Μετάβαση στο περιεχόμενο

tetris

Core Members
  • Περιεχόμενα

    6.489
  • Εντάχθηκε

  • Τελευταία επίσκεψη

  • Days Won

    59

Everything posted by tetris

  1. θεωρώ (σύμφωνα με τους ορισμούς του ΝΟΚ) ότι ο φωταγωγός ΔΕΝ είναι ακάλυπτος χώρος, διότι κατά το άρθρο 12 παρ. 1δ Ο υποχρεωτικός ακάλυπτος χώρος του οικοπέδου αφήνεται σε επαφή, με ένα ή περισσότερα όρια του οικοπέδου, έχει διαστάσεις τουλάχιστον δ ή Δ και πρέπει να είναι προσπελάσιμος από τους χώρους κοινής χρήσης του κτιρίου. Με το Αρθ-12 της Αποφ-63234/19-12-12 όπου εγκρίνεται τεύχος τεχνικών οδηγιών εφαρμογής του ΝΟΚ, σε συνδυασμό με το Αρθ-17 παρ.2γ του παρόντος, διευκρινίζεται ότι: Τα αίθρια συμμετέχουν στον υπολογισμό του υποχρεωτικού ακαλύπτου αρκεί να επικοινωνούν με τα υπόλοιπα τμήματα που συμμετέχουν στον υπολογισμό αυτό μέσω κοινόχρηστου χώρου της οικοδομής διότι, άλλο ακάλυπτος (υποχρεωτικά) χώρος, κι άλλο επιφάνεια που δεν μετράει στην κάλυψη
  2. Σαφώς Η νομιμότητα των κτισμάτων είναι απαραίτητη προϋπόθεση
  3. Ή το άνοιγμα θα κλείσει, ή θα μετακινηθεί το όριο σε απόσταση 2.50 μ από αυτό Συνένωση δεν έχεις (το αντίθετο μάλιστα).
  4. Μην μπερδεύουμε άσχετα πράγματα, κυρίως όταν δεν έχουμε εμπειρία. Η θερμομόνωση, προκειμένου να επιτελέσει πλήρως το ρόλο της (αυξημένη θερμοχωρητικότητα) τοποθετείται εξωτερικά. Στη συγκεκριμένη περίπτωση (δάπεδο) επιβάλλεται η εξωτερική τοποθέτησή της για έναν επί πλέον λόγο. Η μειωμένη θλιπτική αντοχή των μονωτικών υλικών, οδηγεί σε ανεπιθύμητες παραμορφώσεις που, στην περίπτωση χώρων κύριας χρήσης, δημιουργούν σοβαρά προβλήματα. Πέραν αυτών, υπάρχουν κι άλλα αρνητικά: - Αυξάνονται τα φορτία της πλάκας (λόγω σκυροδέματος επικάλυψης-επαρκές πάχος για επίτευξη ακαμψίας) - Θερμογέφυρες στα σημεία τω τοιχοποιιών - Εφαρμογή (για να μη δημιουργούνται ανισοσταθμίες στο δάπεδο) σε όλη την επιφάνεια του ορόφου, είτε είναι σε επαφή με μ.θ.χ., είτε όχι. - Αυξημένο κόστος σε σχέση με την άλλη μέθοδο. Και είναι εντελώς λάθος να επιλέγουμε (μόνο για λόγους εμφάνισης) λύσεις επισφαλείς και δαπανηρές.
