Πέτρανθος

Ειδικότητα; Ιδιότητα;

Για όλες τις τις συσκευές κλάσης ΙΙ [με ενισχυμένη μόνωση] δεν απαιτείται η σύνδεση με τους αγωγούς προστασίας [ΡΕ] της εγκατάστασης. Ο κατασκευαστής της συσκευής έχει φροντίσει να υπάρχει η προστασία έναντι της ηλεκτροπληξίας. Αυτό δηλώνεται και με την σήμανση CE. Βέβαια, αν η συσκευή είναι "μαϊμού", ή δεν κυκλοφορεί μέσα από τα νόμιμα κανάλια της αγοράς, είναι επικίνδυνη [γι αυτό υπάρχει το σύστημα RAPEX για τα επικίνδυνα προϊόντα]. Τώρα, όσον αφορά το πολύφωτο: Αν το πολύφωτο δεν είναι "πατέντα" ή ιδιοκατασκευή και φέρει την [γνήσια] σήμανση CE, τότε ισχύει ότι και προηγουμένως. Διαφορετικά, ή αν αμφιβάλεις, αυτό που πρέπει να κάνεις είναι να συνδέσεις αγώγιμα τον αγωγό προστασίας που φτάνει στο πολύφωτο με οποιοδήποτε μεταλλικό εκτεθειμένο μέρος του.

foper, με τον τρόπο που κάνεις την μέτρηση σε δίκτυο ΤΝ, δεν μετράς αντίσταση μόνωσης, αλλά την σε σειρά αντίσταση των εξής στοιχείων [αγωγός φάσης, {παράλληλα συνδεδεμένα φορτία κατανάλωσης}, αγωγός προστασίας μέχρι το ζυγό γείωσης]. Επίσης, κινδυνεύει να "κάψεις" τις καταναλώσεις, αφού εφαρμόζεται σε αυτά η τάση δοκιμής της μόνωσης [>=500V].

Για θέματα αποστάσεων μεταξύ γραμμών [και άλλων πραγμάτων] βλ. Κανονισμό Υπαίθριων Γραμμών Ηλεκτρ. Ενέργειας [ΦΕΚ 608Β/6-10-1967].

Η περίπτωση ελέγχου ηλεκτρικής εγκατάστασης Λατομείου [εφόσον το τελευταίο είναι νόμιμο], διαφέρει από τις λοιπές εσωτερικές ηλεκτρικές εγκαταστάσεις. Για τις ηλεκτρικές εγκαταστάσεις Μεταλλείων και Λατομείων υπάρχει εξειδικευμένο νομικό πλαίσιο [ΦΕΚ1227Β/2011] και ΔΕΝ εφαρμόζεται το άρθρο 30 του Κτιριοδομικού Κανονισμού. Επομένως, δεν υφίσταται η καθολική απαίτηση χρήσης RCD 30mA σ' όλα τα ηλεκτρικά κυκλώματα, σύμφωνα με την ΚΥΑ 12081/2006, αλλά μόνο όπου το Πρότυπο ΕΛΟΤ HD384 το προβλέπει. Να σημειωθεί βέβαια, ότι, ο έλεγχος πρέπει να γίνει περισσότερο με τις προβλέψεις των μελετών που πρέπει να υπάρχουν σε νόμιμο λατομείο, και δευτερευόντως με το ΕΛΟΤ ΗD 384, δεδομένου ότι, το ίδιο το Πρότυπο HD384 δεν προβλέπει ρητά ότι εφαρμόζεται στα λατομεία [το αναφέρει, όμως, η ΥΑ για τα λατομεία], αφενός, και, αφετέρου, το Πρότυπο ΕΛΟΤ ΕΝ 60364 [που αποτελεί το διάδοχο πρότυπο του HD 384], αναφέρει ρητά ότι δεν εφαρμόζεται στις περιπτώσεις λατομείων και μεταλλείων.

