Caan

McRaster όσον αφορά την ρητίνη, είπα (ή τουλάχιστον προσπαθούσα να πω) ακριβώς το αντίθετο, ότι δεν είναι για να χρησιμοποιείται παντού και πάντα. Και για να μην το τραβάμε, θεωρώ ότι αυτός στον οποίο απεύθυνα την απάντηση (μη-μηχανικός) δεν είχε στο μυαλό του περίπτωση γέφυρας ή παρόμοια, αλλά μια πιο απλή περίπτωση πλάκας κτηρίου σε δώμα και για αυτό πρότεινα μια εταιρεία που όποτε έχω χρησιμοποιήσει στην πράξη διάφορα προϊόντα της στο παρελθόν, έχω μείνει ευχαριστημένος και την θεωρώ πολύ αξιόπιστη. Τα ειδικότερα του θέματος είναι για εσάς τους ειδικότερους... Υ.Γ Όσον αφορά αυτό που είπα για την φωτογραφία, εννοούσα να ανέβαζε ο ερωτών για την δική του συγκεκριμένη περίπτωση, που γενικά θα βοηθούσε στην συζήτηση...

Δεν συμβουλεύω κανένα και ούτε αμφισβητώ την γνώση κανενός, απλά δεν συμφωνώ με αφορισμούς... Και άλλωστε, για να δώσεις την σωστή απάντηση σε κάποιο ερώτημα πρέπει να γνωρίζεις καλά το ερώτημα, δεν αρκεί να αποκλείεις λύσεις γενικά και αόριστα. Συνεπώς, οι "παρεξηγήσεις" είναι εύκολες μεταξύ αυτών που δίνουν απάντηση σε ένα μη σαφές ερώτημα. Σχημάτισα μια συγκεκριμένα εικόνα (καθημερινού) προβλήματος με το ερώτημα του ROKY και προσπάθησα να δώσω απάντηση σε κάτι που ενδεχομένως άλλος να εξέλαβε διαφορετικά. Άρα, από την στιγμή που το ερώτημα δεν ήταν απόλυτα σαφές (χωρίς π.χ φωτογραφία κ.τ.λ), δικαιολογούνται οι διαφορετικές προσεγγίσεις από τον καθένα... Αυτό που λες για "εκτός πραγματικότητας" δεν το ενστερνίζομαι πάντως...

Αυτά να τα πεις αλλού όχι σε μας... Ίσως στις πιο πολλές περιπτώσεις και ειδικά όταν το ζητούμενο είναι απλά και μόνο η σφράγιση της ρωγμής ώστε να μην υπάρχουν προβλήματα διείσδυσης υδάτων. Όταν είναι καταρηγματωμένη η πλάκα και έχει έντονο πρόβλημα ευστάθειας, ενδεχομένως να χρειαστεί η πλήρης σφράγιση με ρητίνη η οποία θα έχει και τον ρόλο αποκατάστασης της μονολιθικότητας του σκυροδέματος. Προσωπικά, για την δεύτερη περίπτωση δεν θα πήγαινα σε αυτή την λύση αλλά θα προσπαθούσα να ενισχύσω αλλιώς την πλάκα γιατί αυτή την αποκατάσταση της μονολιθικότητας μέσω ρητίνης δεν θα την εμπιστευόμουν σε πλάκα (για να επιτευχθεί αυτή θα πρέπει να είναι εντελώς καθαρή από σκόνες κ.τ.λ σε όλο της το βάθος, πως μπορεί να επιτευχθεί αυτό σε πλάκα?). McRaster, "μικρομεσαίες" εννοούσα τις όχι μεγάλου πλάτους ρωγμές, δηλαδή με εύρος <2mm (την σειρά του mega που λες, δεν την έχω υπόψη μου...)