  5. Από Κτιριοδομικό Κανονισμό (άρθρο 11) ......... 4.2. Χώροι του οικοπέδου που για οποιοδήποτε λόγο προσμετρώνται στην κάλυψη που πραγματοποιείται καθώς και υπαίθριοι χώροι του κτιρίου επιτρέπεται να χρησιμοποιούνται για φωτισμό και αερισμό χώρων κύριας χρήσης εφόσον εξασφαλίζονται διαστάσεις α=3,00+0,10υ κάθετα προς το άνοιγμα και 2,50 μ. παράλληλα προς το άνοιγμα. Για το φωτισμό και αερισμό χώρων βοηθητικής χρήσης αρκεί να εξασφαλίζονται διαστάσεις α=3,00+0.10υ κάθετα προς το άνοιγμα και 1,20 μ. παράλληλα προς αυτό, άλλως αν δεν εξασφαλίζονται αυτές οι διαστάσεις, επιβάλλεται η εγκατάσταση τεχνητού φωτισμού και αερισμού. Για τον υπολογισμό της απόστασης α= 3,00+0,10υ λαμβάνεται η κατακόρυφη απόσταση από το κατώτατο σημείο του ανοίγματος μέχρι το πραγματοποιούμενο ύψος του κτιρίου σε περίπτωση που εξαντλείται ο συντελεστής δόμησης ή το μέγιστο επιτρεπόμενο ύψος της περιοχής σε περίπτωση που δεν εξαντλείται ο συντελεστής δόμησης. 4.3. Σε περίπτωση που από γενικές διατάξεις (άρθρα 9, 14 του ΓΟΚ κλπ.) ή ειδικές διατάξεις ορίζεται απόσταση Δ μικρότερη της απόστασης α, για τις ανάγκες του φωτισμού και αερισμού λαμβάνεται η απόσταση Δ. .................. 9. Τα κλιμακοστάσια, εφόσον δεν είναι ανοικτά πρέπει να έχουν άμεσο φυσικό φωτισμό. Δεν ισχύουν όμως για τα κλιμακοστάσια οι απαιτήσεις της παρ.5 του παρόντος άρθρου. Απαιτείται ανά όροφο ένα άνοιγμα με υαλοπίνακα εμβαδού τουλάχιστον 0,50 τετραγωνικού μέτρου προς κοινόχρηστο χώρο του οικισμού είτε σε ακάλυπτο χώρο του οικοπέδου ή του κτιρίου που έχει τις προϋποθέσεις της παρ. 4 του άρθρου αυτού, είτε σε ημιϋπαίθριο χώρο ανοιχτό προς τους παραπάνω χώρους. Για τον αερισμό των κλιμακοστασίων απαιτείται άνοιγμα προς τους παραπάνω χώρους με ανοιγόμενο κούφωμα ή χωρίς κούφωμα. Το άνοιγμα αυτό πρέπει να βρίσκεται είτε στην οροφή του κλιμακοστασίου είτε σε θέση του τοίχου που να μην απέχει περισσότερο του ενός μέτρου από την οροφή του κλιμακοστασίου και να έχει εμβαδόν τουλάχιστον 0,20 του τετραγωνικού μέτρου.
  6. Δεν είναι υποχρεωτικό. Απλώς σου δίνει αυτή τη δυνατότητα, αν θέλεις να έχεις διάσταση έως 9.00 μ. (Μέχρι να κριθεί αντισυνταγματικό...)
  7. έχεις επιλύσει πολλές φορές κάτι τέτοιο??? κι αν ναι, πώς αντιμετώπισες το βέλος στη άκρη του προβόλου?
  8. Πρόσεξε όμως μην πέσεις σε κανα "περίεργο" αγοραστή και σε τρέχει. Εντάξει, να εξυπηρετούμε τους πελάτες, αλλά όχι σε βάρος μας.
  9. Θα έλεγα να το περάσεις από 4495. Αφενός μεν για την πέργκολα, αφετέρου δε για να "νομιμοποιήσεις" την προ 55 κατάσταση. Η υπαγωγή αυτή, επέχει θέση νομιμοποιητικού εγγράφου για οποιαδήποτε μεταγενέστερη ενέργεια.
  10. Αυτά θα σου τα πει η υπηρεσία. Από προσωπική εμπειρία όμως, σου λέω πως υπογράφεις οτιδήποτε σου ανατίθεται (κι έχεις την ευθύνη) να κάνεις. Είτε μελέτη, είτε επίβλεψη, είτε οποιοδήποτε σχετικό έγγραφο.
