pirsogiannis

Συνάδελφε @tetris εμπλέκεις χίλια δυο σημεία από παγανισμό, μυθολογία, παλαιά διαθήκη σε βαθμό που είναι δύσκολο να απαντηθούν, όχι γιατί δεν έχουν απάντηση αλλά γιατί σαν άλλος γόρδιος δεσμός θέλουν "λύσιμο" και πλήρη απόρριψη του εμφανούς στοιχείου του υποκειμενισμού. Όταν εισβάλλει ο υποκειμενισμός, όλες οι συζητήσεις οδηγούν σε εκείνο το αρχαίο "ου με πείσεις καν με πείσης". Ήμουν σίγουρος για το "απαρνησάσθω εαυτόν", αν και για να είμαι ειλικρινής έδινα περισσότερες πιθανότητες στην εμφάνιση του "δίδαξον με τα δικαιώματα σου", που και αυτό αποτελεί σημείο...αντιλεγόμενο για τον ίδιο πάνω-κάτω λόγο (αφαίμαξη της προσωπικότητας κλπ) . Νομίζω πως μόνο γι'αυτό αξίζει να τοποθετηθω: Καταρχήν το "απαρνησάσθω εαυτόν" έχει και νοηματική - ουσιαστική συνέχεια: "αράτω τον σταυρόν αυτού" που ξεχνάς ελπίζω μη σκοπίμως. Ας απαρνηθεί τον εαυτό του, μας λέει, ας πάρει τον σταυρό του και ας με ακολουθήσει. Αν η απάρνηση του εαυτού σήμαινε απάρνηση της προσωπικότητας, τότε γιατί τους έδινε δυνατότητα επιλογής? Είπαμε: κλαπ, κλαπ τα δαχτυλάκια, θαυματάκι και σούζα τ'αλογάκι. Για να επανέλθουμε πιο σοβαρά όμως: η απάρνηση του εαυτού είναι -για τους Χριστιανούς πάντα-, η συνειδητοποίηση ότι η πορεία μαζί Του δεν θα είναι "βόλτα σε νοτισμένο λιβάδι", αλλά "πορεία επί των κυμάτων". Είναι απάρνηση του "εαυτού", ήτοι του εγωισμού και της αυτοαναφορικότητας, και αναφορά πλέον της ύπαρξης σε Κάποιον άλλον που τον αντιλαμβάνονται ως Νοηματοδότη. Είναι κυρίως εμπιστοσύνη και αυτοπαράδοση. Το κείμενο με τον Πέτρο που ολιγοψυχεί στην λίμνη, το περιγράφει πλήρως. Αλλά αυτό απευθύνεται σε όσους θέλουν και το επιλέξουν, όχι ως ένα ακόμη χώρο-μαντρί ανθρώπων αλλά ως απόφαση-στάση ελεύθερων ανθρώπων. I rest my case,καλό βράδυ

Δέχομαι ότι όλες οι θρησκείες είναι αποτέλεσμα του φόβου των ανθρώπων, για την οικονομία της συζήτησης. Αυτό που δεν μπορώ να καταλάβω είναι ΓΙΑΤΙ κι εδώ ΔΕΝ επαναλαμβάνεται το μοτίβο του παντοδύναμου θεού και ΓΙΑΤΙ πήγε και σταυρώθηκε ενώ θα μπορούσε να κάνει κλαπ κλαπ τα δάχτυλα των χεριών του και οι άνθρωποι να μεταμορφώνονται σε φοβισμένα ζόμπι που θα εκτελούν διαταγές. Αυτή η ευγένεια που συνοψίζεται στο "όστις θέλει οπίσω μου ελθεί" αποτελεί κατά την γνώμη μου μοναδικό και αδιαμφισβήτητο τεκμήριο ειλικρίνειας. Με αυτή την στάση κλείνουν οριστικά τα θέματα και τα μοτίβα που περιγράφεις. Όποιος θέλει... Κλείνω με μια ιστορία που μου αρέσει: Ο οκτάχρονος Βιντγκενστάιν μια μέρα "συνελήφθη" από τον πατέρα του να χτυπάει το κεφάλι του στο κάσωμα της πόρτας και να μονολογεί "γιατί να πώ την αλήθεια, ενώ μπορώ να πω ψέματα και να την βγάλω καθαρή?"....Ο τύπος ήταν τρομερός.. Πάντως , μεταξύ μας, και η αθεία αγωνία αθανασίας είναι.

Φυσικά, χίλιοι καλοί χωράνε. Όντως οι αποστάσεις και η...αποστασιοποίηση είναι ανασταλτικοί-καταρχήν-παράγοντες.

