Apostolos-4

Τι πολλές ημέρες, χρόνια τώρα είχε αρχίσει να "ανοίγει" η γέφυρα.

loser αν αναφέρεσαι σε εμένα, το σημείο της γέφυρας που αποσυνδέθηκε και στηρίζεται στους πασσάλους, εκεί η ένωση του με το άλλο το κομμάτι που έπεσε είχε αρχίσει εδώ και χρόνια να ανοίγει. Ελπίζω να σε βοήθησα, εγώ δεν γνωρίζω καθόλου από αυτά.

Πάντως επειδή τη ξέρω τη γέφυρα ως περαστικός αρκετά καλά, είχε αρχίσει να εμφανίζεται ένα κενό τα τελευταία χρόνια στο σημείο που φαίνεται σαν να "αποσυνδέθηκε" (τελευταίο φώτο στο βάθος) πάνω από το πάσσαλο (αν το λέω σωστά). Αυτό το κενό μεγάλωνε με τα χρόνια (ελάχιστα χιλιοστά έως 1-2 εκατοστά το χρόνο). Βέβαια αυτό που έκαναν ήταν απλά να το μπαζώνουν με τσιμέντο. Άρα δεν πρόκειται για κάτι που έκανε την εμφάνιση του ξαφνικά. Ακόμα και το μπάζωμα για το ανάθεμα ήταν βέβαια. Επαρχιακός δρόμος βέβαια, ποιος θα ασχοληθεί...

Όταν το έμαθα τα έπαιξα λίγο γιατί τη τελευταία χρονιά πέρασα πάνω από 200 φορές από αυτή τη γέφυρα. Εδώ έχει αρκετές φωτογραφίες. http://www.tilestwra.com/katerrefse-gefyra-stin-xanthi/

Μιλάμε για λύσεις όπου σε άλλες Ευρωπαικές χώρες έλαβαν χώρα δεκαετίες πριν. Δεν εννοώ ότι είναι απαρχαιωμένα τα μέτρα αλλά όπως αναφέρθηκε ήδη, έπρεπε να είχαν γίνει εχθές. Επειδή αν αρχίσει κάποιος να γράφει είναι πολλά θα δώσω 2 φωτογραφίες. Είναι κυριολεκτικά το "μια εικόνα χίλιες λέξεις". Ποταμός Κηφισός Αθήνα Ποταμός Σικουάνας Παρίσι: Μπορείτε να δείτε και τον Σπρεε του Βερολίνου εναλλακτικά. Η Ελλάδα στα καλύτερα της.

George_Res συμφωνώ με αυτά που γράφεις και εγώ αν κάτσω να τα σκεφτώ σοβαρά πιθανόν να βγάλω επίσης σπυριά με αυτά που γράφονται και λέγονται. Ακόμα και για τα μεταπτυχιακά και για τα διπλώματα. Κ. Ροδόπουλε χαίρομαι που γράψατε έτσι μια ιδέα του τι να περιμένει κάποιος μόλις πατήσει το πόδι του σε ένα εργαστήριο όποιου τομέα και να είναι αυτό. Κάτι τελευταίο προς ΥΔ ή μεταπτυχιακούς και προπτυχιακούς. Ναι η σχολή, η υποδομή και το υπόβαθρο των καθηγητών παίζει κάποιο ρόλο αλλά στην Ελλάδα πιστεύω ότι το υπόβαθρο αν θέλει κάποιος είναι αρκετό. ΟΜΩΣ το πόσο καλός θα γίνει κάποιος, το πόσο καλό διδακτορικό θα κάνει, μεταπτυχιακό κτλ καθορίζεται σχεδόν αποκλειστικά από τον ίδιο. Όπως και για τα κομματικά που διάβασα, αν το θέλεις θα τη βρεις την άκρη (προς τον δημιουργό του θρεντ).

