georgios_m

Για κάτσε, 3 μηχανικοί θα εργάζονται σε όλο το οδικό δίκτυο της χώρας; είπαμε να κάνουμε μια ρεαλιστική εκτίμηση.

Σε τι αριθμό μηχανικών αντιστοιχεί αυτό το 3%;

καμία. αυτό που έχει σχέση είναι ότι μεγάλος αριθμός μηχανικών που απασχολούνται στην οδοποιϊα θα μείνει χωρίς αντικείμενο και θα πρέπει να βρει μια νέα δουλειά. άραγε ο παρεμφερής τομέας της διαχείρισης του οδικού δικτύου πόσους από αυτούς μπορεί να απορροφήσει;

ακριβώς. αυτό το πράγμα δεν έχει αλλάξει, απλά δε σου έρχεται τόσο ακριβά όσο πριν.

Η μέθοδος που προτείνεις δε διαφέρει πολύ από την υφιστάμενη, διότι και πάλι είναι έμμεση - στηρίζεται σε παραδοχές που συσχετίζουν περιουσιακά στοιχεία με καταναλωτικές συνήθειες, αγνοώντας όμως και την περιβαλλοντική αγωγή που πιθανώς να είναι ανάλογη του μορφωτικού και κοινωνικού επιπέδου. Πχ ένας εύπορος, με πολλά παιδιά και μεγάλο σπίτι σε ακριβή συνοικία, αυτομάτως καταλήγει να είναι ο ρυπογόνος της παρέας, ενώ στην πραγματικότητα μπορεί να παράγει τα λιγότερα σκουπίδια, λόγω ορθής διαχείρισης του νοικοκυριού του (μπορεί να δίνει στο σκύλο όλα τα ζωικά αποφάγια, να κάνει κομπόστ τα φυτικά, να μετατρέπει τις συσκευασίες σε νέα αντικείμενα κλπ). Θέλω να πω ότι η χρέωση θα πρέπει με κάποιο τρόπο να μεταβάλλεται ανάλογα με τον εξοπλισμό και την "τεχνογνωσία" κάθε νοικοκυριού στο να διαχειρίζεται τα διάφορα υλικά. Μια άλλη λύση θα ήταν η χρέωση να προκύπτει από τα συνολικά ψώνια που κάνει κάποιος (πχ στην απόδειξη να ενσωματώνεται και ένας περιβαλλοντικός φόρος, ανάλογος όμως με το "αποτύπωμα" του προϊόντος και όχι με το κόστος του. Θα μου πεις, πού ξέρεις ότι αυτό που ψώνισα θα το πετάξω και δε θα το αξιοποιήσω μέχρι να γίνει σκόνη; εε πιστεύω ότι αν χρησιμοποιείς το κάθε προϊόν μέχρι τέλους, θα αγοράζεις λιγότερα καινούρια προϊόντα και θα πληρώνεις λιγότερους περιβαλλοντικούς φόρους.... Επίσης το αποτύπωμα κάθε προϊόντος θα πρέπει κάπως να συνδέεται και με το αποτύπωμα των εναλλακτικών του. Ένα προϊόν που μπορεί να επαναχρησιμοποιηθεί δευτερογενώς θα έχει μικρότερο φόρο από το αντίστοιχο που πουλιέται ειδικά για το δευτερεύοντα σκοπό. Πχ τα υλικά συσκευασίας θα πρέπει να έχουν μεγαλύτερο φόρο για να σου δίνεται κίνητρο να επαναχρησιμοποιείς τις παλιές συσκευασίες αντί να τις πετάς.

Πώς θα μπορούσε να γίνει μια δίκαιη κατανομή του κόστους της καθαριότητας;

εννοείς να τα πετάμε απευθείας σε διαφορετικό καλάθι ανά είδος, παρακάμπτοντας τις μονάδες ανάκτησης υλικών; αυτό θα ήταν το ιδεώδες όμως απαιτεί τεράστιο αριθμό κάδων. σωστά λες ότι τους κάδους και τον εξοπλισμό τους αγοράζει ο δήμος και η λειτουργία γίνεται από εργολάβο, πιθανώς αυτόν που προμηθεύει και το υλικό... κατ εμέ ο παράγοντας συμμετοχή του κοινού θα βελτιωθεί αν εφαρμοστεί η αρχή "ο ρυπαίνων πληρώνει" αντί της ομοιόμορφης χρέωσης μέσω δημοτικών τελών. απλά πρέπει να βρεθεί ο κατάλληλος αλγόριθμος υπολογισμού του πόσο ρυπαίνει ο καθένας.

