Πέτρανθος

Το θέμα με τις γειώσεις στην περίπτωση του ιδιωτικού υποσταθμού [μέχρι να το λύσει[?] ο κανονισμός συνδέσεων] είναι κάπως πολύπλοκο. Στην περίπτωση που η συνολική αντίσταση γείωσης του υποσταθμού είναι <1Ω [αυτό είναι η άριστη περίπτωση], το σύστημα γείωσης ΤΝ είναι το απλούστερο να κατασκευαστεί, χωρίς κανένα πρόβλημα. Ωστόσο, σύμφωνα με την ισχύουσα υπουργική απόφαση ΦΕΚ1222B/2006, κάθε κύκλωμα θα πρέπει να προστατεύεται με rcd <30mA. Στην περίπτωση που η συνολική αντίσταση γείωσης του ΥΣ είναι πάνω από 1Ω, τότε υπάρχουν εναλλακτικές, που καταλήγουν είτε στο σύστημα ΤΤ, είτε στο σύστημα ΤΝ, και στις δυο περιπτώσεις όμως, πάλι, όλα τα κυκλώματα θα πρέπει να προστατεύονται με rcd <30mA.

Οι γερμανικοί κανονισμοί εδώ και μια δεκαετία δεν επιτρέπουν την χρησιμοποίηση RCD type AC. Μπορούν να χρησιμοποιηθούν οι λοιποί τύποι, όμως, αν και ακριβότεροι, Α και Β. Το πιθανότερο είναι ότι στην επόμενη αναθεώρηση και των ελληνικών κανονισμών θα ισχύσει κι εδώ η ίδια απαγόρευση, για τους ίδιους λόγους. Πάντως, με την ευρεία πλέον διείσδυση ηλεκτρονικών διατάξεων ΛΕΝΤ, ΙΝΒΕΡΤΕΡ ΚΛΠ. στις ηλεκτρικές εγκαταστάσεις, δυο πράγματα πρέπει να γίνονται, ακόμη και αν οι τωρινοί ελληνικοί κανονισμοί δεν το απαγορεύουν: (α) να μην χρησιμοποιούνται rcd type AC, και (β) να μην χρησιμοποιείται μειωμένη διατομή για τον ουδέτερο αγωγό.

Για να μην δημιουργούνται παρανοήσεις, δεν δημιουργεί κανένα πρόβλημα τέτοιου είδους το ΕΛΟΤ Hd384 [ούτε το ΕΛΟΤ ΕΝ60364, ούτε το VDE, που αν εννοείς το αντίστοιχο, είναι συμμορφωμένο με τα προηγούμενα]. Το πρόβλημα δημιουργήθηκε από την απολυτότητα της σχετικής υπουργικής απόφασης που υπερκέρασε τις απαιτήσεις των προτύπων και έκανε τα πράγματα άκαμπτα, και σε μεγάλες ή/και ειδικές ηλεκτρικές εγκαταστάσεις σχεδόν ανεφάρμοστα. Να μην επεκταθώ παραπέρα, γιατί μας διαβάζει κόσμος, όχι πάντα σχετικός. Το θέμα έχει πολλές φορές και εκτενώς συζητηθεί σε αυτό το φόρουμ. Πάντως, υπάρχει ένα απόλυτα βέβαιο δεδομένο: κανένα τερματικό κύκλωμα δεν πρέπει να μένει χωρίς προστασία RCD <=30mA.

Το πρότυπο ΕΛΟΤ HD384 δεν αναφέρει σε κανένα σημείο του ότι κάθε κύκλωμα πρέπει να προστατεύεται με rcd. Αυτό προέκυψε από την ΥΑ ΦΕΚ1222/2006 που έχει δημιουργήσει μεγάλο πρόβλημα στην εφαρμογή της. Εκτεταμένο προβληματισμό δες εδώ.

Να μου επιτρέψετε, συνάδελφοι, μια επισήμανση: η αντικεραυνική προστασία έχει τα Πρότυπά της, κάπου 400 σελίδες [προς το παρόν]. Η "έννοια" απόσταση μεταξύ γείωσης προστασίας της ηλεκτρικής εγκατάστασης και συστήματος γείωσης ΣΑΠ δεν "παίζει" με τόσο απλό τρόπο. Με την ευκαιρία, κανονισμό κεραυνικής προστασίας δεν έχουμε ακόμη. Θα μου πείτε, βέβαια, εδώ δεν έχουμε κανονισμό/πρότυπο για τη θεμελιακή γείωση, που είναι και υποχρεωτική...!!!

