seismic_is_back

Πριν την μόνωση τι κάνετε για να διώξετε τα στάσιμα νερά?

Αν κατάλαβες καλά αυτό που είπα πάρα πάνω δεν είναι υγρομόνωση αλλά ένας οικονομικός τρόπος απομάκρυνσης των στάσιμων ομβρίων υδάτων. Αν χρειάζεται υγρομόνωση ακολουθεί μετά αυτήν την αναφερθείσα μέθοδο.

Και μια άλλη πρακτική λύση είναι να ρίξεις νερό στην πλάκα. Με έναν μαρκαδόρο σημείωσε το περίγραμμα του στάσιμου νερού. Δες περίπου και το βάθος που έχει. Γέμισε με κόλλα πλακιδίων σε στρώσεις το μέρος που κρατά τα νερά. Το τελευταίο γέμισμα τρίψε με το τριβίδι για στρώσιμο ομαλό. Τα λιμνάζουσα νερά θα φύγουν. Αυτή είναι η πιο φθηνή λύση που όμως δοκιμασμένη από εμένα δουλεύει.

Βγάλε με το σκεπάρνι λίγο σοβά γύρω από την τρύπα για να δεις αν τρύπησε μπετό η τούβλο. Έτσι και αλλιώς ο τεχνίτης για να κάνει την τρύπα θα χρησιμοποίησε τρυπάνι για μπετό που το κοπτικό του μπροστινό μέρος είναι αλλιώς διαμορφωμένο από ότι είναι το τρυπάνι για τον χάλυβα. Αποκλείεται ένα τρυπάνι για μπετό να κόψει χάλυβα. Αποκλείεται να χρησιμοποίησε τρυπάνι για χάλυβα μήκους 30 cm δεν υπάρχουν τόσο μακριά τρυπάνια για χάλυβα.

Δε μας φταίει μόνο ότι έχουμε ένα γιγάντιο, ανίκανο και διεφθαρμένο δημόσιο τομέα που σιτίζεται εις βάρος της οικονομίας. Μεγαλύτερη ίσως ζημιά μας έκανε ότι εδώ και χρόνια πάψαμε να προσπαθούμε να φτιάξουμε ότιδήποτε το καινούργιο. Γίναμε ένα έθνος μεταπωλητών, χάσαμε την δημιουργικότητα και τη φαντασία μας. Η μεταπώληση δε δημιουργεί πολλές δουλειές και έχει καταστροφικές συνέπειες για το εμπορικό μας ισοζύγιο. Το χειρότερο είναι ότι καλλιεργεί μια αρνητική εθνική ψυχολογία. Αυτά που καταναλώνουμε επί δεκαετίες έχουν ολοένα και λιγότερη σχέση με αυτά που παράγουμε. Αναμφισβήτητα, το να φτιάξεις κάτι καινούργιο είναι πολύ πιο δύσκολο από το να εισάγεις το έτοιμο. Θέλει κόπο, μεράκι, προσπάθεια, έχει την αγωνία και το φόβο του αγνώστου και του επισφαλούς. Είναι πολύ πιο έυκολο να ψωνίσεις μια δοκιμασμένη συνταγή από το εξωτερικό. Όμως η εγχώρια παραγωγή και εξαγωγή υπηρεσιών και προϊόντων προστιθέμενης αξίας είναι μονόδρομος,αν θέλουμε να ανατρέψουμε την καταστροφική πορεία που έχει πάρει η χώρα μας. Η επιστροφή στην παραγωγή είναι καλύτερος δρόμος για την ψυχή και το ηθικό μας. Το συλλογικό αλλά και το προσωπικό αίσθημα αυτο-πραγμάτωσης και καταξίωσης, η ικανοποίηση και η περηφάνια που νοιώθει κανείς όταν βλέπει, καταναλώνει αλλά και εξάγει ή μοιράζεται τον καρπό της δημιουργικότητάς του, δεν συγκρίνεται με την ρηχή ικανοποίηση του εύκολου χρήματος. Όπως ακριβώς το μήλο από το δέντρο που φύτεψες, πότισες και κλάδεψες για δεκαετίες στον κήπο σου, έχει διαφορετική γέυση από το άψυχο φρούτο που ψώνισες στο σούπερ μάρκετ. Η επανοικοδόμηση του έθνους μας μετά τον πόλεμο ήταν καρπός του ήθους και της αποφασιστικότητας μικρών παραγωγών. Βιοτέχνες, χτίστες, τεχνίτες, δημιουργοί - άνθρωποι που δούλεψαν σκληρά και με το δικό τους τρόπο καινοτόμησαν. Είμαστε Διαχρονικά Ανίκανοι να Αντιληφθούμε τον μόνο Δρόμο που Οδηγεί σε Ανάπτυξη και λέγεται ευρεσιτεχνία και καινοτομία Το ζήτημα είναι αν αυτό το γνωσιακό καθεστώς μπορεί να ισχύσει σε μια κλειστή κοινωνία, δηλαδή σε μια παραδοσιακή κοινωνία φυλετικού τύπου ή σε μια σύγχρονη ολοκληρωτική κοινωνία. Εκεί ισχύει ένα καθεστώς «κατηχητικής» γνώσης, δηλαδή ενός δόγματος που προφυλάσσεται από τυχόν διάψευση. Αυτό συμβαίνει διότι κύριο μέλημα αυτού του τύπου της κοινωνίας είναι η διατήρηση της ενότητας μέσα από ένα κοινό σύστημα πίστης που δεν υπόκειται σε διάψευση, στην ετυμηγορία του πειράματος ή στην κριτική συζήτηση. Στην ανοιχτή κοινωνία η κοινωνική συνοχή δεν έχει ανάγκη τέτοιας κατηχητικής γνώσης, αλλά αντίθετα εξασφαλίζεται μέσα από τους θεσμούς της ανοιχτής κοινωνίας, που εγγυώνται τον πλουραλισμό και τη δυνατότητα κριτικής, δηλαδή την προβολή εναλλακτικών θεωριών και εναλλακτικών λύσεων στα προβλήματα της κοινωνίας. Μόνο σε αυτές τις κοινωνίες οι πεποιθήσεις μπορούν να εξεταστούν κριτικά διότι ισχύει ένα καθεστώς γνωσιακής ουδετερότητας. Γι' αυτό και σε τέτοιες κοινωνίες η γνώση αναπτύσσεται και δεν είναι στατική, όπως συμβαίνει σε μια θεοκρατική ή φυλετική κοινωνία, ούτε γνωρίζει περιορισμούς και πολιτικές παρεμβάσεις, πράγμα που συμβαίνει στις ολοκληρωτικές κοινωνίες σύγχρονων δικτατορικών καθεστώτων. Η ιστορία της επιστήμης δεν είναι μια συνεχής και γραμμική διαδικασία συσσώρευσης νέων γνώσεων, αλλά αντίθετα σημαδεύεται από σοβαρές ασυνέχειες, τομές και άλματα, που καθιερώθηκαν να λέγονται επιστημονικές επαναστάσεις. Κάθε εποχή έχει τις δικές της επιστημονικές αλήθειες και αυτές εκφράζονται συνολικά με τη λέξη παράδειγμα. Κάθε ιστορική περίοδος λοιπόν έχει το δικό της παράδειγμα, τις δικές της επιστημονικές θεωρίες. Ακόμα και αν πάψουν να ισχύουν στο μέλλον, αυτό δεν σημαίνει ότι δεν υπήρξαν αληθινές, αφού, όταν αυτές διατυπώθηκαν, μπορούσαν να απαντήσουν στα ερωτήματα που έθεταν οι επιστήμονες της εποχής. Αρκεί όμως ένα αναπάντητο ερώτημα για να καταρριφθεί μια συγκεκριμένη θεωρία για χάρη κάποιας καινούριας. Η νέα θεωρία γίνεται, τότε, ανώτερη, γιατί μπορεί να απαντάει στο ερώτημα που δεν μπορούσε να απαντήσει η προηγούμενη, να εξηγεί μεγαλύτερο αριθμό φαινομένων και να διατυπώνει ακριβέστερες προβλέψεις. Μια νέα θεωρία πατάει με το ένα πόδι στη συσσωρευμένη γνώση, αλλά με το άλλο δίνει μια κλωτσιά και αλλάζει ότι ίσχυε μέχρι κείνη τη στιγμή. Φαίνεται πως η επιστημονική πρόοδος (όπως κάθε πρόοδος εξάλλου) είναι περισσότερο το προϊόν μιας ρήξης με την παράδοση παρά η συνέχειά της.

Disrupt Startup ScaleUP 2104_Yiannis Lymperis

Νέα δημοσίευση σε 2 Ελληνικά τεχνικά επιστημονικά περιοδικά 1) Σκυρόδεμα και χάλυβας 2) Μεταλλικές κατασκευές 9.pdf NEA DHMOSIEYSH.pdf

Ο εφευρέτης είναι ο άνθρωπος αυτός που βλέπει προβλήματα εκεί που δεν τα βλέπουν οι άλλοι και δίνει την λύση. Δεν είναι απαραίτητο να είναι επιστήμονας. Αρκεί να είναι εμπειροτέχνης. Ο επιστήμονας όμως μπορεί να πάρει μία εφεύρεση του εμπειροτέχνη και να την πάει πολύ πάρα πέρα πάνω στην έρευνα. Π.χ οι αδελφοί Ράιτ εφηύραν το αεροπλάνο αλλά ποτέ δεν θα μπορούσαν να κατασκευάσουν ένα F16. Η συνεργασία εφευρέτη και επιστήμονα είναι πάρα πολύ καλή συνεργασία. Εκτός αν ο εφευρέτης είναι και επιστήμονας. Εγώ δεν είμαι επιστήμονας και χρειάζομαι την συνεργασία με επιστήμονες πάνω στο γνωστικό πεδίο της ευρεσιτεχνίας μου. Όποιος ενδιαφέρεται ας μου στείλει προσωπικό μήνυμα. Ευχαριστώ.