Τι είναι άραγε ο υποψήφιος διδάκτορας? Είναι κάποιος νεροκουβαλητής κάποιου καθηγητή? Είναι μήπως ο τύπος που κάνει όλα τα χατίρια του εργαστηρίου και όλη τη βαρετή δουλειά γραφείου? Φυσικά και ΟΧΙ (εάν γνωρίζεται καθηγητές που εφαρμόζουν τέτοιες τακτικές καλό θα ήταν να τους καταγγείλετε, δεν γνωρίζω που αλλά πρέπει να του αφαιρεθεί το δικαίωμα εισόδου σε πανεπιστήμια άμεσα) Όμως τελικά τι είναι ο υποψήφιος διδάκτορας? 1) Είναι ο άνθρωπος που έχει όρεξη για αυτό που κάνει, που το αγαπάει. 2) Είναι ο άνθρωπος που δεν τον ενδιαφέρει τι ώρα θα γυρίσει σπίτι του από το εργαστήριο και το πρώτο - τελευταίο πράγμα που σκέφτεται μόλις σηκωθεί - ξαπλώσει είναι η έρευνα του 3) Είναι ο περίεργος άνθρωπος, αυτός που θα σκεφτεί αυτό γιατί δουλεύει έτσι, αυτό γιατί γίνεται έτσι, τι θα γίνει αν το αλλάξω, τι θα γίνει να το λειτουργήσω αλλιώς. Ο άνθρωπος που σκέφτεται και μετά ενεργεί, που φιλοσοφεί και μετά ενεργεί πάλι. 4) ΔΕΝ είναι ο τρομερός επιστήμονας που από το πουθενά κατεβάσει ιδέες και βρίσκει με τη μία λύσεις στα προβλήματα. Είναι όμως αυτός που θα εργαστεί σκληρά, θα παλέψει και θα δώσει και τη τελευταία ικμάδα της δύναμης του για να βρει λύση. Εάν θα τι βρει είναι άλλη κουβέντα. 5) Είναι ο άνθρωπος που θα εργαστεί σκληρά αλλά δεν θα σου πει ότι κουράστηκε γιατί αν σε γεμίζει κάτι ΔΕΝ κουράζεσαι. 6) Είναι ο άνθρωπος που θα βοηθήσει και το καθηγητή του σε κάτι που θα χρειαστεί και μία στο τόσο ίσως κουβαλήσει κανένα νερό αλλά θα το κάνει επειδή και ο ίδιος νιώθει την υποχρέωση στον έτερο άνθρωπο με τον οποίο συνεργάζεται. Εσείς δηλαδή δεν θα βοηθούσατε ποτέ κάποιον φίλο σας? 7) Μα πάνω από όλα είναι άνθρωπος. Μπορεί να μην έχει τη τρομερή προσωπική ζωή όπως οι υπόλοιποι αλλά... στη τελική it is what it is. Αυτά είναι κατ'εμέ ο υποψήφιος διδάκτορας. Τι έχει κερδίσει τελικά ο διδάκτορας. Έχει κερδίσει το ότι μετά από πολύ προσωπικό κόπο έχει ανέβει επίπεδο σκέψης. Πλέον έχει άλλη οπτική γωνία των πραγμάτων αφού έχει εκτεθεί σε πρωτόγνωρες καταστάσεις και έχει χρειαστεί να μηχανευτεί λύσεις σε δύσκολα προβλήματα. Αυτό που πιστεύω είναι ότι το διδακτορικό δεν απευθύνεται μόνο στις διάνοιες. Πολλά διδακτορικά από καθημερινούς ανθρώπους έχουν συμβάλλει σημαντικά στο να αυξηθούν οι γνώσεις μας σε πολλούς τομείς. Άλλοι συνέβαλαν λίγο παραπάνω, άλλοι λίγο λιγότερο, σημασία όμως έχει να μην είσαι απλά διατεθειμένος αλλά να θέλεις να ανταποκριθείς σε δύσκολες προκλήσεις.

Ήρωνα συμφωνώ απόλυτα με αυτά που λες. Για την ιστορία, καθηγητής σε παρόμοια συζήτηση που είχαμε μου είχε πει στη Γαλλία χρειάστηκαν περίπου 10 χρόνια εντατικών προσπαθειών με ριζικές αλλαγές στη παιδεία των πολιτών και συνεχής ενημέρωσης ώστε να αυξηθεί σε σημαντικά επίπεδα η ανακύκλωση σε επίπεδο χώρας.

Όπως βλέπεις και εσύ σε παραδοχές στηρίζεσαι Απλά είναι κάτι μη μετρήσιμο και θα πρέπει να γίνουν κάποιες παραδοχές. Εγώ απλά ανέφερα έναν τρόπο που μου ήρθε εχθές το βράδυ, σαφώς και υπάρχουν καλύτεροι! Ωραίο αυτό που προτείνεις αλλά όπως είπα όλα είναι σχετικά. Π.χ. εγώ διαφωνώ με το γεγονός επειδή κάποιος έχει απλά χρήματα μπορεί να ρυπαίνει όσο θέλει, πράγμα που εφαρμόζεται στην ουσία σήμερα. Στην ουσία όλα είναι θέμα παιδείας στο επίπεδο που τα αναλύουμε.

