Συνάδελφοι, καλησπέρα. Εχω μια υπαγωγή στον 4178/13 και αντιμετωπίζω κάποιες δυσκολίες, που από ότι καταλαβαίνω και διαβάζω το ίδιο συμβαίνει και με άλλους.
Πρόκειται για μια οριζόντια ιδιοκτησία (Ο.Ι.) 50τ.μ (βάσει των συμβολαίων αλλά και των εγκεκριμένων σχεδίων της οικοδομικής άδειας), στον Β’ όροφο κτηρίου με οικοδομική άδεια (Ο.Α.) του 1984 για χρήση εμπορικού κέντρου, σε οικόπεδο επιφανείας 6.000 τ.μ. Στην συγκεκριμένη Ο.Ι. είχε κατασκευαστεί βάσει της αδείας πατάρι (με Β.Χ) με επιφάνεια ίση με το 45% του υποκείμενου χώρου («νόμιμο» βάσει ΓΟΚ 73). Στα συμβόλαια αναγράφεται ότι το ποσοστό συνιδιοκτησίας της Ο.Ι. επί του οικοπέδου είναι ίσο με 0,5%. Ο συντελεστής δόμησης κατά την έκδοση της Ο.Α. ήταν 1,2 ενώ σήμερα είναι ίσος με 1. Το κτίριο είχε συνολική επιφάνεια βάσει Ο.Α. 7.150τ.μ. (δηλαδή κατά λίγο δεν είχε εξαντληθεί ο συντελεστής δόμησης).
Εχουν γίνει οι εξής αυθαιρεσίες:
Αλλαγή χρήσης της επιφάνειας των 50τ.μ. του Β’ ορόφου από κατάστημα (βάσει αδείας) σε γραφείο.
Αλλαγή χρήσης του αρχικού («νόμιμου») παταριού από βοηθητική χρήση σε κύρια χρήση (και πάλι γραφείο)
Επέκταση του παταριού, το οποίο μαζί με το νόμιμο καλύπτει πλέον το 100% του υποκείμενου χώρου (δηλαδή είναι 22,5τ.μ. το αρχικό και 27,5τ.μ. η επέκταση)
Πως τα αντιμετώπισα αυτά ως προς τον Ν.4178/13:
Για την αλλαγή χρήσης του Β’ ορόφου από Κ.Χ. σε Κ.Χ. βάσει του άρθρου 18, παρ. 5β, καταρτήστικε ο σχετικός αναλυτικός προϋπολογισμός.
Για τη αλλαγή χρήσης του αρχικού παταριού βάσει του άρθρου 19, παρ. 5, έκανα χρήση του παραρτήματος Α, δηλαδή θεωρήθηκε ως υπέρβαση δόμησης 22,5τ.μ, χωρίς να συνυπολογιστεί και ο ειδικός συντελεστής αλλαγής χρήσης.
Για την επέκταση του παταριού, βάσει του άρθρου 18, και πάλι έκανα χρήση του παραρτήματος Α για την υπέρβαση της δόμησης κατά 27,5τ.μ.
Τα ερωτήματα μου είναι τα εξής:
Για την κατάταξη μεταξύ των κατηγοριών 4 και 5 του άρθρου 9 υπολόγισα την υπέρβαση δόμησης (υπέρβαση κάλυψης και ύψους δεν έχουμε) με τους εξής τρόπους:
(22,5+27,5)/50,0>40% (ο παρανομαστής είναι ίσος με τα «νόμιμα» τετραγωνικά Κ.Χ. βάσει των εγκεκριμένων σχεδίων) (22,5+27,5)/(0,5% x 7.150)>40% (ο παρανομαστής είναι ίσος με το γινόμενο του ποσοστού συνιδιοκτησίας της Ο.Ι. επί του οικοπέδου– βάσει συμβολαίων- επί το σύνολο της επιφανείας του κτιρίου που είχε κατασκευαστεί)
Παρόλο που και με τους δυο τρόπους η υπέρβαση δόμησης είναι μεγαλύτερη του 40%, οπότε οι αυθαιρεσίες υπάγονται στην κατηγορία 5, θα ήθελα να γνωρίζω ποιός είναι ο ορθός τρόπος υπολογισμού, ο a ή ο b; Το να συγκρίνω τις αιθαιρεσίες όλων των Ο.Ι. του κτιρίου με την νόμιμη επιφάνεια που είχε κατασκευαστεί είναι πρακτικά αδύνατο, από την στιγμή που δεν έχω πρόσβαση στις πάνω από 50 Ο.Ι, οι οποίες διαθέτουν όλες «νόμιμα» πατάρια και το πιθανότερο είναι ότι τα έχουν επίσης παρανόμως επεκτείνει.