Στο περιοδικό Open Journal of Civil Engineering για το έτος 2015 το paper που κατέθεσα και δημοσιεύθηκε τον Σεπτέμβριο 24 του μηνός είναι το πιο δημοφιλή. Έχει φθάσει μέχρι σήμερα τα 4.376 Downloads και 5.884 Views περνώντας κατά πολύ όλα τα άλλα paper που είχαν δημοσιευθεί προγενέστερα από την αρχή του χρόνου. Άλλες πληροφορίες για τα στατιστικά των Downloads του paper εδώ http://www.scirp.org/Journal/PaperDownLaodReport.aspx?PaperID=59888 Άλλες πληροφορίες για τα στατιστικά των Views του paper εδώ http://www.scirp.org/Journal/PaperViewsReport.aspx?PaperID=59888 Τίτλος του paper ( The Ultimate Anti-Seismic System ) Download http://www.scirp.org/Journal/PaperDownload.aspx?paperID=59888 Το θέμα θα το βρείτε στην δεύτερη σελίδα εδώ http://www.scirp.org/journal/ojce/ Οι κριτές του περιοδικού έγραψαν για το paper ... It studies the ultimate anti seismic system in the paper. The focus is clear, the innovation is strong and the academic level is high. This study has great social significance. Αναμένω Citations

Πολλοί μου λένε ότι τα πειράματα που έκανα δεν ήταν σωστά γιατί είχαν μικρή μάζα και τεράστια δυσκαμψία που σημαίνει πρακτικά μηδενική ιδιοπερίοδο. Η γνώμη μου είναι ότι σχεδιάστηκαν να είναι άκαμπτα διαστασιολογικά με πολύ μεγάλη ανεστραμμένη δοκό στο δώμα και γωνιακά επιμήκη υποστυλώματα για να έχουμε ισχυρούς κόμβους αλλά σχεδιάστηκαν σύμφωνα με την αρμόζουσα κλίμακα του μοντέλου που είναι 1 προς 7,14. Στο μοντέλο που δοκίμασα χρησιμοποίησα τα σωστά υλικά μικροκλίμακας σκυροδέματος, και χάλυβα. Τα μοντέλα πρέπει να έχουν την κλίμακα εντός της δομής τους (στο μέτρο ελαστικότητας), ώστε η υπο κλίμακα ένταση του σεισμού να προκαλεί αντίστοιχες υπό κλίμακα μετακινή- σεις που να συμφωνούν με την ελαστική θεωρία. Αν έβαζα κανονικό σκυρόδεμα και οπλισμό, θα είχα μικρή μάζα και τεράστια δυσκαμψία που σημαίνει πρακτικά μηδενική ιδιοπερίοδο. Ακόμα 1) Τα πειράματα με μοντέλα μπορεί να έχουν ένα στατιστικό λάθος που είναι γύρω στο 20% της αλήθειας. Αν δηλαδή το κουνήσεις με 0,5 g επιτάχυνση και αρχίσει και αστοχεί σε αυτή την επιτάχυνση η απόκλιση μπορεί να είναι +ή - 10% Αν το κουνήσεις με 12 g πάλη το στατιστικό λάθος θα είναι +ή - 10% Αν τα σπίτια στην Ελλάδα κατασκευάζονται να αντέχουν 0,36 g τότε έχει σημασία αν το μοντέλο μου αστοχεί στα 10 ή 14 g? Που δεν αστόχησε ούτε σε αυτά οπότε δεν ξέρουμε σε πόσα g αστοχεί. 2) Τα πάρα πάνω που είπα στην πρώτη απάντηση μετράνε όταν κάνεις ένα και μοναδικό πείραμα. Αν όμως κάνεις δύο πειράματα με και χωρίς το σύστημά μου μπαίνει το ερώτημα ... γιατί το ένα μοντέλο έσπασε, και το άλλο ούτε που το κατάλαβε? Πειράματα. Έκανα δικά μου πειράματα για να διαπιστώσω χρήσιμα συμπεράσματα. Ιστοσελίδα πειραμάτων. Τεχνικά στοιχεία πειράματος. Στο μοντέλο που δοκίμασα, δεν χρησιμοποίησα τα σωστά υλικά σκυροδέματος, και τον πλήρη οπλισμό που βάζουν στις κατασκευές. Υπήρχε λόγος που το έκανα. Δεν ήθελα το σκυρόδεμα που κατασκεύασα το μοντέλο να έχει ίδια αδρανή σε μέγεθος με το σκυρόδεμα που χρησιμοποιού- με στις κανονικές κατασκευές. Τα μοντέλα πρέπει να έχουν την κλίμακα εντός της δομής τους (στο μέτρο ελαστικότητας), ώστε η υπο κλίμακα ένταση του σεισμού να προκαλεί αντίστοιχες υπό κλίμακα μετακινή- σεις που να συμφωνούν με την ελαστική θεωρία. Αν έβαζα κανονικό μπετό, και οπλισμό, θα είχα μικρή μάζα και τεράστια δυσκαμψία που σημαίνει πρακτικά μηδενική ιδι οπερίοδο. Αναλογία οπλισμού. Χρησιμοποίησα διπλό μέσα έξω, μαλα- κό ανοξείδωτο πλέγμα Φ/1,5 mm με μάτια 5 χ 5 cm. Η κλίμακα του μοντέλου ήταν 1 προς 7,14. Οπότε σε πραγματική κλίμακα ο οπλισμός ήταν διπλό πλέγμα των 1,5mm x 7,14= 10,71 mm ή Φ/11 ανά 35,7 cm. Η αναλογία του σκυροδέματος ήταν... Τσιμέντο 1 μέρος, προς 4 μέρη άμμου ... δηλαδή 1 προς 4, με πάρα πολύ νερό μέσα, χωρίς χαλίκι. Και στα δύο πειράματα δεν τοποθέτησα συνδετήρες ώστε να έχουμε οπλισμό περίσφιξης. Και αυτές είναι οι διαστάσεις του μοντέλου http://postimg.org/image/irf4liaot/ Σημειώνω ότι στο σχέδιο το ύψος της ανεστραμμένης δοκού στο δώμα, είναι μαζί με την πλάκα 18 cm. Οι τένοντες έχουν διάμετρο 6 mm σε πραγματική κλίμακα 6 χ 7,14 = 42,84 mm ή περίπου 4,3 cm. Η κλίμακα είναι 1 προς 7,14 και το μοντέλο αντιπροσωπεύει διώροφο με εμβαδόν κάθε ορόφου 60 m2. Το μοντέλο σε αυτό το πείραμα... Από το 2,45 λεπτό μέχρι το 2,50 λεπτό μέσα σε 5 δευτερόλε- πτα έκανε 10 πλήρεις ταλαντώσεις των 44 cm... οπότε σε 20 sec έκανε 40 ταλαντώσεις των 44 cm. Θα σας δώσω κάποια θεωρητικά στοιχεία για να κάνετε και να ελέγξετε μόνοι σας τους υπολογισμούς που έκανα. Το μοντέλο μου εκτελεί μια απλή αρμονική ταλάντωση κατά τον άξονα χ πάνω στον οποίο πηγαινοέρχεται (αγνοούμε την κάθετη κίνηση που είναι μικρή). Αυτή η παλινδρομική κίνηση δημιουργείται από την κυκλική κίνηση του άκρου του εμβόλου όπου είναι προσαρμοσμένος ο πύρος του ρουλεμάν. Η ακτίνα αυτού του κύκλου είναι 0,11m και αυτό είναι το πλάτος ταλάντωσης Α. Έτσι κάνει το μοντέλο μου διαδρομή 2Α = 0,22m, δηλ πάει από το ένα ακραίο σημείο στο άλλο σε κάθε μισή στροφή του πύρου. Μία πλήρης ταλάντωση όμως σημαίνει να κάνει ο πύρος μια πλήρη στροφή, να επανέλθει δηλ. το μοντέλο στην ακραία θέση από όπου ξεκίνησε. Άρα, αν πούμε ότι ξεκίνησε από το τέρμα πρέπει να επανέλ- θει στο τέρμα. Κάνει επομένως συνολική διαδρομή 0,22 που πήγε και 0,22 που γύρισε = 4Α = 0,44 m. Αν λοιπόν σταθούμε από την πλευρά του μηχανήματος και μετράμε διαδρομές, κάθε προσέγγιση προς το μηχάνημα είναι και μία πλήρης διαδρομή και άρα μία στροφή. Αυτές τις στρο- φές μετράμε, και τον αντίστοιχο χρόνο τους σε sec. Η συχνότητα (Hz) είναι το κλάσμα: ν = αριθμός τέτοιων πλή- ρων διαδρομών /αντίστοιχο χρόνο τους. Η περίοδος της ταλάντωσης Τ, δηλ. ο χρόνος μιάς πλήρους διαδρομής 0,44m είναι Τ = 1/ν sec. Σε μια πλήρη στροφή του πύρου, έχουμε μία φορά μέγιστη θετική ταχύτητα κατά την μία κατεύθυνση και μια φορά μέγι- στη αρνητική κατά την άλλη. Εμάς βέβαια μας ενδιαφέρουν οι απόλυτες τιμές τους που εί- ναι ίδιες. Το ίδιο συμβαίνει και με την επιτάχυνση, αλλά αυτή έχει μέγι- στη απόλυτη τιμή όταν η ταχύτητα είναι μηδέν, δηλ. στα άκρα των διαδρομών. Μέγιστη ταχύτητα και μέγιστη επιτάχυνση υπολογίζονται από την γωνιακή ταχύτητα ω που είναι: ω = 2π/Τ. Άρα: μέγιστη ταχύτητα υ: maxυ = ω*Α = 0,11*ω m/sec, = ω2*Α = 0,11*ω2 m/sec2. Αυτά τα μέγιστα μεγέθη πραγματοποιούνται στιγμιαία. Αν θέλουμε να πάρουμε την μέση επιτάχυνση, είτε θετική είτε αρνητική, τότε σκεφτόμαστε ότι η ταχύτητα πήγε από το μηδέν στο μέγιστό της σε χρόνο Τ/4. Άρα η μέση επιτάχυν- ση είναι κατά προσέγγιση: α = maxυ/(Τ/4) = 4*maxυ/Τ = 4*0,11.ω/Τ σε m/sec2. Αυτό βέβαια δε είναι ακριβές, διότι κατά την στιγμή Τ/4 η α είναι μεγαλύτερη (να μη σας μπλέκω με συνημίτονα και ημίτονα). Και στις δύο όμως περιπτώσεις για να βρούμε την επιτάχυνση σε g, πρέπει να διαιρέσουμε τις επιταχύνσεις που είναι σε m/ sec2 με την Γήινη επιτάχυνση μάζας που είναι 9,81 m/sec για να πούμε ότι έχουμε πετύχει επιτάχυνση τόσων g. Πιστεύω να ήμουν αναλυτικός. Τι κάνουμε στην πράξη και τι άλλους παράγοντες λαμβάνουμε υπόψη μας, είναι ένα ζητούμενο; Αναλυτικά αποτελέσματα πειράματος. Από το 2,45 λεπτό μέ- χρι το 2,50 λεπτό μέσα σε 5 δευτερόλεπτα έκανε 10 πλήρεις στροφές. Δηλαδή 40 πλήρεις στροφές σε 20 sec. 1) Οπότε Πλάτος ταλάντωσης Α = 0,11 m. 2) Η συχνότητα (Hz) είναι το κλάσμα: ν = αριθμός τέτοιων πλήρων διαδρομών /αντίστοιχο χρόνο τους. Οπότε 40/20 = 2 Hz. 3) Ιδιοπερίοδος Η περίοδος της ταλάντωσης Τ, δηλ. ο χρόνος μιάς πλήρους διαδρομής 0,44m είναι Τ = 1/ν sec Οπότε 1/2 = 0,5 sec. 4) Γωνιακή ταχύτητα ω είναι: ω = 2π/Τ. Οπότε 2Χ3,14/0,5 = 12,56. 5) Μέγιστη ταχύτητα υ: maxυ = *Α = 0,11*ω m/sec. Οπότε 12,56 χ 0,11 = 1,3816 m/sec. 6) Mέγιστη επιτάχυνση α: maxα = ω2*Α = 0,11*ω2 m/sec2. Οπότε 12,56 χ 12,56χ0,11 = 17,352896. 7) Επιτάχυνση σε g 17,352896/9,81 = 1,77 g Δεν περιλαμβάνεται η κατακόρυφη επιτάχυνση. Το ότι το μοντέλο είναι σε κλίμακα αυτό ανεβάζει την επι- τάχυνση κατά πολύ πάρα πάνω από 1,77 g και βγαίνει από τύπους που εγώ δεν τους ξέρω (οι οποίοι συσχετίζουν επιτάχυνση και μάζα και βγάζουν κάποιες κλίμακες). Αυτούς τους τύπους τους ξέρουν τα εργαστήρια δοκιμών. Αυτή η επιτάχυνση που έβγαλα είναι επιτάχυνση πραγματι- κού φυσικού σεισμού, πάνω σε μικρό μοντέλο κλίμακας 1 προς 7,14.