Η Penetron έχει καλά υλικά ως προς αυτό, αν μιλάμε για "μικρομεσαίες" ρωγμές. Καμιά φορά δεν έχει νόημα να γεμίσει πλήρως η ρωγμή (δηλ. σε όλο της το βάθος), αρκεί να σφραγιστεί πάνω-πάνω, αφού βέβαια πρώτα διευρυνθούν τα χείλη της κ.τ.λ. Αν τώρα υπάρχουν υπόνοιες ότι έχει οξειδωθεί αρκετά ο οπλισμός εξαιτίας αυτής της ρωγμής τότε αλλάζει το πράγμα...

Αν και δεν είμαι χρήστης συγκεκριμένα του SAP: Για να ληφθεί υπόψη η μη-δυνατότητα ανάληψης θλίψης ενός μέλους πρέπει πρώτα αυτή ακριβώς η ιδιότητα να οριστεί στο μέλος. Συνήθως τέτοια μέλη καλούνται ως tension-only members, ή αλλιώς. Συνήθως όμως αυτή η ιδιότητα συνεπάγεται αυτόματα και επιστράτευση της μη-γραμμικής ανάλυσης (γιατί η δυσκαμψία του συστήματος δεν είναι σταθερή για κάθε διεύθυνση φόρτισης), με ό,τι αυτό συνεπάγεται.

Όπως το λες είναι terry...

Thanks... (έτσι όπως τα βγάζω στο excel, θα ήταν πιο εύκολο/γρήγορο να γίνουν στο χέρι, απλά με το excel έχεις και το ζυγολόγιο, παλιότερα μου χρησίμευε...) Πάντως πρόγραμμα ανάλυσης/διαστασιολόγησης που να βγάζει "έτοιμους" πίνακες κοπής δεν θα υπάρξει ποτέ, απλά το θέμα είναι να είναι επεξεργάσιμοι και να μπορεί ο χρήστης να δουλέψει πάνω σε αυτούς ώστε να διευκολυνθεί το έργο του.

Θα το γυρέψω (στα downloads?). Βασικά, άλλο αναπτύγματα, άλλο πίνακας κοπής... (το τελευταίο πρέπει να απευθύνεται ταυτόχρονα σε τρεις: α) στην μάντρα να μπορεί να τα κόψει και να τα ομαδοποιήσει εύκολα, β) στον σιδερά/τοποθετητή ώστε να βρίσκει εύκολα αυτό που ψάχνει αλλά και να τον καθοδηγεί με κάποια σχόλια, όχι πολλά γιατί τα σκίζουν μετά..., άλλα και γ) στον ίδιο τον επιβλέποντα να μπορεί να ελέγχει και να συγκρίνει το τι παρήγγειλε με το τι ήρθε και το τι τοποθετήθηκε κ.τ.λ...). Έχω φάει λίγο τα μούτρα μου με τους πίνακες, είμαι λίγο περίεργος ως προς αυτό...

Καλημέρα terry. Τους βγάζει το ΡΑΦ, αλλά δεν είναι "χρησιμοποιήσιμοι"... Παρ' ό,τι έχει γίνει φιλότιμη προσπάθεια, δεν μπορείς να επεξεργαστείς τα σχήματα (βγαίνουν σε μορφή φωτογραφίας) και επίσης βγαίνουν ανά κάθε ράβδο οπλισμού με βάση την αρίθμησή τους από το πρόγραμμα, και όχι ανά δομικό στοιχείο...Δεν μπορείς να διαχειριστείς τους πίνακες που εξάγονται, ουσιαστικά είναι άχρηστοι... (δυστυχώς), δεν ξέρω αν θα το διορθώσουν (τους το είχα πει κάποια στιγμή..).

Ναι κάτι τέτοιο εννοούσα..., ευχαριστώ! (αν και δείχνει λίγο απαρχαιωμένο.. , θα τους ρωτήσω αν το ενημερώνουν ακόμα και αν λειτουργεί σε windows 64-bit) (Αν ακόμα ξέρει κανείς και κάποιο άλλο παρόμοιο πρόγραμμα, καλοδεχούμενο...)

