tetris

Υπάρχουν οικισμοί και οικισμοί (προ 23) Βασική προϋπόθεση για να ενταχθεί κάποιος σε αυτή την κατηγορία, είναι να φαίνεται στην απογραφή του 1921. Τα όρια (κάποιων εξ) αυτών, έχουν καθοριστεί (κυρίως τη 10ετία του 70). Για τους υπόλοιπους, προκειμένου για έκδοση άδειας, γίνεται αυτοψία. Οι όροι δόμησής τους έχουν καθοριστεί με ΒΔ (1968) & ΠΔ (μετέπειτα). Αυτό που ισχύει σήμερα είναι το ΠΔ του 81. Μετά το ΠΔ της 24-4-1985, ως προ 23 θεωρούνται όσοι δεν οριοθετήθηκαν ως <2000 κατ.

δεν νομίζω πως εμπίπτει στα κατ' εξαίρεση διότι θα έπρεπε να είχε δημιουργηθεί πριν το 77 Οικόπεδα εντός εγκεκριμένων σχεδίων πόλεων που δεν καλύπτουν όλες τις προϋποθέσεις αρτιότητας κατά τον κανόνα ή την παρέκκλιση της περιοχής και που έχουν δημιουργηθεί πριν από την ισχύ του Ν-651/77 "περί καταργήσεως του ΝΔ-349/74 κλπ" μπορεί κατ' εξαίρεση να οικοδομηθούν εφόσον:.... (άρθρο 25 παρ 1 Ν 1337/83) συμπληρ. επίσης, ακόμη κι αν αποδειχθεί ότι προϋφίσταται του 1977 (κι εμπίπτει στο άρθορ 25), στη δήλωση 651 θα πρέπει να αναγραφεί η επιφύλαξη της οικοδομησιμότητς λόγω αντισυνταγματικότητας (κατά την κρίση του ΣτΕ) της συγκεκριμένης διάταξης

Επειδή δεν καταλαβαίνω το κομμάτι με τα bold, μήπως είναι εύκολο να δώσεις το ΦΕΚ για να το ελέγξουμε? Επίσης, θα χρειαστεί και απόσπασμα του ρ.σ. (με τη θέση του οικοπέδου)

Φελιζόλ (διογκωμένη πολυστερίνη) με τίποτε. Είναι αρκετά συμπιεστό και το δάπεδο θα έχει πρόβλημα με τα φορτία.

Οι υπάλληλοι των ΥΔΟΜ αδιαφορούν για το θέμα (εκτός κι αν έχουν κανα πελάτη) Οι άνωθεν, επίσης Οι πιο άνωθεν, θα ενδιαφερθούν μόνον αν τους ενοχλήσει ψηφοφόρος Μόνη ελπίδα, το τεε (Λέμε και καμιά κουταμάρα να περνάει η ώρα)

Το 90,03% των ασφαλισμένων στον ΕΦΚΑ επιλέγει την χαμηλότερη ασφαλιστική κατηγορία είδηση, θα αποτελούσε το αντίθετο.. όπως, όταν άνθρωπος δαγκώνει σκύλο...

η (κάθε) υπηρεσία είναι υποχρεωμένη να απαντήσει εντός συγκεκριμένου χρονικού διαστήματος αλλιώς, υπάρχει παράβαση Δημήτρη το "ύπερθεν" ερώτημα είναι υποχρέωση της Υπηρεσίας, χωρίς όχληση εκ μέρους του ιδιώτη αν το είχε κάνει κι εκείνος ο βλαξ εισηγητής, αφού δεν κατάλαβε τι διάβαζε, δεν θα τρέχαμε τώρα...

Η "παράξενη" ρυμοτομία αφορά στη φωτό (από το Κτηματολόγιο) Κατά τα λοιπά, κι επί της ουσίας, δεν νομίζω πως διαφωνούμε 😄

να θυμίσω κι εγώ με τη σειρά μου 1. Το το άρθρο 25 του 1337 κρίθηκε (με τη ΣτΕ 173/98) αντισυνταγματικό. Μήπως έχει σταματήσει η έκδοση αδειών στα συγκεκριμένα οικόπεδα? Ο νόμος (εδώ και 25 χρόνια) δεν έχει αλλάξει 2. Η παραχώρηση εδαφικών τμημάτων προς δημιουργία κ.χ. εντός οικισμών <2000 κατ., κρίθηκε αντισυνταγματική το 2008. Μέχρι το 2010 που βγήκε ο νόμος Μπιρμπίλη όλα έβαιναν καλώς... Δεν είμαι ούτε νομικός ούτε συνταγματολόγος αλλά, από τα λίγα που γνωρίζω, ξέρω πως η κάθε δικαστική απόφαση αφορά σε συγκεκριμένη υπόθεση, και με αυτήν (τη συγκεκριμένη απόφαση) οφείλει να συμμορφωθεί η Διοίκηση. Η οποία (Διοίκηση), αν θέλει να το γενικεύσει, θα πρέπει να το ρυθμίσει νομοθετικά. Κι αν η δικαιοσύνη στη χώρα μας είναι αλλήθωρη, υπάρχουν κι οι ευρωπαϊκοί θεσμοί (για όποιον αντέχει) Τίποτε άλλο