Ετοίμασα τρία φύλλα καταγραφής. Στο πρώτο με την αλλαγή χρήσης από Κ.Χ σε Κ.Χ., αφού έκανα τον αναλυτικό προυπολογισμό, βρήκα πόσες παραβάσεις προκύπτουν βάσει των 15.000 Ευρώ. Στο δεύτερο φύλλο καταγραφής έβαλα την αλλαγή χρήσης του αρχικού παταριού (από Β.Χ. σε Κ.Χ) και στο τρίτο την επέκταση του παταριού. Υπάρχουν οι εξής απορίες.
Στο δεύτερο φύλλο καταγραφής, για τον υπολογισμό του συντελεστή δόμησης, η αυθαίρετη επιφάνεια θα αναγραφεί στο 5(2), όπου αναγράφονται τα πατάρια; Πλέον – μαζί με την επέκταση του παταριού – η συνολική τους επιφάνεια είναι ίση με το 100% του υποκείμενου χώρου. Εξακολουθεί να μπορεί να χρησιμοποιηθεί ο μειωτικός συντελεστής 0,5 των παταριών, ανεξάρτητα από αυτό που γράφεται στο άρθρο 18, παράγραφος 6; Κατ’ αντιστοιχία, στο τρίτο φύλλο καταγραφής να γράψω την επιφάνεια της επέκτασης του παταριού από το 45% έως τα 70% του υποκείμενου χώρου στο 5(2) (με μειωτικό συντελεστής παταριών) και την επιφάνεια πάνω από το 70% στο 5(1); Μήπως τελικά χάνεται για όλη την επέκταση ο μειωτικός συντελεστής των παταριών; Η’ μήπως τελικά χάνεται ο μειωτικός συντελεστής για όλο το πατάρι, δηλαδή και για το αρχικό που άλλαξε χρήση αλλά και για την επέκταση; (αν και κάτι τέτοιο μου φαίνεται παράλογο, ειδικά για το αρχικό τμήμα) Ανεξαρτήτως από αυτό, για τον υπολογισμό του συντελεστή δόμησης στο δεύτερο φύλλο καταγραφής χρησιμοποιώ το εξής κλάσμα: 22,5/(0,5% x 6.000 x 1)=75%, όπου στον αριθμητή είναι η επιφάνεια της αλλαγής χρήσης (που αντιμετωπίζετε βάσει νόμου ως υπέρβαση δόμησης) και στον παρανομαστή το γινόμενο του ποσοστού συνιδιοκτησίας (επί του οικοπέδου) επί την μέγιστη σημερινή επιτρεπόμενη δόμηση (για όλο το κτίριο). Είναι σωστός ο υπολογισμός; Για τον υπολογισμό του αντίστοιχου συντελεστή στο τρίτο φύλλο καταγραφής χρησιμοποιώ το εξής κλάσμα: 27,5/(0,5% x 6.000 x 1)=92%. Είναι σωστός ο υπολογισμός; Μήπως θα έπρεπε να θεωρήσω και για τα δυο φύλλα καταγραφής έναν κοινό συντελεστή δόμησης ο οποιός θα προέκυπτε ως : (22,5+27,5)/(0,5% x 6.000 x 1)=167%; Οι εξωτερικοί τοίχοι του αρχικού παταριού πρέπει να συνυπολογιστούν στη επιφάνεια που αλλάζει χρήση; Οι εξωτερικοί τοίχοι της επέκτασης του παταριού πρέπει να συνυπολογιστούν στη επιφάνεια της υπέρβασης δόμησης;
Θα εκτιμούσα αν είχα την άποψη σας,
Ευχαριστώ