  11. Συνάδελφε, νομίζω πως στα μαθήματα που παρακολούθησες δεν περιλαμβανόταν η οφθαλμοστατική. Επίσης, νομίζω πως μπορείς (σύμφωνα με τις γνώσεις που πιστοποιεί ο τίτλος σου) να ελέγξεις στατικά τον ανωτέρω φορέα και να αποφανθείς με σιγουριά. Και παρότι η απάντηση είναι εύκολη, δεν θα την κάνω γνωστή (για δικό σου καλό).
  12. Για να μη δημιουργούνται λανθασμένες εντυπώσεις https://www.analoggroup.gr/arthro-39a-ypoxreos-apodosis-tou-fp
  13. 1. η σωστή έκφραση είναι "δουλεία διόδου" 2. Δουλεία εντός κάθετης (κατακόρυφης, πιο σωστά) δεν έχει νόημα 3. Η δόμηση κάθε κατακόρυφης ιδιοκτ. καθορίζεται σαφώς στη σύσταση, και με βάση αυτήν γίνεται έλεγχος από την Υ.ΔΟΜ.
  14. Εξαρτάται από το πόσο "γάτα" θα είναι ο δικηγόρος σας. Αν οι αγωγές είναι πλήρως τεκμηριωμένες, και τους ζητάτε τρελές αποζημιώσεις, θα το ξανασκεφτούν και θα ζητήσουν συμβιβασμό. Μερικές φορές, χρειάζεται "οφθαλμούς αντί οφθαλμού, και οδόντας αντί οδόντος" Καλή τύχη
  15. Το συμφέρον του κάθε Δήμου (και του δημοσίου γενικά), είναι η τήρηση της νομοθεσίας. Υπάρχει και η άλλη πλευρά του νομίσματος. Αν είσαι 100% καλυμμένος, να καταθέσεις εσύ και οι πελάτες σου αγωγές κατά του Δήμου. Ίσως έτσι συμμαζευτούν
  16. όταν είναι παρακολουθήματα, δεν δίνουμε ανεξάρτητα ποσοστά εναλλακτικά, μπορούμε να τα ενσωματώσουμε στα χιλιοστά της "μητέρας" ο.ι.
  17. 1. Ναι 2. ? 3. Όχι 4. όταν ο ιδιοκτήτης αποφασίσει να αλλάξει τη δομημένη επιφάνεια, θα τροποποιηθεί η σ.ο.ι.
  18. σημαδιακό νούμερο είχαμε και την 4ρα από τον Mr Special One...
  19. Από την αποβάθρα του Lelystad, η Markermeer φαίνεται εντυπωσιακή. Ενισχυμένη από άφθονες γέφυρες από σκυρόδεμα, η ρηχή λίμνη, που επίσης θεωρείται εσωτερική θάλασσα, εκτείνεται για περίπου 40 χιλιόμετρα, πλημμυρίζοντας μια έκταση 700 τ.μ. της κεντρικής Ολλανδίας. Στο νοτιότερο σημείο της, φτάνει στο Άμστερνταμ και στα βόρεια, δυτικά και ανατολικά συνεχίζει στις πόλεις Enkhuizen, Hoorn και Lelystad, μέρη που οι περισσότεροι άνθρωποι δεν θα σκέφτονταν ποτέ να επισκεφθούν. Ωστόσο, υπάρχει μια τεράστια ομορφιά που μπορεί να δει κανείς από την ακτή. Το εσωτερικό της Markermeer φιλοξενεί ένα φιλόδοξο έργο αναδάσωσης, ενώ πριν από τρία χρόνια, η ιδέα αυτή υπήρχε μόνο στα χαρτιά. Ο λόγος για το Marker Wadden, ένα ανθρωπογενές αρχιπέλαγος πέντε νησιών στην επαρχία Flevoland. Διευθυντής του έργου είναι ο Roel Posthoorn, το όραμά του οποίου έχει μετατρέψει το βαθύτερο μέρος της λίμνης σε ένα καταφύγιο άγριας φύσης από έλη, καλαμιές και ζώα, που θα φέρουν τον κόσμο ξανά κοντά στη