Πέτρανθος

Επίσης, χρήσιμη πληροφορία είναι και η διατομή της αεροσήραγγας στην περιοχή που η ταχύτητα του αέρα είναι 200χλμ/ω. Δεν θεωρώ ότι θα χρειαστεί αναλυτικός υπολογισμός των στοιχείων που ψάχνεις, όχι τουλάχιστον στην παρούσα φάση. Το πιθανότερο είναι με έναν ενεργειακό ισολογισμό να προσεγγιστεί το ζητούμενο, εκτός κι αν παρεμβαίνουν πολύπλοκες γεωμετρίες και διατάξεις [διαφράγματα, τάμπερ, εκτροπείς κλπ.].

nikosxatz, αν και στο προφίλ σου δεν αναφέρεις την ειδικότητά σου [την αναφέρεις, όμως, στο #1, όποτε θεωρώ ότι ισχύει], λάβε υπόψη σου τα παρακάτω, για να μην εκθέσεις σε θανάσιμο κίνδυνο τον εαυτό σου και τους χρήστες της γεώτρησης: Στην συγκεκριμένη εγκατάσταση εφαρμόζεται στο σύνολό του το πρότυπο ΕΛΟΤ HD 384, με τις ειδικές επισημάνσεις του Τμήματος 551 του Προτύπου.

chris lin, η γενική απάντηση είναι: εφόσον ντιζελομηχανή κάνει την συγκεκριμένη δουλειά, τότε μπορεί να την κάνει και ηλεκτροκινητήρας. Για να διαλέξεις τον καταλληλότερο ηλεκτροκινητήρα, πρέπει να διερευνηθεί το τι ζητάς από την ηλεκτρομηχανή. Δηλαδή, να αντικαταστήσει τον ντιζελοκινητήρα ή να κάνει και κάτι άλλο; Με την ευκαιρία, δώσε και μερικά επιπλέον δεδομένα της εγκατάστασης: διάμετρος φτερωτής, μέγιστη [και ελάχιστη] ταχύτητα αέρα στην σήραγγα, στροφές στον άξονα του ντιζελοκινητήρα, σχέση κιβωτίου ταχυτήτων. Σε μια πρώτη προσέγγιση, ωστόσο, όπως υποδεικνύει ο cdr, ασύγχρονος 4πολικός 3φ κινητήρας με ρυθμιστή στροφών είναι η πρώτη επιλογή [για λόγους οικονομίας και αξιοπιστίας], που πρέπει να διερευνηθεί. Η τάση ηλεκτρικής τροφοδοσίας είναι χαρακτηριστικό που θα διερευνηθεί στη συνέχεια.

Ο αριθμός στροφών της μηχανής θα μεταβληθεί [μειωθεί], αφού και η συχνότητα δικτύου είναι διαφορετική [μικρότερη]. Ωστόσο, τα προβλήματα αρχίζουν εδώ ακριβώς: Η ισχύς που θα απορροφήσει ο κινητήρας θα εξαρτηθεί από την χαρακτηριστική του φορτίου. Ωστόσο, ένας καλοσχεδιασμένος κινητήρας [και όλοι σχεδόν οι κινητήρες είναι καλοσχεδιασμένοι], όταν λειτουργεί σε χαμηλότερη συχνότητα από την ονομαστική του, χωρίς ανάλογη μεταβολή [μείωση] της τάσης, οδηγείται σε κορεσμό του μαγνητικού κυκλώματος. Επίσης, η ψύξη του είναι λιγότερη αποτελεσματική. Συμπερασματικά, η μηχανή θα λειτουργεί εκτός της περιοχής κανονικής λειτουργίας και προβληματικά. Πάντως, με έναν αυτομετασχηματιστή ή, ακόμα καλύτερα, μ' έναν ρυθμιστή στροφών/τάσης, η μηχανή σου θα δουλέψει χωρίς κανένα πρόβλημα.