Κατά τη γνώμη μου, ο συν. AlexisPap, αν και προτάσσει, εύλογα, τα θέματα πολιτικού μηχανικού, γιατί είναι πλέον αυτονόητα, το θέτει στη σωστή του διάσταση. Δεν καταλαβαίνω γιατί πρέπει, εμείς, οι ηλεκτρολόγοι, να πυροβολούμε τα πόδια μας. Είναι απολύτως βέβαιο ότι, σε κάθε τύπο εδάφους μπορεί να κατασκευαστεί γείωση που να ικανοποιεί τις απαιτήσεις της ελληνικής νομοθεσίας και του HD384. Το κόστος, προφανώς, θα διαφέρει, ανάλογα με την περίπτωση και με την κατασκευαστική δυσκολία. Αλλά, αναρωτιέμαι, γιατί σε χαλαρό, κακής ποιότητας έδαφος, κανείς [πλέον] δεν προσπαθεί να αποφύγει με "πατέντες" την ακριβή θεμελίωση;

Όλοι οι σύγχρονοι κανονισμοί κινούνται στην αντίθετη ακριβώς κατεύθυνση από αυτήν που διατυπώνεις. Η κύρια επιδίωξη είναι, οι χώροι που κινούνται τα έμψυχα να αποτελούν έναν ισοδυναμικό όγκο. Γι αυτό, άλλωστε, όταν επιλέγεται ως μέθοδος προστασίας η χρήση μονωτικών δαπέδων/τοίχων, οι απαιτήσεις είναι εξαιρετικά αυστηρές και εφαρμόζεται μόνο σε περιορισμένη κλίμακα, όπου υπάρχει συνεχής και αποτελεσματική επιτήρηση [κανόνας 471.2.1.3 ELOT HD384] Τώρα, η σύνδεση του οπλισμού της οικοδομής στην κύρια ισοδυναμική σύνδεση [και επομένως η έμμεση σύνδεσή του στο σύστημα γείωσης] γίνεται όταν αυτή είναι εφικτή [κανόνας 413.1.2.1]. Δηλαδή, γενικά, δεν σκάβουμε τα μπετά για να βρούμε τον οπλισμό και να τον συνδέσουμε. Αν το κάνουμε, βέβαια, με την συναίνεση του πολιτικού μηχανικού, καλό κάνει, κακό δεν κάνει. [αυτό ισχύει και στον Ελληνικό και στον Κυπριακό κανονισμό]. Υπάρχει, όμως, ένα πρόβλημα, όπου απαιτείται υποχρεωτικά συμπληρωματική ισοδυναμική σύνδεση [π.χ., μπάνια, πισίνες κλπ.]. Στις περιπτώσεις αυτές, είτε έμμεσα [μπάνια], είτε άμεσα [πισίνες], οδηγούμαστε στην ισοδυναμική σύνδεση του μεταλλικού οπλισμού του κτιρίου υποχρεωτικά.[ισχύουν τα ίδια και στον Ελληνικό και στον Κυπριακό Κανονισμό-16η έκδοση]. Συμπερασματικά, επειδή κανείς ηλεκτρολόγος δεν μπορεί να προβλέψει τι θα γίνει μελλοντικά σε μια ηλεκτρική εγκατάσταση, καλύτερα είναι να λαμβάνεται πρόνοια, ευθύς εξαρχής, για την [ισοδυναμική] σύνδεση του οπλισμού της οικοδομής στον κύριο ισοδυναμικό ζυγό. Και βέβαια, δεν επιτρέπεται να χρησιμοποιούνται τα μπετοσίδερα ΜΟΝΑ τους ως μέρος ή όλο του συστήματος γείωσης. Ο ηλεκτρολόγος πρέπει να εγκαθιστά τα δικά του υλικά [ηλεκτρόδια, αγωγούς, συνδετήρες κλπ.] ως το σύστημα γείωσης της εγκατάστασης [ασχέτως αν αυτά συνδέονται αγώγιμα με τον οπλισμό της οικοδομής].