Καλημέρα! Όντως μονοπωλήσαμε το θέμα των χριστουγεννιάτικων ευχών, αλλά όσο δεν δεχόμαστε παρατήρηση από το φόρουμ... καλά είναι. Κάποιες σκέψεις για όσα γράφεις: Για την βιωματική σχέση θα συμφωνήσω ότι καταρχήν χρειάζεται η επαφή με το πρόσωπο το οποίο σε ενδιαφέρει. Για τους Χριστιανούς η σχέση αυτή υποκαθίσταται-συμπληρώνεται θα λέγαμε (αδόκιμος λίγο ο όρος υποκαθίσταται) με τα μυστήρια και την συμμετοχή σε αυτά. Γι'αυτό λένε ότι για τους Χριστιανούς η σχέση αυτή είναι τρόπος βίου. Στις λίγο παλαιότερες αγροτικές και ημιαστικές ελληνικές κοινωνίες αυτό ήταν ακόμη πιο ευδιάκριτο αφού ο ετήσιος κύκλος βίου ενός νοικοκυριού ήταν αλληλένδετος με την Εκκλησία. Σπαράγματα αυτού του τρόπου ζωής θα δει κανείς ακόμη σε περιορισμένο βαθμό. Δεν είναι όμως μόνο τα μυστήρια, αφού ο χριστιανός έχει αποφασίσει να αναφέρει όλη την ζωή του στον Χριστό με την ελπίδα-σιγουριά της συνάντησης μετά τον θάνατο. Αν με ρωτήσεις την γνώμη μου θα σου πω ότι είμαι αισιόδοξος αγνωστικιστής. Δεν γνωρίζω με την νόηση ή κάποιου είδους βεβαιότητα τί υπάρχει και αν υπάρχει κάτι μετά. Ελπίζω. Όσες φορές έχω παραβρεθεί σε κηδείες και άκουσα ανθρώπους να κλαίνε για αυτόν που έφυγε δεν βρήκα ποτέ το θάρρος να τους πω ότι πήγε "κάπου" ή "είναι καλά τώρα". Η αλήθεια είναι πως αν υπάρχει συνάντηση μαζί Του μετά, προτιμώ να την αντιλαμβάνομαι όπως περιγράφει ο Λιούις το λιοντάρι τον Ασλάν στην Νάρνια, ως εκείνον που έκανε τους πάντες να αναρριγούν από την ζεστασιά της παρουσίας του. Για το "Τα του Καίσαρος", νομίζω πως ήθελε να αποσαφηνίσει πως η "μάχη" γίνεται στην καρδιά του κάθε ανθρώπου. Συμφωνώ στην περιγραφή σου, δεν ήταν κοινωνικός επαναστάτης με την λογική που αντιλαμβανόμαστε σήμερα. Δεν πήγε σαν άλλος Ζορρό να απελευθερώσει κάποιους από κάποιους άλλους. Ωστόσο πώς μπορούμε να πούμε ότι δεν απέστη της εβραικής παράδοσης περί δικαιοσύνης, όταν υπάρχει η παραβολή του Τελώνη? Ο Τελώνης, για την εβραική κοινωνία ήταν το απεχθέστερο πρόσωπο, δεν υπήρχε πιο κάτω από αυτόν...Εάν έπραττε κατά τα ειωθότα της εβραικής κοινωνίας δεν θα έπρεπε να μιλάει καν μαζί του . Το αν αποτελεί παρακαταθήκη ή εργαλειοποιείται για τον διαχωρισμό δεν το γνωρίζω. Πάντως είμαι απόλυτα σύμφωνος με τον πλήρη διαχωρισμό Εκκλησίας-Κράτους. Προσωπικά δεν το συζητώ καν. Για τον Παύλο και την επιστολή όπου προκύπτει κάτι τέτοιο δεν το γνωρίζω, αν θέλεις στείλε κάποια παραπομπή, δεν το έχω υπόψιν μου. Για το "κάνω χώρο στο παγκάκι" εννοώ αυτούς ακριβώς τους ανθρώπους, που ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΩΣ συνθηκών έχουν αποφασίσει ως στάση βίου να....συγκάθονται και με τον λεχρίτη και με το μανούλι (καλά τελείως 80's το μανούλι). Είπαμε πάντως: τίποτα δεν λειτουργεί καταναγκαστικά. Δεν διαφωνώ στο θέμα των δικαιωμάτων της μάζας και όπως το περιγράφεις. Εάν με ρωτάς, πιστεύω ότι στον άνθρωπο συνυπάρχουν δύο φύσεις. Το πεδίο μάχης είναι η καρδιά του και τί από τα δύο θα επικρατήσει.