Ως ημερομηνία της οικοδομικής άδειας, για την εφαρμογή του ΚΕΝΑΚ [αλλά και κάθε άλλης οικοδομικής/τεχνικής ρύθμισης που αφορά τα κτίρια], θεωρείται η ημερομηνία που πρωτοκολλήθηκε η αίτηση για την έκδοσή της στην αρμόδια πολεοδομία. Επομένως, για την εφαρμογή του ΚΕΝΑΚ η κρίσιμη ημερομηνία είναι η 30/9/2010. Όλες οι άδειες που κατατέθηκαν μετά από αυτήν την ημερομηνία πρέπει να εφαρμόζουν τις απαιτήσεις του ΚΕΝΑΚ [εκτός κι αν η νομοθεσία προβλέπει ρητή εξαίρεση: π.χ., οικοδομικές άδειες σε δημόσια έργα, στα οποία, ναι μεν ή οικοδομική άδεια κατατέθηκε μετά τις 30/9/2010, αλλά οι μελέτες είχαν εγκριθεί προγενέστερα κλπ.]. Η δήλωση του έτους οικοδομικής άδειας στο ΤΕΕ.ΚΕΝΑΚ εξυπηρετεί [υπολογιστικά] στην κατάταξη των κτιρίων στις 3 κατηγορίες. Επομένως, με βάση τα παραπάνω νομικά και πραγματικά δεδομένα, ο Εν. Επιθ. εισάγει το κατάλληλο "έτος έκδοσης οικοδομικής άδειας" σε συσχετισμό με τον πίνακα 3.6 της ΤΟΤΕΕ-1.

Το μέγιστο χρονικό διάστημα μεταξύ των επανελέγχων [ο υπογράφων την ΥΔΕ μπορεί να ορίσει και μικρότερο χρονικό διάστημα], προσδιορίζεται από την Υπ. Απόφαση 1816/2004 [ΦΕΚ470Β/2004] κι όχι από το Πρότυπο ΕΛΟΤ HD384. Το εργοστάσιο-συσκευαστήριο που αναφέρεται στο #1, γενικά έχει μέγιστο χρόνο μεταξύ επανελέγχων 7 χρόνια [εκτός κι αν συσκευάζει οινόπνευμα...]. Η παρατήρηση που αναφέρεται στο #4, όντως είναι σωστή, αλλά πρέπει να αποδεχτεί το σχετικό αποτέλεσμα και ο ΔΕΔΔΗΕ, πράγμα που δεν ισχύει μέχρι σήμερα. Για να γίνει αυτό, πρέπει να υπάρχει ιχνηλασιμότητα των ελέγχων προς τα πίσω, καθώς και τεκμηρίωση. Αν υπάρχουν αυτά σε μια εκτεταμένη ηλεκτρική εγκατάσταση, η έκδοση της τυποποιημένης ΥΔΕ είναι το ευκολότερο στην σχετική διαδικασία.

Συνάδελφε sdim, στα δίκτυα ΤΝ [προς το παρόν, τουλάχιστον], δεν είναι κρίσιμο το μέγεθος της αντίστασης γείωσης [είτε πρόκειται για θεμελιακή γείωση, είτε για οποιουδήποτε άλλου τύπου γείωση]. Υπάρχει μόνο η εξαιρετική περίπτωση του κανόνα 413.1.3.8 [σφάλμα προς γη χωρίς συμμετοχή του αγωγού προστασίας] του Προτύπου ΕΛΟΤ 384, στην οποία υπάρχει απαίτηση για μέγιστη τιμή της αντίστασης γείωσης γενικά 2,7Ω. Να σημειωθεί, βέβαια, ότι, υπάρχει ενδεχόμενο να επιβάλλει περιορισμούς στο μέγεθος της αντίστασης γείωσης η αντικεραυνική προστασία, όταν αυτή επιβάλλεται να υπάρχει στο κτίριο.

