Zissis Chiotis

Καθώς η κεραία βρίσκεται στην ταράτσα και ο αέρας φυσάει, δημιουργείται διαφορά δυναμικού ανάμεσα στην κεραία και στη γή. Είναι κάτι παρόμοιο αν κουνήσουμε τον πυρήνα ενός πηνίου, θα δημιουργηθεί Διαφ. Δυναμικού στα άκρα του. Μόνο που εδώ ο οπλισμός είναι ο αέρας... ...έτσι νομίζω δηλαδή...

Καλησπέρα φίλε μας, και καλωσήρθες στην παρέα...!!! Λοιπόν αυτό που ρωτάς είναι κάτι που αναρωτιέμαι κι εγώ... Γενικά ισχύει ότι για να φύγει ένα ηλεκτρόνιο από ένα ιονισμένο άτομο, αρκεί να βομβαρδισθεί με φωτονιακή ενέργεια, δηλαδή φώς. Ο Meyers αυτό το φώς το στέλνει με LED, τα οποία μάλλον φωτίζουν στον χώρο (σωλήνα) όπου γίνεται ο ιονισμός. Και το ονομάζει "Laser energy". Και τα άτομα που βγαίνουν μετά την διαδικασία αυτή, "Laser primed gas atoms" Λογικά η ενέργεια που θα πρέπει να στείλουμε δίνεται απο τον τύπο του Planck.: E=hf όπου h η σταθερά του planck και f η συχνότητα με την οποία εκπέμπεται το ηλεκτρομαγνητικό κύμα. Άρα για να είναι μεγάλη η ενέργεια, χρειαζόμαστε μεγάλη συχνότητα, άρα δηλαδή μικρό μήκος κύμματος (C=λf) Άρα θέλουμε Led που να εκπέμπουν μικρό μήκος κύμματος. Πόσο θα πρέπει όμως να είναι το Ε αυτό (ενέργεια) ωστε να φύγει ένα ηλεκτρόνιο.? Ψαχνω να βρώ αυτή τη στιγμή, πόση ενέργεια απαιτείται για να κάνουμε ένα ηλεκτρόνιο να αλλαξοδρομήσει απο τη στοιβάδα του οξυγόνου, με την παραπάνω μέθοδο... εφόσον ο Meyers δεν λέει νούμερα, θα πρέπει να ανατρέξουμε στους νόμους της Χημείας...

Βρε Κώστα, δεν μπορώ να πώ ότι σε καταλαβαίνω και πολύ καλα... Τελικά τα βρίσκεις σωστά τα παραπάνω ή όχι...? Πώς να βγάλω μια δημοσίευση πανεπιστημιακού επιπέδου αφού το συγκεκριμένο τρόπο τον έχει βρεί αλλος...?? Πέρα απ' αυτό... είμαι ακόμα μαθητής... Πώς δεν αξίζει..?? Τι λένε τα νουμερα παραπάνω.?? Γιατί να μην χρησιμοποιώ τον ηλεκτρισμό για θερμότητα..?? Είμαι λίγο αργόστροφος τελικά....