Το πιο σωστό είναι με τα κιλά απορριμμάτων που παράγει το κάθε σπίτι - διαμέρισμα. Ναι είναι αδύνατο να μετράει κανείς τα κιλά απορριμμάτων που παράγει το κάθε σπίτι αλλά υπάρχει ένας μέσος όρος κιλών απορριμμάτων ανά κάτοικο (διαφορετικός ακόμα έστω και με μικρή διαφορά ανά πόλη). Έτσι, ανάλογα με τα πόσα άτομα κατοικούν στο σπίτι και παράγουν απορρίμματα θα υπολογίζεται το κόστος. Βέβαια, κάποιος μπορεί να φέρει την αντίρρηση ότι ενδέχεται να υπάρχει κάποιος ιδιαίτερα εύπορος που παράγει μεγαλύτερη ποσότητα από τον μέσο όρο. Ακόμα και αυτό λύνεται σε μεγάλο βαθμό. Οι εύποροι ιδιαίτερα στις μεγάλες πόλεις κατοικούν σε συγκεκριμένες περιοχές. Στην Αθήνα π.χ. Γλυφάδα, Βουλιαγμένη κτλ. Τότε υπολογίζεις έναν μέσο όρο ανά περιοχή και διαμορφώνεις διαφορετικά τέλη. Προφανώς στο σύστημα αυτό μπορούν να υπάρξουν πολλές βελτιώσεις αλλά είναι μια ιδέα πιο δίκαιη πιστεύω για τη κατανομή του κόστους διαχείρισης των απορριμμάτων. Αν δεν κάνω λάθος τώρα τα δημοτικά τέλη διαμορφώνονται με τα τετραγωνικά του διαμερίσματος με αποτέλεσμα να μην υπάρχει καμία συσχέτιση.

Ναι αυτό ακριβώς Γιώργο, να έχει ο καθένας του σπίτι 4-5 σακουλίτσες και να κάνει το διαχωρισμό του, οργανικά, χαρτί, πλαστικό, μέταλλο, γυαλί, υπόλοιπα. Μετά θα υπάρχει ο κάθε κάδος που θα συλλέγεται το κάθε ρεύμα και θα γίνεται ένας πολύ μικρότερος τελικός διαχωρισμός. Αν αυτό γίνει σε ποσοστό 60% τότε τα οφέλη θα είναι πολλά, τόσο για τη τσέπη του καθενός (δημοτικά τέλη) όσο και για τη κοινωνία μας. Σχετικά με τους κάδους όσο αυξάνει το ποσοστό συμμετοχής στην ανακύκλωση τόσο λιγότεροι κάδοι απαιτούνται από ένα σημείο και έπειτα. Π.χ. για μια πόλη με πληθυσμό 100.000 κατοίκους και παραγωγή 1.6kg/κάτοικο/ημέρα απορρίμματα έχουμε: 20% συμμετοχή στην ανακύκλωση: 3430 κάδοι 40% συμμετοχή: 4003 κάδοι 60% συμμετοχή: 3560 κάδοι Ίδια συμπεριφορά έχει και ο αριθμός των δρομολογίων των απορριμματοφόρων (για το τεχνικό κομμάτι αν ενδιαφέρεσαι). Επίσης το τελικό κόστος φυσικά με 60% συμμετοχή είναι πολύ μικρότερο αφού θα χρειάζεται και λιγότερο προσωπικό για το διαχωρισμό των υλικών και θα υπάρχει μεγάλο κέρδος από τη ποσότητα των υλικών που θα συγκεντρώνονται. Σχετικά με το ο ρυπαίνων πληρώνει, συμφωνώ και το μόνο σίγουρο είναι ότι θα πρέπει να αλλάξει οπωσδήποτε ο τρόπος που υπολογίζονται τα δημοτικά τέλη. Απαρχαιωμένο σύστημα βέβαια όπως τα περισσότερα.

