kostassid, πολύ ενδιαφέροντα τα links που έδωσες. Έχουν συγκεντρωμένο πρακτικά όλο το ιστορικό της υπόθεσης. Διαβάζοντάς το, στάθηκα στο εξής στοιχείο του αρχικού πορίσματος:
Η στατική μελέτη προέβλεπε χώμα πάχους 15cm και ειδ.βάρους 800kg/m2. Άρα, μόνιμο φορτίο από χώμα: g=1.2kN/m2.
Σύμφωνα πάντα με το αρχικό πόρισμα, το χώμα βρέθηκε να είναι πάχους 26.5cm και ειδ. βάρους 1150kg/m2. Δηλαδή το μόνιμο φορτίο που "είδε" η κατασκευή λόγω χώματος, ήταν: g=3.0kN/m2. Δηλαδή 2.5 φορές μεγαλύτερο από της μελέτης.
Το αρχικό πόρισμα έγραφε επίσης ότι "το χώμα ποτίστηκε", οπότε τελικά το φορτίο ήταν (τελικά) συνολικά 3 φορές πάνω από το φορτίο σχεδιασμού. Δηλαδή μαζί με το νερό, το χώμα βάσει του πορίσματος έδινε στην κατασκευή φορτίο g=3x1.2=3.6kN/m2.
Αυτά για έναν μη μηχανικό αρκούν για να αποδείξουν ότι δεν φταίει ούτε η μελέτη ούτε η κατασκευή, αλλά φταίνε αυτοί που έβαλαν παραπάνω χώμα, και το πότισαν κιόλας.
Ο μηχανικός όμως ξέρει ότι η κατασκευή δεν μελετάται μόνο για 1.35g, δηλαδή 1.35x1.2=1.62, αλλά και για 1.35g+1.50q. Αν υποθέσουμε ότι το κινητό φορτίο της μελέτης ήταν q=5.0kN/m2, το φορτίο σχεδιασμού του στεγάστρου ήταν: 1.35x1.2+1.5x5=9.1kN/m2, δηλαδή πολύ μεγαλύτερο από τα g=3.6kN/m2.
Σημειώνεται ότι από τις μαρτυρίες, δεν υπήρχε κανένα κινητό φορτίο την ώρα της κατάρρευσης. Δηλαδή δεν υπήρχαν π.χ. χιλιάδες τουρίστες πάνω από το στέγαστρο ή δεκάδες αυτοκίνητα ή φορτηγά, ή υλικά κτλ.