Ένα ερώτημα όχι απόλυτα σχετικό με το θέμα αλλά κοντινό: Έχει δει κανείς κανένα προγραμμα(-τάκι) για την παραγωγή καταλόγου οπλισμών? Δουλεύω τόσο καιρό στο excel τις παραγγελίες κοπής των οπλισμών αλλά είναι δύσχρηστο ως προς την επεξεργασία των σχημάτων (κυρίως ως προς την περιγραφή των σχημάτων, αν δείτε στο επισυναπτόμενο τα νούμερα στα σχήματα).

nikoscivil, αν έχεις καμία φωτογραφία ή σχέδιο ή οτιδήποτε, τότε ανέβασέ τα να καταλάβουμε οι υπόλοιποι περί τίνος πρόκειται... (γιατί το: "Ο υφιστάμενος ήταν 60 εκ και ο νέος έφτανε σε μερικά σημεία και τα 2,2 μετρα αν θυμάμαι καλά. Τα βλήτρα χρησιμοποιήθηκαν για την δημιουργία ενισχυμένης ζώνης πριν την παράθεση με τον υπόλοιπο οπλισμό." πάλι δεν το καταλαβαίνω...).

Αν δεν μπορούν να αναρτηθούν φωτογραφίες (που είναι κάτι σεβαστό βέβαια), τότε δεν μπορούμε να μιλάμε για κάτι που ενδεχομένως δεν έχει σχέση με την συζήτηση.

Πάντως, προσωπικά δεν την καταλαβαίνω καλά την επέμβαση αυτή. Υπάρχει ένας εξώστης/πρόβολος και προσπαθούμε να τον επεκτείνουμε στην διεύθυνση της πέταξης (κατά την άλλη διεύθυνση είναι μια άλλη, πιο απλή, περίπτωση που έτσι κι αλλιώς δεν εξετάζεται στην συζήτηση αυτή). Το μήκος έμπηξης 1.20μ. που κολλάει? Ο οπλισμός του προβόλου πρέπει να περνάει στην εσωτερική πλάκα (δηλ. στην συνέχειά του προβόλου εσωτερικά του κτηρίου) σε μήκος όσο σχεδόν είναι η συνολική πέταξη του νέου προβόλου (ή έστω κοντά σε αυτή την διάσταση, για να μην είμαστε υπερβολικοί). Ακόμα και τα 1.20μ. δεν φτάνουν σε καμία περίπτωση για να επιτευχθεί κάτι τέτοιο. Τι διαστάσεις έχει ο πρόβολος (υφιστάμενος και νέος)? Ακόμα και να μην γίνει προσπάθεια να τηρηθεί αυτή η "συντηρητική" παράμετρος, θα πρέπει οπωσδήποτε ο οπλισμός του προβόλου (νέος και παλιός) να εισέρχεται μέσα στην εσωτερική πλάκα... Εκτός αν πρόκειται για εξολοκλήρου νέο πρόβολο που προστίθεται εκ των υστέρων με πέταξη 1.20μ., τότε ο.κ

Πολύ δύσκολο να βρεις αρίδι μήκους 1.20μ..., θεωρώ ότι αποτελεί ειδικό εξοπλισμό όπως επίσης και δύσκολο να διατηρήσεις την οριζοντιότητα της διάτρησης σε τόσο μεγάλο μήκος, θέλει ειδικό εργαλείο (εκτός από το αρίδι). Καμιά φωτογραφία από την δουλειά αυτή, για να την βλέπαμε? Ποια η γεωμετρία υφιστάμενου-νέου προβόλου? Μήπως έγινε διεύρυνση κατά πλάτος και όχι επέκταση στην διεύθυνση της πέταξης του προβόλου...?

Ωραία αυτά τα .pdf που ανέβασες McRaster...