Το ΠΔ 455/76 είναι αρκετά παλιό και δεν λαμβάνει υπόψη του τις αλλαγές που έχουν γίνει μέχρι σήμερα στους ηλεκτρολογικούς κανονισμούς. Επομένως, κατά τη γνώμη μου, ο ηλεκτρολόγος πρέπει να μελετήσει και κατασκευάσει την σχετική ηλεκτρική εγκατάσταση, εφαρμόζοντας και τις απαιτήσεις του Προτύπου ΕΛΟΤ HD 384, που έτσι κι αλλιώς ισχύουν. Δηλαδή, υπάρχουν οι εξής δυνατότητες: (α) Τροφοδοσία των φωτιστικών σωμάτων με κύκλωμα SELV 42 V ac (or dc) [χωρίς γείωση] με τη χρήση μετασχηματιστή απομόνωσης ασφαλείας [ή άλλης ισοδύναμης προστασίας ηλεκτρικής πηγής], (β) Τροφοδοσία των φωτιστικών σωμάτων με κύκλωμα PELV 42 V ac (or dc) [με γείωση] με τη χρήση μετασχηματιστή απομόνωσης ασφαλείας [ή άλλης ισοδύναμης προστασίας πηγής], ή [γ] τροφοδοσία των φωτιστικών σωμάτων με κύκλωμα FELV 42 Vac με τη χρήση μετασχηματιστή υποβιβασμού και με την λήψη όλων των απαιτούμενων μέτρων προστασίας που προβλέπει το Πρότυπο. Σχόλιο: συνήθως [και λανθασμένα], γίνεται το (γ) και εγκαθίσταται ένας απλός μετασχηματιστής υποβιβασμού, υποθέτοντας ότι είναι απομόνωσης και παρέχει ασφάλεια και προστασία. Αυτό, όμως, είναι έλλειψη προστασίας σύμφωνα με τις προβλέψεις του ΕΛΟΤ 384.

Σχετικά με τα θέματα διευθέτησης του εξοπλισμού που αφορούν τον ΥΣ εφαρμόζεται το άρθρο 30 του Κτιριοδομικού Κανονισμού. Σύμφωνα μ' αυτό, στον χώρο των πινάκων ΜΤ και του ΜΙ δεν προβλέπεται άλλος εξοπλισμός. Επομένως, αυτό που παρουσιάζεις ως πεδίο/πίνακα ΧΤ στον χώρο του ΜΙ δεν μπορεί να υπάρξει ως τέτοιος, ακόμη και για καθαρά λειτουργικούς λόγους. Βέβαια, το σχέδιο που μας παρουσιάζεις ως χωροθέτηση ΥΣ, ταιριάζει μια χαρά ως χώρος ΥΣ που δεσμεύει η ΔΕΗ {ΔΕΔΗΕ} σε ιδιωτικά κτίρια για τροφοδότηση ΧΤ των καταναλωτών της περιοχής. Στην περίπτωση αυτή, ο πίνακας ΧΤ που φαίνεται στον προθάλαμο, θα είναι τελικά μικρός, αφού θα καλύπτει την προοριζόμενη χρήση του [τροφοδοσία ΧΤ του κτιρίου που φιλοξενεί τον ΥΣ. Αν τα προηγούμενα δεν καλύπτουν την περίπτωσή σου, τότε υπάρχει σχεδιαστικό/μελετητικό πρόβλημα στον ΥΣ. Στην περίπτωση αυτή, τα μετρητικά ΜΤ του ΔΕΔΔΗΕ που είναι; [παροχή τύπου Α ή Β, δηλαδή].

Συμπλήρωσε παρακαλώ jb007aa την ειδικότητά σου, για να γνωρίζουμε, τυπικά τουλάχιστον, σε τι τεχνικό επίπεδο γίνεται η συζήτηση. Γιατί, αν ισχύει η εγγραφή που υπάρχει στο προφίλ σου "Επάγγελμα: Ιδιώτης-Μη μηχανικός", τότε, η απάντηση στα ερωτήματά σου είναι εύκολη: να αναζητήσεις τις υπηρεσίες ηλεκτρολόγου μηχανικού.