Στο διάγραμμα αυτό παρομοιάζει μια διαδικασία (Photon Absorption process) σε ένα Open-ended energy system. Συγκεκριμένα, για την φωτονιακή ενέργεια που χρειάζεται, ο Mayers χρησιμοποιεί LED. Κανονικά, θα έπρεπε να αναφέρει μετρήσεις.... Για κάποιο λόγο δεν το κάνει... Θα κοιτάξω και στις πατέντες του να δώ τι γίνεται.... Μέχρι στιγμής, όσο έψαξα (όχι πολύ) δεν βρήκα στις πατέντες του Meyers ισοζύγιο ενέργειας - μάζας. Βρήκα όμως αλλού. Λοιπόν είπαμε ότι η όλη υπόθεση, είναι η αλλαγή της ενεργειακής κατάστασης των αερίων. Έψαξα λιγάκι στο ιντερνέτιον, και βρήκα ωραία πραγματάκια. Κατ αρχήν, για να έχουμε μια βάση σύγκρισης, η ενέργεια που κρύβει μέσα της η βενζίνα, είναι 4864 kJ/mol. Ο κύριος Faraday, βρήκε πριν απο μερικά χρόνια, ότι η ενέργεια που χρειάζεται για να σπάσουν οι δεσμοί του νερού, είναι 1836 kJ/mol. Δηλαδή... 4 Η-Ο δεσμοί (459 kJ/mol έκαστος) για να σπάσουν χρειάζονται 1836 kJ/mol. 2 H-H δεσμοί (436 kJ/mol έκαστος) και ένας διπλός Ο=Ο δεσμός 498 kJ/mol όταν ενωθούν μας δίνουν 1370 kJ/mol. Μέχρι στιγμής έχουμε "χάσει" ενέργεια -466 kJ/mol. Βρήκα τις ενεργειακές τάξεις του οξυγόνου.: Ας πούμε ότι κάνουμε έναν πρώτο ιονισμό στο οξυγόνο, του κλέψαμε ένα ηλεκτρόνιο, και το φτάνουμε στην 1η ενεργειακή του κατάσταση,2 Η-Η δεσμοί (872 kJ/mol) και ένας διπλός Ο=Ο αβανταρισμένος πια με 1313,9 kJ/mol μας δίνουν όταν ενωθούν σύνολο 2185,9 kJ/mol Αν χρειαστήκαμε 1836 kJ/mol για να τους σπάσουμε, "κερδίσαμε" 2185,9 - 1836 = +349,9 kJ/mol. Τώρα είμαστε θετικοί.!! Όμως αυτό που κερδίζουμε είναι μακράν μικρότερο απ' ότι έχει μέσα της η βενζίνη (4864 kJ/mol). Τι θα κανουμε για να ανέβουμε..?? Παίρνουμε ένα ακόμα ηλεκτρόνιο.!! 2η κατάσταση... 2 H-H δεσμοί (872 kJ/mol) κι ένας διπλός πριμαρισμένος O=O δεσμός με 3388.3 kJ/mol μας δίνουν όταν ενωθούν, 4260.3 kJ/mol. Τώρα αν αφαιρέσουμε την ενέργεια που δώσαμε για να σπάσουν, 4260.3-1836 παίρνουμε +2424.3 kJ/mol, τώρα αυτό είναι περίπου το μισό απ' ότι της βενζίνης (4864 kJ/mol). Απ' ότι λέει ο Meyers το αέριό του, το φτάνει στην τέταρτη ενεργειακή κατάσταση.! Αρα έχουμε.: 2 H-H δεσμοί (872 kJ/mol) κι ένας διπλός O=O δεσμός, ανεβασμένος για τα καλά, με 7469.2 kJ/mol μας δίνουν όταν ενωθούν, 8341.2 kJ/mol. Αν αφαιρέσουμε πάλι την ενέργεια για να τους σπάσουμε, "κερδίζουμε" 8341.2-1836 = +6505.2 kJ/mol Εδώ νομίζω πως είμαστε πολύ καλά.... Επίσης λέει μέσα στο βιβλίο, ότι αναμειγνύει τα ιονισμένα αέρια, με αέρια που δεν καίγονται (άζωτο απο τον αέρα ίσως...) ώστε να φέρει την ανεφλεξιμότητα του αερίου αυτού, στην αναφλεξιμότητα του φυσικού αερίου, έτσι ώστε να κρατηθούν χαμηλά οι θερμοκρασίες, και να μην χρειαστεί να πειραχτεί το αβάνς της μηχανής. Θα ήθελα να μου επαληθεύσετε τα παραπάνω μιας κι εσείς ξέρετε κάτι περισσότερο....

Κώστα έχει μαζεμένους κάποιους υπολογισμούς που μπορεί να φανούν ενδιαφέροντες στο Αppendix A και Β.... Δεν ξέρω αν είναι αυτό ακριβώς που ζητάς... Γενικά το βιβλίο είναι θεωρητικό. Το σημαντικότερο που κάνει είναι να σου δώσει την ιδέα. Τώρα σκόρπια μέσα στα κείμενα, έχει κάποιες ενδεικτικές τιμές (π.χ. ταλάντωση με συχνότητα 20kHz, διάμετρος σωλήνας -τοσες- ίντζες κ.λ.π.) Εκτός αυτού, είναι δύσκολο να το καταλάβεις σε κάποια σημεία, και δεν τα λέει τόσο ξεκάθαρα και πολλά πράγματα δεν τα λέει με τ' όνομά τους.. πχ την ηλεκτρόλυση (που δεν είναι ακριβώς ηλεκτρόλυση) την ονομάζει "hydrogen fractuating process" και άλλα πολλά.... Επίσης σε μια πρόταση, μπορεί να έχει και 7 και 8 αναφορές στα σχήματα, και είναι λίγο δύσχρηστο αν δεν το έχεις στο χαρτί... Αξίζει όμως τον κόπο το "Gas processor" είναι το μεγαλύτερο κλειδί στην υπόθεση, και αυτό είναι που κάνει όλη τη δουλειά....

