Ξεφεύγουμε λίγο, αλλά είναι ωραίο θέμα για συζήτηση.
Ποτέ δεν είχα (αισθητικά) σε υπόληψη τα υαλοπετάσματα και ο λόγος είναι απλός.
Τα κτίρια αυτά κατασκευάστηκαν στον απόηχο (σε μας) του μοντερνισμού, και ήδη σε μα εποχή που στο εξωτερικό άρχιζαν να εφαρμόζουν το βιοκλιματικό σχεδιασμό
Σε μια χώρα με τόση ηλιοφάνεια, το υαλοπέτασμα, αν δεν συνδυαστεί με τρόπους εξοικονόμησης ενέργειας, είναι προκλητικά ενεργοβόρο.
Πιστεύω πως άνετα μπορεί να συνδυαστεί ενεργειακή επάρκεια με αρχιτεκτονικό αποτέλεσμα, κι αυτό έχουν δείξει νέες κατασκευές ανά τον κόσμο.
Οι νέες ανάγκες, οδηγούν και σε νέες αρχιτεκτονικές λύσεις. Είναι θέμα χρόνο να τις συνηθίσουμε. Και είναι μονόδρομος.