Συν. Μάσσιε, η αντίδραση του βρόχου σφάλματος που έδωσες στο #23 [0,007!] είναι εντελώς εξωπραγματική. Αυτή που δείχνει το όργανο στο #44 είναι 0,07Ω, η οποία, για τα δεδομένα της εγκατάστασης που περιγράφεις, δεν είναι εξωπραγματική. Ωστόσο, είναι επίσης βέβαιο ότι στον βρόχο σφάλματος δεν παρεμβάλλεται καθόλου η γη [το έδαφος], υπάρχει μεταλλική αγώγιμη σύνδεση που βραχυκυκλώνει την επιστροφή δια της γης, η οποία, επειδή δεν κατασκευάστηκε εσκεμμένα, δεν ξέρει κανείς για πόσο χρόνο θα υπάρχει! Μετά τι γίνεται; Κατά τα λοιπά, μερικά σημαντικά σημεία: [α] Η σύνδεση με τα μπετοσίδερα [που αφού έδωσε την έγκριση ο ΠΜ, καλώς έγινε όπως έγινε - φαντάζομαι να συνοδεύεται με γραπτή παρατήρηση στο κείμενο της ΥΔΕ], από πλευράς ηλεκτρολογικής ασφάλειας, αντιστοιχεί με την ισοδυναμική σύνδεση του οπλισμού της οικοδομής [κύρια ισοδυναμική σύνδεση του κανόνα 413.1.2.1 του ΕΛΟΤ ΗΔ384]. [β] Το πρόβλημα για τον σιδηροοπλισμό [που ευφυώς εντόπισε ο AlexisPap], είναι τα μεγάλα ρεύματα που θα πρέπει να "διαχειριστεί" ο μεταλλικός οπλισμός, όταν συμβούν σφάλματα, όπως υποδεικνύει η εξαιρετικά χαμηλή αντίσταση του βρόχου σφάλματος. [γ] Στα δίκτυα ΤΤ η επαλήθευση συμμόρφωσης με τις απαιτήσεις του Προτύπου 384 δεν γίνεται με το έλεγχο του βρόχου σφάλματος [αυτό αφορά δίκτυα ΤΝ] [δ] Η ύπαρξη εγκατάστασης γείωσης, όπως την προσδιορίζει το Πρότυπο, είναι υποχρεωτική στις εγκαταστάσεις ΤΤ. Στο κτίριο πρέπει να υπάρχει [να δημιουργηθεί/κατασκευστεί] γείωση της οποίας τον καθολικό και πλήρη έλεγχο [κατασκευαστικό και επιθεώρησης] θα έχει ο ηλεκτρολόγος και όχι ο ΠΜ ή οποιοσδήποτε άλλος, συμπεριλαμβανομένου του ιδιοκτήτη. Το ότι κοστίζει ακριβά μια τέτοια κατασκευαστική λύση, δεν είναι δικαιολογία για αποφυγή της. Η ασφάλεια είναι ακριβό άθλημα! Δυστυχώς, ενώ για τα σίδερα και τα μπετά οι σεισμοί, με τα πολλά θύματα σε μικρό χρόνο, επιβάλλουν αυτονόητα να μην γίνεται οικονομία σ' αυτά, τα δυο περίπου θύματα ηλεκτροπληξίας ανά μήνα σ' ολόκληρη την Ελλάδα, δεν "βοηθούν" να εγκατασταθεί μια τέτοια αντίληψη στις ηλεκτρικές εγκαταστάσεις [για σύγκριση: θάνατοι από σεισμούς από το 1999 μέχρι σήμερα, 147 | θανατηφόρες ηλεκτροπληξίες για το ίδιο διάστημα, πάνω από 550!]. Ας μην το κάνουμε οι ηλεκτρολόγοι πιο εύκολο... Κατά τη γνώμη μου, πρέπει να ασχοληθεί με την εγκατάσταση έμπειρος ηλεκτρολόγος μηχανικός [κι όχι βέβαια αυτός που υπόγραψε την ΥΔΕ του #36], για να την προσαρμόσει πλήρως στις απαιτήσεις των ελληνικών κανονισμών.

