Ενώ η βάση του επιχειρήματος του σιτο (υγιείς ανταγωνισμός, ίδιοι κανόνες για όλους) είναι ολόσωστη, δεν μπορούμε να μην αναγνωρίσουμε τα εξής:
1ον: Η έννοια της ασφαλιστικής ενημερότητας είναι ιδιαιτέρως άκαμπτη. Ειδικά σε περιόδους κρίσης είναι πολύ πιθανό ένα εξάμηνο, έναν χρόνο, ακόμα και ένα γραφείο που κουτσοστέκεται να μην μπορεί να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις του ΤΣΜΕΔΕ. Το να υπάρχει μία ελαστικότητα λοιπόν απο μένα κρίνεται θετικότατο.
2ον: Το παραπάνω μεγεθύνεται ακόμα περισσότερο αν αναλογιστούμε ότι ζούμε σε ένα κράτος - μπατακτσή. Έχω προτείνει όποτε βλέπω πολιτευτές την καθιέρωση της "κρατικής φορολογικής και ασφαλιστικής ενημερότητας" και μάλιστα με επαχθείς όρους για το κράτος. Χρωστάει το κράτος επιστροφή φόρου? ΦΠΑ? Συμψηφισμός με άλλου τύπου οφειλές του ευρύτερου δημοσίου τομέα. Επειδή δυστυχώς απέχουμε παρασάγκας από μια τέτοια εξέλιξη,οι πιθανότητες να στραβοπατήσει μια υγιής επιχειρηση, επειδή ας πούμε, καθυστερεί να πληρωθεί ένας λογαριασμός, ή επειδή έσκασε το εκκαθαριστικό του ΕΝΦΙΑ, είναι μεγάλες. Θα την καταδικάσουμε? Όχι βέβαια. Ίσα ίσα θα της δώσουμε τα εργαλεία να ανταπεξέλθει. Πληρώνοντας και τους αναλογούντες τόκους βεβαια.
Άρα λοιπόν θεωρώ ότι ενώ κατα βάση έχεις δίκιο, αυτό που λές εκτός από κοντόφθαλμο είναι και ιδιαίτερα σκληρό και για τις υγιείς επιχειρήσεις.