εμείς και το CERN.... Δεν προσπαθούμε να καταλύσουμε κανένα θερμοδυναμικό νόμο. Όλα είναι βασισμένα στους νόμους αυτούς και της χημειας και της φυσικής, και στις θεωρίες των "μεγάλων" (Einstein κλπ...) Τώρα θα μου πείτε.... Ρε... είσαι ένα πιτσιρίκι που τελειώνει το σχολείο... και αντί να κοιτάς τα μαθήματά σου, κάθεσαι στην διάρκεια των πανελλαδικών και ασχολείσαι με τέτοιες βλ@κείες.... Ναι ρε παιδιά... κάθομαι και ασχολούμαι γιατί το κατάλαβα πώς γίνεται.... Δεν έχω το κατάλληλο πτυχιακό κύρος προς το παρών γι αυτό και είναι δύσκολο κάποιος να το πιστέψει όταν θα του το πώ.... Βγαίνω εκτός θέματος, αλλά αξίζει τον κόπο... Πιθανόν να έχετε ακουστά τον Stanley Μeyers. Αυτός υποστηρίζει ότι μετέτρεψε το αυτοκίνητό του να χρησιμοποιεί νερό και μονο, για να κινηθεί. Δεν το λέει όμως έτσι στον αέρα... Έχω βρει την βιβλιογραφία του, και όλα μα όλα είναι τεκμηριωμένα με νόμους της φυσικής που επαληθεύουν όσα λέει.... Σας παραθέτω το βιβλίο του εδώ.: http://www.theorionproject.org/en/documents/Stan_Meyer_Full_Data.pdf Επίσης έχω βρεί και βιντεοσκοπημένες ομιλίες του επάνω σ'αυτό το θέμα. Δεν σας προτρέπω να με πιστέψετε... απλά θα ήθελα να ρίξετε μια ματιά κι εσείς για να δείτε ότι δεν είμαι ονειροπόλος.... Εσείς τουλάχιστον έχετε και μια Χ γνώση περισσότερη απο εμένα, και μπορείτε να τα τεκμηριώσετε αυτά που γράφει με αυτά που ξέρετε.... Τα συμπεράσματα δικά σας.!!