Ναι terry υπάρχουν διάφορες λύσεις, όπως αυτές που είπες αλλά και άλλες, είναι ευρύ το πεδίο των προσεγγίσεων στις μεταλλικές κατασκευές και μεγάλος χώρος για δημιουργική φαντασία (για αυτό και είναι ωραία και ενδιαφέροντα τα μεταλλικά... ). Με τα μπαλκόνια υπάρχει όντως ένα ζήτημα που, το λέω κι εγώ, πολλές φορές η "επιστήμη σηκώνει τα χέρια ψηλά"... Μπαλκόνια που έχουν τα σίδερά τους στην κάτω στρώση και μάλιστα σχεδόν πλήρως οξειδωμένα, τα έχω δει και στέκουν για πολύ καιρό...! (είμαι σίγουρος ότι τα έχεις δει κι εσύ..). Την απάντηση για το πως στέκουν αυτά δεν την ξέρω ακόμα... (αλλά αυτά που σχεδιάζουμε/επιλύουμε τα πάμε με τους κανόνες της μηχανικής και όχι με τους, ανεξήγητους, κανόνες της πράξης, έτσι δεν είναι..?).

Προσπαθώντας να "απο-διυλίσω κάπως των κώνωπα"..: Πρόβλημα ταλάντωσης στην συγκεκριμένη διάταξη του μεταλ. μπαλκονιού, θεωρώ ότι δεν υπάρχει (με την προϋπόθεση πάντα, το δάπεδό του να είναι όπως είπαμε ελαφρύ). Οι σύνδεση του μεταλ. μπαλκονιού τόσο με το κτήριο στην ίδια στάθμη όσο και με το υπερκείμενο μπαλκόνι, αλλά και μεταξύ των "αναρτήρων" και του ίδιου του μεταλ. μπαλκονιού, είναι καθαρές αρθρώσεις (ή τέλος πάντων, όσο "καθαρές" μπορεί να γίνουν στην πράξη). Αυτό με οδήγησε και στο να χαρακτηρίσω ως "άψογη" την λύση αυτή (ίσως και υπερβάλλοντας λίγο ως προς αυτόν τον χαρακτηρισμό). Αυτές οι αρθρώσεις, εκτός των άλλων (π.χ το ότι οδηγούν σε μικρότερες απαιτήσεις αγκύρωσης στις περιοχές έδρασης/στήριξης του μετ. μπαλκονιού στα μπετονένια στοιχεία αλλά κ.α), οδηγούν σε μια συγκεκριμένη συμπεριφορά του συστήματος: σε μια κατακόρυφη ταλάντωση, το μεταλ. μπαλκόνι απλά ακολουθεί την ταλάντωση του υπερκείμενου μπαλκονιού (σε μεταφορική ταλάντωση είναι προφανές, για τον ίδιο λόγο, ότι δεν επηρεάζει πρακτικά καθόλου το όλο σύστημα) και το μόνο που γίνεται είναι να επιφορτιστεί το υπερκείμενο μπαλκόνι μα κάποια επιπρόσθετη μάζα λόγω του ότι αναρτά το μεταλλικό. Αυτή η επιπρόσθετη μάζα όμως θα είναι εκ των πραγμάτων μικρή και το πιθανότερο είναι ότι εάν το υπερκείμενο μπαλκόνι βγει ο.