν για να μη χάσουν τη δουλειά και με βάση αυτά σχεδιάζει τη μισθολογική πολιτική του.

Προφανώς και στο ψάξιμο πηγαίνεις πόρτα πόρτα, όταν φυσικά μπορείς να δεις ποιός είναι αυτός που εξέδωσε την αγγελία (άλλο πρόβλημα κι αυτό). Ή παίρνεις και τηλέφωνο παράλληλα με την αποστολή βιογραφικού. Ή ακόμα και χωρίς να υπάρχει αγγελία αρχίζεις να επισκέπτεσαι διάφορες εταιρείες να ζητήσεις επί τόπου δουλειά. Το ρεπερτόριο των απαντήσεων ποικίλει, αλλά το αποτέλεσμα είναι πάντα κατηγορηματικά όχι. Κάποιοι δείχνουν και ενοχλημένοι που έφτασες μέχρι εκεί για να ζητήσεις δουλειά. Σου λέει έπρεπε να αρκεστείς στην αποστολή βιογραφικού. Ως προς την κατηγορία, μιλάμε για κάποιον που δεν είναι φρέσκος απόφοιτος, αλλά επί πενταετία περίπου υπο-απασχολείται σε επαρχιακά τεχνικά γραφεία ιδιωτικών και μικρών δημοσίων έργων, ελπίζοντας ότι κάποια στιγμή ψάχνοντας εδώ κι εκεί θα πετύχει κάτι που θα είναι αμοιβόμενο. Ο καιρός περνάει αλλά αποτέλεσμα μηδέν...

Με συγχωρείτε, αλλά ξαφνικά ο μηχανισμός παράθεσης έχει χαλάσει και δε μπορώ να βάλω σε κουτάκια τα λεγόμενά σας ώστε να απαντώ από κάτω.

Αρα καλά σας λέω ότι και τα 400 ευρώ είναι δυσεύρετα.. δεν έχουν όλοι γνωριμίες σε επίπεδο εργοδοτών. Εσύ δηλαδή ποιό διαπραγματευτικό όπλο προτείνεις? Στο φόρουμ δεν ερχόμαστε για αντίλογο αλλά για να μάθουμε πράγματα που δε ξέραμε.

Ως πότε όμως κανείς να παραμείνει άνεργος ή έστω υποαπασχολούμενος κάπου για να μαθαίνει? Αν του προσφερθεί μια δουλειά που θα τον ανεβάσει στα 400 χαζός είναι να μη τα δεχτεί? Κι εννοείται ότι αν μετά του προσφερθεί κάτι καλύτερο θα το ακολουθήσει. Αλλά μέχρι τότε θα έχει τουλάχιστον κάτι. Το θέμα είναι ότι ακόμα και με 400 ευρώ δεν υπάρχουν αγγελίες ούτε για μηχανικούς, ούτε για μη μηχανικούς. και διερωτάται κανείς πώς θα μπορούσε να βελτιώσει τις πιθανότητες να καταφέρει έστω αυτό.