όχι, εντάξει... με καλύπτει..!! Απλά, θα ήθελα να δοκιμάσω και την ηλεκτρόλυση με παλμικό ρεύμα, και αυξημένη τάση (όχι 12βολτ) για να δώ πόσο μεγαλύτερη απόδοση θα έχει... Σίγουρα όχι πάνω απο 99%... Έχω σκεφτεί όμως κάτι άλλο, πιο μερακλίδικο. Σύντηξη δεν γίνεται σε συνθήκες περιβάλλοντος. Και για να δημιουργηθούν συνθήκες σύντηξης, θέλει ιδιαίτερο εξοπλισμό.!! Έχουμε κάποια άτομα οξυγώνου τα οποία έρχονται απο την ηλεκτρόλυση ή τον αέρα ίσως....οκ..? Λέω να τους αλλάξουμε ενεργειακή κατάσταση ώστε να αποκτήσουν φορτίο. Το οξυγώνο είναι ηλεκτρικά σταθερό την ώρα που βγαίνει απο την ηλεκτρόλυση. Δηλαδή 6 ηλεκτρόνια. Για να το "κάνουμε ότι θέλουμε" το ιονίζουμε. Τώρα, για να φορτιστεί κάπως αυτό, (θετικά θέλουμε) θα πρέπει να του βγάλουμε ένα ηλεκτρόνιο. Για να φύγει το ηλεκτρόνιο θα πρέπει να δεχτεί το άτομο μια ενέργεια υπο μορφή φωτονίων με τύπο Ε=h*f ,όπου Ε: η ενέργεια του φωτονίου σε Joule h: η σταθερά του Planck f: η συχνότητα του ηλεκτρομαγνητικού κύμματος που εκπέμπει η πηγη του φωτος. Όταν λοιπόν φύγει αυτό το ηλεκτρόνιο, τότε η ενέργεια που δώσαμε έχει μοιραστεί στο ηλεκτρόνιο που έφυγε, και στο άτομο του οξυγόνου, με τα ηλεκτρόνια που έμειναν. Συν την δυναμική ενέργεια που μοιράστηκε με τα εναπομείναντα ηλεκτρόνια στο οξυγόνο, (την οποία είχε απο πρίν). Έχουμε λοιπόν ως αποτέλεσμα, ένα οξυγόνο με 5 ηλεκτρόνια πλέον, και ένα ηλεκτρόνιο που διώξαμε με την παραπάνω διαδικασία. Το οξυγόνο που είχαμε μόλις έγινε Ο+. Άν το ηλεκτρόνιο που διώξαμε το κάνουμε ηλεκτρική ενέργεια, και την ξαναχρησιμοποιήσουμε για να τροφοδοτίσουμε την πηγή φωτός και να διώξουμε άλλο ένα ηλεκτρόνιο, (να ξανακάνουμε δηλαδή την παραπάνω διαδικασια) θα έχουμε ένα οξυγώνο με απίστευτα ποσά ενέργειας. Άν κάναμε την διαδικασία 3 ή 4 φορές θα φέρναμε το οξυγόνο σε μια 3η ή 4η ενεργειακή του κατάσταση, θα είχε 4 η 3 ηλεκτρόνια στις στοιβάδες του. Άν τώρα αυτό το φορτισμένο οξυγόνο, άν βρεί κάπου ένα άτομο υδρογόνου (ας πούμε), Θα το τραβήξει δίπλα του, μέχρι να πείς κίμινο.!! Διότι συνεχώς τώρα, αφού είναι φορτισμένο, τείνει να έρθει το οξυγόνο, σε μια σταθερή κατάσταση και να συμπληρώσει τα ηλεκτρόνιά του. Όταν όμως τώρα πάει το υδρογόνο(υδρογονα) και κολλάει επάνω οξυγόνο, απελευθερώνεται ενεργεια υπο μορφή φωτονίων (νομίζω) Ωραία.... άν τώρα σ' αυτή την αντίδραση δίπλα, υπάρχει ένα spray (μικρα σταγονίδια, σύννεφο) νερού τί θα γίνει...?? Ξαναλέω πάλι ότι τα ποσά ενέργειας είναι ΤΕΡΑΣΤΙΑ..!!!

Εννοώ την παραγωγή αέριου υδρογόνου. Η ηλεκτρόλυση, είναι ενδόθερμη ή εξώθερμη αντίδραση...???? Όχι η καύση..!! Η ηλεκτρόλυση.! Τα περι συντελεστή απόδωσης ενέργειας και W/h και Watt τώρα τα κατάλαβα καλύτερα...

Διπλάσια απ' ότι χρειάζεται για να βράσουν μακαρόνια σε 10 λεπτά.!! Απ' ότι λέει το παλικάρι στο βίντεο, βγάζει γύρω στα 3+1/4 λίτρα το λεπτό, με 10 + 10 + 18 = 38 αμπέρ στα 12 βόλτ. δηλαδή 456 βάττ. Η αντίσταση της κουζίνας μας που βράζουμε μακαρόνια δεν είναι περισσότερο?? Αστείο παράδειγμα, αλλά κάτι είναι.... Αυτός το κάνει με συνεχές εξομαλυμένο ρεύμα. Με παλμικό ρεύμα και υψηλότερη τάση, εγώ πιστεύω ότι μπορούμε να πετύχουμε πολλά περισσότερα....