Η προκαταρκτική ερευνητική προσομοίωση που έγινε στο Μετσόβιο πανεπιστήμιο για την ευρεσιτεχνία σε υποστυλώματα παρουσιάζεται πάρα κάτω σε συνημμένο. Δεν αντιπροσωπεύει την ευρεσιτεχνία 100% διότι η μεθοδολογία που εφαρμόστηκε ήταν λάθος διότι δεν περιλαμβάνει βασικά στοιχεία της μεθόδου της ευρεσιτεχνίας, όπως είναι η ένωση του δώματος και του εδάφους. Παρουσιάζει όμως την χρησιμότητα της προέντασης στα υποστυλώματα, διότι αυξάνει την απόκριση της κατασκευής προς τις σεισμικές μετατοποίσεις. Από αυτήν την προσομοίωση βγάζουμε χρήσιμα συμπεράσματα ως προς τις τιμές της δεύτερης προέντασης ( όχι της πρώτης μεταξύ ύψους θεμελίωσης και βάθους γεώτρησης ) μέσα στα πλαίσια της επαλληλίας που έχουμε την δυνατότητα να εφαρμόσουμε στο δώμα με τον μηχανισμό της ευρεσιτεχνίας έτσι ώστε να πάρουμε και τα πρόσθετα οφέλη που μετρήθηκαν και αναφέρονται στα συμπεράσματα στο τέλος του άρθρου της προσομοίωσης και για αυτόν τον λόγο σας την παραθέτω στο συνημμένο. Draft Report Ευρεσιτεχνίας (1).pdf

Συντονισμός Λόγω της αναγκαιότητας του περιορισμού των επιπτώσεων του σεισμού έχουν αναπτυχθεί διάφορες μέθοδοι βελτιστοποίησης της απόκρισης των κατασκευών προς τις σεισμικές κινήσεις. Ο σημερινός αντισεισμικός κανονισμός αντιμετωπίζει τα πάρα πάνω προβλήματα, με δύο μεθόδους. 1) Μέθοδος διαρροής 2) Αποσβεστήρες τριβής Η μέθοδος διαρροής βασίζετε στην απόσβεση της ενέργειας του σεισμού μέσω της πλαστικοποίησης σε προεπιλεγμένες θέσεις, ώστε να είναι οι πρώτες που αστοχούν-διαρρέουν σε ισχυρό σεισμό. Οι αποσβεστήρες τριβής αποτελούν μηχανισμούς, οι οποίοι καταναλώνουν την ενέργεια μέσω τριβής. Η λειτουργία τους στηρίζεται στη μετατροπή ενέργειας σε θερμότητα λόγω της τριβής. Την ενέργεια του σεισμού την απαγάγουν από τον φέροντα, διότι παρεμποδίζουν την παραμόρφωση του. Αυτήν την παρεμπόδιση της παραμόρφωσης του φέροντα την επιτυγχάνουν μέσω της εφαρμογής επί αυτού, αντίθετων ελαστικών αυξομειωμένων εντάσεων, ( Διότι η ένταση είναι αποτέλεσμα παρεμποδιζόμενης παραμόρφωσης. ) και μετατροπή αυτών των εντάσεων σε θερμότητα. Τα πάρα πάνω προβλήματα εντείνονται όταν στην κατασκευή επέλθει συντονισμός. Η ταλάντωση της κατασκευής είναι εξαναγκασμένη, και η συχνότητα της είναι ίδια με την συχνότητα του εδάφους. Όταν η συχνότητα του εδάφους ταυτίζεται με την ιδιοσυχνότητα της κατασκευής έχουμε συντονισμό. Κατά το συντονισμό η κατασκευή έχει το μέγιστο δυνατό πλάτος και τη μέγιστη δυνατή ενέργεια. Αν δεν υπάρχουν αποσβεστικές δυνάμεις, τότε το πλάτος της ταλάντωσης γίνεται θεωρητικά άπειρο. Έτσι, η ταλάντωση μπορεί να γίνει τόσο έντονη, ώστε να καταστραφεί η κατασκευή. Αν η προσφορά ενέργειας της μετατόπισης είναι μεγαλύτερη, τότε υπάρχει κίνδυνος καταστροφής της κατασκευής. Η ευρεσιτεχνία αντιμετωπίζει τον συντονισμό επί των κατασκευών με διαφορετική μέθοδο σχεδιασμού. Αρχικά δημιουργεί τρις διαφορετικούς μηχανισμούς αντίθετων ελαστικών αυξομειωμένων εντάσεων σε διάφορα επιμέρους επιλεγμένα σημεία της κατασκευής, ώστε να απορροφηθεί αρχικώς η μεγαλύτερη σεισμική ενέργεια. Αν η σεισμική προσφορά ενέργειας είναι πάρα πολύ μεγάλη και δεν επαρκούν οι μηχανισμοί της σεισμικής απόσβεσης της ευρεσιτεχνίας, τότε ένας άλλος τέταρτος μηχανισμός επεμβαίνει και σταματά την παραμόρφωση της κατασκευής δυναμικά σε κάθε νέο κύκλο ταλάντωσης ώστε να σταματά το αυξητικό πλάτος ταλάντωσης και να επιτρέπει μόνο να ταλαντεύεται μέσα στην ελαστική περιοχή. Την σταματά δυναμικά μόνο όταν η κατασκευή πάει να περάσει από τις ελαστικές στις ανελαστικές πλαστικές παραμορφώσεις. Όπως παρατηρούμε στα πάρα κάτω σχήματα η πρώτη σεισμική ελαστική απόσβεση κρουστικών εντάσεων δημιουργείται πάνω στα ελαστικά ( μαύρα σημεία ) των διαφραγμάτων όπου είναι τοποθετημένοι επί του φρεατίου ως περιμετρικοί σεισμικοί ελαστικοί αρμοί. Η δεύτερη οριζόντια σεισμική απόσβεση εφαρμόζεται από τα μαύρα ελαστικά εφέδρανα στο ύψος των βάσεων. Η τρίτη σεισμική απόσβεση δημιουργείτε από τον μηχανισμό του ελατηρίου στο δώμα το οποίο παρεμβάλλεται μεταξύ του κοχλία και του δώματος, ή από τον άλλο μηχανισμό του υδραυλικού συστήματος του υδραυλικού ελκυστήρα. Ο υδραυλικός μηχανισμός του Υ/Ε τοποθετημένος στο δώμα του φρεατίου, είναι αυτός που, μετατρέπει σε θερμότητα την ένταση του σεισμού, διότι παρεμποδίζει την άνοδο του δώματος προερχόμενη από την ταλάντωση. Η παρεμπόδιση των τάσεων εφαρμόζεται από τα υδραυλικά υγρά, τα οποία συμπιέζονται αφενός από την αντίδραση του εμβόλου, και αφετέρου από την άνοδο του δώματος, θερμαίνοντας κατ αυτόν τον τρόπο τα μόριά τους, μετατρέποντας την σεισμική ένταση σε θερμότητα. Η Η δυναμική παρέμβαση που εφαρμόζει η μέθοδος πραγματοποιείτε ή από το περικόχλιο που ευρίσκεται τοποθετημένο στο τέλος του τένοντα πάνω στο δώμα, ή από τον προεξέχοντα δακτύλιο του πακτωμένου υδραυλικού μηχανισμού του εμβόλου πάνω στο δώμα ο οποίος παρεμποδίζει την άνοδο του δώματος. Αυτή η αντίθετη τάση παρεμπόδισης που εφαρμόζει ο κοχλίας ή το προεξέχον δακτυλίδι του εμβόλου στο δώμα πρέπει να προέρχεται από μία εξωτερική πηγή, και όχι εφαρμοζόμενη από τον ίδιο τον φέροντα. Αυτή η εξωτερική πηγή είναι το έδαφος κάτω από την βάση. Από εκεί αντλώ αυτήν την εξωτερική δύναμη Στο έδαφος κάτω από την βάση ανοίγουμε μια γεώτρηση, και πακτώνουμε (με την βοήθεια της άγκυρας του μηχανισμού της ευρεσιτεχνίας) στα πρανή της, και με την βοήθεια ενός τένοντα που διαπερνά ελεύθερος μέσα από μία σωλήνα το υποστύλωμα, μεταφέρουμε αυτήν την δύναμη που πήραμε από το έδαφος, πάνω από το δώμα. Εκεί πάνω από το δώμα τοποθετούμε ένα στοπ με μία βίδα, για να σταματήσουμε την άνοδο του δώματος των επιμήκη υποστυλωμάτων, η οποία υφίσταται κατά τον σεισμό, και παραμορφώνει όλες τις πλάκες. Με αυτήν την μέθοδο ελέγχουμε την ταλάντωση όλης την κατασκευής δυναμικά ώστε αυτή να μην φεύγει ποτέ έξω από την ελαστική περιοχή ταλάντωσης. Η αύξηση της υδραυλικής πιέσεως των υγρών του υδραυλικού συστήματος ή το σφίξιμο του περικοχλίου στο δώμα είναι οι παράγοντες αυτοί που καθορίζουν το πλάτος ταλάντωσης της κατασκευής καθώς και το φάσμα ελαστικής απόσβεσης, πριν επέμβει δυναμικά ο δακτύλιος του εμβόλου ή ο κοχλίας οι οποίοι σταματούν δυναμικά την περεταίρω μετατόπιση ανόδου του δώματος.