Η νομοθεσία ΔΕΝ έχει αλλάξει. Η απαράδεκτη (και παράνομη) απόφαση του στε, έχει κρίνει συγκεκριμένη περίπτωση. ΔΕΝ έχει γενική ισχύ. Η ΥΔΟΜ είναι υποχρεωμένη να εκδόσει άδεια (ακόμη και αν το γεωτεμάχιο ήταν αδόμητο). Το πολύ πολύ, να ζητήσουν τη δήλωση που προαναφέραμε. Κατά τα λοιπά, η άδεια θα εκδοθεί με βάση τους ισχύοντες κανονισμούς (ΚΕΝΑΚ, κλπ )

Δεν το βλέπω για περίκλειστο (από τη φωτό), αλλά με μια "παράξενη" ρυμοτομία. Και για να μη μακρηγορούμε χωρις λόγο ΔΕΝ μας ενδιαφέρει τι υπάρχει στη β.δ. του Κτηματολογίου, αρκεί το διάγραμμά μας να συμφωνεί με το εγκεκριμένο ρ.σ. Αυτό θα ελεγχθεί κατά την έκδοση άδειας. Αν κάποια στιγμή, στο μέλλον, απαιτήσει (βάσει κάποιου νόμου) η ΥΔΟΜ ταύτιση Κτηματολογίου με την πραγματική κατάσταση, τότε θα πρέπει να γίνει διόρθωση γεωμ. στοιχείων. Η οποία, βέβαια, μπορεί να γίνει και νωρίτερα. Τίποτε άλλο

Φαίνεται ( από τις αποκλίσεις) ότι η περιοχή είναι μεταξύ αυτών που κτηματογραφήθηκαν αρχικά. Όταν λοιπόν τελειώσουν οι προθεσμίες, τα δεδομένα του Κτηματολογίου θα καταστούν οριστικά. Οπότε, το πρόβλημα (ανεξαρτήτως ανοχών) θα εξακολουθήσει να υφίσταται. Για το λόγο αυτό επμένω στη διόρθωση των γεωμ. στοιχείων. Και προκειμένου να αποφευχθούν τέτοιες "αστοχίες", στις νέες κτηματογραφήσεις ζητούνται (κατά το δυνατόν) εξαρτημένα διαγράμματα, και γίνονται κι επίγειες μετρήσεις

Ακόμη και στην περίπτωση που δεν επηρεάζοντα τα "εσωτερικά" όρια, έχουμε διαφοροποίηση της συνολικής επιφάνειας του οικοπέδου. Άρα και της σύστασης. Οπότε, καλό είναι να γίνει τροποποίηση με ανακατανομή της τελικής επιφάνειας. Τα ποσοστά επί του οικοπέδου ΔΕΝ θα αλλάξουν. Επειδή όμως αυτό δεν προβλέπεται νομοθετικά, εναπόκειται (προς το παρόν) στην καλή διάθεση των ιδιοκτητών

Η δικηγόρος λέει βλακείες. Η οικοδομησιμότητα δεν επηρεάζεται από την καταχώριση στο Κτημ/γιο (που και σε αυτό, δρόμος αποτυπώνεται στη φάτσα). Ανεξάρτητα όμως από αυτά, καλό είναι (μετά την αναγνώριση του ιδιοκτητη) να γίνει ΔΓΜ ώστε το οικόπεδο να έρθει στη σωστή θέση (στο Κτημ/γιο)

μετά τη ρυμοτόμηση, κι εφόσον υπάρχει μεταβολή του οικοπέδου, η αρχική σύσταση υφίσταται μόνον ως προς τα ποσοστά συνιδιοκτησίας

υποψιάζομαι ότι το στε λειτουργεί ως "λαγός"... πάντως, η συνέχεια, θα έχει πολλή πλάκα αν αποφασίσει κάποιος να το κυνηγήσει

Για οποιαδήποτε κατασκευή απαιτείται (κάποιου τύπου) έγκριση Ειδικά, σε συνιδιόκτητα κτίρια, θα πρέπει να είμαστε τυπικοί.