φύση. Σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία εδώ υπάρχουν περίπου 120 είδη πουλιών. Ειδικότερα, μπορεί να δει κανείς χήνες, πάπιες, κορμοράνους και περισσότερους από 2.200 γλάρους. Παράλληλα, εδώ θα βρει κανείς τέσσερις διαφορετικούς τύπους νυχτερίδων, έντομα και 170 διαφορετικά είδη φυτών. Πρόκειται για ένα πρωτοφανές επίτευγμα σε ένα παραμελημένο τοπίο που μέχρι τώρα έχει διαγραφεί από τον χάρτη. «Καλώς ήρθατε στη νέα ακτογραμμή της Ευρώπης. Μέχρι το τέλος της επόμενης εβδομάδας, αυτό το μέρος θα είναι εντελώς διαφορετικό. Στη συνέχεια, όταν η συμμετοχή μας φτάσει στο τέλος της, η φύση θα αναλάβει το έργο της», δήλωσε ο Posthoorn στο bbc. Σήμερα, η απώλεια της βιοποικιλότητας είναι μια τόσο ακατανόητη πρόκληση που οι λύσεις πρέπει να είναι εξαιρετικές. Για τον Posthoorn, ο οποίος είναι και ο διευθυντής του προγράμματος Natuurmonumenten, ένα ολλανδικό μη κερδοσκοπικό κίνημα διατήρησης της φύσης, η ιδέα γεννήθηκε από την απογοήτευση. Πριν από περίπου 40 χρόνια, η ολλανδική κυβέρνηση σχεδίαζε να ανακτήσει τη γη από το Markermeer μέσω αυτής της διαδικασίας εκφόρτωσης για να αυξήσει την κατοικήσιμη περιοχή του Flevoland και να διευκολύνει την πίεση στις πυκνοκατοικημένες πόλεις γύρω από το ξενοδοχείο. Αλλά η γραφειοκρατία και οι κλιμακούμενες δαπάνες συγκλόνισαν το έργο. Πραγματοποιήθηκαν πολιτικές μάχες αλλά χωρίς αποτέλεσμα. Την ίδια στιγμή, η ποιότητα του νερού της Markermeer επιδεινώθηκε ραγδαία εξαιτίας της εξαφάνισης της φυσικής ακτογραμμής και ο πληθυσμός των ψαριών παρουσίασε απότομη πτώση. «Είχα μια τολμηρή ιδέα να τη διασώσω - να ενισχύσω τη βιοποικιλότητα», δήλωσε ο Posthoorn, ο οποίος ασχολείται με την περιβαλλοντική επιστήμη και τη διαχείριση της φύσης. Το Flevoland, μια ανθρωπογενής επαρχία που κατασκευάστηκε σχεδόν εξ ολοκλήρου από αναγεννημένη γη στη δεκαετία του 1950 και του 1960, είχε εμπνεύσει τον Posthoorn. Εδώ, κατάλαβε, ότι οι άνθρωποι ζούσαν πάντα δίπλα στο νερό ή ουσιαστικά πάνω από αυτό. Οπότε, το επόμενο σχέδιο ήταν η δημιουργία πέντε πανέμορφων νησιών, εκ των οποίων μόνο το ένα θα ήταν ανοικτό για τους επισκέπτες. Το έργο έλαβε χώρα σε στενή συνεργασία μεταξύ τοπικών και εθνικών κυβερνήσεων, αλλά αυτό δεν συνέβαινε πάντοτε. «Ήταν μια απλή εξίσωση νερού, νησιών και φύσης, αλλά δυσκολευόμουν να εξηγήσω στους ανθρώπους τι είχα κατά νου», δήλωσε ο Posthoorn. «Έφερα τους ανθρώπους εδώ σε μια βάρκα για να εξηγήσω πώς θα ξεκινούσαμε με την ανάκτηση της γης από τον πάτο της λίμνης, αλλά δεν μπορούσαν να δουν τι έβλεπα». Δεν ήταν δύσκολο για μένα να καταλάβω γιατί: κανείς άλλος δεν