Στον παλιό κανονισμό [ΚΕΗΕ], δεν υπήρχε τόσο ξεκάθαρος διαχωρισμός των συστημάτων γείωσης [π.χ., ΤΝ-C, TN-S], όπως υπάρχει και εφαρμόζεται σήμερα. Στην πραγματικότητα, μπορούσαν να συνυπάρχουν στην ίδια ηλεκτρική εγκατάσταση όλα τα συστήματα γειώσεων της οικογένειας ΤΝ, ανάλογα με τις συνθήκες του χώρου [ξηρός και μονωτικός, υγρός κλπ.]. Το κρίσιμο θέμα, όμως, που θίγεται στο #1, δηλαδή η ύπαρξη ή μη επαφή γείωσης στους ρευματοδότες είναι πιο ξεκάθαρο: Σε όλες τις νόμιμες ηλεκτρικές εγκαταστάσεις, που κατασκευάστηκαν μετά τις 11/5/1966, η ύπαρξη ακροδέκτη γείωσης στους ρευματοδότες είναι υποχρεωτική. [Σε παλιότερες νόμιμες εγκαταστάσεις, η ύπαρξη ακροδέκτη γείωσης σε ξηρούς και μονωτικούς χώρους, υπό προϋποθέσεις ήταν προαιρετική.] Επομένως, ο ηλεκτρολόγος μπορεί να εκδώσει ΥΔΕ, αν επιθεωρεί εγκατάσταση κατασκευασμένη προ του 1966, στην οποία δεν υπάρχουν αγωγοί γείωσης στις πρίζες, εφόσον - κατά την απόλυτη κρίση του - δεν έχουν αλλάξει οι προϋποθέσεις που πρόβλεπε ο ΚΕΗΕ, όπως ίσχυε στον χρόνο κατασκευής της ηλεκτρικής εγκατάστασης [βλ. ΦΕΚ 59Β/11-4-1955]. Ωστόσο, αν η νομιμότητα της εγκατάστασης δεν προκύπτει ξεκάθαρα, ή γενικά ο ηλεκτρολόγος έχει αμφιβολίες, τότε, πριν την έκδοση της σχετικής ΥΔΕ, θα πρέπει να γίνει η προσαρμογή της εγκατάστασης στις τρέχουσες απαιτήσεις [ΕΛΟΤ 384].

Οι στροφές σε ένα σύγχρονο κινητήρα είναι εξορισμού ίσες [επί ένα σταθερό συντελεστή αναλογίας] με την συχνότητα της τάσης τροφοδοσίας [εξ ου και σύγχρονος]. Ο μόνο τρόπος αλλαγής ταχύτητας είναι η μεταβολή της συχνότητας τροφοδοσίας [ή των πόλων]. Το ίδιο ισχύει και για τις μηχανές μόνιμων μαγνητών. Αυτό που αναφέρεις ως "squirrel cage" είναι κατασκευαστικός τύπος ασύγχρονου κινητήρα. Τώρα για τα υπόλοιπα που ρωτάς: (α) Για τον έλεγχο της ταχύτητας, ροπής κλπ των ΡΜ κινητήρων, με μια διάταξη [αυτομάτου] ελέγχου μεταβάλλουμε τα χαρακτηριστικά τάσης, συχνότητας [ή και την κυματομορφή τροφοδοσίας, οποιοδήποτε σύγγραμμα σχετικά με ηλεκτρική κίνηση θα σου δώσει τις σχετικές βασικές πληροφορίες]. (β) Η ροπή (Τ) σε μια καλοσχεδιασμένη ΡΜ μηχανή , για διάφορες τάσεις και συχνότητες, είναι γενικά ανάλογη της τάσης τροφοδότησης και αντιστρόφως ανάλογη της συχνότητας. Δηλαδή, T=kxU/ω [k: μια σταθερά αναλογίας που εξαρτάται από τα ηλεκτρικά και μηχανολογικά χαρακτηριστικά της μηχανής]. Πάντως, αν οι απορίες σου πηγάζουν από κάποιο συγκεκριμένο πρόβλημα/εφαρμογή, μπορείς να στείλεις πμ.