Για την "εκμετάλλευση εργαζομένων", δεν έχω άποψη, άλλωστε θα το λύσουν οι πολυάριθμοι εργαζόμενοι της επιχείρησης. Για την τήρηση των "κανόνων ασφαλείας", ένα είναι βέβαιο, οι ασφαλιστικές [και αντασφαλιστικές] εταιρείες [8 τον αριθμό, με ~140Μ€ ασφαλισμένο κίνδυνο!!!], δεν είναι φιλανθρωπικά ιδρύματα. Η ΣΑΝΛΑΙΤ δεν θα έπαιζε, κυριολεκτικά, με τη φωτιά! [Δεν βάζω στον "λογαριασμό" τις αγωγές και τα δικαστήρια που θα ακολουθήσουν, που λειτουργούν ακόμη πιο αποτρεπτικά...]. Θα περιμένουμε να δούμε το πόρισμα των εμπειρογνωμόνων για το τι "πήγε εντελώς στραβά", για αυτό το πολύ σοβαρό βιομηχανικό ατύχημα.

Απορία [ρητορική]: γιατί κατακεραυνώνουν οι διαμαρτυρόμενοι τους προσφεύγοντες στο ανώτατο ακυρωτικό δικαστήριο; Πρώτα από όλα ασκούν συνταγματικό δικαίωμα, και τα συνταγματικά δικαιώματα δεν είναι "αλά καρτ" [αν ασκείται καταχρηστικά, θα το εξετάσει πρώτα από όλα το ίδιο το δικαστήριο]. Δεύτερο και βασικότερο, το δικαστήριο έχει κρίνει ήδη την συνταγματικότητα του πδ. Θεωρητικά, το ΣΤΕ θα απορρίψει την προσφυγή και μάλιστα τάχιστα [και θα πληρώσουν οι προσφεύγοντες τα δικαστικά έξοδα και τους δικηγόρους τους]. Άρα, πάλι, δεν υπάρχει πρόβλημα. Ωστόσο, έχω την αίσθηση ότι οι δυσανασχετούντες έχουν την ανομολόγητη υπόνοια ότι, κάποια "αθέατη" μέχρι τώρα πλευρά του πδ "μπάζει". Ε, συνάδελφοι, αν ισχύει αυτό, δεν φταίει ούτε το ΣΤΕ, ούτε οι προσφεύγοντες. Πρόκειται [άλλη μια φορά] για κακή νομοθέτηση! Καλό μήνα σε όλες/όλους!

Σημειώνω ότι το Πρότυπο ΕΛΟΤ HD384 ΔΕΝ επιβάλλει μέγιστη πτώση τάσης 4%. Συστήνει. Ο μελετητής [ή και ο κατασκευαστής] της ηλεκτρικής εγκατάστασης θα επιλέξει το μέγεθος της πτώσης τάσης που ικανοποιεί τα κριτήρια ασφάλειας, λειτουργικότητας, οικονομίας κλπ. της εγκατάστασης, που μπορεί να είναι και πάνω από 4%. Τώρα, στους υπολογισμούς για τον προσδιορισμό της πτώσης τάσης, πρέπει να ληφθεί υπόψη και η σύνθετη αντίσταση του ίδιου του μετασχηματιστή, που είναι αρκετά σημαντική. Επίσης, τα φωτιστικά τύπου ΛΕΝΤ [αν δεν είναι ειδικών προδιαγραφών], έχουν συντελεστή ισχύος συνήθως της τάξης του 0,5 και αρμονικές που πρέπει και αυτές να ληφθούν υπόψη. Παρεμπιπτόντως, η σχέση που δίνεται στο #51 δεν ισχύει πάντοτε, υπάρχουν όρια. Το βασικότερο όριο είναι να μπορεί να θεωρηθεί αμελητέα η επαγωγική αντίδραση της γραμμής. Πρακτικά, αυτό ισχύει μέχρι περίπου τη διατομή των 35mm2 [συνολικά ανά φάση].