Δεν βάζω καθόλου στο παιχνίδι την αποθήκευση του υδρογόνου. Αν είναι κάτι το οποίο είναι το top της επικινδυνότητας, είναι αυτό.! Μιλάω καθαρά για την παραγωγή του, και καύση του, μόνο την στιγμή που θα το χρειαστούμε. Τις στιγμές που είναι κλειστός ο λέβητας, η το οποιοδήποτε σύστημα, κάθε ίχνος έφλεκτου αερίου, θα εξαερίζεται. Το γνωρίζω ότι δεν είναι αστεία υπόθεση πολύ καλά, καθώς έχω πειραματιστεί αρκετά στο ενλόγω θέμα, και έχω αφιερώσει αρκετό χρόνο μελετώντας θεωρίες και πατέντες του παρελθόντος.... Το ιδανικό λοιπόν θα ήταν να γίνεται η παραγωγή του υδρογόνου, και η καύση του σε πολύ μικρή διαφορά χρόνου. Όσο για την αποδοτικότητα που θα είχε κάτι τέτοιο, υπάρχουν μεγάλες λύσεις τις οποίες θα μπορούσαμε να χρησιμοποιήσουμε ώστε να φτάσουμε τον συντελεστή απόδοσης του συστήματος όσο το δυνατόν πιο ψηλά.!! Άν ανατρέξουμε λοιπόν στις βιβλιογραφίες κάποιων εφευρετών, θα δούμε πώς με ένα απλό κύκλωμα "συντονισμού" της ηλεκτρόλυσης, θα επιτυγχάναμε τη μέγιστη παραγωγή του υδρογόνου, με την χαμηλότερη κατανάλωση σε ρεύμα.! Συντονισμού..?? Άρα... ταλάντωση σε ένα εξαναγκασμένο κύκλωμα LC.!! Ναι, ταλάντωση, και αύξηση της τάσης του ρεύματος με πηνία.!! Το ρόλο του πυκνωτή τον "παίζει" το λουτρό της ηλεκτρόλυσης.! Πειραματικά έχει αποδειχθεί ότι εάν δώσουμε παλμικό ρεύμα σε "πόρτες" σε ένα ειδικά κατασκευασμένο κύκλωμα σαν το παραπάνω, έχουμε αύξηση της τάσης του ρεύματος σε βαθμό τέτοιο ώστε ο συντελεστής απόδοσης της ηλεκτρόλυσης, να ανεβαίνει κατα πολύ..!! Σίγουρα με τις ήπιες μορφές ενέργειας, δεν θα φτάσουμε καν το 100% Τι γίνεται όμως σε ατομικό επίπεδο..?? Φίλε μου, εδώ θίγεις ένα πολύ μεγάλο θέμα, που μπορεί να μας πάρει ημέρες συζήτησης...!!

Γειά σας.! Σκέφτηκα μιά κατασκευή για τις καλοκαιρινές ώρες χαλάρωσης. Όσο και ενεργοβόρα κι αν είναι η παραγωγή υδρογόνου, δεν παύει να μήν έχει ρύπους σε σχέση με το πετρέλαιο ή με το φυσικό αέριο(co2). Δηλαδή... Το ιδανικό θα ήταν να φτιάξουμε ένα κουτί, σε διαστάσεις λέβητα, με την μονάδα ηλεκτρόλυσης, τον καυστήρα, και όλα τα απαραίτητα μέρη που πρέπει να έχει ένας καυστήρας. Και επιλέγω το υδρογόνο για δυό λόγους.: - Οι θερμοκρασίες καύσης του, είναι μακράν μεγαλύτερες απο αυτές του πετρελαίου, ή του φυσικού αερίου. - Το προϊόν της καύσης, είναι σκέτο καθαρό νερό.! Η ισχύς που θα καταναλώνουμε απο την πρίζα μας, δεν θα πρέπει να ξεπερνά τα 500 με 1000βάττ. (σχετικά με έναν καυστήρα πετρελαίου ο οποίος καταναλώνει 1500 με 2000 βάττ ηλ/κου ρεύματος με το μοτέρ του.) Στην περίπτωση του υδρογόνου, δεν χρειαζόμαστε κάν κινητήρα για την πίεση του υγρού καυσίμου, ή για την παροχή αέρα. Δεν χρειαζόμαστε αέρα, διότι το προΙόν της ηλεκτρόλυσης έχει απο μόνο του όσο οξυγόνο χρειάζεται για να γίνει η καύση.! Εδώ έχουμε δυο λειτουργικά προβλήματα..: - Μπορεί μια ηλεκτρόλυση 500 - 1000w να μας δώσει αρκετή παραγωγή αερίου έτσι ώστε να ζεσταθεί το νερό των σωμάτων.? - Εδώ έχουμε να κάνουμε με υδρογόνο.... Τι μέτρα ασφαλείας πρέπει να λάβουμε.?? Τί γνώμη έχετε εσείς για το εν λόγω θέμα... θα ήθελα ν' ακούσω τις απόψεις σας.!