Πρώτα απ' όλα, υπάρχει σύγχυση ορολογίας: π.χ., τι εννοείς "ουδέτερος μεταλλικών μερών" του 2ου ΗΖ [αν και φαντάζομαι τι εννοείς]. Κατά τα άλλα: [α] αν ο μεταγωγικός διακόπτης κάνει τη δουλειά του, η αλληλουχία συνδέσεων ζυγού προστασίας, ζυγού γείωσης, ουδετέρου κόμβου, αγωγών γείωσης και ηλεκτροδίων γείωσης είναι σε γενικές γραμμές σωστή [ ο ουδέτερος αγωγός του 2ου ΗΖ πρέπει να γειωθεί, όμως]. [β] η αντίσταση γείωσης στον υποσταθμό πρέπει να είναι το πολύ 1Ω εφόσον υπάρχει κοινό ηλεκτρόδιο γείωσης των μεταλλικών μερών και του ουδετέρου κόμβου των μετασχηματιστών. Σε διαφορετική περίπτωση, ισχύει το γνωστό <=10Ω/<=40Ω [για ουδέτερο κόμβο και μεταλλικά μέρη, αντίστοιχα] και πρέπει να εξασφαλιστούν [τόσο τα μέγιστα των αντιστάσεων γείωσης, όσο και η ανεξαρτησία των ηλεκτροδίων], οπωσδήποτε. [γ] για την αντίσταση γείωσης του ουδετέρου [κόμβου] του ΗΖ, για δίκτυο ΤΝ, το μέγεθος της αντίστασης [και η διατομή των αγωγών γείωσης και προστασίας], έχει να κάνει με την λειτουργία των προστασιών και την αντοχή των τυλιγμάτων της μηχανής σε σφάλματα. Αυτές τις πληροφορίες τις δίνει ο κατασκευαστής του ΗΖ και συνήθως αντίστασης γείωσης <=10Ω είναι επαρκής. [δ] δεν απαιτείται ανεξάρτητο ηλεκτρόδιο γείωσης για τη γείωση του ουδετέρου [κόμβου] του ΗΖ, μπορεί [και πρέπει] να χρησιμοποιηθεί το υπάρχον, εφόσον βέβαια είναι αξιόπιστο. [Εξάλλου, είναι πρακτικά αδύνατο να κατασκευάσεις ανεξάρτητο ηλεκτρόδιο γείωσης σε περιορισμένο χώρο]. Ωστόσο, απαιτείται ανεξάρτητος αγωγός γείωσης [που να συνδέει τον ουδέτερο με το ηλεκτρόδιο γείωσης], για λόγους αξιοπιστίας σύνδεσης και ελέγχου. [ε] Τις γειώσεις που τις θεωρείς ως πιθανά ενοποιημένες, εφόσον θα κάνεις γενική διακοπή και απομόνωση του ηλεκτρικού δικτύου, μπορεί να το ελέγξεις αν ισχύει. Μια ωμομέτρηση, όχι όμως με κοινό ωμόμετρο/πολύμετρο, αλλά με το όργανο ελέγχου της συνέχειας των αγωγών, θα σε κατευθύνει.

Η τεχνολογία των ηλεκτρικών κινητήρων μόνιμων μαγνητών δεν είναι καθόλου νέα. Το "νέο" βρίσκεται στους μαγνήτες "νέας γενιάς", με καλύτερα χαρακτηριστικά και συμπεριφορά [πεδίο ανά μονάδα μάζας, σταθερότητα πεδίου κλπ.]. Η τεχνολογία αυτή, πράγματι επιτρέπει την κατασκευή μικρότερων μηχανών με μεγαλύτερη ισχύ, σε χαμηλότερες ταχύτητες [ακόμα και χωρίς γραναζοκίβωτιο] και με καλύτερο έλεγχο. Τεχνολογικά, η συνηθέστερη σχεδίαση περιλαμβάνει τους μόνιμους μαγνήτες τοποθετημένους στον ρότορα και τα τυλίγματα στον στάτη [μπορεί να συμβεί και το ανάποδο, αν συντρέχει ικανός λόγος]. Τώρα, το ερώτημά σου είναι πολύ γενικό. Τι ακριβώς θέλεις να κάνεις; Προφανώς, δεν μπορεί να απαντηθούν όλες οι απορίες σου μονομιάς.

Δυο βασικά προβλήματα πρέπει να λυθούν προκειμένου να επεκταθεί η αυτοπαραγωγή με ταυτόχρονη διασύνδεση με το δημόσιο ηλεκτρικό δίκτυο. Και τα δυο πολύ σημαντικά: (α) Το πρώτο αφορά τα θέματα ασφάλειας ανθρώπων και εξοπλισμού. Τα ηλεκτρικά δίκτυα έχουν σχεδιαστεί κυρίως για ακτινική λειτουργία [οι ηλεκτρικές πηγές στην μια άκρη, οι καταναλώσεις στην άλλη]. Η διασπαρμένη παραγωγή, παντού μέσα στο δίκτυο, γεννά πολλά και ποικίλα προβλήματα ασφάλειας που πρέπει να λυθούν αξιόπιστα. (β) Το δεύτερο είναι οικονομικό. Ποιος, πόσο και πώς θα πληρώνει το δημόσιο ηλεκτρικό δίκτυο για να υπάρχει εκεί πέρα, για όταν και όποτε κάποιος το χρειαστεί;