α μπράβο. ακόμα δεν υπάρχει επιμερισμός εισφορών.

Αυτό το τελευταίο (περί διπλών εισφορών) ισχύει για όσα τιμολόγια κόπηκαν τον Ιανουάριο ή για όσες συμβάσεις συνήφθησαν το μήνα αυτό και τα τιμολόγιά τους δεν έχουν ακόμα κοπεί;

το ρόλο αυτού του εντύπου τον παίζει η ανακοίνωση της εταιρείας. νομίζω πως ότι έχει να κάνει με μπλε κάδους είναι υπόθεση της εταιρείας και όχι του δήμου. η απάντηση στο γιατί δε μαζεύουν καλαμάκια είναι το ότι η εταιρεία δε βρίσκει σκόπιμο να ανακτήσει τα πάντα.

Αν αυτοί είναι ο "άλλος" τότε ποιός είναι ο "ένας" που λέει κάτι διαφορετικό? Στο δικό μας κάδο γράφει "ανακύκλωση συσκευασιών" και να σου πω ποτέ δεν είχα σκεφτεί να πετάξω εκεί κάτι από τα υπόλοιπα (πχ λαστιχένια γάντια).

τελικά οι εκπαιδευτικοί μηχανικοί πού ασφαλίζονται;

Ποιός είναι αυτός ο "άλλος" που σου λέει τι να πετάς και τι όχι; Πρώτη φορά ακούω τέτοια πράγματα. Οι "δυνατότητες της τοπικής μονάδας επεξεργασίας" αναφέρονται στην εξυπηρετούμενη παροχή απορριμμάτων, πόσα δηλαδή προλαβαίνουν να ξεδιαλέξουν και όχι σε τεχνολογίες επεξεργασίας, μιας και εκεί δε γίνεται καμία επεξεργασία, παρά μόνο η ανάκτηση υλικών προς πώληση και μόνο. Δηλαδή οι μονάδες αυτές είναι στην ουσία μάντρες παλιατζήδων και τίποτα παραπάνω. Εμείς οφείλουμε να μην πετάξουμε αποφάγια, απόβλητα τουαλέτας και χημικά, δηλαδή ασταθή υλικά. Όλα τα άλλα τα πετάμε, ειδικά αν έχουν και σημάδι ανακυκλώσιμου υλικού και αν η εγκατάσταση δε μπορεί να τα απορροφήσει εμπορικά, ας τα πασάρει στους επόμενους, που δυστυχώς είναι και πάλι ο δήμος...

αυτές οι λεπτομέρειες καθορίζονται από το διαχειριστή της εκάστοτε μονάδας και εξαρτώνται από τη σύνθεση του μίγματος των απορριμμάτων. κάθε είδος χαρτιού αποτελεί αυτοτελές προϊόν και έτσι τα πακέτα των τσιγάρων θα ανακυκλωθούν ως χάρτινα κουτιά και όχι πχ ως έντυπα ή σελίδες Α4. εάν τα πακέτα τσιγάρων είναι σημαντικό ποσοστό του μίγματος ο διαχειριστής μπορεί να αποφασίσει να συλλέγονται ξεχωριστά και από τις άλλες χάρτινες συσκευασίες. τα πάντα εξαρτώνται από τη σύνθεση και φυσικά από τη ζήτηση εκάστου προϊόντος. ακόμα και το "κατακάθι" (residual) μπορεί να μπει σε περαιτέρω γραμμή διαχείρισης. αν πχ είναι 90% μικρά χαρτάκια τότε μπορεί να πάει για χαρτομάζα.