είχε αντιληφθεί την ιδέα ότι ένα παράλληλο σύμπλεγμα παρθένων νησιών και πυκνά γεμάτων πόλεις θα μπορούσε να συνυπάρχει. Τώρα το φαινομενικά αδύνατο έχει γίνει πραγματικότητα. Πριν από λίγους μήνες, το στάσιμο νερό ήταν αδιαφανές και το φωσφορικό άλας ήταν απαραίτητο για να στηρίξει τη φυσική παραγωγικότητα. Έκτοτε, η νέα ακτογραμμή έχει υποκινήσει την παλιρροϊκή άμπωτη και ροή και το εύφορο έδαφος, από τα ιζήματα της λίμνης, προκάλεσε έκρηξη φυτικής ζωής. Είναι πολύ νωρίς για να προσδιοριστεί το μόνιμο αποτέλεσμα, αλλά η καθαρότητα του νερού βελτιώνεται και οι ενδείξεις για το μέλλον είναι ελπιδοφόρες. Παράλληλα, τα νέα οικοσυστήματα βοηθούν στην αποκατάσταση. Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα από το κοντινό Εθνικό Πάρκο Nieuw Land, το οποίο ιδρύθηκε το 2018. Η Marker Wadden έχει απορροφηθεί πρόσφατα και μπορεί κανείς να κάνει σαφάρι για την εξερεύνηση του πάρκου. Σε ένα τζιπ είναι δυνατό να δει κανείς άγρια άλογα, βοοειδή, ελάφια, αλεπούδες και άγρια πτηνά. Αυτή είναι όμως μόνο η αρχή. Την επόμενη δεκαετία θα πραγματοποιηθεί ένα νέο έργο που περιλαμβάνει τη δημιουργία ενός δεύτερου αρχιπελάγους στην απάνεμη πλευρά του Marker Wadden και μια τεχνητή χερσόνησο κοντά στο επαρχιακό Lelystad. «Αν μου επιτρέπεται να κτίσω ένα άλλο νησί μετά από αυτό θα το αφήσω εντελώς στη φύση για να δούμε τι θα συμβεί στη συνέχεια», πρόσθεσε ο Posthoorn. «Το Leylstad κατασκευάστηκε από ανθρώπους και μπορείτε να δείτε ότι αυτά τα νησιά είναι το επόμενο βήμα», δήλωσε η Ina Adema, δήμαρχος του Leylstad. «Είναι κατασκευασμένα από ανθρώπους, αλλά αυτή τη φορά όχι για εμάς, αλλά για τη φύση». Ο Posthoorn θεωρεί τον εαυτό του ως «κηδεμόνα» του νησιού και όχι αρχηγό του και πολλά από αυτά που προσπάθησε να επιτύχει είναι ήδη εμφανή, όπως η έλλειψη ανθρώπινου αποτυπώματος, από κτίρια και δρόμους έως τη σήμανση και τα καλώδια εναέριας κυκλοφορίας. Το επόμενο έτος θα είναι έτοιμες οι τέσσερις καμπίνες του νησιού που είναι προσβάσιμες από το κοινό για ολονύκτιους εθελοντές και επισκέπτες και ένα εργαστήριο και ερευνητικό κέντρο εκτός δικτύου, που θα λειτουργούν με ηλιακή ενέργεια και αφαλατωμένο θαλασσινό νερό. Η μόνη «παραχώρηση» είναι ένα πλοίο, το οποίο θα κάνει δρομολόγια στη Markermeer από την επόμενη άνοιξη, προσφέροντας στους ημερήσιους ταξιδιώτες την ευκαιρία να επανασυνδεθούν με τη φύση. Αυτά τα αγνά νησιά είναι ένα σύμβολο του πώς μπορεί να αντιστραφεί η παρακμή του περιβάλλοντος και πώς η δημιουργικότητα μπορεί να ενώσει μια κοινότητα, όχι μόνο με ένα εθελοντικό πρόγραμμα αλλά και