Προφανώς οι όροι δόμησης, οικοπέδου με ένα πρόσωπο, είναι αυτοί του συγκεκριμένου τομέα Μόνη "παρέκκλιση" αν ο δρόμος του προσώπου διαχωρίζει δύο τομείς. Τότε το οικόπεδό μας (δυσμενέστερος τομέας) παίρνει τους όρους του απέναντι (ευμενέστερου) τομέα

Επειδή ακριβώς ζούμε στη χώρα του παραλόγου (και του στε), καλό είναι να φυλαγόμαστε. Μιας και ουδείς αρμόδιος έχει εναντιωθεί στη συγκεκριμένη (απαράδεκτη νομικά) απόφαση, ας έχουμε κατά νου αυτό που εφαρμόζουμε στην περίπτωση του άρθρου 25. Υ.δ. του ιδιοκτήτη ότι γνωρίζει τις πιθανές συνέπειες της ανωτέρω "απόφασης", κι αναλαμβάνει την ευθύνη για την έκδοση της άδειας

Εννοείται, Ιάσονα, ότι σε περιπτώσεις μεταγενέστερων (του 1955) επεμβάσεων ΔΕΝ θεωρείται νομίμως υφιστάμενο

εμπειρία 40+ χρόνων (α.μ. ΤΕΕ 32***) σε ιδιωτικά (μελέτη, κατασκευή) και δημόσια έργα (κατασκευή) Και για να τελειώνω. Αν δεν μας διάβαζαν νέοι συνάδελφοι, δεν θα άξιζε τον κόπο να ασχοληθώ με τις αναρτήσεις σου. Κακώς ασχολείσαι και δίνεις συμβουλές στον ερωτώντα. Ο κάθε ιδιοκτήτης δεν έχει δουλειά να ενημερώνει το μάστορα για τον τρόπο κατσκευής. Μόνον ο μηχανικός. Ο εργολάβος, μόνο μαζί του μπορεί να λύνει τις απορίες του. Αντιλαμβάνεσαι ότι με τα γραφόμενά σου εμπλέκεσαι σε δουλειά συναδέλφου? Πώς θα σου φαινόταν αν σου συνέβαινε κάτι τέτοιο? Θα το δεχόσουν ευχάριστα?

Σε ρώτησα κάτι συγκεκριμένο. Πώς εκτιμάς το "παραπάνω κόστος" σε σύγκριση με το "στατικό όφελος". Το ότι "δεν συνηθίζεται το κοστούμι" παρά σε ποσοστό 5-10%, από πού προκύπτει? Για το αντίθετο, έχω πραγματικά στοιχεία. Είναι λάθος να συμβουλεύουμε τους νέους συναδέλφους τέτοια πράγματα, μόνο και μόνο για να δικαιολογήσουμε την άποψή μας. Και υπό την "απειλή" ότι θα χάσουν δουλειές(*). Ο καθένας μας χαράζει το δρόμο του σύμφωνα με τη συνείδησή του, κι έχει την απόλυτη ευθύνη για τις επιλογές του. Ως προς την τελευταία παράγραφο. Σε στατικές καταστάσεις δεν θα διαπιστώσεις αστοχία. Σε σεισμό? (*) Πληροφορώ λοιπόν, ότι οι δουλειές που έχω χάσει, λόγω του "στρυφνού" μου χαρακτήρα, είναι πολύ λιγότερες από αυτές που έχω κερδίσει . Κι αυτό, γιατί δεν έχω ενδώσει ποτέ σε παράλογες απαιτήσεις των μαστόρων. Ούτε κι έχω "χαρτζηλικωθεί" ποτέ από κανέναν τους. ΠΡΟΣΟΧΗ λοιπόν στο τι παράδειγμα δίνουμε στους νεότερους

Είναι προφανές ότι δεν υπήρξε σωστή υποστύλωση του ξυλότυπου. Οπότε, είτε κοστούμι, είτε "γιλέκο", η ζημιά θα γίνει. μήπως μπορείς να το αναλύσεις? πώς αποτιμάται το στατικό όφελος (ασφάλεια της κατασκευής)?

Κι όμως ο πληθυντικός έχει σαν αφετηρία του μια παρανόηση Στα νεώτερα χρόνια ο πληθυντικός έλκει την καταγωγή του από την Αγγλία του 11ου αιώνα, όταν οι Γάλλοι άκουσαν τους Αγγλοσάξονες φεουδάρχες, να μιλούν στον πληθυντικό στους κολλίγους και αντιστρόφως, απευθυνόμενοι ο ένας στον άλλο ως εκπρόσωποι ομάδων. Οι Γάλλοι το εξέλαβαν ως ένδειξη πολιτισμού, αφού θεωρούσαν πως οι Αγγλοσάξονες ήταν πιο πολιτισμένοι από εκείνους.Κατ’ αυτόν τον τρόπο υιοθέτησαν τον γραμματικό πληθυντικό εκλαμβάνοντάς τον ως πληθυντικό ευγενείας. Από την Γαλλία ο πληθυντικός ευγενείας πέρασε και σε άλλες γλώσσες. Στην Ελληνική γλώσσα ο πληθυντικός ευγενείας εισήλθε ουσιαστικά τον 19ο αιώνα, καθώς η Γαλλική γλώσσα εκείνη την εποχή ήταν πολύ διαδεδομένη στην υψηλή κοινωνία της Ελλάδος.