Φίλε Κώστα, ήδη έχεις βάλει τη σκέψη μου σε μια σειρά.... Τώρα κατάλαβα σε έναν βαθμό τι γίνεται.... Επίσης θέλω να ευχαριστήσω θερμά, κι εσένα αλλά και τον energeia για την καταπληκτική βοήθεια που μου προσφέρετε, οικειοθελώς.!! Μετά δεν αρχίζει τίποτα δύσκολο.... Το δύσκολο ήταν η αρχή, και η αρχή ξέρω πώς είναι το ήμισυ του παντός. Δεν απέχουμε πολύ.... Το μόνο που μας περιορίζει είναι ο χρόνος. Όπως έχω προαναφέρει, πρίν κανα-δυο βδομάδες έχω αγοράσει μια μηχανή, μόνο και μόνο για να υλοποιήσω όσα γράφουμε εδώ.!! Δυστυχώς οι υποχρεώσεις μου στο σχολείο και στο διάβασμα για τις πανελλήνιες, με περιορίζουν κατα πολύ, με αποτέλεσμα να μην μπορώ να σχοληθώ με το πείραμα.... Πιστεύω βαθυά μεσα μου όμως, ότι κάτι θα πετύχει.... έστω κι άν δεν πετύχει, το σίγουρο είναι ότι θα έχουμε αποκτήσει μια εμπειρία και θα λέμε.... κάποτε ασχολήθηκα και με αυτό.... Παιδιά είναι θέμα χρόνου νομίζω να το καταφέρουμε... εσείς τι λέτε????

Άρα δηλαδή, έχουμε έργο κινητικής ενέργειας? Εχω την εντύπωση πώς κάτι τέτοιο λύνεται.... Φτάνει να γινει η αρχή.! Τελικά βρε παιδιά για να καταλάβω.... Τι έχουμε; ατμό?? Νέφος? Κρύο.? Ζεστό?? Έχω μπερδευτεί λιγάκι.... Το μόνο που έχω κατασταλάξει στα σίγουρα, είναι ότι το έμβολο κινείται..!! Πώς όμως? Ελπίζω να βαδίζουμε στον ίδιο "δρόμο σκέψης"....

Λοιπόν Κώστα....Θυμήθηκα... καλά πώς το χα ξεχάσει....? Δοκιμή μέσα σε πιστόνι, έχω κάνει, και το έχω ξανα"ποστάρει" εδώ.! Χωρίς βενίνη! τίποτα.! μια παλαιά μηχανή, απο παπάκι. δεν έχει ίχνος βενζίνης μέσα. Ούτε κάν μυρίζει τίποτα. είχε μείνει εκτός λειτουργίας για 1-2 χρόνια. Έβαλα το μπουζί και έκανα το μεγάλο σπινθήρα. Και κουνήθηκε!! Μάλιστα με νερό κουνίθηκε περισσότερο.... στο παραθέτω εδώ, βρίσκεται και στο 1ο ποστ αυτού του τόπικ.! (δειτε τα βίντεο)

Εργο παράγεται....!! Απο τη στιγμή που ακούμε το "τσάφ" με τον σπινθήρα, και μάλιστα αυτό το τσάφ στα αφτιά μας γίνεται μεγαλύτερο με βρεγμένες τις ακίδες του μπουζί, πάει να πεί ότι έχουμε μηχανικά κύμματα τα οποία έρχονται στο αυτί μας και ταλαντώνουν το τύμπανο. Άρα υπάρχει έργο. Η ρητορική ερώτηση είναι πώς μετατρέπεται αυτή η ενέργεια μέσα απο το νερό σε έργο.?? Λογίκα αυτή η ενέργεια, αυτό το έργο, θέλουμε να "μεταφρασθεί" μέσα στον χώρο καύσης, ώς εκτόνωση.... Για να ήταν νέφος πάει να πεί πως θη ήταν παγωμένο, έτσι δεν είναι?? Απο τα πειράματά μου, παρατήρησα ότι όταν είχα βρεγμένο το μπουζί και μόνο, αμέσως μετά τον σπινθήρα, έβγαινε ένας μικρός άσπρος καπνός (σαν ατμός) προς τα επάνω που απ' ότι καταλαβαίνω, αυτό πάει να πεί ότι, ο καπνός αυτός, ή ήταν πιο ζεστό αέριο, ή πιο ελαφυρύ ώστε να ανέβει προς τα επάνω..... Κάτι άλλο που θα ήθελα να αναφέρω.... Την ώρα του κεραυνού, ιονίζουμε τον αέρα μαζί με ο,τιδήποτε υπάρχει στον δρόμο του κεραυνού και λίγο γύρω γύρω, ανάλογα με την ένταση του ρεύματος που περνά.... Μήπως γίνεται κάποιου είδους ιονισμός και του νερού που υπάρχει ανάμεσα..?? Απλά μια αυθαίρετη υπόθεση.... Με εκτίμηση, Ζήσης