Αν κυριολεκτείς [μέτρηση βρόχου σφάλματος] και ακολούθησες τις οδηγίες του εγχειριδίου του οργάνου, έχεις κάνει εντελώς λανθασμένη μέτρηση για δυο κυρίως λόγους: (α) Η μέτρηση της αντίδρασης του βρόχου σφάλματος ΔΕΝ συμπεριλαμβάνει την αντίσταση γείωσης, εξορισμού για τα δίκτυα ΤΝ [όπως κατά πάσα πιθανότητα είναι στην περίπτωσή σου] και (β) ΔΕΝ υπάρχει περίπτωση, όσο κοντά κι αν είσαι στον εναέριο μετασχηματιστή της ΔΕΗ, η αντίδραση του βρόχου σφάλματος να είναι μικρότερη από περίπου 0,03Ω, σε κάθε τύπο δικτύου [ΤΝ ή ΤΤ].

Ένα πολύ ενδιαφέρον ερώτημα είναι, πώς μετρήθηκε η γείωση; [όργανα, μέθοδος, τιμή αντίστασης γείωσης]

Τα αναφερόμενα στο μήνυμά μου είναι βασική ηλεκτροτεχνία [θεωρία ηλεκτρικών κυκλωμάτων]. Τα σύμβολα [φ1 και φ2] αναφέρονται, προφανώς, στους αντίστοιχους συντελεστές ισχύος που χρησιμοποιεί ο νέος ηλεκτρολόγος στο μήνυμά του, για τους δυο κινητήρες. Κατά τα λοιπά, παραπέμπω σ' οποιοδήποτε καλό βιβλίο ΕΗΕ και στον ΕΛΟΤ HD384.

Η σχέση που χρησιμοποιείς είναι εμπειρική και οδηγεί, όταν την γενικεύσεις, σε λανθασμένα συμπεράσματα. Για την περίπτωση που αναφέρεσαι, το ρεύμα που "βλέπει" κάθε φορά η γενική ασφάλεια είναι: Ιολ = Ι1<φ1 + Ι2<φ2 + Ι3<0 [δηλαδή μιγαδική/διανυσματική άθροιση ρευμάτων]. Εξαρτάται κάθε φορά από τις ειδικές συνθήκες του προβλήματος που αντιμετωπίζεις ποιο είναι το ρεύμα που θα "δει" η ασφάλεια, προκειμένου να επιλέξεις την καταλληλότερη από τους πίνακες των κατασκευαστών. Πάντως, η σχέση που προτείνεις κάνει μια χοντρική εκτίμηση των πραγμάτων και οδηγεί γενικά σε υπερεκτίμηση του ρεύματος της ασφάλειας κατά περίπου 40-50%. Αυτό δεν βλάπτει γενικά, αν δεν έχουμε άλλα ζητήματα να αντιμετωπίσουμε: π.χ. θέμα επιλεκτικής συνεργασίας μεταξύ ασφαλειών, αποτυχία του ελέγχου αυτόματης διακοπής της τροφοδότησης [η ασφάλεια είναι αρκετά μεγάλη και αργεί να διακόψει τα σφάλματα έμμεσης επαφής], πραγματική ταυτόχρονη εκκίνηση των μηχανών [τότε θα ρεύμα θα εκτοξευτεί 4- 5 φορές πάνω] κλπ.