Οι προστασίες που θα αναπτυχθούν στο ΗΖ εξαρτιούνται από το σύστημα γειώσεων της εγκατάστασής σου. Ποιο είναι αυτό; TN-C, TN-C-S, TN-S, TT, ή [το μάλλον απίθανο] ΙΤ;

Εγκαταστάσεις εσωτερικών δικτύων ηλεκτρονικών επικοινωνιών: ΥΑ οικ. 41020/819/2012 ΦΕΚ 2776Β/15-10-2012. Πάρα πολύ πράμα, γιατί παραπέμπει σε πάρα-πάρα πολλά πρότυπα και κανονισμούς.

Από ακροβολισμό, μετατρέπεται σε μάχη εκ του συστάδην όλο και περισσότερο. Ισχύει βέβαια και το γνωστό: ο λύκος στην αναμπουμπούλα χαίρεται!

Η ΥΔΕ έληξε το 2010 για δυο λόγους: ή ο ηλεκτρολόγος χαρακτήρισε την εγκατάσταση "κλειστό επαγγελματικό χώρο με μη εύφλεκτα υλικά" - με ΥΔΕ στα 7 χρόνια - ή είχε λόγους που όρισε πρόωρη λήξη της ΥΔΕ - εάν η χρήση ήταν "κατοικία".

Αν ο ηλεκτρολόγος που υπογράφει την ΥΔΕ έχει βάλει χρονικό διάστημα ισχύος 14 χρόνια, τότε η ΥΔΕ έληξε στις 22 Οκτ 2017.

Ένα πρόσθετο σχόλιο στα προηγούμενα. Ξεκινώ από το μοναδικό πραγματικό γεγονός ότι, αυτό που σκοτώνει, δεν είναι η τάση, αλλά το ρεύμα. Επομένως, ασφαλές επίπεδο τάσης στα 50Βολτ, γενικά, δεν υπάρχει. Για να το κάνω πιο ευδιάκριτο, στα εργοτάξια, στα κτηνοστάσια κλπ., ασφαλές επίπεδο τάσης επαφής, θεωρούνται γενικά τα 25Vac, και κάτω. Σε χώρους με βιοϊατρικό εξοπλισμό, τάση ακόμη και κάτω από τα 5Βολτ μπορεί να είναι επικίνδυνη. Επιπρόσθετα, άλλη είναι η επικινδυνότητα στην συνεχή τάση, άλλη στην εναλλασσόμενη κλπ. Συμπέρασμα: ακολουθούμε πάντα τους κανονισμούς, στους οποίους έχει ενσωματωθεί η αποδεκτή κάθε φορά στάθμη κινδύνου. Υπενθυμίζω ότι το ίδιο το Πρότυπο ΕΛΟΤ HD384, λέει ρητά ότι, η πιστή τήρηση των απαιτήσεων του κανονισμού αποσκοπεί "στην αποφυγή, σε ικανοποιητικό βαθμό, των κινδύνων" (κι όχι στην πλήρη αποφυγή των κινδύνων) [βλ. Τμήμα 102 Κανονισμού].

Το πεδίο εφαρμογής του ΕΛΟΤ HD384 δεν περιλαμβάνει τα αιολικά πάρκα [εξαιρούνται τυχόν κτίρια/οικίσκοι που βρίσκονται στο αιολικό πάρκο για την εξυπηρέτησή των αναγκών λειτουργίας του]

Το πρότυπο ΕΛΟΤ HD384 δεν προτείνει συγκεκριμένη τιμή για την αντίσταση γείωσης. Σύμφωνα με τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της ηλεκτρικής εγκατάστασης και το σύστημα γείωσης [ΤΝ, ΤΤ, ΙΤ], ο μελετητής ή/και ο κατασκευαστής της ηλεκτρικής εγκατάστασης καταλήγει στο κατάλληλο σύστημα γείωσης. Πάντως, ο vasilimertzani έχει δίκιο, η μέτρηση πρέπει να γίνει με τελειωμένη τουλάχιστον την στάθμη θεμελίωσης [τελειωμένα σκυροδέματα και να έχουν κλείσει/επιχωματιστεί τα περιμετρικά των θεμελίων σκάμματα].

Συμφωνώ με τον συν. stet. Απλώς, να επισημάνω ότι, η θεωρία της ηλεκτροτεχνίας είναι απαράβατος νόμος [μέχρι τα όρια που συναντά την κβαντομηχανική και την σχετικότητα].