ενθαρρύνοντας τους ανθρώπους να έρχονται στα νησιά για μια κοινή εμπειρία που δεν μπορούν να έχουν αλλού στην Ευρώπη. Τα νησιά είναι εντυπωσιακά, σαν ένας τρελός θεός να έχει μεταφέρει έναν παράδεισο του Ινδικού Ωκεανού στη μέση της Ολλανδίας. Και όμως αυτό δεν είναι το νόημα. Δεν φτάνετε μόνο στο Marker Wadden. Ταξιδεύετε προς μια ιδέα, σε ένα πιο φωτεινό, πιο τολμηρό μέλλον. View full είδηση
  20. Από την αποβάθρα του Lelystad, η Markermeer φαίνεται εντυπωσιακή. Ενισχυμένη από άφθονες γέφυρες από σκυρόδεμα, η ρηχή λίμνη, που επίσης θεωρείται εσωτερική θάλασσα, εκτείνεται για περίπου 40 χιλιόμετρα, πλημμυρίζοντας μια έκταση 700 τ.μ. της κεντρικής Ολλανδίας. Στο νοτιότερο σημείο της, φτάνει στο Άμστερνταμ και στα βόρεια, δυτικά και ανατολικά συνεχίζει στις πόλεις Enkhuizen, Hoorn και Lelystad, μέρη που οι περισσότεροι άνθρωποι δεν θα σκέφτονταν ποτέ να επισκεφθούν. Ωστόσο, υπάρχει μια τεράστια ομορφιά που μπορεί να δει κανείς από την ακτή. Το εσωτερικό της Markermeer φιλοξενεί ένα φιλόδοξο έργο αναδάσωσης, ενώ πριν από τρία χρόνια, η ιδέα αυτή υπήρχε μόνο στα χαρτιά. Ο λόγος για το Marker Wadden, ένα ανθρωπογενές αρχιπέλαγος πέντε νησιών στην επαρχία Flevoland. Διευθυντής του έργου είναι ο Roel Posthoorn, το όραμά του οποίου έχει μετατρέψει το βαθύτερο μέρος της λίμνης σε ένα καταφύγιο άγριας φύσης από έλη, καλαμιές και ζώα, που θα φέρουν τον κόσμο ξανά κοντά στη φύση. Σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία εδώ υπάρχουν περίπου 120 είδη πουλιών. Ειδικότερα, μπορεί να δει κανείς χήνες, πάπιες, κορμοράνους και περισσότερους από 2.200 γλάρους. Παράλληλα, εδώ θα βρει κανείς τέσσερις διαφορετικούς τύπους νυχτερίδων, έντομα και 170 διαφορετικά είδη φυτών. Πρόκειται για ένα πρωτοφανές επίτευγμα σε ένα παραμελημένο τοπίο που μέχρι τώρα έχει διαγραφεί από τον χάρτη. «Καλώς ήρθατε στη νέα ακτογραμμή της Ευρώπης. Μέχρι το τέλος της επόμενης εβδομάδας, αυτό το μέρος θα είναι εντελώς διαφορετικό. Στη συνέχεια, όταν η συμμετοχή μας φτάσει στο τέλος της, η φύση θα αναλάβει το έργο της», δήλωσε ο Posthoorn στο bbc. Σήμερα, η απώλεια της βιοποικιλότητας είναι μια τόσο ακατανόητη πρόκληση που οι λύσεις πρέπει να είναι εξαιρετικές. Για τον Posthoorn, ο οποίος είναι και ο διευθυντής του προγράμματος Natuurmonumenten, ένα ολλανδικό μη κερδοσκοπικό κίνημα διατήρησης της φύσης, η ιδέα γεννήθηκε από την απογοήτευση. Πριν από περίπου 40 χρόνια, η ολλανδική κυβέρνηση σχεδίαζε να ανακτήσει τη γη από το Markermeer μέσω αυτής της διαδικασίας εκφόρτωσης για να αυξήσει την κατοικήσιμη περιοχή του Flevoland