κ στους υπόλοιπους "στατικούς" ελέγχους (ίσως με κάποιου βαθμού υπερασφάλεια, για αυτόν τον λόγο), τότε το πιθανότερο είναι ότι δεν θα δημιουργηθεί πρόβλημα. Άλλωστε, για να είμαστε ειλικρινείς, δεν νομίζω ότι στις συνηθισμένες περιπτώσεις μελετών μελετάει κανείς την συμπεριφορά των μπαλκονιών σε κατακόρυφη ταλάντωση... (πάντως συνήθως η αναστροφή των ροπών στην ρίζα των προβόλων, λόγω της κατακόρυφης ταλάντωσης, είναι μάλλον δύσκολο να επιτευχθεί επειδή οι αρνητικές, κυρίως λόγω του ιδίου βάρους τους, είναι ήδη αρκετά μεγάλες. Αυτό ισχύει μόνο στους μπετονένιους προβόλους βέβαια και όχι στους μεταλλικούς). Τέλος, να πω ότι εάν το μεταλλικό μπαλκόνι δεν είναι μικρής πέταξης (< ~1.00-1.20μ) που όπως φαίνεται αυτό του παραδείγματος είναι σίγουρα πάνω από 1.50μ., και στηρίζεται στο κυρίως κτήριο προσπαθώντας να υλοποιηθεί απευθείας πάκτωση εκεί, θα υπάρχει πρόβλημα με το βέλος του προβόλου (και όχι τόσο με την ίδια την αντοχή της στήριξης, όπως λέει και ο terry). Αν δεν μπει κάποιος αναρτήρας/ελκυστήρας από πάνω (έστω και λοξός, ξεκινώντας από κάποιο ενδιάμεσο σημείο μεταξύ της στήριξης και του πέρατος του μπαλκονιού και καταλήγοντας σε κάποιο ενδιάμεσο ύψος στο κυρίως κτήριο) ή κάποιο μπράτσο από κάτω του, τότε θα υπάρχει σίγουρα θέμα με το βέλος (και ας είναι και ελαφρύ το μπαλκόνι). Θυμίζω ότι τα κινητά εξακολουθούν να είναι 5.00kN/m2..., είτε πρόκειται για μεταλλικό είτε για μπετονένιο μπαλκόνι... Η αλήθεια είναι πάντως ότι υπάρχουν και άλλοι (αρκετοί) τρόποι προσέγγισης για να φτιάξει κανείς ένα μεταλλικό μπαλκόνι εκτός από αυτό της φωτογραφίας... (μπαίνει σίγουρα και το αρχιτεκτονικό/αισθητικό θέμα που μπορεί να αποτελέσει μια καλή ευκαιρία για δημιουργική συνεργασία μεταξύ των δύο ειδικοτήτων...).