Η συζήτηση είναι ωραία έστω και αποσπασματική, εξάλλου στον γραπτό λόγο αυτό είναι αναπόφευκτο. Ας τα δούμε λοιπόν ένα-ένα, γιατί και για εμένα έχει ενδιαφέρον. Η βάση των παρακάτω προφανώς είναι υποκειμενική, στον βαθμό που έχω καταλάβει τί είναι για τους χριστιανούς η Εκκλησία, και σίγουρα δάφνες θεολόγου δεν διεκδικώ. Σε ότι αφορά το πρώτο, βάση των χριστιανών είναι τα Ευαγγέλια. Για τους χριστιανούς η σχέση με τον Χριστό είναι βιωματική, δεν είναι ούτε ιδεολόγημα ούτε θρησκεία. Κάθε Κυριακή ας μαζεύεστε και ας κάνετε ένα κυριακάτικο τραπέζι εις ανάμνησή μου ήταν πάνω-κάτω τα λόγια του. Για κοινωνική δικαιοσύνη δεν υπάρχει αναφορά, υπάρχει το "τα του Καίσαρος τω Καίσαρι", το οποίο δείχνει το ακριβώς αντίθετο. Είτε συνεχίζει το καράβι, είτε έχει φουντάρει, υπάρχει όμως. Είναι η άποψη κατά τον Βιντγκενστάιν, ότι αν δημιούργησε κάποιος/κάτι τον κόσμο θα πρέπει να είναι κάτι που είναι "έξω" από αυτόν. Προσοχή, ο Βιντγκενστάιν δεν ήταν κάποιος τυχαίος που προσπαθούσε να αποδείξει με λογικά σχήματα την ύπαρξη...δυνάμεων και σοφών παππούληδων με λευκές γενιάδες, δεν νομίζω ότι ήταν καν χριστιανός, απλά υπογράμμιζε ότι δεν μπορεί ο κόσμος να αρχίζει και να τελειώνει με ...τις αισθήσεις μας και μόνο, δηλαδή με ό,τι μόνο αντιλαμβανόμαστε. Προφανέστατα και η αγάπη δεν επιβάλλεται. Εκεί μιλάμε για νοσηρότητα. Ωστόσο η αγάπη διδάσκεται όχι λεκτικά ή ηθικοπλαστικά (να σέβεσαι τους ανωτέρους σου και τέτοια) γιατί και εκεί καιροφυλακτεί ο καταναγκασμός, αλλά δια του παραδείγματος θα έλεγα εγώ. Βλέποντας έναν άνθρωπο να έχει συνηθίσει να "κάνει χώρο" στο παγκάκι για να κάτσουν κι άλλοι και βλέποντας κυρίως τον αντίκτυπο που έχει αυτό στον όποιον περίγυρο του (μικρό ή μεγάλο), προσωπικά έχω πειστεί ότι είναι από τα σπουδαιότερα πράγματα που έχω δει. Σε ότι αφορά την κρίση. Δύσκολο θέμα...Σίγουρα ο κάθε άνθρωπος κάποιες στιγμές θα πρέπει να τοποθετηθεί στην ζωή του και να κρίνει πρόσωπα και καταστάσεις. Όχι για να επικρίνει αλλά για να τοποθετηθεί. Ο τρόπος που θα το κάνει, έχω καταλήξει ότι είναι αποτέλεσμα του αξιακού συστήματος που έχει στήσει μέσα του και που είναι αποτέλεσμα χίλιων δυο συνιστωσών. Από το οικογενειακό του περιβάλλον και την παιδική του ηλικία, μέχρι τα διαβάσματα του, τις εμπειρίες του και τα "τραύματα" που αυτές του άφησαν. Αν θέλαμε να τα προσδιορίσουμε όλα αυτά, θα τα περιέγραφα με τον όρο "ο κόσμος που έχει στήσει μέσα του". Να σου πω την αλήθεια, η έννοια των θρησκειών με τα συνταγολόγια και τις ρετσέτες-συνταγές επιτυχίας με αφήνει αδιάφορο. Και δεν έχω αντιληφθεί έτσι, είναι η αλήθεια, τους Χριστιανούς. Καταλαβαίνω ότι αυτό που λέω έχει τεράστια απόσταση με την επικρατούσα άποψη περί Χριστιανισμού και με τους παππούληδες-μουτζαχεντίν που εκφράζουν δογματισμό, συντηρητισμό και στην βάση των λόγων τους τα όσα λένε είναι επιεικώς θεομπαιχτικά και αντιστροφή των όσων είπε ο Χριστός. Καταλαβαίνω ότι είμαι τυχερός γιατί για διάφορους λόγους είδα το "πράγμα" στην ελεύθερη βάση του (έτσι τουλάχιστον πιστεύω εγώ ότι είναι). Εκεί κολλάει η αγάπη δια του παραδείγματος νομίζω. Κάποιος βέβαια μπορεί να θεωρεί ότι εγώ είμαι μέσα σε μεγάλη πλάνη. Για τους Χριστιανούς λοιπόν, σκοπός δεν είναι η στείρα προσκόλληση σε τύπους "προκειμένου να". Αυτή είναι η βαθμίδα του δούλου, ή στην άντε λίγο καλύτερη περίπτωση του μισθωτού. Η βαθμίδα ουσιαστικής σχέσης είναι αυτή του υιού. Που κάθεται στο τραπέζι μόνο αν το επιλέξει και όποτε το επιλέξει.