Συνάδελφε, maneni, θίγεις δυο θέματα ταυτόχρονα: (α) Από την μια πλευρά βρίσκεται το ερώτημα, αν η ηλεκτρική εγκατάσταση είναι ασφαλής εφόσον δεν περιλαμβάνει ΔΔΡ ή αποκλίνει από τη γνωστή ΚΥΑ περί θεμελιακής κλπ. Η απάντησή μου είναι ξεκάθαρα ΝΑΙ, εφόσον η ηλεκτρική εγκατάσταση είναι σύμφωνη με το Πρότυπο ΕΛΟΤ HD 384 [η το οσονούπω διάδοχό του, το ΕΛΟΤ HD 60364]. Οι διαφοροποιήσεις είναι επιτρεπτές αποκλίσεις για τις περιπτώσεις ηλεκτρικών εγκαταστάσεων που καλύπτουν τα Πρότυπα. (β) Το δεύτερο αφορά, το πώς αντιμετωπίζει ο μηχανικός την κακή νοοτροπία και πρακτική του Έλληνα νομοθέτη να "υπερ-ρυθμίζει" τα πάντα, και, τελικά, όλα να μένουν χύμα! Δυστυχώς, δεν υπάρχει γιατρικό. Συνήθως [αλλά, ευτυχώς, όχι συχνά], το κουβάρι ξεμπλέκεται στα δικαστήρια [αστικά ή και ποινικά]. Πάντως, με το θέμα της υποχρεωτικής τοποθέτησης ΔΔΡ με ΙΔν<=0,03Α, που να προστατεύει όλα τα κυκλώματα της εγκατάστασης, έχει "πεταχτεί" στα χέρια των υπογραφόντων τις ΥΔΕ και στους Τεχνικούς Ασφαλείας μια απασφαλισμένη χειροβομβίδα: Σε πόσες ηλεκτρικές εγκαταστάσεις υπάρχει ΔΔΡ στην αρχή της εγκατάστασης [να προστατεύει και το παροχικό καλώδιο]; Σε πόσες μεγάλες ηλεκτρικές εγκαταστάσεις υπάρχουν παντού ΔΔΡ με ΙΔν το πολύ 0,03Α; Λάβε υπόψη σου,ακόμη, ότι το ίδιο το ΥΠΕΚΑ, στις οδηγίες που έχει εκδώσει για τα μικρά Φ/Β [αναζήτησέ τις στο δίκτυο], θεωρεί την τοποθέτηση του ΔΔΡ με ΙΔν 0,03Α προβληματική. Επίσης, οι ελεγκτές δόμησης, ελέγχουν την ύπαρξη ΔΔΡ ΜΟΝΟ στους πίνακες φωτισμού [στους υπόλοιπους τι γίνεται;]. ΥΓ: Για την νομιμοποίηση της "αυθαιρεσίας", ισχύει η γενική διαδικασία περί αυθαιρέτων. Δες το γενικό νομικό πλαίσιο που βάζει ο ΝΟΚ, άρθρο 4, παρ. 5. Αλλά, εδώ ισχύει το γνωστό, "πάρ' τ' αυγό και κούρευτο"!

και για να μην ξεχνιόμαστε, ισχύει πάντοτε το γνωστό: "μετά την απομάκρυνση από την κάλπη, κανένα λάθος δεν αναγνωρίζεται"! [εξαιρούνται, για να μην παρεξηγηθούμε, οι του φορουμ].