Η ευρεσιτεχνία έχει και ένα άλλο καλό το οποίο διασφαλίζει την σωστή θεμελίωση. Το έδαφος θεμελίωσης είναι πολλές φορές ανομοιογενές και κρύβει και πολλούς άλλους κινδύνους όπως κρυφά σπήλαια κάτω από τις βάσεις …κ.λ.π για τον λόγο αυτό είναι απαραίτητο στα μεγάλα έργα να παίρνουμε με γεωτρήσεις ( καρότα ) δήγματα εδάφους πριν την μελέτη θεμελίωσης ώστε να ξέρουμε την πίεση που μπορούν να δεχθούν ώστε να γίνει η σωστή μελέτη και η σωστή διαστασιολόγηση Η ευρεσιτεχνία χρειάζεται τις γεωτρήσεις κάτω από τα πέλματα των βάσεων έτσι και αλλιώς. Οπότε γίνεται ανέξοδος και αναγκαστικός έλεγχος της ποιότητας των εδαφών θεμελίωσης σε κάθε θέση υποστυλώματος .

Στην Ελλάδα διαθέτουμε εδώ και πολλά χρόνια από τους πιο σύγχρονους αντισεισμικούς κανονισμούς στον κόσμο! Εν τούτης οι κατασκευές δεν αντέχουν σε οποιοδήποτε μεγάλο σεισμό. Υπάρχουν πάρα πολλοί αστάθμητοι παράγοντες οι οποίοι μπορούν να επιφέρουν την καταστροφή και στις ποιο σύγχρονες αντισεισμικές κατασκευές στον κόσμο. Αυτοί οι αστάθμητοι παράγοντες οι οποίοι μπορούν να επιφέρουν την καταστροφή είναι Α) Κατά πόσο ισχυρός είναι ο σεισμός, και το κυριότερο πόση θα είναι η τελική επιτάχυνση που θα φθάσει κάτω από την βάση της κατασκευής. Β) Κατά πόσο επιφανειακός είναι. Γ) Κατά πόσο κοντά στην κατασκευή μας είναι. Δ) Κατά πόσο απορροφά τους κραδασμούς το έδαφος μεταφοράς των σεισμικών κυμάτων εκτεινόμενο από το επίκεντρο του σεισμού μέχρι και τις βάσεις της κατασκευής μας Σκοπός μας σήμερα με την πεπατημένη μέθοδο του σύγχρονου αντισεισμικού κανονισμού είναι να κατασκευάσουμε δομές που: α) σε συχνούς σεισμούς μεγάλης πιθανότητας να συμβούν δεν θα πάθουν τίποτα, β) σε σεισμούς μέσης πιθανότητας να συμβούν θα πάθουν μικρές, επιδιορθώσιμες ζημιές και γ) σε πολύ ισχυρούς σεισμούς μικρής όμως πιθανότητας να συμβούν δεν θα έχουμε απώλειες ανθρώπινων ζωών. Άρα δεν θα πρέπει να χρησιμοποιούμε τον όρο "απόλυτα" στις αντισεισμικές κατασκευές. Θα πρέπει να χρησιμοποιούμε τον όρο "ποιοτικές" κατασκευές που σημαίνει εφαρμογή τουλάχιστον των απαιτήσεων όλων των κανονισμών. Η ποιότητα των κατασκευών και η ασφάλειά τους, είναι και συνάρτηση της οικονομικής κατάστασης των χωρών, μεταξύ των άλλων παραγόντων. Είναι ευνόητο ότι φτωχές χώρες δεν μπορούν να συγκριθούν με χώρες όπου έχουν ακριβούς σύγχρονους αντισεισμικούς κανονισμούς. Στον τελευταίο ισχυρό σεισμό στην Κεφαλονιά είχαμε καταστροφές. Γενικά τα σπίτια άντεξαν και έσωσαν πολλές ζωές, αλλά καταστροφές σε κατασκευές υπήρξαν. Άλλωστε το λέει και ο κανονισμός ( Σύμφωνα με τους σύγχρονους κανονισμούς, ο αντισεισμικός σχεδιασμός των κτιρίων γίνεται με βάση τις απαιτήσεις ικανοτικού σχεδιασμού και πλαστιμότητας. Η αναπόφευκτη ανελαστική συμπεριφορά υπό ισχυρή σεισμική διέγερση κατευθύνεται σε επιλεγμένα στοιχεία και μηχανισμούς αστοχίας. ) Ο σεισμός στο φτωχό Νεπάλ ήταν 900 φορές πιο μεγάλος από ότι ήταν στην Κεφαλονιά. Αν αυτός ο σεισμός γίνει σε κατοικημένη περιοχή με μικρό εστιακό βάθος δεν θα μας σώσει ο σύγχρονος αντισεισμικός σχεδιασμός της Ελλάδας. Τα θύματα θα είναι λιγότερα μεν, αλλά οι καταστροφές πολύ μεγάλες. Το πόσο μεγάλες καταστροφές και το πόσα πολλά θύματα θα έχουμε εξαρτάτε από την επιτάχυνση του σεισμού που τελικά θα φθάσει κάτω από τις κατασκευές, και λιγότερο από το πόσο σύγχρονοι είναι οι κανονισμοί. Οπότε από τα αναφερθέντα συμπεραίνουμε τα εξής. α) Κανένας κανονισμός δεν είναι απόλυτος. β) Οι κατασκευές είναι πολύ ακριβές και δεν είναι δυνατόν οι πάντες να απολαμβάνουν την ασφάλεια που πρέπει να έχουν. Εγώ βλέπω ένα μεγάλο κενό που λέγετε ... όπου φτωχός και η μοίρα του. Και βλέπω ακόμα ότι το αν πάθουμε καταστροφές από τον σεισμό ή όχι είναι και θέμα τύχης, η οποία εξαρτάτε από τους αστάθμητους παράγοντες. Φυσικά είναι και θέμα σχεδιασμού. Συμπέρασμα... δεν υπάρχει απόλυτος αντισεισμικός σχεδιασμός σήμερα, και δεν πρέπει να αναφερόμαστε σε απόλυτο σχεδιασμό. Οπότε υπάρχει μεγάλη ανάγκη σήμερα να εφεύρουμε έναν πιο σύγχρονο αντισεισμικό σχεδιασμό ο οποίος να ανταποκρίνεται στον απόλυτο αντισεισμικό σχεδιασμό, με μικρότερο κατασκευαστικό κόστος. Αρκεί ένα αναπάντητο ερώτημα για να καταρριφθεί μια συγκεκριμένη θεωρία για χάρη κάποιας καινούριας. Το ερώτημα που τίθεται στον σημερινό σύγχρονο αντισεισμικό κανονισμό είναι το εξής. Μπορεί ο σύγχρονος αντισεισμικός κανονισμός υπό μία πολύ ισχυρή σεισμική διέγερση να περιορίσει και να ελέγξει το εύρος του πλάτους ταλάντωση της κατασκευής ώστε αυτή να παραμένει πάντα μέσα στην ελαστική περιοχή, ανεξαρτήτως της έντασης που θα έχει η μετατόπιση του εδάφους, και του χρόνου διέγερσης? Βασικά μπορεί να ελέγξει το εύρος της παραμόρφωσης που προκαλεί ο πολύ μεγάλος σεισμός στην κατασκευή? Φυσικά και δεν μπορεί. Ο σύγχρονος κανονισμός το λέει καθαρά. ( Η αναπόφευκτη ανελαστική συμπεριφορά υπό ισχυρή σεισμική διέγερση κατευθύνεται σε επιλεγμένα στοιχεία και μηχανισμούς αστοχίας. ) Η προτεινόμενη μέθοδος του αντισεισμικού συστήματος μπορεί να το κάνει. Μπορεί να ελέγξει την παραμόρφωση ολόκληρου του φέροντα οργανισμού του κτηρίου και να το κρατάει πάντα μέσα στην ελαστική περιοχή ταλάντωσης, σταματώντας αυτό να ταλαντωθεί περισσότερο και να περάσει σε ανελαστική συμπεριφορά κατά την οποία έχουμε αστοχίες και καταρρεύσεις. Αυτό είναι το ΝΕΟΝ που επιτυγχάνει η αντισεισμική προτεινόμενη ευρεσιτεχνία, και όχι μόνο. Πως επιτυγχάνει η προτεινόμενη ευρεσιτεχνία να ελέγξει την ταλάντωση των κατασκευών ( αρχικά.. με απλά λόγια ) Αν πάνω σε ένα τραπέζι τοποθετήσεις δύο υποστυλώματα. Το ένα το βιδώνεις με το τραπέζι και το άλλο απλά ακουμπά πάνω στο τραπέζι. Αν ένας κουνήσει το τραπέζι, το υποστύλωμα που απλά ακουμπάει ασύνδετο πάνω στο τραπέζι θα ανατραπεί από την ταλάντωση που υφίσταται Το βιδωμένο στο τραπέζι υποστύλωμα αντέχει απεριόριστες πλάγιες ταλαντώσεις χωρίς να ανατραπεί, ή να παραμορφώσει τον κορμό του. Αυτό ακριβώς εφαρμόσαμε σε κάθε υποστύλωμα της κατασκευής, για να αντέχει απεριόριστες πλάγιες ταλαντώσεις. Κατά την ταλάντωση που προκαλεί ο σεισμός, το κάθε υποστύλωμα της κατασκευής σηκώσει την βάση του, σηκώνει το δώμα του, και χάνει την εκκεντρότητά του. Τότε ο κάθε ένας κόμβος αλλάζει μοίρες και αυτό έχει ως αποτέλεσμα να στρέφει παραμορφώνοντας τον κορμό του σώματος του υποστυλώματος και της δοκού και τα σπάει. Ενώνοντας αμφίπλευρα το δώμα κάθε ενός επιμήκη υποστυλώματος με το έδαφος με τον μηχανισμό της αντισεισμικής ευρεσιτεχνίας σταματάμε το ανασήκωμα του δώματός τους και αυτό έχει ως αποτέλεσμα να σταματά και το ανασήκωμα της βάσης τους και να μην χάνουν την εκκεντρότητά τους. Αυτό σημαίνει ότι και οι κόμβοι δεν αλλάζουν τις μοίρες τους, και δεν στρέφουν παραμορφώνοντας τους κορμούς των δοκών και των υποστυλωμάτων. Κατ αυτόν τον τρόπο βοηθάμε τους κορμούς των φερόντων στοιχείων με μία έχτρα μεγάλη απόκριση προς τις σεισμικές φορτίσεις του σεισμού, διότι καταργούμε τις ροπές των κόμβων, κατορθώνοντας με αυτόν τον τρόπο να έχουμε τον απόλυτο αντισεισμικό σχεδιασμό. Και αν κάνουμε κάτι πολύ ισχυρό, που δεν χρειαζόμαστε να είναι τόσο ισχυρό, τότε αφαιρώντας κυβικά μπετόν από τις βάσης, καθώς και γραμμικό οπλισμό χάλυβα θα έχουμε και φθηνές κατασκευές.