Το "σουξέ" της νέας θρησκείας έγκειται, έτσι τουλάχιστον όπως το καταλαβαίνω εγώ, στο ότι θεμελιώθηκε στο αίμα των πιστών της. Από το αίμα Αυτού του οποίου την γέννηση γιορτάζουν οι χριστιανοί, μέχρι τον Παύλο. Και φυσικά κάποια εκατομμύρια άλλων. Εδώ βέβαια χρειάζεται κάποια προσοχή: τα των μαρτύρων για τους Χριστιανούς ήταν "αξιομακάριστα", όχι όμως "αξιομίμητα". Εννοώ ότι η ελευθερία του θέματος δεν επέτρεπε την ύπαρξη ντιρεκτίβων σε τέτοια θέματα. Για το επέκεινα που λες, γενικά θα συμφωνήσω με τον αστερίσκο όμως ότι αυτός εδώ ο τύπος δεν έταξε τίποτα. Αγαπάτε τους άλλους όπως τον εαυτό σας είπε καταρχήν, και μετά θύμισε στον ληστή ότι ετούτο το απόγευμα θα είσαι δίπλα μου. Τί σημαίνει αυτό? Προσωπικά δεν ξέρω, αλλά προσωπικά πιστεύω ότι ακόμη κι όταν το καράβι χάνεται από τον ορίζοντα ταξιδεύοντας, εξακολουθεί να υπάρχει παρόλο που εγώ δεν το βλέπω. Στο θέμα περί ύπαρξης ή μη, σουξέ κλπ νομίζω την πιο εύστοχη απάντηση δίνει ο Ντοστογιέφσκι (στον Ηλίθιο) που γράφει ότι ακόμη κι αν μου αποδείκνυαν ότι ο Χριστός δεν υπήρξε, εγώ πάλι με τον Χριστό θα ήμουν. Πάντως αδικούμε τον Τσέστερτον που έγραφε ως χριστιανός και έτσι πρέπει να τον κρίνουμε. Το απόσπασμά του δείχνει (τουλάχιστον έτσι πιστεύει) ότι γι'αυτόν η μεγαλύτερη επανάσταση στο θεμελιώδες ερώτημα της ζωής δώθηκε από κάποιον που γεννήθηκε ως παρίας σε μία στάνη, δεν θεωρητικολόγησε επάνω στα θέματα της εποχής του και ανέλαβε το θέμα του ανθρώπινου πόνου ολιστικά, χωρίς να μιλήσει ποτέ γι'αυτό ούτε με δύο λέξεις.

Όχι, ότι δεν είναι υπόγειο κατά τον οικοδομικό κανονισμό προσμετράται στα τετραγωνικά της δόμησης. Κάθε κατοικία και το ρολόι της. εδιτ: περιττό να πώ πως "οτιδήποτε άλλο" συνιστά αυθαιρεσία... Και οι καιροί είναι δύσκολοι για αυθαιρεσίες..

