Κατ' αρχή, διαφωνώ πλήρως με την πρώτη παράγραφο των σχολίων σου. Αν ακολουθηθεί η λογική αυτή, δεν χρειάζονται μηχανικοί, αλλά μόνον πωλητές και αγοραστές προϊόντων, και οδηγίες χρήσης με σκίτσα, αντί για πρότυπα και κανονισμούς.
Στο δεύτερο ερώτημα που θέτεις, που είναι πολύ ενδιαφέρον, εντοπίζεις - και σωστά - αναλογίες ανάμεσα στο σύστημα ΙΤ και στα διαχωρισμένα κυκλώματα. Και δεν θα μπορούσε να είναι διαφορετικά, γιατί όλα - στο τέλος - είναι ηλεκτροτεχνία! Η ουσιαστική διαφορά βρίσκεται στον συστηματικό τρόπο που τα πρότυπα (παγκοσμίως) επιβάλλουν να εξασφαλίζεται η προστασία από ηλεκτροπληξία από έμμεση επαφή (ή, με την ορολογία του ΕΛΟΤ 60364, προστασία από σφάλμα).
Το σύστημα ΙΤ, που αναφέρεσαι, ανήκει στην μέθοδο "προστασία με αυτόματη διακοπή, ισοδυναμικές συνδέσεις και γείωση". Δηλαδή εάν υπάρξει επικίνδυνη τάση επαφής λόγω σφάλματος μόνωσης, να γίνει αυτόματη διακοπή του κυκλώματος.
Στο διαχωρισμένο κύκλωμα, η προστασία από σφάλμα προκύπτει από τον διαχωρισμό του κυκλώματος από άλλα κυκλώματα και τη γη, με παρεμβολή μόνωσης. Τα υπόλοιπα, είναι συμπληρωματικές απαιτήσεις των κανονισμών, όπου και παραπέμπω.