και να διευκολύνει την πίεση στις πυκνοκατοικημένες πόλεις γύρω από το ξενοδοχείο. Αλλά η γραφειοκρατία και οι κλιμακούμενες δαπάνες συγκλόνισαν το έργο. Πραγματοποιήθηκαν πολιτικές μάχες αλλά χωρίς αποτέλεσμα. Την ίδια στιγμή, η ποιότητα του νερού της Markermeer επιδεινώθηκε ραγδαία εξαιτίας της εξαφάνισης της φυσικής ακτογραμμής και ο πληθυσμός των ψαριών παρουσίασε απότομη πτώση. «Είχα μια τολμηρή ιδέα να τη διασώσω - να ενισχύσω τη βιοποικιλότητα», δήλωσε ο Posthoorn, ο οποίος ασχολείται με την περιβαλλοντική επιστήμη και τη διαχείριση της φύσης. Το Flevoland, μια ανθρωπογενής επαρχία που κατασκευάστηκε σχεδόν εξ ολοκλήρου από αναγεννημένη γη στη δεκαετία του 1950 και του 1960, είχε εμπνεύσει τον Posthoorn. Εδώ, κατάλαβε, ότι οι άνθρωποι ζούσαν πάντα δίπλα στο νερό ή ουσιαστικά πάνω από αυτό. Οπότε, το επόμενο σχέδιο ήταν η δημιουργία πέντε πανέμορφων νησιών, εκ των οποίων μόνο το ένα θα ήταν ανοικτό για τους επισκέπτες. Το έργο έλαβε χώρα σε στενή συνεργασία μεταξύ τοπικών και εθνικών κυβερνήσεων, αλλά αυτό δεν συνέβαινε πάντοτε. «Ήταν μια απλή εξίσωση νερού, νησιών και φύσης, αλλά δυσκολευόμουν να εξηγήσω στους ανθρώπους τι είχα κατά νου», δήλωσε ο Posthoorn. «Έφερα τους ανθρώπους εδώ σε μια βάρκα για να εξηγήσω πώς θα ξεκινούσαμε με την ανάκτηση της γης από τον πάτο της λίμνης, αλλά δεν μπορούσαν να δουν τι έβλεπα». Δεν ήταν δύσκολο για μένα να καταλάβω γιατί: κανείς άλλος δεν είχε αντιληφθεί την ιδέα ότι ένα παράλληλο σύμπλεγμα παρθένων νησιών και πυκνά γεμάτων πόλεις θα μπορούσε να συνυπάρχει. Τώρα το φαινομενικά αδύνατο έχει γίνει πραγματικότητα. Πριν από λίγους μήνες, το στάσιμο νερό ήταν αδιαφανές και το φωσφορικό άλας ήταν απαραίτητο για να στηρίξει τη φυσική παραγωγικότητα. Έκτοτε, η νέα ακτογραμμή έχει υποκινήσει την παλιρροϊκή άμπωτη και ροή και το εύφορο έδαφος, από τα ιζήματα της λίμνης, προκάλεσε έκρηξη φυτικής ζωής. Είναι πολύ νωρίς για να προσδιοριστεί το μόνιμο αποτέλεσμα, αλλά η καθαρότητα του νερού βελτιώνεται και οι ενδείξεις για το μέλλον είναι ελπιδοφόρες. Παράλληλα, τα νέα οικοσυστήματα βοηθούν στην αποκατάσταση. Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα από το κοντινό Εθνικό Πάρκο Nieuw Land, το οποίο ιδρύθηκε το 2018. Η Marker Wadden έχει απορροφηθεί πρόσφατα και μπορεί κανείς να κάνει σαφάρι για την εξερεύνηση του πάρκου. Σε ένα τζιπ είναι δυνατό να δει κανείς άγρια άλογα, βοοειδή, ελάφια, αλεπούδες και άγρια πτηνά. Αυτή είναι όμως μόνο η αρχή. Την επόμενη δεκαετία θα πραγματοποιηθεί ένα νέο έργο που περιλαμβάνει τη δημιουργία ενός δεύτερου