Και φυσικά κάλαντα από την αρρώστια μας την Ήπειρο που μας έχει πάρει τα μυαλά

Καλά Χριστούγεννα και χρόνια πολλά σε όλους. Αντιγράφοντας τον Γκ. Κ. Τσέστερτον και το βιβλίο Ο ΑΙΩΝΙΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ: Ο Θεός του σπηλαίου Το πρώτο μέρος αυτής της σκιαγραφίας της ανθρώπινης ιστορίας ξεκίνησε από το σπήλαιο, με το οποίο η εκλαϊκευμένη επιστήμη συνδέει με τον άνθρωπο των σπηλαίων και στο οποίο ανακαλύφθηκαν αρχαϊκές ζωγραφιές ζώων. Το δεύτερο μισό της ανθρώπινης ιστορίας ξεκινάει, και αυτό, από ένα σπήλαιο. Μάλιστα ο θρύλος λέει ότι ούτε εδώ έλειπαν τα ζώα, αφού ήταν μια σπηλιά που χρησιμοποιούσαν για στάβλο κάποιοι βοσκοί στα υψίπεδα της Βηθλεέμ, οδηγώντας εκεί τα ζώα τους για να περάσουν τη νύχτα. Εκεί λοιπόν, μαζί με τα ζώα των βοσκών, βρήκε καταφύγιο ένα αντρόγυνο όταν τους έκλεισαν κατάμουτρα την πόρτα στο χάνι του χωριού. Και εκεί, μπροστά στα πόδια τους, σε μια φάτνη μέσα στα σπλάχνα της γης, γεννήθηκε ο Ιησούς Χριστός. Αλλά υπάρχει σε αυτή τη δεύτερη γέννηση κάτι που θυμίζει τις σπηλιές, στις οποίες είχαν καταφύγει οι πρώτοι άνθρωποι. Ο Θεός ήταν και αυτός ένας Άνθρωπος του Σπηλαίου, και ζωγράφισε και αυτός παράξενες χρωματιστές μορφές πλασμάτων πάνω στα τοιχώματα του Κόσμου −μόνο που οι δικές του ζωγραφιές είχαν ζωή. Θα μπορούσε κανείς πει, με μια κάπως έντονη εικόνα, ότι τίποτε δεν συνέβη σε εκείνο το σπήλαιο στα γκρίζα βράχια της Βηθλεέμ, εκτός από το ότι ολόκληρο το σύμπαν αναποδογύρισε. Δηλαδή ότι τα μάτια που προηγουμένως στρέφονταν με λατρεία και θαυμασμό προς το ύψιστο, στράφηκαν τώρα προς το ελάχιστο. Είτε πρόκειται για μύθο, είτε για μυστήριο, η ιδέα ότι ο Χριστός γεννήθηκε σε ένα σπήλαιο θέλει να δείξει κατά πρώτο λόγο έναν άστεγο και κυνηγημένο Θεό, ένα Θεό που δεν έχει «ποῦ την κεφαλήν κλίνῃ». Ο Χριστός δεν ήρθε απλώς στο κόσμο. Γεννήθηκε σε ένα επίπεδο πιο χαμηλό, πιο ταπεινό από τον κόσμο. Η πρώτη πράξη του Θείου δράματος δεν έλαβε χώρα κάπου υψηλότερα από τον κόσμο, αλλά μέσα σε μια σκοτεινή και κρυφή γωνιά του, μακριά από τα πολλά βλέμματα. Σε αυτό και μόνο το γεγονός υπάρχει το προμήνυμα μιας επανάστασης. Σαν να γύρισε ο κόσμος ανάποδα. Είναι μάταιο να ψάξουμε κάποια ακριβέστερη ή καινοφανή έκφραση για να αποδώσουμε την επανάσταση, την οποία έφερε στην όλη αντίληψη του δικαίου και των υποχρεώσεών του έναντι των φτωχών και των αποκλεισμένων η ιδέα ότι ο Θεός γεννιέται σαν ένας απόβλητος, ή ακόμα και σαν ένας παράνομος.

Χρόνια πολλά @zazeng. Κι εγώ δεν είμαι σίγουρος ως προς το τί είναι η βεβαίωση χώρου κύριας χρήσης... Αφού "ελέγχει" νομιμότητα τί άλλο να είναι εκτός από 4495? Βεβαίωση χεράτη δική μας κατά το δοκούν?..Δεν νομίζω αλλά δεν είμαι και σίγουρος καθότι δεν έχω ξανακάνει...Διαβάζοντας την νομοθεσία για τα κ.υ.ε. (τον ν.4442/2016 και την κυα 16228/2017) στο λεκτικό περιγραφής της β.χ.κ.χ. του μηχανικού καταλαβαίνω ότι χρειάζεται ενδελεχής περιγραφή του ιστορικού του κτίσματος σε ότι αφορά αδειοδοτήσεις, υπάρχουσα κατάσταση κλπ.