( Τα προεντεταμενα στοιχεια δεν εχουν πλαστιμοτητα, αρα δεν μπορουν να απορροφησουν ενεργεια, αρα σπανε ψαθυρα,αρα -->κατάρρευση. ) Πολύ σωστά.... Τι κάνω για να αποφύγω το πρόβλημα αυτό? Απλά δεν εφαρμόζω προένταση μεταξύ δώματος και γεώτρησης. Καταρχήν.. Εφαρμόζω προένταση μεταξύ του ύψους της βάσης θεμελίωσης ( έδαφος ) και του μηχανισμού της άγκυρας που είναι στα βάθη της γεώτρησης. Η προένταση αυτή είναι η διπλάσια από ότι είναι τα αξονικά φορτία που θέλω να αντέχει. ( συντελεστής ασφαλείας ) Η αρχική προένταση μεταξύ εδάφους και του μηχανισμού της άγκυρας που είναι στα βάθη της γεώτρησης, γίνετε για να υπάρξει πολύ ισχυρή πρόσφυση ( πάκτωση ) της άγκυρας στα πρανή της γεώτρησης. Μετά αφού εφαρμόσουμε την πάκτωση της άγκυρας ισχυρά στο έδαφος, γεμίζουμε με ένεμα την γεώτρηση Μετά ενώνουμε τον τένοντα που εξέχει με ένα περικόχλιο για να επιμηκυνθεί μέχρι το δώμα σταδιακά. Φροντίζουμε ο τένοντας να περάσει μέσα από σωλήνα ελεύθερος ώστε να αποφύγουμε την σινάφια αυτού με το σκυρόδεμα. Πάνω στο δώμα παρεμβάλλουμε μεταξύ του τένοντα και του δώματος ένα ελατήριο το οποίο απλά σφίγγουμε με έναν κοχλία. Δεν εφαρμόζουμε καμία άλλη δεύτερη προένταση. Το ελατήριο στο δώμα αφήνει τον φέροντα οργανισμό να ταλαντωθεί μέσα στο ελαστικό φάσμα, εφαρμόζοντας συγχρόνως σεισμική απόσβεση διότι παρεμποδίζει την παραμόρφωση του δώματος. Δεν αφήνει όμως τον φέροντα να περάσει στην πλαστική περιοχή αστοχίας. Βασικά είναι ένας μηχανισμός και μία μέθοδος που ρυθμίζει την ταλάντωση του φέροντα οργανισμού, ώστε αυτή να ευρίσκεται πάντα μέσα στην ελαστική φάση, παρεμποδίζοντας όμως αυτόν να περάσει στην πλαστική περιοχή. Ταυτόχρονα έχεις και πιο γερή θεμελίωση.

Ασύμμετρες κατασκευές Ένας άλλος λόγος αστοχίας των κατασκευών που καταπονεί ασύμμετρα τον φέροντα οργανισμού είναι όταν η κατασκευή δεν σχεδιάζετε πλαισιωτή ή συμμετρική αλλά σχεδιάζεται ασύμμετρη. Ένα σημαντικό τμήμα των εξελίξεων για την αντισεισμική ενίσχυση των κατασκευών, αντιτίθεται με τις σύγχρονες αρχιτεκτονικές ανάγκες, οι οποίες απαιτούν όσο το δυνατό ελεύθερες κατόψεις ( μη συμμετρική κατασκευή Ο/Σ Οπλισμένου Σκυροδέματος ) και μείωση των φερόντων στοιχείων του κτιρίου. Επίσης, οι αρχιτεκτονικές ανάγκες διαφοροποιούν καθ ύψος την επιφάνειας κάλυψης (κάτοψης) του κτιρίου. Τα προβλήματα που προκύπτουν από την εφαρμογή των παραπάνω αρχιτεκτονικών απαιτήσεων είναι είτε η δημιουργία «μαλακού ορόφου», είτε οι ουσιαστικές αποκλίσεις από την επιθυμητή συμμετρική διάταξη των στοιχείων ακαμψίας, καθώς και την εντονότερη καταπόνηση της κατασκευής, λόγω συγκέντρωσης εντατικών μεγεθών, αλλά και στρεπτομεταφορικών ταλαντώσεων. Το ζητούμενο εδώ είναι μία αποτελεσματικότερη μέθοδος ικανοτικού σχεδιασμού ώστε η επιθυμητή απόκριση των κατασκευών στον σεισμό να μην περιορίζει τις αρχιτεκτονικές ανάγκες σχεδιασμού. Λύση Για την παραλαβή τόσο των ασύμμετρων φορτίων όσο και για την παραλαβή των στρεπτομεταφορικών ταλαντώσεων που εμφανίζετε στις ασύμμετρες σχεδιαζόμενες κατασκευές καθώς και στις ασύμμετρα φορτισμένες, η ευρεσιτεχνία εφαρμόζει τον πάρα κάτω προτεινόμενο σχεδιασμό. Ή τοποθετεί περισσότερα του ενός άκαμπτα πακτωμένα με το έδαφος περιφερειακά επιμήκη φέροντα στοιχεία στην κατασκευή, ή τοποθετεί περισσότερους άκαμπτους πακτωμένους με το έδαφος ανεξάρτητους οργανισμούς μέσα στον ελαστικό φέροντα οργανισμό. Με την βοήθεια των άκαμπτων διαφραγμάτων και των καθ ύψος σεισμικών αρμών τα άκαμπτα στοιχεία μπορούν να ελέγξουν τα παραμορφωσιακά μεγέθη του ελαστικού φέροντα οργανισμού, έστω και αν αυτά περιλαμβάνουν και στρεπτομεταφορικές παραμορφώσεις. Σε άλλο ένα μεγάλο αρχιτεκτονικό πρόβλημα σχεδιασμού η ευρεσιτεχνία δίνει την λύση.

Δημιουργία μηχανισμού ορόφου. Η τοιχοπλήρωση των φατνωμάτων μιας κατασκευής συντελεί ευεργετικά στην μείωση των παραμορφωτικών μεγεθών. Τα ασύμμετρα φορτία συντελούν στις στεπτομεταφορικές παραμορφώσεις και στις ασύμμετρες καταπονήσεις του φέροντα. Αν σε ένα πολυώροφο κτίριο έχουμε έναν όροφο με λιγότερες ή διαφορετικής διάταξης τοιχοπληρώσεις από ότι έχουμε στους άλλους ορόφους και αν οι άλλοι όροφοι έχουν πρόσθετα ασύμμετρα φορτία υπάρχει πρόβλημα διότι δεν κατανέμονται ισομετρικά τα φορτία στον σεισμό. Ο όροφος με λιγότερες τοιχοπληρώσεις γίνεται πιο μαλακός και η ακαμψία των άλλων ορόφων μεταφέρει όλες τις εντάσεις στον μαλακό όροφο. Είναι δεδομένο ότι η πρώτη αστοχία θα εμφανιστεί σε αυτόν τον μαλακό όροφο. Και σε αυτό το πρόβλημα του μηχανισμού ορόφου η ευρεσιτεχνία βοηθάει αποτελεσματικά να λυθεί διότι ελέγχει την μετατόπιση των διαφραγμάτων των άκαμπτων πλακών έτσι ώστε να διατηρούν μίαν αξονική ευθεία έστω και λίγο κεκλιμένη. Οπότε αφού μπορεί να ελέγξει την διαφορά φάσης των πλακών τότε μπορεί να ελέγξει και την ελαστικότητα των υποστυλωμάτων στον μαλακό όροφο. Ο σχεδιασμός και εδώ έχει τον βασικό ρόλο. Για την αποφυγή του μηχανισμού ορόφου η νέα μέθοδος όπλισης προτείνει περισσότερα περιφερειακά επιμήκη υποστυλώματα πακτωμένα αμφίπλευρα στα άκρατους στο δώμα, με τον μηχανισμό της ευρεσιτεχνίας. Αν αυτό δεν είναι εφικτό λόγο των αρχιτεκτονικών αναγκών για περισσότερο φως και διορατικότητα του τοπίου ( μεγάλα ανοίγματα θέας και φωτισμού ) τότε η ευρεσιτεχνία προτείνει άλλο σχεδιασμό. Αντί να πακτώσουμε με το έδαφος τα περιφερειακά επιμήκη υποστυλώματα, πακτώνουμε στα τέσσερα άκρα του ένα κεντρικό φρεάτιο ανελκυστήρα το οποίο μέσο των διαφραγμάτων των άκαμπτων πλακών παρεμποδίζει την παραμόρφωση ολόκληρου του πλαισιοτού φορέα. Αν ο φορέας είναι γεωμετρικά ασύμμετρος για να αποφύγουμε τις στρεπτομεταφορικές παραμορφώσεις μπορούμε να τοποθετήσουμε σε κατάλληλα επιμέρους σημεία της κατασκευής περισσότερα του ενός άκαμπτα επιμήκη υποστυλώματα, σχήματος ( + ) , ( - ) , ( Γ ) πακτωμένα αμφίπλευρα στα άκρα τους στο δώμα, με το έδαφος. Αν θέλουμε να χρησιμοποιήσουμε και άλλους μηχανισμούς προστασίας πάνω στην κατασκευή, όπως π.χ οριζόντια σεισμική μόνωση τότε αφήνοντας σεισμικούς αρμούς στο ύψος των διαφραγμάτων μεταξύ αυτών και τα πακτωμένα άκαμπτα φέροντα στοιχεία οι οποίοι αρμοί μεγαλώνουν καθ ύψος τότε επιτυγχάνουμε την συνεργασία αυτών των δύο αντισεισμικών μηχανισμών. Βασικά αυτοί οι δύο αντισεισμικοί μηχανισμοί είναι δύο διαφορετικά συστήματα δόμησης. Ο μεν μηχανισμός της οριζόντιας σεισμικής μόνωσης αποτελείται από έναν ελαστικό φέροντα με μικρής διατομής υποστυλώματα και μερική σεισμική απομόνωση του εδάφους από τον φέροντα οργανισμό, και μέσα σε αυτόν τοποθετείτε ένας άλλος ανεξάρτητος άκαμπτος φέροντας ( ή και περισσότεροι ) πακτωμένος στα άκρα του δώματός του με το έδαφος που σκοπό έχει να ελέγξει δυναμικά και να συγκρατήσει μέσα στα όρια του ελαστικού φάσματος ταλάντωσης τον άλλο μηχανισμό της οριζόντιας σεισμικής μόνωσης καθώς και να ελέγχει την διαφορά φάσης των καθ ύψος πλακών του. Με αυτή την διπλά αντισεισμική μέθοδο επιτυγχάνουμε τριπλή προστασία διότι α) Η ελαστικότητα του φέροντα από την μία αποθηκεύει την σεισμική ενέργεια μέσα του και αυτό έχει σαν αποτέλεσμα να βοηθά τον άκαμπτο φέροντα διότι του μειώνει τα πλαγιοαξονικά κρουστικά φορτία. Το άκαμπτο προτεταμένο με το έδαφος φέρον στοιχείο από την άλλη, λόγο του σεισμικού αρμού το καθιστά ανεξάρτητο και κατ αυτόν τον τρόπο δεν επιβαρύνεται με τα στατικά φορτία του ελαστικού φέροντα οργανισμού. Αυτό μας δίνει την δυνατότητα να χρησιμοποιήσουμε για την κατασκευή του άκαμπτου φρεατίου σκυρόδεμα συνήθους απλής θλιπτικής αντοχής, ή να έχουμε την δυνατότητα εφαρμογής μεγαλύτερης θλιπτικής έντασης ( προέντασης ) έτσι ώστε να αυξήσουμε τις προδιαγραφές του προς στις τέμνουσες βάσης και τα οριζόντια κρουστικά φορτία που θα δέχεται. Η ευρεσιτεχνία προτείνει δύο μεθόδους σχεδιασμού για την δημιουργία διπλού αντισεισμικού μηχανισμού οι οποίες παρουσιάζονται πάρα κάτω. Σχήμα 1) με εφέδρανα Σχήμα 2) με αδρανή υλικά αντί εφέδρανα. Αυτή είναι μία πολύ πιο οικονομική σχεδιαζόμενη οριζόντια σεισμική μόνωση από ότι κοστίζουν τα εφέδρανα διότι αποφεύγουμε τον ξυλότυπο της διπλής βάσης καθώς και το κόστος των μηχανισμών τους. Αυτή η προτεινόμενη οικονομική λύση σχεδιασμού προέρχεται από την μεθοδολογία σχεδιασμού της ευρεσιτεχνίας.