δεν αρκεί μόνο η ενημέρωση στο πώς θα πετάξεις τα σκουπίδια σου αλλά και στο πώς θα περιορίσεις τα σκουπίδια σου, κάνοντας εκ των προτέρων ένα σχέδιο κύκλου ζωής του κάθε πράγματος που αγοράζεις. αυτό καλό θα είναι να περιλαμβάνει και τις εταιρείες που παράγουν το κάθε προϊόν, ούτως ώστε η συσκευασία ή το οποιοδήποτε υπόλοιπο ει δυνατόν να επιστρέφεται στο σημείο αγοράς έναντι κάποιας αποζημίωσης. τα τεράστια ποσά που δαπανώνται για τη (συνήθως ανεπιτυχή) λειτουργία των οργανισμών ανακύκλωσης των δήμων θα μπορούσαν να κατευθύνονται προς τέτοιες αποζημιώσεις. επίσης χρειάζεται ενημέρωση στο τι άλλο μπορείς να κάνεις με τα πράγματα που έως τώρα θεωρούνται σκουπίδια, ώστε να ενθαρρύνεται η ανακύκλωση μέσα στο σπίτι. για το λάδι του τηγανίσματος η λύση είναι να μην τρώμε τηγανητά φαγητά (που είναι και βλαβερά για την υγεία) ή το τηγάνισμα να γίνεται με τέτοιο τρόπο που το λάδι να μην καταστρέφεται αλλά να τρώγεται κι αυτό μαζί με το φαγητό. περιβαλλοντική συνείδηση σε ατομικό επίπεδο είναι κάθε φορά που βάζεις το τηγάνι στη φωτιά να σκέφτεσαι και τι θα κάνεις και με τα απόβλητα (συν ο κόπος και το νερό για να πλύνεις μετά τα σκεύη). Σημείωση προς τον αρθρογράφο: τα αρχικά ΕΕΑΑ δε σημαίνουν Ελληνική Εταιρεία Ανάκτησης Ανακύκλωσης αλλά Ελληνική Εταιρεία Αξιοποίησης Ανακύκλωσης.

όπως δε κοιτάνε τα αυτοκίνητα ή έστω τα φανάρια, έτσι δε θα κοιτάνε και τα πεζοδρόμια. όταν είσαι απορροφημένος, ακόμα και το ίδιο το κινητό να σου χτυπήσει συναγερμό, πάλι δε θα αντιδράσεις.

Η πρόσφατη ψηφοφορία έδειξε ότι το 25% των μελών του φόρουμ το 2015 είχαν εισοδήματα λιγότερα των 580 ευρώ (τους ήρθε η ελάχιστη εισφορά). Η πράξη δείχνει ότι τα προγράμματα του ΟΑΕΔ απευθύνονται σε αυτή την ομάδα, όχι στους άνεργους μηχανικούς.

και σε ποιούς έχει κάνει ειδικές τιμές; σημειοτέον ότι κανείς από τους παραπάνω δεν ανήκει στο target group των POS. Το POS ενδιαφέρει το εμπόριο αγαθών μιας κάποιας αξίας, κατά προτίμηση από πολυκαταστήματα που η απόδειξη βγαίνει μηχανογραφημένη και δεν είναι το ίδιο το αφεντικό στο ταμείο.