Οι τρύπες που θα χρειαστεί να γίνουν στις κολώνες για την στήριξη-εμφάτνωση του κουφώματος (από μόνες τους) δεν πρόκειται να δημιουργήσουν πρόβλημα. Κατά τα άλλα, το θέμα του "θέσει" κοντού υποστυλώματος είναι πολύ σοβαρό και πρέπει να αντιμετωπιστεί μόνο με την βοήθεια/υποστήριξη του μηχανικού του έργου (ο οποίος είναι υποχρεωμένος να γνωρίζει καλά το φαινόμενο και να πράττει ανάλογα κατά το στάδιο του σχεδιασμού...).

Εγώ απλά τα ανάφερα όλα αυτά επειδή συχνά (όχι πάντα βέβαια, αλλά δεν μας έγινε πλήρης περιγραφή του ζητήματος από τον anestisninos) το ότι ακουμπάει το κούφωμα με την κολώνα δεν πάει μόνο του αλλά συνοδεύεται από το πως επηρεάζει την όλη κατάσταση η γεωμετρία και η θέση του ανοίγματος...

Το θέμα της αλληλεπίδρασης των τοιχοπληρώσεων με το περιβάλλον πλαίσιο Ο.Σ (όχι μόνο ως προς το "θέσει" κοντό υποστύλωμα αλλά γενικότερα) είναι ένα πολύ μεγάλο θέμα και σηκώνει πάρα πολύ συζήτηση... (όπως γίνεται και πολύ μεγάλη έρευνα βέβαια εδώ και κάμποσα χρόνια). Αυτό που λέει ο Ιγνατάκης με το UPN, είναι αμέσως κάτω από το απόσπασμα που επισύναψα.. (το έκοψα σκόπιμα... , αν και θα μπορούσε να είναι μια καλή λύση, υπό προϋποθέσεις, αλλά όχι για την καθημερινή πρακτική και ούτε για το σύνολο των περιπτώσεων). Το να ελέγξεις αν η παρουσία τοιχοπλήρωσης, που δεν καταλαμβάνει όλο το ύψος του φατνώματος, δημιουργεί πρόβλημα είναι σίγουρα η σωστή λύση αρκεί αυτό να γίνει σε επίπεδο ανάλυσης-προσομοίωσης (π.χ το εργαλείο του ΡΑΦ όπου δημιουργεί άκαμπτους βραχίονες ανά διεύθυνση και με μήκος όσο αυτό του ύψους της τοιχοπλήρωσης, είναι μια καλή προσέγγιση). Αυτό ακριβώς προσπαθούσα κι εγώ να πω...

Δεν είναι μόνο του το σενάζ που δημιουργεί κοντό υποστύλωμα (και άρα δεν έχει σχέση αν το σενάζ είναι από κολώνα σε κολώνα), αλλά όλο το σύστημα τοίχου + σενάζ... Είναι γνωστό το θέμα του "θέσει" κοντού υποστυλώματος (το επισυναπτόμενο είναι από ένα εγχειρίδιο του Ιγνατάκη, αλλά υπάρχουν πολλές άλλες αναφορές στο θέμα, που είμαι σίγουρος ότι γνωρίζετε).

Terry προφανώς δεν είπα ότι το ίδιο το κούφωμα δημιουργεί κοντό υποστύλωμα, αλλά τα χτισίματα + μπετονένια σενάζ (ποδιάς και πρεκιού) πάνω και κάτω από το κούφωμα... Και δεν είναι όλα τα ανοίγματα τα ίδια... (άλλο η πόρτα, άλλο το παράθυρο, ρολό ή χωρίς ρολό, μήκος ανοίγματος, ύψος ανοίγματος κ.τ.λ)

Η παρένθεση που είχα βάλει ήταν κύριο (και όχι απλά συμπληρωματικό) συστατικό του σχολίου μου σχετικά με το μεταλλικό μπαλκόνι... Εννοείται ότι πρέπει να ελεγχθεί ο υπερκείμενος πρόβολος και αν χρειαστεί να παρθούν μέτρα για αυτό (π.χ θα μπορούσε να αφαιρεθεί το στηθαίο του κ.τ.λ). Εννοείται επίσης ότι το δάπεδο του μεταλλικού μπαλκονιού θα είναι ελαφρύ (π.χ ξύλινο deck ή άλλο σύστημα, γίνονται εύκολα αυτά. Στην φωτό, προφανώς δεν είναι τελειωμένη η δουλειά γιατί δεν φαίνονται οι υδρορροές του..).

Το πρόβλημα σε αυτή την περίπτωση δεν είναι οι τρυπανιές που θα γίνουν στις κολώνες για την στήριξη του κουφώματος, αλλά ότι δημιουργείς "θέσει" κοντό υποστύλωμα. Επίσης, το μπετονένιο ανώφλι/πρέκι του ανοίγματος εάν δεν είναι (που συνήθως δεν είναι) στο ύψος της δοκού οροφής, πρέπει να στηριχτεί κατάλληλα στο παρακείμενο υποστύλωμα. Ειδικά αν το άνοιγμα είναι μεγάλου μήκους και πάνω από το πρέκι πρόκειται να γίνει χτίσιμο μέχρι την δοκό οροφής (οπότε το πρέκι παίρνει και αρκετό βάρος) τίθεται θέμα και επάρκειας του πρεκιού γενικότερα. Όλα αυτά αντιμετωπίζονται βέβαια, ενώ δεν αποτελούν πάντοτε επικίνδυνο πρόβλημα, απλά το επισημαίνω γιατί δεν μπορεί να γίνεται πάντοτε αβίαστα.