Στο συγκεκριμένο θέμα, κατά τη γνώμη μου, υπάρχουν δυο διαστάσεις που, αλληλοεμπλεκόμενες, δημιουργούν σύγχυση: (α) Η πρώτη, η υποχρέωση δηλαδή τοποθέτησης θεμελιακής γείωσης σ' όλες τις νεοανεγειρόμενες οικοδομές [με χρόνο έναρξης αυτής της υποχρέωσης την 24η/1/2007], αποτελεί πολεοδομική ρύθμιση. Η μη συμμόρφωση με αυτή την απαίτηση, καθιστά το κτίριο αυθαίρετο [ισχύει, ό,τι ισχύει για κάθε παράβαση πολεοδομικής νομοθεσίας υποχρεωτικής εφαρμογής]. (β) Η δεύτερη διάσταση, αυτή της ασφάλειας της ηλεκτρικής εγκατάστασης, η οποία και κυρίως ενδιαφέρει στην περίπτωση της ΥΔΕ, είναι διαφορετικής φύσης. Ο επιθεωρητής της ηλεκτρικής εγκατάστασης, αφού διαπιστώσει την ύπαρξη γείωσης [οποιουδήποτε τύπου], καταγράφει στο Πρωτόκολλο ελέγχου τον πραγματικό τύπο της και το μέγεθός της [σε Ω]. Εξάλλου, ανάλογα με το σύστημα γείωσης του δικτύου ΧΤ, υπάρχει η περίπτωση να μην επαρκεί το μέγεθος της θεμελιακής γείωσης και να απαιτηθεί ενίσχυσή της [η θεμελιακή γείωση δεν λύνει όλα τα προβλήματα, τα περιορίζει, όμως, σημαντικά]. Συμπερασματικά: Ο επιθεωρητής των ηλεκτρικών εγκαταστάσεων δεν είναι εισαγγελέας πολεοδομικών παραβάσεων. Καταγράφει στην ΥΔΕ αυτό που επιθεωρεί και υπάρχει πραγματικά στην ηλεκτρική εγκατάσταση και το ελέγχει όσον αφορά την ασφάλεια έμψυχων και περιουσίας. Με άλλα λόγια, η μη ύπαρξη θεμελιακής γείωσης, αν και είναι πολεοδομική παράβαση [αυθαίρετο κτίριο], αποτελεί επιτρεπτή απόκλιση κατά την σύνταξη της ΥΔΕ, αρκεί ο Οπτικός Έλεγχος οι Δοκιμές και οι Μετρήσεις να βεβαιώνουν την ασφάλεια της ηλεκτρικής εγκατάστασης.

Η θεμελιακή εκτείνεται σε όλη την έκταση της θεμελίων με βρόχους μέγιστων διαστάσεων περίπου 20Χ20. Ο σκοπός της είναι να καταστήσει ουσιαστικά όλο το κτίριο έναν ισοδυναμικό όγκο. Για το δεύτερο κτίριο [το ανοικτό υπόστεγο], το κριτήριο κατασκευής ή μη θεμελιακής γείωσης, είναι η ύπαρξη θεμελίωσης. Αν υπάρχει θεμελίωση, τότε είναι υποχρεωτική και η κατασκευή θεμελιακής γείωσης.

Συνάδελφε nik, Αν και έμπειρος μηχανικός [και στο φόρουμ και στα ενεργειακά], η ερώτησή σου δείχνει γιατί πρέπει κάθε ειδικότητα μηχανικών να ασχολείται με το δικό της αντικείμενο κατά κύριο λόγο [συνυπογραφή ΠΕΑ όπως ΜΕΑ]. Όποιοι έχουν ασχοληθεί με φωτοτεχνικές μελέτες, μπορούν ευκολότερα να προσεγγίσουν τους σχετικούς με τα φωτοτεχνικά χαρακτηριστικά πίνακες της ΤΟΤΕΕ. Τα μεγέθη αναφέρονται στο αποτέλεσμα που προκύπτει σε ένα χώρο όταν τοποθετηθούν φωτιστικά [όχι λαμπτήρες] με συγκεκριμένη απόδοση lm/W. Στην ουσία τώρα, οι πίνακες της ΤΟΤΕΕ1 είναι ελαφρά συντηρητικοί, αλλά κοντά στην πραγματικότητα [οι συνάδελφοι - συντάκτες/συγγραφείς - που δούλεψαν τις ΤΟΤΕΕ έχουν κάνει εξαιρετική δουλειά]. Ωστόσο, για να είμαστε επιστημονικά και τεχνικά ορθοί, θα έπρεπε να διορθώνονται [επανα-υπολογίζονται] οι ισχείς που αφορούν στον φωτισμό, στις περιπτώσεις που διαφοροποιούνται από τις παραδοχές της ΤΟΤΕΕ [π.χ., ύψος φωτιστικών από επίπεδο αναφοράς διαφορετικό από 1,8 μέτρα κλπ.]. Τώρα, θα μου πεις, αυτά είναι "ψιλά γράμματα". Εδώ, εκδίδονται τηλε-ΠΕΑ [των 50ευρώ], το ύψος των φωτιστικών μας μάρανε!! Και πολύ φοβάμαι ότι, θα έχεις δίκιο!