Καλά όλα αυτά τα περί παιδείας αλλά υπάρχει και κόσμος που συνειδητά απέχει από την ανακύκλωση διότι δε βλέπει να υπάρχει κάποιο αποτέλεσμα. Αντίθετα βλέπει την όλη ιστορία σαν μια ακόμα "δράση" των δήμων για να φάνε λεφτά και να διορίσουν κι άλλους υπαλλήλους. Μιας και μιλάμε για κάδους θα προσθέσω κι ένα άλλο στοιχείο από τη δική μου γειτονιά: τον τελευταίο καιρό ο δήμος τοποθετεί συνεχώς νέους κάδους σκουπιδιών και σε συνδυασμό με τον πολλαπλασιασμό των διαβάσεων για τους αναπήρους έχουν περιοριστεί σχεδόν κατά 50% οι χώροι στάθμευσης. Ο τρόπος διάταξης είναι τέτοιος, λες και το κάνουν επίτηδες για να "χαλάσουν" όσο το δυνατόν περισσότερες θέσεις. Αμήχανος, τα χαρτιά τα ρίχνεις κατευθείαν στους μπλε και θα τα μαζέψουν στη μονάδα ανάκτησης υλικών. Το μίγμα περνάει πάνω σε ιμάντα και διάφοροι εργάτες εκατέρωθεν μαζεύουν με το χέρι καθένας το δικό του υλικό και το ρίχνουν σε χωριστό καλάθι. Σε κάποια σημεία υπάρχουν κάδοι ειδικά για χαρτιά ή άλλα υλικά, αλλά σπάνιο είναι αυτό. Εγώ έχω τέτοιο κάδο 50 μέτρα από το σπίτι μου, όμως ποτέ δεν έχω πετάξει μια κόλλα χαρτί διότι πρώτον κάνω οικονομία στη χρήση του και δεύτερον όσο προκύπτει το ανακυκλώνω μόνος μου, μετατρέποντάς το σε κάποια χειροτεχνία. Και θεωρώ ότι αυτή είναι η ιδανική στάση απέναντι στα σκουπίδια: να παράγεις τα ελάχιστα και να τα επαναχρησιμοποιείς στο σπίτι.

τι εννοείς;

δε ξέρω αν έχουν αρχίσει και τα τηλέφωνα προκειμένου να βάλει ο κόσμος POS αλλά οι διαφημίσεις παίρνουν και δίνουν. και η θεματολογία τους δείχνει περίπου ποιό είναι το target group. διαφήμιση με μηχανικούς προς το παρόν δεν έχω ακούσει. επίσης για να δώσει μια τράπεζα καλύτερη τιμή σε κάποιο κλάδο επαγγελματιών πρέπει να βλέπει πως ο όγκος των συναλλαγών είναι σημαντικός και μια έκπτωση στην προμήθεια θα φέρει πολλαπλάσιο κέρδος. για να μη γίνεται καμία κίνηση προσέγγισης μηχανικών σημαίνει ότι δε βλέπουν ψωμί εδώ πέρα.

Όσοι έχουν διαγραφτεί πηγαίνουν στα προγράμματα για μη μηχανικούς.

Κοίτα, όταν μια βόμβα δημιουργεί κρατήρα δεκάδων μέτρων, τότε μάλλον σκοτώνονται όλοι όσοι βρίσκονταν εκεί... Συμφωνώ ότι οι συνθήκες δεν ήταν ιδανικές για τη διασπορά των θραυσμάτων στη μέγιστη δυνατή απόσταση, όμως ο πυροτεχνουργός θα έπρεπε να κάτσει να το υπολογίσει, αναλαμβάνοντας την ευθύνη και προτίμησε να μην το κάνει. Έτσι εφήρμοσε τους κανόνες που ισχύουν στην ύπαιθρο. Ανάλογες εκκενώσεις έχουν γίνει και σε άλλες ευρωπαϊκές πόλεις.

για να είμαστε ειλικρινείς, τα θραύσματα μιας βόμβας μπορεί να φτάσουν τις ακραίες τιμές που προσδιόρισαν οι πυροτεχνουργοί. το ότι το "δραστικό βεληνεκές" μέσα στο οποίο σκοτώνονται όλοι είναι πχ 100 m, δε σημαίνει ότι δε πετάγεται τίποτα πιο μακριά. απλά οι πιθανότητες να πετύχει κάποιον άνθρωπο είναι λίγες, όχι όμως και μηδενικές. θα μπορούσαν βέβαια να πουν ότι τα θραύσματα θα βρουν σε τοίχους και δε θα πάνε πολύ μακριά. ποιός όμως θα κάτσει να υπολογίσει την "περιβάλλουσα" που σχηματίζουν οι τοίχοι;

και γιατί να χτυπηθεί με τον εργοδότη εφόσον τα λεφτά θα προκύψουν από τη μείωση της αμοιβής του;