Με την προϋπόθεση ότι ο rcd είναι σωστά συνδεδεμένος και δεν είναι μόνο για διακόσμηση στον πίνακα, η συμβουλή που σου δόθηκε είναι παντελώς επικίνδυνη. Στο εργαστήριο μας μπορούμε να κάνουμε [σχεδόν] ό,τι θέλουμε. Στις λοιπές ηλεκτρικές εγκαταστάσεις, όταν το κουμπί ελέγχου του rcd δεν λειτουργεί, τότε θέλει οπωσδήποτε αντικατάσταση. Κανένας κανονισμός δεν προβλέπει κάτι διαφορετικό. Επίσης, ο εξαμηνιαίος έλεγχος του rcd [που επιβάλλεται από τον Κανονισμό], με τη χρήση του κουμπιού ΤΕΣΤ, αυτό το νόημα έχει. Επίσης, η χρήση του οργάνου για την διαπίστωση της σωστής λειτουργίας του rcd, σε κάθε επανέλεγχο της ηλεκτρικής εγκατάστασης, έχει ακριβώς το αντίθετο νόημα από αυτό που προτείνει ο φίλος σου: Να διαπιστώσει ο ηλεκτρολόγος ότι ο rcd εξακολουθεί να έχει τα επιθυμητά χαρακτηριστικά, παρόλο που το κουμπί ΤΕΣΤ τα δείχνει όλα εντάξει. Όχι, το ανάποδο.

Προσθέτω ότι, οι επιθεωρήσεις τεχνικών συστημάτων ΘΨΚ αφορούν το σύνολο των κτιρίων [και τα εξαιρούμενα της έκδοσης ΠΕΑ]. Σιγά μην πέσει τόση δουλειά στην τεχνική αγορά.... Προβλέπω πάγωμα των επιθεωρήσεων [δυστυχώς], ή τουλάχιστον "δημιουργική" ολίσθηση προς το απώτατο μέλλον [ό,τι ακριβώς έκανε ο ν4122/2013 με την επιθεώρηση των τεχνικών συστημάτων, που ενώ έπρεπε να εφαρμόζεται από το 2010, την "ξαπόστειλε" το 2016!!!!]

Συγκεντρωτικά στοιχεία βρίσκονται εδώ [βλ. πίνακα σελ. 125]. Από τον πίνακα απουσιάζουν τα στοιχεία για την Ελλάδα [τα οποία όμως για το έτος 2009 - 27 θανατηφόρες ηλεκτροπληξίες - προέρχονται από την ΕΛΣΤΑΤ]. Τοποθετώντας στον πίνακα αυτόν τα δεδομένα για την Ελλάδα, βρισκόμαστε αμέσως πριν την Ισπανία. Όσο για τον αριθμό των [πάνω από ] 50 ηλεκτροπληξιών ανά έτος στη χώρα μας, ευτυχώς αυτό το αρνητικό ρεκόρ "'έσπασε", για πρώτη φορά το 1984. Μετά από σκαμπανεβάσματα, από το 1994 και εντεύθεν βρισκόμαστε σταθερά κάτω από αυτό. Τα λίγα τελευταία χρόνια φαίνεται να κινούμαστε σταθερά κάτω από τις 30 ηλεκτροπληξίες κατ' έτος. Προφανώς, μένει πολύ δρόμος ακόμη για να φτάσουμε κάτω από τις 11 [Γερμανία, Ηνωμ. Βασίλειο, τηρουμένων των αναλογιών], ή κάτω από τις 2 [!!!! Ολλανδία].