Στο σημείο που υπάρχει αυτή η μετάθεση του ενός τμήματος από το άλλο υπάρχει αρμός κατακόρυφης διακοπής σκυροδέτησης? Από τις φωτογραφίες (κυρίως τις δύο πρώτες, γιατί είναι μακρινές) δεν μπορούμε να πούμε πολλά. Βασικά τίποτα. Χρειάζονται περισσότερα στοιχεία και πιο κοντινές-λεπτομερείς φωτογραφίες. Οι τοίχοι αντιστήριξης πολύ δύσκολα επισκευάζονται, είναι φορείς ισοστατικοί. Πρόβολοι που αν χαθεί αυτός ο ένας βαθμός στατικής αοριστίας γίνονται μηχανισμοί και πέφτουν. Θεωρητικά και υπό πολλές προυποθέσεις θα μπορούσε να γίνει εξωτερική περίσφιξη με ελάσματα ώστε να μην ανοίξει και άλλο. Μετά από μελέτη και περισσότερα επί τόπου στοιχεία. Πιο συνήθης είναι η καθαίρεση και επανασκυροδέτηση με προσοχή στην διαστασιολόγηση, στους οπλισμούς και στην σωστή αποστράγγιση, πράγμα που σπανίως δυστυχώς γίνεται. Ο τοίχος φαίνεται να αντιστηρίζει δρόμο, γιατί κάνεις λόγο για τοίχο σε εξοχικό? εδιτ: στις μακρινές φωτογραφίες φαίνονται κάτι σαν ρίζες να βγαίνουν μέσα από τον τοίχο?

@lamlos με το "ηρεμήστε" αφήνεις την αίσθηση ότι υπάρχει στην... ατμόσφαιρα ένας εκνευρισμός. Σε διαβεβαιώνω δεν υπάρχει κανένας . Δεν θα έμπαινα στην διαδικασία καν να αποσαφηνίσω κάτι το προφανές, απλά η απάντηση σου ήταν κάτω από την δική μου και είπα να το κάνω πιο ξεκάθαρο.

@ΤΟΛ χρήστης του προγράμματος σας δεν είμαι, αλλά κάποιες παρατηρήσεις (κράτησα την αρίθμηση του αρχικού σου κειμένου για να μπορούμε να συννενοηθούμε): 2. δεν λέει ότι δεν υπάρχει τρόπος προσομοίωσης με χιαστί μέλη των τοιχοπληρώσεων, αλλά ότι δεν γίνεται επαύξηση των εντατικών μεγεθών. Που απ'ότι καταλαβαίνω δεν γίνεται. Όταν κάποιος αγοράσει την βασική μονάδα σας, του λέτε "πάρε και την υπερωθητική για να προσομοιώσεις κτίριο με πιλωτή" ή δεν του λέτε τίποτα? 3. Απλά παραθέτεις τον κανονισμό. Αν δεν σου είναι κόπος ανέβασε σχέδια+εξισώσεις για να δούμε τί κάνει το πρόγραμμα. Προσωπικά το να μου πουν εφαρμόζουμε το γενικότερο σχήμα που υπάρχει, και το οποίο υπάρχει από τα βιβλία του Καραγιάννη εδώ και περίπου 25 χρόνια δεν μου λέει τίποτα. Επίσης, μιας και αναφέρεστε στο σχήμα 5.13, κάνει το πρόγραμμα έλεγχο πλάκας αγκύρωσης? 4 και 5. Με συγχωρείς αλλά η απάντηση είναι άνω ποταμών. Δεν γίνεται "και με τον αστυφύλαξ και με τον χωροφύλαξ". Ή γίνεται ο έλεγχος του κανονισμού ή "επαφίεται στην κρίση του μηχανικού". Δεν γίνεται να πατάμε σε δύο βάρκες....Αλλού επικαλείστε τον νόμο ως θέσφατο και αλλού προσπερνάτε... 7. Όμοια απάντηση με το 2. Λέτε στους πελάτες σας να αγοράσουν την υπερωθητική ΟΠΩΣΔΗΠΟΤΕ για να βρεθεί ο q με ακρίβεια? Η απάντηση ότι στον ελλαδικό χώρο κυριαρχούν τα μη κανονικά κτίρια δεν ανταποκρίνεται καθόλου στην πραγματικότητα σε μια χώρα που τα τελευταία 25 χρόνια κυριαρχεί το κουτί-διώροφο με υπόγειο. Και στο κάτω-κάτω τον έλεγχο κανονικότητας τον ορίζει ο ίδιος ο κανονισμός που επικαλείσαι. Είπαμε δεν γίνεται σε δύο βάρκες.. 13. επομένως σε "απλές πλάκες" που λύνονται με pieper martins γίνεται ο έλεγχος βέλους και σε περιπτώσεις μόνο με πεπερασμένα ο έλεγχος σε ερπυσμό και συστολή ξήρανσης? έλεγχος διάτμησης γίνεται? διάτρηση? 14. αυτή την παραπομπή δεν μπορώ να την βρω. νομίζω ο χρήστης που έγραψε το αρχικό κείμενο άλλο πράγμα εννοεί. 15. ομοίως με απαντήσεις σε 4+5. 19. επομένως με την αρχική μονάδα να αγοράζει κανείς και το διασκ ή δίνεται ούτως ή άλλως? 20. δεν λέει ότι δεν εμφανίζεται η υπέρβαση στο διάγραμμα, λέει ότι δεν εμφανίζεται στον έλεγχο του μέλους. τί ισχύει? εμφανίζεται η υπέρβαση στο διάγραμμα αλλά όχι στο τεύχος? όπως καταλαβαίνετε οι απαντήσεις ΑΠΟΡΡΙΠΤΕΤΑΙ, ΑΠΟΔΕΚΤΗ κλπ δεν είναι κολακευτικές δια εσάς.. Τον λόγο τον ανέλυσε ο συνάδελφος παραπάνω. τέλος: καλωσήρθατε στο φόρουμ να σας βλέπουμε συχνότερα στις ενότητες των στατικών, γενικά ή ειδικότερα του λογισμικού σας....