Τους μπλε κάδους τους αγοράζει ο δήμος (αν δεν με απατάει η μνήμη μου) όπως αναλαμβάνει και τη συντήρηση των απορριμματοφόρων. Σχετικά τώρα με τα ΚΔΑΥ γίνεται το εξής. Κάποιοι εργολάβοι κάνουν προσφορά για το πόσα χρήματα θέλουν για να το λειτουργήσουν. Ναι πληρώνονται πολύ συχνά γιατί τα κέρδη από την ανακύκλωση είναι χαμηλά. Όποιος κάνει τη πιο συμφέρουσα προσφορά το παίρνει (είναι λίγο πιο πολύπλοκο αλλά νομίζω ότι σε γενικές γραμμές επαρκεί). Τώρα αν αυτός θεωρεί ότι τον συμφέρει να μαζεύει και τα καλαμάκια έχει καλώς, αν όχι πάλι, δεν τα μαζεύει. Γενικά όμως δεν θα πρέπει να θεωρηθεί λανθασμένα ότι μαζεύουν και κάνουν ο,τι θέλουν. Υπάρχει αυστηρό πλαίσιο, πολύ αυστηρό μάλιστα. Π.χ. η τελική επιμόλυνση στα διάφορα ρεύματα (χαρτί, πλαστικό κτλ) δεν θα πρέπει να είναι πάνω από 1%. Αλλά τα καλαμάκια πολύ λεπτομέρεια... Τα χρήματα για να το λειτουργήσουν τα παίρνουν από τα δημοτικά τέλη. Η Ελληνική εταιρία ανακύκλωσης είναι υπεύθυνη στο να οργανώσει την ανακύκλωση σε όλη χώρα, να κάνει τακτικούς απρόοπτους ελέγχους στους εργολάβους (ναι γίνονται για συγκεκριμένο ΚΔΑΥ που γνωρίζω), να συλλέγει στατιστικά στοιχεία, να ενημερώνει το κόσμο σε συνεργασία με τους δήμους (σε κάτι συνεργασίες - συνεννοήσεις είναι που χάνεται η μπάλα) κ.ο.κ. Γενικά, είναι επιτακτική ανάγκη να ειπωθεί ότι παράγεται έργο, ναι όχι όσο θα έπρεπε αλλά παράγεται. Τα προβλήματα είναι όμως τα εξής: νοοτροπία του μέσου Έλληνα και έλλειψη υποδομών - χρημάτων. Εάν δεν υπάρξει αλλαγή νοοτροπία ώστε να γίνεται διαχωρισμός των υλικών πριν τη συλλογή (εμείς σπίτι μας να τα διαχωρίζουμε) καθώς και επαρκεί χρηματοδότηση για έργα μην περιμένετε καμιά σοβαρή ανακύκλωση πέρα από υλικά που είναι πολύ συμφέροντα.

Αμήχανε μερικές φορές ναι φταίει και η πολιτεία, συνήθως όμως οι ίδιοι οι κάτοικοι διαμορφώνουν τη μοίρα τους. Αν ήθελαν πραγματικά να εφαρμόσουν ανακύκλωση και να συμβάλουν στην εξέλιξη του τόπου τους θα είχε ήδη γίνει. Όσο εμείς μιλάμε για τα αυτονόητα κάπου αλλού: https://www.youtube.com/watch?v=xam456ehBcY

Σε συγκεκριμένο ΚΔΑΥ (κέντρο διαλογής ανακυκλώσιμων υλικών) που γνωρίζω, το 35% του όγκου των κάδων που καταφθάνει εκεί αποτελείται από μη ανακυκλώσιμα υλικά (οργανικά κυρίως)! Δηλαδή 1 στους 3 Έλληνες έχει αχρωματοψία! Πραγματικά ακόμα και τώρα που το γράφω μου φαίνεται απίστευτο. Αμήχανε απλά κατάλαβαν πως δεν τους συμφέρει (για πολλούς λόγους) να έχουν διαφορετικούς κάδους για χαρτί, γυαλί, οργανικά, μέταλλα, πλαστικά. Το σύστημα αυτό χρησιμοποιείται σίγουρα στη Βαρκελώνη με αρκετή επιτυχία αλλά γενικά έχουν υιοθετήσει οι άνθρωποι εκεί (και οπουδήποτε αλλού εκτός Ελλάδος) άλλη νοοτροπία σχετικά με τα απορρίμματα. Σχετικά με τη κομποστοποίηση, δεν νομίζω να αυξηθεί στην ΕΕ αφού φαντάζομαι ότι θα περάσουν σε τακτικές αξιοποίησης 2ης γενιάς των οργανικών.

Διάβασα 3 εκθέσεις, όχι ολόκληρες διότι είναι πολλές σελίδες και δεν έχω τόσο χρόνο. Ας πούμε π.χ. για το research, αυτό που βλέπω είναι ότι δεν υπάρχει κάποια άμεση σύγκριση ή κατάταξη του πανεπιστημίου σε σχέση με άλλα διεθνή ή εγχώρια πανεπιστήμια. Αναφέρει απλά ότι είχε τόσες δημοσιεύσεις σε καλά η μέτρια περιοδικά ή μπορεί να μην αναφέρει καν αριθμό και να λέει γενικολογίες π.χ. φαίνεται ότι έχουνε πολλές δημοσιεύσεις κτλ. Ακόμα πως βγαίνει το αν κάποιο πανεπιστήμιο είναι καλό; Τι βάρος έχει ο κάθε τομέας που αναφέρουν στις εκθέσεις τους; Πως γίνεται η κρίση κάθε τομέα; Αν κάποιος γνωρίζει και έχει να παραθέσει κάποιο link τελικά καλό θα ήταν διότι στην ιστοσελίδα τους δεν αναφέρουν και τίποτα ουσιαστικό. Προσοχή δεν λέω ότι γράφουν μπαρούφες στις εκθέσεις τους διότι συμφωνώ με αρκετά, αλλά δεν υπάρχουν δείκτες αξιολόγησης και κατά συνέπεια κατάταξης.