ckiriako, από πού αντλείς τις πληροφορίες σου για τον αριθμό των θανατηφόρων ηλεκτροπληξιών στην Ελλάδα; Αν και στη χώρα μας η σχετική κατάσταση απέχει πολύ από το να χαρακτηριστεί καλή, είναι καλύτερη από αυτήν που παρουσιάζεις [ηλεκτροπληξίες σε αυτόν τον μεγάλο αριθμό, συνέβαιναν στην Ελλάδα πριν το 1994]. Ενδεικτικά και για σύγκριση, ο αριθμός των θανατηφόρων ηλεκτροπληξιών ανά 1.000.000 πληθυσμού σε διάφορες χώρες της Ευρώπης έχει ως εξής: Ιρλανδία[2008]: 0,4 | Ηνωμ. Βασίλειο[2007]:1,0 | Γαλλία[2007]: 1,9 | Ισπανία[2005]: 2,4 | Ελλάδα[2009]: 2,7 | Πορτογαλία[2003]: 3,6 | Κύπρος[2007]: 5,1 | Βουλγαρία[2006]: 16,5(!) Προφανώς, συμφωνώ απόλυτα μαζί σου ότι, το ποσοστό των σωστών ΥΔΕ είναι πολύ μικρότερο από 30% [ κι όχι μόνο στις μικρές πόλεις]. Κατά τη γνώμη μου, μόνο η σωστή και επαγγελματική αντιμετώπιση των ΥΔΕ [και από τους ηλεκτρολόγους και από το Κράτος], μπορεί να βελτιώσει την ποιότητα των ηλεκτρικών εγκαταστάσεων και να μειώσει τα ηλεκτρικά ατυχήματα στο ελάχιστο. Για την χώρα μας, δηλαδή, κάτω από τις 4 ηλεκτροπληξίες το χρόνο, όταν ο τρέχων ρυθμός είναι 6-7 το τρίμηνο!

Πολύ καλό ερώτημα εξετάσεων. Στην γενική περίπτωση, η σχέση που συνδέει τα ηλεκτρικά μεγέθη σ' ένα μετασχηματιστή, για λειτουργία σε κυκλώματα εναλλασσομένου ρεύματος, είναι Vrms= K * f * N * S * Bmax. Προφανώς, ο κορεσμός εξαρτάται από το Bmax. Κ είναι μια σταθερά για κάθε μετασχηματιστή. Ν ο αριθμός σπειρών και S η διατομή του μετασχηματιστή. Έχοντας υπόψη την προηγούμενη σχέση, προκύπτει και η απάντηση στο ερώτημά σου. Π.χ., αν δεν μας ενδιαφέρει η συχνότητα, για δεδομένη τάση, ο κορεσμός μειώνεται με την αύξηση της συχνότητας. Καλή συνέχεια στις σπουδές σου.

Ο κορεσμός, αν εννοούμε το ίδιο πράγμα, εξαρτάται από το μέγεθος του μαγνητικού πεδίου στον πυρήνα του μετασχηματιστή. Επομένως, στο ερώτημά σου, η απάντηση θα προκύψει από τις ιδιαίτερες απαιτήσεις και τους περιορισμούς [κατασκευαστικούς και άλλους] που υπάρχουν. Μπορείς να δώσεις κι άλλα στοιχεία που σχετίζονται με το θέμα που αντιμετωπίζεις; Επίσης, ποια είναι η σχέση σου με τον ηλεκτρισμό;

Η "πατέντα" της παράτασης των Εν. Επιθ. με Δελτίο Τύπου , δεν είναι καινούργια. Δυστυχώς [το "δυστυχώς" αφορά στην καταστρατήγηση κάθε έννοιας νομιμότητας], και τον Οκτ. του 2013 παρατάθηκε η ιδιότητα του προσωρ. Εν Επ. με Δελτίο Τύπου [βλ. εδώ]. Την προφανώς καραμπινάτη παρανομία την κάλυψε, εκ των υστέρων, 6 μήνες αργότερα, ο ν.4258/14 [άρθρο 11, παρ. 5, για τους σχολαστικούς]. Δεν αμφιβάλω ότι το ίδιο θα γίνει και τώρα. Να προσθέσω ότι, από το Γενάρη του 2014 όλα τα ΠΕΑ που εκδίδονται και αφορούν κτίρια [όχι κτιριακές μονάδες], είναι παράνομα, αφού προϋποθέτουν την επιθεώρηση των εγκαταστάσεων! O tempora o mores!