Κατά τη γνώμη μου, ο επανέλεγχος πρέπει να γίνεται το πολύ κάθε 7 χρόνια [μη εύφλεκτα υλικά]. Για να ισχύσει η περίπτωση του επανελέγχου ανά 1 έτος, πρέπει να το προσεγγίσεις γραμματικά: μόνο αν η εγκατάστασή σου είναι μαρίνα, πισίνα ή κάμπινγκ, εμπίπτεις υποχρεωτικά σ' αυτήν τη περίπτωση [αν ο νομοθέτης ήθελε να συμπεριλάβει ευρύτερη ομάδα εγκαταστάσεων υπαίθρου, θα πρόσθετε ένα "κλπ." στην αντίστοιχη υπουργική απόφαση]. Πάντως, μπορείς να ορίσεις και μικρότερο διάστημα επανελέγχου από τα 7 χρόνια, κατά την απόλυτη κρίση σου, σταθμίζοντας τις συνθήκες λειτουργίας και συντήρησης της ηλεκτρικής εγκατάστασης.

Ανέτρεξε στο εγχειρίδιο του εργαλείου που χρησιμοποιείς, στη σχετική βιβλιογραφία των ηλεκτρικών κυκλωμάτων και συμβουλέψου τον επιβλέποντα της διπλωματικής σου εργασίας. Τα φορτία που περιγράφεις [που είναι μονοφασικά και όχι μονογραμμικά], είναι πλούσια σε αρμονικές και παρουσιάζει μεγάλο ενδιαφέρον η μέτρηση της ποιότητας ισχύος της εγκατάστασης. Κατά τα λοιπά πάρε υπόψη σου τα εξής: Για την πρώτη αρμονική[~50Hz], αν έχουν γίνει σωστά οι συνδεσμολογίες δειγματοληψίας της τάσης και ρεύματος, το στιγμιότυπο που παρουσιάζεις στην εικόνα, όντως δείχνει αρνητική ροή ενεργού και άεργου ισχύος και το αποτέλεσμα είναι απόλυτα σωστό! Αυτό πρέπει να δείχνει το όργανο, γιατί ο τρόπος της μέτρησης γίνεται με αυτό που λέμε στην Ηλεκτροτεχνία "σύμβαση πηγής". Επομένως, αυτό που καταλαβαίνω βλέποντας την οθόνη σου είναι ότι, το φορτίο σου απορροφά ενεργό ισχύ και έχει επαγωγικό χαρακτήρα. Σωστό και αναμενόμενο για τα φορτία που περιγράφεις. Αφού το φορτίο σου ασύμμετρο, είναι απόλυτα φυσιολογικό να φορτίζεται με ρεύμα ο ουδέτερος. Αν κάνεις μερικές πράξεις θα βεβαιωθείς κι εσύ ότι το ρεύμα του ουδετέρου είναι όσο φαίνεται στην οθόνη, με γωνία φάσης περίπου 98,3deg. Και κάτι τελευταίο: οι τάσεις που αναφέρεις ως σχεδόν απόλυτα συμμετρικές, είναι ασύμμετρες. Αυτή η "σχεδόν απόλυτη συμμετρία", όπως αναφέρεις, δημιουργεί ένα ρεύμα φόρτισης του ουδετέρου κάτι λιγότερο από 0,5Α. Ενδιαφέρον, επίσης, υπάρχει για τις υπόλοιπες αρμονικές του δικτύου σου. Μπορείς να ανεβάσεις τις ενδείξεις του οργάνου στην 3η αρμονική;

"Το κουτί που παίζει ασύρματα μουσική, δεν φαίνεται να έχει εμπορική αξία. Ποιος θα πλήρωνε για μηνύματα που στέλνονται στον αέρα;" Ο David Sarnoff στη δεκαετία του 1920, όταν του ζητήθηκε να συμμετάσχει σε εταιρία κατασκευής ραδιοφώνων.

Το ΠΕΑ αφορά κτίρια ή κτιριακές μονάδες και εκδίδεται ένα για κάθε χρήση κατά τον κτιριοδομικό κανονισμό. Επομένως, στην περίπτωσή σου, θα εκδοθούν δύο ΠΕΑ. Ένα για τη χρήση κατοικίας και ένα για τη χρήση καταστήματος [το τελευταίο, με την προϋπόθεση ότι εμπίπτει στον ορισμό της κτιριακής μονάδας, βλ. αντίστοιχο ορισμό στον ν.4122/2013]. Το ιδιοκτησιακό καθεστώς δεν επηρεάζει την έκδοση των ΠΕΑ.

βλ. εδώ