Επειδή πρώτη φορά ασχολούμαι, για περίπτωση άδειας ίδρυσης+λειτουργίας κουρείου (περί τα 40τ.μ.): 1. η γνωστοποίηση από το 2017 γίνεται ηλεκτρονικά στο notifybusiness ορθά? Ως βεβαίωση χώρου κύριας χρήσης μηχανικού φαντάζομαι νοείται η βεβαίωση περί μή ύπαρξης αυθαιρεσιών/ ή τακτοποίησης με τον 4495/2017, σωστά? επιπλέον τεχνική έκθεση μηχανικού ότι πληρούνται οι προυποθέσεις νοκ,κτιριοδομικού κλπ. Διαστάσεις αποχωρητηρίου βλέπω από το φεκ 526β/1983 (το οποίο έχει καταργηθεί βέβαια, αλλά δεν βρήκα άλλη αναφορά σε αποχωρητήριο...) ότι είναι min 1*2,50, δλδ 1,*1,20 για προθάλαμο+0,10 τοιχοποιία+1*1,20 κυρίως wc.Απ'ότι είδα και στις προηγούμενες σελίδες σε αυτό γίνεται αναφορά άρα μάλλον αυτό ισχύει. 2. Δεν θέλει ενεργητική πυροπροστασία. Αν το κτίσμα είναι με άδεια μετά το 1989 πάει με το ΠΔ 71-1988, αν είναι παλαιότερο πάει με τις ειδικές πυροσβεστικές διατάξεις και συγκεκριμένα την 8/2016. ορθά? Από εκεί είτε κατατίθεται η μελέτη παθητικής πυροπροστασίας (αν υπάρχει) είτε γίνεται μελέτη παθητικής αν δεν υπάρχει. Για την παθητική πέραν του τσεκαρίσματος οδεύσεων,διελεύσεων, χρόνων υλικών, προκύπτουν φωτισμός ασφαλείας και 2 πυροσβεστήρες απ'ότι διαβάζω στην προηγούμενη σελίδα? Κάποιες πληροφορίες για το "κόκκινο βιβλίο" από την πυροσβεστική?

Γιατί να μπεί φράγμα υδρατμών κάτω από την στεγάνωση? Δεν είναι η στεγάνωση "φράγμα υδρατμών"? Είναι απαραίτητο το φράγμα υδρατμών και αν ναι σε ποιες περιπτώσεις υγροσκοπίας? Επιτρέπεται να μπει ασφαλτόπανο σε επαφή με το μπετόν? Υπάρχει κανονιστικό πλαίσιο που το επιτρέπει ή απαγορεύει? Είναι διαπνέον υλικό το ασφαλτόπανο? Πώς θα προστατευτεί το κυψελώδες θερμομονωτικό υλικό από την υγρασία του κονιάματος (γαρμπιλομπετόν)? Είναι μόνο η ανεστραμμένη θερμομόνωση κατάλληλη για βατό δώμα? Υπάρχει ορθή (μη ανεστραμμένη) υγροθερμομόνωση καταλληλη για βατό δώμα? Έχει λυθεί έστω ένα glaser που να δείχνει αν η συγκεκριμένη διαστρωμάτωση υλικών συμπυκνώνει ή όχι με βάση τις ειδικές κλιματολογικές συνθήκες του έργου?

Αυτή η κράτηση δεν παρακρατείται από την πληρωμή? Θέλω να πω, πρέπει να το αποδώσεις εσύ κάπου?

Για το λεία ναι, τα στρογγυλεμένα άκρα δεν το θυμάμαι, it makes sense though.

