Το θέμα των ψηλών κτιρίων πρέπει να συνδυαστεί και με άλλες πολεοδομικές διατάξεις.Για παράδειγμα μεγάλες αποστάσεις μεταξύ των κτιρίων,ελεύθεροι χώροι, πλατιές λεωφόροι.Θα έχετε προσέξει πως σε περιοχές όπου υπάρχουν ψηλά κτίρια δεν έχεις την αίσθηση πως αυτά θα πέσουν να σε πλακώσουν, σε αντίθεση με ότι συμβαίνει σε περιοχές της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης με χαμηλά σχετικά κτίρια.
Για παράδειγμα στη Φρανκφούρτη, όπου υπάρχει περιοχή με πύργους, μεταξύ των οποίων και ο ψηλότερος της Ευρώπης.Σε καμιά περίπτωση δεν υπάρχει το αίσθημα αυτό.
Το αναφέρω ως παράδειγμα για να το τονίσω πως το πρόβλημα, κατά τη γνώμη μου, είναι συνθετότερο.
Προσωπικά, προτιμώ τη χαμηλή δόμηση.Για μένα η περιοχή των δικαστηρίων στα Χανιά είναι ένα από τα καλά παραδείγματα(χωρίς να λέω πως η αρχιτεκτονική της είναι σπουδαία). Ή ακόμη πολλά από τα κτίρια του Α. Κωνσταντινίδη είναι σχεδιασμένα με μέτρο τον άνθρωπο.