Δεν γνωρίζω την ειδικότητά σου e-gr, και τις σχετικές γνώσεις σου περί τα ηλεκτρολογικά, και δεν αναφέρεις τίποτα σχετικό... Ωστόσο, επισημαίνω ότι στοιχειώδης γνώση ηλεκτροτεχνίας λέει ότι, τριφασική γραμμή δεν μπορεί να τροφοδοτήσει μονοφασικό φορτίο, αν δεν υπάρχει ο αγωγός με λειτουργία ουδετέρου.Είτε αυτοτελώς, είτε ως αγωγός PEN. Οι ηλεκτρολόγοι καταλαβαίνουν τι εννοώ. Αφήνω έξω τις απαιτήσεις των κανονισμών για προστασία έναντι άμεσης και έμμεσης επαφής κλπ.

Μπορεί να δοθεί πρόσθετη επεξήγηση τι ακριβώς είναι τα παραπάνω;

Η τοποθέτηση ηλεκτροδίων μέσα στο νερό [θαλάσσιο ή άλλο] δεν απαγορεύεται γενικά από κανονισμούς. Ωστόσο, η απαίτηση για εξασφαλισμένη λειτουργία του ηλεκτροδίου, σε κάθε περίπτωση, θέτει περιορισμούς και προβληματισμούς. Ειδικά το θαλάσσιο περιβάλλον είναι ιδιαίτερα διαβρωτικό, και η θάλασσα και ο πυθμένας δεν είναι ακίνητοι... Υπάρχουν, όμως, λύσεις: π.χ. ο εγκιβωτισμός του ηλεκτροδίου σε σκυρόδεμα και η πόντισή του στη θάλασσα.

Αν η γνωστή εταιρεία που αναφέρεις, βεβαιώνει ότι το σύστημα αντικεραυνικής προστασίας είναι σύμφωνο με τα ισχύοντα πρότυπα, η πρότασή της είναι σωστή. Η τοποθέτηση ηλεκτροδίων στη θάλασσα, αν εξασφαλίζεται διαχρονικά η ακεραιότητά τους [από διάβρωση ή καταστροφή λόγω κυματισμού κλπ.], είναι εξαιρετικά καλή γείωση, που στην περίπτωσή σου εξασφαλίζει αντίσταση γείωσης μικρότερη από 0,25Ω!

Αν η ισχύς του κινητήρα είναι αυτή που αναφέρεις [90kW] και λαμβανομένων υπόψη και των συνθηκών τοποθέτησης της γραμμής, η διατομή των 25τχ είναι ανεπαρκής.

Υπάρχει σύνδεσμος προς τους χάρτες και την πλήρη έρευνα; Οι παραπάνω σύνδεσμοι δεν λειτουργούν.

Να με συγχωρείς, συνάδελφε, αλλά διαφωνώ με την προσέγγιση που έχεις σε αυτό το ηλεκτρολογικό αντικείμενο. Οι εμπειρικοί κανόνες είναι για τους εμπειροτέχνες και οι υπολογισμοί και οι κανονισμοί για τους τεχνικούς [και για τους μηχανικούς ακόμη πιο πολύ]. Επίσης, μέγιστη επιτρεπόμενη φόρτιση 18Α για την ηλεκτρική γραμμή που αναφέρεις δεν υπάρχει στο ΕΛΟΤ HD 384 [είναι 13,5Α].

Το μεγαλύτερο από τα προβλήματα είναι η ανυπαρξία διαφορικού ρελέ στην ηλεκτρική εγκατάσταση. Η έλλειψη αυτή, επιτρέπει στον καθένα να κάνει ότι επικίνδυνη βλακεία θέλει, όπως αυτήν που αναφέρεις. Υπόψη ότι, με την συνδεσμολογία που έκανε ο τεχνίτης, με την ανοχή του ανεύθυνου μηχανικού[?], αν συνέβαινε σφάλμα μόνωσης στην ηλεκτροσυγκόλληση θα σκοτωνόταν ακαριαία. Την ευθύνη για το θάνατο την έχει ο ιδιοκτήτης της ηλεκτρικής εγκατάστασης επειδή δεν μερίμνησε για το ρελέ και ο ηλεκτρολόγος που υπόγραψε την τελευταία ΥΔΕ.