ΡΟΠΕΣ - ΣΤΡΟΦΕΣ ΦΕΡΟΝΤΩΝ ΣΤΟΙΧΕΙΩΝ Η αντισεισμική αυτή τεχνολογία σταματά την στροφή του κορμού των υποστυλωμάτων και των δοκών σταματώντας την παραμόρφωση των κατασκευών διότι καταργεί τις ροπές στους κόμβους οπότε και τις τέμνουσες πάνω στις μικρές διατομές των στοιχείων. Περισσότερα εδώ http://www.michanikos.gr/topic/45878-%CE%A4%CE%BF-%CE%B1%CF%80%CF%8C%CE%BB%CF%85%CF%84%CE%BF-%CE%B1%CE%BD%CF%84%CE%B9%CF%83%CE%B5%CE%B9%CF%83%CE%BC%CE%B9%CE%BA%CF%8C-%CF%83%CF%8D%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BC%CE%B1/page-3 Αυτό δεν σημαίνει ότι καταργείτε η απόκριση των κόμβων, απλά συνεργαζόμενο αυτό το σύστημα με την απόκριση των φερόντων στοιχείων των κατασκευών αυξάνουμε την ικανότητά των στο να αντέχουν περισσότερο σε ένα πάρα πολύ μεγάλο σεισμό. Δηλαδή αυτοί οι δύο μέθοδοι σχεδιασμού μπορούν να συνεργασθούν άψογα για καλύτερα αποτελέσματα.

Έδαφος θεμελίωσης. Το έδαφος είναι γενικά ιδιαίτερα ανομοιογενές λόγω της φυσικής του γένεσης και των επακόλουθων μετακινήσεων του φλοιού της γης, έχει μεταβλητή σύνθεση και ανεξέλεγκτη μηχανική συμπεριφορά, οπότε αυτοί οι λόγοι μπορούν να δημιουργήσουν διαφορετικές παραμορφώσεις καθίζησης του εδάφους σε κάθε θεμελίωση του ιδίου φορέα, έστω και αν τα φορτία και η θεμελίωση είναι ίδια. Αυτός είναι ένας ακόμα λόγος παραμόρφωσης των κόμβων ή της οριζοντιότητας της κατασκευής, και της τελικής αστοχίας της. Σήμερα αυτά τα προβλήματα οι μηχανικοί τα αντιμετωπίζουν είτε με την αφαίρεση των μαλακών εδαφών, είτε με διάφορες μεθόδους βελτιστοποίησης των μηχανικών τους αντοχών. Η λύση στα πάρα πάνω προβλήματα των εδαφών προσθέτουν ένα μεγάλο κόστος στις κατασκευές και το ζητούμενο είναι πάντα η οικονομικότερη λύση. Μία νέα οικονομικότερη και αποτελεσματικότερη μέθοδος βελτιστοποίησης των μαλακών εδαφών είναι ένα ζητούμενο προς επίλυση. Λύση Με την μέθοδο της ευρεσιτεχνίας αυτής, η βάση του κάθε ενός υποστύλωμα της κατασκευής εδράζετε σε δύο ή περισσότερες εδαφικές ζώνες επιρροής ανθιστάμενες στα στατικά φορτία. Η πρώτη ζώνη είναι το σύνηθες έδαφος θεμελίωσης, και η άλλη ζώνη επιρροής που ανθίσταται στα στατικά φορτία υφίσταται στα πρανή της γεώτρησης ή των πολλαπλών γεωτρήσεων ευρισκόμενες κάτω από την βάση του υποστυλώματος. Τα πρανή της γεώτρησης αντιδρούν μέσω του μηχανισμού της άγκυρας αλλά και μέσο του σκυροδέματος πλήρωσης της γεώτρησης σε τυχών αστοχία του εδάφους θεμελίωσης. Αντιδρούν με δύο τρόπους. 1) Με τις τάσεις πρόσφυσης που προσδίδει η προένταση μεταξύ των σιαγώνων της άγκυρας και των πρανών της γεώτρησης και αυξάνει κατ αυτόν τον τρόπο την τριβή της διεπιφάνειας. 2) με την πρόσφυση, με τον μηχανισμό αντίστασης που δημιουργείται μεταξύ των ανωμαλιών των πρανών της γεώτρησης και του σκυροδέματος πλήρωσης επί της διεπιφάνειας τους και την τριβή που υφίσταται στην διεπιφάνεια των πρανών της γεώτρησης και του σκυροδέματος πλήρωσης της γεώτρησης. Κατ αυτόν τον τρόπο βελτιώνουμε πολλαπλασιάζοντας κατά πολύ την ικανότητα της θεμελίωσης στο να δέχεται φορτία. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα να έχουμε την δυνατότητα να ελαττώσουμε τις διαστάσεις των βάσεων και τον όγκο των εκσκαφών κατεβάζοντας κατά πολύ το κόστος της κατασκευής. Αυτός ο μηχανισμός έχει την δυνατότητα να αναλάβει ισόποσα τόσο τα αξονικά φορτία ανατροπής των υποστυλωμάτων, ( ροπή ανατροπής ) όσο και τα στατικά φορτία. Αν λάβουμε υπόψη ότι η αρχική προένταση που εφαρμόζουμε μεταξύ της επιφανείας του εδάφους και της άγκυρας μέσα στην γεώτρηση είναι διπλάσια των αξονικών φορτίων ανατροπής των υποστυλωμάτων που έχουμε μελετήσει ότι χρειαζόμαστε, τότε καταλαβαίνουμε και την τεράστια αυξημένη προσφορά σε αντοχή που προσφέρει ο μηχανισμός αυτός ως προς τα στατικά φορτία που δέχονται οι βάσεις. Συμπέρασμα. Η ευρεσιτεχνία αυτή τουλάχιστον διπλασιάζει την ικανότητα των μαλακών εδαφών στο να δέχονται φορτία. Μεγάλη οικονομία στο σκυρόδεμα, τον χάλυβα, και τις εκσκαφές.