Ουσιαστικά αυτό είναι "κόφτης" για να μην σου επιδοτήσει υπερδιαστασιολογημένα συστήματα θέρμανσης, σωστά? Σου λέει , αν βάλεις μεγαλύτερο θα πας με την επιδότηση που προκύπτει για το σύστημα σαν να είχε διαστασιολογηθεί με pgen ή μελέτη θέρμανσης. Καλά το κατάλαβα?

Το μόνο που μπορεί να προστεθεί στην βαρέλα στο εργοτάξιο είναι υπερρευστοποιητής σε συγκεκριμένη αναλογία κατά βάρος , βάσει των προδιαγραφών του υλικού. Μετά την προσθήκη αναμειγνύεται στην βαρέλα για 5min στις ανώτατες στροφές. Προσθήκη νερού ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ. Αφήνουμε να εξέλθει το πρώτο 1-1,5m3 και μετά παίρνουμε δοκίμια. Έχουμε μαζί μας την μήτρα (χυτοσιδηρή ή πλαστική), σέσουλα και μια ράβδο οπλισμού Φ16 μήκους περίπου 60cm. Στον πάτο κάθε μήτρας (ωραίο ε?) βάζουμε χαρτάκι με τον αύξοντα αριθμό του δοκιμίου και αν είμαστε μάγκες σημειώνουμε και ποιο κομμάτι του ξυλοτύπου σκυροδετήθηκε με την εν λόγω βαρέλα και τον αριθμό πινακίδας της βαρέλας.Παίρνουμε με την σέσουλα σκυρόδεμα καθώς χύνεται από την ταινία της βαρέλας μέσα στην πρέσσα. Παίρνουμε μόνο με σέσουλα και ποτέ με μυστρί/φτυάρι ή άλλον τρόπο, γιατί διαφορετικά δεν θα πάρουμε ζουμί. Γεμίζουμε την μήτρα σε δύο στρώσεις και κάθε στρώση την δονούμε με την ράβδο Φ16 περί τις 20-25 φορές ήρεμα,κυκλικά και σε όλο το σώμα του δοκιμίου. Μεταφέρουμε τα δοκίμια με ευλαβικό τρόπο σε ήσυχο, σκιερό και δροσερό μέρος στο εργοτάξιο. Τα συντηρούμε όπως ακριβώς συντηρούμε και το δομικό στοιχείο που σκυροδετήθηκε. Σε διάστημα 24 έως 32h από την λήψη τους, τα δοκίμια μεταφέρονται με ευλαβικό τρόπο στο εργαστήριο για να μπουν στον θάλαμο. Φυσικά η παραλαβή περιλαμβάνει εκτός των δοκιμίων και έλεγχο του τιμολογίου, δηλαδή αν αυτό που παράγγειλα ως σύνθεση είναι αυτό που μου ήρθε, τί ώρα έφυγε η βαρέλα από τις εγκαταστάσεις και αν έχει περάσει maximum 1h+50min (αυτό το χρονικό όριο ισχύει αν έχει προστεθεί επιβραδυντικό, αν δεν έχει προστεθεί το όριο είναι 1h+30min). Αν δεν έχεις παραλάβει ποτέ ξανά δοκίμια καλύτερα την πρώτη φορά να σου δείξει κάποιος εφόσον τηρεί τα παραπάνω.

Για δες στην σελίδα 10 νομίζω

Σ'ευχαριστώ για την διάθεση να προσφέρεις. Το θέμα είναι ότι μεγάλο μέρος του λογοτύπου (για το οποίο υπάρχει συγκεκριμένη απαίτηση, και όχι προφανώς από εμένα ..) είναι σκίτσο σχεδιασμένο στο χέρι. Και υπάρχει η απαίτηση να είναι αυτό το λογότυπο.. Τί να κάνουμε τώρα, θα δω τί θα παίξει με την σάρωση και με κάτι προγραμματάκια να δω τί αποτέλεσμα θα δώσουν. Σε καλής ανάλυσης φωτογραφίες πάντως το αποτέλεσμα είναι καλό.

Διάβασε από την αρχή για να μην το κουράζουμε. Δεν ψάχνω εισαγωγή φωτογραφίας σε cad.

Η πινακίδα είναι συγκεκριμένη και πολύ παλιά. Το θέμα απ'ότι κατάλαβα είναι μια πολύ καλή σάρωση και μετατροπή σε dxf. Κυκλοφορούν και ανοικτού κώδικα προγραμματάκια απ'ότι βλέπω. Ίδωμεν.

@akis73 thanks, κοιτάω διάφορα θα το ψάξω κι αυτό.

@bilya63 δεν σε πιάνω..