Πέρα από τη λογική, το προβλέπει και το ΦΕΚ 118Α/1965 [βλ. σελ. 211 εδώ ]

Η υποχρέωση για τον επανέλεγχο της ηλεκτρικής εγκατάστασης [όταν συντρέχουν οι νόμιμες προϋποθέσεις], ανήκει στον ιδιοκτήτη της εγκατάστασης. Ωστόσο, επανέλεγχο μπορεί να ζητήσει [όποτε θέλει] και ο χρήστης της ηλεκτρικής εγκατάστασης. Επομένως, για την πληρωμή της ΥΔΕ, ισχύουν τα εξής: (α) Αν έχει λήξει η προηγούμενη ΥΔΕ, τότε πληρώνει ο ιδιοκτήτης. (β) Αν ο χρήστης, για τους δικούς του λόγους, θέλει να εκδοθεί νέα ΥΔΕ [ενώ η προηγούμενη είναι σε ισχύ], τότε η πληρωμή τον βαρύνει.

Μάλλον, υπάρχει πρόβλημα ορολογίας που χρησιμοποιείς [και χρησιμοποιούμε και οι υπόλοιποι], προκειμένου να συνεννοηθούμε. Για παράδειγμα, βραχυκύκλωμα φάσης με τον ουδέτερο, σε μια εγκατάσταση ΤΝ-S, αναλαμβάνει να το εκκαθαρίσει η ασφάλεια ή ο αυτόματος διακόπτης, και δεν έχει καμιά σχέση με την γείωση. [Σε παραπέμπω στο πρότυπο ΕΛΟΤ ΗΔ384, σελ. 17] Επίσης, "διαρροή" προς τον ουδέτερο, εννοείς, προφανώς, σφάλμα μόνωσης [με μη αμελητέα αντίσταση], μεταξύ αγωγών φάσης και ουδετέρου [χωρίς συμμετοχή του αγωγού προστασίας]. Αν εννοείς αυτό, που είναι η πιο ύπουλη ζημιά σε ηλεκτρική εγκατάσταση, γιατί κανένα από τα κλασσικά προστατευτικά [ασφάλειες, αυτ. διακόπτες, rcd], δεν την ανιχνεύει επειδή την αντιλαμβάνονται ως φορτίο, πάλι δεν συμμετέχει η γείωση. Αν, επομένως, σ' ενδιαφέρει να πληροφορηθείς τι συμβαίνει σε διάφορες καταστάσεις σφαλμάτων στις ηλεκτρικές εγκαταστάσεις, νομίζω ότι πρέπει να χρησιμοποιήσεις την ορολογία του Προτύπου ΕΛΟΤ 384 για να έχουμε όλοι την ίδια εικόνα περί του πράγματος.

Τι εννοείς "σε περίπτωση σφάλματος στον ουδέτερο"; Μπορείς να γίνεις πιο συγκεκριμένος; Σφάλμα, π.χ., ουδετέρου είναι και ο λανθασμένος χρωματισμός του αγωγού.

George Terzidis, όσον αφορά στην έκδοση ΥΔΕ, έχει καταργηθεί η διάκριση των Ηλεκτρολόγων Μηχανικών ΤΕ σε Α και Β τάξης. Ισχύει, πλέον, το ΠΔ108/2013. Στα ερωτήματά σου, τώρα: [α] Πτυχιούχος ΗΜ ΤΕ μετά την αναγγελία στην αρμόδια Περιφερειακή Υπηρεσία Ανάπτυξης, αποκτά τα επαγγελματικά δικαιώματα στις ηλεκτρικές εγκαταστάσεις της Α ειδικότητας 3ης Ομάδας [δηλαδή: σε εγκαταστάσεις χαμηλής τάσης, μέγιστη ισχύς φωτισμού και συσκευών 130kW, μέγιστη ισχύς μηχανημάτων 150kW, μέγιστη ισχύς Παραγ.Μεταφ. Διανομής Μετασχηματισμού 150kW [u <1000V]] [σχόλιο: υπάρχουν κι άλλοι συνδυασμοί, σε παραπέμπω στο παραπάνω ΠΔ. Επίσης, προβλέπεται διαδικασία αύξησης της άδειας [Α4, δηλαδή χωρίς όριο], μετά από προϋπηρεσία 2 χρόνων]. [β] Η ισχύς της παραπάνω άδειας άσκησης επαγγελματικών δικαιωμάτων είναι αόριστη.