Χαρακτηριστικά που αποτελούν πρόκριμα: Η αναφερθείσα αντισεισμική τεχνολογία των κατασκευών εξασφαλίζει πάνω από 300% μεγαλύτερη αντισεισμική προστασία από οποιοδήποτε άλλο αντισεισμικό σύστημα στον κόσμο, και μειώνει κατά 50% το κόστος της αντισεισμικής θωράκισης των κατασκευών συγκρινόμενη με τα άλλα αντισεισμικά συστήματα. Εκτός από την αντισεισμική θωράκιση που προσφέρουν όλα τα αντισεισμικά συστήματα στον κόσμο, η προτεινόμενη αντισεισμική τεχνολογία προσφέρει πρόσθετες υπηρεσίες που δεν τις προσφέρουν οι άλλες αντισεισμικές τεχνολογίες. Αυτές είναι.. (Α) Δυνατότητα των βάσεων να δέχονται μεγάλα στατικά φορτία. Αυτό συμβαίνει λόγο της πάκτωσης του μηχανισμού με το έδαφος. Αυτή η πάκτωση της άγκυρας του μηχανισμού στα πρανή της γεώτρησης του επιτρέπει να δεχθεί τα στατικά φορτία του κτηρίου. Οπότε εκτός του εδάφους θεμελίωσης έχουμε και έναν μηχανισμό να παραλαμβάνει φορτία, βοηθώντας έχτρα το έδαφος θεμελίωσης. Οπότε εξασφαλίζουμε και αντισεισμική θωράκιση και βελτίωση μαλακών εδαφών, και μικρότερες βάσεις θεμελίωσης ρίχνοντας το κόστος των βάσεων και των εκσκαφών, με ένα σύστημα. Β) Το αντισεισμικό αυτό έχει την δυνατότητα να τοποθετηθεί τόσο σε υπό κατασκευή, όσο και σε όλες τις υφιστάμενες δομικές κατασκευές προσφέροντας την μεγαλύτερη και φθηνότερη αντισεισμική προστασία . Αυτό το κάνει πολύ εμπορεύσιμο και μοναδικό, διότι οι υφιστάμενες κατασκευές είναι πολλές σε όλον τον κόσμο, και είναι το μόνο σύστημα που μπορεί να προσφέρει αντισεισμική προστασία σε όλα ανεξαιρέτως τα δομικά υφιστάμενα έργα Γ) Η ευρεσιτεχνία αυτή εκτός την αντισεισμική προστασία, είναι η μοναδική που προσφέρει και προστασία σε ελαφριές κατασκευές από τους ανεμοστρόβιλους και γενικά προσφέρει προστασία σε όλες τις κατασκευές από τους πολύ ισχυρούς πλάγιους ανέμους. Δ) Όλα τα προκατασκευασμένα από οπλισμένο σκυρόδεμα έχουν το καλό της οικονομικής κατασκευής λόγω του ότι είναι βιομηχανοποιημένα, εν σχέση με τις συμβατικές κατοικίες. Η διαφορά κόστους ανάμεσά τους κυμαίνετε από 30 με 50% Δεν τα βλέπουμε όμως να κατασκευάζονται μέσα στην πόλη που τα κτήρια είναι πολυώροφα, διότι είναι άκαμπτα, και η ταλάντωση που τους προκαλεί ο σεισμός, ανασηκώνει αμφίπλευρα την βάση της κατασκευής και σε συνδυασμό με την συνισταμένη των στατικών φορτίων που έχουν τους δημιουργούν μεγάλα λοξά κρακ πάνω στην τοιχοποιία, η οποία είναι και ο φέροντας οργανισμός. Για τον λόγο αυτό δεν μπορούν να κατασκευαστούν με πολλά πατώματα, όταν οι περιοχή έχει μεγάλη σεισμική δραστηριότητα. Ο σχεδιασμός τους περιορίζετε σε ισόγειο και πρώτο όροφο για τους πάρα πάνω λόγους. Για αυτό τον λόγο βλέπουμε να έχουν μεγάλη εμπορευσιμότητα στα περίχωρα της Αθήνας όπου εκεί έτσι και αλλιώς δεν επιτρέπεται η δόμηση πάνω από δύο ορόφους. Αν έχεις ένα οικόπεδο μέσα στην Αθήνα που επιτρέπεται η κατασκευή δέκα ορόφων δεν θα βάλεις ποτέ προκατασκευασμένο που η πολεοδομία του επιτρέπει μόνο δύο ορόφους, γιατί θα χάσεις όλους τους άλλους οκτώ ορόφους. Αν πειραματικά αποδείξω ( που το απέδειξα είδη με τα πειράματα ) ότι με την τοποθέτηση της ευρεσιτεχνίας μου μπορείς χωρίς κανένα σεισμικό κίνδυνο να κατασκευάσεις προκατασκευασμένα δέκα ορόφων αυτό θα είναι η επανάσταση στις κατασκευές. Το κόστος των κατασκευών στις πόλεις θα πέσει στο 30 με 50% φορώντας την ευρεσιτεχνία μου. Η ταχύτητα των κατασκευών θα γίνει πολύ γρήγορη, με μεγαλύτερη ασφάλεια, και μεγαλύτερη αντισεισμική προστασία. Ε) Η απόλυτη προστασία από τον σεισμό μιας κατασκευής που φέρει την ευρεσιτεχνία, σημαίνει καμία παραμόρφωση, οπότε καμία αστοχία, καμία επισκευή μετά το σεισμό. Αυτό είναι πολύ μεγάλη οικονομία σε κόστος, αλλά και πολύ πρακτικό για νοσοκομεία γέφυρες και έργα γενικά που έχουν να κάνουν με δημόσιες πολυσύχναστες κατασκευές, οι οποίες δεν επιτρέπουν καθυστερήσεις επισκευών. Ζ) Αν μία ανεμογεννήτρια θέλει 500 κυβικά οπλισμένου σκυροδέματος στην βάση της για να μπορέσει να παραλάβει τις πλάγιες φορτίσεις του αέρα, τοποθετώντας τέσσερις αγκυρώσεις της ευρεσιτεχνίας στις άκρες της βάσης της και με 200 κυβικά οπλισμένου σκυροδέματος έχουμε τα ίδια αποτελέσματα. Γλιτώνουμε και τις μεγάλες εκσκαφές των βάσεων. Κατ αυτόν τον τρόπο μειώνεται το υφιστάμενο κατασκευαστικό κόστος, υπερκαλύπτοντας το κόστος της ευρεσιτεχνίας το οποίο δεν ξεπερνά το 2% του γενικού κόστους της κατασκευής. Η) Θα πέσει το κόστος στις ασφάλειες για την προστασία των κατασκευών από τους σεισμούς και τους ανεμοστρόβιλους. Θ) Η ευρεσιτεχνία είναι και στρατιωτικού ενδιαφέροντος γιατί καθιστά πολύ ισχυρές τις κατασκευές σε έναν ενδεχόμενο βομβαρδισμό σε περίπτωση πολέμου. Ι) Χρησιμεύει και σαν αγκύριο για την συγκράτηση από την πτώση των μαλακών πρανών στις εθνικές οδούς. Βασικά αυτή η αντισεισμική ευρεσιτεχνία είναι η μόνη που ενώ προσφέρει την μεγαλύτερη αντισεισμική προστασία στον κόσμο, ρίχνει το κατασκευαστικό κόστος των σημερινών κατασκευών. Υπάρχουν άπυρες εφαρμογές που μπορεί να προσφέρει, γιατί είναι σαν να ανακαλύψαμε μια μεγάλη βίδα για της δομικές κατασκευές. Πόσες εφαρμογές μπορείς να κάνης με μία βίδα?...αμέτρητες. Άλλες εφικτές εφαρμογές.Α) Σφράγιση των γεωτρήσεων πετρελαίου που αστοχούν. Β) Κατασκευή υποβρύχιων πλωτών δρόμων στην περίπτωση που είναι αδύνατη η κατασκευή γεφυρών ( λόγο μεγάλου υποθαλάσσιου βάθους ) Γ) Έλεγχο της οριζόντιας ταλάντωσης του οδοστρώματος των γεφυρών από τους ισχυρούς ανέμους. Δ) Κατασκευή πλωτών μόλων σε μαρίνες για την πρόσδεση μικρών σκαφών Ε) Για την υπερύψωση ελαφριών κατασκευών από το έδαφος Ζ) Μπορεί να κατασκευαστεί και ως εξάρτημα σφύρας για την βελτίωση της θεμελίωσης πάνω σε μαλακά εδάφη. Η) Για την μεγαλύτερη αντοχή των φραγμάτων, των πυλώνων των γεφυρών κ.λ.π

Αναπηδήσεις κτιρίων λόγο κατακόρυφων συνιστωσών και κατακόρυφων σεισμικών μετατοπίσεων Η ευρεσιτεχνία υπερτερεί και σε αυτό το πρόβλημα που εμφανίζεται κατά την διάρκεια των κατακόρυφων σεισμικών φορτίσεων στις κατασκευές, διότι είναι η μόνη που μπορεί να δώσει λύση σε αυτό το πρόβλημα των κρουστικών καταπονήσεων έναντι των άλλων υπαρχόντων αντισεισμικών συστημάτων, όσο και της υπάρχουσας πεπατημένης αντισεισμικής τεχνολογίας των κατασκευών οι οποίες δεν έχουν λύση. Η πάκτωση του δώματος με το έδαφος εξασφαλίζει εκτός των άλλων ότι δεν θα υπάρξει διαφορά φάσης εδάφους κατασκευής ούτε κατά τον οριζόντιο αλλά ούτε και κατά τον κατακόρυφο άξονα της κατασκευής. Και αυτά τα αναφερθέντα προβλήματα που υφίστανται σήμερα πάνω στις κατασκευές και τα ξέρουμε από την υπάρχουσα βιβλιογραφία, βρήκαν οριστικά την λύση τους με τον προτεινόμενο σχεδιασμό της ευρεσιτεχνίας.

Πως δεν θα έχουμε αστοχίες των δομικών έργων στον σεισμό.

Ρωτώ τους Moderators Μπορώ να κάνω μία ερώτηση τεχνικού θέματος στους μηχανικούς που αφορά την επιτάχυνση του πειραματικού μου μοντέλου? Χρειάζομαι την βοήθειά σας γιατί δεν ξέρω. Μία ερώτηση που με απασχολεί πάρα πολύ Το ερώτημα είναι....το μοντέλο που δοκίμασα είναι υπό κλίμακα 1 προς 7,14 και σχεδιάστηκε σύμφωνα με τους κανόνες του μέτρου ελαστικότητας. Τα μοντέλα πρέπει να έχουν την κλίμακα εντός της δομής τους (στο μέτρο ελαστικότητας), ώστε η υπο κλίμακα ένταση του σεισμού να προκαλεί αντίστοιχες υπό κλίμακα μετακινήσεις που να συμφωνούν με την ελαστική θεωρία. Από τους υπολογισμούς που κάναμε βρήκαμε ότι το μοντέλο που κούνησα κατά την οριζόντια μετατόπιση είχε επιτάχυνση 1,77 g πραγματικού σεισμοί. ( δεν μετρήθηκε η κάθετη επιτάχυνση ) Επειδή όμως το μοντέλο είναι υπό κλίμακα 1 προς 7,14 η επιτάχυνση πρέπει να είναι πολύ μεγαλύτερη. Φανταστείτε ότι το πλάτος ταλάντωσης σε πραγματικό σεισμό από 0,11 που ήταν πάνω στο μοντέλο θα ήταν 0,11 Χ την κλίμακα 7,14 = 0,79 εκατοστά του μέτρου. Σε αυτό το πλάτος ταλάντωσης των 0,79 cm πόση θα ήταν η επιτάχυνση σε φυσικό σεισμό? Θα ήταν 1,77 Χ 7,14 = 12,64 g ? ...... ή κάτι άλλο που βγένει από μαθηματικούς τύπους για μοντέλα ? Μπορείτε να με βοηθήσετε να βρούμε την πραγματική επιτάχυνση μετατόπισης του πειράματος αν αντί το μοντέλο είχαμε πραγματικών διαστάσεων κατασκευή?