αρχιπελάγους στην απάνεμη πλευρά του Marker Wadden και μια τεχνητή χερσόνησο κοντά στο επαρχιακό Lelystad. «Αν μου επιτρέπεται να κτίσω ένα άλλο νησί μετά από αυτό θα το αφήσω εντελώς στη φύση για να δούμε τι θα συμβεί στη συνέχεια», πρόσθεσε ο Posthoorn. «Το Leylstad κατασκευάστηκε από ανθρώπους και μπορείτε να δείτε ότι αυτά τα νησιά είναι το επόμενο βήμα», δήλωσε η Ina Adema, δήμαρχος του Leylstad. «Είναι κατασκευασμένα από ανθρώπους, αλλά αυτή τη φορά όχι για εμάς, αλλά για τη φύση». Ο Posthoorn θεωρεί τον εαυτό του ως «κηδεμόνα» του νησιού και όχι αρχηγό του και πολλά από αυτά που προσπάθησε να επιτύχει είναι ήδη εμφανή, όπως η έλλειψη ανθρώπινου αποτυπώματος, από κτίρια και δρόμους έως τη σήμανση και τα καλώδια εναέριας κυκλοφορίας. Το επόμενο έτος θα είναι έτοιμες οι τέσσερις καμπίνες του νησιού που είναι προσβάσιμες από το κοινό για ολονύκτιους εθελοντές και επισκέπτες και ένα εργαστήριο και ερευνητικό κέντρο εκτός δικτύου, που θα λειτουργούν με ηλιακή ενέργεια και αφαλατωμένο θαλασσινό νερό. Η μόνη «παραχώρηση» είναι ένα πλοίο, το οποίο θα κάνει δρομολόγια στη Markermeer από την επόμενη άνοιξη, προσφέροντας στους ημερήσιους ταξιδιώτες την ευκαιρία να επανασυνδεθούν με τη φύση. Αυτά τα αγνά νησιά είναι ένα σύμβολο του πώς μπορεί να αντιστραφεί η παρακμή του περιβάλλοντος και πώς η δημιουργικότητα μπορεί να ενώσει μια κοινότητα, όχι μόνο με ένα εθελοντικό πρόγραμμα αλλά και ενθαρρύνοντας τους ανθρώπους να έρχονται στα νησιά για μια κοινή εμπειρία που δεν μπορούν να έχουν αλλού στην Ευρώπη. Τα νησιά είναι εντυπωσιακά, σαν ένας τρελός θεός να έχει μεταφέρει έναν παράδεισο του Ινδικού Ωκεανού στη μέση της Ολλανδίας. Και όμως αυτό δεν είναι το νόημα. Δεν φτάνετε μόνο στο Marker Wadden. Ταξιδεύετε προς μια ιδέα, σε ένα πιο φωτεινό, πιο τολμηρό μέλλον.
  21. Να συμπληρώσω/διορθώσω πως Συμμετοχή στις κοινόχρηστες δαπάνες του κτιρίου (π.χ. φωτισμός, καθαριότητα) έχουν οι χώροι που εξυπηρετούνται από τους κ.χ. (κλιμακοστάσιο, ανελκυστήρα) αυτού. Το ποσοστό προκύπτει από συνδυασμό επιφάνειας και χρήσης. Η κατανομή δαπανών ανελκυστήρα γίνεται με βάση την επιφάνεια της εξυπηρετούμενης ο.ι. και τον όροφο Η αξία του κάθε ιδιόχρηστου χώρου λαμβάνεται υπόψιν ΜΟΝΟ σε ποσοστά επί οικοπέδου και ψήφους Συνεπώς, στην ανωτέρω περίπτωση, απαιτείται συνεργασία (έμπειρων) μηχανικού και δικηγόρου
×
×
  • Create New...

Σημαντικό

Χρησιμοποιούμε cookies για να βελτιώνουμε το περιεχόμενο του website μας. Μπορείτε να τροποποιήσετε τις ρυθμίσεις των cookie, ή να δώσετε τη συγκατάθεσή σας για την χρήση τους.