Νέε συνάδελφε Kwstas_g, αρχίζω από δυο - κατά τη γνώμη βασικές, προϋποθέσεις: [α] ότι σου αρέσουν και σε έλκουν οι τομείς της ηλεκτροτεχνίας [όχι τα πάντα, αλλά υπάρχει ένας τουλάχιστον τομέας που σε εξιτάρει], και (β) ότι δεν σου αρέσει η κοινωνική απομόνωση [δεν είσαι μισάνθρωπος]. Αν και τα δυο προηγούμενα στην περίπτωσή σου ικανοποιούνται, τότε εκ προοιμίου σε διαβεβαιώνω ότι, μπορεί μεν να ταλαιπωρηθείς στην επαγγελματική σου ζωή, αλλά θα είσαι ευτυχισμένος από αυτό που θα κάνεις. Προφανώς, θα αναζητάς, όμως, τη μαγική συνταγή που θα σε οδηγήσει, όπως και κάθε νέο άνθρωπο, το ταχύτερο δυνατό προς την επαγγελματική επιτυχία και την ευτυχία. Τέτοια συνταγή δεν υπάρχει, αν πάρεις μάλιστα υπόψη σου ότι, η επαγγελματική επιτυχία δεν συνεπάγεται την ευτυχία. Επομένως, πάρε τα επόμενα ως συστάσεις καλής πρακτικής κι όχι ως συνταγές: [1] Βρες μια δουλειά, οποιαδήποτε, αρκεί να σου εξασφαλίζει ένα μικρό εισόδημα. Στο ίδιο πλαίσιο, διεκδίκησε μια υποτροφία ώστε να διευρύνεις τις γνώσεις σου στην ηλεκτρολογική επιστήμη ή σε γειτονικές ή άλλες περιοχές της ανθρώπινης γνώσης. [2] Να διαβάζεις και να ενημερώνεσαι [τεχνικές εκθέσεις, προιοντικές παρουσιάσεις κλπ.] συνεχώς, σ' οτιδήποτε είναι κοντά σ' αυτό που σε ενδιαφέρει. Στο διάβασμα να συμπεριλάβεις και τα πέραν της ηλεκτρολογίας αντικείμενα [κάτι ή όλα από λογοτεχνία, ιστορία, δοκίμιο, ποίηση κλπ., ακόμη και τσελεμεντέδες!] [3] Να έχεις και να καλλιεργείς οποιοδήποτε άλλη δεξιότητα ή χόμπι. [4] Να έχεις και να καλλιεργείς πυκνό δίκτυο κοινωνικών σχέσεων [συμμετοχή σε ομαδικά αθλήματα, κοινωνικές δραστηριότητες, πολιτικές, εθελοντικές δράσεις κλπ.] [5] Μην απελπίζεσαι αν όλα όσο προσδοκάς δεν έρχονται στο χρόνο που τα θέλεις: το βαθύτερο σκοτάδι υπάρχει λίγο πριν αρχίσει η πορεία για το ξημέρωμα. Τελικά, η κρίση που βιώνει η χώρα μας την τρέχουσα περίοδο [αλλά αφορά και όλο το δυτικό κόσμο], έχει και την "καλή" της πλευρά για ένα νέο άνθρωπο: λειτουργεί ως πρόκληση να αναμετρηθεί με τις δυνάμεις του. Με άλλα λόγια, η κρίση είναι ένα στενά ζωνοπερατό φίλτρο.