Αυτά που έγραψα είναι γνωστά απλά τα έγραψα γιατί ήθελα να σας εξηγήσω μετά πως η προτεινόμενη μέθοδο λύνει ένα ένα όλα αυτά τα προαναφερθέντα και διαγραφέντα προβλήματα. Ας είμαι όμως πιο πρακτικός. Τι κάνει η σημερινή αντισεισμική τεχνολογία Όταν μιλάμε για σεισμική «ενέργεια», δεν είναι ένας δείκτης που μπορούμε να υπολογίσουμε, αλλά ένας όρος που περιγράψει την συμπεριφορά του φέροντα η οποία μπορεί να αναλυθεί με μαθηματικές εξισώσεις ισορροπίας. Η συμπεριφορά της δομής κατά τη διάρκεια ενός σεισμού είναι βασικά μια οριζόντια μετατόπιση (ας ξεχάσουμε για μια στιγμή οποιαδήποτε κατακόρυφη συνιστώσα) που επαναλαμβάνεται μερικές φορές. Άν η μετατόπιση είναι αρκετά μικρή για να κρατήσει όλα τα μέλη της δομής εντός της ελαστικής περιοχής, η ενέργεια που δημιουργείται, είναι ενέργεια που αποθηκεύεται στη δομή και εκτονώνεται μετά για να επαναφέρει την δομή στην αρχική της μορφή. Ένα παράδειγμα είναι το ελατήριο. Αυτή την αποθήκευση της ενέργειας και εν συνεχεία την απόδοσή της προς την αντίθετη κατεύθυνση που εφαρμόζει το ελατήριο, στην δομική κατασκευή την αποθηκεύει και την εκτονώνει το υποστύλωμα και η δοκός. Με λίγα λόγια, όλη η επιτάχυνση του σεισμού μετατρέπεται σε αποθηκευμένη ενέργεια στην δομή.Όσο η μετατόπιση κρατά κάθε τμήμα οποιουδήποτε μέλους εντός ελαστικής περιοχής, όλη η ενέργεια που είναι αποθηκευμένη στη δομή θα κυκλοφορήσει στο τέλος του κύκλου, προς την αντίθετη κατεύθυνση. Εάν η σεισμική ενέργεια (που μετράται από την επιτάχυνση εδάφους) είναι πάρα πολύ μεγάλη, θα παράγει υπερβολικά μεγάλες μετατοπίσεις που θα προκαλέσουν μια πολύ υψηλή καμπυλότητα στα κατακόρυφα και οριζόντια στοιχεία. Αν η καμπυλότητα είναι πολύ υψηλή, αυτό σημαίνει ότι η περιστροφή των τμημάτων των στηλών και των δοκών θα είναι πολύ πάνω από την ελαστική περιοχή (Θλιπτική παραμόρφωση σκυροδέματος πάνω από το 0,35% και τάσεις των ινών του οπλισμού πάνω από το 0,2 %). Όταν η περιστροφή περάσει πάνω από αυτό το όριο ελαστικότητας, η δομή αρχίζει να «διαλύει την αποθήκευση της ενέργειας «μέσω πλαστικής μετατόπισης, το οποίο σημαίνει ότι τα τμήματα θα έχουν μια υπολειμματική μετατόπιση που δεν θα είναι σε θέση να ανακτηθεί (ενώ στην ελαστική περιοχή όλες οι μετατοπίσεις ανακτούνται). Βασικά ο σχεδιασμός της αντοχής ενός σημερινού κτιρίου περιορίζετε στα όρια του ελαστικού φάσματος σχεδιασμού, και μετά περνά στις προεπιλεγμένες πλαστικές περιοχές, οι οποίες είναι προεπιλεγμένες περιοχές αστοχίας, (συνήθως είναι τα άκρα των δοκών) ώστε να μην καταρρεύσει η δομή. (Η δομή καταρρέει όταν αστοχήσουν τα υποστυλώματα με λοξό / σχήμα αστοχίας) Αν τα τμήματα που βιώνουν τις πλαστικές παραμορφώσεις, ξεπερνούν το όριο του σημείου θραύσης, και είναι και πάρα πολλές πάνω στην δομή, η δομή θα καταρρεύσει. Τι κάνω εγώ και δεν είναι γνωστό.. Οι ιδιομορφές που παίρνει ο σκελετός είναι πάρα πολλές, τόσες όσες και οι διαφόρων κατευθύνσεων μετατοπίσεις του σεισμού οι οποίες παραμορφώνουν τον σκελετό, και αστοχεί. Το ιδανικό θα ήταν αν μπορούσαμε να κατασκευάσουμε έναν σκελετό οικοδομής ο οποίος κατά την διάρκεια του σεισμού να μετατοπίζει όλες του τις πλάκες με το ίδιο πλάτος ταλάντωσης που έχει το έδαφος, χωρίς διαφορά φάσης, διατηρώντας την ίδια μορφή κατά την διέγερση του σεισμού. Κατ αυτόν τον τρόπο δεν θα είχαμε καμία παραμόρφωση του σκελετού, οπότε καμία αστοχία. Η έρευνα που κάνω πάνω στον αντισεισμικό σχεδιασμό των κατασκευών αποσκοπεί ακριβώς σε αυτό. Αυτό το πέτυχα κατασκευάζοντας μεγάλα επιμήκη άκαμπτα υποστυλώματα με σχήμα κάτοψης, - , + , Γ , ή Τ στα οποία εφαρμόζω μία δύναμη σε όλα τα άκρατους στο δώμα, ( ώστε να δουλεύει όλη η διατομή σε αμφίπλευρες καταπονήσεις ) προερχόμενη από το έδαφος. Αυτή η δύναμη αποσκοπεί στο να σταματήσει αμφίπλευρα την στροφή των υποστυλωμάτων και την καμπυλότητα που δημιουργείται στον κορμό τους, οπότε και την παραμόρφωση που δημιουργεί την αστοχία σε όλο τον φέροντα. Στον σεισμό τα υποστυλώματα χάνουν την εκκεντρότητα ανασηκώνοντας την βάση τους, δημιουργώντας στροφές σε όλους στους κόμβους της κατασκευής. Για αυτό υπάρχει όριο εκκεντρότητας, δηλαδή όριο περιοχής της βάσης που ανασηκώνεται από την ροπή ανατροπής. Για να περιορίσουμε τις στροφές στη βάση βάζουμε ισχυρές πεδιλοδοκούς στα υποστυλώματα. Στα μεγάλα επιμήκη υποστυλώματα, (τοιχία) λόγω των μεγάλων ροπών που κατεβάζουν είναι πρακτικά αδύνατη η παρεμπόδιση της στροφής με τον κλασικό τρόπο κατασκευής των πεδιλοδοκών. Αυτό το ανασήκωμα της βάσης σε συνδυασμό με την ελαστικότητα που παρουσιάζει ο κορμός των επιμήκη υποστυλωμάτων έχει σαν αποτέλεσμα όταν το ένα υποστύλωμα του πλαισίου σηκώνει προς τα επάνω το ένα άκρο της δοκού, την ίδια στιγμή το άλλο υποστύλωμα στο άλλο άκρο της το κατεβάζει βίαια προς τα κάτω. Αυτό καταπονεί την δοκό με τάσεις στροφών διαφορετικής κατεύθυνσης στα δύο άκρα, παραμορφώνοντας τον κορμό της σε σχήμα S Την ίδια παραμόρφωση στον κορμό του υφίσταται και το επιμήκη υποστύλωμα, λόγο των στροφών ( ροπών ) που παρουσιάζονται στους κόμβους, και την διαφορά φάσης μετατόπισης των καθ ύψος πλακών. Για να σταματήσουμε τo ανασήκωμα της βάσης πακτώνουμε με τον μηχανισμό της ευρεσιτεχνίας την βάση με το έδαφος. Αν όμως θέλουμε να σταματήσουμε και το ολικό ανασήκωμα του δώματος του υποστυλώματος που προέρχεται από το ανασήκωμα της βάσης αλλά και από την ελαστικότητα του κορμού του, τότε το καλύτερο σημείο για την επιβολή αντίθετων τάσεων ισορροπίας είναι το δώμα. Αυτή η αντίθετη τάση στο δώμα πρέπει να προέρχεται από μία εξωτερική πηγή, και όχι εφαρμοζόμενη από πηγή ευρισκόμενη πάνω στον ίδιο τον φέροντα. Αυτή η εξωτερική πηγή είναι το έδαφος κάτω από την βάση. Από εκεί αντλώ αυτήν την εξωτερική δύναμη. Στο έδαφος κάτω από την βάση ανοίγουμε μια γεώτρηση, και πακτώνουμε ( με την βοήθεια της άγκυρας του μηχανισμού της ευρεσιτεχνίας ) στα πρανή της, και με την βοήθεια ενός τένοντα που περνά ελεύθερος μέσα από μία σωλήνα το υποστύλωμα, μεταφέρουμε αυτήν την δύναμη που πήραμε από το έδαφος, πάνω από το δώμα. Εκεί πάνω από το δώμα τοποθετούμε ένα στοπ με μία βίδα, για να σταματήσουμε την άνοδο του δώματος των επιμήκη υποστυλωμάτων, η οποία υφίσταται κατά τον σεισμό, και παραμορφώνει όλες τις πλάκες. Με αυτόν τον τρόπο ελέγχουμε το πλάτος ταλάντωσης όλης την κατασκευής. Δηλαδή την παραμόρφωση που προκαλεί την αστοχία. Κατ αυτόν τον τρόπο δεν έχουμε αλλαγές στην ιδιομορφία του φέροντα, διότι διατηρεί την ίδια μορφή που έχει πριν από τον σεισμό, και κατά τον σεισμό. Η αντίδραση του μηχανισμού στην άνοδο του δώματος των επιμήκη υποστυλωμάτων και η άλλη αντίδραση στο αντικριστό κάτω μέρος της βάσης των εκτρέπουν την πλάγια φόρτιση του σεισμού στην κατακόρυφη τομή των η οποία είναι μεγάλη και ισχυρή. Με αυτήν την εκτροπή της πλάγιας φόρτισης του σεισμού στην κατακόρυφη τομή των υποστυλωμάτων, καταργούνται οι στροφές στους κόμβους διότι τις πλάγιες φορτίσεις του σεισμού τις αναλαμβάνουν 100% τα επιμήκη υποστυλώματα, διότι αδυνατούν να στρέψουν τον κορμό τους. Ερώτηση Αυτή η αντίδραση στο δώμα και στο Π της βάσης σταματά την παραμόρφωση της κατασκευής σαν μία έχτρα αντίδραση βοηθώντας έχτρα την δική σας μέθοδο.

Δεν κατάλαβα τι εννοείς 3D printing?